quote:
Op woensdag 14 januari 2009 13:26 schreef eleusis het volgende:[..]
Een been groeit nooit meer terug, maar bij mensen met tinnitus gaat het vrijwel altijd naar de achtergrond
Binnen afzienbare tijd heb je die kreupele "ingehaald".
Het klinkt onmogelijk maar dat is het niet! Nu even volhouden en de goede hulp zoeken.
Het klinkt idd onmogelijk en weet echt niet wanneer ik er zo over ga denken. Maar echt als ik nu een keus zou hebben dan zou ik er geen moment over twijfelen, echt geen moment. Jij ook nog steeds bedankt voor alle adviezen ed.
quote:
Op woensdag 14 januari 2009 14:46 schreef Qarinx het volgende:[..]
Wat me opvalt bij jou is dat je tinnitus gevoed wordt door heel veel negatieve gevoelens, angst en paniek. Je bent bang dat het nooit meer weggaat, en ik kan je vertellen: dan gaat het ook nooit meer weg.
Waar ik veel aan gehad heb zijn juist de positieve berichten van de mensen hier op het forum. Juist de gedachte dat het niet uitzichtloos is en dat je er heel goed mee kan leren leven. Het verdwijnt bijna altijd naar de achtergrond, dat idee is toch juist heel geruststellend en hoopgevend?
Des te meer zorgen jij je maakt, des te actiever je het probleem maakt. En als je de berichten leest, dan is er geen reden om je zoveel zorgen te blijven maken. Wat doet jou denken dat het bij jou niet zo zal lopen als bij het merendeel van de mensen die het ook hebben??
Misschien is het wel een goed idee om hier niet meer te komen, want het is natuurlijk wel ernstig als jouw leven bestaat uit het bezoeken van dit forum. Steek die energie in andere afleiding; ga sporten, door de stad wandelen, spreek af met vrienden, werken.. Laatst schreef je dat het beter ging toen je moeite deed om actief mee te doen met de visite van je moeder en dat toen je gedachte niet bij de piep waren. Het kan dus wel, je moet er alleen iets voor doen. Passief thuis zitten en hopen op een wondermiddel op dit forum is in ieder geval niet de oplossing, want je hebt kennelijk nog steeds last van de piep..
ik heb idd heel erg last van de piep, heb pas geleden zelfs een soort afscheidsbrief geschreven tijdens een paniekaanval aan mijn vriendin die 4 meter verder op zat. Maar dan een afscheidsbrief van mijn oude leven en dat het nooit meer hetzelfde zal zijn. Dat ik haar niet zo veel meer kan bieden als eerst, omdat ik me echt gehandicapt voelt en me echt enorm depressief voel.
Kijk als ik de piep kan maskeren als ik bijvoorbeel een tv programma aan het kijken ben, dan is er niks aan de hand. Maar dat kan dus niet. Ik kijk naar de tv en daarnaast en eroverheen hoor ik zo'n schelle hoge pieptoon. Die er dus elke minuut van de dag is. Hoe moet ik ooit geloven dat zo'n schelle pieptoon ooit naar de achtergrond gedrukt gaat worden.
Het is ook niet zo dat dit mijn enige forum is waar ik op zit. Ik zit ook nog eens op het tinnitusforum in het nederlands, 3 engelse en 1 duitse. Daar heb ik dus ook andere verhalen gelezen. Dat het niet na verloop van tijd naar de achtergrond valt. Er zijn daar mensen die er al 8 jaar last van hebben en nog steeds elke dag dezelfde gevoelens hebben als ik nu. En daar wordt je dus niet echt vrolijk van, ook als je nog eens bedenkt dat ik daarbij een hypochonder ben, dus zowiezo al altijd op mijn lichaal lette dit icm tinnitus is echt een hel.
Ik kan dus nooit meer van stilte genieten.
Ik voel me ook niet meer veilig thuis. Ik bedoel anderhalve maand geleden vond ik het fijn om thuis te komen na mijn werk. Nu heb ik dit totaal niet meer want ik kan toch niet rustig thuis zitten.
Rustig zitten is er nooit meer bij en laat dat nou 1 van mijn grootste hobbies zijn.
quote:
Op woensdag 14 januari 2009 15:27 schreef Funksoldier het volgende:Helemaal eens met Quarinx.
Leg je er bij neer dat het niet meer weg gaat. Het gaat niet meer weg. Mochten er medicijnen in ontwikkeling zijn, vestig hier je hoop niet op, ze denken ook al decennia lang ieder jaar weer dat ze HET medicijn tegen kanker gevonden hebben.
Ga weer leven, en gooi die forums opzij. zoek de gezelligheid op, nodig vrienden uit, en ga weer achter je xbox zitten. Let maar op, als je in je spel zit, hoor je de piep alleen op de momenten dat jer er aan denk. Dan ben je op de goede weg.
Ook als je er "overheen" bent, je zal hem horen, je zal het weten. Op de rustige momenten en als je naar bed gaat. Het is niet anders. Probeer het te zien als "jouw stilte". Ik weet geeneens meer wat echte stilte is, ik weet alleen dat een rustig moment een moment is met alleen mijn ruis.
Het klinkt vreemd, ik heb vorige maand een mediaplayer gekocht en die zoemt als hij aan staat. Ik kijk op dit moment elke avond een aantal afleveringen van 24, dus hij staat elke avond aan. Ik irriteer me dan eerder aan de mediaplayer die zachtjes zoemt, dan dat ik mijn eigen ruis hoor..Zo erg dat ik af en toe het kastje dicht doet waar hij in staat. en dan is deze zoem/fluit suis die uit die mediaplayer komt vele malen zachter dan mijn eigen ruis!~
Het is moeilijk, maar leg je er bij neer, beschouw het als van jou, dit is het nu ook. De paniekaanvallen wek je zelf op, dit door de gedachten "o, jee, dit gaat nooooooit! meer weg, hier kan ik neit mee leven! En voila, je hebt weer een paniekaanval compleet met huilbuien en telefoontjes naar ouders en bekenden om met je te praten en je een hart onder je riem te steken. Heb ik gelijk? ja he, zo werkt het he. Ik klink misschien hard nu, maar dat heeft mij ook geholpen. Wees hard voor jezelf. Ik deed ook vak zeggen tegen mezelf "het is je eigen rotschuld, had je die dure subwoofers en grote versterkers maar niet in je auto moeten zetten, het is je eigen straf".
en "ik leef maar x, die tijd zit ik uit, met of zonder ruis, ik kan het niet overdoen".
Doe het, probeer het, leef het. Ontspan je, zet een muziekje aan, luister naar de teksten en luister naar het gitaarspel of welk instrument je houdt, en je hebt op jouw manier rust en geen piep. Zo zet je het op de achtergrond, zo en niet anders.
Inderdaad zo komen de paniekaanvallen naar boven. JE hebt helemaal gelijk. Maar ik vind niet dat ik zelf schuld heb aan de tinnitus. Ik heb 1 keer gestofzuigd met een mp3 speler op, en sávonds kwam de piep ineens. Ik heb het gevoel levenslang te hebben gekregen in 1 avond. Ik ben in heel mijn leven 15 keer naar een concert of disco geweest als het al niet minder is.
Net weer geprobeerd om naar de wereld draait door te kijken, maar door de piep ben ik er gewoon helemaal niet bij en dat is niet omdat ik naar de piep luistert, nee ik luister naar de tv en de piep komt er gewoon dwars doorheen zetten en tuurlijk dan kan ik denken " negeer hem, negeer hem, negeer hem" maar dat houdt op een gegeven moment op en krijg dan ineens weer buikpijn omdat het blijvend is en dan lukt het echt niet meer om mijn aandacht bij het tv programma te houden.
Je zegt lekker relaxen, dat is er dus gewoon niet meer bij. Overal komt de piep boven uit. Het enige waar ik kan relaxen is onder de douche. Daar hoor ik hem niet.
Ik zou echt willen dat de piep wat lager was in HZ. Hij is nu zo hoog dat hij niet te maskeren in en waardoor ik hem dus echt niet kan negeren.
Het enige wat me nu op de been houdt is Bromazepam. Ik ben helemaal geen medicijnslikker. Ben er huiverig voor. Maar zodra ik ze slik dan lijkt het net ofdat het scherpe randje van de tinnitus er af is en voel ik gewoon veel beter. Ik krijg een stukje van mijn oude persoonlijkheid terug. Heb net zelfs achter de xbox kunnen zitten voor een kwartiertje, maar dat alleen maar met behulp van zo'n Benzo. Het maakt me rustig.
Het is nu de 4de dag dat ik er 1 in neem, maar merk het wel als hij uitgewerkt is dan zijn de paniekaanvallen weer aanwezig tot aan overgeven aan toe.
Zucht, hoe je leven in 1 dag(26 november) zo op zijn kop kan staan.