PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 10

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 21:13 schreef Stupendous76 het volgende:

[..]

En met die pillen was je ook al zo blij...

Tja

quote:

Op zondag 16 november 2008 23:12 schreef SHE het volgende:

[..]

Jamaar Xen, ik kan dit toch niet verkopen aan een weldenkend mens?

Ja hoi, ik wil heel graag met je omgaan, maar wel een beetje rommelig. Is dat goed?
Ik denk niet dat iemand daar behoefte aan heeft

Organiseer een autistenmeet en zoek daar vriendjes.

quote:

Op zaterdag 15 november 2008 20:40 schreef childintime het volgende:

[..]

Wat ik wel heb geleerd de afgelopen jaren is haar niet te overvragen. Het is meer wat zij zelf aan geeft. Als ik haar vraag wat ze nou echt wil gaan doen (en ze moet nu kiezen) dan geeft ze als antwoord dat ze archeoloog of journalist wil worden....... Dat doet me verdriet; want hoe je het ook went of keert, dat zal er echt niet inzitten.

Misschien dat ze als hobby wat dingen zou kunnen schrijven voor een lokale krant, website oid? Op die manier kun je ook dingen bereiken, ze hoeft niet per se HBO Journalistiek te doen om journalist te worden.

quote:

Deze week hadden we voortgangsbespreking op school. Het gaat heel goed en ze haalt alleen maar 8en Dat dat op het laagste nivo is (basis nivo) boeit niet; het doet haar goed om resultaten op papier te zien die zo goed zijn. Het geeft haar zelfvertrouwen.

Mooi toch? Sommige dingen zijn nu eenmaal belangrijker dan op een zo hoog mogelijk niveau presteren.

quote:

De pest is juist, dat "de maatschappij" van haar verwacht dat ze dan wel een stapje hoger kan met wat meer inspanning en misschien wat lagere cijfers en dan gaat het dus mis want dat hebben ze (tegen mijn advies in) al op 2 vorige scholen geprobeerd met als gevolg een depressief kind met dwangmatige handelingen, nachtmerries, slaapwandelen en zelfdestructieve neigingen.....

Opvallend. Ik zat juist op een school waar ze mensen liever een lager niveau lieten doen met hogere cijfers, daardoor hadden ze namelijk betere slagingspercentages en hogere eindcijfers.

quote:

Het lastige is, dat dit haar laatste jaar is en ze dus naar een MBO moet, maar dat wordt dan nivo 1 of 2 en er is niets dat ze ook maar enigszins wil gaan doen in die richting; de dingen die zij leuk vindt starten minimaal op nivo 3 maar meestal hoger. En dat is heel frustrerend, vooral voor haar, het zorgt ervoor dat ze helemaal niets meer leuk vindt.

Begrijpt ze dat probleem zelf? En is er geen begeleide manier om het te doen, of op een laag niveau beginnen en dan doorstromen?

quote:

Op maandag 17 november 2008 13:31 schreef Oxymoron het volgende:
Vinden jullie, het ook moeilijk om emoties te nuanceren?
Bij mij is het, óf goed óf erg, slecht.
Alsof het gevoel, mij steeds overvalt en omdat ik dan, de andere (mildere) gevoelens, niet herken meteen doorschiet, in een extreme, gedachtengang.

Domme vraag misschien, maar waarom gebruik je zoveel komma's? Het maakt het lezen van je tekst zo vermoeiend om te gaan zitten verzinnen welke stukken tekst nou bij elkaar horen...

[ Bericht 10% gewijzigd door Maeghan op 18-11-2008 23:07:49 ]

Momenteel maak ik me druk omdat ik binnenkort BHV-cursus heb. Ik heb al eens BHV gedaan, maar ik zie enorm op tegen het reanimeren. Sowieso houd ik al niet van het gesleep aan elkaars lijf met allerlei oefeningen, maar no way dat ik dus zo'n ranzige pop ga reanimeren waar iedereen aanzit (en nog afgezien daarvan heb ik al een enorme grafhekel aan poppen). Ik ben alleen bang dat ze er moeilijk over gaan doen, maar ik weet van mezelf dat ik op het moment toch in paniek ga raken als ik het moet doen, dus dat wordt helemaal niks. Maar goed, ik ga me nog even lekker twee weken druk maken.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 02:47 schreef dutch-mamma het volgende:
Er gebeurt een boel onderzoek, maar de praktijk is dat de PDD-ers big time in de kou staan. En dat geldt ook voor de ouders/verzorgers.

De kloof tussen theorie/onderzoek en praktijk.

Er is wel steeds meer evidence-based onderzoek naar diverse hulpvormen. Een goede ontwikkeling vind ik

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 20:19 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik blijf het liefst ver weg van alles wat met drugs te maken heeft, vanaf alcohol tot harddrugs. Medicatie is ook een drug, maar dat vind ik niet zo eng,
Ben te verslavingsgevoelig om met drugs te gaan experimenteren.

Ik hou het maar bij de voorgeschreven pillen.

Vreemd, veel van de voorgeschreven pillen zijn veel linker dan 'n blowtje roken/spacecake nemen...

M.

quote:

Op woensdag 19 november 2008 00:05 schreef BlueMage het volgende:

[..]

Vreemd, veel van de voorgeschreven pillen zijn veel linker dan 'n blowtje roken/spacecake nemen...

M.

Voor jou misschien wel, voor mij niet. De pillen zijn bekend, en gezien mijn verslavingsgevoeligheid is het voor mij enorm eng om iets anders te gaan proberen en doe ik dat dus ook niet.

Aan de andere kant heb je bij medicatie een arts die met je overlegt of het goed gaat, de dosis aanpast en die je een product meegeeft wat onderzocht wordt. In het geval van drugs moet je maar een betrouwbaar 'verkooppunt' zien te vinden en heb je geen medische begeleiding. Daarnaast kan de apotheek je ook niet waarschuwen over het effect van drugs op eventuele andere medicijnen zoals ze dat normaalgesproken wel doen als je je recept afhaalt.

quote:

Op woensdag 19 november 2008 00:13 schreef Juup© het volgende:

[..]

Voor jou misschien wel, voor mij niet. De pillen zijn bekend, en gezien mijn verslavingsgevoeligheid is het voor mij enorm eng om iets anders te gaan proberen en doe ik dat dus ook niet.

En ik zorg ervoor dat hij van de Ritalin afblijft

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 20:19 schreef Juup© het volgende:

[..]

Ik blijf het liefst ver weg van alles wat met drugs te maken heeft, vanaf alcohol tot harddrugs. Medicatie is ook een drug, maar dat vind ik niet zo eng,
Ben te verslavingsgevoelig om met drugs te gaan experimenteren.

Ik hou het maar bij de voorgeschreven pillen.

Als het niet goed voelt voor je, moet je het inderdaad niet doen.

quote:

Op dinsdag 18 november 2008 22:44 schreef Maeghan het volgende:
Domme vraag misschien, maar waarom gebruik je zoveel komma's? Het maakt het lezen van je tekst zo vermoeiend om te gaan zitten verzinnen welke stukken tekst nou bij elkaar horen...

Ik gebruik, zoveel komma's omdat ik heel monotoom praat, zonder ''rusten''. En toen moest ik, leren, met rusten te praten, dus met komma's.
En nu doe ik, het zo in mijn, schrijven.

Ik keek ff op de FP zoals altijd en zag deze recensie, iemand die dat boek kent ofzo?

M.

quote:

Op woensdag 19 november 2008 08:28 schreef BlueMage het volgende:
Ik keek ff op de FP zoals altijd en zag deze recensie, iemand die dat boek kent ofzo?

M.

Ik kijk het filmpje erbij en zoals die man praat en beweegt... Helemaal mijn ex en mijn kinderen! En de mythe dat Aspergers geen humor hebben is ook meteen uit de wereld

Ik ken het boek niet maar ik zou het graag willen lezen. Denk dat het voor mijn kinderen ook niet verkeerd is.

Zo, even bijgelezen.

Maeghan, nu zit dochter weer op speciaal onderwijs (voortgezet) en dan gaat het goed. Zelfde gebeurde op de basisschool. Nu moeten we dus een keuze maken bij een ROC. En al pretenderen ROC's dat ze om kunnen gaan met beperkingen/stoornissen, ik ben heel bang dat ze straks weer in dat "gat" gaat vallen. Aangezien ze zo'n hoog VIQ heeft in vergelijking met haar PIQ, ligt er continu het risico op de loer dat ze overvraagd wordt. Leraren merken dan niets aan haar (vinden haar hooguit lui en onaangepast), maar ik merk het thuis des te meer in die situaties.

Zijn er meer mensen die last hebben van extreme spierspanningen? Dochter heeft al vanaf klein kind bij stress en druk last van haar nek. Dan worden de spieren zo stijf en hard, dat ze echt een heel "ei" in haar nek heeft zitten en dit trekt door naar haar schouderblad. Ze kan zich dan nauwelijks nog bewegen. Normaal gesproken heeft ze juist een te lage spierspanning.

Even TVP... Ik vind het onderwerp interessant.

Die spierspanningen in de nek komen me heel bekend voor, zijn bij mij ook de oorzaak van veel hoofdpijn. Dan is echt alles tussen m'n schouders en nek als van steen.
Maar heb nooit gedacht dat dat een psychische oorzaak zou hebben.

Ik tandenknars trouwens ook heel erg, moet elke nacht een bitje in omdat ik anders geen tanden meer overhoud. Er werd wel eens geopperd dat dat door stress overdag komt, terwijl ik geen stressvol leven heb. Heeft iemand daar ervaring mee?

[edit]Dat over die lage spierspanning lees ik nu pas. Ik ben als kind gediagnosticeerd met een te lage spierspanning, zou er zelfs aan geopereerd kunnen worden als ik uitgegroeid was. Dit zou dan alle problemen qua motoriek ook veroorzaakt hebben. Maar wel heel toevallig dus...