quote:
Op donderdag 15 januari 2009 12:03 schreef koningdavid het volgende:Een van de meest opvallende profetiëen over de eindtijd, als je het mij vraagt:
Zachariah 12:7 Eerst zal de HEER de dorpen van Juda de overwinning schenken, opdat de roem van het huis van David en van de inwoners van Jeruzalem niet groter zal zijn dan die van de Judeeërs. 8 Maar de HEER zal tegelijkertijd de inwoners van Jeruzalem steunen: de zwakste onder hen zal op die dag zo sterk zijn als David en het huis van David zal hen leiden alsof God zelf hen leidde, alsof er een engel van de HEER voor hen uit ging.
9 Op die dag zal ik alles in het werk stellen om de volken uit te roeien die Jeruzalem belagen. 10 Het huis van David en de inwoners van Jeruzalem echter zal ik vervullen met een geest van mededogen en inkeer. Ze zullen zich weer naar mij wenden, en over degene die ze hebben doorstoken, zullen ze weeklagen als bij de rouw om een enig kind; hun verdriet zal zo bitter zijn als het verdriet om een oudste zoon. Dit komt min of meer overeen met Openbaringen. Vanuit het perspectief van christenen (en messiasbelijdende joden) zit het zo:
De messias komt eerst om te lijden (de lijdende dienaar, Jes. 53) en komt later terug (de wederkomst) om op een Koning David-achtige manier (dus met machtsvertoon en strijd) de onrechtvaardigen te straffen en de rechtvaardigen te redden. En dit zal zich allemaal min of meer afspelen rondom Jeruzalem.
Het gebruik van de HEER en ik is merkwaardig, eigenlijk net zo verwarrend als in de qor'an.
Verder vind ik vers 9 en 10 wel opvallend in het licht van de recente aanvallen op Gaza en de ruimere context van het conflict.
Vers 9: God zelf zal alles in het werk stellen om de volkeren uit te roeien die Jeruzalem belagen.
Dat betekent, dat de huidige staat Israel god een beetje het gras voor de voeten aan het wegmaaien is. Zou god dat wel leuk vinden?
En volgens vers 10 zullen David en de bewoners van Jerusalem (mogen we die gelijkstellen met de bewoners van Israel?) vervuld worden met mededogen en inkeer. Ze zullen weeklagen als bij de rouw om hun enigst kind, hun verdriet zal zo bitter zijn al het verdriet om hun oudste zoon.
Als ik jood was in Israel, en ik geloofde werkelijk in de Torah, dan zou ik toch wel aardig bang worden. En heel erg tegen een oorlog zijn.