Glutamaat (MSG of Ve Tsin)Glutamaat (ve-tsin), de veelbesproken veroorzaker van het 'Chinees restaurantsyndroom' ,zit al 30 jaar in de beklaagdenbank, maar ten onrechte. Alle studies naar de gezondheidseffecten van (natrium)glutamaat wijzen uit dat de uitspraak echter 'onschuldig' moet luiden. Nieuwsbrief Gezond (editie 25, oktober 2001) van de Consumentenbond gaat hier uitvoerig op in.
In 1968 wees een ingezonden brief in het New Engeland journal of Medicine voor 't eerst op mensen die na een diner in een Chinees restaurant plotseling ziek waren geworden. De verschijnselen leken op die van een allergie of overgevoeligheidsreactie en er werden veel mogelijke oorzaken aangewezen. Eén daarvan was de aanwezigheid van 've tsin' (in het JapansAji-no-moto) ook bekend als (natrium) glutamaat of Mono Sodium Glutamaat, in het voedsel.
Sindsdien is het Chinees restaurantsyndroom wereldberoemd geworden. Opmerkelijk genoeg niet als medisch erkende ziekte, maar als optelsom van anekdotische klachten. Als snel werd glutamaat als de hoofdverdachte naar voren geschoven, omdat de klachten lijken op die van grotere hoeveelheden histamine. Histamine speelt een rol bij een aantal allergische reacties, Naar dit syndroom en de rol van glutamaat daarbij zijn vele onderzoeken gedaan.
Diverse publicaties zetten in 2000 de resultaten op een rij, en de conclusie luidt unaniem: het Chinees restaurantsyndroom blijft duister en glutamaat is daarbij vooralsnog volgens de onderzoekers volstrekt onschuldig.Glutamaat is een aminozuur, een bouwsteen van eiwitten. Het zit in veel voedingsmiddelen; in sommige bestaan de eiwitten wel voor 20% uit glutamaat. Ook wordt het - op het etiket aangegeven als E 620 t/m E 625 - aan veel voedingsmiddelen toegevoegd als smaakversterker. We krijgen er dagelijks naar schatting tussen 0,3 en 1 gram van binnen. Gezien de commotie over het Chinees restaurantsyndroom is de rol van glutamaat bij diverse aandoeningen grondig onderzocht:
Alle goed uitgevoerde studies naar de rol van glutamaat bij het Chinees restaurantsyndroom wijzen uit dat er tussen die twee geen verband bestaat. Ook niet als je mensen opzettelijk glutamaat geeft ('provocatietest'), en evenmin bij mensen die menen te lijden onder het syndroom. In één studie gaf glutamaat meer klachten dan een nepmiddel als het niet via voedsel werd verstrekt, maar die studie blijkt weinig betrouwbaar. Geef je glutamaat via voedsel, dan is er geen enkel aantoonbaar gezondheidseffect.
ZELFS VEILIG VOOR ZWANGERE VROUWEN EN KLEINE KINDEREN
Zelfs grote hoeveelheden glutamaat blijken bij proefdieren geen ernstige vergiftigingsverschijnselen te veroorzaken, laat staan een kankerverwekkend of vruchtbeschadigend effect. Omdat ook voor de mens geen giftige dosis bekend is, hebben voedseldeskundigen van de Wereldvoedsel en -gezondheidsorganisatie in 1988 geen aanvaardbare dagelijkse dosis vastgesteld. Dit betekent dat glutamaat eigenlijk altijd veilig is, ook voor zwangere vrouwen en kinderen. In 1991 kwamen voedseldeskundigen van de Europese Commissie al tot dezelfde conclusie.In Indonesië kregen mensen bij hun ontbijt extra glutamaat (1,5 en 3 gram) of een nepmiddel. Bij deze drie groepen werd er geen verschil in hartslag, bloeddruk of ademhaling vastgesteld. Eerdere studies hadden gewezen op hoofdpijn als mogelijk effect. Maar in deze studie werd in het nepmiddel de smaak van glutamaat goed nagebootst, en bleek er geen verschil te vinden in het optreden van hoofdpijn.
Uit dierstudies is bekend dat glutamaat de hypofyse, een aanhangsel van de hersenen dat belangrijke hormonen voor onder meer de schildklier en de geslachtsorganen maakt, tot meer activiteit kan aanzetten. Maar bij de mens leiden zelfs hoge doses glutamaat (meer dan 12 gram) niet tot enige invloed op deze hypofysehormonen.
Twee oudere studies suggereerden dat glutamaat bij astmapatiënten astma-aanvallen kan veroorzaken.
Latere studies konden dit effect echter niet bevestigen. Een recent overzicht concludeert dat de oudere studies niet deugen, en dat er geen overtuigend bewijs is dat glutamaat astma veroorzaakt of verergert.Bij patiënten met chronische netelroos is eveneens bestudeerd of het toedienen van extra glutamaat (2,5 gram) klachten veroorzaakt of verergert. Dat bleek niet het geval, ook niet bij patiënten die zelf meenden dat glutamaat hun kwaal wél verergerde.
Kortom, er zijn volgens het overzicht van de Consumentenbond (oktober 2001) géén deugdelijke bewijzen dat glutamaat het Chinees restaurantsyndroom veroorzaakt, noch voor andere ongezonde effecten van deze smaakversterker. Meer informatie, onder andere een lijst met glutamaatvrije merkartikelen is te verkrijgen bij het Voedingscentrum in Den Haag.bron:
http://www.culinair.net/index.php?action=item&m=y&table=culinair_abc&form_name=titel&id=669