De kunst van het loslaten van je ex #68

Deeltje 68

De laatste post:

quote:

Op donderdag 27 november 2008 12:50 schreef LalalaHippie het volgende:

[..]

Heb daar ook moeite mee, hoe lastig mijn ex ook doet... Hij blijft moeilijk doen over spullen en geld 't Is zo sneu dat ie niet gewoon het wil afhandelen. Hij gunt me niets, omdat hij heeft moeten verhuizen en ik nu nog in ons huis woont. Terwijl hij na veel getouwtrek er zelf mee ingestemd heeft.

En de voorlaatste post:

quote:

Op donderdag 27 november 2008 12:09 schreef kroegtijger het volgende:

[..]

Dat is inderdaad wat ik wil bereiken. Als ze inderdaad op vriendschappelijke basis verder wil gaan (zoals ze meerdere malen heeft aangegeven) is het imho natuurlijk van essentieel belang om nu al vast te stellen wat er precies is gebeurd. Gevoelens verdwijnen niet "zomaar". Daar is een aanleiding voor, maar wat die aanleiding is kan ik nu alleen maar naar raden. En ik denk dat ik wel op het juiste spoor zit daarmee, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Er is maar 1 persoon die daar antwoord op kan geven, en dat is mn ex, maar volgens mij weet ze het zelf nog niet eens wat nou de aanleiding is en probeert ze er gewoon overheen te stappen. Er overheen stappen is natuurlijk een heel leuke oplossing als je elkaar daarna niet meer ziet of spreekt, maar als je op vriendschappelijke basis verder wilt lijkt het me wel van belang natuurlijk; mocht namelijk de aanleiding zijn zoals ik al beschreven had (dus een combinatie van heel veel verschillende dingen), dan is de kans natuurlijk levensgroot dat op het moment dat de aanleiding weg is, de gevoelens weer terug komen en we weer van voorafaan gaan beginnen. Dat lijkt mij in ieder geval niet handig. En misschien dat ze wel een heel goede aanleiding heeft die haar gevoelens hebben doen afnemen hoor, dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Maar vertel me dat dan ook, en laat me niet maar een beetje raden. Ze zal echt heel diep bij haarzelf na moeten gaan wat die aanleiding geweest is wil je uit het verleden kunnen leren om er voordeel me te kunnen doen in de toekomst. Anders blijf je keer op keer tegen dezelfde muur aanlopen en zal het nooit een gezonde verstand-houding opleveren. Of dat nou is als zijnde een relatie of gewoon op vriendschappelijke basis.
En mocht het inderdaad zo zijn zoals ik denk, dan is de kans enorm groot dat die gevoelens terug komen. De druk is nu namelijk van de ketel, ze heeft haar rust kunnen nemen etc etc, dus het lijkt me tijd om nu ook aan een oplossing te kunnen werken. Klein detail: ik kan niet alleen aan die oplossing werken; daar zal ze zelf ook aan moeten willen werken, en tot nu toe is dat nog niet gebleken.
Ze komt vandaag terug van vakantie; ik heb voor mezelf de grens gesteld op 14 december en als ik dan nog niets van haar gehoord heb houdt het een klein beetje op. Het is dan 2 maanden uit; als je na 2 maanden nog steeds het niet voor elkaar kan krijgen om een normaal gesprek met me te voeren, dan vraag ik me heel sterk af wat er aan de hand is... Hoe juist haar keuze is geweest om ermee te stoppen, of wat er speelt wat ze me (nog) niet verteld heeft. Als je het er echt zo moeilijk mee hebt klopt er iets niet is mijn idee.

quote:

Op donderdag 27 november 2008 13:26 schreef dompertje het volgende:
Op donderdag 27 november 2008 12:09 schreef kroegtijger het volgende:

[..]

Dat is inderdaad wat ik wil bereiken. Als ze inderdaad op vriendschappelijke basis verder wil gaan (zoals ze meerdere malen heeft aangegeven) is het imho natuurlijk van essentieel belang om nu al vast te stellen wat er precies is gebeurd. Gevoelens verdwijnen niet "zomaar". Daar is een aanleiding voor, maar wat die aanleiding is kan ik nu alleen maar naar raden. En ik denk dat ik wel op het juiste spoor zit daarmee, maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet. Er is maar 1 persoon die daar antwoord op kan geven, en dat is mn ex, maar volgens mij weet ze het zelf nog niet eens wat nou de aanleiding is en probeert ze er gewoon overheen te stappen. Er overheen stappen is natuurlijk een heel leuke oplossing als je elkaar daarna niet meer ziet of spreekt, maar als je op vriendschappelijke basis verder wilt lijkt het me wel van belang natuurlijk; mocht namelijk de aanleiding zijn zoals ik al beschreven had (dus een combinatie van heel veel verschillende dingen), dan is de kans natuurlijk levensgroot dat op het moment dat de aanleiding weg is, de gevoelens weer terug komen en we weer van voorafaan gaan beginnen. Dat lijkt mij in ieder geval niet handig. En misschien dat ze wel een heel goede aanleiding heeft die haar gevoelens hebben doen afnemen hoor, dat zou natuurlijk zomaar kunnen. Maar vertel me dat dan ook, en laat me niet maar een beetje raden. Ze zal echt heel diep bij haarzelf na moeten gaan wat die aanleiding geweest is wil je uit het verleden kunnen leren om er voordeel me te kunnen doen in de toekomst. Anders blijf je keer op keer tegen dezelfde muur aanlopen en zal het nooit een gezonde verstand-houding opleveren. Of dat nou is als zijnde een relatie of gewoon op vriendschappelijke basis.
En mocht het inderdaad zo zijn zoals ik denk, dan is de kans enorm groot dat die gevoelens terug komen. De druk is nu namelijk van de ketel, ze heeft haar rust kunnen nemen etc etc, dus het lijkt me tijd om nu ook aan een oplossing te kunnen werken. Klein detail: ik kan niet alleen aan die oplossing werken; daar zal ze zelf ook aan moeten willen werken, en tot nu toe is dat nog niet gebleken.
Ze komt vandaag terug van vakantie; ik heb voor mezelf de grens gesteld op 14 december en als ik dan nog niets van haar gehoord heb houdt het een klein beetje op. Het is dan 2 maanden uit; als je na 2 maanden nog steeds het niet voor elkaar kan krijgen om een normaal gesprek met me te voeren, dan vraag ik me heel sterk af wat er aan de hand is... Hoe juist haar keuze is geweest om ermee te stoppen, of wat er speelt wat ze me (nog) niet verteld heeft. Als je het er echt zo moeilijk mee hebt klopt er iets niet is mijn idee.
Nee,dan klopt er iets helemaal niet .Denk dat te confrontatie te moeilijk voor haar is en dat ze het liever voor zich uit schuift .Praat het niet goed,vind haar houding erg slap

Mja, ik wacht het wel even af. En tuurlijk is de confrontatie moeilijk, maar ook al wacht je een jaar, het gaat er gewoon niet makkelijker op worden, eerder moeilijker denk ik. De confrontantie op zich zal dan misschien wat makkelijker zijn (en zelfs dat vraag ik me af) maar de vriendschap daarna opbouwen wordt gewoon hoe langer hoe moeilijker. Maar goed, laat ik nu niet beginnen te zeiken voordat het zover is... ze krijgt na thuiskomst vanmiddag nog 2 weken de tijd om contact op te nemen; daarna doe ik het en als ze dan niet op korte termijn een afspraak wil maken, dan hoeft het niet meer wat mij betreft.
Vanaf de dag dat het uit is gegaan tot aan nu heb ik haar alleen een paar keer even aan de telefoon gehad, maar niet 1x ook maar even gezien... Sorry, maar ik vind dat niet normaal; na 4 jaar samen zijn doe je zoiets niet

quote:

Op donderdag 27 november 2008 13:56 schreef dompertje het volgende:
Vanaf de dag dat het uit is gegaan tot aan nu heb ik haar alleen een paar keer even aan de telefoon gehad, maar niet 1x ook maar even gezien... Sorry, maar ik vind dat niet normaal; na 4 jaar samen zijn doe je zoiets niet

Nee,je hebt gelijk,ze had een gesprek allang met je kunnen aangaan en ja dat bliftt moeilijk,altijd denk ik ,hoe langer ze wacht ,hoe hoger de drempel toch ...Snap niet hoe sommige ex-en handelen ,zal wel aan mij liggen

Volgens haar heeft ze alles al gezegd dat er gezegd moest worden, en wel op het moment dat ze het uit maakte.... We hebben toen inderdaad bijna de hele nacht zitten praten, maar da's imho niet echt een normale manier... Ik wist van niets en was compleet overdondert ermee, en dan verwacht ze dat ik het daar maar mee moet doen; daarna alleen nog maar even telefonisch waarbij ze continue bleef roepen dat ze me dat op die nacht al verteld had en verder niets meer te vertellen had

Mja, laten we hopen dat dr vakantie haar goed heeft gedaan en ze nu eens normaal kan gaan doen. Zo ken ik dr helemaal niet namelijk

quote:

Op donderdag 27 november 2008 14:10 schreef dompertje het volgende:

[..]

Het is toch logisch dat je nog wil praten ,toen ze de relatie verbrak was je overdonderd en emotioneel en dan is het zo en zo moeilijk om duidelijk te kunnen praten .Hier precies andersom .Kort gesprek met wel duidelijk de reden van mijn beslissing .Hij had het niet verwacht ,werd erg boos en emotioneel .Heb daarom gezegd dat ik daarna nog een gesprek wilde ,is ook de volgende dag gebeurd ,diverse keren op zijn verzoek[nachten] .Vind ik niet meer dan normaal,een lange relatie is niet zomaar na het verbreken over en als je ex vragen heeft moet je die kunnen beantwoorden .
Net zolang totdat het voor beide redelijk is [zover mogelijk ]

Dat leek mij dus ook niet meer dan normaal om het zo te doen; het vervelende is dat ik weet dat ze het juist allemaal goed probeert te doen en ze ervan overtuigd is dat dit de juiste manier is. Was het maar zo dat ze het kwaad bedoelde, dan kon ik er nog boos over zijn Ik heb ook heel sterk het vermoeden dat ze zelf gewoon geen antwoord op de vraag waarom het dan niet meer zo goed voelt als een 2 maanden daarvoor, en daarom continue de confrontatie uit de weg aan het gaan is omdat ze het ook niet weet. Dus eigenlijk is dat gewoon weer je kop in het zand steken; weglopen voor het beantwoorden van de vraag. Maar juist die vraag is de belangrijkste; als wij weer vriendschappelijk met elkaar omgaan en alle voorwaarden kloppen wel weer om het goede gevoel te krijgen, dan loop je weer tegen hetzelfde probleem op als je er niets aan gaat doen natuurlijk. Daarom is het zo essentieel om de problemen zsm uit de weg te ruimen, want pas dan kunnen we vriendschappelijk verder gaan en zien we vanuit daar wel weer

quote:

Op donderdag 27 november 2008 14:13 schreef PhoenixNLx het volgende:

[..]

heb dat ook nooit begrepen hoor, dat mensen ineens zo anders kunnen doen... net alsof je ze niet kent/gekend hebt...

ik citeer uit marco borsato - Margherita

het is net of iemand anders in jouw lichaam is gekropen
en ik heb niet eens gemerkt
dat ie naar binnen is geslopen
om jouw liefde uit te wissen
en m'n wereld te vernielen
_{wil er niemand me vertellen
dat ik alles heb gedroomd}

en vond marco borsato nooit zo boeiend...

Tja, dat kan ik ook niet volgen inderdaad; lijkt mij voornamelijk om maar aan de ander te laten zien dat je het echt meent en het over is ofzo... imho een heel slechte manier.
Wat dat betreft heb ik in ieder geval voor mezelf wel een wijze les hieruit getrokken, en da's dat ik voorop sta.

Ik citeer uit The Levellers - One Way

There's only one way of life
And that's your own your own your own



Geweldig nummer om jezelf weer even te leren dat jij voorop staat

ik ook
Heb er in ieder geval een hele hoop steun al aan gehad

quote:

Op donderdag 27 november 2008 15:11 schreef dompertje het volgende:

[..]

Ja,echt fijn om ervaringen van je af te typen en goeie reacties ,meestal

en erg prettig om zo nu en dan de bevestiging te krijgen dat je op de goede weg bent, danwel adviezen te krijgen van mensen die in dezelfde situatie zitten / zaten

quote:

Op donderdag 27 november 2008 15:21 schreef Chev het volgende:

[..]

Ik denk dta je de spijker op de kop slaat kroegtijger, dat zal het wel zijn "gewoon doorgaan" zonder terug te kijken.. mijn ex heeft nog wel 5 weken (waarvan 2 vakantie weken dat ze op vakantie was) nog msn contact met me gehad, die me alleen amar pijn deden, maar ik heb haar (ff kijken) op 2 dagen na exact 5 maanden niet meer gezien, en zeker al 3 maanden niet gesproken, of 6 weken geen text bericht gehad.

Uit het oog, uit het hart vooral als je al een ander gevonden heb
Ik geloof dat bij degene die aan de kant geschoven zijn voor een ander, op langere termijn zeker beter af zijn dan degene die meteen zijn doorgestapt in een nieuwe relatie.

Zij zullen de pijn van het verlies die ze zo hard proberen weg te drukken bij een ander dubbel of 3x zo hard voelen als ze in de steek gelaten worden en dan misschien net als ons hun eigen problemen en gevoel onder ogen moeten komen, hiervan leren en groeien zoals wij nu doen.
[..]

Ik ook, bedankt allemaal voor de steun en het aanhoren (lees) van alle klaagzangen haha
Het komt allemaal wel goed als we ons leven weer op de baan hebben
En dat moeten we zelf doen.

Dat zeg ik.... there's only one way of life, and that's your own

quote:

Op donderdag 27 november 2008 15:33 schreef ohnikua het volgende:

[..]

Tering zeg, ze maakt het je niet makkelijk om je bij de (naar mijn idee juiste) beslissing te houden.. Snap dat het moeilijk is, maar als ik jou was, zou ik toch proberen je bij de rationele gronden te houden, hoe emotioneel zij het nu ook maakt.

Tja, NEUTE heeft gelijk dat ie het eerst even allemaal op een rijtje wil zetten. Of het inderdaad de juiste beslissing is, dat kan alleen NEUTE dan ook bepalen natuurlijk. Bedenk wel dat (vrijwel) ongeacht wat er gebeurd is in het verleden het wel gerepareerd kan worden. Soms zal dat een proces zijn van maanden / jaren, en de andere keer kan je er met 1 of 2 keer praten al uit zijn en is alles weer ok. Gezien het verhaal van NEUTE lijkt me dat mocht hij ervoor kiezen om het nieuw leven in te gaan blazen, het wel de nodige gesprekken en veel tijd zal kosten wil het weer een beetje ok zijn. Er is heel veel stuk gemaakt en dat gaat toch altijd veel sneller dan het weer repareren. Maar onmogelijk is het imho nooit. Als je echt wil, kan het

quote:

Op donderdag 27 november 2008 15:46 schreef ohnikua het volgende:

[..]

Maar op basis van rationaliteit heeft NEUTE al besloten dit niet te willen. Emotionele uitingen van zijn ex, maken het nu wel moeilijk om de ratio de voorkeur te blijven geven.

da's waar ja maar ratio en emotie kunnen nog wel eens een conflict opleveren, en wil niet altijd zeggen dat ratio dan ook maar per defenitie moet winnen natuurlijk

quote:

Op donderdag 27 november 2008 15:49 schreef Chev het volgende:
Tja ik heb mijn ex gewoo gezegt dat ik haar 3 maanden niet wou spreken, is toen 2 maanden geworden omdat ze zich er niet aan hield, toen alles geblokkeerd en verwijderd toen een brief gestuurd hoop shit gehad en nu niks meer.

Heb d'r op z'n minst van te voren verteld wat ik wou, alleen niet dat ik haar geblokkeerd had

Wat ik bedoel is:
Laat je ex gewoon weten wat je wil of gaat doen, en doe het of ze het er nu wel of niet mee eens is. laat hem/haar niet in het duister.

Deels mee eens, deels niet. Da's namelijk ook wat mijn ex deed of liever gezegd doet, maar doe dat dan nadat je eerst alles netjes hebt afgehandeld, en een fatsoenlijke uitleg gegeven hebt. Je laat anders de ander gewoon maanden lang met alleen maar vragen zitten en blokkeert daardoor de mogelijkheid voor de ander om door te gaan en e.e.a los te kunnen laten. Da's ook niet goed. Je kan best even een paar maanden afstand nemen, maar dat doe je imho pas nadat je eerst alles afgehandelt hebt

quote:

Op donderdag 27 november 2008 16:00 schreef Chev het volgende:

[..]

Dat kan je wel als jij degene bent die gedumpt is en rust nodig heeft in mijn mening.
En ja in die 2 maanden heb ik wat rust gevonden maar geen antwoorden.

Ja, da's waar Degene die dumpt heeft de antwoorden op de betreffende vragen, dus die zit niet zo "in de piepzak" so to speak

quote:

Na die 2 maanden heb ik wel een email terug gekregen na mijn brief, maar daar stonden alleen compleet onlogische antwoorden en beschuldigingen in

Snap ook niet waarom ze dat zou doen, maar ik heb in iedergeval een antwoord.

Voor mij waren die 2 maanden rust wel lekker omdat ik 100% zeker wist niks te ontvangen van haar omdat ik alles geblokkeerd had.

Maar dan ga je ook niet verder met de intensie om een vriendschap op te bouwen, maar gewoon 'echt' uit elkaar; da's toch anders imho

quote:

Op donderdag 27 november 2008 16:09 schreef Chev het volgende:

[..]

't is niet echt alsof de keuze je aangeboden word.. als je word 'vervangen' door een ander, dan zijn er te veel emotionele blokkades om daar zelfs maar over na te denken.

Ook da's waar ja wat dat betreft is het heel erg per situatie verschillend inderdaad

pfff, nou weer zoiets raars... kreeg net een telefoontje van een meisje waar ik een jaar of 5 geleden een tijdje mee heb gerotzooid... die is nu weer in 't land (woonde een tijdje in het buitenland) en wilde graag nog even wat afspreken binnenkort Vind het wel heel leuk haar weer terug te zien natuurlijk, maar ben een beetje bang dat ze wat meer wil dan alleen effe een borrel samen te drinken ofzo Denk wel dat ik even met haar afspreek, maar wil het daar dan ook wel bij laten dan voor nu. Ben er nog helemaal niet aan toe om aan andere vrouwen te denken, maar een avondje stappen is natuurlijk wel altijd leuk

quote:

Op donderdag 27 november 2008 16:49 schreef ohnikua het volgende:
Gewoon doen inderdaad, als jij niet meer wilt dan gezellig afspreken, dan gebeurt er niet meer dan dat (en dat is voor haar ook geen onoverkomelijke ramp). Stel dat je er tijdens die afspraak achter komt dat je toch wél toe bent aan nieuwe vrouwen, dan is dat ook alleen maar prima, je leeft immers (zoals je zelf steeds aangeeft ) voor jezelf, niet voor de eventuele hoop op je ex!

Oh nee?? dat denk jij maar.... zo'n jonge God als dat ik ben is een lust voor elke vrouw natuurlijk, en dus wel een onoverkomelijke ramp

Maar goed, ik zal inderdaad wle even gaan kijken hoe e.e.a loopt. Zal allemaal wel goed komen denk ik

quote:

Op donderdag 27 november 2008 16:55 schreef dompertje het volgende:
Oh nee?? dat denk jij maar.... zo'n jonge God als dat ik ben is een lust voor elke vrouw natuurlijk, en dus wel een onoverkomelijke ramp

hihih wat loop ik mis..........

Jij was nog niet toe aan een andere man vertelde je net

quote:

Op donderdag 27 november 2008 17:30 schreef ohnikua het volgende:

[..]

Volgens mij is zijn beslissing niet zozeer gebaseerd op boosheid, maar op het besef dat hij haar niet meer kan vertrouwen, wat toch een basiselement is voor een relatie. Dat vertrouwen is niet 'ineens' beschadigd door de ontdekkingen van het vreemdgaan, maar was al een probleem bij NEUTE, waarvoor hij zelf psyghische hulp kreeg. Rationeel gezien gaat dit dus niet meer werken, naar mijn mening. Deze issues zijn niet zomaar uit te werken.

Vertrouwen moet iemand verdienen, en als dat vertrouwen geschaad is (wat toch altijd heel snel gaat dan), dan kost dat gewoon heel veel tijd en moeite om dat weer terug te verdienen. Voorwaarde is wel dat je open moet staan dan om die persoon de kans te geven het terug te verdienen. imho is dat (bijna) altijd wel mogelijk, alleen kost dat heel erg veel tijd.
Voorbeeldje (dat misschien niet helemaal in deze context past, maar bedoeld is ter illustratie van vertrouwen)
Ik heb jaren lang in een kroeg gewerkt die draait op vrijwilligers. Deze tent is bijna 3 jaar dicht geweest vanwege vergunnings-perikelen. Daarbij / daardoor was de kas van die tent zo goed als leeg. Na heel erg hard te hebben gewerkt eraan met zn allen zijn we uiteindelijk weer open gegaan. Een jaar later bleek dat 1 van de medewerkers (die volledig op de hoogte was van het financiele plaatje, de geschiedenis etc) op heel constante basis geld uit de kassa te jatten. Uiteraard volstrekt on-acceptabel en uiteraard is hij eruit gegooid en heeft geld terug moeten betalen daarvoor (we hebben hem maar niet aangegeven bij de politie; dat vonden we net iets te ver gaan). Niemand van ons vertrouwt die jongen nu nog en niemand heeft eigenlijk ook nog contact met hem, maar hij krijgt (in ieder geval bij mij) wel de kans om dat vertrouwen weer terug te winnen. Het is niet zo dat we op een avondje stappen hem de pot laten beheren ofzo natuurlijk maar het zal hem jaren kosten om deze stommiteit ongedaan te maken. Ook een kwestie van vertrouwen dat je in een paar avondjes compleet hebt verloren en wat hem jaren kost om weer enigszins terug te kunnen winnen ALS hem dat al zal lukken.
Zelfde geldt imho voor een ex die vreemd is gegaan; die moet je ook de kans geven een fout te herstellen. Dat iemand eens een fout maakt, dat kan gebeuren... Maar dan moet je ook de kans geven om die fout te herstellen en te laten zien dat het inderdaad niet meer voorkomt. Leren uit het verleden dus. Maar goed, dat kan dus alleen als je open staat om iemand die kans te geven en volgens mij kan je alleen iemand die kans gunnen als die persoon dat ook waard is. Hou je echt van je ex, dan ben je in staat om zo'n misstap te vergeven. Maar hoe vaker / langer die misstappen gemaakt worden, hoe moeilijker dat is. En hoe veel je ook van iemand houdt, op een gegeven moment slaat de balans dan door naar de kant dat je die 2e (of 3e of 4e) kans niet meer geeft. Hoe dat zich dan weer bij NEUTE verhoudt, dat kan alleen NEUTE zelf beoordelen natuurlijk.

quote:

Bij mij zelf is het nu een week uit en ik vind het vooral heel 'vreemd', ik voel me een beetje 'numb'. Het leven gaat gewoon maar een beetje door, ik ben er niet ziek van ofzo, maar er heerst het constante gevoel dat er 'iets aan de hand is', dat als doffe kiespijn op de achtergrond aan het zeuren is. Alsof het echte besef nog in moet slaan, of dat het 'echte besef' misschien wel helemaal niet komt en het loslaten 'vanzelf' gaat. Het is maar vreemd, maar ben er in ieder geval niet depressief over.

Tja, da's natuurlijk ook weer een heel persoonlijk iets... De eerste 3 weken waren voor mij gewoon een regelrechte hell. Ik heb elke dag wel huilend op bed gelegen, heb 2 weken lang geen hap eten binnen gehouden etc. Ondertussen eet ik wel weer een beetje (is nu anderhalve maand later) maar lang niet meer zoveel als daarvoor; het smaakt me ook helemaal niet oid. Nu heb ik nog wel wat reserves, dus veel kwaad kan het niet

quote:

Op donderdag 27 november 2008 17:27 schreef dompertje het volgende:

[..]

Klopt,maar een goddelijke man kan zelfs ik niet laten lopen

hehe, valt wat voor te zeggen ja

quote:

Op donderdag 27 november 2008 18:20 schreef ohnikua het volgende:
Kroegtijger, je hebt natuurlijk gelijk met je verhaal over vertrouwen. Mijn perceptie op de situatie van NEUTE is, dat doorgaan met de relatie veel meer problemen dan gunsten oplevert, zeker gezien de moeite die hij al had met het vertrouwen van zijn ex vóórdat haar vreemdgaan aan het licht kwam. Maargoed, hier is geen standaardregel voor natuurlijk.

Hoe 'de klap' aankomt is naast persoonlijk, ook wel contextueel. De vorige keer dat het uit ging, kwam dat volledig van haar kant, en was ik er direct kapot van en dat werd gelijdelijk minder. Nu was het meer een beslissing van beide kanten, iets meer van mijzelf zelfs, en was het een idee waar ik al een tijd steeds heftiger mee begon te lopen. Nu is het eenmaal zover en ben ik er eigenlijk minder verdrietig om, dan daarvoor, maar ben ik wel bang voor de klap die alsnog komen gaat, zoals E_A ook omschrijft.

Tja, zoals ik dus ook al aangaf is er maar 1 die deze afweging kan maken en dat is NEUTE. Dan weegt het niet kunnen vertrrouwen dus zwaarder in dit geval dan de gevoelens, en dan is de keus inderdaad logisch valt imho ook niets op af te dingen ook, maar de inschatting van deze beslissing kan via internet niet zo even gemaakt worden; gevoel kun je niet over brengen op een forum zoals je dat met feiten kan. Je kan hooguit proberen het te omschrijven