Iedereen bedankt voor alle hartverwarmende woorden ..
Er is geen verbetering bij Mirre opgetreden.
Ze ligt nog steeds in coma,
haar lichaam gaat wel langzaam achteruit.
Volgende week krijg ik de uitslag van de biopsie en hopelijk hoor ik dan wat er aan de hand is.
quote:
Op vrijdag 12 december 2008 09:41 schreef Re het volgende:wat een verhaal NB
instorten kan altijd nog en zal ook nog wel gebeuren, maar let goed op je lichaam omdat niemand er mee opschiet. Ben je zelf al bij een huisarts geweest?
quote:
Op vrijdag 12 december 2008 14:12 schreef dompertje het volgende:Dit is denk ik wel het ergste wat je mee kunt maken . Je stort ook niet in,maar hebt sterk het gevoel dat je instort .Vertouw op jezelf en je emoties ,sta ze toe,ze zijn te sterk ,uit ze .Ik weet helaas dat je heel veel kunt dragen en dat het erg belangrijk is dicht bij je gevoel te blijven. Slaap je een beetje ?Heb je veel paniek gevoelens ? Vaak helpt medicatie even om de druk wat minder te voelen .Ga naar je huisarts voor begeleiding ,als het een goeie is heb je daar zoveel aan ,Wat mij ook hielp was een soort dagboekje ,waar ik veel in schreef.En proberen de dagelijkse dingen [geen werk[ met regelmaat te doen .En praten met mensen die goed kunnen luisteren en je niet proberen op te vrolijken
Ik ben niet bij de huisarts geweest nog.
En ik heb niet zozeer paniek gevoelens.
Vooral onmacht .. en zo kwaad ..
En ik voel mij alleen.
Mirre is nu al zolang daar ..
Ik kan niet met haar praten ..
Haar niet vasthouden .. ik kan alleen maar kijken en praten .. hopen dat ze mij hoort.
Ik heb het gevoel dat ik val,
dieper en dieper en dieper.
Ik houd mijn vast aan de wanden van die put.
Klim en klim ..
Maar ik mis haar zo !
Soms denk ik dat ik de voordeur hoor,
en dat ze binnenkomt en dergelijke ..
blegh ..
Slapen doe ik amper ..
Een uurtje of 3/4 per dag.
Ik probeer wel langer te slapen maar het lukt gewoon niet.
Verder heb ik een aversie tegen medicijnen.
Dus dat doe ik alleen als het ECHT niet anders kan.
Ik heb mijn vader gebeld in Noorwegen,
Kijken of hij over wou komen ofzo.
Maar hij had geen tijd of weet ik wat nog meer.
Dus van hem hoef ik ook niets meer te verwachten.
quote:
Op vrijdag 12 december 2008 22:07 schreef ElizabethR het volgende:Wat vreselijk Ik ben er even sprakeloos van. Ik wens jullie allebei heel veel sterkte, en het is geweldig om te lezen hoeveel je van je vriendin houft, en dat je er zo ontzettende je best voor doet om haar alles te geven wat ze nodig heeft. Maar pas op jezelf. Jouw lichaam heeft ook zijn grenzen, om over je psyche nog maar niet te spreken. En je kunt echt jarenlang sterk zijn en maar doorgaan en doorgaan, maar eens komt de klap, hoe dan ook. De suggestie om psychologische hulp in te schakelen is dan ook geen verkeerde, en in het ziekenhuis moet je toch zijn voor Mirre.
Over de kosten, kun je gaan praten met de zorgverzekeraar? Als ze niet goed is ingeschreven, dan hoeft dat niet persé alleen jullie schuld te zijn. Een zorgverzekeraar heeft de
plicht om mensen fatsoenlijk te informeren, zodat er in principe helemaal niet eens sprake kan zijn van verkeerde inschrijvingen. Altijd de moeite waard, even gaan praten, want nee heb je en ja kun je krijgen.
Mocht dit geen zoden aan de dijk zetten informeer dan bij de gemeente welke wegen je moet bewandelen om via de AWBZ financiële vergoeding van kosten te krijgen. Ik weet de regelgeving niet precies meer, daarvoor ben ik al te lang uit Nederland weg, maar daar moeten ze je in principe ook kunnen helpen.
Heel veel sterkte en verlies de moed niet! Ik heb net twee kaarsjes aangestoken, een voor Mirre en een voor jou.
Bedankt voor de kaarsjes ..
En ik heb al drie gesprekken gehad met de verzekering.
Ze vergoeden wel een deel maar gewoonweg niet alle onderzoeken.
Dus die moet ik maar gewoon zelf betalen ..
Maar ik kan het niet opbrengen om uren met die stijve empathieloze mensen aan een tafel te zitten.
Ik ben al opgefokt en ik ben bang dat ik ze dan nog een keer tegen de muur gooi ofzo.
Maar bedankt voor de tip,
ik zal morgen eens naar het gemeentehuis gaan.