Mensen die niet terug groeten....

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:43 schreef Ladidadida het volgende:

[..]

Verhardt.

fixed

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:49 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Heel herkenbaar. ik vraag me af hoe dat dat nou komt? Wat zit daar nou achter?

Ze hebben dezelfde ervaringen als jij en zijn ook tot onderstaand besluit gekomen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:50 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Dat ga ik ook niet meer doen. Ik ben het gewoon spuugbeu om m'n neus iedere keer te stoten aan die ijskonijnen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:49 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Heel herkenbaar. ik vraag me af hoe dat dat nou komt? Wat zit daar nou achter?

Daar kan ik ook niet met mijn kop bij :S
Ze wonen dan al niet meer bij hun ouders en zijn getrouwd hebben kinderen etc.
Ik vind het ook vaag gedrag van dat soort mensen kan me er soms ook best aan storen, maar nu gewoon geleerd niet eens op te kijken naar dat soort mensen.

Misschien dat heel nederland ver-randstadtiseerd (jongens en meisjes, dit wordt hét nieuwe woord voor 2009).
Ik bedoel daarmee: er zijn ook legio buurten waar je een mes tussen je ribben krijgt, omdat je iemand 'verkeerd aankeek'.

Zo ver is he bij ons gelukkig nog niet.
Leef wel een rustig dorp waar weinig gebeurt maar merk wel een aantal dingen dat alles anders word.

Nog zon ding vind ik dat toen ik vroeger jong was elke middag met buurjongens buurmeisjes buiten aan het spelen was en nu vind je echt niemand 's middags op straat en zitten ze allemaal achter de computer of spelcomputer!

Als iemand mij groet, groet ik meestal wel terug. Maar om nu onbekenden op straat te gaan groeten? Nee, die behoefte heb ik niet.

Ik groet heel vaak mensen en ze groeten altijd terug. Behalve als het om een jong meisje gaat : HEEEEEEE meisje :

quote:

Op zondag 11 januari 2009 15:10 schreef Isdatzo het volgende:
Als iemand mij groet, groet ik meestal wel terug. Maar om nu onbekenden op straat te gaan groeten? Nee, die behoefte heb ik niet.

Ik heb het ook niet over onbekende mensen maar over bekende mensen.

Onderweg naar school fietst ik elke ochtend langs een man die buiten werkt, in een tuintje. Hij begroet mij als hij mij ziet, en dan begroet ik ook weer terug. Maar het punt is, dat ik hem nu ook regelmatig tegenkom op de fiets. Ik vind het dan onzin om te begroeten, want ik ken hem helemaal niet. Ik zit ook altijd te twijfelen.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:47 schreef Deliah het volgende:

[..]

Ik merk vaak ook pas achteraf dat iemand mij groette en ik niet terug groette.

Precies!

Bij ons in het dorp is dit normaal, ik flikte het in Amsterdam Die blikken die je dan krijgt. Afijn, ik groet dus enkel nog in mijn eigen dorp

Als ik aan het werk ben (postbode) sowieso. Puur omdat het gewoon sociaal is, omdat het je werk een stuk leuker maakt, en omdat er niets beter is dan 181 keer per dag te horen krijgen 'dat je die blauwe brieven wel mag houwen, jochie'.

En daarbuiten lul ik ook met alles en iedereen, want zo heb ik het geleerd van mijn ouders. Of het nou gaat om winkelcassieres, buschauffeurs of degene die mijn strontsporen in de kroeg opruimt: het zijn mensen, en die straal negeren is ronduit onbeschoft.

Ik groet meestal ook wel. Hoewel je soms wel het idee hebt dat je al klappen kan krijgen als je naar iemand kijkt

Kom lekker in Amsterdam wonen.
Gewoon stoer kijken, dan weet je altijd dat je goed zit.

Ik vind het asociaal als mensen die met de bus gaan de chauffeur niet groeten. Ik doe het ook niet altijd, maar dan heeft dat een reden, bijvoorbeeld als de bus veel te laat is of de chauffeur is een chagerijnige plurk. Maar over het algemeen vind ik wel dat een bedankje of groet wel op z'n plaats is als iemand je naar plaats van bestemming brengt.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:38 schreef EchtGaaf het volgende:

Hoewel ik steeds van te voren een inschatting maak of ik iemand wel of niet begroet heb ik een rigoureus besluit genomen: ik begroet helemaal niemand meer, ik heb geen zin meer om nog langer mijn neus iedere keer te stoten. Inschatting op wle of geen respons is niet meer te doen, zelf te oudjes zijn hufterig geworden. (wat zitten daar bokken tussen )

Waarschijnlijk omdat je er te geforceerd mee bezig bent. Je zegt het zelf al: van tevoren maak je een inschatting: dag spontaniteit en oprechtheid

En je zegt dat je geen zin hebt om je neus nog langer te stoten. Daaruit spreekt dat je het nogal persoonlijk opvat dat een vreemde je niet terug groet. Waarschijnlijk is jouw groet dus niet vrijblijvend en dus ook niet gemeend. Je wil alleen maar groeten als je er iets voor terug krijgt.

Mensen zoals jij groet ik dus ook niet terug. Wanneer iemand spontaan en oprecht groet, dan zeg ik automatisch iets terug, daar denk ik echt niet bij na. Wanneer iemand mij geforceerd groet omdat dat vriendelijk is en omdat dat moet, dan merk ik aan mezelf dat ik me automatisch afsluit voor zo'n persoon en dan zeg ik ook niets terug. Dit alles is dus iets dat automatisch gebeurt. Alsof mensen in een tiende van een seconde een weloverwogen beslissing maken of ze jou wel of niet teruggroeten.

Maar jij denkt dat iedereen kil en zakelijk is omdat ze niet meer groeten. Ooit bij stilgestaan dat ze JOU niet groeten omdat het zo nep en geforceerd overkomt?

quote:

Wat is dit voor een maatschappij aan het worden ,wat een verkilling en een verzakelijking nu er een simpele groet er niet eens meer af kan bij ongeveer de helft (!) van de gevallrn Ja zelf in een dorp als de mijne .

Wat is dit idd voor een maatschappij aan het worden? Mensen willen alleen aardig doen wanneer ze er iets voor terugkrijgen zoals jij dus. Niks vrijblijvende vriendelijkheid dus.

quote:

Groet u nog? Of groet u ook niet terug op anderen en waarom doet u dat niet?

Als ik daar zin in heb groet ik, anders niet. Het hoort eerlijk en spontaan te zijn en niet een jezelf opgelegde leefregel waaraan de hele wereld moet voldoen. Als ik hoi zeg iemand en ik geen reactie terugkrijg, geen probleem hoor. Misschien heeft die persoon een kutdag en heeft ie gewoon geen zin iets terug te zeggen.

Om alles nog iets te verduidelijken: ik heb telemarketing gedaan en je staat er van verstelt hoe positief mensen reageren op een oprechte: "goedemiddag, hoe gaat het met u?". Dit in tegenstelling tot een groet waar een agenda achter zit, in dit geval: "ik wil aardig overkomen want ik wil iets van u terughebben, ik wil dat u iets van me koopt." Onderschat de kracht van lichaamstaal niet. Je stemtoon communiceert veel meer dan dat de meeste mensen voor mogelijk houden. Ook oprechtheid of iets zeggen met een achterliggende agenda is iets dat kan blijken uit iemands stemtoon.

* ms.poes groet altijd. Men groet ook bijna altijd terug, en niet zelden loopt het uit op een praatje of een grapje maar wellicht heb ik als vrouwe met niet onopvallend uiterlijk makkelijk praten.

Mensen die te nors kijken om te begroeten geef ik wel een glimlach. Mooi om te zien hoe zo'n booskijker dan vaak toch (onbewust) oplicht. Maakt het wel de moeite waard...

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:46 schreef poiuytr het volgende:
Valt me laatste tijd hier ook aardig op, woon ook in een dorp!
Ook oude buurjongens die dan wel meer dan 5 jaar ouder dan mij zijn zeggen niks meer terwijl je er vroeger mee om ging!
Als ik iemand groet en ik krijg geen reactie terug van die gene, groet ik hem de volgende keer helemaal niet en kijk ik gewoon langs hem heen.

Deze reactie geeft wel aan hoe veel mensen denken: Ik wil een reactie terug anders voel ik me persoonlijk aangevallen en word ik boos. Raar he dat mensen je niet groeten als je er onbewust zoveel gewicht aangeeft?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 14:56 schreef EchtGaaf het volgende:

Maar ik vraag me werkelijk af in wat voor maatschappij we intussen zijn afgegleden? Waar een vriendelijke bejegening niet meer beantwoord wordt?

Nog ff en je kan een klap voor je bek krijgen als je iemand nog vriendelijk begroet...

Wat een chagrijnig volk zijn we toch aan het worden?

Ik word chagerijnig van die nepheid en dat moeten, die sociale conditionering. Je moet gedag zeggen als iemand iets tegen jou zegt, wat een onzin.

Vooral in de supermarkt vind ik dit irritant. Van die dames achter de kassa die je dan een goed weekend wensen maar dan op zo'n commerciele manier

Het wordt vaak alleen maar gezegd omdat het moet van de baas om zo een goed imago te creeeren voor het bedrijf. Als je mij een fijn weekend wenst, wil ik dat je het meent en anders heb ik niet zo'n behoefte om iets terug te zeggen.

Put on a haaaappy faceeeeee (8)