Poppedein van harte met je twee streepjes !!
Hier een rustig weekend gehad heb de nodige familie inmiddels verteld hoe de zaken er bij ons voorstaan aangezien ik niet op de steun kon rekenen van schoonouders.
Manlief er inmiddels van overtuigd dat we het zijn zus ook maar eens moesten vertellen want kan me niet voorstellen dat ze niets in de gaten zou hebben, ik houd namelijk al ruim 7 weken angstvallig mijn mond dicht over alles waar de woorden zwanger of baby in voor komen.
Manlief was het eerst niet zo eens met me maar na de reacties die mijn familie hadden gegeven, begreep hij wel dat die van zijn moeder misschien niet zo gepast was. Nou hé hé dacht ik meteen.
Kreeg namelijk van de week echt ff het gevoel er alleen mee te moeten dealen terwijl we toch samen bewust overal voor kozen wb testen enz. maar op de een of andere manier ziet zijn moeder dat toch ff anders ofzo.
Manlief zal van de week zijn zus inlichten want ik trek het niet met kerst weer een hele dag het gevoel te hebben te moeten liegen tegen haar en tot de 40 weken mijn mond erover dicht houden dat lukt me al helemaal niet! En ik wil ook niet hebben dat ze het van een ander te horen krijgt, wat mij logisch lijkt.
Manlief kijkt er toch net ff anders tegen aan wil zijn zus niet ongerust maken (en ik ook niet natuurlijk) maar ja voorlopig geraken we toch niet meer uit het medische circuit en van mij verwachten dat ik bijna 30 weken tegen alles en iedereen mijn mond moet houden.... ik kan 't niet meer.
Zo en nu de auto in voor een heerlijke afleidende werkdag