Keizersnede-ervaringen deel 3

Hoi

Ik ben de laatste tijd erg veel bezig met zwangerschap en bevallen omdat ik herstellende ben van de gevolgen van een ongeluk die ik vorig jaar januari heb gehad: ik heb toen mijn bekken op meerdere (7) plaatsen gebroken. Als gevolg daarvan is mijn bekkendoorgang waarschijnlijk te nauw geworden voor een "normale" bevalling, verder is het risico op bekkeninstabiliteit en complicaties bij een zwangerschap aanwezig en daarom heb ik ook een klinische indicatie voor de bevalling gekregen. _{Vanwege de complexiteit van de breuken was het in eerste instantie nog maar de vraag of ik kinderen zou kunnen krijgen, laat staan weer goed kunnen lopen, dus die gedachte blijft nog wel even hangen. Gelukkig is alles goed gekomen!}

Op zich ben ik hier helemaal niet zo ontevreden mee (het ongeluk daar gelaten ), want om heel eerlijk te zijn wilde ik eigenlijk altijd al graag een keizersnede omdat ik panisch ben voor een bevalling Dit zorgde er ook voor dat ik in eerste instantie geen kinderen wilde hebben. Daarom viel dat puntje mij ook op bij de redenen voor een keizersnede, hebben meer mensen hier wel eens mee gezeten? Omdat ik mij hier erg voor schaam(de) heb ik het nooit echt besproken met andere vrouwen

Omdat het bovenstaande mij het afgelopen jaar veel bezig heeft gehouden (naast het revalideren) ben ik nieuwsgierig naar wat een keizersnede precies inhoud en ervaringen van verschillende Fok!sters Gelukkig is daar dit topic voor en ben ik ondertussen goed op weg met deel 1

Oef, toch nog een lang verhaal geworden, maar ik wilde het graag kwijt. Ik blijf gewoon een poosje meelezen totdat ik mijn eigen ervaring kan plaatsen In ieder geval succes voor de Fok!sters die binnenkort een keizersnede krijgen en beterschap voor diegene die het net hebben gehad

Een enorme kick
Maar ik vraag me af wanneer je te horen krijgt wat de datum zal zijn.
Voor of na het gesprek over de verdoving enzo (POS, pre operatief spreekuur, maar weet niet of dit in alle zkh zo wordt genoemd). Misschien iemand hier die dat weet?

Ik wist de datum toen ik 34 weken was. De keizersnee stond gepland op de dag dat ik 39 weken was.

....

jeetje reageer ik op iets van 3 jaar geleden!

quote:

Op zaterdag 24 maart 2012 10:17 schreef McLaura het volgende:
Ik wist de datum toen ik 34 weken was. De keizersnee stond gepland op de dag dat ik 39 weken was.

Dank je. Mijn gyn had het ook over een ks bij 39 weken. Maar we zijn nogal laat met het plannen ervan, ik was 37 weken toen dat werd besloten. Ikhoop maar dat de dag waarop ik 39 weken ben niet vol zit, want de dag erna is goede vrijdag, dan weekend en die maandag is het 2e paasdag. Die dinsdag ben ik al 39.5, dat lijkt me weer wat te laat. Wordt het meteen gepland nadat het is besloten of wordt er gewacht tot je de intake hebt gehad?

Bij mij werd besloten tot ks, een paar weken later hoorde ik de datum, en moest vervolgens naar het POS.

Ik denk dat ze liever met 38.6 doen dan het risico lopen dat het een spoed-sectio wordt omdat het zelf begint (zoals bij mij, met 37.5). Hopelijk heb je snel duidelijkheid.

Helder!
Nogmaals dank

Succes!

Bij mij werd op de dag dat tot een ks werd besloten, met 37 wk, ook meteen een datum geprikt. We mochten zelf kiezen tussen 38.6 of 39.1

Op de dag dat besloten werd dat ik een ks kreeg, mocht ik meteen doorlopen naar de POS, en ik kreeg aldaar de datum te horen. Maar aangezien ik het daar niet mee eens was (ze wilden me nog 8 dagen door laten lopen met verminderd vruchtwater + dat ik met Kerst in het zkh zou liggen) werd die datum de uiterste datum gezet, en wist ik eigenlijk nog niks concreets. Maar ik werd dus om 18.00uur door mijn gyn gebeld of ik me de volgende dag om 9.00uur kon melden !

Bij de 1e werd op 31 december om 17.00 besloten dat ik 2 januari om 08.00 een ks zou krijgen. Ze wilden het even over oud en nieuw heentillen, vandaar 2 dagen later. Dus we mochten nog even naar huis. Het was een rare oudejaarsavond. We hadden niks in huis omdat we de hele dag in het ziekenhuis waren geweest. 1 januari nog even de familie langs voor de nieuwjaarswensen en toen weer naar het ziekenhuis.

Bij de 2e werd ongeveer in de 34e week gepland dat er een ks zou volgen een week voor de uitgerekende datum.

Bij mij werd bij de eerste tijdens mijn controle op 39+4 besloten dat de ks nog die middag of de volgende dag zou worden uitgevoerd, met 39+5 was ik 's morgens de eerste.
Bij de tweede hebben we geprobeerd gewoon te bevallen, dit is uiteindelijk uitgelopen op een spoedkeizersnee.

Ik ben wel blij met alle antwoorden, ik kon in het vorige topic er zo snel niks over vinden (meer over de herstelperiode).

quote:

Op zondag 11 januari 2009 21:40 schreef Locusta het volgende:
Op zich ben ik hier helemaal niet zo ontevreden mee (het ongeluk daar gelaten ), want om heel eerlijk te zijn wilde ik eigenlijk altijd al graag een keizersnede omdat ik panisch ben voor een bevalling Dit zorgde er ook voor dat ik in eerste instantie geen kinderen wilde hebben. Daarom viel dat puntje mij ook op bij de redenen voor een keizersnede, hebben meer mensen hier wel eens mee gezeten? Omdat ik mij hier erg voor schaam(de) heb ik het nooit echt besproken met andere vrouwen

Omdat het bovenstaande mij het afgelopen jaar veel bezig heeft gehouden (naast het revalideren) ben ik nieuwsgierig naar wat een keizersnede precies inhoud en ervaringen van verschillende Fok!sters Gelukkig is daar dit topic voor en ben ik ondertussen goed op weg met deel 1

Ik was panisch voor een bevalling, (waar het vandaan kwam geen idee, waarschijnlijk van de "filmpjes" op tv en mijn eigen fantasie )
Maar het heeft eigenlijk heel mijn zwangerschap verpest telkens als ik hem voelde bewegen kwam na het fijne gevoel gelijk het paniekgevoel van Jee hij moet er ook nog uit
Veel gehoor kreeg ik niet uit mijn omgeving, duizendennnn vrouwen bevallen dus ik moest maar niet zeuren en mij zal het ook wel lukken.
Dat weet ik theoretisch ook wel, maar de "angst" bleef.
Dus toen ik na 8 uur weeën op 2 centimeter bleef steken met de ontsluiting, kreeg ik toch nog een keizersnee
Dat ik iets gemist heb daar zit ik helemaal niet mee. Want naar mijn gevoel heb ik helemaal niets gemist
De dagen erna in het ziekenhuis vond ik wel vervelend omdat je niet alleen met je kleine babytje kon zijn en hem ook niet kon verzorgen.
Daarom hebben we op de dag dat we naar huis gingen ook niet gelijk de kraamzorg gebeld, we wilden gewoon effe alleen zijn, en door laten dringen dat we nu ouders zijn
De kraamzorg is de volgende dag pas begonnen. Dat vonden ze heel raar maar dat maakt mij niet uit.
De herstelperiode vond ik wel tegenvallen maar dat komt misschien ook omdat ik weinig geduld heb en gelijk wil gááánnnnn
Nou tot zover mijn verhaal

/kick

Ik ben ruim 2,5 maand geleden bevallen met een keizersnede. De uitwendige wond herstelt prima en is pijnloos.
Sinds vanavond voel ik echter een onderhuidse bult of uitstulping onderin mijn buik, links boven het litteken. Het doet geen pijn maar voelt wel heel raar.
Ik heb het idee dat dit inwendig littekenweefsel is.

Komt dit iemand bekend voor, en zou ik hier iets mee moeten doen ook als het niet pijnlijk is? Of is het een voorkomend verschijnsel na een ks? En gaat het dan vanzelf weer weg?
Bij de nacontrole is mij overigens over de inwendige wond niks verteld, behalve dat die haaks loopt op de uitwendige wond.

quote:

Op vrijdag 7 december 2012 00:53 schreef Mangostine het volgende:
/kick

Ik ben ruim 2,5 maand geleden bevallen met een keizersnede. De uitwendige wond herstelt prima en is pijnloos.
Sinds vanavond voel ik echter een onderhuidse bult of uitstulping onderin mijn buik, links boven het litteken. Het doet geen pijn maar voelt wel heel raar.
Ik heb het idee dat dit inwendig littekenweefsel is.

Komt dit iemand bekend voor, en zou ik hier iets mee moeten doen ook als het niet pijnlijk is? Of is het een voorkomend verschijnsel na een ks? En gaat het dan vanzelf weer weg?
Bij de nacontrole is mij overigens over de inwendige wond niks verteld, behalve dat die haaks loopt op de uitwendige wond.

Zou sowieso even met het ziekenhuis bellen. Want ik heb geen idee of dat normaal is of niet.

Maandag 17 december heb ik afspraak met gyn, dan vraag ik dat soort dingen wel even extra na. Wist van tevoren niet dat ik ks zou krijgen, dus heb mijn gebruikelijke vragen (ik laat me graag uitgebreid informeren ) niet vooraf kunnen stellen

Ook weer even een kick. Ik zit met wat vragen over het herstel na een keizersnede. Ik vind het lastig te bepalen wat wel en niet kan.

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen mbt het herstel. Wanneer ben je weer je huishouden op gaan pakken, heb je altijd gehouden aan de tips van de gyn mbt traplopen ('s ochtends naar beneden en 's avonds pas weer naar boven), autorijden etc?

Ik ben namelijk nog steeds zo moe en het trekt ook nog behoorlijk rond het litteken.

Ik heb mezelf nooit gehouden aan de adviezen omdat mijn dochter redelijk snel in het ziekenuis terecht kwam en ik een aantal keren per dag naar het ziekenhuis op en neer reed.

Als ik me niet vergis kwam ze in het ziekenhuis terecht met ongeveer 2,5 week.
Traplopen deed ik ook gewoon zoals normaal.
Eigenlijk heb ik ook niet veel last van de keizersnee gehad, Dus ook niet echt een reden om te denken dat ik rustiger aan moest doen.
Alleen stofzuigen heb ik niet direct vanaf het begin gedaan dacht ik.

Een vriendin van mijn had er wel meer last van na haar keizersnee en daar was het advies "luisteren naar je lichaam" Als je last hebt van je litteken dan moet je mischien iets rustiger aan doen

Handig topic, dat ga ik eens doorlezen...

is traplopen dan zo een no-go? de eerste week zal ik wel lekker boven op bed blijven...
maar wij hebben een drive-in woning en alleen een wc op de boven en beneden verdieping, dus niet op de woonlaag...

Luisteren naar je lijf........

Een keizersnede is een vd grootste buikoperaties en mensen onderschatten snel de impact.

Ik kon bijv traplopen heel snel alweer, na een week ging dat best goed, al had ik wel verschoonspul beneden liggen.
Maar bijvoorbeeld wandelen, na vier weken kon ik 10 minuten wandelen buiten en dan ging het zeuren en trekken, dus daar heb ik lang mee moeten opletten en de kinderwagen als rollator gebruikt.

Stofzuigen/dweilen heb ik echt zes weken niet gedaan, zwaar tillen met boodschappen ook niet, stijken vond ik ook niet zo tof om te doen.
Maar andere huishoudelijke dingen wel, gewoon op de dagen dat ik wat meer energie had.

Wat ik als tip nog kreeg, ga geregeld even helemaal gestrekt liggen, bijv op de bank, al is het maar twee minuten en dan een paar keer per dag.

Na 6 weken is het ergste leed voorbij, maar ik vond dat het echt drie maanden kost voordat je lijf weer helemaal op orde is en alle klachten verdwenen zijn.
Vraag dus zeker ook nog geregeld hulp als de meiden binnenkort thuis zijn en loop jezelf niet voorbij, hou die termijn maar in je hoofd.

quote:

Op dinsdag 12 februari 2013 08:54 schreef klumsy het volgende:
Handig topic, dat ga ik eens doorlezen...

is traplopen dan zo een no-go? de eerste week zal ik wel lekker boven op bed blijven...
maar wij hebben een drive-in woning en alleen een wc op de boven en beneden verdieping, dus niet op de woonlaag...

Traplopen is niet goed voor je wond, je moet ook twee voeten per trede gebruiken, anders trek je je buik teveel uit elkaar. Je mag dus wel bijv 's ochtends even naar beneden, maar als je dan weer naar boven gaat moet je eigenlijk boven blijven de rest vd dag.

Wat dat traplopen betreft: ik dacht dat dat wel heel veel pijn zou doen. Maar niet dus.... dus dan ga je ook veel te makkelijk weer teveel doen.

En dan lig je 's avonds in je bed en dan voel je het wel. Maar dan moet je dus terugdenken aan wat je teveel hebt gedaan.

stofzuigen, strijken en dweilen doe ik ook niet inderdaad. En zwaar tillen ook niet (kan niet wachten tot ik M weer op kan tillen )

gelukkig dan M. veel thuis zal zijn, dat zal het allemaal een stuk makkelijker maken...
de eerste week dus maar boven doorbrengen en daarna maar even zien of het te doen is om naar beneden te gaan... misschien dat ik dat alleen de dagen doe als marc ook de hele dag thuis is