Zwangerschap en geboorte deel 415

Dakota, nee, sorry..

Mibos, ik heb geen zin in zulke heftige discussies, ik PM je wel even.

Nou dat weet ik niet maar even zondag even geoefend en zondag op maandagnacht begonnen de weeen

Maar Reinhilde, je kan toch ook niet verwachten dat mensen alleen maar positief reageren?
Het is voor jou een uitlaatklep, maar als je geen reacties wilt, of alleen die, die in jouw straatje passen kan je beter een blog starten.
Dit bedoel ik echt niet rot verder, maar je post op een openbaar forum, je post al 40 weken mee, dan weet je ook hoe het er aan toe gaat hier. Er zijn hordes mensen die met je meeposten in hoe vervelend het wel niet is, maar er zijn er ook altijd bij, die even wat tegengas geven.
En mss niet eens zo gek ook, want volgens mij is Mibos in dit geval alleen maar erg realistisch...

Reinhilde, ik lees hier niet vaak dus ik ken je situatie niet goed verder maar het laatste stukje heb ik nu meegekregen en ik wil er toch iets over kwijt.

Ik zat in hetzelfde schuitje bij mijn eerste.
Ik lag vanaf week 30 in het ziekenhuis aan bed gekluisterd en trok het op een gegeven moment ook heel slecht. Ik zag het totaal niet meer zitten en omdat ik dat wilde ben ik ingeleid en niet omdat mijn kindje het slecht had maar omdat ik het psychisch niet meer trok.
Ik heb daar altijd spijt van gehad.
De bevalling liep van geen meter, duurde vreselijk lang en mijn baby heeft het niet makkelijk gehad met zuurstofgebrek op de koop toe.
Of het zo is weet ik niet maar ik heb altijd het gevoel gehad dat hij er niet klaar voor was en dat ik het gewoon geforceerd heb.
Ik zou het nooit meer doen in ieder geval (wat zijn die 2 weken nou)

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:17 schreef DJMO het volgende:
ik weet wel dakota, dat ik mijn huwelijksnacht seks gehad heb, en direct daarna bloed verloor, de dagen erna niets meer, maar nu vandaag wel wat meer harde buiken bespeur dan vorige week etc.

mja maar dan had ik allllllllaaaang moeten bevallen *grijns*

Hallo,

Ik ben de man van Owlet, en ik wilde even laten weten dat we inmiddels een dochter rijker zijn. Het hele verhaal zal Owlet hier binnenkort vertellen, maar moeder en kind maken het goed, ze zijn nog in het ziekenhuis ter observatie.

Mijn vrouw kan bevallen als een pro!

mja als het om nog maar 2 weekjes gaat (die je waarschijnlijk niet eens vol hoeft te maken) zou ik nog even doorbijten Reinhilde.. dit alleen omdat je bevalling er idd vast niet makkelijker op wordt door inleiden..het gaat vast soepeler als babylief er zelf uit wil spruiten.
Ik snap het psychische gedeelte wel..vooral omdat ik nu zelf waarschijnlijk hetzelfde tegemoet ga (alle verschijnselen van een bevalling binnen een paar dagen) terwijl ik dus eigenlijk nog gewoon 5 weken moet wachten.

Meneer Uil en Owlet, gefeliciteerd

Gefeliciteerd MeneerUil en Owlet met jullie dochter

He Meneer Uil van harte met jullie tweede dochter en feliciteer haar maar van harte hoor!!! Blij te horen dat alles goed is en hoop dat je je gezinnetje snel weer thuis krijgt.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:23 schreef MeneerUil het volgende:
Hallo,

Ik ben de man van Owlet, en ik wilde even laten weten dat we inmiddels een dochter rijker zijn. Het hele verhaal zal Owlet hier binnenkort vertellen, maar moeder en kind maken het goed, ze zijn nog in het ziekenhuis ter observatie.

Mijn vrouw kan bevallen als een pro!

jaaaaaaaaaaaaaaa babyuiltje

van harte gefelciteerd met jullie dochtertje!
Hoe heet ze hoe heet ze

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:23 schreef MeneerUil het volgende:
Hallo,

Ik ben de man van Owlet, en ik wilde even laten weten dat we inmiddels een dochter rijker zijn. Het hele verhaal zal Owlet hier binnenkort vertellen, maar moeder en kind maken het goed, ze zijn nog in het ziekenhuis ter observatie.

Mijn vrouw kan bevallen als een pro!

gefeliciteerd met jullie

voor Meneer de Uil en Owlet en uiteraard grote zus Ronja

* ook nieuwsgierig is naar de naam van dit nieuwe uilenkindje

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:23 schreef Dakota het volgende:
mja als het om nog maar 2 weekjes gaat (die je waarschijnlijk niet eens vol hoeft te maken) zou ik nog even doorbijten Reinhilde.. dit alleen omdat je bevalling er idd vast niet makkelijker op wordt door inleiden..het gaat vast soepeler als babylief er zelf uit wil spruiten.
Ik snap het psychische gedeelte wel..vooral omdat ik nu zelf waarschijnlijk hetzelfde tegemoet ga (alle verschijnselen van een bevalling binnen een paar dagen) terwijl ik dus eigenlijk nog gewoon 5 weken moet wachten.

Toch vind ik jouw situatie en die van Reinhilde echt nogal verschillend, hoor.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:28 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Toch vind ik jouw situatie en die van Reinhilde echt nogal verschillend, hoor.

eh ik zeg ook niet dat we in dezelfde situatie zitten ik zeg dat ik me kan indenken dat het psychisch zwaar is.
Waar doel je op?

Mss verwoord ik het niet goed.
Maar ik kan me niet voorstellen dat ik de enige ben die met 40 weken zwangerschap gaat praten met de VK over hoe en wat. Volgens mij heb ik dat al vaker gelezen in dit topic.
Ik snap ook niet waarom het Mibos bijvoorbeeld zo ontzettend dwars zit dat ik tegen mijn VK ga zeggen a.s. di (dan ben ik 39 wk 6 dagen) ' Hee, goh, ik ben morgen 40 weken, hoe gaat het nu verder? Ik zou liever niet nog 2 weken of langer doorlopen, want dat trek ik niet meer, gaan we nog 1 week aankijken en dan strippen/inleiden etc?' Waarom zit het mensen hier zo dwars, dat ik dat gesprek ga voeren, en me daar niet schuldig over ga voelen als baby 40 weken is? Ik snap echt niet wat daar verkeerd aan is.

Dat ik ongeduldig overkom vind ik al heel vervelend, en ik ben ook echt mijn best aan het doen daar op te letten. Met 1 post dat ik bovengenoemd gesprek wil gaan voeren wordt ik weer volkomen afgezeken en ik snap niet waarom, ik schreef juist dat ik er rustig van werd, nu ik ga praten met de VK. Iets voelen en hier opschrijven als uitlaat, en daadwerkelijk doen en zeggen (ivm de gezondheid van mijn kindje) is zo iets anders!

Ik hoop dat het zo wat duidelijker is, want het doet me echt verdriet dat ik niet duidelijk kan maken blijkbaar wat ik bedoel en voel.
Lily, dank voor je reply.

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:29 schreef Dakota het volgende:

[..]

eh ik zeg ook niet dat we in dezelfde situatie zitten ik zeg dat ik me kan indenken dat het psychisch zwaar is.
Waar doel je op?

Ik doel nergens op, ik heb al eens gezegd wat ik er van vind. Reinhilde maakt het zichzelf vooral psychisch moeilijk door zo ongeduldig te blijven, terwijl een zwangerschap gewoon 40-42 weken hoort te duren en ze al weken ongeduldig is en wil dat het kindje komt.

Meneer Uil en Owlet, van harte gefeliciteerd

quote:

Op vrijdag 21 november 2008 15:19 schreef lily het volgende:
Reinhilde, ik lees hier niet vaak dus ik ken je situatie niet goed verder maar het laatste stukje heb ik nu meegekregen en ik wil er toch iets over kwijt.

Ik zat in hetzelfde schuitje bij mijn eerste.
Ik lag vanaf week 30 in het ziekenhuis aan bed gekluisterd en trok het op een gegeven moment ook heel slecht. Ik zag het totaal niet meer zitten en omdat ik dat wilde ben ik ingeleid en niet omdat mijn kindje het slecht had maar omdat ik het psychisch niet meer trok.
Ik heb daar altijd spijt van gehad.
De bevalling liep van geen meter, duurde vreselijk lang en mijn baby heeft het niet makkelijk gehad met zuurstofgebrek op de koop toe.
Of het zo is weet ik niet maar ik heb altijd het gevoel gehad dat hij er niet klaar voor was en dat ik het gewoon geforceerd heb.
Ik zou het nooit meer doen in ieder geval (wat zijn die 2 weken nou)

Mijn moeder heeft ditzelfde gehad bij mijn jongste zus. En tot op de dag van vandaag (het is inmiddels 26 jaar geleden) voelt ze zich schuldig. Ook een kind met een slechte start, MBD, en leerproblemen. Nu zal het niks met elkaar te maken hebben, voor mijn moeder wél. Dus is ze nog steeds bezig te compenseren.

Voor mij absoluut een reden om niet in te laten leiden. Ook niet toen ik zooooooo moe was, en zo pijn in mijn bekken had. Ze hebben het wel aangeboden maar ik heb gekozen om dan maar even voorbij mezelf te gaan. Ik hield het immers al 40 weken vol, die twee erna zou dan ook wel lukken. (oudste twee 9 en 15 dagen overtijd) gelukkig voor mij kwam jongste met 40 weken en een dag. Maar ik ben blij dat ik hem de kans heb gegeven het sein voor klaar te geven. Maar dat je er wel klaar mee bent snap ik dus ook wel volkomen Reinhilde.

Owlet en mijnheer uil! gefeliciteerd met jullie dochter!

Meneer en mevrouw Uil, gefeliciteerd met jullie kleine wondertje!! Geniet ervan!!

_{ik ben wel heel benieuwd naar de naam, trouwens...}

Proficiat met het kleine uilenmeisje!!!

Reinhilde ik bleef net ook heel netjes in je pm. als jij dan imo normale reactie als afzeiken ziet, dan SO BE IT!!! om in jou termen te blijven dan maar he? Trouwens voor iemand die niet lezen kan kan ik wel aardig schrijven

Ik ervaar jou op dit moment (laatste paar maandjes/weken) als mega ongeduldig en ik dat zei ik...

Van harte owlet, meneeruil en Ronja