We zijn net weer terug van een middagje Tyler, en het gaat echt niet goed met hem. Hij ziet er erg slecht uit. Mager, lijkbleek en ingevallen ogen. Ook heeft hij allemaal rare vlekjes op zijn lichaampje. Hij krijgt nu continu sondevoeding, om zoveel mogelijk aan te sterken. Daarnaast krijgt hij zesmaal daags een klein flesje, opdat hij het drinken niet verleert.
De sondevoeding wordt speciaal voor hem gemixt. Het is Pepti, gemengd met extra veel eiwitten en andere voedingsstoffen, die als het ware al zijn 'voorgekauwd'. De stoffen zijn allemaal zo klein gemaakt, dat zijn lichaampje de voedingsstoffen sneller opneemt. Dit wordt rechtstreeks in zijn maagje gepompt, om de kans van het uitspugen zo klein mogelijk te houden.
Want spugen doet hij nog steeds. Toen wij er waren, was het al bijna drie uur geleden dat hij een flesje had gehad. En nog zag ik hem spugen. Echt heel erg zielig, en hij kijkt je dan zo hulpeloos aan. We konden dan ook niet veel meer voor hem doen dan hem heel dicht tegen ons aan te houden.
Gelukkig ligt hij niet meer vastgebonden. Ingrid heeft er vandaag nog even wat van gezegd tegen een verpleegkundige, en die vond het ook heel raar. Nu heeft hij een boxpakje met verlengde mouwen, waarvan het uiteinde over zijn handjes wordt gevouwen. Zo kan hij niet meer met zijn handjes bij de sonde.
Verder hebben we uiteraard geen arts gesproken, deze was in geen velden of wegen te bekennen. Wel nog even met de maatschappelijk werkster gepraat, en de diëtiste kwam beknopt vertellen over de nieuwe voeding. Ze vertelde erbij dat de arts dat eigenlijk hoorde te doen, maar aangezien die vandaag niet kon, heeft zij een korte update gegeven. Verder kennis gemaakt met een verpleegkundige die we nog niet kenden en hem nu gaat verzorgen. Eindelijk iemand gevonden die kleiner is dan wij, scheelt toch zeker een kop aan. Dus langer dan 1,30 meter zal ze niet zijn. Maar wel heel erg aardig.
Maar goed, zoals het nu lijkt, gaan we morgen weer heen. Ingrid krijgt steeds meer last, en gaat morgen naar de huisarts. Kim hoest nog steeds mee, en ook mij hebben ze weten aan te steken. Misschien dat ik morgen maar thuisblijf van mijn werk, ik trek het emotioneel ook niet langer meer allemaal. Daarbij krijg ik het nu flink te pakken, met oorpijn en benauwd gevoel op de borst. Bij mij als astmapatiënt komt zo'n verkoudheid/griepje dubbel zo hard aan. Hopelijk heb ik morgen betere berichten, want dit was toch best wel even schrikken allemaal!
Op woensdag 10 juli 2013 01:46 schreef Littlerabbit het volgende:Djeez is een literaire grootheid. Hij weet op een poëtische wijze zelfs de schoonheid in een kinderverkrachting bloot te leggen.
Tuinbeeld kopen?