R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Deeltje 68 
De laatste post:
De laatste post:
En de voorlaatste post:quote:Op donderdag 27 november 2008 12:50 schreef LalalaHippie het volgende:
[..]
Heb daar ook moeite mee, hoe lastig mijn ex ook doet... Hij blijft moeilijk doen over spullen en geld't Is zo sneu dat ie niet gewoon het wil afhandelen. Hij gunt me niets, omdat hij heeft moeten verhuizen en ik nu nog in ons huis woont. Terwijl hij na veel getouwtrek er zelf mee ingestemd heeft.
quote:Op donderdag 27 november 2008 12:09 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Dat is inderdaad wat ik wil bereiken. Als ze inderdaad op vriendschappelijke basis verder wil gaan (zoals ze meerdere malen heeft aangegeven) is het imho natuurlijk van essentieel belang om nu al vast te stellen wat er precies is gebeurd. Gevoelens verdwijnen niet "zomaar". Daar is een aanleiding voor, maar wat die aanleiding is kan ik nu alleen maar naar raden. En ik denk dat ik wel op het juiste spoor zit daarmee, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Er is maar 1 persoon die daar antwoord op kan geven, en dat is mn ex, maar volgens mij weet ze het zelf nog niet eens wat nou de aanleiding is en probeert ze er gewoon overheen te stappen. Er overheen stappen is natuurlijk een heel leuke oplossing als je elkaar daarna niet meer ziet of spreekt, maar als je op vriendschappelijke basis verder wilt lijkt het me wel van belang natuurlijk; mocht namelijk de aanleiding zijn zoals ik al beschreven had (dus een combinatie van heel veel verschillende dingen), dan is de kans natuurlijk levensgroot dat op het moment dat de aanleiding weg is, de gevoelens weer terug komen en we weer van voorafaan gaan beginnen. Dat lijkt mij in ieder geval niet handig. En misschien dat ze wel een heel goede aanleiding heeft die haar gevoelens hebben doen afnemen hoor, dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Maar vertel me dat dan ook, en laat me niet maar een beetje raden. Ze zal echt heel diep bij haarzelf na moeten gaan wat die aanleiding geweest is wil je uit het verleden kunnen leren om er voordeel me te kunnen doen in de toekomst. Anders blijf je keer op keer tegen dezelfde muur aanlopen en zal het nooit een gezonde verstand-houding opleveren. Of dat nou is als zijnde een relatie of gewoon op vriendschappelijke basis.
En mocht het inderdaad zo zijn zoals ik denk, dan is de kans enorm groot dat die gevoelens terug komen. De druk is nu namelijk van de ketel, ze heeft haar rust kunnen nemen etc etc, dus het lijkt me tijd om nu ook aan een oplossing te kunnen werken. Klein detail: ik kan niet alleen aan die oplossing werken; daar zal ze zelf ook aan moeten willen werken, en tot nu toe is dat nog niet gebleken.
Ze komt vandaag terug van vakantie; ik heb voor mezelf de grens gesteld op 14 december en als ik dan nog niets van haar gehoord heb houdt het een klein beetje op. Het is dan 2 maanden uit; als je na 2 maanden nog steeds het niet voor elkaar kan krijgen om een normaal gesprek met me te voeren, dan vraag ik me heel sterk af wat er aan de hand is... Hoe juist haar keuze is geweest om ermee te stoppen, of wat er speelt wat ze me (nog) niet verteld heeft. Als je het er echt zo moeilijk mee hebt klopt er iets niet is mijn idee.
En daar gaan we weer
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
jeeeeeeeej 
exen 
exen
kroegtijger: 'Vrouwen zijn in staat om van een mug een olifant te maken (moet je niet doen...die kunnen namelijk niet vliegen)'
Op donderdag 27 november 2008 12:50 schreef LalalaHippie het volgende:
[..]
Heb daar ook moeite mee, hoe lastig mijn ex ook doet... Hij blijft moeilijk doen over spullen en geld 't Is zo sneu dat ie niet gewoon het wil afhandelen. Hij gunt me niets, omdat hij heeft moeten verhuizen en ik nu nog in ons huis woont. Terwijl hij na veel getouwtrek er zelf mee ingestemd heeft.
Ja,zo jammer is dat ,verpest zoveel.Herkenbaar,ik bleef ook in het huis en hij moest eruit,wilde blijven,maar hem eruit gegooid.Was maar een mogelijkheid,hij eruit of ik,aangezien hij niet betaalde aan huur ed had ik geen keus. Dat vond hij erg respectloos van mij ,dat hij direct na het verbreken van mij weg moest.Beetje natrappen lijkt het wel
[..]
Heb daar ook moeite mee, hoe lastig mijn ex ook doet... Hij blijft moeilijk doen over spullen en geld 't Is zo sneu dat ie niet gewoon het wil afhandelen. Hij gunt me niets, omdat hij heeft moeten verhuizen en ik nu nog in ons huis woont. Terwijl hij na veel getouwtrek er zelf mee ingestemd heeft.
Ja,zo jammer is dat ,verpest zoveel.Herkenbaar,ik bleef ook in het huis en hij moest eruit,wilde blijven,maar hem eruit gegooid.Was maar een mogelijkheid,hij eruit of ik,aangezien hij niet betaalde aan huur ed had ik geen keus. Dat vond hij erg respectloos van mij ,dat hij direct na het verbreken van mij weg moest.Beetje natrappen lijkt het wel
Op donderdag 27 november 2008 12:09 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Dat is inderdaad wat ik wil bereiken. Als ze inderdaad op vriendschappelijke basis verder wil gaan (zoals ze meerdere malen heeft aangegeven) is het imho natuurlijk van essentieel belang om nu al vast te stellen wat er precies is gebeurd. Gevoelens verdwijnen niet "zomaar". Daar is een aanleiding voor, maar wat die aanleiding is kan ik nu alleen maar naar raden. En ik denk dat ik wel op het juiste spoor zit daarmee, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Er is maar 1 persoon die daar antwoord op kan geven, en dat is mn ex, maar volgens mij weet ze het zelf nog niet eens wat nou de aanleiding is en probeert ze er gewoon overheen te stappen. Er overheen stappen is natuurlijk een heel leuke oplossing als je elkaar daarna niet meer ziet of spreekt, maar als je op vriendschappelijke basis verder wilt lijkt het me wel van belang natuurlijk; mocht namelijk de aanleiding zijn zoals ik al beschreven had (dus een combinatie van heel veel verschillende dingen), dan is de kans natuurlijk levensgroot dat op het moment dat de aanleiding weg is, de gevoelens weer terug komen en we weer van voorafaan gaan beginnen. Dat lijkt mij in ieder geval niet handig. En misschien dat ze wel een heel goede aanleiding heeft die haar gevoelens hebben doen afnemen hoor, dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Maar vertel me dat dan ook, en laat me niet maar een beetje raden. Ze zal echt heel diep bij haarzelf na moeten gaan wat die aanleiding geweest is wil je uit het verleden kunnen leren om er voordeel me te kunnen doen in de toekomst. Anders blijf je keer op keer tegen dezelfde muur aanlopen en zal het nooit een gezonde verstand-houding opleveren. Of dat nou is als zijnde een relatie of gewoon op vriendschappelijke basis.
En mocht het inderdaad zo zijn zoals ik denk, dan is de kans enorm groot dat die gevoelens terug komen. De druk is nu namelijk van de ketel, ze heeft haar rust kunnen nemen etc etc, dus het lijkt me tijd om nu ook aan een oplossing te kunnen werken. Klein detail: ik kan niet alleen aan die oplossing werken; daar zal ze zelf ook aan moeten willen werken, en tot nu toe is dat nog niet gebleken.
Ze komt vandaag terug van vakantie; ik heb voor mezelf de grens gesteld op 14 december en als ik dan nog niets van haar gehoord heb houdt het een klein beetje op. Het is dan 2 maanden uit; als je na 2 maanden nog steeds het niet voor elkaar kan krijgen om een normaal gesprek met me te voeren, dan vraag ik me heel sterk af wat er aan de hand is... Hoe juist haar keuze is geweest om ermee te stoppen, of wat er speelt wat ze me (nog) niet verteld heeft. Als je het er echt zo moeilijk mee hebt klopt er iets niet is mijn idee.
Nee,dan klopt er iets helemaal niet .Denk dat te confrontatie te moeilijk voor haar is en dat ze het liever voor zich uit schuift .Praat het niet goed,vind haar houding erg slap
[..]
Dat is inderdaad wat ik wil bereiken. Als ze inderdaad op vriendschappelijke basis verder wil gaan (zoals ze meerdere malen heeft aangegeven) is het imho natuurlijk van essentieel belang om nu al vast te stellen wat er precies is gebeurd. Gevoelens verdwijnen niet "zomaar". Daar is een aanleiding voor, maar wat die aanleiding is kan ik nu alleen maar naar raden. En ik denk dat ik wel op het juiste spoor zit daarmee, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Er is maar 1 persoon die daar antwoord op kan geven, en dat is mn ex, maar volgens mij weet ze het zelf nog niet eens wat nou de aanleiding is en probeert ze er gewoon overheen te stappen. Er overheen stappen is natuurlijk een heel leuke oplossing als je elkaar daarna niet meer ziet of spreekt, maar als je op vriendschappelijke basis verder wilt lijkt het me wel van belang natuurlijk; mocht namelijk de aanleiding zijn zoals ik al beschreven had (dus een combinatie van heel veel verschillende dingen), dan is de kans natuurlijk levensgroot dat op het moment dat de aanleiding weg is, de gevoelens weer terug komen en we weer van voorafaan gaan beginnen. Dat lijkt mij in ieder geval niet handig. En misschien dat ze wel een heel goede aanleiding heeft die haar gevoelens hebben doen afnemen hoor, dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Maar vertel me dat dan ook, en laat me niet maar een beetje raden. Ze zal echt heel diep bij haarzelf na moeten gaan wat die aanleiding geweest is wil je uit het verleden kunnen leren om er voordeel me te kunnen doen in de toekomst. Anders blijf je keer op keer tegen dezelfde muur aanlopen en zal het nooit een gezonde verstand-houding opleveren. Of dat nou is als zijnde een relatie of gewoon op vriendschappelijke basis.
En mocht het inderdaad zo zijn zoals ik denk, dan is de kans enorm groot dat die gevoelens terug komen. De druk is nu namelijk van de ketel, ze heeft haar rust kunnen nemen etc etc, dus het lijkt me tijd om nu ook aan een oplossing te kunnen werken. Klein detail: ik kan niet alleen aan die oplossing werken; daar zal ze zelf ook aan moeten willen werken, en tot nu toe is dat nog niet gebleken.
Ze komt vandaag terug van vakantie; ik heb voor mezelf de grens gesteld op 14 december en als ik dan nog niets van haar gehoord heb houdt het een klein beetje op. Het is dan 2 maanden uit; als je na 2 maanden nog steeds het niet voor elkaar kan krijgen om een normaal gesprek met me te voeren, dan vraag ik me heel sterk af wat er aan de hand is... Hoe juist haar keuze is geweest om ermee te stoppen, of wat er speelt wat ze me (nog) niet verteld heeft. Als je het er echt zo moeilijk mee hebt klopt er iets niet is mijn idee.
Nee,dan klopt er iets helemaal niet .Denk dat te confrontatie te moeilijk voor haar is en dat ze het liever voor zich uit schuift .Praat het niet goed,vind haar houding erg slap
Pff, moeilijk moeilijk. Gister een mega kaart van haar gehad met allemaal kleine kaartjes erop. Ik hou van je, ik mis je, best friends en nog een paar. Waren er in totaal 8. Op elk kaartje had ze wat geschreven, je bent me alles, leven is kut zonder jou, het spijt me, ik mis je. Enz enz. Ook had ze een boekje gekocht over echte liefde, 100 mooiste foto's met allemaal een onderschrift, zoals een ziel komt alleen en wordt verdeeld over 2 lichamen.
Het maakt het allemaal niet makkelijker iig. Jammer dat ik pas over 3 weken naar Portugal ga, heb die tijd echt even nodig op alles op een rijtje te zetten...
Het maakt het allemaal niet makkelijker iig. Jammer dat ik pas over 3 weken naar Portugal ga, heb die tijd echt even nodig op alles op een rijtje te zetten...
ARGH?!
Mja, ik wacht het wel even af. En tuurlijk is de confrontatie moeilijk, maar ook al wacht je een jaar, het gaat er gewoon niet makkelijker op worden, eerder moeilijker denk ik. De confrontantie op zich zal dan misschien wat makkelijker zijn (en zelfs dat vraag ik me af) maar de vriendschap daarna opbouwen wordt gewoon hoe langer hoe moeilijker. Maar goed, laat ik nu niet beginnen te zeiken voordat het zover is... ze krijgt na thuiskomst vanmiddag nog 2 weken de tijd om contact op te nemen; daarna doe ik het en als ze dan niet op korte termijn een afspraak wil maken, dan hoeft het niet meer wat mij betreft.quote:Op donderdag 27 november 2008 13:26 schreef dompertje het volgende:
Op donderdag 27 november 2008 12:09 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Dat is inderdaad wat ik wil bereiken. Als ze inderdaad op vriendschappelijke basis verder wil gaan (zoals ze meerdere malen heeft aangegeven) is het imho natuurlijk van essentieel belang om nu al vast te stellen wat er precies is gebeurd. Gevoelens verdwijnen niet "zomaar". Daar is een aanleiding voor, maar wat die aanleiding is kan ik nu alleen maar naar raden. En ik denk dat ik wel op het juiste spoor zit daarmee, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Er is maar 1 persoon die daar antwoord op kan geven, en dat is mn ex, maar volgens mij weet ze het zelf nog niet eens wat nou de aanleiding is en probeert ze er gewoon overheen te stappen. Er overheen stappen is natuurlijk een heel leuke oplossing als je elkaar daarna niet meer ziet of spreekt, maar als je op vriendschappelijke basis verder wilt lijkt het me wel van belang natuurlijk; mocht namelijk de aanleiding zijn zoals ik al beschreven had (dus een combinatie van heel veel verschillende dingen), dan is de kans natuurlijk levensgroot dat op het moment dat de aanleiding weg is, de gevoelens weer terug komen en we weer van voorafaan gaan beginnen. Dat lijkt mij in ieder geval niet handig. En misschien dat ze wel een heel goede aanleiding heeft die haar gevoelens hebben doen afnemen hoor, dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Maar vertel me dat dan ook, en laat me niet maar een beetje raden. Ze zal echt heel diep bij haarzelf na moeten gaan wat die aanleiding geweest is wil je uit het verleden kunnen leren om er voordeel me te kunnen doen in de toekomst. Anders blijf je keer op keer tegen dezelfde muur aanlopen en zal het nooit een gezonde verstand-houding opleveren. Of dat nou is als zijnde een relatie of gewoon op vriendschappelijke basis.
En mocht het inderdaad zo zijn zoals ik denk, dan is de kans enorm groot dat die gevoelens terug komen. De druk is nu namelijk van de ketel, ze heeft haar rust kunnen nemen etc etc, dus het lijkt me tijd om nu ook aan een oplossing te kunnen werken. Klein detail: ik kan niet alleen aan die oplossing werken; daar zal ze zelf ook aan moeten willen werken, en tot nu toe is dat nog niet gebleken.
Ze komt vandaag terug van vakantie; ik heb voor mezelf de grens gesteld op 14 december en als ik dan nog niets van haar gehoord heb houdt het een klein beetje op. Het is dan 2 maanden uit; als je na 2 maanden nog steeds het niet voor elkaar kan krijgen om een normaal gesprek met me te voeren, dan vraag ik me heel sterk af wat er aan de hand is... Hoe juist haar keuze is geweest om ermee te stoppen, of wat er speelt wat ze me (nog) niet verteld heeft. Als je het er echt zo moeilijk mee hebt klopt er iets niet is mijn idee.
Nee,dan klopt er iets helemaal niet .Denk dat te confrontatie te moeilijk voor haar is en dat ze het liever voor zich uit schuift .Praat het niet goed,vind haar houding erg slap
Vanaf de dag dat het uit is gegaan tot aan nu heb ik haar alleen een paar keer even aan de telefoon gehad, maar niet 1x ook maar even gezien... Sorry, maar ik vind dat niet normaal; na 4 jaar samen zijn doe je zoiets niet
The love doctor:
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Vanaf de dag dat het uit is gegaan tot aan nu heb ik haar alleen een paar keer even aan de telefoon gehad, maar niet 1x ook maar even gezien... Sorry, maar ik vind dat niet normaal; na 4 jaar samen zijn doe je zoiets niet
Nee,je hebt gelijk,ze had een gesprek allang met je kunnen aangaan en ja dat bliftt moeilijk,altijd denk ik ,hoe langer ze wacht ,hoe hoger de drempel toch ...Snap niet hoe sommige ex-en handelen ,zal wel aan mij liggen
Nee,je hebt gelijk,ze had een gesprek allang met je kunnen aangaan en ja dat bliftt moeilijk,altijd denk ik ,hoe langer ze wacht ,hoe hoger de drempel toch ...Snap niet hoe sommige ex-en handelen ,zal wel aan mij liggen
Volgens haar heeft ze alles al gezegd dat er gezegd moest worden, en wel op het moment dat ze het uit maakte.... We hebben toen inderdaad bijna de hele nacht zitten praten, maar da's imho niet echt een normale manier... Ik wist van niets en was compleet overdondert ermee, en dan verwacht ze dat ik het daar maar mee moet doen; daarna alleen nog maar even telefonisch waarbij ze continue bleef roepen dat ze me dat op die nacht al verteld had en verder niets meer te vertellen hadquote:
Vanaf de dag dat het uit is gegaan tot aan nu heb ik haar alleen een paar keer even aan de telefoon gehad, maar niet 1x ook maar even gezien... Sorry, maar ik vind dat niet normaal; na 4 jaar samen zijn doe je zoiets niet
Nee,je hebt gelijk,ze had een gesprek allang met je kunnen aangaan en ja dat bliftt moeilijk,altijd denk ik ,hoe langer ze wacht ,hoe hoger de drempel toch ...Snap niet hoe sommige ex-en handelen ,zal wel aan mij liggen
Mja, laten we hopen dat dr vakantie haar goed heeft gedaan en ze nu eens normaal kan gaan doen. Zo ken ik dr helemaal niet namelijk
Het is toch logisch dat je nog wil praten ,toen ze de relatie verbrak was je overdonderd en emotioneel en dan is het zo en zo moeilijk om duidelijk te kunnen praten .Hier precies andersom .Kort gesprek met wel duidelijk de reden van mijn beslissing .Hij had het niet verwacht ,werd erg boos en emotioneel .Heb daarom gezegd dat ik daarna nog een gesprek wilde ,is ook de volgende dag gebeurd ,diverse keren op zijn verzoek[nachten] .Vind ik niet meer dan normaal,een lange relatie is niet zomaar na het verbreken over en als je ex vragen heeft moet je die kunnen beantwoorden .quote:Op donderdag 27 november 2008 14:00 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Volgens haar heeft ze alles al gezegd dat er gezegd moest worden, en wel op het moment dat ze het uit maakte.... We hebben toen inderdaad bijna de hele nacht zitten praten, maar da's imho niet echt een normale manier... Ik wist van niets en was compleet overdondert ermee, en dan verwacht ze dat ik het daar maar mee moet doen; daarna alleen nog maar even telefonisch waarbij ze continue bleef roepen dat ze me dat op die nacht al verteld had en verder niets meer te vertellen had
Mja, laten we hopen dat dr vakantie haar goed heeft gedaan en ze nu eens normaal kan gaan doen. Zo ken ik dr helemaal niet namelijk
Net zolang totdat het voor beide redelijk is [zover mogelijk ]
heb dat ook nooit begrepen hoor, dat mensen ineens zo anders kunnen doen... net alsof je ze niet kent/gekend hebt...quote:Op donderdag 27 november 2008 14:00 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Volgens haar heeft ze alles al gezegd dat er gezegd moest worden, en wel op het moment dat ze het uit maakte.... We hebben toen inderdaad bijna de hele nacht zitten praten, maar da's imho niet echt een normale manier... Ik wist van niets en was compleet overdondert ermee, en dan verwacht ze dat ik het daar maar mee moet doen; daarna alleen nog maar even telefonisch waarbij ze continue bleef roepen dat ze me dat op die nacht al verteld had en verder niets meer te vertellen had
Mja, laten we hopen dat dr vakantie haar goed heeft gedaan en ze nu eens normaal kan gaan doen. Zo ken ik dr helemaal niet namelijk
ik citeer uit marco borsato - Margherita
het is net of iemand anders in jouw lichaam is gekropen
en ik heb niet eens gemerkt
dat ie naar binnen is geslopen
om jouw liefde uit te wissen
en m'n wereld te vernielen
wil er niemand me vertellen
dat ik alles heb gedroomd
en vond marco borsato nooit zo boeiend...
kroegtijger: 'Vrouwen zijn in staat om van een mug een olifant te maken (moet je niet doen...die kunnen namelijk niet vliegen)'
Dat leek mij dus ook niet meer dan normaal om het zo te doen; het vervelende is dat ik weet dat ze het juist allemaal goed probeert te doen en ze ervan overtuigd is dat dit de juiste manier is. Was het maar zo dat ze het kwaad bedoelde, dan kon ik er nog boos over zijnquote:
[..]
Het is toch logisch dat je nog wil praten ,toen ze de relatie verbrak was je overdonderd en emotioneel en dan is het zo en zo moeilijk om duidelijk te kunnen praten .Hier precies andersom .Kort gesprek met wel duidelijk de reden van mijn beslissing .Hij had het niet verwacht ,werd erg boos en emotioneel .Heb daarom gezegd dat ik daarna nog een gesprek wilde ,is ook de volgende dag gebeurd ,diverse keren op zijn verzoek[nachten] .Vind ik niet meer dan normaal,een lange relatie is niet zomaar na het verbreken over en als je ex vragen heeft moet je die kunnen beantwoorden .
Net zolang totdat het voor beide redelijk is [zover mogelijk ]
Ik heb ook heel sterk het vermoeden dat ze zelf gewoon geen antwoord op de vraag waarom het dan niet meer zo goed voelt als een 2 maanden daarvoor, en daarom continue de confrontatie uit de weg aan het gaan is omdat ze het ook niet weet. Dus eigenlijk is dat gewoon weer je kop in het zand steken; weglopen voor het beantwoorden van de vraag. Maar juist die vraag is de belangrijkste; als wij weer vriendschappelijk met elkaar omgaan en alle voorwaarden kloppen wel weer om het goede gevoel te krijgen, dan loop je weer tegen hetzelfde probleem op als je er niets aan gaat doen natuurlijk. Daarom is het zo essentieel om de problemen zsm uit de weg te ruimen, want pas dan kunnen we vriendschappelijk verder gaan en zien we vanuit daar wel weer 
Tja, dat kan ik ook niet volgen inderdaad; lijkt mij voornamelijk om maar aan de ander te laten zien dat je het echt meent en het over is ofzo... imho een heel slechte manier.quote:
[..]
heb dat ook nooit begrepen hoor, dat mensen ineens zo anders kunnen doen... net alsof je ze niet kent/gekend hebt...
ik citeer uit marco borsato - Margherita
het is net of iemand anders in jouw lichaam is gekropen
en ik heb niet eens gemerkt
dat ie naar binnen is geslopen
om jouw liefde uit te wissen
en m'n wereld te vernielen
wil er niemand me vertellen
dat ik alles heb gedroomd
en vond marco borsato nooit zo boeiend...
Wat dat betreft heb ik in ieder geval voor mezelf wel een wijze les hieruit getrokken, en da's dat ik voorop sta.
Ik citeer uit The Levellers - One Way
There's only one way of life
And that's your own your own your own
Geweldig nummer om jezelf weer even te leren dat jij voorop staat
Mooie tekst ,vind onze marco ook niet boeiend ,maar de tekst van ik leef niet meer voor jouw ook ijzersterkquote:Op donderdag 27 november 2008 14:13 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
heb dat ook nooit begrepen hoor, dat mensen ineens zo anders kunnen doen... net alsof je ze niet kent/gekend hebt...
ik citeer uit marco borsato - Margherita
het is net of iemand anders in jouw lichaam is gekropen
en ik heb niet eens gemerkt
dat ie naar binnen is geslopen
om jouw liefde uit te wissen
en m'n wereld te vernielen
wil er niemand me vertellen
dat ik alles heb gedroomd
en vond marco borsato nooit zo boeiend...
.
kvind dit stiekem best een interessant(leuk) topicquote:Op donderdag 27 november 2008 14:49 schreef dompertje het volgende:
[..]
Mooie tekst ,vind onze marco ook niet boeiend ,maar de tekst van ik leef niet meer voor jouw ook ijzersterk
kroegtijger: 'Vrouwen zijn in staat om van een mug een olifant te maken (moet je niet doen...die kunnen namelijk niet vliegen)'
quote:Op donderdag 27 november 2008 14:55 schreef PhoenixNLx het volgende:
[..]
kvind dit stiekem best een interessant(leuk) topic
Ik openlijk ook
leuke afwisseling met de klaagbaak baggerquote:
kroegtijger: 'Vrouwen zijn in staat om van een mug een olifant te maken (moet je niet doen...die kunnen namelijk niet vliegen)'
Ja,echt fijn om ervaringen van je af te typen en goeie reacties ,meestalquote:Op donderdag 27 november 2008 15:05 schreef kroegtijger het volgende:
Heb er in ieder geval een hele hoop steun al aan gehad
quote:
[..]
Ja,echt fijn om ervaringen van je af te typen en goeie reacties ,meestal
en erg prettig om zo nu en dan de bevestiging te krijgen dat je op de goede weg bent, danwel adviezen te krijgen van mensen die in dezelfde situatie zitten / zaten
Ik denk dta je de spijker op de kop slaat kroegtijger, dat zal het wel zijnquote:Op donderdag 27 november 2008 14:43 schreef kroegtijger het volgende:
Tja, dat kan ik ook niet volgen inderdaad; lijkt mij voornamelijk om maar aan de ander te laten zien dat je het echt meent en het over is ofzo... imho een heel slechte manier.
Wat dat betreft heb ik in ieder geval voor mezelf wel een wijze les hieruit getrokken, en da's dat ik voorop sta.
Ik citeer uit The Levellers - One Way
There's only one way of life
And that's your own your own your own
Geweldig nummer om jezelf weer even te leren dat jij voorop staat
"gewoon doorgaan" zonder terug te kijken.. mijn ex heeft nog wel 5 weken (waarvan 2 vakantie weken dat ze op vakantie was) nog msn contact met me gehad, die me alleen amar pijn deden, maar ik heb haar (ff kijken) op 2 dagen na exact 5 maanden niet meer gezien, en zeker al 3 maanden niet gesproken, of 6 weken geen text bericht gehad.Uit het oog, uit het hart vooral als je al een ander gevonden heb
Ik geloof dat bij degene die aan de kant geschoven zijn voor een ander, op langere termijn zeker beter af zijn dan degene die meteen zijn doorgestapt in een nieuwe relatie.
Zij zullen de pijn van het verlies die ze zo hard proberen weg te drukken bij een ander dubbel of 3x zo hard voelen als ze in de steek gelaten worden
en dan misschien net als ons hun eigen problemen en gevoel onder ogen moeten komen, hiervan leren en groeien zoals wij nu doen.Ik ook, bedankt allemaalquote:Op donderdag 27 november 2008 15:05 schreef kroegtijger het volgende:
Heb er in ieder geval een hele hoop steun al aan gehad
voor de steun en het aanhoren (lees) van alle klaagzangen haha 
Het komt allemaal wel goed als we ons leven weer op de baan hebben
En dat moeten we zelf doen.
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Dat zeg ik.... there's only one way of life, and that's your ownquote:
[..]
Ik denk dta je de spijker op de kop slaat kroegtijger, dat zal het wel zijn
Uit het oog, uit het hart vooral als je al een ander gevonden heb
Ik geloof dat bij degene die aan de kant geschoven zijn voor een ander, op langere termijn zeker beter af zijn dan degene die meteen zijn doorgestapt in een nieuwe relatie.
Zij zullen de pijn van het verlies die ze zo hard proberen weg te drukken bij een ander dubbel of 3x zo hard voelen als ze in de steek gelaten worden
[..]
Ik ook, bedankt allemaal
Het komt allemaal wel goed als we ons leven weer op de baan hebben
En dat moeten we zelf doen.
sluit ik me helemaal bij aan vooral de eerste paar maanden heeft dit me enorm geholpen!
Alle goede adviezen en af en toe ff lekker af reageren heerlijk!
En je ziet dat je niet de enige bent en allemaal hetzelfde probleem hebt dat praat ook veel makkelijker
Alle goede adviezen en af en toe ff lekker af reageren heerlijk!
En je ziet dat je niet de enige bent en allemaal hetzelfde probleem hebt dat praat ook veel makkelijker
Tering zeg, ze maakt het je niet makkelijk om je bij de (naar mijn idee juiste) beslissing te houden.. Snap dat het moeilijk is, maar als ik jou was, zou ik toch proberen je bij de rationele gronden te houden, hoe emotioneel zij het nu ook maakt.quote:Op donderdag 27 november 2008 13:30 schreef NEUTE het volgende:
Pff, moeilijk moeilijk. Gister een mega kaart van haar gehad met allemaal kleine kaartjes erop. Ik hou van je, ik mis je, best friends en nog een paar. Waren er in totaal 8. Op elk kaartje had ze wat geschreven, je bent me alles, leven is kut zonder jou, het spijt me, ik mis je. Enz enz. Ook had ze een boekje gekocht over echte liefde, 100 mooiste foto's met allemaal een onderschrift, zoals een ziel komt alleen en wordt verdeeld over 2 lichamen.
Het maakt het allemaal niet makkelijker iig. Jammer dat ik pas over 3 weken naar Portugal ga, heb die tijd echt even nodig op alles op een rijtje te zetten...
Tja, NEUTE heeft gelijk dat ie het eerst even allemaal op een rijtje wil zetten. Of het inderdaad de juiste beslissing is, dat kan alleen NEUTE dan ook bepalen natuurlijk. Bedenk wel dat (vrijwel) ongeacht wat er gebeurd is in het verleden het wel gerepareerd kan worden. Soms zal dat een proces zijn van maanden / jaren, en de andere keer kan je er met 1 of 2 keer praten al uit zijn en is alles weer ok. Gezien het verhaal van NEUTE lijkt me dat mocht hij ervoor kiezen om het nieuw leven in te gaan blazen, het wel de nodige gesprekken en veel tijd zal kosten wil het weer een beetje ok zijn. Er is heel veel stuk gemaakt en dat gaat toch altijd veel sneller dan het weer repareren. Maar onmogelijk is het imho nooit. Als je echt wil, kan hetquote:
[..]
Tering zeg, ze maakt het je niet makkelijk om je bij de (naar mijn idee juiste) beslissing te houden.. Snap dat het moeilijk is, maar als ik jou was, zou ik toch proberen je bij de rationele gronden te houden, hoe emotioneel zij het nu ook maakt.
Maar op basis van rationaliteit heeft NEUTE al besloten dit niet te willen. Emotionele uitingen van zijn ex, maken het nu wel moeilijk om de ratio de voorkeur te blijven geven.quote:Op donderdag 27 november 2008 15:38 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Tja, NEUTE heeft gelijk dat ie het eerst even allemaal op een rijtje wil zetten. Of het inderdaad de juiste beslissing is, dat kan alleen NEUTE dan ook bepalen natuurlijk. Bedenk wel dat (vrijwel) ongeacht wat er gebeurd is in het verleden het wel gerepareerd kan worden. Soms zal dat een proces zijn van maanden / jaren, en de andere keer kan je er met 1 of 2 keer praten al uit zijn en is alles weer ok. Gezien het verhaal van NEUTE lijkt me dat mocht hij ervoor kiezen om het nieuw leven in te gaan blazen, het wel de nodige gesprekken en veel tijd zal kosten wil het weer een beetje ok zijn. Er is heel veel stuk gemaakt en dat gaat toch altijd veel sneller dan het weer repareren. Maar onmogelijk is het imho nooit. Als je echt wil, kan het
Tja ik heb mijn ex gewoon gezegt dat ik haar 3 maanden niet wou spreken, is toen 2 maanden geworden omdat ze zich er niet aan hield, toen alles geblokkeerd en verwijderd toen een brief gestuurd hoop shit gehad en nu niks meer.
Heb d'r op z'n minst van te voren verteld wat ik wou, alleen niet dat ik haar geblokkeerd had
Niet dat dat de goede oplosing is, want die bestaat niet, maar (even 'n maandje of 2) geen contact hebben is wel goed voor je..
Wat ik bedoel is:
Laat je ex gewoon weten wat je wil of gaat doen, en doe het of ze het er nu wel of niet mee eens is. laat hem/haar niet in het duister.
Heb d'r op z'n minst van te voren verteld wat ik wou, alleen niet dat ik haar geblokkeerd had
Niet dat dat de goede oplosing is, want die bestaat niet, maar (even 'n maandje of 2) geen contact hebben is wel goed voor je..
Wat ik bedoel is:
Laat je ex gewoon weten wat je wil of gaat doen, en doe het of ze het er nu wel of niet mee eens is. laat hem/haar niet in het duister.
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
quote:
[..]
Maar op basis van rationaliteit heeft NEUTE al besloten dit niet te willen. Emotionele uitingen van zijn ex, maken het nu wel moeilijk om de ratio de voorkeur te blijven geven.
da's waar ja maar ratio en emotie kunnen nog wel eens een conflict opleveren, en wil niet altijd zeggen dat ratio dan ook maar per defenitie moet winnen natuurlijkDeels mee eens, deels niet. Da's namelijk ook wat mijn ex deed of liever gezegd doet, maar doe dat dan nadat je eerst alles netjes hebt afgehandeld, en een fatsoenlijke uitleg gegeven hebt. Je laat anders de ander gewoon maanden lang met alleen maar vragen zitten en blokkeert daardoor de mogelijkheid voor de ander om door te gaan en e.e.a los te kunnen laten. Da's ook niet goed. Je kan best even een paar maanden afstand nemen, maar dat doe je imho pas nadat je eerst alles afgehandelt hebtquote:
Tja ik heb mijn ex gewoo gezegt dat ik haar 3 maanden niet wou spreken, is toen 2 maanden geworden omdat ze zich er niet aan hield, toen alles geblokkeerd en verwijderd toen een brief gestuurd hoop shit gehad en nu niks meer.
Heb d'r op z'n minst van te voren verteld wat ik wou, alleen niet dat ik haar geblokkeerd had
Wat ik bedoel is:
Laat je ex gewoon weten wat je wil of gaat doen, en doe het of ze het er nu wel of niet mee eens is. laat hem/haar niet in het duister.
Dat kan je wel als jij degene bent die gedumpt is en rust nodig heeft in mijn mening.quote:Op donderdag 27 november 2008 15:53 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
[..]
Deels mee eens, deels niet. Da's namelijk ook wat mijn ex deed of liever gezegd doet, maar doe dat dan nadat je eerst alles netjes hebt afgehandeld, en een fatsoenlijke uitleg gegeven hebt. Je laat anders de ander gewoon maanden lang met alleen maar vragen zitten en blokkeert daardoor de mogelijkheid voor de ander om door te gaan en e.e.a los te kunnen laten. Da's ook niet goed. Je kan best even een paar maanden afstand nemen, maar dat doe je imho pas nadat je eerst alles afgehandelt hebt
En ja in die 2 maanden heb ik wat rust gevonden maar geen antwoorden.
Na die 2 maanden heb ik wel een email terug gekregen na mijn brief, maar daar stonden alleen compleet onlogische antwoorden en beschuldigingen in
Snap ook niet waarom ze dat zou doen, maar ik heb in iedergeval een antwoord.
Voor mij waren die 2 maanden rust wel lekker omdat ik 100% zeker wist niks te ontvangen van haar omdat ik alles geblokkeerd had.
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Ja, da's waarquote:
[..]
Dat kan je wel als jij degene bent die gedumpt is en rust nodig heeft in mijn mening.
En ja in die 2 maanden heb ik wat rust gevonden maar geen antwoorden.
Degene die dumpt heeft de antwoorden op de betreffende vragen, dus die zit niet zo "in de piepzak" so to speak Maar dan ga je ook niet verder met de intensie om een vriendschap op te bouwen, maar gewoon 'echt' uit elkaar; da's toch anders imhoquote:Na die 2 maanden heb ik wel een email terug gekregen na mijn brief, maar daar stonden alleen compleet onlogische antwoorden en beschuldigingen in
Snap ook niet waarom ze dat zou doen, maar ik heb in iedergeval een antwoord.
Voor mij waren die 2 maanden rust wel lekker omdat ik 100% zeker wist niks te ontvangen van haar omdat ik alles geblokkeerd had.
't is niet echt alsof de keuze je aangeboden word.. als je word 'vervangen' door een ander, dan zijn er te veel emotionele blokkades om daar zelfs maar over na te denken.quote:Op donderdag 27 november 2008 16:04 schreef kroegtijger het volgende:
Maar dan ga je ook niet verder met de intensie om een vriendschap op te bouwen, maar gewoon 'echt' uit elkaar; da's toch anders imho
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Ook da's waar jaquote:
[..]
't is niet echt alsof de keuze je aangeboden word.. als je word 'vervangen' door een ander, dan zijn er te veel emotionele blokkades om daar zelfs maar over na te denken.
wat dat betreft is het heel erg per situatie verschillend inderdaad
pfff, nou weer zoiets raars... kreeg net een telefoontje van een meisje waar ik een jaar of 5 geleden een tijdje mee heb gerotzooid... die is nu weer in 't land (woonde een tijdje in het buitenland) en wilde graag nog even wat afspreken binnenkort Vind het wel heel leuk haar weer terug te zien natuurlijk, maar ben een beetje bang dat ze wat meer wil dan alleen effe een borrel samen te drinken ofzo 
Denk wel dat ik even met haar afspreek, maar wil het daar dan ook wel bij laten dan voor nu. Ben er nog helemaal niet aan toe om aan andere vrouwen te denken, maar een avondje stappen is natuurlijk wel altijd leuk
Vind het wel heel leuk haar weer terug te zien natuurlijk, maar ben een beetje bang dat ze wat meer wil dan alleen effe een borrel samen te drinken ofzo Denk wel dat ik even met haar afspreek, maar wil het daar dan ook wel bij laten dan voor nu. Ben er nog helemaal niet aan toe om aan andere vrouwen te denken, maar een avondje stappen is natuurlijk wel altijd leuk
Gewoon doen joh! Heb ook al gedate maar vind vriendschap prima maar dat is alles ,moet er nog even niet aan denken . Jongens zijn duidelijk en willen meestal meer ,dus lastig voor mequote:Op donderdag 27 november 2008 16:37 schreef kroegtijger het volgende:
pfff, nou weer zoiets raars... kreeg net een telefoontje van een meisje waar ik een jaar of 5 geleden een tijdje mee heb gerotzooid... die is nu weer in 't land (woonde een tijdje in het buitenland) en wilde graag nog even wat afspreken binnenkort
Maar als jij duidelijk bent ,prima ,leuk,gezellig
Gewoon doen inderdaad, als jij niet meer wilt dan gezellig afspreken, dan gebeurt er niet meer dan dat (en dat is voor haar ook geen onoverkomelijke ramp). Stel dat je er tijdens die afspraak achter komt dat je toch wél toe bent aan nieuwe vrouwen, dan is dat ook alleen maar prima, je leeft immers (zoals je zelf steeds aangeeft ) voor jezelf, niet voor de eventuele hoop op je ex!
) voor jezelf, niet voor de eventuele hoop op je ex!
Oh nee?? dat denk jij maar.... zo'n jonge God als dat ik ben is een lust voor elke vrouw natuurlijk, en dus wel een onoverkomelijke rampquote:
Gewoon doen inderdaad, als jij niet meer wilt dan gezellig afspreken, dan gebeurt er niet meer dan dat (en dat is voor haar ook geen onoverkomelijke ramp). Stel dat je er tijdens die afspraak achter komt dat je toch wél toe bent aan nieuwe vrouwen, dan is dat ook alleen maar prima, je leeft immers (zoals je zelf steeds aangeeft
Maar goed, ik zal inderdaad wle even gaan kijken hoe e.e.a loopt. Zal allemaal wel goed komen denk ik
Oh nee?? dat denk jij maar.... zo'n jonge God als dat ik ben is een lust voor elke vrouw natuurlijk, en dus wel een onoverkomelijke ramp
hihih wat loop ik mis..........
hihih wat loop ik mis..........
Jij was nog niet toe aan een andere man vertelde je netquote:
Oh nee?? dat denk jij maar.... zo'n jonge God als dat ik ben is een lust voor elke vrouw natuurlijk, en dus wel een onoverkomelijke ramp
hihih wat loop ik mis..........
Ik vraag me alleen af wat hier de ratio is, en wat de emotionele beslissing.. Zijn beslissing lijkt principieel maar wordt wel ingegeven door boosheid.quote:Op donderdag 27 november 2008 15:46 schreef ohnikua het volgende:
[..]
Maar op basis van rationaliteit heeft NEUTE al besloten dit niet te willen. Emotionele uitingen van zijn ex, maken het nu wel moeilijk om de ratio de voorkeur te blijven geven.
Die twee houden veel van elkaar, het zou ook van gezond verstand kunnen getuigen als ieder zijn issues uitwerkte en de liefde een kans te geven..
[quote]Op donderdag 27 november 2008 17:22 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Ja,mooi verwoord en helemaal duidelijk,ben het met je eens ! Gewoon ervoor gaan dus
[..]
Ja,mooi verwoord en helemaal duidelijk,ben het met je eens ! Gewoon ervoor gaan dus
Klopt,maar een goddelijke man kan zelfs ik niet laten lopenquote:Op donderdag 27 november 2008 16:58 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Jij was nog niet toe aan een andere man vertelde je net
Volgens mij is zijn beslissing niet zozeer gebaseerd op boosheid, maar op het besef dat hij haar niet meer kan vertrouwen, wat toch een basiselement is voor een relatie. Dat vertrouwen is niet 'ineens' beschadigd door de ontdekkingen van het vreemdgaan, maar was al een probleem bij NEUTE, waarvoor hij zelf psyghische hulp kreeg. Rationeel gezien gaat dit dus niet meer werken, naar mijn mening. Deze issues zijn niet zomaar uit te werken.quote:Op donderdag 27 november 2008 17:22 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Ik vraag me alleen af wat hier de ratio is, en wat de emotionele beslissing.. Zijn beslissing lijkt principieel maar wordt wel ingegeven door boosheid.
Die twee houden veel van elkaar, het zou ook van gezond verstand kunnen getuigen als ieder zijn issues uitwerkte en de liefde een kans te geven..
Bij mij zelf is het nu een week uit en ik vind het vooral heel 'vreemd', ik voel me een beetje 'numb'. Het leven gaat gewoon maar een beetje door, ik ben er niet ziek van ofzo, maar er heerst het constante gevoel dat er 'iets aan de hand is', dat als doffe kiespijn op de achtergrond aan het zeuren is. Alsof het echte besef nog in moet slaan, of dat het 'echte besef' misschien wel helemaal niet komt en het loslaten 'vanzelf' gaat. Het is maar vreemd, maar ben er in ieder geval niet depressief over.
Niet zomaar nee.. ik weet het ook niet zeker maar het is wel duidelijk dat er meer vastzit aan het verhaal..quote:Op donderdag 27 november 2008 17:30 schreef ohnikua het volgende:
[..]
Volgens mij is zijn beslissing niet zozeer gebaseerd op boosheid, maar op het besef dat hij haar niet meer kan vertrouwen, wat toch een basiselement is voor een relatie. Dat vertrouwen is niet 'ineens' beschadigd door de ontdekkingen van het vreemdgaan, maar was al een probleem bij NEUTE, waarvoor hij zelf psyghische hulp kreeg. Rationeel gezien gaat dit dus niet meer werken, naar mijn mening. Deze issues zijn niet zomaar uit te werken.
Bij mij zelf is het nu een week uit en ik vind het vooral heel 'vreemd', ik voel me een beetje 'numb'. Het leven gaat gewoon maar een beetje door, ik ben er niet ziek van ofzo, maar er heerst het constante gevoel dat er 'iets aan de hand is', dat als doffe kiespijn op de achtergrond aan het zeuren is. Alsof het echte besef nog in moet slaan, of dat het 'echte besef' misschien wel helemaal niet komt en het loslaten 'vanzelf' gaat. Het is maar vreemd, maar ben er in ieder geval niet depressief over.
Wat je tweede punt betreft: Die klap komt nog.. Althans dat was bij mij het geval, voelde me eerst totaal gevoelloos, later kwam het besef pas dat ze echt weg is.. en in diezelfde tijd overleed mijn vader.. Tja, het gaat nu wat beter maar het viel even niet mee..
Wat ik niet snap van exen, is dat ze gewoon niet door hebben wat het uitmaken je soms kan doen. Dat je afstand nodig hebt om dingen te verwerken... Mijn ex wil steeds dat ik tegen hem zeg dat ik het volkomen logisch vind dat hij het uitmaakte. 
"There is only one good, knowledge, and one evil, ignorance. " - Socrates
"Envy is the ulcer of the soul." - Socrates
"Wie met beide benen op de grond staat, komt niet ver" - Loesje
"Envy is the ulcer of the soul." - Socrates
"Wie met beide benen op de grond staat, komt niet ver" - Loesje
Vertrouwen moet iemand verdienen, en als dat vertrouwen geschaad is (wat toch altijd heel snel gaat dan), dan kost dat gewoon heel veel tijd en moeite om dat weer terug te verdienen. Voorwaarde is wel dat je open moet staan dan om die persoon de kans te geven het terug te verdienen. imho is dat (bijna) altijd wel mogelijk, alleen kost dat heel erg veel tijd.quote:
[..]
Volgens mij is zijn beslissing niet zozeer gebaseerd op boosheid, maar op het besef dat hij haar niet meer kan vertrouwen, wat toch een basiselement is voor een relatie. Dat vertrouwen is niet 'ineens' beschadigd door de ontdekkingen van het vreemdgaan, maar was al een probleem bij NEUTE, waarvoor hij zelf psyghische hulp kreeg. Rationeel gezien gaat dit dus niet meer werken, naar mijn mening. Deze issues zijn niet zomaar uit te werken.
Voorbeeldje (dat misschien niet helemaal in deze context past, maar bedoeld is ter illustratie van vertrouwen)
Ik heb jaren lang in een kroeg gewerkt die draait op vrijwilligers. Deze tent is bijna 3 jaar dicht geweest vanwege vergunnings-perikelen. Daarbij / daardoor was de kas van die tent zo goed als leeg. Na heel erg hard te hebben gewerkt eraan met zn allen zijn we uiteindelijk weer open gegaan. Een jaar later bleek dat 1 van de medewerkers (die volledig op de hoogte was van het financiele plaatje, de geschiedenis etc) op heel constante basis geld uit de kassa te jatten. Uiteraard volstrekt on-acceptabel en uiteraard is hij eruit gegooid en heeft geld terug moeten betalen daarvoor (we hebben hem maar niet aangegeven bij de politie; dat vonden we net iets te ver gaan). Niemand van ons vertrouwt die jongen nu nog en niemand heeft eigenlijk ook nog contact met hem, maar hij krijgt (in ieder geval bij mij) wel de kans om dat vertrouwen weer terug te winnen. Het is niet zo dat we op een avondje stappen hem de pot laten beheren ofzo natuurlijk
maar het zal hem jaren kosten om deze stommiteit ongedaan te maken. Ook een kwestie van vertrouwen dat je in een paar avondjes compleet hebt verloren en wat hem jaren kost om weer enigszins terug te kunnen winnen ALS hem dat al zal lukken. Zelfde geldt imho voor een ex die vreemd is gegaan; die moet je ook de kans geven een fout te herstellen. Dat iemand eens een fout maakt, dat kan gebeuren... Maar dan moet je ook de kans geven om die fout te herstellen en te laten zien dat het inderdaad niet meer voorkomt. Leren uit het verleden dus. Maar goed, dat kan dus alleen als je open staat om iemand die kans te geven en volgens mij kan je alleen iemand die kans gunnen als die persoon dat ook waard is. Hou je echt van je ex, dan ben je in staat om zo'n misstap te vergeven. Maar hoe vaker / langer die misstappen gemaakt worden, hoe moeilijker dat is. En hoe veel je ook van iemand houdt, op een gegeven moment slaat de balans dan door naar de kant dat je die 2e (of 3e of 4e) kans niet meer geeft. Hoe dat zich dan weer bij NEUTE verhoudt, dat kan alleen NEUTE zelf beoordelen natuurlijk.
Tja, da's natuurlijk ook weer een heel persoonlijk iets... De eerste 3 weken waren voor mij gewoon een regelrechte hell. Ik heb elke dag wel huilend op bed gelegen, heb 2 weken lang geen hap eten binnen gehouden etc. Ondertussen eet ik wel weer een beetje (is nu anderhalve maand later) maar lang niet meer zoveel als daarvoor; het smaakt me ook helemaal niet oid. Nu heb ik nog wel wat reserves, dus veel kwaad kan het nietquote:Bij mij zelf is het nu een week uit en ik vind het vooral heel 'vreemd', ik voel me een beetje 'numb'. Het leven gaat gewoon maar een beetje door, ik ben er niet ziek van ofzo, maar er heerst het constante gevoel dat er 'iets aan de hand is', dat als doffe kiespijn op de achtergrond aan het zeuren is. Alsof het echte besef nog in moet slaan, of dat het 'echte besef' misschien wel helemaal niet komt en het loslaten 'vanzelf' gaat. Het is maar vreemd, maar ben er in ieder geval niet depressief over.
hehe, valt wat voor te zeggen jaquote:
[..]
Klopt,maar een goddelijke man kan zelfs ik niet laten lopen
Kroegtijger, je hebt natuurlijk gelijk met je verhaal over vertrouwen. Mijn perceptie op de situatie van NEUTE is, dat doorgaan met de relatie veel meer problemen dan gunsten oplevert, zeker gezien de moeite die hij al had met het vertrouwen van zijn ex vóórdat haar vreemdgaan aan het licht kwam. Maargoed, hier is geen standaardregel voor natuurlijk.
Hoe 'de klap' aankomt is naast persoonlijk, ook wel contextueel. De vorige keer dat het uit ging, kwam dat volledig van haar kant, en was ik er direct kapot van en dat werd gelijdelijk minder. Nu was het meer een beslissing van beide kanten, iets meer van mijzelf zelfs, en was het een idee waar ik al een tijd steeds heftiger mee begon te lopen. Nu is het eenmaal zover en ben ik er eigenlijk minder verdrietig om, dan daarvoor, maar ben ik wel bang voor de klap die alsnog komen gaat, zoals E_A ook omschrijft.
Hoe 'de klap' aankomt is naast persoonlijk, ook wel contextueel. De vorige keer dat het uit ging, kwam dat volledig van haar kant, en was ik er direct kapot van en dat werd gelijdelijk minder. Nu was het meer een beslissing van beide kanten, iets meer van mijzelf zelfs, en was het een idee waar ik al een tijd steeds heftiger mee begon te lopen. Nu is het eenmaal zover en ben ik er eigenlijk minder verdrietig om, dan daarvoor, maar ben ik wel bang voor de klap die alsnog komen gaat, zoals E_A ook omschrijft.
Tja, zoals ik dus ook al aangaf is er maar 1 die deze afweging kan maken en dat is NEUTE. Dan weegt het niet kunnen vertrrouwen dus zwaarder in dit geval dan de gevoelens, en dan is de keus inderdaad logischquote:
Kroegtijger, je hebt natuurlijk gelijk met je verhaal over vertrouwen. Mijn perceptie op de situatie van NEUTE is, dat doorgaan met de relatie veel meer problemen dan gunsten oplevert, zeker gezien de moeite die hij al had met het vertrouwen van zijn ex vóórdat haar vreemdgaan aan het licht kwam. Maargoed, hier is geen standaardregel voor natuurlijk.
Hoe 'de klap' aankomt is naast persoonlijk, ook wel contextueel. De vorige keer dat het uit ging, kwam dat volledig van haar kant, en was ik er direct kapot van en dat werd gelijdelijk minder. Nu was het meer een beslissing van beide kanten, iets meer van mijzelf zelfs, en was het een idee waar ik al een tijd steeds heftiger mee begon te lopen. Nu is het eenmaal zover en ben ik er eigenlijk minder verdrietig om, dan daarvoor, maar ben ik wel bang voor de klap die alsnog komen gaat, zoals E_A ook omschrijft.
valt imho ook niets op af te dingen ook, maar de inschatting van deze beslissing kan via internet niet zo even gemaakt worden; gevoel kun je niet over brengen op een forum zoals je dat met feiten kan. Je kan hooguit proberen het te omschrijven
Dat is wel erg heftig joh!! In eerste instantie was ik ook erg opgelucht,maar dat duurde maar even .Na een week of drie veel emoties,om de breuk,maar meer door de oorzaak .Ook het besef dat ik veels te veel over mijn eigen grensen ben gegaan en daardoor niet goed geweest ben voor mijn persoontje .quote:Op donderdag 27 november 2008 17:37 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Niet zomaar nee.. ik weet het ook niet zeker maar het is wel duidelijk dat er meer vastzit aan het verhaal..
Wat je tweede punt betreft: Die klap komt nog.. Althans dat was bij mij het geval, voelde me eerst totaal gevoelloos, later kwam het besef pas dat ze echt weg is.. en in diezelfde tijd overleed mijn vader.. Tja, het gaat nu wat beter maar het viel even niet mee..
Sterk tijger, sterk. Het valt idd niet mee. Hou zoveel van die meid, en zij van mij... Gaat nog wat worden dit.quote:Op donderdag 27 november 2008 19:02 schreef kroegtijger het volgende:
[..]
Tja, zoals ik dus ook al aangaf is er maar 1 die deze afweging kan maken en dat is NEUTE. Dan weegt het niet kunnen vertrrouwen dus zwaarder in dit geval dan de gevoelens, en dan is de keus inderdaad logisch
ARGH?!
Het is niet erg leuk als je verliefd wordt op je ex, waar je het zelf een aantal jaar geleden mee hebt uitgemaakt. En nul intenties had om daar mee verder te gaan. Nu, een aantal jaar woon je slechts '500' km verder, ik in londen, zij in het westen van nederland. En wil je graag weer terug, maar je bent al aan het daten met iemand anders waarvan je dacht een oogje op te hebben. En je hebt ook nog eens gigantisch veel andere verplichtingen die je moet doen.
Leuk! écht leuk!
brr
Leuk! écht leuk!
brr
Trotse mensen verdwalen liever dan de weg te vragen
Winston Churchill
Winston Churchill
Vertel mij wat over grenzen.. Mijn verhaal heb ik hier nog niet gepost omdat het niet op het gemiddelde beeldscherm past, maar in een hele kleine notedop: mijn ex bedreigde me, was soms zelfs geweldadig, hield er allerlei vage vriendjes op na waar ze naartoe ging als we ruzie hadden.quote:Op donderdag 27 november 2008 21:01 schreef dompertje het volgende:
[..]
Dat is wel erg heftig joh!! In eerste instantie was ik ook erg opgelucht,maar dat duurde maar even .Na een week of drie veel emoties,om de breuk,maar meer door de oorzaak .Ook het besef dat ik veels te veel over mijn eigen grensen ben gegaan en daardoor niet goed geweest ben voor mijn persoontje .
Ze ging uiteindelijk weer terug naar haar ex, waarvan ze weggevlucht was omdat híj geweldadig zou zijn. Vanaf dat moment is ze me gaan stalken, met als hoogtepunt binnendringen van mijn woning waarna ze me vals beschuldigde van huiselijk geweld. (Ze kreeg geen voet aan de grond omdat de woning al alleen op mijn naam stond en ik haar onmiddellijk van huisvredebreuk zou hebben beschuldigd.)
Later begreep ik dat ze in die tijd al flink aan het daten was, net als haar ex en dat ze in die tijd dat ze aan het stalken was al een aantal mannen had 'afgewerkt'.
De kinderen moesten (Ja, er zijn hier ook nog twee kinderen in het spel
), nadat ze dus voor de tweede keer een scheiding meemaakten, weer wennen aan de nieuwe situatie thuis.. de ouders wonen weer bij elkaar maar er zijn meer spanningen dan ooit en ze moesten steeds weer wennen aan het nieuwe vriendje van pa of ma.. Nu laat mijn ex me redelijk met rust omdat ze sinds twee maanden ofzo een nieuw vriendje heeft waarmee ze wil gaan samenwonen. Moeten de kinderen straks daar weer aan wennen. Ik hoop voor ze dat dat avontuur wat langer duurt..
Het stomme is, dat ik af en toe nog steeds mijn ex mis.. en vooral de kinderen natuurlijk, met wie ik een zeer hechte band had.
Nouja, dat ligt mer net aan de personen in de relatie. Ik heb na een relatie van 6 jaar m'n ex 1 keer gezien, toen ik mijzelf buitengesloten had terwijl ik de spullen aan het weghalen was. Het feit dat ik erg emotioneel was werd me eigenlijk kwalijk genomen...quote:Op donderdag 27 november 2008 14:10 schreef dompertje het volgende:
[..]
Het is toch logisch dat je nog wil praten ,toen ze de relatie verbrak was je overdonderd en emotioneel en dan is het zo en zo moeilijk om duidelijk te kunnen praten .Hier precies andersom .Kort gesprek met wel duidelijk de reden van mijn beslissing .Hij had het niet verwacht ,werd erg boos en emotioneel .Heb daarom gezegd dat ik daarna nog een gesprek wilde ,is ook de volgende dag gebeurd ,diverse keren op zijn verzoek[nachten] .Vind ik niet meer dan normaal,een lange relatie is niet zomaar na het verbreken over en als je ex vragen heeft moet je die kunnen beantwoorden .
Net zolang totdat het voor beide redelijk is [zover mogelijk ]
Uiteindelijk weet ik niet of het toegevoegde waarde had gehad. Je moet toch afkicken van een persoon, dan maar cold-turkey.
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Dude, dit klinkt misschien heel nichterig maar ik zou me in een relatie nooit laten bedreigen. Helemaal niet als het een man - vrouw situatie is. Ik zou haar dan direct even laten weten waar het op staat ( niet fysiek gezien ) en grondig haar uit mijn leven laten verwijderen. ( been there done that )quote:Op donderdag 27 november 2008 23:39 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Vertel mij wat over grenzen.. Mijn verhaal heb ik hier nog niet gepost omdat het niet op het gemiddelde beeldscherm past, maar in een hele kleine notedop: mijn ex bedreigde me, was soms zelfs geweldadig, hield er allerlei vage vriendjes op na waar ze naartoe ging als we ruzie hadden.
Ze ging uiteindelijk weer terug naar haar ex, waarvan ze weggevlucht was omdat híj geweldadig zou zijn. Vanaf dat moment is ze me gaan stalken, met als hoogtepunt binnendringen van mijn woning waarna ze me vals beschuldigde van huiselijk geweld. (Ze kreeg geen voet aan de grond omdat de woning al alleen op mijn naam stond en ik haar onmiddellijk van huisvredebreuk zou hebben beschuldigd.)
Later begreep ik dat ze in die tijd al flink aan het daten was, net als haar ex en dat ze in die tijd dat ze aan het stalken was al een aantal mannen had 'afgewerkt'.
De kinderen moesten (Ja, er zijn hier ook nog twee kinderen in het spel
Nu laat mijn ex me redelijk met rust omdat ze sinds twee maanden ofzo een nieuw vriendje heeft waarmee ze wil gaan samenwonen. Moeten de kinderen straks daar weer aan wennen. Ik hoop voor ze dat dat avontuur wat langer duurt..
Het stomme is, dat ik af en toe nog steeds mijn ex mis.. en vooral de kinderen natuurlijk, met wie ik een zeer hechte band had.
Bang of bevreesd zijn voor een vrouw is écht het laatste wat je moet zijn .. écht show some balls.
Mits het een kenau was
Trotse mensen verdwalen liever dan de weg te vragen
Winston Churchill
Winston Churchill
Ik denk eerder dat het bang is om iemand te verliezen, die je al aan het verliezen bent zonder dat je er wat aan kan doen omdat het niet jouw keus is maar die van je (ex)partner.quote:Op donderdag 27 november 2008 23:56 schreef massachusetts_avenue het volgende:
[knip]
Bang of bevreesd zijn voor een vrouw is écht het laatste wat je moet zijn .. écht show some balls.
Liefde maakt blind....
Het is zó raar dat zelfs als mensen die fysiek en/of mentaal mishandeld worden, je teleur stellen en je ongelukkig bent, het tegen alles ingaat wat je ooit wil in het leven, dit (annoniem) aangeven aan anderen, en advies krijgen je toch door de liefde bij elkaar blijven...
En zelfs wanneer het uit is je eraan denkt dat je het toch goed HAD samen, dat was ook zo totdat totdat.....[vul zelf maar in]
Liefde maakt echt blind, doof en stom en neemt het vermogen om logisch na te denken vaak weg en vervangt het door gevoel, die behoorlijk misleidend kan zijn.
Daarintegen geeft liefde en gevoel je ook het idee dat je écht leeft, het geeft je hoop, kracht, vertrouwen en moed om alles in het leven aan te kunnen zolang je die persoon naast je heb staan.
ik hoop dat gevoel weer te ervaren in alle glorie
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Die avond dat ze mijn woning binnendrong heb ik haar er ook uitgezet, dus even voor de beeldvorming: Ze is geen kenau met teveel mannelijke hormonen, maar meer een hysterisch krijswijf dat zich heel lief kan voordoen (daar was ik ook op gevallen) en de bedreigingen bestonden vooral uit een soort chantage door mij uit de woning te willen laten zetten of onder valse voorwendsels naar de politie gaan, of dreigen mijn spullen stuk te gooien als ik naar mijn werk moest ofzo..
Dat ik het zo ver heb laten komen komt omdat ik een relatie waarbij kinderen betrokken zijn - ook al waren ze niet eens van mij- niet zomaar kon afbreken. En ze beloofde steeds beterschap, en na zo'n incident ging het vaak ook wat beter.. tot de volgende keer..
Bovendien, en dat is heel vreemd, je beseft niet hoe ernstig het is omdat je veel dingen als min of meer normaal gaat beschouwen.. Pas nu ik het opschrijf zie ik hoe krankzinnig het is geweest.
Dat ik het zo ver heb laten komen komt omdat ik een relatie waarbij kinderen betrokken zijn - ook al waren ze niet eens van mij- niet zomaar kon afbreken. En ze beloofde steeds beterschap, en na zo'n incident ging het vaak ook wat beter.. tot de volgende keer..
Bovendien, en dat is heel vreemd, je beseft niet hoe ernstig het is omdat je veel dingen als min of meer normaal gaat beschouwen.. Pas nu ik het opschrijf zie ik hoe krankzinnig het is geweest.
Confronterend je posting,zeer herkenbaar .Achteraf besef je eigenlijk hoe erg de problemen zijn geweest,ik wist het wel,maar zoals je al zei,vaak gaat het daarna weer beter.quote:Op vrijdag 28 november 2008 09:20 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
Die avond dat ze mijn woning binnendrong heb ik haar er ook uitgezet, dus even voor de beeldvorming: Ze is geen kenau met teveel mannelijke hormonen, maar meer een hysterisch krijswijf dat zich heel lief kan voordoen (daar was ik ook op gevallen) en de bedreigingen bestonden vooral uit een soort chantage door mij uit de woning te willen laten zetten of onder valse voorwendsels naar de politie gaan, of dreigen mijn spullen stuk te gooien als ik naar mijn werk moest ofzo..
Dat ik het zo ver heb laten komen komt omdat ik een relatie waarbij kinderen betrokken zijn - ook al waren ze niet eens van mij- niet zomaar kon afbreken. En ze beloofde steeds beterschap, en na zo'n incident ging het vaak ook wat beter.. tot de volgende keer..
Bovendien, en dat is heel vreemd, je beseft niet hoe ernstig het is omdat je veel dingen als min of meer normaal gaat beschouwen.. Pas nu ik het opschrijf zie ik hoe krankzinnig het is geweest.
Nouja welkom bij de club zou ik zeggen
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Herken dit gedrag heel erg goed. Als je er middenin zit geef je toch nog om de persoon, ook al chanteert ze je. Er zijn ook wel eens dingen tegen mij gezegd "Als je me nog een keer laat zitten sla ik je hele huis kort en klein.."... en dan keurt ze dat gedrag ook nog goed. Je gaat het inderdaad normaal vinden, soms reflecteer je de situtatie op je omgeving en dan blijkt dat het inderdaad verre van normaal is. Wees blij dat je er van af bent...quote:Op vrijdag 28 november 2008 09:20 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
Die avond dat ze mijn woning binnendrong heb ik haar er ook uitgezet, dus even voor de beeldvorming: Ze is geen kenau met teveel mannelijke hormonen, maar meer een hysterisch krijswijf dat zich heel lief kan voordoen (daar was ik ook op gevallen) en de bedreigingen bestonden vooral uit een soort chantage door mij uit de woning te willen laten zetten of onder valse voorwendsels naar de politie gaan, of dreigen mijn spullen stuk te gooien als ik naar mijn werk moest ofzo..
Dat ik het zo ver heb laten komen komt omdat ik een relatie waarbij kinderen betrokken zijn - ook al waren ze niet eens van mij- niet zomaar kon afbreken. En ze beloofde steeds beterschap, en na zo'n incident ging het vaak ook wat beter.. tot de volgende keer..
Bovendien, en dat is heel vreemd, je beseft niet hoe ernstig het is omdat je veel dingen als min of meer normaal gaat beschouwen.. Pas nu ik het opschrijf zie ik hoe krankzinnig het is geweest.
ja liefde maakt blind he, pas achteraf denk je van WOW wat heb ik mezelf aangedaan (ofwel tekort gedaan).
Onbewust wordt je toch beinvloed door de omgeving waar je in zit, en verlies je bepaalde dingen uit het oog, mensen wijzen je erop maar toch bescherm je het omdat je het niet door hebt of door wilt hebben, achteraf blijken de mensen toch gelijk te hebben en voel je je knap stom.
Onbewust wordt je toch beinvloed door de omgeving waar je in zit, en verlies je bepaalde dingen uit het oog, mensen wijzen je erop maar toch bescherm je het omdat je het niet door hebt of door wilt hebben, achteraf blijken de mensen toch gelijk te hebben en voel je je knap stom.
Als het verstand het weer van het gevoel gaat winnen dan wel ja.. maar dan nog zal het gevoel je een ander antwoord geven, en dat kan heel lang duren voordat dat weg is..quote:Op vrijdag 28 november 2008 10:48 schreef arjan1202 het volgende:
ja liefde maakt blind he, pas achteraf denk je van WOW wat heb ik mezelf aangedaan (ofwel tekort gedaan).
Onbewust wordt je toch beinvloed door de omgeving waar je in zit, en verlies je bepaalde dingen uit het oog, mensen wijzen je erop maar toch bescherm je het omdat je het niet door hebt of door wilt hebben, achteraf blijken de mensen toch gelijk te hebben en voel je je knap stom.
Ik ben nu denk ik beland op een periode van rust na 5 maanden haar niet gezien te hebben en alles voor mij is afgehandeld.
Heb geen intentie om nog contact op te nemen met haar, of haar terug te willen (behalve op een zwak moment héél soms nog denk ik daarover na...) en ben best wel blij met mezelf nu al valt er nog een hoop te doen.
Had gisteravond zo'n gezellig avond bij een vriend, toen ik naar huis ging voelde ik me ff down keek in de spiegel (in e lift) en zei zo tegen mezelf: Het gaat gaat best lekker zó met me, het gaat best goed met me
En ik weet zeker, dat als je alles op een gegeven moment heb afgesloten kwa gevoel of materialen dat de rust vanzelf naar je toe komt, doe die rugzak op en begin te lopen naar zuiden. op zoek naar 'n nieuwe, nog onbekende toekomst
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
je bent ieder geval goed en lekker bezig geweest, is aan je posts ook wel te zienquote:Op vrijdag 28 november 2008 12:28 schreef Chev het volgende:
[..]
Als het verstand het weer van het gevoel gaat winnen dan wel ja.. maar dan nog zal het gevoel je een ander antwoord geven, en dat kan heel lang duren voordat dat weg is..
Ik ben nu denk ik beland op een periode van rust na 5 maanden haar niet gezien te hebben en alles voor mij is afgehandeld.
Heb geen intentie om nog contact op te nemen met haar, of haar terug te willen (behalve op een zwak moment héél soms nog denk ik daarover na...) en ben best wel blij met mezelf nu al valt er nog een hoop te doen.
Had gisteravond zo'n gezellig avond bij een vriend, toen ik naar huis ging voelde ik me ff down keek in de spiegel (in e lift) en zei zo tegen mezelf: Het gaat gaat best lekker zó met me, het gaat best goed met me
En ik weet zeker, dat als je alles op een gegeven moment heb afgesloten kwa gevoel of materialen dat de rust vanzelf naar je toe komt, doe die rugzak op en begin te lopen naar zuiden. op zoek naar 'n nieuwe, nog onbekende toekomst
Het verleden is het verleden moet je achter je laten, je moet naar de toekomst kijken idd.
Het verleden is ook geen garantie voor de toekomst
En die rust kom inderdaad als je die weer hebt gevonden ben je heel ver
quote:Op vrijdag 28 november 2008 12:45 schreef arjan1202 het volgende:
En die rust kom inderdaad als je die weer hebt gevonden ben je heel ver
Ben nog niet echt jing/jang ofzo maar ik kan me weer vermaken in de normale dingen in 't leven.
Elke dag denk ik nog wel na over wat er is gebeurd, maar niet langer over wat zou kunnen zijn, gelukkig maar.
Ik zie wel hoe het balletje rold
Voor degene die wel een glimlach kan gebruiken probeer 's youtube hier
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Nu een weekje meegelezen en toch maar even tijd om mijn verhaal te posten.
Sinds een week is mijn 6 jarige relatie met mijn vriendin over, wat ik echt superjammer vind. Ik zal proberen in het kort de situatie te beschrijven. Ik heb mijn vriendin leren kennen toen ik 20 was, toen woonde ik, net als zij, gewoon nog thuis bij onze ouders. Ik zag al snel dat ik echt supergek op haar was en we hadden ons dus al snel ingeschreven voor een huurwoning.
Na 4 jaar lang te hebben gewacht hadden we vorig jaar eindelijk samen een woning. Ik was echt supergelukkig, aangezien ik het totaal niet naar mijn zin had thuis. Ik heb een zeer slechte band met mijn ouders en eindelijk had ik samen een huisje met mijn vriendin! Door het dolle heen! Ik had samen met mijn vriendin een hele open relatie, we waren beide niet bezitterig en hadden beide ook ons eigen leven en belemmerden elkaar totaal niet hierin. Echter merkte ik wel aan mijn vriendin dat ze graag dingen alleen doet, lekker een muziekje luisteren op haar kamer (we hebben 5 kamers) of lekker een serie'tje kijken o.i.d.
Nu heeft mijn vriendin een week geleden de knoop doorgehakt, onze relatie is over. Ik was echt kapot en vind het nogsteeds lastig om te bevatten, aangezien zij echt de liefde is van mijn leven en ik dolgraag mijn leven met haar wil delen. We hebben zelden ruzie en als er een ruzie was, was het dezelfde dag alweer opgelost. Echter is de reden dat de relatie over is dat wij telkens meer als beste vrienden met elkaar omgingen. Bij mijn vriendin was het gevoel was ze had de eerste jaren in de relatie, en wat voor haar ook essentieel is, jammer genoeg verdwenen. Een andere reden is dat mijn vriendin heel graag dingen op haar manier doet en dingen alleen doet en ze nooit een eigen huisje/plek heeft gehad. Bij haar ouders thuis kon ze totaal niet haar eigen dingen doen en dit is altijd een probleem geweest.
Nu ben ik totaal niet iemand die ergens snel een probleem van maakt, als ze een avondje lekker alleen dingen wou doen, vond ik dat best en ging ik lekker een filmpje kijken of wat gamen of wat dan ook, zelf vind ik dit ook wel leuk af en toe.
Nu zit ik echt met een klotegevoel, elke dag als zij naar werk is (ik volg zelf een studie en werk parttime) zit ik over de situatie na te denken en zit ik vooral te denken dat ik eigenlijk helemaal geen leven wil voorstellen zonder haar. Ze is echt mijn alles, ik kan met haar over alles praten, lachen over van alles en nogwat, ik kan volledig mijzelf zijn en ben echt 100% op mijn gemak. We hebben totaal geen ruzie nu ook, wat ik ook helemaal niet wil.
Nu wonen we nog samen en zoeken we naar een oplossing. Ik terug naar mijn ouders is (eigenlijk) geen optie, ik zal mijzelf dan zo ellendig voelen dat er niks meer van de studie terecht zal komen. Over de toekomst qua wonen lig ik eigenlijk ook helemaal niet wakker, wat mij wel heel erg lijkt is niet meer samen met haar zijn, ik heb heus wel vrienden, zelfs een paar die ik al 14 jaar ken, maar ik werd en word nogsteeds echt vrolijk als ik vanuit werk of wat dan ook weer lekker thuis kom en met haar kan praten of dingen samen doen.
Ik weet wel dat ze er echt wel goed over heeft nagedacht en dat haar besluit vastligt. Ook al zegt mijn gevoel wat anders en hoop ik nogsteeds dat het goedkomt, maar ik hou liever een vriend hieraan over dan helemaal niks.
Ik weet eigenlijk niet wat voor reactie ik hierop moet krijgen, maar het voelt goed om even wat te tikken. Ik voel echt vanuit mijn hart dat ik zoooo ontzettend veel van deze vrouw hou, dat ik echt niet kan voorstellen dat het straks, wanneer wij niet meer samenwonen, echt over is.
Sinds een week is mijn 6 jarige relatie met mijn vriendin over, wat ik echt superjammer vind. Ik zal proberen in het kort de situatie te beschrijven. Ik heb mijn vriendin leren kennen toen ik 20 was, toen woonde ik, net als zij, gewoon nog thuis bij onze ouders. Ik zag al snel dat ik echt supergek op haar was en we hadden ons dus al snel ingeschreven voor een huurwoning.
Na 4 jaar lang te hebben gewacht hadden we vorig jaar eindelijk samen een woning. Ik was echt supergelukkig, aangezien ik het totaal niet naar mijn zin had thuis. Ik heb een zeer slechte band met mijn ouders en eindelijk had ik samen een huisje met mijn vriendin! Door het dolle heen! Ik had samen met mijn vriendin een hele open relatie, we waren beide niet bezitterig en hadden beide ook ons eigen leven en belemmerden elkaar totaal niet hierin. Echter merkte ik wel aan mijn vriendin dat ze graag dingen alleen doet, lekker een muziekje luisteren op haar kamer (we hebben 5 kamers) of lekker een serie'tje kijken o.i.d.
Nu heeft mijn vriendin een week geleden de knoop doorgehakt, onze relatie is over. Ik was echt kapot en vind het nogsteeds lastig om te bevatten, aangezien zij echt de liefde is van mijn leven en ik dolgraag mijn leven met haar wil delen. We hebben zelden ruzie en als er een ruzie was, was het dezelfde dag alweer opgelost. Echter is de reden dat de relatie over is dat wij telkens meer als beste vrienden met elkaar omgingen. Bij mijn vriendin was het gevoel was ze had de eerste jaren in de relatie, en wat voor haar ook essentieel is, jammer genoeg verdwenen. Een andere reden is dat mijn vriendin heel graag dingen op haar manier doet en dingen alleen doet en ze nooit een eigen huisje/plek heeft gehad. Bij haar ouders thuis kon ze totaal niet haar eigen dingen doen en dit is altijd een probleem geweest.
Nu ben ik totaal niet iemand die ergens snel een probleem van maakt, als ze een avondje lekker alleen dingen wou doen, vond ik dat best en ging ik lekker een filmpje kijken of wat gamen of wat dan ook, zelf vind ik dit ook wel leuk af en toe.
Nu zit ik echt met een klotegevoel, elke dag als zij naar werk is (ik volg zelf een studie en werk parttime) zit ik over de situatie na te denken en zit ik vooral te denken dat ik eigenlijk helemaal geen leven wil voorstellen zonder haar. Ze is echt mijn alles, ik kan met haar over alles praten, lachen over van alles en nogwat, ik kan volledig mijzelf zijn en ben echt 100% op mijn gemak. We hebben totaal geen ruzie nu ook, wat ik ook helemaal niet wil.
Nu wonen we nog samen en zoeken we naar een oplossing. Ik terug naar mijn ouders is (eigenlijk) geen optie, ik zal mijzelf dan zo ellendig voelen dat er niks meer van de studie terecht zal komen. Over de toekomst qua wonen lig ik eigenlijk ook helemaal niet wakker, wat mij wel heel erg lijkt is niet meer samen met haar zijn, ik heb heus wel vrienden, zelfs een paar die ik al 14 jaar ken, maar ik werd en word nogsteeds echt vrolijk als ik vanuit werk of wat dan ook weer lekker thuis kom en met haar kan praten of dingen samen doen.
Ik weet wel dat ze er echt wel goed over heeft nagedacht en dat haar besluit vastligt. Ook al zegt mijn gevoel wat anders en hoop ik nogsteeds dat het goedkomt, maar ik hou liever een vriend hieraan over dan helemaal niks.
Ik weet eigenlijk niet wat voor reactie ik hierop moet krijgen, maar het voelt goed om even wat te tikken. Ik voel echt vanuit mijn hart dat ik zoooo ontzettend veel van deze vrouw hou, dat ik echt niet kan voorstellen dat het straks, wanneer wij niet meer samenwonen, echt over is.
Geen ruzies, meningsverschillen, geen (geld)problemen zoals ik nu al hoor kerel..quote:
Klinkt raar, maar misschien heeft ze jou niet meer in je hoofd...
Ik weet niet of je ook het liefdes gevoel voor iemand kwijt kan raken zonder dat er verlieftheid in het spel is, maar soms zit je in een soort sleur (continu hetzelde doen, steeds dezelfde dingen die de ander niet aanstaat) en kiest een van de twee personen voor de makkelijkste uitweg.
Ik hield ook met hart en ziel van m'n ex vriendin en die heeft me maanden lang gek gemaakt door mij te kleineren omdat ze zelf onzeker was voordat ze het uitmaakte voor een ander. Degene waarvan je het meeste houd kan je het meeste pijn doen blijkt maar weer..
Ik heb ook een andere vriendin die soms twijfeld over haar vriend, ze zijn al minstens 4x uit elkaar geweest laatste keer was 9 maanden, zij twijfeld of hij ooit serieus genoeg word, maar ze blijft wel bij hem, maar ik weet niet voor hoe lang, ik hoop dat ze het samen oplosen.
Misschien is jouw vriendin wijzer en breekt ze nu gewoon omdat ze niet langer zeker is van wat ze wil in het leven, en jouw hiermee beschermd, dat zal haar vast ook niet makkelijk gevallen zijn na al die jaren.
In mijn mening is een vriendschap alleen mogelijk als je samen heb besloten dat het gevoel er niet meer is. Als een van de twee toch nog verder wil en de ander niet zal je écht alleen maar problemen krijgen van verlangens en hoop die niet beantwoord worden en hierdoor pijn.
De redenen in de liefde zijn ongrijpbaar voor logica.. als je ex-vriendin haar gevoel volgt kan jij dat niet begrijpen omdat jouw gevoel iets anders zegt.
Ik wou dat ik je verder kon helpen, maar zoals iedereen sta je er alleen voor in het echte leven, verders heb je fok om van je af te schrijven en steun te krijgen.
Ga voor jezelf na, de goede en slechte kanten van jullie relatie, paste jullie echt bij elkaar?
Of hield je gewoonweg zó veel van haar dat je alles accepteerde
In mijn ervaring accepteer je op een gegeven moment dingen in je relatie van je partner die eigenlijk tegen je nature in kunnen gaan, maar liefde maakt je blind en verzacht dit en dan lever je een stukje van jezelf in.
Probeer rationeel te denken en te praten.. emoties zijn verschrikkelijk sterk en zullen soms je gedachten overnemen en je dingen laten doen die je eigenlijk niet moet doen.. probeer jezelf te beheersen en zoek kracht bij de mensen die nog wel van je houden, zoals je ouders, vrienden enz.
Sterkte, de eerste weken zijn 't ergst, probeer zo snel mogelijk de belangrijste dingen te regelen die je samen moet regelen anders sleept alles, en de pijn erg lang door.
Wetenschappelijk is domweg bekend dat verliefdheid je gezonde oordeelsvermogen weg neemt.
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
Liefde: Hans Teeuwen || Youp ||Theo Maassen
Mannen over vrouwen _O-
Altijd blijven lachen
De eerste tijd is het moeilijkst .Wat mij opvalt in veel verbroken relaties dat diegene die het verbreekt vaak te veel verwacht over het gevoel wat je moet hebben in een lange relatie .Ik bedoel dat het gevoel van de eerste jaren niet realistisch is om dat nu ook nog zo te voelen .Houden van gaat met ups en downs,zeker als je samenwoont .De sleur komt om de hoek kijken ,maar daar is toch wat aan te doen .Zeker als er geen issues tussen jullie spelen ,geen grote conflicten .quote:Op zondag 30 november 2008 17:44 schreef Account het volgende:
Nu een weekje meegelezen en toch maar even tijd om mijn verhaal te posten.
Sinds een week is mijn 6 jarige relatie met mijn vriendin over, wat ik echt superjammer vind. Ik zal proberen in het kort de situatie te beschrijven. Ik heb mijn vriendin leren kennen toen ik 20 was, toen woonde ik, net als zij, gewoon nog thuis bij onze ouders. Ik zag al snel dat ik echt supergek op haar was en we hadden ons dus al snel ingeschreven voor een huurwoning.
Na 4 jaar lang te hebben gewacht hadden we vorig jaar eindelijk samen een woning. Ik was echt supergelukkig, aangezien ik het totaal niet naar mijn zin had thuis. Ik heb een zeer slechte band met mijn ouders en eindelijk had ik samen een huisje met mijn vriendin! Door het dolle heen! Ik had samen met mijn vriendin een hele open relatie, we waren beide niet bezitterig en hadden beide ook ons eigen leven en belemmerden elkaar totaal niet hierin. Echter merkte ik wel aan mijn vriendin dat ze graag dingen alleen doet, lekker een muziekje luisteren op haar kamer (we hebben 5 kamers) of lekker een serie'tje kijken o.i.d.
Nu heeft mijn vriendin een week geleden de knoop doorgehakt, onze relatie is over. Ik was echt kapot en vind het nogsteeds lastig om te bevatten, aangezien zij echt de liefde is van mijn leven en ik dolgraag mijn leven met haar wil delen. We hebben zelden ruzie en als er een ruzie was, was het dezelfde dag alweer opgelost. Echter is de reden dat de relatie over is dat wij telkens meer als beste vrienden met elkaar omgingen. Bij mijn vriendin was het gevoel was ze had de eerste jaren in de relatie, en wat voor haar ook essentieel is, jammer genoeg verdwenen. Een andere reden is dat mijn vriendin heel graag dingen op haar manier doet en dingen alleen doet en ze nooit een eigen huisje/plek heeft gehad. Bij haar ouders thuis kon ze totaal niet haar eigen dingen doen en dit is altijd een probleem geweest.
Nu ben ik totaal niet iemand die ergens snel een probleem van maakt, als ze een avondje lekker alleen dingen wou doen, vond ik dat best en ging ik lekker een filmpje kijken of wat gamen of wat dan ook, zelf vind ik dit ook wel leuk af en toe.
Nu zit ik echt met een klotegevoel, elke dag als zij naar werk is (ik volg zelf een studie en werk parttime) zit ik over de situatie na te denken en zit ik vooral te denken dat ik eigenlijk helemaal geen leven wil voorstellen zonder haar. Ze is echt mijn alles, ik kan met haar over alles praten, lachen over van alles en nogwat, ik kan volledig mijzelf zijn en ben echt 100% op mijn gemak. We hebben totaal geen ruzie nu ook, wat ik ook helemaal niet wil.
Nu wonen we nog samen en zoeken we naar een oplossing. Ik terug naar mijn ouders is (eigenlijk) geen optie, ik zal mijzelf dan zo ellendig voelen dat er niks meer van de studie terecht zal komen. Over de toekomst qua wonen lig ik eigenlijk ook helemaal niet wakker, wat mij wel heel erg lijkt is niet meer samen met haar zijn, ik heb heus wel vrienden, zelfs een paar die ik al 14 jaar ken, maar ik werd en word nogsteeds echt vrolijk als ik vanuit werk of wat dan ook weer lekker thuis kom en met haar kan praten of dingen samen doen.
Ik weet wel dat ze er echt wel goed over heeft nagedacht en dat haar besluit vastligt. Ook al zegt mijn gevoel wat anders en hoop ik nogsteeds dat het goedkomt, maar ik hou liever een vriend hieraan over dan helemaal niks.
Ik weet eigenlijk niet wat voor reactie ik hierop moet krijgen, maar het voelt goed om even wat te tikken. Ik voel echt vanuit mijn hart dat ik zoooo ontzettend veel van deze vrouw hou, dat ik echt niet kan voorstellen dat het straks, wanneer wij niet meer samenwonen, echt over is.
Vind het echt heel gauw opgegeven.ze had in mijn beleving er nog voor kunnen gaan .
Het is ontzettend moeilijk nu voor je .schrijf,scheld ,huil en fok van je af
XX
Dompertje
Nog even een egoposting .
Nog steeds niks gehoord van ex over de foto's .Maar nu zijn mijn ouders echt heel erg kwaad,zat er eigenlijk al aan te komen .Ze willen die foto's graag hebben[tante en laatste vakantie ] maar ik wil niet dat ze zich hiermee gaan bemoeien .Dus binnenkort toch hem voor het blok zetten ,ga gewoon zonder afspraak langs .
Pfft wat een moeilijk gedoe .Hij ligt zo dwars ,laat zich wel erg kennen,bah waarom neemt hij zijn verantwoording gewoon niet ?Dit moet niet te lang duren anders sta ik niet voor mijn pa in
Nog steeds niks gehoord van ex over de foto's .Maar nu zijn mijn ouders echt heel erg kwaad,zat er eigenlijk al aan te komen .Ze willen die foto's graag hebben[tante en laatste vakantie ] maar ik wil niet dat ze zich hiermee gaan bemoeien .Dus binnenkort toch hem voor het blok zetten ,ga gewoon zonder afspraak langs .
Pfft wat een moeilijk gedoe .Hij ligt zo dwars ,laat zich wel erg kennen,bah waarom neemt hij zijn verantwoording gewoon niet ?Dit moet niet te lang duren anders sta ik niet voor mijn pa in
Dompertje en Chev, bedankt voor jullie posts.
Mijn gevoel is hetzelfde als wat jij beschrijft Dompertje, ik heb het gevoel dat bij lange relatie er een heel ander gevoel aanwezig is als bij een korte relatie. Jammer genoeg mist mijn ex een bepaald gevoel dat ze vind dat ze moet hebben in een relatie. Echter besef ik wel dat ik alleen zou willen doorgaan met deze relatie als zij hetzelfde voelt als ik, ook al is dit wel heel lastig.
Nu hopen dat er snel een oplossing is te vinden qua woningen, aangezien wij beide waarschijnlijk deze woning niet in ons eentje kunnen betalen en ik zeker niks kan kopen zolang ik nog bezig ben met mijn studie. Vandaag naar dingen informeren en hopelijk vinden we snel een oplossing. Nu heb ik echt het idee dat ik stilsta in het leven.
Mijn gevoel is hetzelfde als wat jij beschrijft Dompertje, ik heb het gevoel dat bij lange relatie er een heel ander gevoel aanwezig is als bij een korte relatie. Jammer genoeg mist mijn ex een bepaald gevoel dat ze vind dat ze moet hebben in een relatie. Echter besef ik wel dat ik alleen zou willen doorgaan met deze relatie als zij hetzelfde voelt als ik, ook al is dit wel heel lastig.
Nu hopen dat er snel een oplossing is te vinden qua woningen, aangezien wij beide waarschijnlijk deze woning niet in ons eentje kunnen betalen en ik zeker niks kan kopen zolang ik nog bezig ben met mijn studie. Vandaag naar dingen informeren en hopelijk vinden we snel een oplossing. Nu heb ik echt het idee dat ik stilsta in het leven.
Kun je niet voor even bij een vriend terecht of anti kraak ? Zolang je in deze woning blijft is het veel moeilijker voor je,spreek uit eigen ervaring.Scheelt enorm,geeft veel meer rust voor je .Wel fijn dat de communicatie tussen jullie redelijk verloopt,zeker als je nog samen in een huis woont .quote:Op maandag 1 december 2008 09:52 schreef Account het volgende:
Dompertje en Chev, bedankt voor jullie posts.
Mijn gevoel is hetzelfde als wat jij beschrijft Dompertje, ik heb het gevoel dat bij lange relatie er een heel ander gevoel aanwezig is als bij een korte relatie. Jammer genoeg mist mijn ex een bepaald gevoel dat ze vind dat ze moet hebben in een relatie. Echter besef ik wel dat ik alleen zou willen doorgaan met deze relatie als zij hetzelfde voelt als ik, ook al is dit wel heel lastig.Ja,anders werkt het zeker niet .Denk je dat er een goeie vriendschap overblijft tussen jullie?
Nu hopen dat er snel een oplossing is te vinden qua woningen, aangezien wij beide waarschijnlijk deze woning niet in ons eentje kunnen betalen en ik zeker niks kan kopen zolang ik nog bezig ben met mijn studie. Vandaag naar dingen informeren en hopelijk vinden we snel een oplossing. Nu heb ik echt het idee dat ik stilsta in het leven.
De communicatie tussen ons is gelukkig nog goed ja. We kunnen overal over praten en praten ook elke dag over de situatie. Vandaag informeren over de mogelijkheden die we hebben en anders overweeg ik of ik misschien wel op kamers ga o.i.d, ook al is dat totaal niet mijzelf, ik heb een gruwelijke hekel aan de grote stad.quote:Op maandag 1 december 2008 10:06 schreef dompertje het volgende:
[..]
Kun je niet voor even bij een vriend terecht of anti kraak ? Zolang je in deze woning blijft is het veel moeilijker voor je,spreek uit eigen ervaring.Scheelt enorm,geeft veel meer rust voor je .Wel fijn dat de communicatie tussen jullie redelijk verloopt,zeker als je nog samen in een huis woont .
De 2 vrienden waar ik misschien wel een mogelijkheid heb om bij te wonen wonen beide in Rotterdam, waarvan 1tje samenwoont en de ander een 1 kamer appartement heeft. Dus dat word wel heel lastig.
En of ik denk dat ik een goede vriendschap hieraan kan overhouden, dat denk ik zeker en daar hoop ik op, zou ik heel blij mee zijn en ik weet zeker dat ik er goed mee kan omgaan.
En kan een van jullie niet blijven wonen daar en bv een huisgenoot nemen ? Samen de kosten delen ,is dat een mogelijkheid?Hebben jullie veel gemeenschappelijke vrienden? .Wil niet negatief over komen maar in de praktijk blijkt nogal eens dat vriendschap met je ex niet werkt,ondanks dat jullie als vrienden uit elkaar zijn gegaan .Verwacht er niet veel van,dan is de teleurstelling niet te grootquote:Op maandag 1 december 2008 10:11 schreef Account het volgende:
[..]
De communicatie tussen ons is gelukkig nog goed ja. We kunnen overal over praten en praten ook elke dag over de situatie. Vandaag informeren over de mogelijkheden die we hebben en anders overweeg ik of ik misschien wel op kamers ga o.i.d, ook al is dat totaal niet mijzelf, ik heb een gruwelijke hekel aan de grote stad.
De 2 vrienden waar ik misschien wel een mogelijkheid heb om bij te wonen wonen beide in Rotterdam, waarvan 1tje samenwoont en de ander een 1 kamer appartement heeft. Dus dat word wel heel lastig.
En of ik denk dat ik een goede vriendschap hieraan kan overhouden, dat denk ik zeker en daar hoop ik op, zou ik heel blij mee zijn en ik weet zeker dat ik er goed mee kan omgaan.
Gisteren heb ik mn ex nog maar eens geprobeerd te bellen; uiteraard weer zonder succes kreeg wel een smsje van dr dat ik haar nog even met rust moest laten en ze me zou bellen als ze er aan toe was Tja, wat moet ik daar nou mee? Als ze na 2 maanden nog steeds niet in staat is om me te spreken, laat staan te zien, dan vraag ik me toch heel sterk af of ze me wel alles verteld heeft, en als ze het er echt zo moeilijk nog mee zou hebben dan moet ze zich eens goed afvragen of ze wel de juiste keus heeft gemaakt dan.... Ze krijgt nog 2 weken van me (heb ik dr ook terug gestuurd) en dan lijkt het me dat ik toch echt wel redelijk geweest ben om 2 maanden te moeten wachten om eens erachter te kunnen komen waarom mn relatie na 4 jaar gestopt is
kreeg wel een smsje van dr dat ik haar nog even met rust moest laten en ze me zou bellen als ze er aan toe was Tja, wat moet ik daar nou mee? Als ze na 2 maanden nog steeds niet in staat is om me te spreken, laat staan te zien, dan vraag ik me toch heel sterk af of ze me wel alles verteld heeft, en als ze het er echt zo moeilijk nog mee zou hebben dan moet ze zich eens goed afvragen of ze wel de juiste keus heeft gemaakt dan.... Ze krijgt nog 2 weken van me (heb ik dr ook terug gestuurd) en dan lijkt het me dat ik toch echt wel redelijk geweest ben om 2 maanden te moeten wachten om eens erachter te kunnen komen waarom mn relatie na 4 jaar gestopt is
Das echt balen voor je Kroegtijger !Niet echt hoopvol joh ,groot gelijk dat je haar nog twee weken geeft .quote:Op maandag 1 december 2008 11:10 schreef kroegtijger het volgende:
Gisteren heb ik mn ex nog maar eens geprobeerd te bellen; uiteraard weer zonder succes
Ze zal toch wel nu weten waar ze mee bezig is ?Dit maakt je zo onzeker he? En ook pist denk ik
En zoals je al zegt,dit is haar beslissing [verbreken relatie] Je zou hierdoor denken dat het jouw beslissing was ,dat gevoel heb ik ook bij mijn ex helaas .
Kroegtijger, ik denk dat het goed is dat je die deadline hebt gesteld en ook aan haar hebt medegedeeld. Ik zag eigenlijk al een tijdje aankomen dat jouw situatie niet op deze manier door kon gaan, wellicht komt het nu toch weer 'goed', anders is de klap straks even hard, maar kan je wel beginnen met het loslaten
Account, als ik jouw verhaal lees, ben ik bang dat zij simpelweg het gevoel heeft 'te jong' met de relatie te zijn begonnen. Wat nu gebeurt, zou bij vrijwel iedereen in iedere relatie voorkomen, maar je moet eerst je wilde haren kwijt zijn voor je daar aan toe bent. Blijkbaar is zij dat helaas nog niet.. Klote man, succes er mee!
Account, als ik jouw verhaal lees, ben ik bang dat zij simpelweg het gevoel heeft 'te jong' met de relatie te zijn begonnen. Wat nu gebeurt, zou bij vrijwel iedereen in iedere relatie voorkomen, maar je moet eerst je wilde haren kwijt zijn voor je daar aan toe bent. Blijkbaar is zij dat helaas nog niet.. Klote man, succes er mee!
