Je kinderen slaan?

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 09:43 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Tja, dan maakt slaan eigenlijk weinig uit, behalve een teken van 'machteloosheid' van de ouder, als je kenneelijk wacht tot het eenmaal te laat is, en dan opeens heel hard willen zijn....

Persoonlijk vind ik dan een gewone, duidelijke tik op de vingers op een vroeger moment, als het kind een duidelijk voorheen aangegeven grens overtreden heeft, veel zinniger... omdat een kind _dan_ nog dat kan leren...
als ouder gaan 'wachten' met het uitdelen van tikken totdat het al te laat is, is eerder nutteloos en verkeerd imho
[..]

volledig mee je eens

Slaan lost niet echt veel op, je kan ze ook even opsluiten of strafwerk geven, werkt veel beter dan het kind leren dat slaan problemen oplost.
Het kan wel voor even werken, maar als je kind dat soort gedrag vertoont voor de kleinste dingetjes dan krijgt het alleen maar meer problemen.
en dan zit je straks met een probleem kind, dat je zelf bijna niet meer in de hand kan houden.

Tik geven is idd iets anders dan slaan. Ik heb wel eens een draai om mijn oren gehad hoor en daar heb ik niets aan over gehouden, echter van het oa, als ik wat fout deed aan tafel en ik was een enorme draaikont dus blijkbaar vaak "vervelend" , vlak op de hand meppen met een lepel wat toch echt wel pijn doet heb ik wel een aversie tegen zulk gedrag over gehouden...

Slaan is idd een uiting van machteloosheid .. maar kan me wel voorstellen dat je idd iemand een tik op zijn vingers kan geven of een pak voor de (luier)broek.. als zoiets alleen stelselmatig voorkomt dan is er vooral iets mis met de opvoeding en niet zozeer met het kind denk ik dan.

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 09:50 schreef ensolieser24 het volgende:

[..]

Slaan lost niet echt veel op, je kan ze ook even opsluiten of strafwerk geven, werkt veel beter dan het kind leren dat slaan problemen oplost.
Het kan wel voor even werken, maar als je kind dat soort gedrag vertoont voor de kleinste dingetjes dan krijgt het alleen maar meer problemen.
en dan zit je straks met een probleem kind, dat je zelf bijna niet meer in de hand kan houden.

slaan lost idd niks op, maar een tik die pijn doet is gewoon ook _een_ vorm van bestraffing ... zoals iedere andere straf die je een kind kunt geven...
opsluiting van je kind is niet meer of minder 'fout' dan fysieke bestaffing (strafwerk geven vind ik onzin als bestraffing voor kinderen, tenzij ze bv al dicht tegen de puberale fase aanzitten en er vaker sprake is van en soort van 'onderhandeling').

Ik neem overigens ook aan dat je zelf ook inziet dat 'opsluiting' van je kind óók geen probleem 'oplost'... Dat je at eigenlijk niet wil beweren (terwijl dat nu wel een beetje zo lijkt, zoals je het daar stelt)

Geen enkele straf is 'leuk' en zal altijd een soort van 'pijn' doen en dat hoort ook bij de 'straf'...
Ook kan iedere bestraffing, ook niet fysieke, zeer negatieve effecten hebben als deze verkeerd wordt toegepast ... bv er vooaf niet duidelijk gewaarschuwd is dat een bepaalde actie een ractie kan opleveren, en de straf vanuit het 'niets' komt ... of als ouders enerzijds te 'zaar' staffen, e vervolgens dat weer gaan goedmaken door hun kinderen opeens te gaan verwennen erna, uit 'schuldgevoel' bij de ouders zelf...


Wat onjuist is, is om te stellen alsof er maar één juiste strafmethode zou zijn en er een absoluut verschil zou zijn tusen strafmethodes... Enkel wat uitmaakt is hoe een ouder de straffen toepast ... en dàt bepaald of een bestraffing een goed of verkeerd effect heeft ... zowel voor fysieke of non-fysieke (schreeuwen tegen kinderen bv) bestraffing...
het is altijd belangrijk dat en kind realiseert -waarom_ het bestrafd werd, dat het kind vooraf een waarschuwing kreeg én dat de straf in redelijke mate toegepast wordt (nooit 'over-straffen' dat is imho en van e grootste fouten die ouders toepassen, te lang wachten met ingrijpen en als ze dan ingrijpen opeens enorm 'hard' reageren) , en vervolgens nadat het kind over de eerste schrik heen is en eventjes tot rust gekomen is, dat r ook met het kind gesproken wordt over die straf, het waarom en wat eraan gedaan kan worden om dat in het vervolg te voorkomen

[ Bericht 6% gewijzigd door RM-rf op 02-12-2008 10:07:05 ]

Het is trouwens wel belangrijk om een onderscheid te maken tussen slaan en een draai om de oren of een tik en zelfs een schop onder je reet vind ik nog minder erg dan slaan. Een kind slaan vind ik niet kunnen, maar een draai om de oren, een tik of een schop onder je hol, moet kunnen. Ik heb er vroeger ook regelmatig wel eens gehad en het heeft mij toch gevormd tot de persoon die ik nu ben.

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 09:49 schreef SHE het volgende:

[..]

Bingo.
Je kweekt agressieve volwassenen. I

Zover zou ik niet willen gaan. Er is ook nog zoiets als de aard van het beestje. Mijn broer en ik zijn hetzelfde opgevoed. En ik ben veel explosiever van aard dan hij.

Ik denk wel dat wanneer iemand al agressief is een corrigerende tik inderdaad als katalysator kan werken voor nog agressiever gedrag.

quote:

Op maandag 1 december 2008 19:09 schreef BarraCupraCuda het volgende:

[..]

hehe zo was mijn vader ook hoe meer stress op zn werk hoe meer problemen ik had

maar dat was meer psychisch ipv fysiek.

Dat is wel heel herkenbaar . Was bij ons ook zo. Door perioden van stress en ergernis op het werk kon je soms thuis maar beter uit zijn buurt blijven. Niet dat hij agressief ofzo was, ook niet psychisch, maar totaal onredelijk en barstte direct in woede uit. Het voelde dan in ieder geval heel bedreigend en angstig.

Wat, imho, vervelender is dan een tik krijgen. Mijn moeder tikte met de lepel maar dat was meteen actie/reactie.. mijn vader was soms heel onvoorspelbaar en bij tijd en wijlen echt wel erg dreigend (terwijl hij nooit geslagen heeft btw) vanwege allerlei ingehouden dingen en dat heb ik als veel vervelender ervaren. Dat is zo ongrijpbaar en onduidelijk..

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 00:32 schreef Laton het volgende:
het lijkt me vooral een goed idee als je andermans kinderen mag slaan. is het snel gebeurd met dat gejank in de supermarkt.

Dat gaat mij te ver. Ik vind wel dat je op dat soort momenten de ouders of eventueel het kind er op mag aanspreken. Maar je wordt geenszins fysiek richting een kind van een ander.

quote:

Op maandag 1 december 2008 23:37 schreef Netstorm het volgende:

[..]

Opvoeden kent vele wegen; Er bestaat geen goede of slechte weg. Dat de 1 een andere manier van aanpak heeft, wilt nog niet zeggen dat diegene faalt met opvoeden omdat jij de aanpak van vooral knuffelen hebt, en die mening zo erg graag door iemand z'n strot wilt drukken.

Tuurlijk bestaan er wel slechte wegen en goede wegen. Maar dat is vooral een kwestie van interpertatie.

@ SHE. Jij hebt helemaal gelijk. Sommigen mensen begrijpen het verschil tussen een tik en klap niet. Ik ben ook geslagen door mijn moeder.

Een corrigerende tik moet prima kunnen en werkt ook meestal dikke prima. Mijn moeder pakte altijd mijn bovenarm hard vast als ik vervelend was
Ow en ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat toen ik 3 was met een speelgoed auto over de kozijnen van de buren aan het racen was. Resultaat was ouderwets over de knie en een pak op mijn broek van de buurman. 26 jaar later weet ik nog steeds dat ik niet met speelgoed auto's op het kozijn mag spelen

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:47 schreef Ps2K het volgende:
Een corrigerende tik moet prima kunnen en werkt ook meestal dikke prima. Mijn moeder pakte altijd mijn bovenarm hard vast als ik vervelend was
Ow en ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat toen ik 3 was met een speelgoed auto over de kozijnen van de buren aan het racen was. Resultaat was ouderwets over de knie en een pak op mijn broek van de buurman. 26 jaar later weet ik nog steeds dat ik niet met speelgoed auto's op het kozijn mag spelen

Wat een overdreven reactie tegen een kind van 3

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:50 schreef Hephaistos. het volgende:

[..]

Wat een overdreven reactie tegen een kind van 3

Nou... kozijnen slijten natuurlijk extreem hard van een speelgoed autootje.

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:50 schreef Hephaistos. het volgende:

[..]

Wat een overdreven reactie tegen een kind van 3

Ik had het verdient en ik ben er niet minder van geworden

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:52 schreef Ps2K het volgende:

[..]

Een corrigerende tik moet prima kunnen en werkt ook meestal dikke prima. Mijn moeder pakte altijd mijn bovenarm hard vast als ik vervelend was
Ow en ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren dat toen ik 3 was met een speelgoed auto over de kozijnen van de buren aan het racen was. Resultaat was ouderwets over de knie en een pak op mijn broek van de buurman. 26 jaar later weet ik nog steeds dat ik niet met speelgoed auto's op het kozijn mag spelen

Ik had het verdient en ik ben er niet minder van geworden

was het lekker ?

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:52 schreef Ps2K het volgende:

[..]

Ik had het verdient

Waarom in godsnaam? Wat is er zo verschrikkelijk aan het rijden over een kozijn met een speelgoed autootje door een peuter?

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:52 schreef Ps2K het volgende:

[..]

Ik had het verdient en ik ben er niet minder van geworden

je zat er toch niet met een schroevendraaier op in te hakken?

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 10:52 schreef Ps2K het volgende:

[..]

Ik had het verdient en ik ben er niet minder van geworden

misschien als je bij herhaling dat deed en niet luisterde als je ouders je waarschuwden dat niet meer te doen, en toch doorging ...
Waarbij hetgeen dat bestrafd dan werd vooral het 'niet luisteren naar je ouders' was, maar niet enkel zomaar een 'daar mag je niet spelen'.

Maar zoals je het beschrijft komt het eerder over als een totaal overdreven reactie die kinderen vooral 'bang' voor de onvoorspelbaarheid en explosiviteit van hun ouders maakt.

quote:

Op maandag 1 december 2008 11:43 schreef Hephaistos. het volgende:

[..]

Gast je bent 27. Vind je het niet wat vroeg voor zure reacties over de jeugd van tegenwoordig?

Lijkt me niet, ik deel die mening wel
Het lijkt tegenwoordig wel een taboe om iemand ergens op aan te spreken. Als je tegenwoordig een leerling op zijn fatsoen aanspreekt kun je een grote bek krijgen die zijn weerga niet kent.

OT: ik geef mijn kinderen heel af en toe een corrigerende tik, maar dan moeten ze wel heel erg hunbest doen om die te verdienen.

Met kinderen ga je niet in discussie, ze hebben gewoon te luisteren. Corrigerende tik is niets mis mee

quote:

Op dinsdag 2 december 2008 11:23 schreef Painted_Horse het volgende:

Het lijkt tegenwoordig wel een taboe om iemand ergens op aan te spreken. Als je tegenwoordig een leerling op zijn fatsoen aanspreekt kun je een grote bek krijgen die zijn weerga niet kent.

OT: ik geef mijn kinderen heel af en toe een corrigerende tik, maar dan moeten ze wel heel erg hunbest doen om die te verdienen.

Om eerlijk te zijn vermoed ik dat juist in die opvoedkundige houding een direkt verband ligt ....

niet zozeer dat ouders nu opeens hun kinderen geen tikken meer geven..... dan gebeurde vroeger én dat gebeurt nu ...
wat volgens mij essentieel is voor het scheppen van 'brutale en provocerende kinderen' is het 'afwachten' vóórdat je als ouder ingrijpt ...
Als je eenmaal te lang wacht met het stellen van genzen, maakt het ook niet eens mer zoveel uit hoe je ingrijpt, als je als ouder te laat bent, krijg je ook met een tik een kind niet meer gecorrigeerd.

Van die ouders die problemen hebben zelf een duidelijke grens te stellen en voorheen in te grijpen en dan net zo lang wachten totdat hun kind écht te ver gaat en dàn opeens hard willen doen.

wat dat betreft heb ikzelf het vermoeden dat veel ouders niet zozeer 'harder' moeten ingrijpen bij hun onhandelbare kinderen, maar vooral een keertje wat vroeger... niet afwachten 'todat hun kinderen er een bende van gemaakt hebben' en dan achteraf boos gaan doen, maar ook al als je ziet dat er iets gaat gebeuren (en hoe vaak het niet zo is dat je dat domweg mijlenver van tevoen ziet aankomen, terwijl de ouder er zelf niet oplet en pas als hun kind dan daadwerkelijk een flnke fout gemaakt hebt doen die ouders opeens alsof dat kind beter had moeten opletteen, terwijl dát nu juist een taak vand e ouder is, die dat zelf verzaakt heeft )

Ik denk dat er nog een hele ruimte zit tussen de verwende nesten die je maar al te vaak zien en het gebruik van de corrigerende tik. Ik vind een corrigerende tik geen mishandeling, maar ik zie het wel als onmacht van de ouder. heb ook wel eens een tik van mijn moeder gehad en ben er niet slechter van geworden. Maar het maakte meer indruk wanneer ik een echte straf kreeg (geen snoep, zakgeld etc.) daar heb je als kind langer last van dan die tik..

quote:

Op maandag 1 december 2008 09:58 schreef Superfast het volgende:

[..]

Even voor de duidelijkheid ik heb het over een TIK niet het molesteren van kinderen.

Dus als hij/zij iets wil pakken waar het niet aan mag komen een tik op de vingers

Je kan het dan toch ook gewoon zeggen, vind wat pakken wat niet mag niet echt heel erg fout, geen tik waardig iig.
Ik kan me voorstellen dat als je kind iets heel gevaarlijks doet je je rotschrikt en uit schrikreactie een tik uitdeelt, of dat als een kind echt iets heel erg heeft gedaan je zo boos bent dat je een tik geeft, niet goed, maar kan het me voorstellen en ze gaan er dan ook echt niet dood van.

Maar voor wat pakken wat niet mag, nee onzin...

Zelf heb ik nog nooit geslagen en ben het ook niet van plan, wat niet betekend dat er niet gestrafd wordt, wat misschien soms wel erger is als een tik.
Als kind ben ik zelf ook nooit geslagen, maar heb wel een keer aan mijn vader gevraagd of ik niet een pak slaag mocht ipv het huisarrest

Hoe denk ik over slaan in de opvoeding, tja niet zo positief eigenlijk, niet als opvoedkundig middel iig.
Zoals gezegd, soms kan ik begrijpen dat een ouder bij grote uitzondering een tik uitdeelt, veroordeel ik daar echt iemand niet op, maar is het opvoedkundig bedoeld, dus als redelijk normaal middel dan keur ik het zwaar af zelfs.
Slaan is onmacht, daarbij, hoe moet jiij je kind leren dat agressie niets oplost als je het zelf gebruikt?

quote:

Op maandag 1 december 2008 10:54 schreef BroesWillems het volgende:
Een tik hoeft ook helemaal niet hard te gaan. Integendeel, het doe helemaal niet zeer, het is juist de schrik bij de kinderen die helpt.

En is dat genoeg, is het tik en klaar, we praten er niet meer over?

In de meeste gevallen is het niet genoeg, moet er nog over gepraat worden, of een andere straf gegeven worden, dan kan je toch ook met gemak die tik overslaan en de rest gelijk doen?

Die tik doet niets anders dan een schik-effect teweeg brengen waarna er echt wat gedaan kan worden.
Die tik is er om de emotie van de ouder te ontladen vooral.

Neem de overbekende tik op de vingers voor de hete thee op tafel.
Dat is iets waarvan je niet wil dat je kind het aan den lijve gaat ondervinden waarom dat niet mag, dus je moet wat doen.
Tik op de vingers, daarna volgt nee, dat mag niet, gevaarlijk!
Je kan ook handje vastpakken op normale wijze(weg bij thee), kind aankijken en zeggen nee mag niet, gevaarlijk.
Het is vrijwel hetzelfde, alleen ontbreekt de tik bij de ene, die tik is dan ook onnodig, je kan het kind prima leren dat dat niet mag zonder tik, waarom dan wel die tik gebruiken?

quote:

Op maandag 1 december 2008 12:03 schreef AgLarrr het volgende:
Moet kunnen. Ik heb zelf ook genoeg draaien om mijn oren, trappen onder mijn hol en tikken op mijn vingers gehad. Ik was ook een stront eigenwijs kind, constant op zoek naar grenzen en als ik dan een tik kreeg, wist ik dat ik er weer één had bereikt. Een andere manier was er echt niet.. toen ik jong was luisterde ik gewoon simpelweg niet..

En er is een verschil tussen een tik en echt slaan. De grens wordt vaak niet eens meer getrokken door tegenstanders van een corrigerende tik. Wat dat betreft wordt de maatschappij steeds minder tolerant ten opzichte van enige vorm van fysiek ingrijpen. Daar 'lijden' o.a. dit soort zaken ook onder..

Heeft dat dan niet ook te maken met dat je al snel wist dat die tik die grens aangaf, dat je alles daaronder niet als grensen aangeven zag?
De gewoonte van de tik gebruiken als grens, die ervoor heeft gezorgt dat je niet luisterde, maar wachte op het aangeven van die grens?

Want elk kind heeft behoefte aan grensen en zal die verkennen, ze leren erg snel wat aangeeft dat de uiterste grens bereikt is en passen zich aan aan hoe jij die grensen steld.