Keizersnede-ervaringen deel 3

Hoi

Ik ben de laatste tijd erg veel bezig met zwangerschap en bevallen omdat ik herstellende ben van de gevolgen van een ongeluk die ik vorig jaar januari heb gehad: ik heb toen mijn bekken op meerdere (7) plaatsen gebroken. Als gevolg daarvan is mijn bekkendoorgang waarschijnlijk te nauw geworden voor een "normale" bevalling, verder is het risico op bekkeninstabiliteit en complicaties bij een zwangerschap aanwezig en daarom heb ik ook een klinische indicatie voor de bevalling gekregen. _{Vanwege de complexiteit van de breuken was het in eerste instantie nog maar de vraag of ik kinderen zou kunnen krijgen, laat staan weer goed kunnen lopen, dus die gedachte blijft nog wel even hangen. Gelukkig is alles goed gekomen!}

Op zich ben ik hier helemaal niet zo ontevreden mee (het ongeluk daar gelaten ), want om heel eerlijk te zijn wilde ik eigenlijk altijd al graag een keizersnede omdat ik panisch ben voor een bevalling Dit zorgde er ook voor dat ik in eerste instantie geen kinderen wilde hebben. Daarom viel dat puntje mij ook op bij de redenen voor een keizersnede, hebben meer mensen hier wel eens mee gezeten? Omdat ik mij hier erg voor schaam(de) heb ik het nooit echt besproken met andere vrouwen

Omdat het bovenstaande mij het afgelopen jaar veel bezig heeft gehouden (naast het revalideren) ben ik nieuwsgierig naar wat een keizersnede precies inhoud en ervaringen van verschillende Fok!sters Gelukkig is daar dit topic voor en ben ik ondertussen goed op weg met deel 1

Oef, toch nog een lang verhaal geworden, maar ik wilde het graag kwijt. Ik blijf gewoon een poosje meelezen totdat ik mijn eigen ervaring kan plaatsen In ieder geval succes voor de Fok!sters die binnenkort een keizersnede krijgen en beterschap voor diegene die het net hebben gehad

Een enorme kick
Maar ik vraag me af wanneer je te horen krijgt wat de datum zal zijn.
Voor of na het gesprek over de verdoving enzo (POS, pre operatief spreekuur, maar weet niet of dit in alle zkh zo wordt genoemd). Misschien iemand hier die dat weet?

Ik wist de datum toen ik 34 weken was. De keizersnee stond gepland op de dag dat ik 39 weken was.

....

jeetje reageer ik op iets van 3 jaar geleden!

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 10:17 schreef McLaura het volgende:
Ik wist de datum toen ik 34 weken was. De keizersnee stond gepland op de dag dat ik 39 weken was.

Dank je. Mijn gyn had het ook over een ks bij 39 weken. Maar we zijn nogal laat met het plannen ervan, ik was 37 weken toen dat werd besloten. Ikhoop maar dat de dag waarop ik 39 weken ben niet vol zit, want de dag erna is goede vrijdag, dan weekend en die maandag is het 2e paasdag. Die dinsdag ben ik al 39.5, dat lijkt me weer wat te laat. Wordt het meteen gepland nadat het is besloten of wordt er gewacht tot je de intake hebt gehad?

Bij mij werd besloten tot ks, een paar weken later hoorde ik de datum, en moest vervolgens naar het POS.

Ik denk dat ze liever met 38.6 doen dan het risico lopen dat het een spoed-sectio wordt omdat het zelf begint (zoals bij mij, met 37.5). Hopelijk heb je snel duidelijkheid.

Helder!
Nogmaals dank

Succes!

Bij mij werd op de dag dat tot een ks werd besloten, met 37 wk, ook meteen een datum geprikt. We mochten zelf kiezen tussen 38.6 of 39.1

Op de dag dat besloten werd dat ik een ks kreeg, mocht ik meteen doorlopen naar de POS, en ik kreeg aldaar de datum te horen. Maar aangezien ik het daar niet mee eens was (ze wilden me nog 8 dagen door laten lopen met verminderd vruchtwater + dat ik met Kerst in het zkh zou liggen) werd die datum de uiterste datum gezet, en wist ik eigenlijk nog niks concreets. Maar ik werd dus om 18.00uur door mijn gyn gebeld of ik me de volgende dag om 9.00uur kon melden !

Bij de 1e werd op 31 december om 17.00 besloten dat ik 2 januari om 08.00 een ks zou krijgen. Ze wilden het even over oud en nieuw heentillen, vandaar 2 dagen later. Dus we mochten nog even naar huis. Het was een rare oudejaarsavond. We hadden niks in huis omdat we de hele dag in het ziekenhuis waren geweest. 1 januari nog even de familie langs voor de nieuwjaarswensen en toen weer naar het ziekenhuis.

Bij de 2e werd ongeveer in de 34e week gepland dat er een ks zou volgen een week voor de uitgerekende datum.

Bij mij werd bij de eerste tijdens mijn controle op 39+4 besloten dat de ks nog die middag of de volgende dag zou worden uitgevoerd, met 39+5 was ik 's morgens de eerste.
Bij de tweede hebben we geprobeerd gewoon te bevallen, dit is uiteindelijk uitgelopen op een spoedkeizersnee.

Ik ben wel blij met alle antwoorden, ik kon in het vorige topic er zo snel niks over vinden (meer over de herstelperiode).

quote:

Op zondag 11 januari 2009 21:40 schreef Locusta het volgende:
Op zich ben ik hier helemaal niet zo ontevreden mee (het ongeluk daar gelaten ), want om heel eerlijk te zijn wilde ik eigenlijk altijd al graag een keizersnede omdat ik panisch ben voor een bevalling Dit zorgde er ook voor dat ik in eerste instantie geen kinderen wilde hebben. Daarom viel dat puntje mij ook op bij de redenen voor een keizersnede, hebben meer mensen hier wel eens mee gezeten? Omdat ik mij hier erg voor schaam(de) heb ik het nooit echt besproken met andere vrouwen

Omdat het bovenstaande mij het afgelopen jaar veel bezig heeft gehouden (naast het revalideren) ben ik nieuwsgierig naar wat een keizersnede precies inhoud en ervaringen van verschillende Fok!sters Gelukkig is daar dit topic voor en ben ik ondertussen goed op weg met deel 1

Ik was panisch voor een bevalling, (waar het vandaan kwam geen idee, waarschijnlijk van de "filmpjes" op tv en mijn eigen fantasie )
Maar het heeft eigenlijk heel mijn zwangerschap verpest telkens als ik hem voelde bewegen kwam na het fijne gevoel gelijk het paniekgevoel van Jee hij moet er ook nog uit
Veel gehoor kreeg ik niet uit mijn omgeving, duizendennnn vrouwen bevallen dus ik moest maar niet zeuren en mij zal het ook wel lukken.
Dat weet ik theoretisch ook wel, maar de "angst" bleef.
Dus toen ik na 8 uur weeën op 2 centimeter bleef steken met de ontsluiting, kreeg ik toch nog een keizersnee
Dat ik iets gemist heb daar zit ik helemaal niet mee. Want naar mijn gevoel heb ik helemaal niets gemist
De dagen erna in het ziekenhuis vond ik wel vervelend omdat je niet alleen met je kleine babytje kon zijn en hem ook niet kon verzorgen.
Daarom hebben we op de dag dat we naar huis gingen ook niet gelijk de kraamzorg gebeld, we wilden gewoon effe alleen zijn, en door laten dringen dat we nu ouders zijn
De kraamzorg is de volgende dag pas begonnen. Dat vonden ze heel raar maar dat maakt mij niet uit.
De herstelperiode vond ik wel tegenvallen maar dat komt misschien ook omdat ik weinig geduld heb en gelijk wil gááánnnnn
Nou tot zover mijn verhaal

/kick

Ik ben ruim 2,5 maand geleden bevallen met een keizersnede. De uitwendige wond herstelt prima en is pijnloos.
Sinds vanavond voel ik echter een onderhuidse bult of uitstulping onderin mijn buik, links boven het litteken. Het doet geen pijn maar voelt wel heel raar.
Ik heb het idee dat dit inwendig littekenweefsel is.

Komt dit iemand bekend voor, en zou ik hier iets mee moeten doen ook als het niet pijnlijk is? Of is het een voorkomend verschijnsel na een ks? En gaat het dan vanzelf weer weg?
Bij de nacontrole is mij overigens over de inwendige wond niks verteld, behalve dat die haaks loopt op de uitwendige wond.

quote:

Op vrijdag 7 december 2012 00:53 schreef Mangostine het volgende:
/kick

Ik ben ruim 2,5 maand geleden bevallen met een keizersnede. De uitwendige wond herstelt prima en is pijnloos.
Sinds vanavond voel ik echter een onderhuidse bult of uitstulping onderin mijn buik, links boven het litteken. Het doet geen pijn maar voelt wel heel raar.
Ik heb het idee dat dit inwendig littekenweefsel is.

Komt dit iemand bekend voor, en zou ik hier iets mee moeten doen ook als het niet pijnlijk is? Of is het een voorkomend verschijnsel na een ks? En gaat het dan vanzelf weer weg?
Bij de nacontrole is mij overigens over de inwendige wond niks verteld, behalve dat die haaks loopt op de uitwendige wond.

Zou sowieso even met het ziekenhuis bellen. Want ik heb geen idee of dat normaal is of niet.

Maandag 17 december heb ik afspraak met gyn, dan vraag ik dat soort dingen wel even extra na. Wist van tevoren niet dat ik ks zou krijgen, dus heb mijn gebruikelijke vragen (ik laat me graag uitgebreid informeren ) niet vooraf kunnen stellen

Ook weer even een kick. Ik zit met wat vragen over het herstel na een keizersnede. Ik vind het lastig te bepalen wat wel en niet kan.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen mbt het herstel. Wanneer ben je weer je huishouden op gaan pakken, heb je altijd gehouden aan de tips van de gyn mbt traplopen ('s ochtends naar beneden en 's avonds pas weer naar boven), autorijden etc?

Ik ben namelijk nog steeds zo moe en het trekt ook nog behoorlijk rond het litteken.

Ik heb mezelf nooit gehouden aan de adviezen omdat mijn dochter redelijk snel in het ziekenuis terecht kwam en ik een aantal keren per dag naar het ziekenhuis op en neer reed.

Als ik me niet vergis kwam ze in het ziekenhuis terecht met ongeveer 2,5 week.
Traplopen deed ik ook gewoon zoals normaal.
Eigenlijk heb ik ook niet veel last van de keizersnee gehad, Dus ook niet echt een reden om te denken dat ik rustiger aan moest doen.
Alleen stofzuigen heb ik niet direct vanaf het begin gedaan dacht ik.

Een vriendin van mijn had er wel meer last van na haar keizersnee en daar was het advies "luisteren naar je lichaam" Als je last hebt van je litteken dan moet je mischien iets rustiger aan doen

Handig topic, dat ga ik eens doorlezen...

is traplopen dan zo een no-go? de eerste week zal ik wel lekker boven op bed blijven...
maar wij hebben een drive-in woning en alleen een wc op de boven en beneden verdieping, dus niet op de woonlaag...

Luisteren naar je lijf........

Een keizersnede is een vd grootste buikoperaties en mensen onderschatten snel de impact.

Ik kon bijv traplopen heel snel alweer, na een week ging dat best goed, al had ik wel verschoonspul beneden liggen.
Maar bijvoorbeeld wandelen, na vier weken kon ik 10 minuten wandelen buiten en dan ging het zeuren en trekken, dus daar heb ik lang mee moeten opletten en de kinderwagen als rollator gebruikt.

Stofzuigen/dweilen heb ik echt zes weken niet gedaan, zwaar tillen met boodschappen ook niet, stijken vond ik ook niet zo tof om te doen.
Maar andere huishoudelijke dingen wel, gewoon op de dagen dat ik wat meer energie had.

Wat ik als tip nog kreeg, ga geregeld even helemaal gestrekt liggen, bijv op de bank, al is het maar twee minuten en dan een paar keer per dag.

Na 6 weken is het ergste leed voorbij, maar ik vond dat het echt drie maanden kost voordat je lijf weer helemaal op orde is en alle klachten verdwenen zijn.
Vraag dus zeker ook nog geregeld hulp als de meiden binnenkort thuis zijn en loop jezelf niet voorbij, hou die termijn maar in je hoofd.

quote:

Op dinsdag 12 februari 2013 08:54 schreef klumsy het volgende:
Handig topic, dat ga ik eens doorlezen...

is traplopen dan zo een no-go? de eerste week zal ik wel lekker boven op bed blijven...
maar wij hebben een drive-in woning en alleen een wc op de boven en beneden verdieping, dus niet op de woonlaag...

Traplopen is niet goed voor je wond, je moet ook twee voeten per trede gebruiken, anders trek je je buik teveel uit elkaar. Je mag dus wel bijv 's ochtends even naar beneden, maar als je dan weer naar boven gaat moet je eigenlijk boven blijven de rest vd dag.

Wat dat traplopen betreft: ik dacht dat dat wel heel veel pijn zou doen. Maar niet dus.... dus dan ga je ook veel te makkelijk weer teveel doen.

En dan lig je 's avonds in je bed en dan voel je het wel. Maar dan moet je dus terugdenken aan wat je teveel hebt gedaan.

stofzuigen, strijken en dweilen doe ik ook niet inderdaad. En zwaar tillen ook niet (kan niet wachten tot ik M weer op kan tillen )

gelukkig dan M. veel thuis zal zijn, dat zal het allemaal een stuk makkelijker maken...
de eerste week dus maar boven doorbrengen en daarna maar even zien of het te doen is om naar beneden te gaan... misschien dat ik dat alleen de dagen doe als marc ook de hele dag thuis is

Wat betreft autorijden, dat heb ik echt 6 weken niet gedaan. Toen ik op controle was geweest, heb ik daarna teruggeredenvan het zkh.
Traplopen heb ik ook zo beperkt mogelijk gedaan. Tirza sliep overdag in de wagen beneden en 's avonds legden we haar boven in bed. Ik moest wel eens voor het een of ander naar boven, maar liep niet constant op en neer.
Wandelen ging hier best redelijk.
En tillen deed ik ook zo min mogelijk. Bij zo'n bewegingen voelde ik toch altijd het litteken trekken.

Autorijden kon ik al vrij snel weer prima. Na drie weken moest ik Noortje weer ophalen. Traplopen heb ik echt tot het minimum beperkt de eerste vijf weken. Stofzuigen en dweilen laat ik nog steeds aan man over (maar dat is echt omdat ik er een hekel aan heb).
Ik vind de impact van een ks echt heftig. Niet te vergelijken met een gewone bevalling. Doe mij nog maar tien bevallingen van 35 uur ipv 1 ks.

Wat vond je precies heftig Becky? Dat het zo snel gaat en je dan "ineens" je kindje hebt?

Waarom mag je eigenlijk niet autorijden? Volgens mij is dat ook verzekeringsafhankelijk, bij mij hebben ze in het ziekenhuis in elk geval niet gezegd dat het 6 weken niet mocht (alleen dat ik mijn verzekeringsmaatschappij moest checken).

Ik kreeg van mijn verzekeringmaatschappij te horen dat ik toestemming van de Gyn moest hebben.
Dus ik heb ook braaf 6 weken gewacht, ben wel zelf naar de nacontrole gereden.

Ik ben het me je eens hoor Becky, ik vond het ook best pittig, terwijl ik helemaal geen pieperd ben en ze me tijdens de kraamweek vooral tot rust hebben moeten manen.
Ik hoop ook erg dat ik dit keer normaal kan bevallen, voor de ervaring maar zeker voor het herstel.

Ik vond het bijv ook zo waardeloos dat ik Lientje bijv maar 15 minuten kon dragen in de doek in het begin en dat wandelen met haar in de doek helemaal niet ging, daar kreeg ik gewoon pijn van.
Dat duurde lang voordat dat allemaal wel kon...

Het meest vervelende vind ik dat ik nu 'een medisch geval' ben, ik had een prima zwangerschap, prima bevalling, alleen omdat ze een sterrenkijker was ging het net niet en werd het een spoed ks.
Dat blijf ik zuur vinden, dat ik nu in het ziekenhuis moet bevallen onder begeleiding van de Gyn.

Ja, dat kan ik me voorstellen Juud. Ik ben ook wel blij dat ik van M. gewoon ben bevallen. Een medisch geval was ik sowieso (fluxus en vastzittende placenta de vorige keer) en sowieso met een tweeling natuurlijk. Ik kan me ook voorstellen dat het naar is dat je kindje dan niet meteen bij je mag liggen (dat was hier sowieso niet aan de orde).

Hoop dat je deze keer normaal kan bevallen Juud!

Hoop dat een kz je deze keer bespaard blijft Juud

ow en ik heb een lage pijngrens... tegen de kz opzich zie ik niet op, maar het herstel wel
Naja ik neem het maar zoals het komt... gelukkig kan ik vrij makkelijk dingen uit handen geven, wat vooral lastig gaat worden hier is de trap, we hebben een drive in woning en alleen beneden en boven een wc... dus als ik overdag in de woonkamer door zou willen brengen dan moet ik wel traplopen als ik naar de wc moet...
Ik heb nog nooit bij een vk gelopen tijdens een zwangerschap ( zal ook niet meer gebeuren denk ik ) maar ik heb het geen moment gemist! Ik vind het juist erg fijn in het ziekenhuis, heb ook hele fijne artsen

Ik heb eigenlijk vrij weinig last gehad van mijn keizersnee. Wandelen na twee weken voor t eerst een blokje om en dat kon ik heel snel uitbouwen. Met een week of 8 kon ik gerust een half uur tot een uur wandelen. Huishouden heb ik gewoon niet gedaan incidenteel eens een was gevouwen maar daar bleef t wel bij. Ik had zoiets van 'dat komt later wel weer'. Na 6 weken ben ik dat weer op gaan pakken en toen ging dat ook pijnloos.

Misschien heb ik gewoon erg veel mazzel gehad hoor, maar een positief verhaal over herstel is misschien ook wel fijn om te horen

Oh het is nu acht weken geleden en ik doe alles weer. Zwemmen met Noortje, lange stukken lopen het huishouden etc etc.

Maar het feit dat he compleet hulpeloos bent viel me zi tegen.

Ik heb na een week staan stofzuigen. Dacht dat dat wel zou kunnen. Niet dus. Dat merk je naderhand pas. Heb echt een paar dagen hulp nodig gehad met alles, had het toen blijkbaar flink geforceerd Heb daarna rustig aan gedaan, maar wel gewoon stukjes gelopen, de was gevouwen, Saartje verschoond, etc. Alleen fysiek zwaarder werk, zoals tillen/stofzuigen/dweilen/etc heb ik daarna echt vermeden tot ik groen licht kreeg van de gyn (bij de nacontrole).

Ik heb verder geen ervaring met gewoon bevallen, maar vond het wel bijzonder fijn dat ik van begin af aan zonder problemen naar de wc kon enzo Denk dat het allebei voor- en nadelen heeft

Het enige dat ik een heel klein beetje 'jammer' vond, is dat ik eerst ruim 48u weeën heb gehad, voordat er werd overgegaan tot een ks. Maar goed, ik was eigenlijk ook allang blij dat die optie er was

Ja, dat kan ik me voorstellen Coco. Ik ben blij dat mijn worst nightmare geen waarheid is geworden (1e kind normaal en voor kind 2 alsnog een ks). Dat plassen is inderdaad wel fijn
Moet ook zeggen dat ik de vorige keer ook nog wel 6 weken last heb gehad met zitten en lopen

Ik heb ook niet zo bijster veel last gehad van mijn ks-wond ofzo. En dat van dat traplopen wist ik helemaal niet ! Ik liep toen ik thuis was (3 dagen na de ks) elke dag toch wel vaak naar boven en beneden .
Ik stond de dag na de ks weer naast m'n bed, een week later liep ik m'n eerste rondje met Draakje en het is dat we weer naar binnen moesten anders was ik nog een rondje gegaan .
Autorijden deed ik 2 weken na de ks weer, maar ik heb eerst naar de autoverzekering gebeld of het mocht, en die zeiden gewoon: Als jij je prima voelt zullen wij je niet tegen houden.
Na 4 weken moesten we naar het CB en dat was ook de eerste keer dat ik iets 'zwaars' (Draakje in de MC) gedragen heb.

Ik denk dat, lekker cliché, je zelf wel aanvoelt wanneer je iets wel en niet kan. Die regeltjes zijn standaard regeltjes, en iedereen herstelt anders.

Ik ga ook morgen maar even de verzekering bellen ivm autorijden. Zit vrijdag nl met een vervoersprobleem en anders kan ik niet naar het ziekenhuis.

Ik had vooral de eerste week erg veel last van de wond. Maar ik denk dat bij mij ook de psychische 'impact' een rol speelde in de pijn. Het herstel viel mij heel erg tegen omdat ik M niet zelf uit bed kon tillen. Pas na een week kon ik hem meerdere malen per dag zelf verschonen en bijvoorbeeld in bad doen.
Ik moest na 4 weken met hem op nacontrole in het zkh en heb toen echt geregeld dat er iemand mee ging, ik kon de mc niet zelf in en uit de auto krijgen.
En moe, moe, moe.

Maar na 6 weken was ik dan ook helemaal hersteld en pijnvrij, en terug op mijn eigen energieniveau.

Ja, die vermoeidheid is hier ook. En als ik sta krijg ik snel pijn in mijn rug.

Scheelt dat ik na de ks een week in het ziekenhuis ben geweest. DUs geen trappen hoevel lopen, en als ik naar de meisjes ging dan was het eerst in bed en daarna in de rolstoel (en later ook zelflopend), zittend douchen etc. Maar toen toch teveel gelopen want toen de vk langkwam en de wond bekeen was het toch alweer vochtig

quote:

Op dinsdag 12 februari 2013 09:44 schreef klumsy het volgende:
Hoop dat een kz je deze keer bespaard blijft Juud

ow en ik heb een lage pijngrens... tegen de kz opzich zie ik niet op, maar het herstel wel

Tijdens het herstel heb ik echt 2 duidelijke piekpijnmomenten gehad, waarvan de een wat langer duurde dan de ander. Vrijwel meteen na de operatie had ik behoefte aan extra verdoving maar omdat ik al op de max zat kreeg ik dat niet. Dat was voor mij echt tanden op elkaar tot aan de volgende verdoving. En dan vanuit de ligstand zelf gaan zitten op de rand van je bed (alsof mijn buik werd opengereten AU), een tip: probeer dat te plannen na een morfineprik. Ik weet natuurlijk niet hoe de pijnstilling geregeld is in het zkh waar je gaat bevallen, misschien krijg je een pompje dat je zelf kunt bedienen?

Dat waren voor mij de momenten die me nu ook nog helder voor de geest staan, nou ja het is ook nog geen jaar geleden
Verder ging het herstel wel ok, ik was na de ks binnen 24 uur weer thuis. Heb wel heel voorzichtig trap gelopen, dat ging op zich wel, eigenlijk kon ik vrij veel wel, maar je wilt natuurlijk een voorspoedig herstel en dan kun je beter rust nemen.

[ Bericht 0% gewijzigd door Marrije op 12-02-2013 17:02:41 ]