De kunst van het loslaten van je ex #71!!!

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 15:34 schreef thestoryofus2009 het volgende:

qua uiterlijk ook.... ik moest me laatst identificeren bij de digros toen ik een paar blikjes bier haalde

Foto? Dan kan ik het beter beoordelen

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 15:39 schreef Vandaag... het volgende:

[..]

Foto? Dan kan ik het beter beoordelen

je schat me op basis van een foto toch jonger in.

laat ik het zo zeggen.
mijn pa is 74 en word nog vaak op 55/60 geschat.
qua gedrag is mijn pa nog jonger soms.
en ik lijkt exact op mijn vader.
ik heb zwart wit foto's waar mensen denken dat ik het ben

of jongere mannen, ligt eraan wat voor karakter ze hebben...

maar als je niet in ware liefde geloofd en dat bepaalde personen per periode belangrijk zijn dan gaan jullie of nooit trouwen of vaak trouwen en vaak scheidden

ik geloof wel in ware liefde, misschien dat ze al in mijn leven was en misschien dat ik haar nog ontmoeten. een ware liefde...dat weet ik niet, dat kan ik pas zeggen over 60 jaar

mmm, we zullen zien, hoop uiteraard dat jullie gelijk krijgen

heb morgenmiddag trouwens mijn tentamen, mastervakje, 500 pagina's stof.

ik ga niks leren, ff de sheets doorbladeren. eens kijken of ik echt zo intelligent ben als ik denk

@Vandaag: Wel gaaf dat jij zo eerlijk bent hier en alles durft te zeggen.
En inderdaad hoop ik in ieder geval at ze overeen tijdje terugkomt.
Echter acht ik die kans wel erg klein. Denk er wel constant aan.

Je hoopt inderdaad dat ze een of andere lompe gast tegenkomt of zo.
En dat ze dan gaat inzien dat het vroeger veel beter was, ach ja lekker moeilijk.

ja "vandaag" is een leuke meid.
wel makkelijk als een vrouw een keer heel open is, gewoon haar gevoelens en beweegredenen en zelfanalyse geeft...

maakt het wel makkelijker.

begin mijn ex ook steeds beter te snappen...

toen ik nog met der had wou ze iedere keer mijn ouders zien.
vond ze gezellig want dan gingen we naar mijn huis waar dus echt een hele relaxte sfeer was.
mijn pa en ma waren donders gek met haar, werd altijd flink omhelst, altijd lekker eten en lekkers.
en ze waren ontzettend trots en blij met haar.
resulteerde ook wel in verwennerij waardoor ze soms zich ongemakkelijk voelde
weet nog goed dat een maand voor het overlijden van mijn moeder we gingen shoppen.
aangezien mijn moeder nooit een dochter heeft gehad en nooit tijd om te shoppen met een meisje kreeg ze behoorlijk dure kleding. stond ze opeens te huilen in de winkel omdat ze het zo raar vond dat ze dat zo kreeg (het is nu trouwens der lievelingsbroek).
ze werd beschouwd als een soort dochter en heel liefdevol behandeld (itt haar vorige schoonouders).

maar goed, mijn moeder kreeg dus een hersenbloeding op een ochtend en direct mijn vriendin gebeld die er eigenlijk de hele tijd bij was. mijn moeder heeft 36 uur zitten vechten tegen iets wat ze niet meer kon winnen en elk uur ging ze achteruit. al haar functies vielen dus langzaam uit. op het laatst ademde ze heel raar, gorgelend naar lucht terwijl ze vuurrood werd en haar ogen geen leven meer vertoonden.
dat heeft uren geduurd totdat het ademen onbeschrijflijk naar werd.
en toen overleed ze dus terwijl we daar met ons kleine gezinnetje, mijn vriendin en een vriendje van mijn broertje (ook een soort kind van mijn moeder) daar stonden.

ik heb er uiteraard veel met anderen over kunnen praten, ik kan er enigzins vrede mee hebben dat het lot zo is. alleen het beeld van de laatste momenten is erg naar. ik heb altijd gezegd dat ze er over moest praten, dan niet met mij dan met iemand anders. dat heeft ze nooit gedaan. ze heeft later zelfs gezegd dat ze het er moeilijk mee had. x aantal weken geleden kregen we het er toevallig over...wou ze er liever niet over praten omdat ze zich het herinnerde, voor de geest kon halen...

ons gezin, wat er van over is, kreeg ook een klap. de gezelligheid en geluk waren ook een beetje gestorven met mijn moeder. en mijn ex wou niet meer graag mee naar huis. ze is sindsdien ook nog maar 1 of 2 keer geweest.
mijn broertje ging dus de liefde zoeken bij allerlei meisjes waar mijn pa dus weer boos om werd.
ik stond tussen mijn broertje en pa in en werd helemaal gek.
de klap op de vuurpijl was dat we met 2e kerstdag thuis komen en mijn pa een brief van de belasting had gehad.
een naheffing...en dat was een bedrag waar je u tegen zei...mijn pa ging dus ff door het lint, niet een gezellige kerst dus...

gooi daar extreme studiestress bij, een vriendje die emotioneel word en het onvermogen om zoiets op een normale manier te verwerken of te praten.
dan stop je het weg en dan zoek je de gemakkelijkste uitweg om negatieve gevoelens te ontwijken.
door het uit te maken met mij heeft ze afstand genomen van dat alles.
weet niet exact hoe dat psychologisch heet maar er is een beschrijving voor...

ze gaat nu veel uit, spreekt volgensmij elke dag af en zoekt mijn inziens toenadering met zelfverzekerde jongens.

volgensmij snapt ze niet dat ik sterker uit deze ellende ben gekomen dan ik erin ben gegaan aangezien sinds mijn eerste bewustzijn ik een extreme angst heb om mijn ouders te verliezen.
in principe kan ik de hele wereld aan en heb afgerekend met mijn angsten alleen kan ze dat niet zien

maar goed, ik kan ook zoiets verzinnen om mezelf wijs te maken dat zij een probleem heeft waardoor het uit is

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 09:25 schreef cChev het volgende:

Die snap ik niet helemaal bedoel je eerst 3x een x met lieve woordjes en daarna de ommekeer ofzo?

Ik bedoelde: Eerst zelf de relatie beëindigen, en een ander blijken te hebben en dan gemeen tegen jou gaan doen omdat ze geen controle meer over de situatie had..
Daar was die van mij ook zo goed in, erg waardeloos vind ik dat. Zo inconsequent en alleen vanuit jezelf redeneren impliceert dat ze niet kan communiceren en dat er geen afspraken mee vallen te maken. Het is nu ruim 8 maanden geleden en ik kan er nog steeds pissig om worden. Tja..

Het is meestal zo dat de persoon die zeg maar gedumpt is er veel sterker uitkomt.
Zelf hoop ik alleen maar sterker te worden van deze onwijs pijnlijke situatie.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 14:07 schreef JoeyT het volgende:

[..]

Jij impliceert dat andere relaties oppervlakkiger zijn.

En liefdes verdriet vertroebelt inderdaad je kijk op de werkelijkheid ja. Net zoals andere emoties dat doen.

Ik beweer dat iets wat veel voor me betekent heeft, niet zomaar voor mij voorbij is. Oh ja, met een smiley mocht je alles zeggen toch? Bij deze:

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 21:31 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
Het is meestal zo dat de persoon die zeg maar gedumpt is er veel sterker uitkomt.
Zelf hoop ik alleen maar sterker te worden van deze onwijs pijnlijke situatie.

Dat pleit niet voor mij.. Ik heb zelf de stekker eruit getrokken.. En ik lijk toch degene te zijn die het er het moeilijkst mee heeft.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 21:38 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Dat pleit niet voor mij.. Ik heb zelf de stekker eruit getrokken.. En ik lijk toch degene te zijn die het er het moeilijkst mee heeft.

Dus jij hebt het uitgemaakt begrijp ik dat goed?
Ik ben degene die de bons heeft gekregen en hier zoveel sterker uit te komen.
Zo sterk dat als ze eventueel mij ooit terug zou willen ik gewoon kan zeggen, dacht het niet.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 20:30 schreef thestoryofus2009 het volgende:
ja "vandaag" is een leuke meid.
wel makkelijk als een vrouw een keer heel open is, gewoon haar gevoelens en beweegredenen en zelfanalyse geeft...

maakt het wel makkelijker.

begin mijn ex ook steeds beter te snappen...

Nou bedankt Fijn dat iemand nog wat aan mijn ellende heeft

quote:

>verhaal<

wat een verhaal tsou2009, ik kan me niet voorstellen wat een moeilijke tijd dat moet zijn geweest. In zulke omstandigheden is het denk ik ook vreselijk ingewikkeld om ook nog oog voor elkaar te hebben en elkaar op die manier te benaderen die de ander nodig heeft. Heel veel sterkte met het verlies van je moeder

En toen je verdriet had en kwetsbaar was, was je ook jezelf. Misschien niet het favoriete deel van jezelf maar je hoeft je na zoveel jaarniet meer te bewijzen t.o. haar. Als ze je echt kent dan had ze erop kunnen vertrouwen dat je sterke ik wel terug zou komen.

mmmm, zeg net tegen haar dat ik ws uit haar leven ga verdwijnen, dat ik het contact in de nabije toekomst verbreek.


vind ze niet leuk.........
maar goed, zal wel een keer gebeuren.

mmm, ze vind het echt heel kut. altijd haar angst geweest.
zij heeft haar belofte ook niet gehouden om samen oud te worden terwijl ik die nooit verbroken heb.

wel weird, ze wil vrienden blijven...wil me niet kwijt.
heb der gezegd dat ze maar bij der vriendinnen en huisgenoten een nieuw maatje moet zoeken.
zal leuk worden aangezien ik de enige ben waar ze echt prive dingen aan verteld ...

ach, heb haar ook gezegd dat ze me altijd kan bellen of ze nu geld nodig heeft, steun als er iets kuts gebeurd of een nier

gek, datzelfde zou ik ook nog doen voor mijn andere ex...
er zit toch niet iets goeds in mijn hersenen

ga jij nou nog maar even die 500 pagina´s doorbladeren. Je liefdesperikelen lopen niet weg, je tentamen wel.

quote:

Op dinsdag 27 januari 2009 21:31 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
Het is meestal zo dat de persoon die zeg maar gedumpt is er veel sterker uitkomt.
Zelf hoop ik alleen maar sterker te worden van deze onwijs pijnlijke situatie.

Hmm, mijn ex, die 'gedumpt' is door mij dus, is nu alleen maar aan het feesten en heeft volgens mij nog niet één keer erover nagedacht wat er nu eigenlijk is gebeurd, terwijl ik een half jaar lang (of eigenlijk al langer, je maakt het niet zomaar uit tenslotte) me afvroeg wat er dan anders had gemoeten of gekund. Wát ik dan nog meer had kunnen doen om de liefde goed te houden. Niet dat dat hielp, en ook niet dat ik hem terug wil, maar ik ben vooral danig teleurgesteld in de basale echtheid en eerlijkheid die in liefde zou moeten bestaan. Ik zit hier in dit topic op zich niet helemaal op de goeie plek misschien.

Gisteren vertelde iemand mij dat het helpt als je aan alle negatieve dingen gaat denken.
Maar op dit moment kan ik die nog niet echt bedenken.
Wel heb ik al met veel mensen over de situatie en het hele gebueren gepraat.
Dat praten voelt wel lekker maar soms krijg je zo'n terugslag.

quote:

Op woensdag 28 januari 2009 10:43 schreef 2PaCaVeLi het volgende:
Gisteren vertelde iemand mij dat het helpt als je aan alle negatieve dingen gaat denken.
Maar op dit moment kan ik die nog niet echt bedenken.
Wel heb ik al met veel mensen over de situatie en het hele gebueren gepraat.
Dat praten voelt wel lekker maar soms krijg je zo'n terugslag.

vind ik zo flauw...je bent x aantal maanden/jaar bij een persoon geweest en je bent er hardstikke gek op.
en dan het beeld van haar/hem neerhalen.

ach ja, mijn ex had wel minpuntjes of althans dingen die bij haar horen. ik wist dat ze die had maar ook daar ben ik verliefd op geworden.
kan niet echt bedenken waarom mijn ex een kutwijf moet zijn of dat de relatie kut was.

ik denk dat als ik nu hoor dat ze vreemd zou zijn gegaan dat ik dan nog niet kwaad zou kunnen worden....teleurgesteld.

Ja ik kan ook geen negatieve dingen bedenken.
Ben nog steeds gek haar inderdaad.
Maar ik zal er toch over heen moeten komen.
En daar heb ik alles voor over.

Want het schiet gewoon niet op om je zo te voelen.

Ja dat heb ik ook. Geen slecht woord over haar.
Maar nu het uit is en ik over d'r heen moet komen kan het helpen.

Ik wil haar natuurlijk niet de grond in trappen.
Maar een keer goed de waarheid vertellen en zeggen dat ik haar nooit meer wil spreken helpt wellicht.
Nu hebben we al helemaal geen contact meer, beter voor ons beiden.
Voor mij helemaal anders wordt ik helemaal gek.

Waarschijnlijk zie ik haar over een maand of twee.
Hoop dat ik me dan niet zo lamlendig en haar eens even goed de waarheid kan vertellen.

ze heeft nu al met een ander gezoend, godver!!!

godver godver godver!