POL Politiek
Discussies en diepgaande gesprekken over de politiek in de breedste zin van het woord kun je hier voeren.
Bij Fortis is inderdaad wanbeleid gevoerd. Toen de grote vis ABN eenmaal voor hun ogen bengelde, zagen ze geen risico's meer.quote:Op zondag 7 december 2008 16:01 schreef Tizitl het volgende:
[..]
En geen van de Nederlandse banken zijn ertoe verplicht dergelijk puin te kopen, dus zelfs al zou het waar zijn dan nog heeft elke bank van buiten de VS dit aan zichzelf te wijten en is het dus in het geval van de Nederlandse banken hun eigen schuld.
Je moet dus Fortis, ING en dergelijke niet van hun verantwoordelijkheden ontslaan, er is daar gewoon wanbeleid gevoerd en daarvan komt nu de rekening binnen. Als ze enorme problemen hebben met overheidsingrijpen dan hadden ze er maar voor moeten zorgen dat ze de overheid niet nodig hebben om overeind te blijven. En als ze die overheid wel nodig hebben dan hoort daar bij dat die overheid een stevige vinger in de pap krijgt voor het geld.
Maar wat de andere Nl-se banken betreft: die zijn helemaal niet zo risicovol geweest hoor! Maar als een systeem zo lang het bekend is zich in een bepaalde bandbreedte begeeft, ook tijdens andere crisissen en wereldoorlogen, dan gaan ze hun risicomanagment op basis van die ervaringsgegevens voeren. Op welke gegevens hadden ze het anders moeten doen?
Als jij een veiligheidsyssteem moet ontwerpen ga je ook uit van de jouw bekende worst-case scenario en neemt dan nog een forse marge. Wanneer er een unieke gebeurtenis zich voordoet, dan heb je wel een probleem op dat moment, maar dat wil nog niet zeggen dat je managment slecht was.
Ik zou nog eerder beweren dat banken die nu helemaal geen problemen hebben aan mismanagment hebben gedaan. Want zij zijn altijd veel te conservatief geweest en hebben kansen laten liggen.
The End Times are wild
Dat probleem is al zou oud als de centrale banken zelf. Het leent zich er gewoonweg veel te goed voor. Mensen als Friedman hadden over het algemeen heel wat goede ideeën over geld en economie in het algemeen. Maar wie luisterde naar ze?quote:Op zondag 7 december 2008 21:28 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Er is niks mis met een centrale bank, zolang het beleid van de centrale bank maar niet vermengt wordt met politiek beleid. En dat is waar het mis gaat in alle moderne economieën. De centrale bank moet strikt naar de geldhoeveelheid kijken en niet naar andere zaken zoals bestrijding van werkloosheid en het aanwakkeren van economische groei.
Zelfs de mensen die hem als adviseur hadden, luisterden nauwelijks.
Milton Friedman had nog de ijdele hoop dat met een verstandig advies de politici het tij konden keren.
Ik heb een door hem geschreven stukje uit 1994 gelezen vanavond waarin hij zelf bijv verklaart dat Reagan hooguit geslaagd is in het vertragen van de staatsgroei, maar dat geen één politicus erin slaagt de staat te verkleinen.
Uiteindelijk is eigenlijk geen enkele bank 100% betrouwbaar. Maar met een vrij marktsysteem waarin bedriegers en valsemunters over de kop gaan en hun klanten nergens toe kunnen dwingen, zijn onbetrouwbare banken geen lang leven beschoren.
Wij hebben deze ellende te danken aan de Amerikaanse banken die hypotheken verstrekten aan iedereen die meer dan 10 euro per maand verdiende. De Amerikaanse banken zijn de hoofdschuldigen in deze mondiale crisis en ja de Amerikaanse overheid heeft gefaald in het toezicht.
lollig
quote:Op zondag 7 december 2008 23:19 schreef sneakypete het volgende:
[..]
Dat probleem is al zou oud als de centrale banken zelf. Het leent zich er gewoonweg veel te goed voor. Mensen als Friedman hadden over het algemeen heel wat goede ideeën over geld en economie in het algemeen. Maar wie luisterde naar ze?
Zelfs de mensen die hem als adviseur hadden, luisterden nauwelijks.
Milton Friedman had nog de ijdele hoop dat met een verstandig advies de politici het tij konden keren.
Ik heb een door hem geschreven stukje uit 1994 gelezen vanavond waarin hij zelf bijv verklaart dat Reagan hooguit geslaagd is in het vertragen van de staatsgroei, maar dat geen één politicus erin slaagt de staat te verkleinen.
Uiteindelijk is eigenlijk geen enkele bank 100% betrouwbaar. Maar met een vrij marktsysteem waarin bedriegers en valsemunters over de kop gaan en hun klanten nergens toe kunnen dwingen, zijn onbetrouwbare banken geen lang leven beschoren.
In zijn afscheidsinterview met Charlie Rose strijkt Friedman de loftrompet over Reagan en Thatcher Maar dan zul jij wel weer zeggen dat Friedman niet alles goed zag waarop ik weer zal zeggen dat jij (met alle libertarische utopiedenkers) daar rijkelijk laat achter komt.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
Inderdaad, je moet niet door de wurmen je het zicht op het roofdier laten ontnemen.quote:Op zondag 7 december 2008 23:58 schreef ub40_bboy het volgende:
Wij hebben deze ellende te danken aan de Amerikaanse banken die hypotheken verstrekten aan iedereen die meer dan 10 euro per maand verdiende. De Amerikaanse banken zijn de hoofdschuldigen in deze mondiale crisis en ja de Amerikaanse overheid heeft gefaald in het toezicht.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
En in het stukje dat ik las had hij daarnaast dus ook kritiek.quote:Op maandag 8 december 2008 00:00 schreef Klopkoek het volgende:
[..]
Milton Friedman was overigens geen libertariër in mijn ogen.
Het is in dezen ook niet erg relevant eigenlijk.
Dat Friedman goede ideeën had wil nog niet zeggen dat hij God is en al helemaal niet dat ik sympathie moet hebben voor alle politici die hij adviseerde.
Het gaat erom dat, zelfs als je een type als Friedman erop zet, het systeem centraal bankieren gedoemd is tot crises als gevolg van inflatie ea falend beleid. Dan maar volledig nationaliseren en niets aan de markt openlaten is de optie die steeds vaker geopperd wordt, onze eigen minister sluit het niet uit. Maar noem mij eens één historisch voorbeeld waaruit blijkt dat dát de oplossing is. In Rusland werkte het niet bepaald lekker...
De paar schaarse voorbeelden van bankieren op een vrije markt (Schotland, 19e eeuw) komen daarentegen positiever uit de verf.
Snap je nu echt niet het verband tussen een centraal banken/geldsysteem en de onvermijdelijke manipulaties en gevolgen daarvan?
Een centrale bank kan ook los van de overheid bestaan hoor. Begin 20e eeuw werden er na diverse financiële crises diverse banken opgericht waar de deelnemende banken reserves konden stallen voor het geval zich bij een van de deelnemende banken een massale opname van tegoeden plaats zou vinden. En dat is natuurlijk een uiterst verstandig principe. Alle banken staan bloot aan het risico dat tegoeden massaal opgenomen worden waardoor acute liquiditeitsproblemen kunnen ontstaan, dus wat is er handiger dan een soort 'verzekering' op te richten die banken tijdelijk kan steunen bij een bankrun. Deze banken werden soms ook wel centrale banken genoemd, zeg maar de bank boven alle deelnemende banken. En deze centrale bank vulden de deelnemende banken ieder met een geldbedrag x waardoor het risico van een bankrun sterk verkleint werd.quote:Op zondag 7 december 2008 23:19 schreef sneakypete het volgende:
Dat probleem is al zou oud als de centrale banken zelf. Het leent zich er gewoonweg veel te goed voor. Mensen als Friedman hadden over het algemeen heel wat goede ideeën over geld en economie in het algemeen. Maar wie luisterde naar ze?
Het is helaas gruwelijk mis gegaan toen politici het beheren van een centrale bank als een taak van de overheid gingen zien. Men stelde wetten op waarbij centrale banken gefuseerd werden tot één grote centrale bank waar overheden zeggenschap over hadden. Toen daarna grondstofstandaarden (goudstandaard, bimetallische standaard, etc) en later de Bretton-Woods standaard werden los gelaten was het hek van de dam. Overheden konden de reserve functie van een centrale bank en het geld wat deze bank uitgeeft via twee zeer belangrijke parameters beïnvloeden, de rente waartegen de centrale bank geld uitleent en de hoeveelheid geld die de centrale bank uit kan lenen.
De kern van de huidige crisis ligt daar in verscholen. Wat gebeurt er als we een micro-economisch interpretatie hier op los laten? De centrale banken van begin 20e eeuw werden volgestort met geld dat banken zelf bijeen brachten. Deze stortingen zorgden er voor dat banken de kosten van risicovol gedrag ervoeren en dat de banken er op gebrand waren te zorgen dat andere deelnemende banken niet te veel risico zouden nemen, dan nemen de kosten van de verzekering immers ook toe. Het ervaren van kosten is essentieel om tot een juiste uitkomst van gedragingen te komen. Kosten zorgen er namelijk voor dat gedrag verbonden met die kosten minder snel rendabel zijn.
Nu pakken we de huidige situatie er bij. De centrale bank is een overheidsinstrument geworden om aan de knoppen van de economie te kunnen zitten. Banken kunnen tegen een zeer laag rente tarief (want dat zou de economie 'stimuleren', schattingen van een reeel nominaal rentetarief liggen rond de 12 %, we zitten nu op 2 %!!!) geld lenen bij de centrale bank en van een reserve functie is al helemaal geen sprake meer. Het gevolg is dat de commerciële banken die hun geld deels bij de centrale bank betrekken geen enkele kosten meer ervaren van risicovol gedrag. Sterker nog, de centrale bank juicht het toe als men meer geld uit weer te lenen, om dit geld kwijt te kunnen zoekt men steeds risicovollere producten op. De brokken die dat maakt kennen we inmiddels.
Mensen die zeggen dat het kapitalisme heeft gefaald hebben dus geen flauw benul van waar ze het over hebben. Allereerst zou men specifieker kunnen zijn door te doelen op het principe van winstmaximalisatie, het is immers die winstmaximalisatie die er voor zorgen dat de gelden die de centrale bank in de aanbieding heeft ook echt gebruikt gaan worden. Vervolgens zou je je natuurlijk af moeten vragen of het het principe van winstmaximalisatie is die ten grondslag ligt aan deze crisis, of is het de interventie van de politiek en overheid in centrale banken die heeft gezorgd voor deze crisis? Dat laatste natuurlijk want het is dus de overheid die de omstandigheden heeft geschapen die er voor zorgen dat risico-vol gedrag ondergewaardeerd wordt qua kosten. En daarmee zeg ik natuurlijk niet dat de overheid verantwoordelijk is, ook bankiers zijn roekeloos met deze winstmaximalisatie om gesprongen, je bent niet verplicht om de homo-economicus uit te hangen.
Centrale banken die los van de overheid bestaan? Hoe dan? Op zijn minst moet de overheid die centrale bank verdedigen tegen concurrenten, ergo een monopolie garanderen.quote:Op maandag 8 december 2008 03:16 schreef Bolkesteijn het volgende:
[..]
Een centrale bank kan ook los van de overheid bestaan hoor. Begin 20e eeuw werden er na diverse financiële crises diverse banken opgericht waar de deelnemende banken reserves konden stallen voor het geval zich bij een van de deelnemende banken een massale opname van tegoeden plaats zou vinden. En dat is natuurlijk een uiterst verstandig principe. Alle banken staan bloot aan het risico dat tegoeden massaal opgenomen worden waardoor acute liquiditeitsproblemen kunnen ontstaan, dus wat is er handiger dan een soort 'verzekering' op te richten die banken tijdelijk kan steunen bij een bankrun. Deze banken werden soms ook wel centrale banken genoemd, zeg maar de bank boven alle deelnemende banken. En deze centrale bank vulden de deelnemende banken ieder met een geldbedrag x waardoor het risico van een bankrun sterk verkleint werd.
Het is helaas gruwelijk mis gegaan toen politici het beheren van een centrale bank als een taak van de overheid gingen zien. Men stelde wetten op waarbij centrale banken gefuseerd werden tot één grote centrale bank waar overheden zeggenschap over hadden. Toen daarna grondstofstandaarden (goudstandaard, bimetallische standaard, etc) en later de Bretton-Woods standaard werden los gelaten was het hek van de dam. Overheden konden de reserve functie van een centrale bank en het geld wat deze bank uitgeeft via twee zeer belangrijke parameters beïnvloeden, de rente waartegen de centrale bank geld uitleent en de hoeveelheid geld die de centrale bank uit kan lenen.
De kern van de huidige crisis ligt daar in verscholen. Wat gebeurt er als we een micro-economisch interpretatie hier op los laten? De centrale banken van begin 20e eeuw werden volgestort met geld dat banken zelf bijeen brachten. Deze stortingen zorgden er voor dat banken de kosten van risicovol gedrag ervoeren en dat de banken er op gebrand waren te zorgen dat andere deelnemende banken niet te veel risico zouden nemen, dan nemen de kosten van de verzekering immers ook toe. Het ervaren van kosten is essentieel om tot een juiste uitkomst van gedragingen te komen. Kosten zorgen er namelijk voor dat gedrag verbonden met die kosten minder snel rendabel zijn.
Nu pakken we de huidige situatie er bij. De centrale bank is een overheidsinstrument geworden om aan de knoppen van de economie te kunnen zitten. Banken kunnen tegen een zeer laag rente tarief (want dat zou de economie 'stimuleren', schattingen van een reeel nominaal rentetarief liggen rond de 12 %, we zitten nu op 2 %!!!) geld lenen bij de centrale bank en van een reserve functie is al helemaal geen sprake meer. Het gevolg is dat de commerciële banken die hun geld deels bij de centrale bank betrekken geen enkele kosten meer ervaren van risicovol gedrag. Sterker nog, de centrale bank juicht het toe als men meer geld uit weer te lenen, om dit geld kwijt te kunnen zoekt men steeds risicovollere producten op. De brokken die dat maakt kennen we inmiddels.
Mensen die zeggen dat het kapitalisme heeft gefaald hebben dus geen flauw benul van waar ze het over hebben. Allereerst zou men specifieker kunnen zijn door te doelen op het principe van winstmaximalisatie, het is immers die winstmaximalisatie die er voor zorgen dat de gelden die de centrale bank in de aanbieding heeft ook echt gebruikt gaan worden. Vervolgens zou je je natuurlijk af moeten vragen of het het principe van winstmaximalisatie is die ten grondslag ligt aan deze crisis, of is het de interventie van de politiek en overheid in centrale banken die heeft gezorgd voor deze crisis? Dat laatste natuurlijk want het is dus de overheid die de omstandigheden heeft geschapen die er voor zorgen dat risico-vol gedrag ondergewaardeerd wordt qua kosten. En daarmee zeg ik natuurlijk niet dat de overheid verantwoordelijk is, ook bankiers zijn roekeloos met deze winstmaximalisatie om gesprongen, je bent niet verplicht om de homo-economicus uit te hangen.
Als banken op een vrije markt zouden doen wat ze nu deden, waren ze allang weggeconcurreerd door banken met een 100% reserve en een goudstandaard, om iets te noemen.
Het systeem dat we nu kennen kán alleen bestaan als de overheid het actief stimuleert.
Het grote probleem van de huidige banken is dat ze krediet kunnen scheppen uit het niets. Dat krediet is niet gedekt door bijv goud of ander geld dat een waarde vertegenwoordigt. Banken die dat doen, creeëren inflatie. De krediet en dus geldhoeveelheid neemt toe, zonder dat dat gedekt is door wat dan ook.
Slechts een klein deel van wat banken aan krediet uitlenen, is gedekt.
Het is dit fractioneel reserve bankieren dat nu, maar eigenijk al sinds het bestaat, inflatie en daarmee uiteindelijk crises veroorzaakt als gevolg van bankruns en daarop volgende faillisementen. Die faillisementen vervolgens opvangen met nieuw gecreeërd geld/krediet (bailouts) is uitstel van executie.
Ik snap ook wel dat het met de wijsheid van nu makkelijk oordelen is maar mijn post was ook meer een reactie op boze appel die de bankiers afschildert als slachtoffers van het systeem die geen enkele blaam treft terwijl ook de banken weldegelijk heel wat te verwijten valt, zeker in het geval van de Amerikaanse banken.quote:Op zondag 7 december 2008 21:50 schreef LXIV het volgende:
[..]
Bij Fortis is inderdaad wanbeleid gevoerd. Toen de grote vis ABN eenmaal voor hun ogen bengelde, zagen ze geen risico's meer.
Maar wat de andere Nl-se banken betreft: die zijn helemaal niet zo risicovol geweest hoor! Maar als een systeem zo lang het bekend is zich in een bepaalde bandbreedte begeeft, ook tijdens andere crisissen en wereldoorlogen, dan gaan ze hun risicomanagment op basis van die ervaringsgegevens voeren. Op welke gegevens hadden ze het anders moeten doen?
OMFG, die Rabo-topman gisteren bij P&W: "het is de schuld van Bush, niet van ons bankiers"
Wat een sukkel, altijd maar naar de overheid wijzen.
Wat een sukkel, altijd maar naar de overheid wijzen.
Deuger, Woke & Gutmensch
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
"Conservatism consists of exactly one proposition, to wit: There must be in-groups whom the law protects but does not bind, alongside out-groups whom the law binds but does not protect."
|
|
