PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 11

quote:

Op woensdag 24 december 2008 15:05 schreef sander-3 het volgende:
"Nummerborden en andere informatiereeksen trekken mijn aandacht." Ik dacht dat dat een raarheid van mij was.. Daar let ik wel op inderdaad.. nummerborden.. waarom weet ik niet

mijn score:

Uw Autismespectrum Quotiënt is 41

Uw score is heel hoog. De meeste mensen met het syndroom van Asperger of hoog functionerend autisme scoren rond de 35.

quote:

Op woensdag 24 december 2008 16:15 schreef lady-wrb het volgende:
en toen? wat kan je ermee?
bij mij is ondertussen een poging tot reïntegratie mislukt omdat ik me probeerde 'sociaal wenselijk" te gedragen.
werk jij? zo ja, wat doe je?

quote:

Op woensdag 24 december 2008 19:01 schreef Oxymoron het volgende:
Hebben jullie de film, BenX gezien?
Ik ga 'm zo kijken met mijn, ouders.

quote:

Op woensdag 24 december 2008 17:25 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Nee, anderen hebben die raarheid ook

De test net ingevuld en kom uit op 31. Hier zitten wel antwoorden in die ik ondertussen aangeleerd heb (= sociaal wenselijk), zal dus iets hoger liggen.

quote:

Op woensdag 24 december 2008 17:54 schreef lady-wrb het volgende:
ik kan helemaal opgaan in het kijken naar een draaiende windmolen.
is dat herkenbaar?

quote:

Op donderdag 25 december 2008 13:30 schreef Re het volgende:
Tvp. Ik moet zeggen dat dit een van de boeienste topics alhier is.

quote:

Op donderdag 25 december 2008 13:37 schreef Juup© het volgende:

[..]

De topics of de reeks?

quote:

Op donderdag 25 december 2008 13:54 schreef Re het volgende:

[..]

de reeks ...

quote:

Op woensdag 24 december 2008 17:54 schreef lady-wrb het volgende:
ik kan helemaal opgaan in het kijken naar een draaiende windmolen.
is dat herkenbaar?

quote:

Op woensdag 24 december 2008 17:54 schreef lady-wrb het volgende:
ik kan helemaal opgaan in het kijken naar een draaiende windmolen.
is dat herkenbaar?

quote:

Op donderdag 25 december 2008 22:23 schreef tijnbrein het volgende:
Ik ben vandaag bij mij ouders gegeten. Het voelde echt heel vreemd. Ik voelde mij daar totaal niet meer thuis. Alsof het geen familie van mij is. Ik zie ze ook niet als mijn ouders maar als mijn opvoeders. Toen ik nog bij mijn ouders woonden voelde ik me daar ook niet echt thuis. Ik heb geen echte band met mijn ouders. De band met mij zusjes en broertje is ook slecht.
Verder begin ik er steeds raarder te vinden dat ik nauwelijks iets van mijn ouders weet. Hun verleden is voor een compleet misterie. Mede daarom praat ik ook nauwelijks met andere over mijn gevoelens.
Met mijn ouders praat ik helemaal niet. Echt alleen het hoog nodige.
Dit is misschien niet helemaal het juiste topic voor dit maar toch dacht ik post dit hier even. Het feit dat heel weinig mensen weten wat er echt in mij om gaat is echt heel erg slecht. Ik weet dat als ik om hulp vraag aan mijn ouders dat ze het zullen geven.
Andere om hulp vragen vind ik moeilijk. Mijn ouders weten bijvoorbeeld niet dat ik zonder werk zit. Dat ik bij een psycholoog loop weten zij ook niet. Heel veel dingen weten mij ouders niet van mij. Verder begin ik steeds meer in te zien dat mijn sociale netwerk heel erg klein is.
Er zijn nog zo veel dingen die ik moe veranderen aan mijzelf voordat ik verder kan gaan met mij leven. Ik zit gevangen in een visuele cirkel. Ik weet dat ik hulp nodig heb en moet veranderen. Maar hoe dat weet ik niet. Verder heb ik moeite met aangeven van mijn problemen. Ik loop vast.

quote:

Op zaterdag 27 december 2008 00:20 schreef Pyjama het volgende:
Tvp, mijn vriend heeft Asperger.

quote:

Hobby's:
Borsten opmeten om te kijken of ze nog gegroeid zijn

quote:

Op vrijdag 26 december 2008 22:08 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Moeilijk, he...?

Ik maak uit je posting op dat je ouders je wel zouden helpen als je het zou zeggen. Maar er is iets dat je tegen houdt (je PDD?). Weten je ouders dat je PDD hebt? Heb je hier al eens met je psych over gesproken?

Als niet-PDD-er weet ik niet welke tip ik kan geven hoe je er toch met je ouders over kan gaan praten.

Als moeder van twee PDD-ers (die ook niet snel hun mond open doen) zeg ik je dringend om het tóch te proberen. Desnoods met een brief, want wat jij hier schrijft komt helder over.
Uit je posting maak ik op dat je ouders betrokken mensen zijn die om je geven, en dat het (lees ik tussen de regels door) vooral je PDD is die die afstand maakt. Als ik in de schoenen van jouw ouders zou staan, zou ik natuurlijk wel schrikken van je brief, maar ik zou het ook heel moedig vinden dat je het me vertelt.

Misschien is het voor jou beter om eerst met je psych te bespreken hoe je dit gaat aanpakken? Want ik denk dat het heel belangrijk is om het tóch tegen je ouders te vertellen. Dat zal schrikken zijn, maar volgens mij zijn ze van goede wil. Misschien kunnen ze een oudertraining of -voorlichting o.i.d. doen.

Verder zou je meer over hun verleden kunnen vragen. Begin eerst eens bij jezelf af te vragen: wat wil ik van ze weten? Of: wat zou ik aan ze kunnen vragen? Hoe het vroeger was, school, clubs, wat voor muziek ze mooi vonden, whatever.
Nu ik dit schrijf realiseer ik me dat mijn kinderen mij dat ook nooit vragen, en waarschijnlijk ook niet veel meer over mijn verleden weten dan wat ik ze spontaan heb verteld. Terwijl ik mijn ouders juist de oren van hun hoofd heb gevraagd over "vroeger"

quote:

Op zaterdag 27 december 2008 00:31 schreef Juup© het volgende:

[..]


[..]

Vreemde hobby

Hoi

quote:

Op zaterdag 27 december 2008 16:15 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Hoe kom je er overigens bij dat ik PDD heb?

quote:

Op zondag 28 december 2008 15:40 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Hoe kom je er bij dat je het niet hebt?
Zonder diagnose weet je het niet zeker, ook al lijkt het er zo veel op. Een diagnose maakt het stellen van vragen ook stukken gemakkelijker voor je, het geeft je een reden om die vragen te stellen (want ik vermoed dat je nu niet weet waarom je die vragen hebt) En ook met solliciteren kan een diagnose meer perspectief bieden, want, afhankelijk van je diagnose, kan je gerichte hulp aanvragen.

Succes!

quote:

Op zondag 28 december 2008 16:47 schreef Re het volgende:
second opinion bij een psychiater?

quote:

Op zondag 28 december 2008 16:03 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Zo had ik het nog niet bekeken. Maar ik heb mijn vermoedens omtrent het wel of niet hebben van Autisme allang uit gesproken bij mijn psycholoog. Alleen wat ik al eerder zei hij vindt het niet nodig om mij te laten testen. Hij vindt namelijk dat al mijn problemen zijn terug te leiden naar het gebrek aan een stabiele gezinssituatie. Ik zou volgens hem nooit geleerd hebben normaal met mensen om te gaan.
Dat mijn jeugd een grootte rol speelt is duidelijk maar het verklaard lang niet alles. Ik heb hem dit al verschillende keren geprobeerd duidelijk te maken. Maar hij blijft gewoon bij zijn mening. Het is als of wij twee verschillende talen praten. We verstaan elkaar wel maar begrijpen elkaar niet. Of zoals Bassie altijd zei: Ik snap het wel maar begrijp het niet.

quote:

Op maandag 29 december 2008 01:27 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Heb je al eens een andere psych geprobeerd?

Mijn kinderen (en ik) zijn ook slachtoffer geworden van dat soort verhalen...
Ik wist zo zeker dat er iets was met mijn oudste, al toen hij een jaar of 2 was. Pas op zijn 12e kreeg hij eindelijk een diagnose. Tot die tijd lag het aan mij .

quote:

Op zondag 28 december 2008 16:03 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Zo had ik het nog niet bekeken. Maar ik heb mijn vermoedens omtrent het wel of niet hebben van Autisme allang uit gesproken bij mijn psycholoog. Alleen wat ik al eerder zei hij vindt het niet nodig om mij te laten testen. Hij vindt namelijk dat al mijn problemen zijn terug te leiden naar het gebrek aan een stabiele gezinssituatie. Ik zou volgens hem nooit geleerd hebben normaal met mensen om te gaan.

Dat mijn jeugd een grote rol speelt is duidelijk maar het verklaart lang niet alles.

Ik heb hem dit al verschillende keren geprobeerd duidelijk te maken. Maar hij blijft gewoon bij zijn mening. Het is als of wij twee verschillende talen praten. We verstaan elkaar wel maar begrijpen elkaar niet. Of zoals Bassie altijd zei: Ik snap het wel maar begrijp het niet.

quote:

Op maandag 29 december 2008 09:18 schreef Re het volgende:

[..]

was jij zo'n refrigerator mom?


http://www.autism-watch.org/causes/rm.shtml

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 13:43 schreef tijnbrein het volgende:
Ik wil wel om een second opinion vragen. Maar ik ben door de huisarts doorverwezen naar de Groten Rivieren(Een instelling voor gesteenlijke gezondheidszorg). Bij het intakegesprek werd verteld hoe ze te werk gaan. Bij het intakegesprek worden vragen aan de cliënt gesteld ik in dit geval. Daarna wordt de situatie van de cliënt besproken in het team waarna een behandelplan wordt opgesteld. Vervolgens ga je naar de therapeut die je gaat behandelen. Dat deze sessies tot nu toe weinig tot geen resultaat hebben gehad moge duidelijk zijn. Het is alsof we langs elkaar heen praten. Verder kan ik weinig met de opdrachten die hij mij geeft. Sommige opdrachten zijn gewoon te ingewikkeld andere opdrachten heb ik gewoon de energie en het lef niet voor om aan te beginnen.
Maar zowel de therapeut als de psycholoog die ik gesprokken heb vinden het niet nodig om te laten testen op autisme. Hun argumenten daarvoor vind ik behoorlijk slap.
Als ik hier om een second opinion zal vragen zou ik die waarschijnlijk niet krijgen denk ik. Hoe ga ik dit aanpakken?

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 14:09 schreef sander-3 het volgende:

[..]

je hebt altijd recht op een second opinion. Waarom zou je die niet krijgen? Je moet het iig eens navragen bij je zorgverzekeraar.. die kunnen je helpen.

Edit: leuke spelfout trouwens "gesteenlijke"

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 16:19 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Oh nu je het zegt ja. Oeps Nederlands moeilijke taal is.

Ik twijfel nog. Zou ik doorgaan met die gespreken bij die therapeut. En proberen mij leven verder op te bouwen. Of zou ik ergens anders om een second opinion vragen en over nu beginnen. Het is allemaal zo lastig. Ik wou dat ik meer mensen vetrouwde en om hulp kon vragen. Want ik weet nu eigenlijk niet goed wat ik moet doen. Te lang heb ik geprobeerd om mijn problemen zelf op te lossen en geprobeerd mijn problemen weg te stoppen. Maar dat kan niet. Ik kan niet alleen mijn problemen oplossen. Dus moet ik om hulp vragen aan familie en vrienden naast de professionele hulp die ik krijg of ga krijgen. Alleen dat is heel erg moelijk voor mij. Ik ben heel erg gesloten. En laat bijna niemand toe in mijn leven. Dat is niet goed want ik wil helemaal geen kluizenaar zijn. Ik wil vrienden en relaties hebben net zoals iedereen op deze wereld. Maar ik snap heel veel dingen op sociaal gebied niet en vertrouw andere mensen moeilijk.

quote:

Op dinsdag 30 december 2008 20:39 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Als je je huisarts wel vertrouwt, stap naar hem/haar toe. Geef aan waarom je een second opinion wil (namelijk: je hebt een moeilijke jeugd gehad, maar je vermoed dat er meer speelt dan enkel dat) Daarnaast: autisme/o.i.d. is erfbaar, kans is aanwezig dat jij daar last van hebt.) en zeg ook dat de huidige therapiën voor jouw gevoel vrij nutteloos zijn (je ziet/begrijpt het doel niet, de therapiën zijn (te?) simpel, ze zijn vermoedelijk niet voor jou bedoelt, etc.)

Ongeacht naar wie je toestapt: zorg voor een duidelijk en samenhangend verhaal. Bestens zet je eerst voor jezelf een overzicht op papier (met jaartallen, maakt het gelijk duidelijker) met wat er tot nu toe allemaal gedaan is. Let op: hou het kort, beperk je per keer tot een paar zinnen/regels! Het overzicht kost je wel een uurtje, alles zo kort mogelijk houden misschien wel meer , maar hierdoor zie je zelf waarschijnlijk wat je allemaal gedaan hebt, of het effect heeft gehad (en het gewenste), etc.

Overigens: natuurlijk moet je vertrouwen hebben in de persoon naar wie je toe gaat, maar besef wel dat je voor een heel groot deel ook vertrouwen in jezelf moet hebben. Iedereen heeft tekortkomingen, maar veel mensen beseffen niet dat dat wat zij bij zichzelf als tekortkoming zien, door anderen stiekem als positief wordt ervaren. Voorbeeld > autisten zijn perfectionisten, iets dat hen danig opbreekt omdat ze te lang bij de details blijven hangen. Aan de andere kant: als ze iets doen, doen ze het goed en dat is iets wat veel andere mensen vaak waarderen omdat ze het zelf nooit zo goed zouden (kunnen) doen > elke medaille heeft 3 kanten

quote:

Op dinsdag 25 november 2008 22:26 schreef sempron2400 het volgende:
Vrijwel niets is zo frustrerend als keer op keer afgewezen worden. Mijn ervaring is dat als je sociaal niet zo sterk aangelegd bent, de kans veel kleiner is om aangenomen te worden. Een tweede gesprek is wel mogelijk. Heel vervelend, want om je te kunnen bewijzen moet je wel een kans geboden worden. Ervaring opdoen in de vorm van een stage is niet altijd haalbaar. De huur moet tenslotte wel betaald worden.

Een diagnose heeft bij mij wel geholpen om een en ander beter te leren accepteren, maar dan nog blijft veel buiten bereik wat wel vrij gangbaar is in onze maatschappij (bijvoorbeeld een auto of vliegvakantie). Uiteindelijk zal het in financiele zin vaak neerkomen op roeien met de riemen die je hebt. Mensen die bij mij op visite komen kunnen niet hetzelfde comfort verwachten als ze thuis gewend zijn. In ieder geval heb ik nog het geluk dat ik geen schulden heb en er in slaag om rond te komen.

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 14:27 schreef DeHovenier het volgende:
Vanochtend intake gesprek gehad in de/het GGZ en ik word onderzocht. 2 maanden wachttijd valt mee in vergelijking met HCvA

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 22:30 schreef Stupendous76 het volgende:
Net voor de kerstvakantie er ook zelf _{maar weer} achteraan gegaan. Er ligt dus een onduidelijke diagnose en ze weten het zelf ook niet. Vanochtend bij de huisarts geweest, die kon er niet veel mee (wist gelukkig wel wat er speelt maar kan er als huisarts weinig aan doen) Gelukkig had hij goede raad _{(maar tis dan ook een goede arts )}, dus dan gaan we dat maar proberen.

quote:

Op woensdag 24 december 2008 17:54 schreef lady-wrb het volgende:
ik kan helemaal opgaan in het kijken naar een draaiende windmolen.
is dat herkenbaar?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:25 schreef childintime het volgende:
TVP...

Durf niet meer zo goed te schrijven.....Na het bericht dat hier alleen maar mensen mogen schrijven die zelf ASS (denken te) hebben.....

Maar lees wel mee.............

quote:

Op zondag 11 januari 2009 10:55 schreef Re het volgende:

[..]

?, nee joh....

dit topic is voornamelijk voor users die zelf de diagnose hebben maar dat betekent niet dat je hier niet meer mag schrijven over je ervaringen met kinderen/familie met PDD, of als je vragen hebt over PDD. Zo streng is het allemaal niet...

quote:

California's Autism Increase Not Due To Better Counting, Diagnosis
ScienceDaily (Jan. 11, 2009)

Published in the January 2009 issue of the journal Epidemiology, results from the study also suggest that research should shift from genetics to the host of chemicals and infectious microbes in the environment that are likely at the root of changes in the neurodevelopment of California's children.

"It's time to start looking for the environmental culprits responsible for the remarkable increase in the rate of autism in California," said UC Davis M.I.N.D. Institute researcher Irva Hertz-Picciotto, a professor of environmental and occupational health and epidemiology and an internationally respected autism researcher.

Hertz-Picciotto said that many researchers, state officials and advocacy organizations have viewed the rise in autism's incidence in California with skepticism.

The incidence of autism by age six in California has increased from fewer than nine in 10,000 for children born in 1990 to more than 44 in 10,000 for children born in 2000. Some have argued that this change could have been due to migration into California of families with autistic children, inclusion of children with milder forms of autism in the counting and earlier ages of diagnosis as consequences of improved surveillance or greater awareness.

Hertz-Picciotto and her co-author, Lora Delwiche of the UC Davis Department of Public Health Sciences, initiated the study to address these beliefs, analyzing data collected by the state of California Department of Developmental Services (DDS) from 1990 to 2006, as well as the United States Census Bureau and state of California Department of Public Health Office of Vital Records, which compiles and maintains birth statistics.

Hertz-Picciotto and Delwiche correlated the number of cases of autism reported between 1990 and 2006 with birth records and excluded children not born in California. They used Census Bureau data to calculate the rate of incidence in the population over time and examined the age at diagnosis of all children ages two to 10 years old.

The methodology eliminated migration as a potential cause of the increase in the number of autism cases. It also revealed that no more than 56 percent of the estimated 600-to-700 percent increase, that is, less than one-tenth of the increased number of reported autism cases, could be attributed to the inclusion of milder cases of autism. Only 24 percent of the increase could be attributed to earlier age at diagnosis.

"These are fairly small percentages compared to the size of the increase that we've seen in the state," Hertz-Picciotto said.

Hertz-Picciotto said that the study is a clarion call to researchers and policy makers who have focused attention and money on understanding the genetic components of autism. She said that the rise in cases of autism in California cannot be attributed to the state's increasingly diverse population because the disorder affects ethnic groups at fairly similar rates.

"Right now, about 10 to 20 times more research dollars are spent on studies of the genetic causes of autism than on environmental ones. We need to even out the funding," Hertz-Picciotto said.

The study results are also a harbinger of things to come for public-health officials, who should prepare to offer services to the increasing number of children diagnosed with autism in the last decade who are now entering their late teen years, Hertz-Picciotto said.

"These children are now moving toward adulthood, and a sizeable percentage of them have not developed the life skills that would allow them to live independently," she said.

The question for the state of California, Hertz-Picciotto said, will become: 'What happens to them when their parents cannot take care of them?'

"These questions are not going to go away and they are only going to loom larger in the future. Until we know the causes and can eliminate them, we as a society need to provide those treatments and interventions that do seem to help these children adapt. We as scientists need to improve available therapies and create new ones," Hertz-Picciotto said.

Hertz-Picciotto and her colleagues at the M.I.N.D Institute are currently conducting two large studies aimed at discovering the causes of autism. Hertz-Picciotto is the principal investigator on the CHARGE (Childhood Autism Risk from Genetics and the Environment) and MARBLES (Markers of Autism Risk in Babies-Learning Early Signs) studies.

CHARGE is the largest epidemiologic study of reliably confirmed cases of autism to date, and the first major investigation of environmental factors and gene-environment interactions in the disorder. MARBLES is a prospective investigation that follows women who already have had one child with autism, beginning early in or even before a subsequent pregnancy, to search for early markers that predict autism in the younger sibling.

"We're looking at the possible effects of metals, pesticides and infectious agents on neurodevelopment," Hertz-Picciotto said. "If we're going to stop the rise in autism in California, we need to keep these studies going and expand them to the extent possible."

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 23:28 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb dinsdag aan mijn ouders verteld dat ik werkloos ben. Ik vond dat erg moeilijk om aan mijn ouders te vertellen. Gelukkig reageerde ze niet negatief.
Helaas ontweek mijn vader de reactie over vroeger.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 13:50 schreef Re het volgende:
Voor de geinteresseerden...
[..]

kort vertaald, de verhoging van het aantal kinderen met autisme tov van 10-20 jaar terug is niet afhankelijk van betere diagnose of de inclusie van mildere vormen (dat is maar een klein gedeelte). De onderzoekers vragen zich af of er niet minder naar de genetische kant van autisme gekeken moet worden maar meer naar de omgevingsfactoren...

quote:

Op zondag 11 januari 2009 15:02 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Ik ben absoluut geen professional, het blijft een heel apart iets, dat menselijke brein en gedrag wat er uit voort komt. Autisme is voor zover ik weet genetisch bepaald, maar ook afhankelijk van omgevingsinvloeden. Als het in de familie zit kan jij het ook hebben, maar hoeft dus niet. Het kan geactiveerd worden door omgevingsinvloeden (als je er genetische aanleg voor hebt), maar er zijn zo veel mensen die autistisch gedrag vertonen die ogenschijnlijk geen (?) genetische aanleg hebben of autistisch zijn...
Het gaat nog wel even duren voordat ze hier meer duidelijkheid over hebben...

quote:

Op zondag 11 januari 2009 15:04 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Omgevingsfactoren die het autisme beïnvloeden???? Geloof ik niks van.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 15:40 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

In zoverre dat het dan weer genetisch wordt: verontreinigingen die je binnen krijgt (pcb's, zware metalen, etc.) waardoor baby's besmet raken. Het is dan niet erfelijk bepaald vanuit je familie, maar zit wel in je genen (en vanaf dan is het ook erfelijk?)

quote:

Op zondag 11 januari 2009 15:04 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Omgevingsfactoren die het autisme beïnvloeden???? Geloof ik niks van.

quote:

Op zondag 11 januari 2009 15:46 schreef Re het volgende:

[..]

fenotypisch bedoel je ongeveer...

quote:

Op zondag 11 januari 2009 17:42 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Zelfs muziek kan invloed hebben op de hersenverbindingen die je aanmaakt, waarom zouden omgevingsfactoren niet bij kunnen dragen aan het ontstaan van autisme?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 22:02 schreef Pyjama het volgende:
Het onderzoek naar eventuele omgevingsfactoren die invloed kunnen hebben op autisme vind ik erg interessant. Er zijn natuurlijk al jaren mensen die roepen dat autisme veroorzaakt word door inentingen en dergelijke (zie ook een uitzending van Oprah), maar echt bewijs is daar niet voor.
Alleen inentingen kunnen natuurlijk geen autisme veroorzaken (anders zou iedereen autisme hebben), maar misschien bestaat er een bepaalde predispositie voor autisme die ter zijner tijd getest kan worden bij kinderen voordat ze ingeent worden?

quote:

Op zondag 11 januari 2009 03:25 schreef childintime het volgende:
TVP...

Durf niet meer zo goed te schrijven.....Na het bericht dat hier alleen maar mensen mogen schrijven die zelf ASS (denken te) hebben.....

Maar lees wel mee.............

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 23:28 schreef tijnbrein het volgende:
Ik heb dinsdag aan mijn ouders verteld dat ik werkloos ben. Ik vond dat erg moeilijk om aan mijn ouders te vertellen. Gelukkig reageerde ze niet negatief.
Helaas ontweek mijn vader de reactie over vroeger.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 01:22 schreef Stupendous76 het volgende:
Het zou beter zijn om te kijken wat autisme precies is en dan terugredeneren naar bijvoorbeeld inentingen, of daar en verband tussen te vinden is.

quote:

Op zaterdag 27 december 2008 10:00 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

mijn vriend heeft ook zo'n display met van die bewegende lichtjes erop.
ik MOET m uitzetten, want ik blijf er idd naar kijken

quote:

Op zondag 11 januari 2009 04:00 schreef Perico het volgende:
Verkapte TVP, ik wil wel weer meedenken en lezen.

Sinds 2004 de diagnose ASS, zit in de Wajong regeling, woon op mezelf, maar mijn moeder woont ook in de omgeving. Ik zie mijn familie (te) vaak, maar verder juist haast niemand. Dat is vroeger wel anders geweest, toen ik nog vriendinnen had enzo.
[..]

Jawel, ik kon helemaal opgaan in het kijken naar het defragmentatie programma van Windows. Allemaal blokjes die verplaatst werden en een andere kleur kregen, en je zag de lege plekken verdwijnen en orde actief ontstaan. Top!

quote:

Op woensdag 7 januari 2009 13:53 schreef EchtGaaf het volgende:

[..]

Ik kots dan ook van een markteconomie als deze. Het zet mensen als deze op achterstand. Het systeem is gewoon niet eerlijk.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 05:10 schreef Perico het volgende:

[..]

Zuurstofgebrek bij de geboorte kan ook een oorzaak zijn van autisme. Het is of dat, of het georven genetisch 'defect'.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 17:04 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Of dit de enige factoren zijn is nog in onderzoek.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 17:44 schreef zakjapannertje het volgende:
Iemand waarbij autisme was vastgesteld tijdens zijn leven had zijn lichaam voor onderzoek afgestaan na zijn dood, uit een onderzoek van zijn hersenen bleek dat bij hem er sprake was van veel verbindingen tussen de linker- en de rechterhersenhelft. Dat is voor iemand op volwassen leeftijd vreemd en die persoon was volwassen toen hij stierf. Normaal gesproken sterven veel van die verbindingen af gedurende je leven. Men denkt dat dat afsterven noodzakelijk is om dingen aan te leren, zoals leren fietsen. Bij autisme is dat veel minder het geval en daarom hebben autisten moeilijkheden in het leren van nieuwe dingen, zo gaat de theorie.

Ik heb vorig jaar psycho-educatie gevolgd en dit verhaal kwam dus daar ter sprake, nu was de psychologe hierin niet gespecialiseerd, ze hoorde dit ook van een ander en ik ben dit verhaal nog niet elders tegengekomen.

quote:

Op maandag 12 januari 2009 23:19 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

Maar juist door die (nieuwe?) verbindingen leer je toch dingen of onthoud je zaken?

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 00:21 schreef zakjapannertje het volgende:

dat afsterven gebeurt overigens vooral in je kindertijd.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 00:21 schreef zakjapannertje het volgende:

[..]

Naar aanleiding van dat onderzoek is de theorie dat bij de verbindingen tussen de linker- en rechterhelft het afsterven noodzakelijk is om nieuwe dingen te kunnen leren, dat afsterven gebeurt overigens vooral in je kindertijd.

(En misschien worden die verbindingen dan vervangen door verbindingen op een andere manier, in bv. de linker- en rechterhelft v.d. hersenen, maar dat denk ik er nu dan bij.)

quote:

Toward A Long-sought Saliva Test For Autism
ScienceDaily (Jan. 13, 2009) — Researchers in Italy are reporting discovery of abnormal proteins in the saliva of autism patients that could eventually provide a clue for the molecular basis of this severe developmental disorder and could be used as a biomarker for a subgroup of patients with autism spectrum disorders (ASD).


Autism involves social withdrawal, impaired emotional responses and communication skills, and other symptoms. With no laboratory test available, scientists are searching for biomarkers such as abnormal proteins that appear in the body fluids of individuals with autism that may provide a way to accurately diagnose autism and track its response to potential treatments.

Massimo Castagnola, Irene Messana, Maria Giulia Torrioli and Fiorella Gurrieri, compared proteins in the saliva of 27 children with ASD to those in a control group without ASD. They discovered that at least one of four proteins in 19 children in the ASD group had significantly lower levels of phosphorylation. That key body process activates proteins so that they can work normally.

The results suggest that these abnormal proteins might be the clue for anomalies in the phosphorylation of proteins involved in development of central nervous system in early infancy that are involved in ASD.

quote:

******************************* 1/2
*******************************NED.2
*************************************

20.25-20.50 uur NETWERK
00.20-06.00 uur HERHALING

* Is er hoop voor alle ouders met een
autistisch kind? Een nieuwe methode om
autistische kinderen te behandelen is
in de VS al een groot succes en wint
ook in Nederland terrein.Netwerk
spreekt met betrokkenen.

* Volgens de Israëlische ambassadeur
Harry Knetal gebruikt Hamas onschuldige
burgers in Gaza als menselijk schild.
Reacties vanuit Gaza en van Rob de
Wijk,Midden-Oostendeskundige.

www.netwerk.tv

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 17:39 schreef EchtGaaf het volgende:
Vanavond op TV
[..]

Bron NOS teletext

quote:

Child Adolesc Psychiatr Clin N Am. 2008 Oct;17(4):821-34, ix.

Applied behavior analysis treatment of autism: the state of the art.

Foxx RM.

Psychology Program, Penn State University Harrisburg, 777 West Harrisburg Pike,
Middletown, PA 17057, USA. rmf4@psu.edu

The treatment of individuals with autism is associated with fad, controversial,
unsupported, disproven, and unvalidated treatments. Eclecticism is not the best
approach for treating and educating children and adolescents who have autism.
Applied behavior analysis (ABA) uses methods derived from scientifically
established principles of behavior and incorporates all of the factors identified
by the US National Research Council as characteristic of effective interventions
in educational and treatment programs for children who have autism. ABA is a
primary method of treating aberrant behavior in individuals who have autism. The
only interventions that have been shown to produce comprehensive, lasting results
in autism have been based on the principles of ABA.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 17:44 schreef Re het volgende:

[..]


[..]

Ik heb het hele artikel hier...

quote:

Op maandag 12 januari 2009 05:10 schreef Perico het volgende:

[..]

Zuurstofgebrek bij de geboorte kan ook een oorzaak zijn van autisme. Het is of dat, of het georven genetisch 'defect'.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 17:58 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Mijn moeder geeft aan dat ik bij mijn geboorte een kort zuurstoftekort had. Aan de andere kant gedraagt mijn vader zich vaak ook als een autist, dus wat nou precies de oorzaak is, is niet bekend.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 18:08 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Maar alle mannen zijn toch een beetje autistisch.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 18:21 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Mijn vader is erg 'autistisch'. Ik stel zo'n opmerking niet echt op prijs eigenlijk. Ik weet dat het lollig bedoeld is, maar ons gezin heeft nogal wat narigheid ervaren door het onaangepaste gedrag van mijn vader. Ik bedoel op een directe manier eigenlijk en dus niet de gevolgen van zijn gedrag tegenover andere mensen, dat viel eigenlijk wel mee. Maar een autist als vader is (zelfs als je het zelf ook hebt) zeker geen pretje.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 18:21 schreef Black_Tulip het volgende:

[..]

Mijn vader is erg 'autistisch'. Ik stel zo'n opmerking niet echt op prijs eigenlijk. Ik weet dat het lollig bedoeld is, maar ons gezin heeft nogal wat narigheid ervaren door het onaangepaste gedrag van mijn vader. Ik bedoel op een directe manier eigenlijk en dus niet de gevolgen van zijn gedrag tegenover andere mensen, dat viel eigenlijk wel mee. Maar een autist als vader is (zelfs als je het zelf ook hebt) zeker geen pretje.

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 18:58 schreef Black_Tulip het volgende:
Gigantische schaamte is ook een beter woord dan schuld inderdaad

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 18:51 schreef tijnbrein het volgende:

[..]

Sorry

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 20:41 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Ik begrijp je, mijn ex is ook zo... (vandaar dat het mijn ex is)... En de kinderen hebben het dan ook niet van een vreemde. Verschil tussen de kinderen en hun vader is, dat de kinderen al jong een diagnose hebben gekregen en er (nog) voor open staan om ermee om te gaan, en ex absoluut niet, die ontkent alles en wil er niets van weten.

quote:

Je vader kan het niet helpen... Maar dat maakt het niet minder pijnlijk. Het heeft mij, als echtgenote, twintig jaar sociale isolatie en heel veel ruzie (nu weet ik waarom: het gezinsleven is heel zwaar voor een autist zonder diagnose) opgeleverd... Ik kan het hem niet kwalijk nemen...

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 20:42 schreef dutch-mamma het volgende:

[..]

Die opmerking is overigens wel een enorme eye-opener wat betreft het woord "schuldgevoel"...!

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 16:59 schreef Re het volgende:
en weer eens wat anders...
[..]

op zoek naar een biomarker

quote:

ADHD-diagnose vaker gesteld
(Novum) - Nederlandse huisartsen stellen steeds vaker ADHD als diagnose vast bij kinderen tussen de 6 en 15 jaar. De groei van het aantal meisjes met de hyperactiviteitsstoornis nam procentueel gezien het meest toe. Dat heeft het Nivel, het Nederlands instituut voor onderzoek van de gezondheidszorg, dinsdag bekendgemaakt.

De diagnose van Attention Deficit Hyperactivity Disorder komt vaker voor bij jongens dan bij meisjes. Twintig op de duizend jongens in de leeftijd van 6 tot 15 jaar hadden in 2007 last van de stoornis, waarbij het vermogen om onbelangrijke prikkels weg te filteren is verstoord. In 2006 was dat aantal nog negentien jongens op de duizend. Bij de meisjes werd bij vijf op de duizend ADHD vastgesteld, een stijging van 25 procent. Een jaar eerder waren dat nog vier op de duizend meiden.

Uit cijfers blijkt ook dat in 2007 ruim 34 procent vaker ADHD-medicatie is voorgeschreven dan in 2006. In bijna zeven van de tien gevallen is medicatie voorgeschreven omdat ADHD is vastgesteld. Andere redenen voor het toestaan van deze medicijnen zijn onder meer 'andere zorgen om het gedrag van het kind' en concentratiestoornissen.

Voor de gegevens heeft het Nivel geput uit elektronische patiëntendossiers van de Stichting Farmaceutische Kengetallen en het Landelijk Informatie Netwerk Huisartsenzorg. Bij het netwerk zijn 89 geautomatiseerde huisartsenpraktijken aangesloten waar bijna 340 duizend patiënten ingeschreven staan.
_{Uitgegeven op Dinsdag 13 januari 2009 om 14:16:51 , bijgewerkt om 14:27:42}

quote:

Op dinsdag 13 januari 2009 18:49 schreef Black_Tulip het volgende:
Ja, ik heb dit topic ook weer gevonden.

[knip]

Verder raad ik je aan om inderdaad een second opinion aan te vragen. Probeer ook zelfvertrouwen te kweken, want dat is zo ontzettend belangrijk. Als je daar nu nog niet mee bezig bent, kan je misschien een psycholoog of psychiater vragen om je juist daarbij heel specifiek te helpen. Toen ik nog heel jong was, zat ik qua zelfvertrouwen, lef en sociale omgang ongeveer op hetzelfde niveau als jij.

quote:

Ik weet hoeveel jaar het gekost heeft om te komen waar ik ben en ik kan je vertellen dat het als je het geheel op eigen kracht doet lang, maar dan ook echt HEEL lang kan duren. Psychologische hulp kan je net dat ene duwtje in de juiste richting geven. En ik geef je als algemeen advies mee om zoveel mogelijk dingen te doen waar je bang voor bent. Je zult vanzelf merken dat je het best wel kan en zo krijg je meer zelfvertrouwen.

quote:

[knip]
En nu wat ik eigenlijk wilde posten Ik ging weer op zoek naar dit topic, omdat ik over een aantal dingen nadacht. Ten eerste dacht ik na over de 'theory of mind'. Dat is kort gezegd het algemene besef dat een ander ook een persoon is met een eigen denkwereld, kennis, vaardigheden en gebeurtenissen die je persoonlijkheid hebben gevormd. Het is niet alleen dat, maar ook de vaardigheid rekening te houden met het referentiekader van een ander. Er wordt gezegd dat autisten geen 'theory of mind' hebben. Volgens mij is dat niet waar, althans, niet noodzakelijk. Ik heb er namelijk wel een. Wat ik echter vandaag pas besefte is dat mijn 'theory of mind' soms gewoon niet of een stuk slechter functioneert dan wat normaal is en dat dit waarschijnlijk veel van de rare sociale situaties heeft veroorzaakt waar ik me nu nog erg over kan schamen als ik erover terug denk. Ik weet niet of er mensen zijn die dat herkennen, maar ik heb af en toe wat ik guilt trips noem. Daarmee wil ik zeggen dat ik door iets moet terug denken aan een of andere nare situatie waardoor iemand door mijn rare gedrag me niet begreep of uitlachte of iets dergelijks. Het zijn met recht trauma's eigenlijk: ze staan in mijn geheugen gegrift. Gelukkig neemt het aantal akkefietjes die dat soort trauma's opleveren af. Maar ik had er bijvoorbeeld nog niet zo heel lang geleden eentje waarbij ik iemand enthousiast ging vertellen over de introductieperiode van mijn studentenvereniging terwijl de luisteraar zelf ook lid is van die studentenvereniging Ik vind dat zo afschuwelijk genant. Hebben misschien meer mensen het idee dat hun 'theory of mind' niet of slechter functioneert, of ervaring met de 'guilt trips' waar ik het over heb?

quote:

Verder dacht ik na over mijn houding tegenover andere mensen, wat ik in het algemeen van anderen vind. Ik besefte dat ik meestal gewoon onverschillig ben. Ik zie andere mensen als mensen en ik laat ze in hun waarde, maar het duurt wat langer voordat ik ze zie als personen en belangstelling krijg in hun denkwereld (en als gevolg om mensen kan gaan geven). Bij sommige mensen kom ik nooit zo ver, ook al zit ik jarenlang bij ze in de klas. Ik houd niet van ze en ik heb geen hekel aan ze, hun leven boeit me gewoon geen fuck. Achteraf kan ik daar spijt van hebben. Zo las ik mijn jaarboek toen ik van de middelbare school af ging, en omdat iedereen daarin persoonlijke stukjes schrijft, kom je meer te weten over de denkwereld van iemand. Daar bleken toch behoorlijk interessante stukken in te staan. Ik vind het zo zonde dat ik niet genoeg contact heb gehad met mijn leeftijdsgenoten om daar achter te komen toen ik nog bij ze in de klas zat. Ik mag dan gepest zijn vroeger, maar het was voor een groot deel toch echt mijn eigen schuld.