Ik begin deze laatste kerstavond eerst maar eens met rustig (naja rustig)
BE en F. gefeliciteerd wat heerlijk dat het zo spontaan is gekomen zonder het gedoe van thermometers enz enz

en ja nu begrijp ik wel waarom je zo vaak in het 2de streepje te vinden was, dacht ik het lekker toch goed toen, toen ik je vroeg of je niet een beetje aan de rammel was
Maar echt super leuk!! Van harte!
Cattie, tjee wat naar dat je schoonmoeder zo'n issue maakt van het geslacht wat maakt het uit wat het word? Ze zal er toch wel van houden niet dan? Snap zulke mensen niet echt.
quote:
Op vrijdag 26 december 2008 11:35 schreef webbyplus het volgende:Vraagje aan jullie;
Mensen kiezen altijd; we willen het geslacht van ons kindje wel óf niet weten. Echter kwam ik laatst een stel tegen die het geslacht wel wilde weten, maar het verder aan niemand ging vertellen. Wat ik me afvraag; wat is de beweegreden van iemand om zelf het geslacht te willen weten, maar het niet door te willen vertellen? Lijkt me alleen maar onhandig als iemand bijvoorbeeld eens naar je babykamer komt kijken met rose/blauwe spulletjes...
Tja bij Isa wisten we het niet, maakte me ook niets uit wat het werd (en nu ook niet trouwens), hier geld en zéker nu na al de testen als ons kindje maar gezond is.
We vertellen het prive verder ook niemand dan is het alleen nog gissen naar de naam en dan is voor hun de spanning er al vanaf, en ik vind juist dat gissen van iedereen zo leuk.
Babykamer is hier neutraal en kleertjes verstop ik toch, dus niemand zal aan spullen wat ontdekken bij ons.
Maar voor ons waren de grootste redenen om het te willen weten deze keer:
a) de gyn vertelde vorige keer dat het een meisje was als volgt: Ja het is een meisje maareh dat wisten jullie vast al na al die echo's..... waarop wij zeiden: ehmmm nee dat wisten we dus niet (hoezo anti climax)
b) als ons kindje niet gezond zou zijn konden we snel een naam bedenken voor op het geboorte/rouw-kaartje. (en godzijdank is dat niet nodig geweest)