Bulls, Bears & Bucks #52: Omzet detailhandel VS krimpt 3% in december

Idd, de Fed kan toch net zo goed obligaties opkopen? Verschil is alleen wel dat er dan nog meer geld bijgeprint wordt.

Ik denk niet dat de vraag is of de Chinezen gaan stoppen met het opkopen van dollars, de vraag is wanneer. De schuldenpositie van Amerika wordt exponentieel groter, en met de nieuwe bailouts gaat het nog veel harder dan het voor de kredietcrisis toch al ging. De Chinezen zullen echt niet willen stoppen met het opkopen, zoals al gezegd doen ze daarmee zichzelf bijna meer kwaad dan de Amerikanen, maar vroeg of laat kunnen ze het gewoon niet meer. De Chinezen hebben een bizar hoge economische groei nodig om het land draaiende te houden en die groei is momenteel aan het instorten. Ik vermoed dat het moment sneller nadert dan we denken... we zullen zien.

quote:

Op donderdag 8 januari 2009 22:21 schreef pberends het volgende:
Idd, de Fed kan toch net zo goed obligaties opkopen? Verschil is alleen wel dat er dan nog meer geld bijgeprint wordt.

quote:

Debt monetization

Debt monetization occurs when a nation's central bank (e.g. the Federal Reserve in the United States) buys government bonds. [1] If a government's expenses exceed its tax revenue, if nothing is done the government will draw resources (capital) out of the private market. Since there is a limited amount of capital available in the market, there will be less available to fund business growth if the government takes out a substantial portion. If the debt is monetized, the capital is thereby returned to the private market.

quote:

Debt monetization can be seen as a flat tax because the ultimate result is that the government acquires additional funds and the currency decreases in value.[citation needed] However, monetization helps the government temporarily to meet its short term commitments at the beginning.[citation needed] Debt monetization has the drawback of increasing the twin deficit. That is, when government financing is increased, along with interest rates and foreign capital, the trade deficit also goes up along with the budget deficit.

Monetization

quote:

Fed Buys $10.2 Billion of Mortgage Bonds to Cut Rates
By Jody Shenn

Jan. 8 (Bloomberg) -- The Federal Reserve bought $10.2 billion of Fannie Mae, Freddie Mac and Ginnie Mae mortgage- backed securities under a program aimed at lowering home-loan rates begun this week.

The biggest portions of the purchase were $3.45 billion of 30-year bonds with 4.5 percent coupons and $3 billion of 30-year debt with 5 percent coupons, according to the New York Fed’s Web site. The central bank has said it plans to buy $500 billion of so-called agency mortgage bonds by June 30 under the program.

....

Bron

[ Bericht 9% gewijzigd door digitaLL op 08-01-2009 22:55:15 ]

quote:

Op donderdag 8 januari 2009 22:21 schreef Llotyhy het volgende:
Ik denk niet dat de vraag is of de Chinezen gaan stoppen met het opkopen van dollars, de vraag is wanneer. De schuldenpositie van Amerika wordt exponentieel groter, en met de nieuwe bailouts gaat het nog veel harder dan het voor de kredietcrisis toch al ging. De Chinezen zullen echt niet willen stoppen met het opkopen, zoals al gezegd doen ze daarmee zichzelf bijna meer kwaad dan de Amerikanen, maar vroeg of laat kunnen ze het gewoon niet meer. De Chinezen hebben een bizar hoge economische groei nodig om het land draaiende te houden en die groei is momenteel aan het instorten. Ik vermoed dat het moment sneller nadert dan we denken... we zullen zien.

Ik dacht altijd dat de groei van de Chinese economie kunstmatig gedempt werd. Nu de Amerikaanse economie op zijn gat ligt kunnen ze die demping minderen.

Dat is ook zo, maar ze lopen nu dus het risico dat ze alsnog onder het benodigde percentage vallen (ik dacht +8%) om werkgelegenheid te kunnen bieden aan de miljoenen Chinezen die elk jaar van het platteland naar de stad komen.

quote:

Carnage continues: 524,000 jobs lost in December
Unemployment rate rises to 7.2%, the highest level in 16 years

WASHINGTON (MarketWatch) -- The U.S. economy lost 524,000 jobs in December, closing out the worst year of job losses since World War II, the Labor Department said Friday. Nearly 2.6 million jobs were lost in 2008, with 1.9 million destroyed in just the past four months, according to a survey of workplaces. It's the biggest job loss in any calendar year since 1945, when 2.75 million jobs were lost as the wartime economy was demobilized.

The 1.5 million jobs lost in the fourth quarter were the most in any three-month period since 1945. As a percentage of employment, job losses in 2008 totaled 1.8%, the worst since 1982 and the third-largest since the war.

California's unemployment rate is among the highest in the nation, and the state's budget crisis is likely to prolong the problem unless "green" technology comes to the rescue. The unemployment rate rose to 7.2%, the highest in 16 years. Unemployment increased by 632,000 to 11.1 million, according to the survey of households. That same household survey showed employment falling by 806,000 in December. In 2008, the unemployment rate rose by 2.3 percentage points and unemployment increased by 3.6 million. Another 3.4 million workers were forced into part-time work during the year.

"Both the U.S. economy and job market fell off a cliff in September," said Nariman Behravesh, chief economist for IHS Global Insight, who said the unemployment rate would rise to at least 9% by early 2010. "The speed and the breadth of the deterioration in the U.S. economy since September are staggering," wrote Richard Moody, chief economist for Mission Residential.

The grim report will increase pressure on Congress to quickly pass a major fiscal stimulus package to prop up the economy. President-elect Barack Obama has suggested the government inject as much as $800 billion into the economy over the next two years. The report "underscores the need for us to move forward with a sense of urgency and common purpose" to prevent the dire economic downturn from getting even worse, Obama said.

"It is now beyond rational debate that we need a significant infusion of public funds to work with the private sector so that we can restore economic growth," said Rep. Barney Frank, D-Mass., chairman of the House Financial Services Committee. "America cannot buy its way to prosperity with more and more government spending," said House Republican Leader John Boehner of Ohio, who urged Obama and the Democrats to make tax cuts a central part of any plan. "Even with passage of a large fiscal stimulus package, labor market conditions will continue to deteriorate through 2009," Moody said.

The report was worse than expected, with payrolls in October and November revised lower by a total of 154,000 jobs. November's loss was revised to 584,000, the highest in 24 years. Economists surveyed by MarketWatch expected payrolls to fall by 500,000 and the unemployment rate to rise to 7.1%. "Overall, a terrible report," concluded Ian Shepherdson, chief U.S. economist for High Frequency Economics. "The only possible glimmer of light is that the maximum rate of fall of payrolls is hopefully not far off."

Details of the report
Total hours worked in the economy fell 1.1%, with the average workweek falling to the shortest ever, signaling an annualized decline of 6% in gross domestic product in the fourth quarter, wrote John Silvia, chief economist for Wachovia. Hours worked have declined "at an eye-watering" 7.7% annual pace in the quarter, Shepherdson said. The number of people working part-time because of the slowing economy rose by 715,000 in December to 8.04 million. An alternative measure of unemployment that includes workers too discouraged to look for a job rose to 13.5% from 12.6% in November ; it's the highest in the 13 years since those data have been kept.

Job losses were widespread. Only 25% of 274 industries were hiring in December, the lowest in the 18-year of that data. Goods-producing industries cut 251,000 jobs in December, including 149,000 in manufacturing. The factory workweek plunged below 40 hours to a record low 39.9 hours, and average overtime fell to just 3 hours. Of 84 manufacturing industries, just 11% were hiring. Manufacturing employment fell below 13 million for the first time since 1942.

Services-producing industries cut 273,000 jobs in December, including 67,000 in retail trade and 113,000 in business services. Temporary-help jobs fell by 81,000. Health-care industries added 32,000 workers.
Average hourly earnings increased by 5 cents, or 0.3%, to $18.36 an hour. Hourly pay rose 3.7% in 2008, outpacing the 0.6% increase in the consumer price index through November.

Geeft 't geen vertekend beeld door de bevolkingsgroei? Het zijn absolute getallen, meer mensen meer werklozen .

Hmmmmmmm tja op zich wel

quote:

An alternative measure of unemployment that includes workers too discouraged to look for a job rose to 13.5% from 12.6% in November

Dat schiet op

Phoney economy, nog de mooiste omschrijving van de Amerikaanse economie.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 21:00 schreef pberends het volgende:

Schiff: "Gov't trying to re-inflate our Phoney Economy"

Phoney economy, nog de mooiste omschrijving van de Amerikaanse economie.

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 21:00 schreef pberends het volgende:

Schiff: "Gov't trying to re-inflate our Phoney Economy"

Phoney economy, nog de mooiste omschrijving van de Amerikaanse economie.

"GDP growth was phoney"

Welk bedrijf maakt eigenlijk al die nieuwe dollars die uit de hoge hoed getovert worden?

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 07:10 schreef kraaksandaal het volgende:
Welk bedrijf maakt eigenlijk al die nieuwe dollars die uit de hoge hoed getovert worden?

Dat moet nogal een drukkerij zijn inderdaad.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 07:19 schreef jpjedi het volgende:

[..]

Dat moet nogal een drukkerij zijn inderdaad.

De normale papierindustrie is ten dode opgeschreven maar producenten van hoogwaardig papier blijven denk ik wel bestaan.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 07:38 schreef kraaksandaal het volgende:

[..]

De normale papierindustrie is ten dode opgeschreven maar producenten van hoogwaardig papier blijven denk ik wel bestaan.

?

quote:

Op vrijdag 9 januari 2009 21:00 schreef pberends het volgende:

Schiff: "Gov't trying to re-inflate our Phoney Economy"

Phoney economy, nog de mooiste omschrijving van de Amerikaanse economie.

"Take the bluepill, the story ends, you wake up in your bed and you will believe what you want to believe"

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 07:10 schreef kraaksandaal het volgende:
Welk bedrijf maakt eigenlijk al die nieuwe dollars die uit de hoge hoed getovert worden?

De FED, en dat is gewoon digitaal geld natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 07:10 schreef kraaksandaal het volgende:
Welk bedrijf maakt eigenlijk al die nieuwe dollars die uit de hoge hoed getovert worden?

95% van alle dollars zijn digitaal natuurlijk. Dat drukt de kosten .

Werkloosheid in de EU was in augustus al 7,5% bron

‘Gelijkenis met Grote Depressie is verontrustend’

De Amerikaanse historicus Robert S. McElvaine over het economische beleid van Hoover, Roosevelt en Obama



Overconsumptie, geloof in zelfregulering, schulden. De aanloop naar de Grote Depressie vertoont parallellen met wat is uitgelopen op de kredietcrisis. En de gelijkenis gaat verder.

Door onze correspondent Freek Staps

„Dear Madam Roosevelt. (...) I am greatly in need of a Coat. If you have one which you have laid aside from last season would appreciate it so much if you would send it to me.” (anoniem, Miami, Florida, december 1934)

Tussen het begin van de Grote Depressie, in 1929, en de Tweede Wereldoorlog stuurden Amerikanen massaal brieven naar het Witte Huis. Vijftien miljoen in totaal, soms helemaal in hoofdletters, vaak vol taalfouten. Brieven vol verwijten („U laat de rijken doen wat ze willen”), vol waarschuwingen („dit land is een gigantisch kruitvat, wachtend op iemand die een lucifer afsteekt”) en vol wanhoop („wat zou de meest humane wijze zijn om me te ontdoen van mijzelf en mijn gezin?”).

Bij het grote publiek zijn de meeste briefschrijvers alleen met hun initialen bekend. Zo heeft de historicus Robert S. McElvaine ze in zijn Down & out in the Great Depression: letters from the forgotten man opgenomen. Hoogleraar economische geschiedenis McElvaine las 15.000 van de brieven, dat had niemand eerder gedaan, en publiceerde het boek in 1983. Het werd een klassieker, de 25ste druk verscheen afgelopen najaar.

Vergelijkingen met de Grote Depressie worden nu weer gemaakt. Aankomend president Barack Obama, die het grootste stimuleringsplan sinds de jaren dertig voorbereidt, zei donderdag dat „deze recessie jaren kan doorzeuren” en Nobelprijswinnaar voor de economie Paul Krugman schreef deze week dat „we er niet omheen moeten draaien: dit lijkt angstwekkend veel op het begin van een tweede Grote Depressie”.

McElvaine, 61, wijst eerst op de verschillen. Het welvaartsniveau is nu hoger, sociale vangnetten beschermen beter. Verwacht geen werkloosheid van 25 procent. Maar hij zegt ook het gevoel te hebben alsof hij al jaren een bel aan het luiden is zonder dat iemand oplet. „Als ik over de Depressie begon, zeiden mensen: ‘kom op zeg, dat is verleden tijd. We zijn nu verder dan dat’.” McElvaine noemt het „geestig” dat hij deze mentaliteit al eens eerder gezien heeft: in de jaren twintig. „Zo van: ‘Vergeet traditioneel gedrag zoals sparen, de tijd van eeuwige voorspoed is aangebroken. Er zullen geen regenachtige dagen meer zijn.’”

„The rich are the laziest people in the world.” (anoniem, Asbury Park, New Jersey, augustus 1935)

McElvaine heeft als hoogleraar aan de kleine maar goed aangeschreven universiteit Millsaps College in de stad Jackson in de staat Mississippi niet het bereik van Obama of Krugman. Maar hij schreef over de Depressiejaren standaardwerken als The Great Depression en The Depression and New Deal en zijn ster – en die van andere historici – is rijzende, want economen hebben door hun gebrekkige inschattingsvermogen aan status verloren. De tussentijdse balans? „Er zijn verontrustende overeenkomsten tussen vandaag en het begin van de Depressie.”

McElvaines interesse werd al aan de keukentafel in zijn ouderlijk huis gewekt. Zijn ouders waren twintiger en dertiger tijdens de Grote Depressie, van kinderen kwam het niet. De latere hoogleraar werd geadopteerd toen zijn ouders al op leeftijd waren en hoorde verhalen van weleer. Moeder had geen werk, vader verloor zijn baan in de fabriek na massaontslagen, maar wist later een betrekking als chauffeur te krijgen. Ze kwamen daarmee goed weg.

„Now winter is here again and we are suffering of cold, no water in the house, and we are faced to be forced out of the house. (...) Am sick and losing my health, and we are eight people in the family, and where can I go when I don’t have money because no one is working in my house.” (E.L., Philadelphia, Pennsylvania, november 1934)

In 1929, het jaar dat de Depressie begon, was de Republikein Herbert Hoover president. In eerste instantie werd hij gezien als de juiste persoon op de juiste plaats, zegt McElvaine. Maar Hoovers rigide opstelling over de zelfredzaamheid van de Amerikanen brak hem snel op. Zo constateerde hij eens over de stijgende werkloosheidscijfers dat „mensen hun lucratieve banen hebben opgegeven om op straat appels te verkopen”.

Hoovers volhardde dat de economie er op zichzelf goed voorstond; het enige probleem was het verdwenen vertrouwen. Ook Bush heeft lang volgehouden dat „de fundamenten van de economie gezond” waren. Presidentskandidaat McCain trouwens ook. McElvaine (verklaard voorstander van Obama): „Het voornaamste gevolg is dan dat het publiek het vertrouwen in de politici verliest.”

Roosevelt legde in 1933 na zijn verkiezing tot president het accent anders. Zijn bekendste citaat is „het enige waarvoor we moeten vrezen is de angst zelf”, en hij vond er weerklank mee bij een groot publiek .

Roosevelt wist, net als Obama nu, hoop te wekken. Volgens McElvaine hielpen zijn wekelijkse radiotoespraken – om het directe taalgebruik al snel ‘fireside chats’ genoemd – daarbij. Al in zijn eerste toespraak over de crisis had Roosevelt de werking van het bancaire systeem zo helder uitgelegd dat iedereen het kon begrijpen, inclusief bankiers.

Obama is niet bang Roosevelt te imiteren. Toen hij vorige maand zijn plan om miljoenen banen te scheppen aankondigde, zei hij „we need action – and action now”. Letterlijk dezelfde woorden als Roosevelt gebruikte tijdens zijn inaugurele toespraak.

Nu heten ze recessies, maar vroeger werden economische crises standaard aangeduid als een ‘panic’, een periode van paniek. Hoover zocht naar een afzwakkend woord voor de neergang en kwam uit op ‘depressie’. Dat zou minder erg klinken.

Bush en Obama hebben hun eigen eufemismen bedacht. ‘Economische vertraging’, ‘periode van economisch herstel’ en Obama’s versie van Roosevelts New Deal heeft als werktitel ‘American Recovery and Investment Plan’ meegekregen. „Het zal misschien beter klinken”, zegt McElvaine. „Maar als de feiten echt erg zijn, merken mensen het toch wel.”

„Tell us the reason of the depression is the greed of Bankers and Industrialists who are taking too great of amount of profits.” (J.B., Detroit, Michigan, september 1931)

Ook in de jaren twintig heerste de gedachte: van de vrije markt blijven we af. Die heeft een natuurlijke loop en een zelfcorrigerend vermogen. Door het ontbreken van toezicht was er ook een gebrek aan ingebouwde remmechanismen, waardoor op het moment dat de boel instortte, het ook erg hard ging.

Een andere parallel met de aanloop naar de Depressiejaren is het door Bush drastisch verlagen van de belasting voor de allerrijksten – Hoover deed dat ook. „In 2005 waren de rijksten even welvarend ten opzichte van de rest van het land als in de jaren twintig.”

En nog een gelijkenis: in de twintiger jaren begonnen Amerikanen voor het eerst aan overconsumptie. Het gevolg: aan het eind van dat decennium hadden ze flinke schulden. De middenklasse gaf meer uit dan ze verdiende. Wat ze toen met al dat geleende geld kochten? Radio’s. Koelkasten. En vooral: auto’s.

In 1920 had een op de drie huishoudens in Amerika een auto, negen jaar later was dat één per huishouden. De autofabrikanten wierpen zich op als kredietverstrekker. In een van McElvaines boeken staat een artikel uit 1930 van de hand van een manager bij de ontwerpdivisie van General Motors. De enige reden waarom er telkens nieuwe modellen op de markt gebracht werden, schreef de manager, „is om je klanten flink ontevreden te houden met wat ze al hebben”. McElvaine: „Er wordt wel gezegd dat Amerika het eerste land was waar je naar het armenhuis rijdt in een auto. ”

„Perhaps we were foolish to put all our money into [our home] but we felt it was not only a pleasure but a saving for the future.” (M.H.A., Eureka, Californië, juni 1934)

Ook de Grote Depressie kende als voorspel een imploderende huizenmarkt. Amerikanen in het noordoosten hadden massaal in vakantiewoningen in Florida geïnvesteerd. Een paar orkanen en het uiteenspatten van de financiële zeepbel verder en de pijn droeg van zuid naar noord bij aan het gevoel van economische onzekerheid.

„Dear Mr. President. I’m a boy of 12 years. (...) My father hasn’t worked for five months. (...) Please do something. We haven’t paid 4 months rent. Everyday the landlord rings the door bell, we don’t open the door for him. (...) Please answer right away because we need it. We will starve. Thank you.” (anoniem, Chicago, februari 1936)

Hoover werkte als volgt, zegt McElvaine. Stel een plan op, probeer het uit. Als het niet werkt, probeer het dan nog een keer. En nog een keer. En Roosevelt deed het zo: neem een mogelijke uitvoering, pas het toe. En als het dan niet werkt, probeer iets anders. „Roosevelt was pragmatischer. Hij wilde uiteindelijk liever een gigantisch begrotingstekort hebben dan dat mensen van de honger zouden omkomen.” En Obama? hij waarschuwde deze week dat het begrotingstekort de komende jaren telkens boven de 1.000 miljard dollar zal uitkomen.

Roosevelt was volgens McElvaine de eerste Amerikaanse president die een economisch team van drie hoogleraren samenstelde en daar nog een naam aan gaf ook. ‘Brain Trust’. Grof gezegd: een verzameling hersens.

Obama stelde een vergelijkbare groep samen (wel iets groter) en heeft al beleid aangekondigd dat hij meteen zou willen invoeren zodra hij geïnaugureerd is. Roosevelt deed dat met zijn ‘New Deal’ net zo. Al aankondigen voordat de machtsperiode begint en zo vertrouwen wekken in de toekomst zonder afgerekend te worden op de huidige tegenspoed.

Direct na Roosevelts aantreden greep hij in met een alfabetsoep aan nieuwe overheidsorganisaties. De AAA, de ‘Agricultural Adjustment Act’ voor de landbouwsector. De ‘Industrial Recovery Act’ voor de fabrieken. ‘Public Works Administration’, WPA, vooral bekend wegens de grote infrastructurele werken waarvoor werklozen werden ingezet. De ‘Civilian Conservation Corps’, die jonge werkloze mannen de bossen instuurde.

McElvaine: „De New Deal heeft geen einde gemaakt aan de Depressie. Dat deed de oorlog pas met al zijn extra werkgelegenheid en oorlogsuitgaven.” Er waren in de jaren dertig wel economen die de hypothetische vraag stelden wat een oorlog tot gevolg zou hebben. „Dan zouden we als gekken gaan uitgeven, zonder ons zorgen te maken over waar het geld vandaan komt, iedereen zou werk hebben en de Depressie is dan snel voorbij. Als dat zo is, waarom dóen we dan niet alsof er oorlog is?” Maar zover wilde Roosevelt nooit gaan – totdat het daadwerkelijk oorlog werd en Amerika de eerste en tot nu toe laatste Depressie uiteindelijk definitief achter zich liet. „Tot dan toe maakte de New Deal het makkelijker om mét de Depressie te leven. Het was meer een pijnstiller dan als antibioticum.”

„The suicide rate is now one in every 27 minutes, by far there is no doubt that it will be 27 suicides in one minutes. Now there are a lot of us will choose suicide in preference to being herded into the poorhouse.” (F.E.H., Beverly, Massachusetts, december 1934)

bron: NRC Handelsblad, zaterdag 10 januari 2009

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 11:41 schreef pberends het volgende:

[..]

95% van alle dollars zijn digitaal natuurlijk. Dat drukt de kosten .

Vandaar de paniek als mensen het gaan ophalen.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:35 schreef SjonLok het volgende:
‘Gelijkenis met Grote Depressie is verontrustend’

De Amerikaanse historicus Robert S. McElvaine over het economische beleid van Hoover, Roosevelt en Obama


BLA bla bla bla bla..

bron: NRC Handelsblad, zaterdag 10 januari 2009

De vorige grote depressie zijn ze sterker uitgekomen en dat zal nu niet anders zijn.

Het kan de US niets schelen als de dollar in elkaar klapt, dan is het schuldenprobleem opgelost, tot verdriet van de chinezen, de japanners en de russen

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:47 schreef more het volgende:

[..]

De vorige grote depressie zijn ze sterker uitgekomen en dat zal nu niet anders zijn.

Afgezien van het feit dat de grote depressie het gevolg was een overgewaardeerde markt en een overschatte economie. De huidige crisis toont wel gelijkenissen maar is toch echt het gevolg van een tekort aan vreemd vermogen binnen de markt en misschien in mindere mate de overgewaardeerde markt.

quote:

Op zaterdag 10 januari 2009 13:35 schreef SjonLok het volgende:
‘Gelijkenis met Grote Depressie is verontrustend’

De Amerikaanse historicus Robert S. McElvaine over het economische beleid van Hoover, Roosevelt en Obama

[ afbeelding ]
[quote]
In 1929, het jaar dat de Depressie begon, was de Republikein Herbert Hoover president. In eerste instantie werd hij gezien als de juiste persoon op de juiste plaats, zegt McElvaine. Maar Hoovers rigide opstelling over de zelfredzaamheid van de Amerikanen brak hem snel op. Zo constateerde hij eens over de stijgende werkloosheidscijfers dat „mensen hun lucratieve banen hebben opgegeven om op straat appels te verkopen”.

Hoovers volhardde dat de economie er op zichzelf goed voorstond; het enige probleem was het verdwenen vertrouwen. Ook Bush heeft lang volgehouden dat „de fundamenten van de economie gezond” waren. Presidentskandidaat McCain trouwens ook. McElvaine (verklaard voorstander van Obama): „Het voornaamste gevolg is dan dat het publiek het vertrouwen in de politici verliest.”