"Later als ik groot ben word ik dokter" zei ik altijd

Dat heb ik volgehouden tot aan de derde klas middelbare school.
Kinderarts wilde ik worden en de 'kinderen in de arme landen' helpen

M'n droom werd echter ruw verstoord toen ik totaal geen exact talent bleek te zijn, hoe zeer ik het ook probeerde

Wiskunde zou eventueel nog wel lukken met veel pijn en moeite, maar natuur- en scheikunde etc. waren niet voor mij weggelegd. Dus werd mij ten strengste geadviseerd door zowel ouders als docenten dat ik mij op het 'pretpakket' zou storten. Het werd eigenlijk zo gebracht dat ik dat maar had te kiezen, dus dat deed ik dan ook maar.
Waar ik terecht was gekomen als ik koppig had volgehouden weet ik niet. Misschien was ik dan nu wel begonnen aan mijn co-schappen en werd ik inderdaad dokter. Misschien zou ik ondanks het exacte vakkenpakket een andere weg ingeslagen zijn, maar ik weet het niet

Misschien was ik wel ontzettend gezakt/blijven zitten omdat het gewoon niet lukte... we zullen het nooit weten..
Via omwegen doe ik nu ook een semi-beta studie met daarin aardig wat wiskunde meuk en

logica

wat me zeer goed bevalt. Als ik afgestudeerd ben, ben ik beroepsnerd, en die gedachte bevalt me eigenlijk prima, en ik denk dat het beter bij me past dan het arts-zijn

Omdat ik nu ouder ben en écht een realistisch en vast doel voor ogen heb lukt het me ook beter om die exacte vakken door te ploegen dan toen ik 15 was. Dus alles op zijn tijd heeft zeker zo z'n nut gehad.
Achteraf heb ik dus nooit spijt gehad van het luisteren naar ouders en school, maar ben soms wel benieuwd hoe het anders was gelopen.
Wat wilde vroeger altijd worden, later als je groot was?
Ben je die jeugddroom nagestreefd en is het wat geworden? Waarom wel of waarom niet? En denk jij ook wel eens 'wat als...' ?