R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Naar aanleiding van een paar offtopic posts in dit topic heb ik toch maar besloten om hier een apart topic over te maken. I'm in a pickle. Echt een heel vervelende situatie.
Ik begin bij het begin:
Een aantal maanden geleden verhuisde ik naar Engeland voor m'n studie. Ik zit hier tot halverwege/eind januari. Alles koek en ei, geweldige mensen en heel veel vrienden gemaakt. Ik woon namelijk in een studentenflat met 250 andere (overwegend internationale) studenten. Ik heb echt een geweldige tijd hier.
Ik leerde een meisje kennen, Julia, een Spaanse schone. Julia en ik raakte goed bevriend, en in het begin was het echt alleen dat, een goede vriendschap. Ze ging namelijk door een heel moeilijke tijd.
Een heleboel dingen ben ik achteraf achtergekomen op verschillende manieren. Sommige dingen heeft ze me zelf verteld, sommige dingen heb ik zelf uitgepuzzeld. Ik vertel het nu gewoon even alomwetend, wat er daadwerkelijk gebeurt is. Een heleboel dingen wist ik dus toendertijd niet, en ben ik pas veel later achter gekomen.
Ze ging dus door een moeilijke tijd. Ze kwam er namelijk achter dat ze vlak voordat ze naar Engeland ging, zwanger was geraakt van haar vriend. Ze is 21, nog volop in haar studie, in het buitenland, dus dat was een heel groot probleem. Haar vriend echter, liet haar zitten. Hij wou het er eigenlijk niet over hebben, alsof hij het niet kon geloven. Ze maakte heel erg veel ruzie erover, en hij maakte het uit... dan ging het weer aan, dan ging het weer uit... etc.
Vuile klootzak dat het is. Nu nog, een paar maanden later, kan ik me daar zooo pissig over maken.
Dit wist ik allemaal niet. Voor mij was het nog steeds de vrolijk meid die het altijd was. Ze wist de schijn heel goed op te houden. We waren vrienden geworden, maar nog niet echt erg close.
Ongeveer 2 weken maakte ze op deze manier ruzie met haar vriend, tot ze uiteindelijk besloten elkaar te ontmoeten. Hij zou naar Engeland gaan, naar een plaatsje hier een dikke twee met de trein vandaan, want daar had hij familie. Het plan was dus dat zij daar ook heen ging, zodat ze erover konden praten.
Ondertussen zat ze heel erg in de stress over thuis. Haar moeder was er altijd erg duidelijk over geweest dat als ze zwanger raakte, dat ze dan het huis uit moest. Ze had het dan ook niemand nog verteld. Niemand, behalve haar grootmoeder, die (gezien de sowieso al heel nare thuissituatie) altijd al een soort surrogaat moeder voor haar is geweest. Ze kon bij haar oma in gaan wonen, als ze zou besluiten het kind te houden.
Op een dag had ik haar gesproken, en zouden we 's avonds samen vuurwerk gaan kijken hier in een park. Die avond ga ik naar haar kamer, en ik klop op de deur (die op een kier staat). Ze reageert niet, dus ik kijk even naar binnen, en toen zag ik haar. In tranen, starend naar het beeldscherm... Ik wist zo goed niet wat ik moest doen. Ik liet haar met rust natuurlijk, en ik ging zelf, alleen, naar het vuurwerk kijken. Achteraf sprak ik haar aan. "Sorry, maar ik kwam je ophalen voor het vuurwerk, en toen zag ik je in tranen achter je computer zitten. Wat is er aan de hand?" Ze schrok heel erg, maar wou er niet over praten. Later kreeg ik een mailtje van haar. Ze bedankte me voor m'n bezorgtheid, en vertelde me dat ze op dat moment nog niet de waarheid die ze niet onder ogen durfte te komen uit kon spreken. Ze vertelde me dat haar oma was overleden...
Een slechtere timing is er natuurlijk niet. Ze was helemaal kapot door de hele situatie. Onder de mensen wist ze (nog steeds) de schijn heel goed op te houden, maar ik zag dat ze het moeilijk had, en niet gelukkig was. Ik kon niks anders doen dan wat ik normaal altijd met haar deed. Uitgaan, films kijken, over onbelangrijke dingen praten, maar af en toe kwamen we tot diepere gesprekken, en het klikte echt goed tussen ons.
Toen ging ze haar vriend zien. Ze vertelde me dat ze ook naar het ziekenhuis moest, omdat ze een cyste in haar buik had waar naar gekeken moest worden. (Dit klinkt nu alsof ze me niet de waarheid vertelde, maar er was ook echt een cyste, dus ze had sowieso naar het ziekenhuis gemoeten.)
Toen, in de trein, gebeurde het ergste dat haar zo'n beetje had kunnen overkomen. Ze kreeg een miskraam. Drie dagen ziekenhuis (ook voor die cyste) maakte haar leven nog moeilijker dan het al is.
Ze kwam na dat lange weekend terug, en ik wist direct dat er iets goed mis was. De ernst van de situatie wist ik niet. Ik kon sowieso, vrij weinig doen, dus ging met het leven door als altijd. We brachten steeds meer tijd samen door, en ze begon me steeds meer te vertellen. Ze hield het erop dat er een situatie tussen haar en haar vriend was onstaan, waarin hij een kant van zichzelf had laten zien die ze nog nooit had gezien in 1,5 jaar relatie. Hierdoor was de relatie zeg maar op een laag pitje gaan staan. Ze hadden een break. Het was niet echt uit, maar het was ook zeker niet meer aan.
Nu weet ik dus dat hij een 'mooi, problem solved' mentaliteit had over de hele situatie, en het er verder ook niet meer met haar over wou hebben. Die godskolere klootzak liet haar gewoon zitten. Op het moment dat zij hem het hardst nodig had, was hij er niet voor haar. Ik ben woedend op hem, nog steeds. Dat hij het vuile lef heeft om zo met haar om te gaan, ongelooflijk.
Dus... het normale leven hervat zich een beetje. Zoals ik al zei, we brengen ontzettend veel tijd samen door. We gaan stappen, kijken films, zijn eigenlijk iedere dag wel samen doen leuke dingen. Ondertussen groeit er echt iets tussen ons, en ik begin me te realiseren dat ik haar echt heel erg leuk ben gaan vinden. We komen erachter dat we ontzettend veel gemeen hadden. Beide een voorliefde voor talen, heel geïnteresseert in wetenschap en filosofie, dat soort dingen. Er is gewoon een klik, en dat groeide, en bleef maar groeien.
Maar, voor mij was er altijd het probleem dat ze toch nog die vriend had, ookal ging het niet goed tussen hen.
Het groeide, en groeide, en het word steeds duidelijker in ons gedrag wat we voor elkaar voelen. We beginnen het er losjes over te hebben. "I like you!" riep ze af en toe tegen me, terwijl ze me om de nek sprong, wanneer ik weer eens iets goeds had gedaan. Op een of andere manier wist ik altijd precies te zeggen of te doen wat ze nodig had. Ik wist haar altijd op te vrolijken, en zij maakte mij ook gelukkig. Tijdens het stappen, als ik dronken was, kon ik het ook niet meer voor me houden. Dan fluisterde ik in haar oor: "I like you, I think I like you too much." En zo was het eigenlijk wel duidelijk. Er waren heel vaak momenten dat we bijna zoende, maar het net niet deden...
Er kwam een punt, nu ongeveer een maand geleden, dat ik het niet meer voor me kon houden. Ik kwam thuis na een lange, lange avond stappen, vier feesten af gegaan en heel veel drank op. Zeven uur 's ochtends, en ik denk, het is nu of nooit. Ik schrijf haar een mailtje, waarin ik uit de doeken doe dat ik haar leuk vind. Erg leuk. Leuker dan gewoon vrienden. De volgende dag werd ik wakker, een kater, en halverwege herinner ik me dat mailtje. Shit, nalezen!
Gelukkig was het een heel net, mooi, romantisch bericht geworden. In m'n dronken bui had ik iets gestuurd dat grensde aan de poezie, zonder overdreven of slijmerig te zijn... Dat verbaast me nu nog steeds.
Die avond waren we aan het chatten, en zag ze dat ik een mailtje had gestuurd. Ze zei dat ze die ging lezen. Het moment van de waarheid. Vijf minuten later klopte ze op m'n deur, en kwam ze binnen. Ze vertelde me dat ze het had gelezen, en (om een gesprek dat lang en spannend was kort te houden) dat het wederzijds was, maar met een disclaimer. Ze had nog steeds die vriend, wat ze eerst moest uitvogelen. Ze kon niks met mij beginnen zolang dat nog speelde.
Er veranderde dus weinig. Niet kwa gedrag in ieder geval. Kwa gevoel zeker wel, want nu, als we elkaar een knuffel, kus (niet op de mond) of knipoog gaven, zat er gevoel achter. Een gevoel dat het wederzijds was, dat het niet zomaar flirten voor de lol was, maar echt. Dat was heel fijn.
Drie weken terug. De feestdagen zijn heel dichtbij, en ze gaat terug naar Spanje. Die dag... oh... de dag dat ik haar naar het vliegveld bracht...
Het was net een film. Heel cliché allemaal, maar daarom zo ontzettend fijn. Het plan was om samen met een Franse vriendin van haar naar de stad te gaan vanwaar ze vertrok, 2 uur reizen hier vandaan. (Toevallig dezelfde stad waar ze in het ziekenhuis had gelezen.) 's Ochtends vroeg, heel erg vroeg, vertrok onze trein om kwart voor zes. Op het treinstation gaat er wat mis met het kaartje van die Franse vriendin van ons, dus het blijkt dat we met z'n tweeën zijn, de hele dag.
Ik heb werkelijk, nog nooit, zo'n romantische dag gehad. Ik ben een sucker voor romantiek. De dingen die we deden, de gesprekken die we hadden, alles was perfect. Perfect gewoon. Ik kwam erachter dat we veel meer gemeen hadden dan ik al wist. Ze hield ook van fantasy, en toen ze me vertelde dat ze ook animé keek en zelfs manga's las, en helemaal enthousiast werd over een serie (Death Note, voor de kenners) en daar over begon te vertellen, was ik swept off my feet, voor het eerst in m'n leven. Ik kon niks meer zeggen, ik kon alleen staren naar haar, met een vage grijns op m'n gezicht. Het maalde door m'n kop: "Ze is perfect, wow, ze is gewoon perfect."
Uiteindelijk bracht ik haar naar het vliegveld, en namen we afscheid.
En hier neemt het verhaal een wending.
We hadden dagelijks contact, soms gesprekken van 4, 5 uur lang tot vroeg in de ochtend. Na een weekje ongeveer, vertelde ze me dat ze haar vriend weer had gesproken. Ze hadden heel veel ruzie gemaakt. Dat klonk allemaal hoopvol, voor mij natuurlijk, want ik wou dat het uitging tussen die twee, zodat er ruimte was voor mij.
Om een lang verhaal kort te maken, ze begonnen elkaar wat vaker te zien, en er kwam steeds minder ruzie en steeds meer productieve gesprekken. Ik begon me zorgen te maken natuurlijk. Het kon twee kanten op. Hij had spijt van zijn reactie, zijn gedrag. Hij vertelde dat het door de afstand kwam, dat hij niet wist hoe hij ermee om moest gaan, dat hij geschrokken was, en fin, je snapt z'n argumenten wel. Hij smeekte om een tweede kans. Aanvankelijk wou ze die niet geven, en dat stemde mij hoopvol natuurlijk.
Twee dagen terug kwam de bombshell. Ze had me geprobeert te bereiken, de hele dag al, maar omdat ik op de uni zat lukte dat niet. Toen stuurde ze me met veel pijn in het hart een mailtje, dat ze toch voor hem had gekozen. Dat ze zich realiseerde dat toen ze 'ja' tegen hem zei, ze 'nee' tegen mij zei. Nee tegen de kans mij te zoenen, met mij te zijn, van me te houden zoals ze was begonnen van me te houden...
Ze houdt nog steeds van hem, en kan hem niet loslaten.
Ik was er behoorlijk kapot van, toen ik dat las. Wat ik voor haar voel, heb ik nog nooit voor iemand gevoelt. Geen enkel vriendinnetje dat ik ooit heb gehad pastte zo goed bij me. Ze is werkelijk perfect voor me, in vrijwel alles.
Ik heb lang nagedacht. En ik was een mail terug aan het typen, maar ik twijfelde of ik die zou sturen. (Daar gingen de offtopic reacties in dat andere topic over.) Tijdens het typen kwam ze online, en ik vertelde haar dat ik een mail aan het typen was maar twijfelde. Ze wou hem wel graag lezen, dus ik typte verder. Ik heb 100% openheid gegeven, over alles, en deed 2 uur over het mailtje. 1200 woorden was het, en gestuurd.
Nu hebben we erover gepraat, over alles, en is het duidelijk dat ze echt haar keuze heeft gemaakt. Ik denk dat ze een fout maakt, maar ik wil natuurlijk dat ze voor mij kiest. Het lijkt erop dat ik kansloos ben nu. Er zal geen relatie komen tussen ons. Nu niet, in ieder geval.
Ik ben wel blij dat we over alles praten, al onze gevoelens. Het doet haar ook pijn. Heel veel pijn. Ze zit tussen twee vuren, en het is heel moeilijk voor haar. Ik wil het haar ook niet moeilijker maken dan het is. Gelukkig praten we erover, en zullen we er waarschijnlijk nog wel een tijdje over praten. Ik wil niet dat alles uitgesproken is, want het is natuurlijk ook gewoon een heel erg goede vriendin van me geworden. Zo'n beetje m'n beste vriendin nu, en dat wil ik niet kwijt. Dat zal ik niet kwijt raken.
Ik hoop dat ze gelukkig wordt, en dat ik het mis heb over die klootzak. Ik hoop echt dat het een goede jongen is, en dat ze (voor haar) de juiste keuze heeft gemaakt. Maar ik ben zo bang dat ze een fout maakt, dat ze er straks achter komt, en dat het dan te laat is... Ik zal er altijd voor d'r zijn, maar ik moet ook verder met m'n leven natuurlijk...
Ik postte in dat andere topic dat ik het toen nog niet opgaf, dat ik nog een poging deed, en die heb ik gedaan. Nu geef ik het wel op, denk ik...
Morgenavond komt ze weer terug, en haal ik haar op van de trein. Dat word moeilijk, maar ik verheug me er inmiddels wel weer op...
Shit, wat een klote situatie.
---
Nu ik teruglees, is het een heel erg lange tekst geworden... en toch heel erg onvolledig. Er speelde meer, ook in mijn leven een heleboel, maar dit is de essentie van het verhaal.
Ik begin bij het begin:
Een aantal maanden geleden verhuisde ik naar Engeland voor m'n studie. Ik zit hier tot halverwege/eind januari. Alles koek en ei, geweldige mensen en heel veel vrienden gemaakt. Ik woon namelijk in een studentenflat met 250 andere (overwegend internationale) studenten. Ik heb echt een geweldige tijd hier.
Ik leerde een meisje kennen, Julia, een Spaanse schone. Julia en ik raakte goed bevriend, en in het begin was het echt alleen dat, een goede vriendschap. Ze ging namelijk door een heel moeilijke tijd.
Een heleboel dingen ben ik achteraf achtergekomen op verschillende manieren. Sommige dingen heeft ze me zelf verteld, sommige dingen heb ik zelf uitgepuzzeld. Ik vertel het nu gewoon even alomwetend, wat er daadwerkelijk gebeurt is. Een heleboel dingen wist ik dus toendertijd niet, en ben ik pas veel later achter gekomen.
Ze ging dus door een moeilijke tijd. Ze kwam er namelijk achter dat ze vlak voordat ze naar Engeland ging, zwanger was geraakt van haar vriend. Ze is 21, nog volop in haar studie, in het buitenland, dus dat was een heel groot probleem. Haar vriend echter, liet haar zitten. Hij wou het er eigenlijk niet over hebben, alsof hij het niet kon geloven. Ze maakte heel erg veel ruzie erover, en hij maakte het uit... dan ging het weer aan, dan ging het weer uit... etc.
Vuile klootzak dat het is. Nu nog, een paar maanden later, kan ik me daar zooo pissig over maken.
Dit wist ik allemaal niet. Voor mij was het nog steeds de vrolijk meid die het altijd was. Ze wist de schijn heel goed op te houden. We waren vrienden geworden, maar nog niet echt erg close.
Ongeveer 2 weken maakte ze op deze manier ruzie met haar vriend, tot ze uiteindelijk besloten elkaar te ontmoeten. Hij zou naar Engeland gaan, naar een plaatsje hier een dikke twee met de trein vandaan, want daar had hij familie. Het plan was dus dat zij daar ook heen ging, zodat ze erover konden praten.
Ondertussen zat ze heel erg in de stress over thuis. Haar moeder was er altijd erg duidelijk over geweest dat als ze zwanger raakte, dat ze dan het huis uit moest. Ze had het dan ook niemand nog verteld. Niemand, behalve haar grootmoeder, die (gezien de sowieso al heel nare thuissituatie) altijd al een soort surrogaat moeder voor haar is geweest. Ze kon bij haar oma in gaan wonen, als ze zou besluiten het kind te houden.
Op een dag had ik haar gesproken, en zouden we 's avonds samen vuurwerk gaan kijken hier in een park. Die avond ga ik naar haar kamer, en ik klop op de deur (die op een kier staat). Ze reageert niet, dus ik kijk even naar binnen, en toen zag ik haar. In tranen, starend naar het beeldscherm... Ik wist zo goed niet wat ik moest doen. Ik liet haar met rust natuurlijk, en ik ging zelf, alleen, naar het vuurwerk kijken. Achteraf sprak ik haar aan. "Sorry, maar ik kwam je ophalen voor het vuurwerk, en toen zag ik je in tranen achter je computer zitten. Wat is er aan de hand?" Ze schrok heel erg, maar wou er niet over praten. Later kreeg ik een mailtje van haar. Ze bedankte me voor m'n bezorgtheid, en vertelde me dat ze op dat moment nog niet de waarheid die ze niet onder ogen durfte te komen uit kon spreken. Ze vertelde me dat haar oma was overleden...
Een slechtere timing is er natuurlijk niet. Ze was helemaal kapot door de hele situatie. Onder de mensen wist ze (nog steeds) de schijn heel goed op te houden, maar ik zag dat ze het moeilijk had, en niet gelukkig was. Ik kon niks anders doen dan wat ik normaal altijd met haar deed. Uitgaan, films kijken, over onbelangrijke dingen praten, maar af en toe kwamen we tot diepere gesprekken, en het klikte echt goed tussen ons.
Toen ging ze haar vriend zien. Ze vertelde me dat ze ook naar het ziekenhuis moest, omdat ze een cyste in haar buik had waar naar gekeken moest worden. (Dit klinkt nu alsof ze me niet de waarheid vertelde, maar er was ook echt een cyste, dus ze had sowieso naar het ziekenhuis gemoeten.)
Toen, in de trein, gebeurde het ergste dat haar zo'n beetje had kunnen overkomen. Ze kreeg een miskraam. Drie dagen ziekenhuis (ook voor die cyste) maakte haar leven nog moeilijker dan het al is.
Ze kwam na dat lange weekend terug, en ik wist direct dat er iets goed mis was. De ernst van de situatie wist ik niet. Ik kon sowieso, vrij weinig doen, dus ging met het leven door als altijd. We brachten steeds meer tijd samen door, en ze begon me steeds meer te vertellen. Ze hield het erop dat er een situatie tussen haar en haar vriend was onstaan, waarin hij een kant van zichzelf had laten zien die ze nog nooit had gezien in 1,5 jaar relatie. Hierdoor was de relatie zeg maar op een laag pitje gaan staan. Ze hadden een break. Het was niet echt uit, maar het was ook zeker niet meer aan.
Nu weet ik dus dat hij een 'mooi, problem solved' mentaliteit had over de hele situatie, en het er verder ook niet meer met haar over wou hebben. Die godskolere klootzak liet haar gewoon zitten. Op het moment dat zij hem het hardst nodig had, was hij er niet voor haar. Ik ben woedend op hem, nog steeds. Dat hij het vuile lef heeft om zo met haar om te gaan, ongelooflijk.
Dus... het normale leven hervat zich een beetje. Zoals ik al zei, we brengen ontzettend veel tijd samen door. We gaan stappen, kijken films, zijn eigenlijk iedere dag wel samen doen leuke dingen. Ondertussen groeit er echt iets tussen ons, en ik begin me te realiseren dat ik haar echt heel erg leuk ben gaan vinden. We komen erachter dat we ontzettend veel gemeen hadden. Beide een voorliefde voor talen, heel geïnteresseert in wetenschap en filosofie, dat soort dingen. Er is gewoon een klik, en dat groeide, en bleef maar groeien.
Maar, voor mij was er altijd het probleem dat ze toch nog die vriend had, ookal ging het niet goed tussen hen.
Het groeide, en groeide, en het word steeds duidelijker in ons gedrag wat we voor elkaar voelen. We beginnen het er losjes over te hebben. "I like you!" riep ze af en toe tegen me, terwijl ze me om de nek sprong, wanneer ik weer eens iets goeds had gedaan. Op een of andere manier wist ik altijd precies te zeggen of te doen wat ze nodig had. Ik wist haar altijd op te vrolijken, en zij maakte mij ook gelukkig. Tijdens het stappen, als ik dronken was, kon ik het ook niet meer voor me houden. Dan fluisterde ik in haar oor: "I like you, I think I like you too much." En zo was het eigenlijk wel duidelijk. Er waren heel vaak momenten dat we bijna zoende, maar het net niet deden...
Er kwam een punt, nu ongeveer een maand geleden, dat ik het niet meer voor me kon houden. Ik kwam thuis na een lange, lange avond stappen, vier feesten af gegaan en heel veel drank op. Zeven uur 's ochtends, en ik denk, het is nu of nooit. Ik schrijf haar een mailtje, waarin ik uit de doeken doe dat ik haar leuk vind. Erg leuk. Leuker dan gewoon vrienden. De volgende dag werd ik wakker, een kater, en halverwege herinner ik me dat mailtje. Shit, nalezen!
Gelukkig was het een heel net, mooi, romantisch bericht geworden. In m'n dronken bui had ik iets gestuurd dat grensde aan de poezie, zonder overdreven of slijmerig te zijn... Dat verbaast me nu nog steeds.
Die avond waren we aan het chatten, en zag ze dat ik een mailtje had gestuurd. Ze zei dat ze die ging lezen. Het moment van de waarheid. Vijf minuten later klopte ze op m'n deur, en kwam ze binnen. Ze vertelde me dat ze het had gelezen, en (om een gesprek dat lang en spannend was kort te houden) dat het wederzijds was, maar met een disclaimer. Ze had nog steeds die vriend, wat ze eerst moest uitvogelen. Ze kon niks met mij beginnen zolang dat nog speelde.
Er veranderde dus weinig. Niet kwa gedrag in ieder geval. Kwa gevoel zeker wel, want nu, als we elkaar een knuffel, kus (niet op de mond) of knipoog gaven, zat er gevoel achter. Een gevoel dat het wederzijds was, dat het niet zomaar flirten voor de lol was, maar echt. Dat was heel fijn.
Drie weken terug. De feestdagen zijn heel dichtbij, en ze gaat terug naar Spanje. Die dag... oh... de dag dat ik haar naar het vliegveld bracht...
Het was net een film. Heel cliché allemaal, maar daarom zo ontzettend fijn. Het plan was om samen met een Franse vriendin van haar naar de stad te gaan vanwaar ze vertrok, 2 uur reizen hier vandaan. (Toevallig dezelfde stad waar ze in het ziekenhuis had gelezen.) 's Ochtends vroeg, heel erg vroeg, vertrok onze trein om kwart voor zes. Op het treinstation gaat er wat mis met het kaartje van die Franse vriendin van ons, dus het blijkt dat we met z'n tweeën zijn, de hele dag.
Ik heb werkelijk, nog nooit, zo'n romantische dag gehad. Ik ben een sucker voor romantiek. De dingen die we deden, de gesprekken die we hadden, alles was perfect. Perfect gewoon. Ik kwam erachter dat we veel meer gemeen hadden dan ik al wist. Ze hield ook van fantasy, en toen ze me vertelde dat ze ook animé keek en zelfs manga's las, en helemaal enthousiast werd over een serie (Death Note, voor de kenners) en daar over begon te vertellen, was ik swept off my feet, voor het eerst in m'n leven. Ik kon niks meer zeggen, ik kon alleen staren naar haar, met een vage grijns op m'n gezicht. Het maalde door m'n kop: "Ze is perfect, wow, ze is gewoon perfect."
Uiteindelijk bracht ik haar naar het vliegveld, en namen we afscheid.
En hier neemt het verhaal een wending.
We hadden dagelijks contact, soms gesprekken van 4, 5 uur lang tot vroeg in de ochtend. Na een weekje ongeveer, vertelde ze me dat ze haar vriend weer had gesproken. Ze hadden heel veel ruzie gemaakt. Dat klonk allemaal hoopvol, voor mij natuurlijk, want ik wou dat het uitging tussen die twee, zodat er ruimte was voor mij.
Om een lang verhaal kort te maken, ze begonnen elkaar wat vaker te zien, en er kwam steeds minder ruzie en steeds meer productieve gesprekken. Ik begon me zorgen te maken natuurlijk. Het kon twee kanten op. Hij had spijt van zijn reactie, zijn gedrag. Hij vertelde dat het door de afstand kwam, dat hij niet wist hoe hij ermee om moest gaan, dat hij geschrokken was, en fin, je snapt z'n argumenten wel. Hij smeekte om een tweede kans. Aanvankelijk wou ze die niet geven, en dat stemde mij hoopvol natuurlijk.
Twee dagen terug kwam de bombshell. Ze had me geprobeert te bereiken, de hele dag al, maar omdat ik op de uni zat lukte dat niet. Toen stuurde ze me met veel pijn in het hart een mailtje, dat ze toch voor hem had gekozen. Dat ze zich realiseerde dat toen ze 'ja' tegen hem zei, ze 'nee' tegen mij zei. Nee tegen de kans mij te zoenen, met mij te zijn, van me te houden zoals ze was begonnen van me te houden...
Ze houdt nog steeds van hem, en kan hem niet loslaten.
Ik was er behoorlijk kapot van, toen ik dat las. Wat ik voor haar voel, heb ik nog nooit voor iemand gevoelt. Geen enkel vriendinnetje dat ik ooit heb gehad pastte zo goed bij me. Ze is werkelijk perfect voor me, in vrijwel alles.
Ik heb lang nagedacht. En ik was een mail terug aan het typen, maar ik twijfelde of ik die zou sturen. (Daar gingen de offtopic reacties in dat andere topic over.) Tijdens het typen kwam ze online, en ik vertelde haar dat ik een mail aan het typen was maar twijfelde. Ze wou hem wel graag lezen, dus ik typte verder. Ik heb 100% openheid gegeven, over alles, en deed 2 uur over het mailtje. 1200 woorden was het, en gestuurd.
Nu hebben we erover gepraat, over alles, en is het duidelijk dat ze echt haar keuze heeft gemaakt. Ik denk dat ze een fout maakt, maar ik wil natuurlijk dat ze voor mij kiest. Het lijkt erop dat ik kansloos ben nu. Er zal geen relatie komen tussen ons. Nu niet, in ieder geval.
Ik ben wel blij dat we over alles praten, al onze gevoelens. Het doet haar ook pijn. Heel veel pijn. Ze zit tussen twee vuren, en het is heel moeilijk voor haar. Ik wil het haar ook niet moeilijker maken dan het is. Gelukkig praten we erover, en zullen we er waarschijnlijk nog wel een tijdje over praten. Ik wil niet dat alles uitgesproken is, want het is natuurlijk ook gewoon een heel erg goede vriendin van me geworden. Zo'n beetje m'n beste vriendin nu, en dat wil ik niet kwijt. Dat zal ik niet kwijt raken.
Ik hoop dat ze gelukkig wordt, en dat ik het mis heb over die klootzak. Ik hoop echt dat het een goede jongen is, en dat ze (voor haar) de juiste keuze heeft gemaakt. Maar ik ben zo bang dat ze een fout maakt, dat ze er straks achter komt, en dat het dan te laat is... Ik zal er altijd voor d'r zijn, maar ik moet ook verder met m'n leven natuurlijk...
Ik postte in dat andere topic dat ik het toen nog niet opgaf, dat ik nog een poging deed, en die heb ik gedaan. Nu geef ik het wel op, denk ik...
Morgenavond komt ze weer terug, en haal ik haar op van de trein. Dat word moeilijk, maar ik verheug me er inmiddels wel weer op...
Shit, wat een klote situatie.
---
Nu ik teruglees, is het een heel erg lange tekst geworden... en toch heel erg onvolledig. Er speelde meer, ook in mijn leven een heleboel, maar dit is de essentie van het verhaal.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
weet je dat zeker? Als je dingen voor haar voelt gaat 't lastig voor je verwerken worden als je haar blijft zien. Mischien is 't kut om nu wat meer afstand te zoeken, maar jij moet ook verder met je levenquote:Zo'n beetje m'n beste vriendin nu, en dat wil ik niet kwijt. Dat zal ik niet kwijt raken.
"Those unforgettable days, for them I live"
Die "vriend" van haar is wel de vader van haar kind. Een band die jij nooit met haar zal krijgen.
Verder klink jij als het trouwe-hond vriend type waar ze goed mee kon praten maar niet verliefd op was.
Raap jezelf op en ga verder met je leven.
Verder klink jij als het trouwe-hond vriend type waar ze goed mee kon praten maar niet verliefd op was.
Raap jezelf op en ga verder met je leven.
True.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:14 schreef zquing het volgende:
[..]
weet je dat zeker? Als je dingen voor haar voelt gaat 't lastig voor je verwerken worden als je haar blijft zien. Mischien is 't kut om nu wat meer afstand te zoeken, maar jij moet ook verder met je leven
Het is kut dat m'n verhaal zo onvolledig is. Dit word dan ook zo'n topic waar ik steeds dingen moet gaan toevoegen.
Zoals ik volgens mij ook al in het verhaal zette, ik zit hier tot ongeveer het einde van deze maand. Dan ga ik terug naar NL voor een jaartje. Zij zit hier tot mei, en gaat dan terug naar Spanje.
Afstand is zal er dus sowieso komen. Nou is gelukkig Spanje-Nederland/UK heel goed te doen met het vliegtuig, en hebben we internet, dus ik heb er vertrouwen in de het contact niet zal verwateren, en we elkaar toch zeker een aantal keer per jaar zullen zien. De afstand zal echter wel goed zijn in het verwerkingstraject, zeg maar.
Ik realiseerde me ook dat het een kutsituatie was op het moment dat ik haar leuk ging vinden. Óf het werd niks (wat dus gebeurde) en ik zou gekwetst worden (zwaar), óf het werd wel wat, en dan zou het ook moeilijk worden, voor een paar jaartjes. Over 3 jaar ben ik klaar met m'n studie, en dan zou het een heel ander verhaal zijn. Dan zou ik een baan in Spanje kunnen krijgen, en daarheen emigreren lijkt me zo gek nog niet. Maar dat was allemaal toekomstmuziek, natuurlijk, en daar was ik me terdegen van bewust.
Miskraam. Dat kind heeft ze dus nooit gehad, en wou ze vanaf het begin al niet.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:15 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
Die "vriend" van haar is wel de vader van haar kind. Een band die jij nooit met haar zal krijgen.
Verder klink jij als het trouwe-hond vriend type waar ze goed mee kon praten maar niet verliefd op was.
Raap jezelf op en ga verder met je leven.
En nee, ik was meer dan dat. Ze is wel degelijk verlieft op me geworden. Daar hebben we het uitgebreid over gehad.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Ik zou naar een uitgever stappen en het verhaal publiceren. Naast een gebroken hart, hou je er misschien ook nog een leuk zakcentje aan over.
Je kunt zeggen wat je wilt.
Heh, ik heb wel ambities als schrijver, en ik bedacht me dus inderdaad ook al dat ik hier een mooi verhaal over kon schrijven. Wellicht doe ik dat nog wel. Eerst moeten de wonden helen, en ik moet ik bepaalde dingen (niet alleen dit) in mijn leven op de rails krijgen.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:20 schreef Perenijsje het volgende:
Ik zou naar een uitgever stappen en het verhaal publiceren. Naast een gebroken hart, hou je er misschien ook nog een leuk zakcentje aan over.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
maar wat is 't wat jij wil doen? Wil je verder met je leven, wil je haar. Waar wil je heen met dit topic. Mischien is ze wel heel geweldig, maar dat zijn andere vrouwen ook.
Mij lijkt 't beter dat je eerst verder gaat met je leven voordat je verder gaat met vrienden zijn met haar.
Mij lijkt 't beter dat je eerst verder gaat met je leven voordat je verder gaat met vrienden zijn met haar.
"Those unforgettable days, for them I live"
Ik wil haar, maar dat is blijkbaar onmogelijk. Morgen zie ik haar weer, en dan zullen er waarschijnlijk uitgebreidde gesprekken zijn. Dit moet nog face to face uitgepraat worden, want chatten is niet ideaal natuurlijk.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:23 schreef zquing het volgende:
maar wat is 't wat jij wil doen? Wil je verder met je leven, wil je haar. Waar wil je heen met dit topic. Mischien is ze wel heel geweldig, maar dat zijn andere vrouwen ook.
Mij lijkt 't beter dat je eerst verder gaat met je leven voordat je verder gaat met vrienden zijn met haar.
Ik moest het gewoon even van me af schrijven. Ik heb nog twee essays te schrijven, waarvan de deadline erg rap nadert, maar ik kon me daar niet op focussen. Ik schreef het van me af, zodat ik me nu wat op m'n werk kan concentreren.
Ik ga ook verder met m'n leven, ik heb geen keus, maar ergens blijf ik toch hoop houden. Het knaagt gewoon aan me. Ik wil het niet opgeven, maar het is het beste als ik dat wel doe. Het is gewoon heel erg moeilijk het te accepteren.
Zoals ook in dat andere topic tegen me gezegt is, ik moet geen stalker worden natuurlijk. :p
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:20 schreef Perenijsje het volgende:
Ik zou naar een uitgever stappen en het verhaal publiceren. Naast een gebroken hart, hou je er misschien ook nog een leuk zakcentje aan over.
Ik denk dat de TS talent heeft om hier een script voor een film/boek van te maken...moet hij dat natuurlijk willen 
TS: sterkte
Canada, the promised land!!! Places 2 be: West Michigan, New York State/Long Island (en city),
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Wil je nog steeds proberen om haar om te krijgen en haar te laten zien dat jij toch echt leuker bent dan haar vriend? Anders lijkt me me niet verstandig om haar weer op te halen etc. Dat maakt alles alleen maar moeilijker voor jullie beide, maar waarschijnlijk vooral voor jou.quote:Morgenavond komt ze weer terug, en haal ik haar op van de trein. Dat word moeilijk, maar ik verheug me er inmiddels wel weer op...
Ik ben idd bang dat hij gelijk heeft ja.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:15 schreef Opa.Bakkebaard het volgende:
Die "vriend" van haar is wel de vader van haar kind. Een band die jij nooit met haar zal krijgen.
Verder klink jij als het trouwe-hond vriend type waar ze goed mee kon praten maar niet verliefd op was.
Raap jezelf op en ga verder met je leven.
[b] Unstable. Volatile. Dangerous. [/b]
YES! The rhythm, the rebel.
YES! The rhythm, the rebel.
Dat begrijp ikquote:Op woensdag 7 januari 2009 13:29 schreef Caspian het volgende:
[..]
Ik wil het niet opgeven, maar het is het beste als ik dat wel doe. Het is gewoon heel erg moeilijk het te accepteren.
niet doen neequote:Zoals ook in dat andere topic tegen me gezegt is, ik moet geen stalker worden natuurlijk. :p
"Those unforgettable days, for them I live"
Nee, ik ga haar ophalen in de rol van een vriend. Welliswaar hebben we, zoals ik al zei, veel te bespreken, maar ik ga haar niet proberen over te halen. Daar hebben we het gisteravond heel lang over gehad, en het is inmiddels duidelijk dat dat geen goed plan zou zijn.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:31 schreef kwiwi het volgende:
[..]
Wil je nog steeds proberen om haar om te krijgen en haar te laten zien dat jij toch echt leuker bent dan haar vriend? Anders lijkt me me niet verstandig om haar weer op te halen etc. Dat maakt alles alleen maar moeilijker voor jullie beide, maar waarschijnlijk vooral voor jou.
Ik probeer me erbij neer te leggen, en het te accepteren. Verder proberen zou marteling zijn, voor ons beide.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Een tragische comedy, een beetje in de trant van American Pie, maar minder luchtig?quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:30 schreef klaasdj het volgende:
[..]
TS: sterkte
Genoeg inspiratie hier in de flat.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Als we het er toch over hebben: wat studeer je, als je het helemaal in e-land studeert moet het wel bijzonder zijn...quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:38 schreef Caspian het volgende:
[..]
Een tragische comedy, een beetje in de trant van American Pie, maar minder luchtig?
Ontopic..letting go is soms moelijk, maar wel belangrijk
Canada, the promised land!!! Places 2 be: West Michigan, New York State/Long Island (en city),
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Leraar Engels, maar dan internationaal. Zo bijzonder is het niet, hoor. :p Eigenlijk is het gewoon Leraar Engels, maar krijg ik naast mijn Nederlandse 2e graads bevoegdheid (HBO) ook een Engels degree in English and Education (universitair). Vage opleiding, maar wel heel leuk. Ook erg pittig, maar het is het waard, want met mijn Engelse degree kan ik straks over de hele wereld werken.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:47 schreef klaasdj het volgende:
[..]
Als we het er toch over hebben: wat studeer je, als je het helemaal in e-land studeert moet het wel bijzonder zijn...
Ontopic..letting go is soms moelijk, maar wel belangrijk
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Beter dat jij dan zorgt voor een happy end. Wil niet weer huilend in de bios zitten : < * DARN YOU PURSUIT OF HAPPINESS*quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:38 schreef Caspian het volgende:
[..]
Een tragische comedy, een beetje in de trant van American Pie, maar minder luchtig?
Thanks. Als ik meer rust aan m'n kop heb, en meer tijd heb, ga ik het zeker uitwerken tot een mooier en completer geheel.quote:
Thanks for the support, iedereen.
Ik moest het gewoon even van me afschrijven, het lucht echt op. Ik kan me nu ook beter focussen op m'n werk.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Seven Pounds (draait die al in NL?) is ook zo'n tearjerker van Will Smith.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:55 schreef Nyxs het volgende:
[..]
Beter dat jij dan zorgt voor een happy end. Wil niet weer huilend in de bios zitten : < * DARN YOU PURSUIT OF HAPPINESS*
Wat voor happy end dan? Ze koos voor mij? Of in de trant van, ze realiseerde zich dat ze een fout had gemaakt, ze zagen elkaar (maanden, jaren) later weer en kregen zo hun happy end? (Dat is nog steeds een stukje wishful thinking van mij
)
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Het lijkt erop dat ze je meer zag als een optie om achter de hand te houden mocht het met "die klootzak" echt niet lukken. Tweede keuze dat moet je niet willen lijkt me. Ik zou er niet teveel aandacht meer aan besteden. Naast zelfkwelling schiet je er niets mee op.
Sterkte.
Sterkte
.
Dat heb ik een korte tijd ook gedacht, maar dat is niet zo, dat bleek wel uit de gesprekken die we gehad hebben. Ze zat echt in tweestrijd, en heeft uiteindelijk de keus gemaakt. Misschien dat als ze meer tijd had dat ze een andere keus heeft gemaakt, maar dat zullen we nooit weten.quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:08 schreef MrX1982 het volgende:
Het lijkt erop dat ze je meer zag als een optie om achter de hand te houden mocht het met "die klootzak" echt niet lukken. Tweede keuze dat moet je niet willen lijkt me. Ik zou er niet teveel aandacht meer aan besteden. Naast zelfkwelling schiet je er niets mee op.
Sterkte
Niet teveel aandacht aan besteden is geen optie. Dat probeer ik al tijden, gezien ik me echt moet focussen op m'n schoolwerk, maar het lukt echt niet.
Thanks.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Als je zeker weet dat je niets gaat proberen om haar toch voor je te winnen zou ik als ik jou was wel weer wat meer afstand creeeren. Waarschijnlijk heb je dan alsnog een enorme klotetijd voor de boeg maar kun je na een tijdje tenminste weer met iemand anders verder. Erg jammer van die hechte vriendschap maar als je alsnog de hele tijd om haar heen hangt blijf je maar gevoelens houden waar je niets mee kunt.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:35 schreef Caspian het volgende:
[..]
Nee, ik ga haar ophalen in de rol van een vriend. Welliswaar hebben we, zoals ik al zei, veel te bespreken, maar ik ga haar niet proberen over te halen. Daar hebben we het gisteravond heel lang over gehad, en het is inmiddels duidelijk dat dat geen goed plan zou zijn.
Ik probeer me erbij neer te leggen, en het te accepteren. Verder proberen zou marteling zijn, voor ons beide.
Dan mis je iets...quote:
Verder wel goed topic
Canada, the promised land!!! Places 2 be: West Michigan, New York State/Long Island (en city),
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Washington, DC, Chicago.
American Studies, RuG met minor journalistiek.
Zie mijn eerdere post. Afstand komt er sowieso, gelukkig.quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:13 schreef Trashcanman het volgende:
[..]
Als je zeker weet dat je niets gaat proberen om haar toch voor je te winnen zou ik als ik jou was wel weer wat meer afstand creeeren. Waarschijnlijk heb je dan alsnog een enorme klotetijd voor de boeg maar kun je na een tijdje tenminste weer met iemand anders verder. Erg jammer van die hechte vriendschap maar als je alsnog de hele tijd om haar heen hangt blijf je maar gevoelens houden waar je niets mee kunt.
quote:
Terug naar Klaagbaak en Onzin jullie!quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:10 schreef Hakkyy het volgende:
Ik zou haar zowiezo een keer volblaffen
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Vinden jullie het echt een boeiend verhaal? Want dan ga ik zeker er een goed gestructureerd, volledig verhaal van maken.quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:14 schreef klaasdj het volgende:
[..]
Dan mis je iets...
Verder wel goed topic
Wellicht kan ik er nog een uitgever voor vinden ook.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Om er achter te komen voor welke jongen ze zou kiezen in een evenwichtige situatie dien je haar zwanger te maken en te hopen op een miskraam. Aangezien dat een wel zeer egoïstische daad zou zijn, zou ik haar in haar waarde laten en haar voor een laatste maal als een echte gentleman benaderen. Na jullie ontmoeting een vriendschappelijke knuffel en het contact laten verwateren. There's plenty more fish in the sea!quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:13 schreef Caspian het volgende:
[..]
Dat heb ik een korte tijd ook gedacht, maar dat is niet zo, dat bleek wel uit de gesprekken die we gehad hebben. Ze zat echt in tweestrijd, en heeft uiteindelijk de keus gemaakt. Misschien dat als ze meer tijd had dat ze een andere keus heeft gemaakt, maar dat zullen we nooit weten.
Niet teveel aandacht aan besteden is geen optie. Dat probeer ik al tijden, gezien ik me echt moet focussen op m'n schoolwerk, maar het lukt echt niet.
Thanks.
Je kunt zeggen wat je wilt.
quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:17 schreef Perenijsje het volgende:
[..]
Om er achter te komen voor welke jongen ze zou kiezen in een evenwichtige situatie dien je haar zwanger te maken en te hopen op een miskraam. Aangezien dat een wel zeer egoïstische daad zou zijn, zou ik haar in haar waarde laten en haar voor een laatste maal als een echte gentleman benaderen. Na jullie ontmoeting een vriendschappelijke knuffel en het contact laten verwateren. There's plenty more fish in the sea!
Thanks, voor het eerst vandaag echt gelachen.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Ik ga geen samenvatting maken. Ik heb het hier gepost, en niet in KLB. Ga terug daarheen als dit te lang voor je is. Je hoeft niet te posten.quote:
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Weet ikquote:Op woensdag 7 januari 2009 14:20 schreef Caspian het volgende:
[..]
Ik ga geen samenvatting maken. Ik heb het hier gepost, en niet in KLB. Ga terug daarheen als dit te lang voor je is. Je hoeft niet te posten.
daarnaast ben ik wel geintresseerd in je verhaal maar geen zin om z'n tyfus lang verhaal te lezen... daarom vraag ik of iemand ergens een samenvatting heeft.
Pornoster.
De wens is de vader van de gedachte mja het is natuurlijk mogelijk dat je gewoon pech hebt gehad. Je had theoretisch gezien 50% kans.quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:13 schreef Caspian het volgende:
Dat heb ik een korte tijd ook gedacht, maar dat is niet zo, dat bleek wel uit de gesprekken die we gehad hebben. Ze zat echt in tweestrijd, en heeft uiteindelijk de keus gemaakt. Misschien dat als ze meer tijd had dat ze een andere keus heeft gemaakt, maar dat zullen we nooit weten.
Ik kan me voorstellen dat je wordt afgeleid door gedachtes aan haar maar als je met haar blijft omgaan wordt dat niet minder. Ik persoonlijk ben altijd voor de spreekwoordelijke dood of de gladiolenquote:Niet teveel aandacht aan besteden is geen optie. Dat probeer ik al tijden, gezien ik me echt moet focussen op m'n schoolwerk, maar het lukt echt niet.
Thanks.
.
Ik heb het met ingehouden adem gelezen Succes en schrijf alle belevingen op het moment dat het nog vers in het geheugen zit op, mocht je er echt nog wat mee willen gaan doen.
Maar ik denk ook dat het niet slim is om haar nog te zien. Doe jezelf dat niet aan want dan word je de hele tijd eraan herinnerd dat zij een ander heeft maar toch de perfecte is voor jou... deadly combo.
[ Bericht 0% gewijzigd door PouwelZ op 07-01-2009 14:49:28 ]
Succes en schrijf alle belevingen op het moment dat het nog vers in het geheugen zit op, mocht je er echt nog wat mee willen gaan doen. Maar ik denk ook dat het niet slim is om haar nog te zien. Doe jezelf dat niet aan want dan word je de hele tijd eraan herinnerd dat zij een ander heeft maar toch de perfecte is voor jou... deadly combo.
[ Bericht 0% gewijzigd door PouwelZ op 07-01-2009 14:49:28 ]
Laten gaan, ze heeft gekozen. Ik snap trouwens niet goed waarom je die vriend van haar nou zo'n klootzak vind. Het lijkt me vrij logisch dat zijn leven ook helemaal op de kop stond toen zij ineens zwanger bleek. Tis niet niets, zeker als je het kind niet wilt. Hij had waarschijnlijk ook al bijna te veel aan zichzelf. Ik vind het ook niet gek dat er in zo'n periode veel ruzies zijn, maar het feit dat ze er wel uit zijn gekomen nu, lijkt me juist een teken dat hun relatie toch best sterk is.
Arseen (As), atoomnummer 33
Dat laatste heb je gelijk in, dat begrijp ik enigsinds ook wel. Ze houdt nog steeds van hem, ondanks alles, en dat begrijpt ze zelf ook niet. Liefde maakt blind, en ik ben heel erg bang dat het beter voor haar is als ze hem los had gelaten, zelfs als ze er dan voor zou kiezen om niet met mij door te gaan. Dat had ik heel goed begrepen. Ze heeft zelf ook al aangegeven dat ze eigenlijk gewoon rust wil...quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:32 schreef As_33 het volgende:
Laten gaan, ze heeft gekozen. Ik snap trouwens niet goed waarom je die vriend van haar nou zo'n klootzak vind. Het lijkt me vrij logisch dat zijn leven ook helemaal op de kop stond toen zij ineens zwanger bleek. Tis niet niets, zeker als je het kind niet wilt. Hij had waarschijnlijk ook al bijna te veel aan zichzelf. Ik vind het ook niet gek dat er in zo'n periode veel ruzies zijn, maar het feit dat ze er wel uit zijn gekomen nu, lijkt me juist een teken dat hun relatie toch best sterk is.
Maar dat eerste punt:
Hij heeft het uitgemaakt, het contact vrijwel verbroken, vlak nadat ze terugkwam uit het ziekenhuis. Dat doe je gewoon niet, hoe erg je leven ook op de kop staat. Hij is er blijkbaar zo van geschrokken, dat hij echt een 'problem solved, ik maak het uit met 'r, en dan is het mijn probleem niet meer' mentaliteit kreeg.
Dat ze elkaar weer spraken toen ze naar Spanje ging, is ook op een vreemde manier gegaan. Hij ontweek haar, hij wou haar niet meer spreken. Het erge is dat ze uiteindelijk elkaar weer spreken door een kerstkado van een gemeenschappelijke vriendin. Die wist niet wat er allemaal speelde, en had een tafel in een duur restaurant voor hen beide geboekt. Toen heeft ze hen met een smoesje daarheen gelokt, zonder dat ze wisten dat ze elkaar weer zouden zien. Een heel leuk, lief kado natuurlijk.
Toen moest hij haar wel onder ogen komen.
Daarna heeft Julia met veel moeite de gesprekken voort weten te zetten, en zijn ze elkaar vaker gaan zien, ook al wou hij dat aanvankelijk dus echt niet.
Kijk, en daarom vind ik het een schoft.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Even advocaat van de duivel spelen: het is dat ik een vrouw ben en een onverwachte zwangerschap zich dus in mijn lichaam zou afspelen, maar ik zou ook echt helemaal door het lint gaan, simpelweg omdat ik zo'n sterke anti-kinderwens heb. Het is niet de mooiste manier, wegrennen en negeren, maar wel een reactie die wel meer mensen in een panieksituatie hanteren. Ik snap dat jij gewoon wilt dat hij een klootzak is, want uiteraard vind jij jezelf veel geschikter voor haar, en wie weet maakt de liefde haar inderdaad wel blind. Maar misschien ook niet, misschien heeft hij voor haar wel zoveel goeie kanten, dat de negatieve kant van die complete paniekreactie te vergeven is. Misschien hebben ze er ook wel hele goeie gesprekken over gevoerd, heeft hij uitgelegd wat hem bezielde enz.quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:45 schreef Caspian het volgende:
[..]
Dat laatste heb je gelijk in, dat begrijp ik enigsinds ook wel. Ze houdt nog steeds van hem, ondanks alles, en dat begrijpt ze zelf ook niet. Liefde maakt blind, en ik ben heel erg bang dat het beter voor haar is als ze hem los had gelaten, zelfs als ze er dan voor zou kiezen om niet met mij door te gaan. Dat had ik heel goed begrepen. Ze heeft zelf ook al aangegeven dat ze eigenlijk gewoon rust wil...
Maar dat eerste punt:
Hij heeft het uitgemaakt, het contact vrijwel verbroken, vlak nadat ze terugkwam uit het ziekenhuis. Dat doe je gewoon niet, hoe erg je leven ook op de kop staat. Hij is er blijkbaar zo van geschrokken, dat hij echt een 'problem solved, ik maak het uit met 'r, en dan is het mijn probleem niet meer' mentaliteit kreeg.
Dat ze elkaar weer spraken toen ze naar Spanje ging, is ook op een vreemde manier gegaan. Hij ontweek haar, hij wou haar niet meer spreken. Het erge is dat ze uiteindelijk elkaar weer spreken door een kerstkado van een gemeenschappelijke vriendin. Die wist niet wat er allemaal speelde, en had een tafel in een duur restaurant voor hen beide geboekt. Toen heeft ze hen met een smoesje daarheen gelokt, zonder dat ze wisten dat ze elkaar weer zouden zien. Een heel leuk, lief kado natuurlijk.
Toen moest hij haar wel onder ogen komen.
Daarna heeft Julia met veel moeite de gesprekken voort weten te zetten, en zijn ze elkaar vaker gaan zien, ook al wou hij dat aanvankelijk dus echt niet.
Kijk, en daarom vind ik het een schoft.
Waar het om gaat is dat jij, hoe moeilijk dat ook is, dat idee moet loslaten dat jij beter voor haar bent. Alleen zij kan daar over oordelen en heeft dat ook gedaan. Maar dat het moeilijk is snap ik ook wel, sterkte ermee.
Arseen (As), atoomnummer 33
So true...quote:Op woensdag 7 januari 2009 14:59 schreef As_33 het volgende:
[..]
Even advocaat van de duivel spelen: het is dat ik een vrouw ben en een onverwachte zwangerschap zich dus in mijn lichaam zou afspelen, maar ik zou ook echt helemaal door het lint gaan, simpelweg omdat ik zo'n sterke anti-kinderwens heb. Het is niet de mooiste manier, wegrennen en negeren, maar wel een reactie die wel meer mensen in een panieksituatie hanteren. Ik snap dat jij gewoon wilt dat hij een klootzak is, want uiteraard vind jij jezelf veel geschikter voor haar, en wie weet maakt de liefde haar inderdaad wel blind. Maar misschien ook niet, misschien heeft hij voor haar wel zoveel goeie kanten, dat de negatieve kant van die complete paniekreactie te vergeven is. Misschien hebben ze er ook wel hele goeie gesprekken over gevoerd, heeft hij uitgelegd wat hem bezielde enz.
Waar het om gaat is dat jij, hoe moeilijk dat ook is, dat idee moet loslaten dat jij beter voor haar bent. Alleen zij kan daar over oordelen en heeft dat ook gedaan. Maar dat het moeilijk is snap ik ook wel, sterkte ermee.
Waarom typ je dit nou? Dit is eigenlijk precies wat ik niet onder ogen wil komen.
Natuurlijk heeft hij ook z'n goede kanten, anders had ze uberhaupt nooit een relatie met hem gehad. Het is vast een hele toffe gozer, maar toch... Zijn paniekreactie was erg extreem, en zette erg lang door.
Om even een hele vage gedachtekronkel neer te zetten, en ik wil graag weten wat jij hier van vindt:
Goed, hij komt erachter dat ze zwanger is, en krijgt een paniek reactie. Maakt het uit (nog voor de miskraam dus) en zadelt haar alleen met het probleem op. Dan, na veel moeite, krijgt ze hem toch zover om elkaar te ontmoeten en erover te praten. Hij wil natuurlijk geen kind, en wil nog niet steeds niet het probleem onder ogen zien, maar ziet in dat ze wel wat te bespreken hebben, een keuze moeten maken hoe het verder gaat.
Dan, onderweg naar hem toe (
) krijgt ze in de trein een miskraam. Ziekenhuis en alles. Voor hem is het grootste obstakel, namelijk het kind, weg. Die extreme anti-kinderwens van hem doet er vanaf dat moment eigenlijk weinig meer toe. Dan zou hij toch op dat moment tot bezinnen moeten/kunnen komen, en moeten inzien ze hem, ondanks zijn paniek reactie, meer dan ooit nodig heeft? Haar oma is net overleden, ze zit alleen in een vreemd land, en heeft net hun ongeboren kind verloren.Waarom verbreekt hij daarna dan weer het contact?! Waarom is er verdomme een smoesje nodig om ze in contact te brengen?! Waarom is hij pas tot inkeer gekomen toen ze hem face-to-face ermee confronteerde?
Ze vertelde me dat hij eerst met allemaal smoesjes kwam en ruzie ging maken over dingen die er helemaal niet toe deden, dat hij pas eerlijk werd in het 2e of 3e gesprek, en dat ze daarna pas echt de dingen zijn gaan bespreken die ertoe deden, die belangrijk waren...
Nee, ik snap zijn reactie nog steeds niet. Ik begrijp dat hij ook een heleboel goede kanten heeft, zoals ik zei, het is verder vast een toffe gozer, maar dit is voor mij onbegrijpelijk. Hij had veel eerder tot inkeer moeten komen, veel eerder de confrontatie moeten aangaan, hoe moeilijk dat ook is.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Dit wil je misschien ook niet onder ogen komen, maar is het niet beter voor jullie beiden als je afstand neemt? Na een goed gesprek gewoon afspreken elkaar minder te zien?
Vive le moment
Viva l'amitié
Viva la mémoire
Viva l'amitié
Viva la mémoire
Ja, dat was een groot deel van het gesprek gisteravond... Misschien is dat wel beter, misschien niet.quote:Op woensdag 7 januari 2009 17:13 schreef Empje het volgende:
Dit wil je misschien ook niet onder ogen komen, maar is het niet beter voor jullie beiden als je afstand neemt? Na een goed gesprek gewoon afspreken elkaar minder te zien?
Vandaag voelde ik me al een stuk beter dan gister (eergister, vlak na het lezen van haar bericht, was ik helemaal een emotioneel wrak) en nu al een stuk beter dan vanochtend. Ik wil eerst even kijken hoe het morgen gaat, hoe het is om haar weer te zien, en weer met haar te praten. Misschien valt het allemaal reuze mee, misschien is het zwaarder dan ik had verwacht. We zien wel. Dan maak ik de keuze.
Als het allemaal echt zwaar valt, dan ga ik volgende week gewoon terug naar NL, valt het allemaal mee, dan blijf ik hier nog een week of twee.
Het is nu echt gewoon even afwachten hoe het allemaal gaat...
-edit-
Ik hou jullie allemaal natuurlijk zeker op de hoogte, en mocht het verhaal ooit uitgegeven worden, dan kick ik dit topic ook even.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Het is een kutsituatie en ik heb er ook ooit in gezeten, maar dan wel in mindere mate.
Ik was ook verliefd op een meisje met een vriend. We waren regelmatig samen en ze zat absoluut op me te geilen. Af en toe ook bijna gekust en veel lichamelijk contact. Ze vertelde me ook regelmatig dat het slecht ging met haar vriend.
Toch heeft ze het nooit uitgemaakt en zich voor me vrijgemaakt.
Ik heb dan toen als 16-jarige knuppel nooit mijn gevoelens voor haar opgebiecht, maar ze waren overduidelijk (van beide kanten).
Meisjes met verlatingsangst kerel... Het is lekker vertrouwd zo en eng om je relatie af te kappen. Weinig aan te doen.
Het enige wat je nu nog kunt doen is er een les uittrekken. En dan heb ik er 2 voor je:
1) Meisjes met een vriend moet je niet mee omgaan. Wat heb je er aan? Vriendschap met een vrouw wil je niet (de reden daarvoor weet je nu zelf wel vrees ik...) en er valt niks te behalen
2) Als je dan toch op het punt bent aangekomen dat er een interesse is ontstaan van 2 kanten, drijf het "intiemloze contact" dan niet te ver door. Dan kom je toch een beetje in de friendszone terrecht.
Ben op dat punt de besluitvaardige vent die haar voor de keuze stelt: "je kiest nu mij of je vriend en anders ben ik er weg van". En dan moet je ook gaan, contact volledig afkappen.
Kans dat ze dan hapt wordt groter en anders ben je "op tijd" ontsnapt.
Nu zit je met de gebakken peren. Verliefd op een meid die haar vriend niet kan verlaten.
Geef het nu ook maar op, want als het op je vakantie al niet was gelukt, dan gaat het nu al helemaal niet meer lukken.
Vriendschap ook afkappen, want anders kun je lekker de verhalen aanhoren over wat voor een klootzak haar vriend is, terwijl ze haar hoofd op je schouder legt.
(maar de volgende dag slikt ze wel zijn zaad, fijn he?)
Sorry kerel, accepteer de waarheid en leer er van.
Ik was ook verliefd op een meisje met een vriend. We waren regelmatig samen en ze zat absoluut op me te geilen. Af en toe ook bijna gekust en veel lichamelijk contact. Ze vertelde me ook regelmatig dat het slecht ging met haar vriend.
Toch heeft ze het nooit uitgemaakt en zich voor me vrijgemaakt.
Ik heb dan toen als 16-jarige knuppel nooit mijn gevoelens voor haar opgebiecht, maar ze waren overduidelijk (van beide kanten).
Meisjes met verlatingsangst kerel... Het is lekker vertrouwd zo en eng om je relatie af te kappen. Weinig aan te doen.
Het enige wat je nu nog kunt doen is er een les uittrekken. En dan heb ik er 2 voor je:
1) Meisjes met een vriend moet je niet mee omgaan. Wat heb je er aan? Vriendschap met een vrouw wil je niet (de reden daarvoor weet je nu zelf wel vrees ik...) en er valt niks te behalen
2) Als je dan toch op het punt bent aangekomen dat er een interesse is ontstaan van 2 kanten, drijf het "intiemloze contact" dan niet te ver door. Dan kom je toch een beetje in de friendszone terrecht.
Ben op dat punt de besluitvaardige vent die haar voor de keuze stelt: "je kiest nu mij of je vriend en anders ben ik er weg van". En dan moet je ook gaan, contact volledig afkappen.
Kans dat ze dan hapt wordt groter en anders ben je "op tijd" ontsnapt.
Nu zit je met de gebakken peren. Verliefd op een meid die haar vriend niet kan verlaten.
Geef het nu ook maar op, want als het op je vakantie al niet was gelukt, dan gaat het nu al helemaal niet meer lukken.
Vriendschap ook afkappen, want anders kun je lekker de verhalen aanhoren over wat voor een klootzak haar vriend is, terwijl ze haar hoofd op je schouder legt.
(maar de volgende dag slikt ze wel zijn zaad, fijn he?)
Sorry kerel, accepteer de waarheid en leer er van.
TS ontmoet een meisje, en ze raken bevriend. Ze gaan meer voor elkaar voelen dan alleen vriendschap, maar zij heeft al een vriend. [Insert ingewikkelde shit.] TS moet maar accepteren dat het nooit wat zal worden.quote:
Als je het verhaal niet gelezen hebt kan je er toch geen adviezen over geven, erover meepraten, of wat dan ook, dus kan je net zo goed weg blijven uit het topic.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Jaquote:Op woensdag 7 januari 2009 13:04 schreef Caspian het volgende:
Nu ik teruglees, is het een heel erg lange tekst geworden...
Al zal het fijn zijn geweest om het even van je af te schrijven.
Toch zou ik maar zoveel mogelijk uit haar beurt blijven en zo min mogelijk verwachten. Ze heeft nou eenmaal die emotionele band met die jongen. Ik denk dat je nog de grootste kans hebt, wanneer je weg bent en zij je kan gaan missen. Laat het dan wel van haar kant afkomen en reageer niet te snel met open armen tot je echt zeker weet dat ze helemaal voor jou gaat.
Verder vind ik wel dat je het goed aangepakt hebt en hebt laten zien dat je karakter hebt door haar hier zo mee te helpen
Dan moet je wel ff op de deetjes en de teetjes letten vrind..quote:Heh, ik heb wel ambities als schrijver
There is no rehab for stupidity.
Volgende keer svp wat beknopter. Je schrijft voor Fok! en geen boekquote:Op woensdag 7 januari 2009 13:04 schreef Caspian het volgende:
Naar aanleiding van een paar offtopic posts in dit topic heb ik toch maar besloten om hier een apart topic over te maken. I'm in a pickle. Echt een heel vervelende situatie.
Ik begin bij het begin:
Een aantal maanden geleden verhuisde ik naar Engeland voor m'n studie. Ik zit hier tot halverwege/eind januari. Alles koek en ei, geweldige mensen en heel veel vrienden gemaakt. Ik woon namelijk in een studentenflat met 250 andere (overwegend internationale) studenten. Ik heb echt een geweldige tijd hier.
Ik leerde een meisje kennen, Julia, een Spaanse schone. Julia en ik raakte goed bevriend, en in het begin was het echt alleen dat, een goede vriendschap. Ze ging namelijk door een heel moeilijke tijd.
Een heleboel dingen ben ik achteraf achtergekomen op verschillende manieren. Sommige dingen heeft ze me zelf verteld, sommige dingen heb ik zelf uitgepuzzeld. Ik vertel het nu gewoon even alomwetend, wat er daadwerkelijk gebeurt is. Een heleboel dingen wist ik dus toendertijd niet, en ben ik pas veel later achter gekomen.
Ze ging dus door een moeilijke tijd. Ze kwam er namelijk achter dat ze vlak voordat ze naar Engeland ging, zwanger was geraakt van haar vriend. Ze is 21, nog volop in haar studie, in het buitenland, dus dat was een heel groot probleem. Haar vriend echter, liet haar zitten. Hij wou het er eigenlijk niet over hebben, alsof hij het niet kon geloven. Ze maakte heel erg veel ruzie erover, en hij maakte het uit... dan ging het weer aan, dan ging het weer uit... etc.
Vuile klootzak dat het is. Nu nog, een paar maanden later, kan ik me daar zooo pissig over maken.
Dit wist ik allemaal niet. Voor mij was het nog steeds de vrolijk meid die het altijd was. Ze wist de schijn heel goed op te houden. We waren vrienden geworden, maar nog niet echt erg close.
Ongeveer 2 weken maakte ze op deze manier ruzie met haar vriend, tot ze uiteindelijk besloten elkaar te ontmoeten. Hij zou naar Engeland gaan, naar een plaatsje hier een dikke twee met de trein vandaan, want daar had hij familie. Het plan was dus dat zij daar ook heen ging, zodat ze erover konden praten.
Ondertussen zat ze heel erg in de stress over thuis. Haar moeder was er altijd erg duidelijk over geweest dat als ze zwanger raakte, dat ze dan het huis uit moest. Ze had het dan ook niemand nog verteld. Niemand, behalve haar grootmoeder, die (gezien de sowieso al heel nare thuissituatie) altijd al een soort surrogaat moeder voor haar is geweest. Ze kon bij haar oma in gaan wonen, als ze zou besluiten het kind te houden.
Op een dag had ik haar gesproken, en zouden we 's avonds samen vuurwerk gaan kijken hier in een park. Die avond ga ik naar haar kamer, en ik klop op de deur (die op een kier staat). Ze reageert niet, dus ik kijk even naar binnen, en toen zag ik haar. In tranen, starend naar het beeldscherm... Ik wist zo goed niet wat ik moest doen. Ik liet haar met rust natuurlijk, en ik ging zelf, alleen, naar het vuurwerk kijken. Achteraf sprak ik haar aan. "Sorry, maar ik kwam je ophalen voor het vuurwerk, en toen zag ik je in tranen achter je computer zitten. Wat is er aan de hand?" Ze schrok heel erg, maar wou er niet over praten. Later kreeg ik een mailtje van haar. Ze bedankte me voor m'n bezorgtheid, en vertelde me dat ze op dat moment nog niet de waarheid die ze niet onder ogen durfte te komen uit kon spreken. Ze vertelde me dat haar oma was overleden...
Een slechtere timing is er natuurlijk niet. Ze was helemaal kapot door de hele situatie. Onder de mensen wist ze (nog steeds) de schijn heel goed op te houden, maar ik zag dat ze het moeilijk had, en niet gelukkig was. Ik kon niks anders doen dan wat ik normaal altijd met haar deed. Uitgaan, films kijken, over onbelangrijke dingen praten, maar af en toe kwamen we tot diepere gesprekken, en het klikte echt goed tussen ons.
Toen ging ze haar vriend zien. Ze vertelde me dat ze ook naar het ziekenhuis moest, omdat ze een cyste in haar buik had waar naar gekeken moest worden. (Dit klinkt nu alsof ze me niet de waarheid vertelde, maar er was ook echt een cyste, dus ze had sowieso naar het ziekenhuis gemoeten.)
Toen, in de trein, gebeurde het ergste dat haar zo'n beetje had kunnen overkomen. Ze kreeg een miskraam. Drie dagen ziekenhuis (ook voor die cyste) maakte haar leven nog moeilijker dan het al is.
Ze kwam na dat lange weekend terug, en ik wist direct dat er iets goed mis was. De ernst van de situatie wist ik niet. Ik kon sowieso, vrij weinig doen, dus ging met het leven door als altijd. We brachten steeds meer tijd samen door, en ze begon me steeds meer te vertellen. Ze hield het erop dat er een situatie tussen haar en haar vriend was onstaan, waarin hij een kant van zichzelf had laten zien die ze nog nooit had gezien in 1,5 jaar relatie. Hierdoor was de relatie zeg maar op een laag pitje gaan staan. Ze hadden een break. Het was niet echt uit, maar het was ook zeker niet meer aan.
Nu weet ik dus dat hij een 'mooi, problem solved' mentaliteit had over de hele situatie, en het er verder ook niet meer met haar over wou hebben. Die godskolere klootzak liet haar gewoon zitten. Op het moment dat zij hem het hardst nodig had, was hij er niet voor haar. Ik ben woedend op hem, nog steeds. Dat hij het vuile lef heeft om zo met haar om te gaan, ongelooflijk.
Dus... het normale leven hervat zich een beetje. Zoals ik al zei, we brengen ontzettend veel tijd samen door. We gaan stappen, kijken films, zijn eigenlijk iedere dag wel samen doen leuke dingen. Ondertussen groeit er echt iets tussen ons, en ik begin me te realiseren dat ik haar echt heel erg leuk ben gaan vinden. We komen erachter dat we ontzettend veel gemeen hadden. Beide een voorliefde voor talen, heel geïnteresseert in wetenschap en filosofie, dat soort dingen. Er is gewoon een klik, en dat groeide, en bleef maar groeien.
Maar, voor mij was er altijd het probleem dat ze toch nog die vriend had, ookal ging het niet goed tussen hen.
Het groeide, en groeide, en het word steeds duidelijker in ons gedrag wat we voor elkaar voelen. We beginnen het er losjes over te hebben. "I like you!" riep ze af en toe tegen me, terwijl ze me om de nek sprong, wanneer ik weer eens iets goeds had gedaan. Op een of andere manier wist ik altijd precies te zeggen of te doen wat ze nodig had. Ik wist haar altijd op te vrolijken, en zij maakte mij ook gelukkig. Tijdens het stappen, als ik dronken was, kon ik het ook niet meer voor me houden. Dan fluisterde ik in haar oor: "I like you, I think I like you too much." En zo was het eigenlijk wel duidelijk. Er waren heel vaak momenten dat we bijna zoende, maar het net niet deden...
Er kwam een punt, nu ongeveer een maand geleden, dat ik het niet meer voor me kon houden. Ik kwam thuis na een lange, lange avond stappen, vier feesten af gegaan en heel veel drank op. Zeven uur 's ochtends, en ik denk, het is nu of nooit. Ik schrijf haar een mailtje, waarin ik uit de doeken doe dat ik haar leuk vind. Erg leuk. Leuker dan gewoon vrienden. De volgende dag werd ik wakker, een kater, en halverwege herinner ik me dat mailtje. Shit, nalezen!
Gelukkig was het een heel net, mooi, romantisch bericht geworden. In m'n dronken bui had ik iets gestuurd dat grensde aan de poezie, zonder overdreven of slijmerig te zijn... Dat verbaast me nu nog steeds.
Die avond waren we aan het chatten, en zag ze dat ik een mailtje had gestuurd. Ze zei dat ze die ging lezen. Het moment van de waarheid. Vijf minuten later klopte ze op m'n deur, en kwam ze binnen. Ze vertelde me dat ze het had gelezen, en (om een gesprek dat lang en spannend was kort te houden) dat het wederzijds was, maar met een disclaimer. Ze had nog steeds die vriend, wat ze eerst moest uitvogelen. Ze kon niks met mij beginnen zolang dat nog speelde.
Er veranderde dus weinig. Niet kwa gedrag in ieder geval. Kwa gevoel zeker wel, want nu, als we elkaar een knuffel, kus (niet op de mond) of knipoog gaven, zat er gevoel achter. Een gevoel dat het wederzijds was, dat het niet zomaar flirten voor de lol was, maar echt. Dat was heel fijn.
Drie weken terug. De feestdagen zijn heel dichtbij, en ze gaat terug naar Spanje. Die dag... oh... de dag dat ik haar naar het vliegveld bracht...
Het was net een film. Heel cliché allemaal, maar daarom zo ontzettend fijn. Het plan was om samen met een Franse vriendin van haar naar de stad te gaan vanwaar ze vertrok, 2 uur reizen hier vandaan. (Toevallig dezelfde stad waar ze in het ziekenhuis had gelezen.) 's Ochtends vroeg, heel erg vroeg, vertrok onze trein om kwart voor zes. Op het treinstation gaat er wat mis met het kaartje van die Franse vriendin van ons, dus het blijkt dat we met z'n tweeën zijn, de hele dag.
Ik heb werkelijk, nog nooit, zo'n romantische dag gehad. Ik ben een sucker voor romantiek. De dingen die we deden, de gesprekken die we hadden, alles was perfect. Perfect gewoon. Ik kwam erachter dat we veel meer gemeen hadden dan ik al wist. Ze hield ook van fantasy, en toen ze me vertelde dat ze ook animé keek en zelfs manga's las, en helemaal enthousiast werd over een serie (Death Note, voor de kenners) en daar over begon te vertellen, was ik swept off my feet, voor het eerst in m'n leven. Ik kon niks meer zeggen, ik kon alleen staren naar haar, met een vage grijns op m'n gezicht. Het maalde door m'n kop: "Ze is perfect, wow, ze is gewoon perfect."
Uiteindelijk bracht ik haar naar het vliegveld, en namen we afscheid.
En hier neemt het verhaal een wending.
We hadden dagelijks contact, soms gesprekken van 4, 5 uur lang tot vroeg in de ochtend. Na een weekje ongeveer, vertelde ze me dat ze haar vriend weer had gesproken. Ze hadden heel veel ruzie gemaakt. Dat klonk allemaal hoopvol, voor mij natuurlijk, want ik wou dat het uitging tussen die twee, zodat er ruimte was voor mij.
Om een lang verhaal kort te maken, ze begonnen elkaar wat vaker te zien, en er kwam steeds minder ruzie en steeds meer productieve gesprekken. Ik begon me zorgen te maken natuurlijk. Het kon twee kanten op. Hij had spijt van zijn reactie, zijn gedrag. Hij vertelde dat het door de afstand kwam, dat hij niet wist hoe hij ermee om moest gaan, dat hij geschrokken was, en fin, je snapt z'n argumenten wel. Hij smeekte om een tweede kans. Aanvankelijk wou ze die niet geven, en dat stemde mij hoopvol natuurlijk.
Twee dagen terug kwam de bombshell. Ze had me geprobeert te bereiken, de hele dag al, maar omdat ik op de uni zat lukte dat niet. Toen stuurde ze me met veel pijn in het hart een mailtje, dat ze toch voor hem had gekozen. Dat ze zich realiseerde dat toen ze 'ja' tegen hem zei, ze 'nee' tegen mij zei. Nee tegen de kans mij te zoenen, met mij te zijn, van me te houden zoals ze was begonnen van me te houden...
Ze houdt nog steeds van hem, en kan hem niet loslaten.
Ik was er behoorlijk kapot van, toen ik dat las. Wat ik voor haar voel, heb ik nog nooit voor iemand gevoelt. Geen enkel vriendinnetje dat ik ooit heb gehad pastte zo goed bij me. Ze is werkelijk perfect voor me, in vrijwel alles.
Ik heb lang nagedacht. En ik was een mail terug aan het typen, maar ik twijfelde of ik die zou sturen. (Daar gingen de offtopic reacties in dat andere topic over.) Tijdens het typen kwam ze online, en ik vertelde haar dat ik een mail aan het typen was maar twijfelde. Ze wou hem wel graag lezen, dus ik typte verder. Ik heb 100% openheid gegeven, over alles, en deed 2 uur over het mailtje. 1200 woorden was het, en gestuurd.
Nu hebben we erover gepraat, over alles, en is het duidelijk dat ze echt haar keuze heeft gemaakt. Ik denk dat ze een fout maakt, maar ik wil natuurlijk dat ze voor mij kiest. Het lijkt erop dat ik kansloos ben nu. Er zal geen relatie komen tussen ons. Nu niet, in ieder geval.
Ik ben wel blij dat we over alles praten, al onze gevoelens. Het doet haar ook pijn. Heel veel pijn. Ze zit tussen twee vuren, en het is heel moeilijk voor haar. Ik wil het haar ook niet moeilijker maken dan het is. Gelukkig praten we erover, en zullen we er waarschijnlijk nog wel een tijdje over praten. Ik wil niet dat alles uitgesproken is, want het is natuurlijk ook gewoon een heel erg goede vriendin van me geworden. Zo'n beetje m'n beste vriendin nu, en dat wil ik niet kwijt. Dat zal ik niet kwijt raken.
Ik hoop dat ze gelukkig wordt, en dat ik het mis heb over die klootzak. Ik hoop echt dat het een goede jongen is, en dat ze (voor haar) de juiste keuze heeft gemaakt. Maar ik ben zo bang dat ze een fout maakt, dat ze er straks achter komt, en dat het dan te laat is... Ik zal er altijd voor d'r zijn, maar ik moet ook verder met m'n leven natuurlijk...
Ik postte in dat andere topic dat ik het toen nog niet opgaf, dat ik nog een poging deed, en die heb ik gedaan. Nu geef ik het wel op, denk ik...
Morgenavond komt ze weer terug, en haal ik haar op van de trein. Dat word moeilijk, maar ik verheug me er inmiddels wel weer op...
Shit, wat een klote situatie.
---
Nu ik teruglees, is het een heel erg lange tekst geworden... en toch heel erg onvolledig. Er speelde meer, ook in mijn leven een heleboel, maar dit is de essentie van het verhaal.
Hombre, laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. Je bent dat meisje niet waard!
Ze is Spaanse (Boh, en nat dat ze was, maar dat terzijde) en jij bent een Hollandse Kaaskop. Vrouwen die uit het zuiden van Europa komen zijn temperamentvol, passie en emotie. Die komen uit een macho cultuur, die weten niets van poldermodellen af.
Deze vrouwen hebben leiding nodig. Jij bepaalt de regels, zij volgen. Doe je dat niet dan ben je haar kwijt.
Jij bent haar vriend(in)
Toen ze problemen had, kon ze die bij jou kwijt. Jij was haar luisterend oor. Niet een potentieel vriendje die haar alle hoeken van het bed laat zien. Jij bent haar vriend(in) met wie ze haar emoties deelt. Een warme, hechte vriendschapsband dat is hetgeen jij hier maximaal aan zult overhouden. Is dat erg? Nee, zeker niet. Vrouwen zijn niet zeldzaam. Ze maken de helft van de wereldbevolking zo'n beetje uit. Ga lekker uit, stappen met vrienden, spreek veel vrouwen aan en binnenkort heb jij je eigen Julia.
Nog iets toe te voegen? Nee, slotje!
Adios!
Ik heb het verhaal niet gelezen, alleen de samenvatting, maar 1 advies heb ik wel voor je:
Verbreek het contact en ga niet meer met haar om.
Er zal voor jou nooit een situatie ontstaan waardoor je gelukkiger wordt.
Verbreek het contact en ga niet meer met haar om.
Er zal voor jou nooit een situatie ontstaan waardoor je gelukkiger wordt.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Dat zal ik sowieso niet doen, want er kan wel een situatie ontstaan waar ik gelukkiger van word: Ik accepteer het, verwerk het, en ik heb een hele goede vriendin erbij. De vriendschap is er al, dat laat ik niet verpesten door dit alles. Dat mannen en vrouwen geen gewone vrienden kunnen zijn, is onzin. Mannen die dat niet kunnen hebben echt een sociale achterstand of iets dergelijks, want in mijn ervaring is dat wel degelijk heel goed mogelijk. Ik ben nog steeds goede vrienden met mijn exen, dus dat is ook in dit geval heel goed mogelijk.quote:Op woensdag 7 januari 2009 20:39 schreef Maanvis het volgende:
Ik heb het verhaal niet gelezen, alleen de samenvatting, maar 1 advies heb ik wel voor je:
Verbreek het contact en ga niet meer met haar om.
Er zal voor jou nooit een situatie ontstaan waardoor je gelukkiger wordt.
Generaliserende en domme opmerking. Ten eerste schreef ik dit topic niet alleen om adviesen e.d. te krijgen, maar ook om even mijn verhaal te delen en mijn hart te luchten (en zeker niet om het makkelijk voor jullie te maken om te lezen. Ik ben hier niet voor jullie vermaak). Ten tweede, de dingen die jij opnoemt hebben Julia en ik het allang over gehad. Dat cultuur-verschil was allang ter sprake gekomen. Verder is het gewoon onzin wat je typt, dus daar ga ik niet op reageren.quote:Op woensdag 7 januari 2009 20:34 schreef enchufa het volgende:
[..]
Volgende keer svp wat beknopter. Je schrijft voor Fok! en geen boek
Hombre, laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. Je bent dat meisje niet waard!
Ze is Spaanse (Boh, en nat dat ze was, maar dat terzijde) en jij bent een Hollandse Kaaskop. Vrouwen die uit het zuiden van Europa komen zijn temperamentvol, passie en emotie. Die komen uit een macho cultuur, die weten niets van poldermodellen af.
Deze vrouwen hebben leiding nodig. Jij bepaalt de regels, zij volgen. Doe je dat niet dan ben je haar kwijt.
Jij bent haar vriend(in)
Is dat erg? Nee, zeker niet. Vrouwen zijn niet zeldzaam. Ze maken de helft van de wereldbevolking zo'n beetje uit. Ga lekker uit, stappen met vrienden, spreek veel vrouwen aan en binnenkort heb jij je eigen Julia.
Nog iets toe te voegen? Nee, slotje!
Adios!
Tsja, ik ben nou eenmaal beter in Engels dan in Nederlands (vandaar ook mijn studie) en ik was vanochtend behoorlijk emotioneel toen ik het allemaal 'op papier zette', dus ik heb het niet geproofread ofzo.quote:Op woensdag 7 januari 2009 20:22 schreef Just_Shut_Up het volgende:
[..]
Dan moet je wel ff op de deetjes en de teetjes letten vrind..
Heel erg bedankt.quote:Op woensdag 7 januari 2009 20:21 schreef keuvelaar het volgende:
[..]
Ja
Al zal het fijn zijn geweest om het even van je af te schrijven.
Toch zou ik maar zoveel mogelijk uit haar beurt blijven en zo min mogelijk verwachten. Ze heeft nou eenmaal die emotionele band met die jongen. Ik denk dat je nog de grootste kans hebt, wanneer je weg bent en zij je kan gaan missen. Laat het dan wel van haar kant afkomen en reageer niet te snel met open armen tot je echt zeker weet dat ze helemaal voor jou gaat.
Verder vind ik wel dat je het goed aangepakt hebt en hebt laten zien dat je karakter hebt door haar hier zo mee te helpen
Zowel voor het compliment en het advies. Ik ben het met je eens, en aangezien ik toch nog ergens een vage hoop heb daarop is dit ook mijn 'plan', om het zo maar ergens te zeggen. Ik heb dan ook geen spijt van hoe ik gehandeld heb. Ik had haar eventueel eerder kunnen zoenen. Zoals ik eerder al postte zijn er zat kansen geweest, en is het een flink aantal keer bijna gebeurt, maar ik heb me ingehouden, en daar ben ik blij om. Als we gezoent hadden had dat de situatie alleen maar moeilijker gemaakt. Zij zou wellicht meer moeite met de keuze hebben, terwijl er eigenlijk niks veranderd zou zijn (want ook over het bijna zoenen hebben we gewoon open over gesproken) en voor mij zou het pijnlijker zijn geweest.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Mooi verhaal Caspian.
Such is life and it is getting sucher and sucher.
Iedereen doet toch altijd wat hij/zij goed acht in zo een situatie. En de beste stuurlui geven weer de bekende adviezen.
Het mooie van die adviezen is dat ze echt werken ;-)
Out of sight out of mind.
Doe maar even de dingen die je aangeraden wordt, afstand nemen, met je verstand. Dan volgt je gevoel daarna dat verstand wel.
Echt! Been there done that, more than once. Maakt je sterker.
Evengoed gewoon super klote voor je! Sterkte.
Groet jwjw
Such is life and it is getting sucher and sucher.
Iedereen doet toch altijd wat hij/zij goed acht in zo een situatie. En de beste stuurlui geven weer de bekende adviezen.
Het mooie van die adviezen is dat ze echt werken ;-)
Out of sight out of mind.
Doe maar even de dingen die je aangeraden wordt, afstand nemen, met je verstand. Dan volgt je gevoel daarna dat verstand wel.
Echt! Been there done that, more than once. Maakt je sterker.
Evengoed gewoon super klote voor je! Sterkte.
Groet jwjw
Too sad. Ik hoop dat het goed afloopt voor je...ze is dom! Die vriend van haar klinkt echt als een onvolwassen,egoistische klojo!
Niet om je hoop te geven ofzo maar tijdens mijn eerste echte liefde werd ik verliefd op een ander, alleen drukte dit gevoel weg omdat ik mijn huidige liefje niet durfte/kon/wou verlaten.
Toch kwam dit verliefde gevoel voor de ander terug na een tijd en heb er toen toch maar een definitieve punt achter gezet. Wie weet gebeurd dit bij jou ook wel ooit Maar ga er niet op rekenen! En probeer gewoon door te gaan met je leven...hoe moeilijk dat ook is.
Niet om je hoop te geven ofzo maar tijdens mijn eerste echte liefde werd ik verliefd op een ander, alleen drukte dit gevoel weg omdat ik mijn huidige liefje niet durfte/kon/wou verlaten.
Toch kwam dit verliefde gevoel voor de ander terug na een tijd en heb er toen toch maar een definitieve punt achter gezet. Wie weet gebeurd dit bij jou ook wel ooit
Maar ga er niet op rekenen! En probeer gewoon door te gaan met je leven...hoe moeilijk dat ook is.
Als je het makkelijk kon accepteren had je dit topic toch niet geopend met zo'n ontiegelijk lang en emotioneel verhaal erin? Maargoed, hou ons maar op de hoogtequote:Op woensdag 7 januari 2009 21:23 schreef Caspian het volgende:
[..]
Dat zal ik sowieso niet doen, want er kan wel een situatie ontstaan waar ik gelukkiger van word: Ik accepteer het, verwerk het, en ik heb een hele goede vriendin erbij. De vriendschap is er al, dat laat ik niet verpesten door dit alles. Dat mannen en vrouwen geen gewone vrienden kunnen zijn, is onzin. Mannen die dat niet kunnen hebben echt een sociale achterstand of iets dergelijks, want in mijn ervaring is dat wel degelijk heel goed mogelijk. Ik ben nog steeds goede vrienden met mijn exen, dus dat is ook in dit geval heel goed mogelijk.
[..]
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Even snel doorgelezen:
Advies: Voor je kijken, doorlopen.
Daarnaast snap je natuurlijk zelf ook wel dat het dom is om "vrienden te blijven" met een meisje waar je verliefd op bent. Maar hey! Jij gelooft in mannen-vrouwen vriendschappen en jij hebt geen sociale achterstand.
Go get 'em!
Advies: Voor je kijken, doorlopen.
Daarnaast snap je natuurlijk zelf ook wel dat het dom is om "vrienden te blijven" met een meisje waar je verliefd op bent. Maar hey! Jij gelooft in mannen-vrouwen vriendschappen en jij hebt geen sociale achterstand.
Go get 'em!
Nope, je positioneert jezelf exact in de rol van beste-vriend in de Friendzone.quote:Op woensdag 7 januari 2009 13:29 schreef Caspian het volgende:
Ik wil haar, maar dat is blijkbaar onmogelijk. Morgen zie ik haar weer, en dan zullen er waarschijnlijk uitgebreidde gesprekken zijn. Dit moet nog face to face uitgepraat worden, want chatten is niet ideaal natuurlijk.
Vooral veel gesprekken, een luisterend oor, een uitlaatklep, en als het er opaan komt, kiest ze voor haar huidige vriend.
Waarom?
Heel kort: Omdat ze voor jou geen moeite hoeft te doen. Jij loopt toch wel achter haar aan. Jij dempt haar onplezierige gevoelens over haar vriend, waarna ze zich weer op hem kan richten.
Elke goed gesprek met haar is een stapje verder van een relatie met haar.
Jij geeft haar niet het gevoel dat ze moet kiezen. Want jij vindt alles goed. Jij loopt toch niet weg, ook al kiest ze voor hem.
Als je een kans wilt maken moet je tegen haar zeggen dat ze het maar uitzoekt. 100% kans dat ze dan naar jou toekomt.
Zoek vóór morgen nog even wat een 'Friendzone' is.
Ik snap niet dat er zoveel mensen zeuren over de lengte van de OP. Het was een boeiend verhaal om te lezen. Sterkte TS!
Lange OP's zijn OK, maar dan moet er wel een paint ter verduidelijking bij en een samenvatttingquote:Op donderdag 8 januari 2009 00:19 schreef Hugo- het volgende:
Ik snap niet dat er zoveel mensen zeuren over de lengte van de OP. Het was een boeiend verhaal om te lezen. Sterkte TS!
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Again, ik moest het van me af schrijven.quote:Op woensdag 7 januari 2009 22:31 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Als je het makkelijk kon accepteren had je dit topic toch niet geopend met zo'n ontiegelijk lang en emotioneel verhaal erin? Maargoed, hou ons maar op de hoogte
En ik heb nooit gezegt dat het makkelijk zou zijn, alleen dat het mogelijk is. Ik heb er de volste vertrouwen in dat ik de kracht heb om dat te doen, de vriendschap te behouden, en dat zal ik ook doen.Tsssss, dit is toch zeker KLB of ONZ niet. Valt me een beetje van je tegen.quote:Op donderdag 8 januari 2009 00:22 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Lange OP's zijn OK, maar dan moet er wel een paint ter verduidelijking bij en een samenvattting
Voor de rest:
Jullie hebben wel gelijk, vandaar dat de afstand in ieder geval positief is. Zoals ik zei, de tijd zal zijn beloop gaan, en ik laat absoluut weten wat er gebeurt.
Ik post van het weekend wel een update hoe het gegaan is na onze gesprekken samen, face to face. Daarna volgt er waarschijnlijk wel een kick over een week of 2.
En wellicht volgt er over een jaar ineens een kick, waarin ik vertel dat we uiteindelijk toch nog samen zijn gekomen. Wellicht niet, en volgt er een kick dat ik een ander heb gevonden. Wie weet? In ieder geval zullen er updates volgen.
-edit-
Natuurlijk thanks naar alle steunbetuigingen
[ Bericht 3% gewijzigd door Caspian op 08-01-2009 01:27:57 ]
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
dude je bent gewoon dik geplayed door een meisje dat zich alleen voelde en aandacht nodig had
waarom zou ze zich door die 'klootzak' vol laten blaffen al een paar dagen nadat ze bij je weg was? misschien is ze helemaal niet verliefd op je geweest maar wilde ze zo'n gevoelige magic player niet kwetsen...?
zoek gewoon een vrouw uit je buurt die nederlands is en die het niet zo 'moeilijk' heeft in haar leven
waarom zou ze zich door die 'klootzak' vol laten blaffen al een paar dagen nadat ze bij je weg was? misschien is ze helemaal niet verliefd op je geweest maar wilde ze zo'n gevoelige magic player niet kwetsen...?
zoek gewoon een vrouw uit je buurt die nederlands is en die het niet zo 'moeilijk' heeft in haar leven
Ik heb het verhaal helemaal gelezen en dat gevoel heb ik eigenlijk helemaal niet... TS en Spaanse schone gingen al met elkaar om voordat er ook maar een ''vonk'' was... Het zijn allebei studenten uit een ander land dus natuurlijk had zij iemand nodig om mee te spreken en ik denk dat TS gewoon degene was die het opviel dat er van alles mis was...quote:Op donderdag 8 januari 2009 10:19 schreef henkzijlstra het volgende:
dude je bent gewoon dik geplayed door een meisje dat zich alleen voelde en aandacht nodig had
Alleen ja, echte hechte vriendschappen bestaan er niet tussen mannen en vrouwen... TS is tenslotte toch verliefd geworden op de Spaanse schone... Maar laten we hopen dat hij zich er wel goed onder kan houden door toch bevriend te blijven!
Rise or Die Trying!
Jammer dat je het als onzin beschouwt. Misschien wat luchtig geschreven, met verwijzing naar Kees KKquote:Op woensdag 7 januari 2009 21:23 schreef Caspian het volgende:
Generaliserende en domme opmerking. Ten eerste schreef ik dit topic niet alleen om adviesen e.d. te krijgen, maar ook om even mijn verhaal te delen en mijn hart te luchten (en zeker niet om het makkelijk voor jullie te maken om te lezen. Ik ben hier niet voor jullie vermaak). Ten tweede, de dingen die jij opnoemt hebben Julia en ik het allang over gehad. Dat cultuur-verschil was allang ter sprake gekomen. Verder is het gewoon onzin wat je typt, dus daar ga ik niet op reageren.
maar het is min of meer serieus bedoeld.Jij bekijkt de hele situatie vanuit jouw standpunt en dat is logisch want je bent een man en mannen denken logisch en vrouwen niet. Vanuit een logisch standpunt zou jij wellicht de beste keuze voor haar zijn en niet de Spaanse kleautsaq waar ze nu blijkbaar voor gekozen heeft.
Ik heb niet zolang geleden ook een topic geopend over een meisje in een relatie. Soms is iets gewoon sterker dan jezelf en als dat het geval is moet je actie ondernemen. Geen afwachtende houding aannemen maar actie. Tenzij je een goede vriend wilt worden.
Klagen over de lengte maar wel gewoon hopeloos het hele verhaal quote.quote:Op woensdag 7 januari 2009 20:34 schreef enchufa het volgende:
[..]
Volgende keer svp wat beknopter. Je schrijft voor Fok! en geen boek
Idd, dom hoorquote:Op donderdag 8 januari 2009 11:11 schreef Nyxs het volgende:
[..]
Klagen over de lengte maar wel gewoon hopeloos het hele verhaal quote.
Laat ik nou net ambities hebben om vertaler engels-nederlands te worden, dus mocht je boek ooit een grote hit in het engels worden dan houd ik me aanbevolen voor de vertalingquote:Op woensdag 7 januari 2009 21:23 schreef Caspian het volgende:
[..]
Tsja, ik ben nou eenmaal beter in Engels dan in Nederlands (vandaar ook mijn studie) en ik was vanochtend behoorlijk emotioneel toen ik het allemaal 'op papier zette', dus ik heb het niet geproofread ofzo.
[..]
Verder fijn te horen dat je wat rustiger bent vandaag. Ik denk ook dat je gelijk hebt dat het goed is dat je haar nooit gezoend hebt. Ten eerste omdat zij diep in de shit zat, en ten tweede omdat het nu makkelijker is. Ik hoop oprecht voor je dat je verliefdheid snel overwaait, zodat de verhouding tussen jullie weer gelijkwaardig kan zijn.
Arseen (As), atoomnummer 33
heel simpel. ts was al eerder verliefd dan hij hier toegeeft en wilde haar meteen 'beschermen' tegen die 'klootzak'.quote:Op donderdag 8 januari 2009 10:37 schreef kipmetbiefstuk het volgende:
[..]
Ik heb het verhaal helemaal gelezen en dat gevoel heb ik eigenlijk helemaal niet... TS en Spaanse schone gingen al met elkaar om voordat er ook maar een ''vonk'' was... Het zijn allebei studenten uit een ander land dus natuurlijk had zij iemand nodig om mee te spreken en ik denk dat TS gewoon degene was die het opviel dat er van alles mis was...
Alleen ja, echte hechte vriendschappen bestaan er niet tussen mannen en vrouwen... TS is tenslotte toch verliefd geworden op de Spaanse schone... Maar laten we hopen dat hij zich er wel goed onder kan houden door toch bevriend te blijven!
van alles mis --> ik heb een hekel aan vrouwen waar vanalles mis mee is. dat is toch gewoon aandachttrekkerij?
ik zie ts en spaanse al op de band zitten. spaanse en ts allebei in tranen. ts houd handje vast van spaanse en denkt zo punten te scoren. een week later ligt de spaanse alweer te batsen met die 'erge klootzak'.
tip: open je ogen en laat je niet playen en haal jezelf al helemaal niet zoveel in je hoofd.
Jezus, jij hebt echt geen idee waar je het over hebt.quote:Op donderdag 8 januari 2009 12:34 schreef henkzijlstra het volgende:
[..]
heel simpel. ts was al eerder verliefd dan hij hier toegeeft en wilde haar meteen 'beschermen' tegen die 'klootzak'.
van alles mis --> ik heb een hekel aan vrouwen waar vanalles mis mee is. dat is toch gewoon aandachttrekkerij?
ik zie ts en spaanse al op de band zitten. spaanse en ts allebei in tranen. ts houd handje vast van spaanse en denkt zo punten te scoren. een week later ligt de spaanse alweer te batsen met die 'erge klootzak'.
tip: open je ogen en laat je niet playen en haal jezelf al helemaal niet zoveel in je hoofd.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
quote:Op donderdag 8 januari 2009 12:51 schreef PouwelZ het volgende:
[..]
Jeej nu lijken mijn posts niet meer zo dom
Maar jouw posts waren helemaal niet dom hoor.
Pffff. vanavond zie ik 'r weer. Vannacht weer een heel goed gesprek met 'r gehad, en het word steeds makkelijker. Ik denk dat het uiteindelijk allemaal wel mee zal vallen.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Wat moet ik me precies bij zo'n goed gesprek voorstellen? En wat zal mee vallen? De tijd die jij nodig hebt om normale vrienden met haar te worden of de tijd die zij nog zal volhouden met Spanishboy?quote:Op donderdag 8 januari 2009 12:53 schreef Caspian het volgende:
[..]
Maar jouw posts waren helemaal niet dom hoor.
Pffff. vanavond zie ik 'r weer. Vannacht weer een heel goed gesprek met 'r gehad, en het word steeds makkelijker. Ik denk dat het uiteindelijk allemaal wel mee zal vallen.
Het gesprek duurde zo'n 2 uur, en was overwegend over normale dingen. We babbelden gewoon over dingen als school, de thuissituatie (haar vader, voornamelijk), leuke belevenissen, etc. Gewoon de dingen waar we het ook altijd als vrienden over hadden, maar af en toe kwam onze situatie ook ter sprake. Of ik echt wel haar wou ophalen van het treinstation, hoe het met me ging, etc.quote:Op donderdag 8 januari 2009 13:05 schreef PouwelZ het volgende:
[..]
Wat moet ik me precies bij zo'n goed gesprek voorstellen? En wat zal mee vallen? De tijd die jij nodig hebt om normale vrienden met haar te worden of de tijd die zij nog zal volhouden met Spanishboy?
Ik denk dat de pijn die ik eerder deze week verwachtte bij het weerzien heel erg mee zal vallen. Het zal een tijdje duren voordat ik haar kan zien als een normale vriendin, maar dat lukt wel denk ik. Over een paar weekjes zien we elkaar een lange tijd niet meer face to face, en zal ik me thuis weer kunnen focussen op m'n vrienden en m'n oude sociale leven. Dan is het ook weer eens tijd om flink te gaan stappen met vrienden, flirten met meisjes, daten en dat soort dingen. Dat zal helpen in het proces, en wie weet vind ik inderdaad een Nederlandse waar ik als een blok voor val, en sla ik me achteraf voor de kop dat ik Julia zo m'n hoofd op hol heb laten brengen.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Ahzo ja ik denk eerlijk gezegd dat het nooit echt een normale vriendschap wordt. Je bent niet voor niets verliefd geworden en op het moment dat je dingen ontdekt dat je zoiets hebt van: hmmm ze is toch niet zo leuk en de verliefdheid vergaat, heb je ook niet echt zin meer om een vriendschap met haar te onderhouden denk ik, want ze is blijkbaar toch niet zo leuk. Maar ik ben dan ook van het "gewone vriendschap tussen man en vrouw is niet mogelijk kamp".quote:
De tijd zal het uitwijzen.quote:Op donderdag 8 januari 2009 13:30 schreef PouwelZ het volgende:
[..]
Ahzo ja ik denk eerlijk gezegd dat het nooit echt een normale vriendschap wordt. Je bent niet voor niets verliefd geworden en op het moment dat je dingen ontdekt dat je zoiets hebt van: hmmm ze is toch niet zo leuk en de verliefdheid vergaat, heb je ook niet echt zin meer om een vriendschap met haar te onderhouden denk ik, want ze is blijkbaar toch niet zo leuk. Maar ik ben dan ook van het "gewone vriendschap tussen man en vrouw is niet mogelijk kamp".
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Graag gedaanquote:Op woensdag 7 januari 2009 21:23 schreef Caspian het volgende:
Heel erg bedankt.
Ja, het lijkt erop dat je tenminste mje verstand hebt behouden in deze situatie. Ik denk dat sommigen al halsoverkop er helemaal voor gegaan zouden zijn, en die zouden zich dan veel rotter voelen.
Succes!
samenvatting?
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
quote:
quote:Op woensdag 7 januari 2009 19:26 schreef Caspian het volgende:
[..]
TS ontmoet een meisje, en ze raken bevriend. Ze gaan meer voor elkaar voelen dan alleen vriendschap, maar zij heeft al een vriend. [Insert ingewikkelde shit.] TS moet maar accepteren dat het nooit wat zal worden.
Als je het verhaal niet gelezen hebt kan je er toch geen adviezen over geven, erover meepraten, of wat dan ook, dus kan je net zo goed weg blijven uit het topic.
uiteindelijk blijf jij zitten met je magic kaarten en heeft zij elke avond wrede seks met een donkere spanjaardquote:
(ik wist wel wat ik zou kiezen als vrouw zijnde)
Ik moest echt huilen bij het lezen van dit verhaal...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op donderdag 8 januari 2009 16:02 schreef Wouser het volgende:
Ik moest echt huilen bij het lezen van dit verhaal...SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.quote:Op donderdag 8 januari 2009 15:22 schreef henkzijlstra het volgende:
[..]
uiteindelijk blijf jij zitten met je magic kaarten en heeft zij elke avond wrede seks met een donkere spanjaard
(ik wist wel wat ik zou kiezen als vrouw zijnde)
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
quote:Op donderdag 8 januari 2009 16:26 schreef Caspian het volgende:
[..]
[..]face it. vrouwen houden nu eenmaal van klootzakken (like me)SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
nu ik er nog eens over nadenk. waarschijnlijk heeft ze die spanjaard alleen maar voor de seks --> ze heeft zelfs een cyste van het schuren!
Ik heb deze nooit eerder gebruikt, maar bij deze: EPIC FAILquote:Om een lang verhaal kort te maken,
OT: Tja, je zat kennelijk te ver in die friendszone.
Ik hou me bezig met het organiseren van reizen naar Argentinie, Chili en Peru voor Tipica Reizen.
Samenvatting:
Een meisje heeft een "fout" vriendje waar ze ruzie mee heeft. Ook heeft ze problemen omdat haar moeder haar het huis uittrapt als ze verteld dat ze zwanger is.
Bij haar oma kon ze terecht maar die overlijdt.
Caspian (die een oogje op haar heeft) probeert haar te troosten.
Het meisje maakt avances en ze hebben een soort van relatie.
Het meisje besluit toch maar terug te gaan naar haar foute vriendje.
(Ik raad je toch aan het hele verhaal te lezen omdat het goed wegleest, maar deze sv geeft iig de algemene strekking weer)
Mijn advies:
Je zat in de vriendzone en vrouwen worden niet verliefd op mannen in de vriendzone. Ze is nooit verliefd op je geweest, maar deed alsof omdat ze je niet wilde kwetsen. Ze voelde zich in werkelijkheid aangetrokken tot het dominante karakter van haar vriendje of ze het nou toegeeft of niet.
Aangezien je te diep in haar vriendenzone bent geweest kun je geen relatie meer met haar aangaan.
Ze had veel moeilijkheden en het had geen zin haar te versieren. Je kunt dus beter een vriend van haar zijn, hoewel je altijd iets kunt proberen (verliefd zou ze nooit op je zijn geworden).
Ga dus een andere vrouw versieren. En gedraag je dan niet als een vriend, maar behandel haar wel met respect.
[ Bericht 8% gewijzigd door Hondenbrokken op 08-01-2009 21:58:58 ]
Een meisje heeft een "fout" vriendje waar ze ruzie mee heeft. Ook heeft ze problemen omdat haar moeder haar het huis uittrapt als ze verteld dat ze zwanger is.
Bij haar oma kon ze terecht maar die overlijdt.
Caspian (die een oogje op haar heeft) probeert haar te troosten.
Het meisje maakt avances en ze hebben een soort van relatie.
Het meisje besluit toch maar terug te gaan naar haar foute vriendje.
(Ik raad je toch aan het hele verhaal te lezen omdat het goed wegleest, maar deze sv geeft iig de algemene strekking weer)
Mijn advies:
Je zat in de vriendzone en vrouwen worden niet verliefd op mannen in de vriendzone. Ze is nooit verliefd op je geweest, maar deed alsof omdat ze je niet wilde kwetsen. Ze voelde zich in werkelijkheid aangetrokken tot het dominante karakter van haar vriendje of ze het nou toegeeft of niet.
Aangezien je te diep in haar vriendenzone bent geweest kun je geen relatie meer met haar aangaan.
Ze had veel moeilijkheden en het had geen zin haar te versieren. Je kunt dus beter een vriend van haar zijn, hoewel je altijd iets kunt proberen (verliefd zou ze nooit op je zijn geworden).
Ga dus een andere vrouw versieren. En gedraag je dan niet als een vriend, maar behandel haar wel met respect.
[ Bericht 8% gewijzigd door Hondenbrokken op 08-01-2009 21:58:58 ]
Jesus hates you.
Man o man, jij hebt wel zo'n ontzettend groot bord voor je kop. Kom op zeg, geloof jij werkelijk dat ze verliefd op je was? Dat ze warme gevoelens voor je koesterde? Dat ze - in alle romantiek van de wereld - haar hand gaf aan je, dat je in haar ogen keek, je met haar ziel wilde versmelten en zo uiteindelijk één met haar wilde worden?
Wake up call: mensen zijn plat. En jij hoort erbij.
Dat gezegd hebbende kunnen we nu verder met deze lezing.
Er zijn twee soorten mannen op de wereld: mannen die neuken en mannen die niet neuken. Jij valt hierbij dus overduidelijk in de laatste categorie. Als je daarentegen niet zo vaak over je 'emoties', 'gevoelens' en andere rare dingen in je onderbuik wilde praten had ze je nog wel als potentieel neukmateriaal kunnen zien. Maar goed, jij geloofde echter in praten en haar op haar woord. Je liet zo de romantiek je meevoeren op de prachtige roze wolk. Dit overigens terwijl ze elders met haar (ex-)vriendje annex klootzak lag te neuken. Maar afijn, je raadt het al; meneer komt zelfs DAN niet voor zichzelf op en zegt niet "Oke bitch, tot hier en niet verder". Nee, hij wil hij wederom over de gevoelens praten, weer over de emoties, weer die bord op z'n kop halen. En maar respecteren, en maar geduld. Wat ben je toch nobel en verdraaid, wat is die ander toch een klootzak.
Weet je wat vrouwen met types zoals jou doen? Je gebruiken als emotionele tampon. En vooruit, heel ver in de verte ook nog relatiemateriaal. Maar dat heeft Chris Rock al eens beter voor me verwoord: je bent als een lul in een glas. "In case of emergency, break open glass."
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 09-01-2009 03:18:24 ]
Wake up call: mensen zijn plat. En jij hoort erbij.
Dat gezegd hebbende kunnen we nu verder met deze lezing.
Er zijn twee soorten mannen op de wereld: mannen die neuken en mannen die niet neuken. Jij valt hierbij dus overduidelijk in de laatste categorie. Als je daarentegen niet zo vaak over je 'emoties', 'gevoelens' en andere rare dingen in je onderbuik wilde praten had ze je nog wel als potentieel neukmateriaal kunnen zien. Maar goed, jij geloofde echter in praten en haar op haar woord. Je liet zo de romantiek je meevoeren op de prachtige roze wolk. Dit overigens terwijl ze elders met haar (ex-)vriendje annex klootzak lag te neuken. Maar afijn, je raadt het al; meneer komt zelfs DAN niet voor zichzelf op en zegt niet "Oke bitch, tot hier en niet verder". Nee, hij wil hij wederom over de gevoelens praten, weer over de emoties, weer die bord op z'n kop halen. En maar respecteren, en maar geduld. Wat ben je toch nobel en verdraaid, wat is die ander toch een klootzak.
Weet je wat vrouwen met types zoals jou doen? Je gebruiken als emotionele tampon. En vooruit, heel ver in de verte ook nog relatiemateriaal. Maar dat heeft Chris Rock al eens beter voor me verwoord: je bent als een lul in een glas. "In case of emergency, break open glass."
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 09-01-2009 03:18:24 ]
Dat was, mede door het hoge waarheidsgehalte, vermakelijk. Bedankt.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 00:05 schreef Friek_ het volgende:
Man o man, jij hebt wel zo'n ontzettend groot bord voor je kop. Kom op zeg, geloof jij werkelijk dat ze verliefd op je was? Dat ze warme gevoelens voor je koesterde? Dat ze - in alle romantiek van de wereld - haar hand gaf aan je, dat je in haar ogen keek, met haar ziel wilde versmelten en zo uiteindelijk één met haar wilde worden?
Wake up call: mensen zijn plat. En jij hoort erbij.
Dat gezegd hebben kunnen we nu verder met deze lezing.
Er zijn twee soorten mannen op de wereld: mannen die neuken en mannen die niet neuken. Jij valt hierbij dus overduidelijk in de laatste categorie. Als je daarentegen niet zo vaak over je 'emoties', 'gevoelens' en andere rare dingen in je onderbuik wilde praten, had ze je nog wel als potentieel neukmateriaal kunnen zien. Maar goed, jij geloofde je haar echter op haar woord en liet zo de romantiek je meevoeren op de prachtige roze wolk. Dit overigens terwijl ze elders met haar (ex-)vriendje annex klootzak lag te neuken. In plaats dat meneer zelfs DAN voor zichzelf opkomt en zegt "Oke bitch, tot hier en niet verder." wil hij wederom over de gevoelens praten, weer over de emoties, weer die bord op z'n kop halen. En maar respecteren, en maar geduld. Wat ben je toch nobel en verdraaid, wat is die ander toch een klootzak.
Weet je wat vrouwen met types zoals jou doen? Je bent niks meer dan een emotionele tampon. En vooruit, heel ver in de verte ook nog relatiemateriaal. Maar dat heeft Chris Rock al eens beter voor me verwoord: je bent als een lul in een glas. "In case of emergency, break open glass."
Jezus, wat posten er hier een boel infantiele prutsers.quote:
Ik wist ook wel dat ik een heleboel van dat soort reacties zou krijgen. Ik reageer er verder niet up. Stelletje pubers.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Nee, natuurlijk niet. Jij wil gewoon over je guh-foe-luhns praten!quote:Op vrijdag 9 januari 2009 00:35 schreef Caspian het volgende:
[..]
Jezus, wat posten er hier een boel infantiele prutsers.
Ik wist ook wel dat ik een heleboel van dat soort reacties zou krijgen. Ik reageer er verder niet up. Stelletje pubers.
Wat een schande.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 00:38 schreef Friek_ het volgende:
[..]
Nee, natuurlijk niet. Jij wil gewoon over je guh-foe-luhns praten!
-edit-
Shit, toch nog gereageerd
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
Hoe ging je gesprek met haar vandaag?quote:Op vrijdag 9 januari 2009 00:42 schreef Caspian het volgende:
[..]
Wat een schande.
-edit-
Shit, toch nog gereageerd
Denk jij dat ook maar een vrouw je nog serieus neemt?quote:Op vrijdag 9 januari 2009 00:42 schreef Caspian het volgende:
[..]
Wat een schande.
-edit-
Shit, toch nog gereageerd
Echt, ik zie nu allemaal al hypothetische situaties voor me waarin je gedrag heerlijk uit de verf komt. Julia: "Nou Caspian, dit was een leuke avond hè?"
Caspian: "Ja, nou! Enorm Julia. Het deed me denken aan die tijd toen ik nog klein was en nog in de sneeuw speelde. Ik voelde me zo één met de natuur. Zo vrij."
Julia: "Ja, ja, ik herken het helemaal!" *gheyl kijkt naar Caspian, wil overduidelijk hard gebatst worden
* Caspian: "Prachtgevoel is het niet? Het gevoel van de winter.. oei, dat laat me terugdenken aan de band met mijn oom."
Julia: *doet haar rokje een beetje omhoog*
"Hoezo?"Caspian: "Nou, vroeger, toen ik nog zo'n acht jaar was, hadden we nog jaarlijks een kerstmaaltijd en daarbij behorende familiebijeenkomst. Nu zat er een oom bij die z'n handjes niet thuis kon houden en waarvan ik het slachtoffer werd van zijn seksuele lusten. Het zit nog zo diep! Zo diep!
"Julia: "Och, gut. Jeetje. Wat ehm, erg.
*baalt en denkt: "waarom moet hij toch altijd zoveel lullen?"* Vrouwen zijn zeer seksuele wezens op een fundamenteel, biologisch niveau. Dat ze dat niet altijd mogen uiten vanwege de seksuele moraal (gecreëerd door maatschappij en religie) geeft een verantwoordelijkheid voor jou als man om die weerstanden te doorbreken. En als je dat niet doet.. tsja, zie bovenstaand.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 09-01-2009 01:13:33 ]
inderdaad een goede stellingquote:Op vrijdag 9 januari 2009 01:32 schreef Heremeteit het volgende:
Samenvatting: TS heeft haar niet geneukt.
I'll be back
Ik heb al eerder gereageerd in dit topic met een schitterende analyse en een geniaal advies, maar is helaas tot op heden genegeerd.
Ik heb dan nu nog gewoon 1 simpele vraag aan TS:
Waarom wil je met haar vrienden worden? (blijven zeg je, maar voor dat je vrienden wordt zal eerst jouw volledige aantrekkingskracht naar haar toe moeten verdwijnen)
Subvragen (optioneel)
-Lijkt je het echt leuk om met haar over koetjes en kalfjes te praten terwijl je je ogen niet van haar tieten kunt afhouden?
-Heb je er echt wat aan om met haar hand in hand over straat te lopen, hopend dat ze toch in is voor die ene kus waar ze later spijt van krijgt?
-Wil je echt de verhalen aanhoren over hoe haar vriendje gister na de sex ineens kortaf tegen haar was?
-Wil je echt gebruikt worden als uitlaatklep voor al haar emoties, behalve de hartstochtelijke?
Naja ik kan er nog meer bedenken... Maar elke gezonde kerel met zelfrespect wil toch absoluut niet in die positie terecht komen.
Als je haar nu "dumpt" voel je je 2 weken kut en dan kun je er weer tegen aan.
Als je je gevoelens blijft voeden door met haar om te gaan, haar lieve stem te horen en haar feromonen op te snuiven, dan ga je nog een lange donkere periode tegemoet.
Deze keer wel reageren aub, ik heb echt het beste met je voor.
Ik heb dan nu nog gewoon 1 simpele vraag aan TS:
Waarom wil je met haar vrienden worden? (blijven zeg je, maar voor dat je vrienden wordt zal eerst jouw volledige aantrekkingskracht naar haar toe moeten verdwijnen)
Subvragen (optioneel)
-Lijkt je het echt leuk om met haar over koetjes en kalfjes te praten terwijl je je ogen niet van haar tieten kunt afhouden?
-Heb je er echt wat aan om met haar hand in hand over straat te lopen, hopend dat ze toch in is voor die ene kus waar ze later spijt van krijgt?
-Wil je echt de verhalen aanhoren over hoe haar vriendje gister na de sex ineens kortaf tegen haar was?
-Wil je echt gebruikt worden als uitlaatklep voor al haar emoties, behalve de hartstochtelijke?
Naja ik kan er nog meer bedenken... Maar elke gezonde kerel met zelfrespect wil toch absoluut niet in die positie terecht komen.
Als je haar nu "dumpt" voel je je 2 weken kut en dan kun je er weer tegen aan.
Als je je gevoelens blijft voeden door met haar om te gaan, haar lieve stem te horen en haar feromonen op te snuiven, dan ga je nog een lange donkere periode tegemoet.
Deze keer wel reageren aub, ik heb echt het beste met je voor.
Allright. Ik ga je het voordeel van de twijfel geven en hier serieus op reageren.quote:Op vrijdag 9 januari 2009 02:16 schreef zomoetdat het volgende:
Ik heb al eerder gereageerd in dit topic met een schitterende analyse en een geniaal advies, maar is helaas tot op heden genegeerd.
Ik heb dan nu nog gewoon 1 simpele vraag aan TS:
Waarom wil je met haar vrienden worden? (blijven zeg je, maar voor dat je vrienden wordt zal eerst jouw volledige aantrekkingskracht naar haar toe moeten verdwijnen)
Subvragen (optioneel)
-Lijkt je het echt leuk om met haar over koetjes en kalfjes te praten terwijl je je ogen niet van haar tieten kunt afhouden?
-Heb je er echt wat aan om met haar hand in hand over straat te lopen, hopend dat ze toch in is voor die ene kus waar ze later spijt van krijgt?
-Wil je echt de verhalen aanhoren over hoe haar vriendje gister na de sex ineens kortaf tegen haar was?
-Wil je echt gebruikt worden als uitlaatklep voor al haar emoties, behalve de hartstochtelijke?
Naja ik kan er nog meer bedenken... Maar elke gezonde kerel met zelfrespect wil toch absoluut niet in die positie terecht komen.
Als je haar nu "dumpt" voel je je 2 weken kut en dan kun je er weer tegen aan.
Als je je gevoelens blijft voeden door met haar om te gaan, haar lieve stem te horen en haar feromonen op te snuiven, dan ga je nog een lange donkere periode tegemoet.
Deze keer wel reageren aub, ik heb echt het beste met je voor.
Ik hoop dan ook dat jij je macho-ideeën (om het zo maar even te noemen) aan de kant kan zetten, en je kan indenken dat niet iedereen de wereld zo zwart-wit/mannelijk-vrouwelijk ziet als jij.Laat ik voorop stellen, dat voordat ik haar leuk begon te vinden, we gewoon goede vrienden waren. De liefde kwam pas later. Deze vriendschap is gebaseert op gemeenschappelijke eigenschappen, zowel in persoonlijk opzicht als in interesses. Daarom ben ik ook verlieft op haar geworden, omdat ik zo'n goede band/connectie met haar had. Als ik over mijn gevoelens kan komen (dat is geen Nederlands, of wel? Je begrijpt wat ik bedoel.) dan zullen we een vriendschap voor het leven hebben. We hebben, ondanks alles, nou eenmaal een band met elkaar. We betekenen veel voor elkaar, we begrijpen elkaar, hebben veel steun aan elkaar, hebben lol met elkaar, kortom, we hebben de dingen die je zoekt in goede vriendschap.
1. Ik ben niet het type dat alleen objectief naar vrouwen kan kijken in de zin van "boh, die heeft dikke tieten."
Dat moge inmiddels wel duidelijk zijn, lijkt me. Ja, het lijkt me erg fijn om over 'koetjes en kalfjes' te praten. Zij zal de persoon zijn waar ik mee ga praten over toekomstige liefdes perikelen, over problemen die ik heb, maar ook over de goede dingen des leven. Nogmaals, de dingen die je met een goede vriend(in) bespreekt. Haar tieten zullen dat niet in de weg staan.
2. Die hoop heb ik al opgegeven. Ik moet zeggen dat ik het goed weet te accepteren tot nu toe, dus dat zal geen factor zijn.
3. Ze is tactisch genoeg om het daar niet met mij over te hebben. Ze weet dat het me kwetst, dat ik het er (zeker nu nog) moeilijk mee heb. Haar vriendje is sowieso vrij weinig te sprake gekomen, eigenlijk alleen als ik er naar vroeg of het gesprek die richting op stuurde (op de momenten dat het slecht tussen hen ging, en ik wou weten wat er aan de hand was). Pas wanneer ik er echt vrede mee heb, wanneer ik het geaccepteerd en verwerkt heb, en ik echt oprechte interesse heb in hoe het tussen hen gaat, of ze nog gelukkig is e.d., zal ik erover beginnen en zal zij erover vertellen. In de toekomst wil ik wel weten wat voor en persoon het is. Nu nog niet, nu kan ik dat nog niet aan, ik zit nog te vol met woede en jaloezie, maar wanneer ik dat allemaal verwerkt heb denk ik dat ik het aankan om dat aspect van haar leven te leren kennen, als gewone/goede vriend zijnde.
4. Ik voel me niet gebruikt, en zij gebruikt me niet. In ieder geval niet op de manier waarop jij het (denk ik) bedoelt. Ze had me nodig, dat is waar, maar ze misbruikte me niet. Ze ging door een moeilijke tijd, niet alleen kwa haar vriend, maar ook andere dingen. Zoals ik al eerder postte, het verhaal is erg incompleet. Haar thuissituatie is ook erg moeilijk, en ik ben blij dat ik er ben om haar te helpen. Dat is misschien een vreemde karaktertrek van mij, maar ik vind het fijn om mensen te helpen op zo'n persoonlijk niveau.
Om even op je laatste punt in te gaan:
Zoals ik al eerder gepost heb, verhuis ik zeer binnenkort weer terug naar Nederland. Dan zal er een flinke afstand tussen ons zijn, en zullen we vrijwel alleen maar contact hebben via msn en skype. Die afstand zal het voor mij makkelijker maken, en ik denk ook dat het een normale vriendschap mogelijk zal maken, omdat ik de ruimte heb om het te verwerken, 'get over it' enzo, en mijn eigen leven weer zal leiden. Tegelijkertijd zal het msn/skype contact onze vriendschap in stand houden, en zullen we elkaar weer zien in de toekomst, maar dan gewoon als goede vrienden.
Ik hoop dat ik antwoord heb gegeven op je vragen, en ik zou dan ook een tegenvraag willen stellen:
Vind je mijn gedrag en hoe ik op de situatie reageer werkelijk zo vreemd? Kan je je niet indenken dat mijn gevoelens e.d. werkelijk zo werken als ik in mijn berichten post? Ik snap dat het voor velen hier op Fok! onbegrijpelijk is, maar ik ben heel goed in staat om gewoon (goede) vrienden te zijn met vrouwen, zonder dat daar bijbedoelingen/seksualiteit een hindernis vormt.
---------
Om even een algemene post te maken, die ook betrekking heeft op het stukje tekst hiervoor:
Ik heb haar een paar uur geleden van de trein opgehaald. Aanvankelijk liep ik een beetje met lood in mijn schoenen naar het station, want ja, je gaat toch nadenken en je zorgen maken. Zodra ik haar uit de trein zag stappen verdwenen die twijfels echter als sneeuw voor de zon. Eigenlijk was alles als voorheen, nog voordat ik wist dat ik verlieft op haar was. Dat was echt een geruststelling. We zijn terug gelopen naar de studentenflat en hebben het over 'koetjes en kalfjes' gehad, haar reis, dat soort dingen. Hier in de flat hadden we een verjaardagsfeestje, en was het gewoon een heel erg gezellige avond. Geen ongemakkelijke momenten, geen extreme emotionaliteit o.i.d. van mijn kant. Er waren wel een paar momenten dat we elkaar (een beetje lang) een knuffel gaven, en waar ik toch de gedachte kreeg 'waarom is ze niet van mij?', maar dat was van erg korte duur. Het ging allemaal prima.
Over het algemeen viel het me dus heel erg mee, zoals de dingen er nu voor staan, lijkt het erop dat ik wel degelijk prima vrienden met haar kan zijn zonder dat het té moeilijk voor me wordt.
Daar ben ik erg blij om.
Take Sick Boy, for instance, he came off junk at the same time as me, not because he wanted to, you understand, but just to annoy me, just to show me how easily he could do it, thereby downgrading my own struggle.
ik snap niet precies was je met hele goede vrienden bedoeld? een vrouw die je een paar maanden kent, waar je verliefd op wordt en je laat zitten voor haar spaanse macho is voor jou een 'supergoede' vriend voor de rest van je leven?quote:Op vrijdag 9 januari 2009 04:23 schreef Caspian het volgende:
[..]
Allright. Ik ga je het voordeel van de twijfel geven en hier serieus op reageren.
Laat ik voorop stellen, dat voordat ik haar leuk begon te vinden, we gewoon goede vrienden waren. De liefde kwam pas later. Deze vriendschap is gebaseert op gemeenschappelijke eigenschappen, zowel in persoonlijk opzicht als in interesses. Daarom ben ik ook verlieft op haar geworden, omdat ik zo'n goede band/connectie met haar had. Als ik over mijn gevoelens kan komen (dat is geen Nederlands, of wel? Je begrijpt wat ik bedoel.) dan zullen we een vriendschap voor het leven hebben. We hebben, ondanks alles, nou eenmaal een band met elkaar. We betekenen veel voor elkaar, we begrijpen elkaar, hebben veel steun aan elkaar, hebben lol met elkaar, kortom, we hebben de dingen die je zoekt in goede vriendschap.
1. Ik ben niet het type dat alleen objectief naar vrouwen kan kijken in de zin van "boh, die heeft dikke tieten."
Dat moge inmiddels wel duidelijk zijn, lijkt me. Ja, het lijkt me erg fijn om over 'koetjes en kalfjes' te praten. Zij zal de persoon zijn waar ik mee ga praten over toekomstige liefdes perikelen, over problemen die ik heb, maar ook over de goede dingen des leven. Nogmaals, de dingen die je met een goede vriend(in) bespreekt. Haar tieten zullen dat niet in de weg staan.
2. Die hoop heb ik al opgegeven. Ik moet zeggen dat ik het goed weet te accepteren tot nu toe, dus dat zal geen factor zijn.
3. Ze is tactisch genoeg om het daar niet met mij over te hebben. Ze weet dat het me kwetst, dat ik het er (zeker nu nog) moeilijk mee heb. Haar vriendje is sowieso vrij weinig te sprake gekomen, eigenlijk alleen als ik er naar vroeg of het gesprek die richting op stuurde (op de momenten dat het slecht tussen hen ging, en ik wou weten wat er aan de hand was). Pas wanneer ik er echt vrede mee heb, wanneer ik het geaccepteerd en verwerkt heb, en ik echt oprechte interesse heb in hoe het tussen hen gaat, of ze nog gelukkig is e.d., zal ik erover beginnen en zal zij erover vertellen. In de toekomst wil ik wel weten wat voor en persoon het is. Nu nog niet, nu kan ik dat nog niet aan, ik zit nog te vol met woede en jaloezie, maar wanneer ik dat allemaal verwerkt heb denk ik dat ik het aankan om dat aspect van haar leven te leren kennen, als gewone/goede vriend zijnde.
4. Ik voel me niet gebruikt, en zij gebruikt me niet. In ieder geval niet op de manier waarop jij het (denk ik) bedoelt. Ze had me nodig, dat is waar, maar ze misbruikte me niet. Ze ging door een moeilijke tijd, niet alleen kwa haar vriend, maar ook andere dingen. Zoals ik al eerder postte, het verhaal is erg incompleet. Haar thuissituatie is ook erg moeilijk, en ik ben blij dat ik er ben om haar te helpen. Dat is misschien een vreemde karaktertrek van mij, maar ik vind het fijn om mensen te helpen op zo'n persoonlijk niveau.
Om even op je laatste punt in te gaan:
Zoals ik al eerder gepost heb, verhuis ik zeer binnenkort weer terug naar Nederland. Dan zal er een flinke afstand tussen ons zijn, en zullen we vrijwel alleen maar contact hebben via msn en skype. Die afstand zal het voor mij makkelijker maken, en ik denk ook dat het een normale vriendschap mogelijk zal maken, omdat ik de ruimte heb om het te verwerken, 'get over it' enzo, en mijn eigen leven weer zal leiden. Tegelijkertijd zal het msn/skype contact onze vriendschap in stand houden, en zullen we elkaar weer zien in de toekomst, maar dan gewoon als goede vrienden.
Ik hoop dat ik antwoord heb gegeven op je vragen, en ik zou dan ook een tegenvraag willen stellen:
Vind je mijn gedrag en hoe ik op de situatie reageer werkelijk zo vreemd? Kan je je niet indenken dat mijn gevoelens e.d. werkelijk zo werken als ik in mijn berichten post? Ik snap dat het voor velen hier op Fok! onbegrijpelijk is, maar ik ben heel goed in staat om gewoon (goede) vrienden te zijn met vrouwen, zonder dat daar bijbedoelingen/seksualiteit een hindernis vormt.
---------
Om even een algemene post te maken, die ook betrekking heeft op het stukje tekst hiervoor:
Ik heb haar een paar uur geleden van de trein opgehaald. Aanvankelijk liep ik een beetje met lood in mijn schoenen naar het station, want ja, je gaat toch nadenken en je zorgen maken. Zodra ik haar uit de trein zag stappen verdwenen die twijfels echter als sneeuw voor de zon. Eigenlijk was alles als voorheen, nog voordat ik wist dat ik verlieft op haar was. Dat was echt een geruststelling. We zijn terug gelopen naar de studentenflat en hebben het over 'koetjes en kalfjes' gehad, haar reis, dat soort dingen. Hier in de flat hadden we een verjaardagsfeestje, en was het gewoon een heel erg gezellige avond. Geen ongemakkelijke momenten, geen extreme emotionaliteit o.i.d. van mijn kant. Er waren wel een paar momenten dat we elkaar (een beetje lang) een knuffel gaven, en waar ik toch de gedachte kreeg 'waarom is ze niet van mij?', maar dat was van erg korte duur. Het ging allemaal prima.
Over het algemeen viel het me dus heel erg mee, zoals de dingen er nu voor staan, lijkt het erop dat ik wel degelijk prima vrienden met haar kan zijn zonder dat het té moeilijk voor me wordt.
alleen al het feit dat jij verliefd bent en zij absoluut niet lijkt mij al genoeg reden om geen vrienden meer te blijven. je kunt de schijn ophouden maar ik kan je verzekeren dat het contact toch snel zal verwateren.
het lijkt alsof je niet veel vrienden hebt. ik noem een goede vriend iemand die ik vaak zie (alhoewel dat niet persé hoeft) en die ik al een hele lange tijd ken.
ik denk trouwens echt dat je een vrouw bent die in een mannenlijf is geboren
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |