omgaan met moeilijke mensen of nog toleranter zijn?

Het klinkt alsof je gelijk in de verdediging schiet zodra iemand iets tegen je zegt wat je niet helemaal bevalt. Bij de situatie met je oom geef je ook gelijk aan dat je niet hebt zitten schelden en tieren en dat je dat kan bewijzen. Als je het verwijt gewoon naast je neer kan leggen, kun je gewoon verder met je oom, ongeacht wie er nou gelijk heeft.

En verder ben je misschien wat bot, maar daar staan cardiologen bekend om; dat helpt je alleen maar daar

quote:

Op woensdag 14 januari 2009 11:11 schreef Rolex1 het volgende:
Daarentegen moet ik dat allemaal missen, wat mij altijd een ongemakkelijk gevoel zal geven.

Waarom doe je zo minderwaardig over jezelf en vind je jezelf zo zielig? Alsof carriere zo belangrijk is voor de band die je met een familielid hebt als dat zo is is die band ook weinig waard dus dan boeit het ook niet. Volgens mij zit je moeilijk te doen over iets wat voor je oom niet eens een issue is. Waarom die neiging jezelf zo met hem (iedereen?) te vergelijken? Vrijwel iedereen legt het af tegen een cardioloog wat betreft carriere / inkomen. So what?

quote:

Op woensdag 14 januari 2009 11:11 schreef Rolex1 het volgende:
Onze relatie is al 25 jaar niet zo best. We zagen elkaar jaarlijks (tot 1.5 j. geleden), maar mijn vader(reeds overleden) en moeder (84) waren altijd degenen, waarvoor ik meeging...Ik was dus meer chauffeur, maar dat houdt nu op...

He? Als je alleen maar 1x per jaar naar die oom meeging vanwege je ouders, waarom doe je dan zo zielig over de band met je oom? Dan mis je toch niks nu?

quote:

Op woensdag 14 januari 2009 15:29 schreef Rolex1 het volgende:
Bij ons in de familie is het standaard om een hoge opleiding te volgen en carriere te maken. Dit is bij mij gigantisch anders gelopen... _{(zie een eerder topic...)}
Mijn vader en hij waren een beetje de goudhaantjes van de familie en daar heb ik altijd tegen opgekeken.
Echter sinds het op school slecht ging en ik elke keer een stap terug moest doen, dan deed dat zeer en gaf een gevoel van schaamte...

Toch heeft de familie het wel goed voorgehad met mij, maar omdat ik altijd slecht in mijn vel zat, kroop ik in mijn schulp. En ja, dat is egocentrisch als je met je ziel onder je arm loopt, dat zou ik ook zo graag willen veranderen. Mijn vader zei vroeger wel eens, dat ik minder zelfmedelijden moest hebben en dat is misschien ook zo. Jij gaf het ook al aan (mijn leven bestaat al heel lang uit vallen en opstaan, maar dat laatste is gewoon moeilijk soms...)

Toch zit het in jou. Misschien zijn er veel mensen in je familie die hoog opgeleid zijn, maar dat jij je dan gaat schamen dat jij dat niet bent, dat zit in jou. Het een is geen automatisch gevolg van het andere, dat moet je tot je door laten dringen. Je presenteert het een beetje alsof het jou allemaal maar over komt en er niets aan te doen is, maar jíj bent degene die zich schaamt terwijl het geen schande is, jíj bent degene die zoveel waarde hecht aan wat een oom waar je niet eens een band mee hebt van je vindt, jíj trekt je terug in je schulp. Je hebt ook de optie dat allemaal niet te doen. Dat is moeilijk, jezelf veranderen, maar de eerste stap is inzien dat je het zelf doet, het is niet iets wat jou overkomt, het is hoe jij er mee omgaat wat er toe doet, niet wat er gebeurd.

quote:

Dat is moeilijk, jezelf veranderen, maar de eerste stap is inzien dat je het zelf doet, het is niet iets wat jou overkomt, het is hoe jij er mee omgaat wat er toe doet, niet wat er gebeurd.

Dat is wel de kern waar het om draait. Met daarbij een kleine aanvulling in de nuance: Jezelf veranderen heeft vooral betrekking op het aanleren of verbeteren van enkele vaardigheden. Dus niet qua persoonlijkheid veranderen, dat gaat niet en mijn indruk is dat dat zeker niet nodig is (=understatement).

De vaardigheid hoe je met omstandigheden omgaat waarbij jezelf een actieve rol in kan spelen en hoe je daarmee in je hoofd omgaat. Dat is een vaardigheid die eigenlijk hoort bij (emotioneel) volwassen worden. Maar dat is ook iets waar iedereen mee zit te stoeien en een proces die (naar mijn mening) geen einde kent. Wel is het zo dat de ene persoon daar verder in is gegroeid dan de ander en dat er vele mensen zijn die weliswaar maatschappelijk zeer geslaagd zijn, maar op emotioneel vlak weinig ontwikkeld zijn (andersom ook en soms ook beide, hangt sterk van de persoon af).

Hoe leer je dat? Daar zijn geen handleidingen voor want het is geen trucje. Het is een vaardigheid en die verbeter je door te trainen. Zowel droogzwemoefeningen als de harde praktijk. Daarbij kan een coach je helpen om de juiste richting te vinden en daarin te stimuleren. Voorop staat dat je zoiets wel zelf moet doen.

Maar troost je, conflicthantering is één van de lastigste dingen die er zijn om er zo mee om te gaan dat het niet escaleert. Maar conflicthantering (zowel latent als actueel) is wel een belangrijk onderdeel van het leven en voor sommige zelfs een beroep (denk maar aan management). Weinigen doen dit op een manier die voor iedereen bevredigend is. Zo ben ik zelf absoluut niet te spreken over de manier waarop J.P. Balkenende dat doet, enkel bagatelliseren en uiteindelijk geen beslissing nemen en weglopen. Maar ja, dan kom je op het terrein van politiek en dat is dan weer andere koek.

Boodschap is: er zit heel veel meer tussen escalatie en ontlopen en de eerste stap heb je al gemaakt (bewustwording) en die is best lastig. Nu de volgende stap, zoek een coach (iemand die je vertrouwt) en oefen in de praktijk. Op internet zal wel heel veel te vinden zijn over assertiviteitstraining!!

Je zit weer te zoeken naar redenen die onoverkomelijk zijn. "Ik kan er niks aan doen want ik ben te oud om te veranderen." "Ik kan er niks aan doen want zo is mijn karakter nu eenmaal."

Blijf jezelf dat vooral vertellen, dan hoef je niks engs te proberen en blijft alles fijn zoals het is

quote:

Op woensdag 14 januari 2009 20:39 schreef Dipkip het volgende:
Je zit weer te zoeken naar redenen die onoverkomelijk zijn. "Ik kan er niks aan doen want ik ben te oud om te veranderen." "Ik kan er niks aan doen want zo is mijn karakter nu eenmaal."

Blijf jezelf dat vooral vertellen, dan hoef je niks engs te proberen en blijft alles fijn zoals het is

Mijn compliment aan dipkip: rustig en mooi verwoord.
Mijn eerste reactie van jouw antwoord op mijn verhaal was een emotionele die niet constructief was en heb daarom maar niet gereageerd. Zolang je aan deze houding vasthoudt, verandert er idd niets! De bal ligt echt bij jou! Succes.

Dus als je 1 keer bij je buurman niet direct klaar staat om te helpen is meteen het hele contact naar de klote? Zegt ook wat over je buurman vind ik.

Pas geleden op tv een burenruzie over een schutting die 1 cm verkeerd stond en nog meer kleinigheden, die buren hadden heftige ruzie om het meest onbenullige, ook een afvalbak die 1 dag te lang buiten stond en nog meer onzin. Denk dan van, als je zo in het leven staat dan moet je toch diep ongelukkig zijn.

Mensen die elkaar dan niet vergeven ook, snap dat ook niet dat mensen koppig en hardnekkig blijven om zaken die er eigenlijk helemaal niet zozeer toe doen. Familie-ruzies over 5000 euro die nooit worden bijgelegd en vrienden die elkaar nooit meer zien wegens redenen en ga zo door.

Veel users hier leggen de schuld bij jou dus, ik kijk dan ook naar de andere muggenzifter die bij het minste of geringste op de tenen is getrapt. Snap het dus ook niet goed dat mensen zo serieus op de steen blijven staan alsof hun wereld is vergaan door een of ander conflict.

ik weet het niet hoor. ik heb de laatste tijd wel erg het gevoel dat het hier en daar een tikkie oneerlijk is soms. nu ook weer: iedereen roept dat ts dit moet doen, of dat moet doen, blablabla, het ligt allemaal aan ts. maar ts zn oom deed eigenlijk als ik het zo hoor gewoon lullig, en de buurman ook. ik snap niet waarom dan alles bij ts gelegd wordt. tuurlijk: als ts met die situaties zit, en de anderen niet heeft ts een probleem, en dus moet ts het probleem oplossen. maar dat betekent toch niet dat ts een contactgestoorde mongool is die helemaal in zn eentje de hoofdschuldige is? zo wordt het hier en daar wel gebracht, en dat lijkt me toch niet correct.

feit blijft wel: ts kan kiezen: er zijn problemen en daar zittie mee. los het op of laat het gaan. ts zn keus.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 13:52 schreef Rolex1 het volgende:
Nu is het zo, dat ik ook wel een keer of 4 hem een uur in de tuin heb meegeholpen, maar dat is hij blijkbaar vergeten...een bedankje was er soms geen eens bij!

Natuurlijk is hij dat niet vergeten. Ik ben het helemaal eens met Dipkip. Je zou iets vaker aan introspectie moeten doen. Je kunt veel meer aan je eigen gedrag veranderen dan je zelf voor mogelijk houdt, maar dat veronderstelt wel dat je bereid bent om goed naar jezelf te kijken en kritiek op jezelf te leveren. Dat lijkt bij jou volkomen afwezig. Bedenk dat de manier waarop mensen op jou reageren niet alleen komt door hun eigen persoonlijkheid, maar ook een direct gevolg is op jouw gedrag. Als jij jouw gedrag weet aan te passen, zul je zien dat mensen veel positiever op je reageren en daardoor voel jij je ook gelukkiger.

By the way, ik heb hier zelf nogal veel praktijkervaring mee. Geloof maar, jij kunt je gedrag veranderen! Dat is ook heel belangrijk overigens: zelfvertrouwen is ook een vereiste.

Dan het gedrag van je buurman. Hij voelt zich gekwetst doordat jij binnen een paar seconden aangeeft geen tijd voor hem te hebben. Het is het gemak waarmee jij voorbijfietst waardoor hij zich gepasseerd voelt. En dat jullie verder veel met elkaar hebben gedaan is helemaal niet relevant. Mensen zijn er niet goed in om zoiets te relativeren en te bedenken dat je het vast niet zo bedoelde.

Wat betreft die burenruzies en familievetes die lijken te gaan over hele oppervlakkige dingen: natuurlijk gaan ze niet over oppervlakkige dingen. Het gaat om het voortdurende gevoel door je naasten steeds gepasseerd en gekleineerd te worden. Dat is zo'n schending van je eigenwaarde dat het echt niet meer uitmaakt waardoor de ruzie ontstond.

Het zal zeker liggen aan hoe je het brengt maar constant op de hoede zijn dat je mensen niet kwetst of in eigenwaarde aantast werkt ook niet helemaal in deze wereld, ieder mens zal in zekere zin eens voor zichzelf kiezen zo nu en dan. Zo zal het merendeel van de mensen wel eens een slechte dag hebben en andere dus passeren zonder het echt te met opzet te doen. En dat mensen dan in hun eigenwaarde aangetast voelen ligt dan ook aan die andere mensen een beetje, dat het een tijdje duurt kan ik me voorstellen heb dat zelf ook maar na verloop van tijd zou zoiets toch moeten wegtrekken weer.

Het is dus zeker niet een levensinstelling van mij om egoistisch altijd voor mezelf te kiezen, integendeel maar ik zie zo vaak dat mensen niet meteen klaar staan en even wachten of het nog ff uitstellen of kortaf zijn wegens tijdgebrek. Waarom zou ik dan niet eens ook de tijd nemen om te antwoorden of iets anders als het ff niet uitkomt, zo'n groot probleem hoeft dat niet te zijn ook.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 14:38 schreef Topspin het volgende:
Het zal zeker liggen aan hoe je het brengt maar constant op de hoede zijn dat je mensen niet kwetst of in eigenwaarde aantast werkt ook niet helemaal in deze wereld

Natuurlijk niet, maar dat vraag ik ook niet. Een beetje de emotionele Superman uithangen zou niet te doen zijn.

quote:

ieder mens zal in zekere zin eens voor zichzelf kiezen zo nu en dan. Zo zal het merendeel van de mensen wel eens een slechte dag hebben en andere dus passeren zonder het echt te met opzet te doen.

Uiteraard.

quote:

En dat mensen dan in hun eigenwaarde aangetast voelen ligt dan ook aan die andere mensen een beetje, dat het een tijdje duurt kan ik me voorstellen heb dat zelf ook maar na verloop van tijd zou zoiets toch moeten wegtrekken weer.

Mensen kunnen overgevoelig zijn. Maar iemand die overgevoelig is + een ander die niet echt let op de gevoelens van anderen is een uiterst slechte combinatie

quote:

Het is dus zeker niet een levensinstelling van mij om egoistisch altijd voor mezelf te kiezen, integendeel maar ik zie zo vaak dat mensen niet meteen klaar staan en even wachten of het nog ff uitstellen of kortaf zijn wegens tijdgebrek. Waarom zou ik dan niet eens ook de tijd nemen om te antwoorden of iets anders als het ff niet uitkomt, zo'n groot probleem hoeft dat niet te zijn ook.

Wat is dat toch met mensen die net hun post editten als je aan het replyen bent.. Ik snap eigenlijk niet zo wat je met je laatste zin bedoelt.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 14:45 schreef Black_Tulip het volgende:


Wat is dat toch met mensen die net hun post editten als je aan het replyen bent.. Ik snap eigenlijk niet zo wat je met je laatste zin bedoelt.

Ben soms nogal snel met reageren en dan kom ik er nog achter dat ik iets wil toevoegen, moet dat maar eens afleren.

Laatste was persoonlijk en doet er niet echt toe, weet niet eens waarom ik het heb toegevoegd.

Je hebt wel gelijk dat het oppassen is bij mensen die snel van slag zijn, beetje rekening houden kost dan ook niet veel moeite en bespaard een hoop gedoe.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 14:52 schreef Topspin het volgende:
Ben soms nogal snel met reageren en dan kom ik er nog achter dat ik iets wil toevoegen, moet dat maar eens afleren.

Dat geeft niet hoor, ik edit zelf ook regelmatig, alleen dan meer omdat ik er nog spel- typ- en stijlfouten uit wil halen En gelukkig overkomt het me niet vaak dat iemand de oorspronkelijke post quote..

quote:

Laatste was persoonlijk en doet er niet echt toe, weet niet eens waarom ik het heb toegevoegd.

Dat is geen punt, maar ik begrijp gewoon niet wat je wil zeggen met die laatste zin. Wil je nou wel of niet wat meer tijd nemen voor mensen en waarom doe je dat dan wel/niet?

Om het niet te editten, met rekening houden bedoel ik dan opmerkingen plaatsen die een hoop onheil kunnen veroorzaken in het echt. Iemand die verlangt dat iets stel op sprong moet gebeuren terwijl het totaal niet uitkomt is wat anders vind, tenzij het zo dringend is dat het prioriteit heeft.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 14:59 schreef Topspin het volgende:
Om het niet te editten, met rekening houden bedoel ik dan opmerkingen plaatsen die een hoop onheil kunnen veroorzaken in het echt. Iemand die verlangt dat iets stel op sprong moet gebeuren terwijl het totaal niet uitkomt is wat anders vind, tenzij het zo dringend is dat het prioriteit heeft.

Nou begrijp ik je nog minder geloof ik.

Je bedoelt dus dat je graag even de tijd neemt voor anderen tenzij iets meteen moet gebeuren en dat niet kan, maar dat je dan wel moet uitkijken met hoe je formuleert dat je geen tijd hebt?

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 14:58 schreef Black_Tulip het volgende:


Dat is geen punt, maar ik begrijp gewoon niet wat je wil zeggen met die laatste zin. Wil je nou wel of niet wat meer tijd nemen voor mensen en waarom doe je dat dan wel/niet?

Zelf neem ik al genoeg tijd als mensen me nodig hebben, maar komt het dan niet uit dan stel ik het ff uit als het echt niet uitkomt. Als iemand gaat verhuizen help ik vrijwillig mee, ze hoeven me niet eens te vragen, stel ik zelf voor maar dan weet ik van te voren op welk tijdstip. Duitsers wijs ik in het Duits de weg en mensen laat ik met weinig boodschappen voor. Luisteren naar mensen lukt me ook redelijk goed. Maar is de dag minder dan kies ik dus wel eerder eens voor mezelf.

Ging ook meer om de OP van de TS waarbij de ander zowat beledigd is wanneer niet direct respons komt.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 15:03 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Nou begrijp ik je nog minder geloof ik.

Je bedoelt dus dat je graag even de tijd neemt voor anderen tenzij iets meteen moet gebeuren en dat niet kan, maar dat je dan wel moet uitkijken met hoe je formuleert dat je geen tijd hebt?

Zo moeilijk is het toch niet

Iemand commentaar leveren op een manier van leven is wat anders dan een dienst bewijzen als het niet uitkomt. Dan zeg je bij die dienst die bewezen moet worden, over 1 uur of morgen. In het andere geval is het zwijgen of tactisch zeggen om mensen niet in het harnas te jagen waardoor er alleen maar meer stress optreedt.

Over dat helpen van mensen ligt ook aan de situatie. Als ik thuis kom van de winkel en ik moet binnen 5 minuten weer weg omdat ik een afspraak heb en de buurman vraagt me bijvoorbeeld iets dat maar 1 minuut duurt dan boeit het niet en doe ik het wel. Duurt het 10 minuten dan is het logisch dat ik nee zeg. Nogmaals bij dringende andere verplichtingen en soms niet vanwege een echt mindere dag Is mijn oma net overleden en vraagt iemand me om te verhuizen dan is het ook in mijn ogen logisch dat ik nee zeg omdat ik dan denk dat ze ook iemand anders zouden kunnen vragen. En zo zijn er meer mogelijke situaties. En dan ook de uitleg geven waarom niet wat het duidelijk kan maken.

Zal het topic laten rusten nu anders blijf ik editten, sommige topics ook

[ Bericht 6% gewijzigd door Topspin op 15-01-2009 15:28:52 ]

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 15:05 schreef Topspin het volgende:
Zelf neem ik al genoeg tijd als mensen me nodig hebben, maar komt het dan niet uit dan stel ik het ff uit als het echt niet uitkomt. Als iemand gaat verhuizen help ik vrijwillig mee, ze hoeven me niet eens te vragen, stel ik zelf voor maar dan weet ik van te voren op welk tijdstip. Duitsers wijs ik in het Duits de weg en mensen laat ik met weinig boodschappen voor. Luisteren naar mensen lukt me ook redelijk goed. Maar is de dag minder dan kies ik dus wel eerder eens voor mezelf.

Dat herken ik wel hoor. Ik ben ook wel eens behulpzaam (al is het minder vaak dan jij als ik het zo hoor).

quote:

Ging ook meer om de OP van de TS waarbij de ander zowat beledigd is wanneer niet direct respons komt.

Ik denk dat het meer gaat om de manier waarop de buurman de reactie krijgt dan om het pure feit dat een ander geen tijd voor hem heeft.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 15:07 schreef Topspin het volgende:

[..]

Zo moeilijk is het toch niet

quote:

Over dat helpen van mensen ligt ook aan de situatie. Als ik thuis kom van de winkel en ik moet binnen 5 minuten weer weg omdat ik een afspraak heb en de buurman vraagt me bijvoorbeeld iets dat maar 1 minuut duurt dan boeit het niet en doe ik het wel. Duurt het 10 minuten dan is het logisch dat ik nee zeg. Nogmaals bij dringende andere verplichtingen en soms niet vanwege een echt mindere dag Is mijn oma net overleden en vraagt iemand me om te verhuizen dan is het ook in mijn ogen logisch dat ik nee zeg omdat ik dan denk dat ze ook iemand anders zouden kunnen vragen. En zo zijn er meer mogelijke situaties. En dan ook de uitleg geven waarom niet wat het duidelijk kan maken.

Daar ben ik het wel mee eens. Het punt is dat je bij iets dat 10 minuten duurt ook even 1 minuut de tijd kan nemen om uit te leggen waarom je geen tijd hebt. Dat zal iemand doorgaans meer waarderen dan dat je in 5 seconden langs fietst en roept 'sorry, geen tijd'. Zoiets vind ik eigenlijk alleen gepast als je je bijvoorbeeld moet haasten omdat je anders je vliegtuig mist, of omdat je in rotvaart een naaste naar het ziekenhuis moet brengen.

quote:

Zal het topic laten rusten nu anders blijf ik editten, sommige topics ook

Dat moet je zelf weten

Mijn ervaring met moeilijke mensen is wanneer jij je toleranter opstelt, je alleen maar kwetsbaarder wordt, en weer de grens bij je opgezocht wordt.

quote:

Op donderdag 15 januari 2009 23:14 schreef F04 het volgende:
Mijn ervaring met moeilijke mensen is wanneer jij je toleranter opstelt, je alleen maar kwetsbaarder wordt, en weer de grens bij je opgezocht wordt.

he, nou dat is de waarheid als een koe

_{simmu denkt aan haar schoonfamilie, die lui hebben geen bord voor hun kop maar een 5 meter lange 3 meter dikke muur. voorbeeld: op de geboortekaartjes van selene stonden rusttijden. commentaar van schoonzus: "nou, dat vind ik niet nodig hoor", en dus hield ze zich er niet aan.}