ADD/ADHD - deel 13

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 14:58 schreef Walging het volgende:
Jezus. Ik heb vandaag een 8 gehaald bij m'n studie. Ik heb alleen nog maar 6en staan, omdat ik me er nooit echt op kon concentreren, nu dus wel. En nu.. ben ik niet blij Ik wilde hoger

Hoe triest is dat. Normaal kon het me nooit echt wat schelen als ik een 6 (of minder) had, en nu is een 8 opeens niet goed genoeg

Ik heb een monster geschapen

Doe effe normaal joh, een 8. Ik blijf erbij dat een 5.5 het beste punt is.

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 15:38 schreef mighty_myte het volgende:

[..]

Doe effe normaal joh, een 8. Ik blijf erbij dat een 5.5 het beste punt is.

Ja dat zei ik dus ook altijd

Oh en ik rook niet. Maar ik heb ook niet officieel AD(H)D, dus ik tel niet mee

Hi, OceanPony/All
Keep smiling (& splashing..)..
Het is wel precies wat 'ik' al de hele tijd beweer..
"Proberen kan", wat al impliceert dat het nooit écht zal 'lukken', al helemaal niet in de ogen van 'normale' Mensen, i.v.m. de stigmatisering, die onlosmakelijk met de 'bevrijdende' diagnose verbonden is...
Zoveel mogelijk jezelf zijn, het échte 'normaal', autostigmatisatie zeg maar, zonder anderen daarbij 'gek' te maken, is het enige haalbare alternatief, op de lange termijn. Helaas ligt de theurapeutische nadruk desalniettemin, omdat ze toch beter zouden moeten weten, op het maatschappelijk 'funtioneren, whatever that may be, alsik zo door de kranten blader...
Jij bent wat jij bent, en als 'alle' adaptaties van 1 kant moeten komen, wat toch wel het algemene beeld is, is het volkomen logisch dat het 'fout' gaat, en je weer een 'probleem' bent/vormt/hebt, een zog."ziekte"...
En van dát beeld/ idéfix moeten we écht af, dat iedereen die niet 'normaal' is/ zou zijn', 'ziek' is, en 'gestandariseerd' dient te worden om de lege plaatsen, die er, steeds meer, vallen in de 'industriële mallemolen', op te kunnen blijven vullen.
Wellicht dat ze daarom maar van de 'nood' een 'deugd' hebben gemaakt, een industrie op zichzelf..

Walging, ik kreeg vandaag mijn tentamencijfer terug en had gehoopt dat het een 8 zou zijn maa het was een 6,7. Ook hartstikke prima maar ik baal ook heel erg Maar jeetje, een 8 hebben en dan niet tevreden zijn is wel heel erg hoor

Ja ik snap wel dat je daar van baalt dan. Zeker als je echt op een 8 had gerekend natuurlijk

Ik vind 't zelf ook ontzettend stom dat ik niet tevreden ben hoor, debiel gedoe! Ik denk dat het gewoon is omdat ik eindelijk iets heb gevonden waar ik écht goed in ben en wat ik leuk vind, dan wil ik meteen briljant zijn ofzo

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 16:33 schreef Walging het volgende:
Ja ik snap wel dat je daar van baalt dan. Zeker als je echt op een 8 had gerekend natuurlijk

Ik vind 't zelf ook ontzettend stom dat ik niet tevreden ben hoor, debiel gedoe! Ik denk dat het gewoon is omdat ik eindelijk iets heb gevonden waar ik écht goed in ben en wat ik leuk vind, dan wil ik meteen briljant zijn ofzo

Wat studeer je eigenlijk? En als je een 8 haalt is dat briljant hoor! Geen zorgen dus

en ik ben wel blij met mijn cijfer, het gemiddelde was namelijk een 4,4

sowieso is het op uni best lastig om hoge cijfers te halen, vooral als je van het hbo komt. Mijn eerste cijfer vorig jaar was een 4,2 omdat ik op een hbo manier geleerd had. Inmiddels heb ik de methode te pakken en scoor ik wel goed had een keer een 8 en was daar supertrots op

voor dit vak heb ik nu een 7,2 en een 6,7 gehaald, ver boven

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 15:03 schreef MaJo het volgende:
Bij mij ligt alcohol wat gevoeliger omdat ik hiernaast ook AD gebruik en dat combineert wat minder lekker Heb er inderdaad niet meer last van met ritalin, maar nog wel evenveel omdat ik dus AD slik

Trouwens even een vraagje. Wie roken er hier allemaal? Tot nu toe roken alle AD(H)Ders die ik ken Ik rook ook

Ik rook niet maar heeft me veeeeeeeeeeeeeel en veeeeeeeeeeeeeeeeel moeite gekost om niet te beginnen enzo (opa zien sterven aan longkanker heeft wel meegeholpen) Soms heb ik nog steeds zo iets van damn misschien toch maar roken want mensen ontspannen er van en dat wil ik ook... die ontspanning... maar gaat nog steeds goed (27jaar nu)

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 16:53 schreef MaJo het volgende:

[..]

Wat studeer je eigenlijk? En als je een 8 haalt is dat briljant hoor! Geen zorgen dus

en ik ben wel blij met mijn cijfer, het gemiddelde was namelijk een 4,4

sowieso is het op uni best lastig om hoge cijfers te halen, vooral als je van het hbo komt. Mijn eerste cijfer vorig jaar was een 4,2 omdat ik op een hbo manier geleerd had. Inmiddels heb ik de methode te pakken en scoor ik wel goed had een keer een 8 en was daar supertrots op

voor dit vak heb ik nu een 7,2 en een 6,7 gehaald, ver boven

Ik studeer rechten (WO). Het zal inderdaad best zo zijn dat het eventjes heel anders is als je van het HBO komt, de manier van leren is gewoon heel verschillend. Ik spreek niet uit ervaring, maar ik ken wel wat studiegenoten die eerst HBO rechten hebben gedaan en die hadden er in het begin ook nogal wat moeite mee. Terwijl ze natuurlijk zelfs het voordeel hadden dat ze al iets van rechten afwisten, ik kwam net van het VWO dus voor mij was het allemaal abracadabra

Ook met m'n VWO had ik de methode niet meteen te pakken trouwens, ze horen je wel voor te bereiden op het WO maar ik had eigenlijk het eerste jaar geen idee wat ze nou precies van me wilden. Gelukkig begin ik er nu wel lekker in te komen

Als het gemiddelde zo laag was mag je zeker trots zijn ja! Prima cijfers

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 16:18 schreef Marsyas het volgende:
Hi, OceanPony/All
Keep smiling (& splashing..)..
Het is wel precies wat 'ik' al de hele tijd beweer..
"Proberen kan", wat al impliceert dat het nooit écht zal 'lukken', al helemaal niet in de ogen van 'normale' Mensen, i.v.m. de stigmatisering, die onlosmakelijk met de 'bevrijdende' diagnose verbonden is...
Zoveel mogelijk jezelf zijn, het échte 'normaal', autostigmatisatie zeg maar, zonder anderen daarbij 'gek' te maken, is het enige haalbare alternatief, op de lange termijn. Helaas ligt de theurapeutische nadruk desalniettemin, omdat ze toch beter zouden moeten weten, op het maatschappelijk 'funtioneren, whatever that may be, alsik zo door de kranten blader...
Jij bent wat jij bent, en als 'alle' adaptaties van 1 kant moeten komen, wat toch wel het algemene beeld is, is het volkomen logisch dat het 'fout' gaat, en je weer een 'probleem' bent/vormt/hebt, een zog."ziekte"...
En van dát beeld/ idéfix moeten we écht af, dat iedereen die niet 'normaal' is/ zou zijn', 'ziek' is, en 'gestandariseerd' dient te worden om de lege plaatsen, die er, steeds meer, vallen in de 'industriële mallemolen', op te kunnen blijven vullen.
Wellicht dat ze daarom maar van de 'nood' een 'deugd' hebben gemaakt, een industrie op zichzelf..

Hi Marsyas!!

Kon het niet meer met je eens zijn. De hulp is alleen maar gericht op het "passen in de maatschappij" en het oplossen of werkbaar maken van je "stoornis" . Niemand heeft ooit met mij gepraat over hoe ik dit allemaal ervaar.....jammer hoor. Zo voel je je niet begrepen. Wat voor mij belangrijk is, is dat ik zo veel als gaat mee kan met de stroom, maar waar dat niet kan dan gebeurt het gewoon niet. Ik heb ook nog een eigen leven en wil ook graag gelukkig zijn.......en eerlijk gezegd vind ik gelukkig zijn belangrijker dan veel geld/goede baan/aanzien/ voldoen aan wat men wil dat je doet........ maar ik zal altijd wel een beetje blijven

heb 10 jaar gerookt, maar ben er een aantal jaar geleden mee gestopt. Is wel moeilijk hoor. Vooral de laatste tijd verlang ik stiekem wel naar een sigaretje

Oja, concerta gaat al beter dan kortwerkende methylfenidaat, maar ik merk nog niet heeeel veel vooruitgang vergeleken met de situatie zonder medicatie....

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 17:45 schreef oceanpony het volgende:
heb 10 jaar gerookt, maar ben er een aantal jaar geleden mee gestopt. Is wel moeilijk hoor. Vooral de laatste tijd verlang ik stiekem wel naar een sigaretje

Oja, concerta gaat al beter dan kortwerkende methylfenidaat, maar ik merk nog niet heeeel veel vooruitgang vergeleken met de situatie zonder medicatie....

Dat heb ik ook. Ik merk dat het beter is dan Ritalin, maar het verschil zonder/met is veel minder groot met Concerta dan toen ik Ritalin gebruikte. Misschien ligt dat aan de dosis? Ik heb nu 36, 54 lijkt me wel erg drastisch eigenlijk

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 17:54 schreef Walging het volgende:

[..]

Dat heb ik ook. Ik merk dat het beter is dan Ritalin, maar het verschil zonder/met is veel minder groot met Concerta dan toen ik Ritalin gebruikte. Misschien ligt dat aan de dosis? Ik heb nu 36, 54 lijkt me wel erg drastisch eigenlijk

Ik heb ook 36 en ik merk dat het wat subtieler gaat.....Met de kortwerkende merkte ik metéén verschil. Nu eigenlijk niet. Ik kan nu geen 2 dingen tegelijk meer doen en ik ben ongeduldiger dan met de kortwerkende variant. Tot nu toe voel ik me wel beter, want dat geschommel maakte me echt helemaal mental

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 13:52 schreef Guncta het volgende:

[..]

Dat had ik dus aan het einde van mijn 'loopbaan' bij de hulpverleners.
Was ook net het punt dat ik ging leren om met een agenda om te gaan (krijg meteen alweer flashbacks naar heel veel jaren terug, studiebegeleiding).

Daarom nu alweer een paar jaar zonder hulp. Maar op de 1 of andere manier gaat dat veel beter.
Houd ervan om op mijn bek te gaan, leert zo makkelijk.

Ik mag hopen dat ik ooit een keer met een agenda om leer gaan. Het is toch eigenlijk belachelijk dat ik al faal in zoiets simpels als een agenda bijhouden.

Ik vergeet ook elke maand welke dag ik de volgende afspraak met de psych had, omdat ik ook inderdaad vergeet om zo'n kaartje mee te nemen, dus dan moet ik weer opbellen. Dat heb ik ook deze keer gedaan en nadat ze mij hadden teruggebeld wist ik eindelijk wanneer ik de afspraak had, maar nu ben ik het alsnog vergeten. Nu moet ik alweer helemaal daar naartoe gaan bellen. Doe ik maandag wel.

Op het moment voel ik me compleet verlept. De afgelopen week heb ik zo'n 2,5 uur per nacht geslapen. Behalve woensdag, want toen heb ik me verslapen, dus dat werd uiteindelijk 4 uur. 's Avonds heb ik altijd het gevoel dat ik nog allemaal dingen moet doen, en dat het te laat is als ik dan morgenochtend wakker word. Bovendien krijg ik altijd energie na het avondeten en dat gaat niet meer weg. 's Nachts heb ik ook vaak ineens zin om muziek te gaan luisteren in de tuin.

Het is hier trouwens wel heel erg druk ineens. En @ Knuffelzacht, ik heb precies hetzelfde met roken.

Ja precies. Ik werd ook gek van dat geschommel, al was bij mij de hoofdreden om naar Concerta over te stappen dat ik gewoon niet kon onthouden dat ik 3 of 4 keer per dag die zooi in moest nemen Ik voelde me ook zooo stom daardoor. Iedereen zeurde ook dat ik gewoon lui was en het niet wilde, maar ik kón er gewoon niet aan denken. Soms ging het goed, maar ik had ook dagen dat ik één pil innam 's ochtends en het de rest van de dag gewoon vergat

@ oceanpony was dat dus.

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 18:18 schreef 8. het volgende:

[..]

Ik mag hopen dat ik ooit een keer met een agenda om leer gaan. Het is toch eigenlijk belachelijk dat ik al faal in zoiets simpels als een agenda bijhouden.

Ah joh dat kan ik ook niet hoor. Plannen is echt een hel.
Misschien helpt het om een hele mooie/dure agenda te kopen, zodat je hem niet kwijtraakt en zodat je het zonde vindt om hem niet te gebruiken. Ik heb er zoeen gekocht voor 2009, ik ben benieuwd of het werkt

Ik had het eigenlijk überhaupt al opgegeven om ooit nog een agenda te gebruiken, maar ik moest het per se weer proberen van m'n psych, dus dan maar zo..

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 18:25 schreef Walging het volgende:

[..]

Ah joh dat kan ik ook niet hoor. Plannen is echt een hel.
Misschien helpt het om een hele mooie/dure agenda te kopen, zodat je hem niet kwijtraakt en zodat je het zonde vindt om hem niet te gebruiken. Ik heb er zoeen gekocht voor 2009, ik ben benieuwd of het werkt

Ik had het eigenlijk überhaupt al opgegeven om ooit nog een agenda te gebruiken, maar ik moest het per se weer proberen van m'n psych, dus dan maar zo..

Dure agenda kopen heb ik ook geprobeerd, en helpt idd wel. Maar uiteindelijk komt er altijd weer een punt waarop het niet meer lukt.

quote:

Op vrijdag 5 december 2008 18:25 schreef Walging het volgende:

[..]

Ah joh dat kan ik ook niet hoor. Plannen is echt een hel.
Misschien helpt het om een hele mooie/dure agenda te kopen, zodat je hem niet kwijtraakt en zodat je het zonde vindt om hem niet te gebruiken. Ik heb er zoeen gekocht voor 2009, ik ben benieuwd of het werkt

Ik had het eigenlijk überhaupt al opgegeven om ooit nog een agenda te gebruiken, maar ik moest het per se weer proberen van m'n psych, dus dan maar zo..

ik heb nu 3 agenda's die ik door elkaar gebruik en dan schrijf ik nog steeds alles op losse briefjes die ik dan tussen de rest van mijn rommel leg Niet te vinden dus!

Ik ben normaal gesproken met dingen als medicatie niet heel vergeetachtig, maar door dat rebound effect werd ik dat wel. Ik moest er steeds aan herinnerd worden door mensen om me heen en daar werd ik erg recalcitrant van....Ik was gewoon pissed op die pillen

Merk dat nu mijn dag niet meer de hele dag in het teken van de ADD staat, na 1 dag concerta al...... zo kun je ook een beetje "vergeten" dat je het hebt........als je 4 keer per dag moet innemen, dan word je er ook steeds aan herinnerd......

Veel beter dit

Ik doe het ook anders... agenda's werken niet.. dan noteer ik het wel maar ik kijk er niet in... Ik gebruik agenda functie van telefoon en zet het er gelijk in als ik de afspraak maak samen met een alarm ruim van te voren...

Ik vergeet altijd wel mijn afspraken (tenzij ze leuk zijn als een date ofzo....) maar wordt er ruim van te voren aan herrinerd

Nu de verjaardagen onthouden... ik krijg al geen kaartjes meer omdat ik die van alles en iedereen vergeet

[ Bericht 0% gewijzigd door Knuffelzacht op 06-12-2008 06:09:54 (typo (vast 1 van de vele lol)) ]

ik ben altijd nogal sceptisch over zelfdiagnoses over internet maar ik zou toch wel eens willen weten of en hoe ADD-medicatie bij mij zou uitpakken, ik herken me er namelijk wel heel erg in

het probleem wat ik ermee zie is dat de hersenen gewoon een bepaalde permutatie hebben die bij iedereen waarschijnlijk net weer even anders is en ik, ware het niet voor de eis van de samenleving dat ik me op 1 levenswandel concentreer en langdurig activiteiten moet volhouden, nergens last van zou hebben

Ik gebruik inmiddels wel een agenda omdat ik het anders niet meer kan bijbenen. Elke week andere werktijden, tentamen, opdrachten, concerten, afspraken met de psych en coach en nog gewone afspraken Al heb ik wel de gewoonte om afspraken uit mijn hoofd te maken en als ik ze dan in mijn agenda ga zetten blijkt dat ik al een andere afspraak heb