Ik kan me ook laten testen bij de GGZ, dan hoef ik minder lang te wachten (2 maanden ongeveer). In januari is al m'n intakegesprekquote:Op zaterdag 20 december 2008 11:04 schreef zakjapannertje het volgende:
Dat is idd. wel een erg lange wachttijd, dat moet wel balen zijn. Ik werd onderzocht bij PsyQ en binnen 2 maanden kon ik terecht bij een klinisch psycholoog aldaar (ik werd ook doorverwezen vanuit een andere afdeling, weet niet of dat veel uit maakt), alhoewel men wel vaak de afspraken verzette had ik na vier maanden de definitieve diagnose, het kan dus ook best lang duren voordat je een diagnose krijgt...
Autisme is natuurlijk niet een specifiek iets. Er zijn meerdere problemen die onderdeel kunnen zijn van een autistische stoornis. Verder hangt het er vanaf waarom je er bijvoorbeeld niet bijhoort. Als je het zelf goed vindt zo, dan is het anders dan wanneer het je enorm dwars zit en erbij wilt horen, maar je snapt niet waarom je collega's je anders vinden. Of het wordt een probleem als je het misschien zelf niet zo erg vindt, maar je uiteindelijk bijvoorbeeld je baan niet weet te behouden. Als je zelf niet het idee hebt dat je een probleem hebt, dan is dat waarschijnlijk ook niet zo.quote:Op maandag 22 december 2008 01:59 schreef Man-E-Faces het volgende:
[..]
Ik heb in het verleden ook veel de ervaring gehad dat collegas mij te stil en te vervreemd vonden gedragen. Dat merk je aan ze. Ze kunnen je niet peilen en weten dan ook neit meer wat ze moeten zeggen. Ik vond het all good. Ik hoef voor mijzelf niet ten alle tijden dat collegiale "spirit" erin te houden. Ik doe mijn werk, goed en thats it.
Ik vond het maar raar om te moeten zijn als typische bouwvak-hollanders die de hele dag semi-geinig en stoer en heel volksmondig praatten. Het kon er bij mij niet inslijten. Maar dat maakt mij toch nog geen autist?
Ik word wel een tikkeltje onzeker als ik de posts hierzo lees.
Ik heb idd weinig zelfvertrouwen. Meestal merken mensen er niets van, integendeel zelfs, maar ik worstel al jaren met een extreem laag zelfbeeld. Soms gaat het even wat beter, maar het klapt heel snel allemaal weer in elkaar en op dat soort momenten heb ik ook totaal geen vertrouwen meer in de toekomst of dat m'n leven ooit ook maar iets beter zal worden. Zeker op die momenten hang ik heel erg aan hem - juist omdat hij dan voor m'n gevoel het enige leuke is wat ik in m'n leven heb en ook omdat ik de hoop heb dat hij me kan helpen om m'n leven beter te maken.quote:Op maandag 22 december 2008 15:04 schreef Ferrobar het volgende:
Op de een of andere manier is je stemming erg afhankelijk van zijn afwezigheid. Ik krijg de indruk dat je zelfvertrouwen nogal eeh: broos is. Afgezien van dat dat erg jammer en geheel onterecht is: je schrijft dat hij de enige is bij wie je je helemaal op je gemak voelt. Kan het zijn dat je, als gevolg van je wisselende zelfvertrouwen en/of minder goede ervaringen in het verleden, moeite had om je te binden? En dat je nu je iemand gevonden hebt die je wel volledig kunt vertrouwen je meer dan gemiddeld bang bent hem weer te verliezen?
Je hebt me in ieder geval een mogelijke verklaring weten te geven en dat vind ik al heel wat. Ik kan me niet zo voorstellen dat onzekerheid op zo'n manier overkomt...quote:Echt 100% herkenbaar: bazen die je niet kunnen peilen. Maar ik laat me ook niet graag peilen. Doe graag mijn eigen ding en er zijn maar weinig mensen voor wie ik me volledig openstel. Het probleem is dat bazen erg slecht met onzekerheid (waar onpeilbaarheid onder valt) om kunnen gaan: ze willen weten waar ze aan toe zijn. Tot zover de verklaring; een oplossing ontbreekt (in ieder geval bij mij).
Niet per sé, maar je klinkt wel alsof je het zou kunnen zijn. Vergeet nooit dat autisme zoveel meer is dan alleen dat scheldwoord.quote:Op maandag 22 december 2008 01:55 schreef Man-E-Faces het volgende:
Ik heb zelf op de peuterschool ook momenten gehad dat ik mij verveemd voelde. Waar andere kinderen er lusitig op los speelden met allerlei speelgoed, stond ik vaak stil bij dingen met mijn gedachten en was ik erg "aware" of juist niet. Had het gevoel vervreemd te zijn en alleen, en er niet bij te horen. Veel speelgoed kon me dan ook niet boeien. Maar dit maakt mij toch nog geen autist?
Ik zou zeggen, google eens op de DSM-IV of lijstjes met kenmerken van autisme/Asperger. Er is genoeg te vinden. Maar wat ik zou noemen en wat ook zeker voor mij opging/opgaat:quote:Op maandag 22 december 2008 08:02 schreef Man-E-Faces het volgende:
Wat zijn typische eigenschappen vor autisme, of is dat te makkelijk gevraagd?
Dat is de spijker op zijn kop, denk ik, maar dit was ook mijn gedachte en ik los er verder niets mee op. Wat betreft die vrienden, twee ervan hebben aangegeven me zeker als vriendin te beschouwen en de derde wilde eigenlijk niet meer met me praten omdat hij het te geforceerd vindt. En hij heeft in zekere zin ook gelijk. Ik merk dat sinds die gesprekken die ik met ieder van hen heb gehad er een wat geforceerde en gespannen sfeer hangt als ik met een van hen praat en dat ligt, denk ik, voornamelijk aan mij. Ik moet ontspannen en niet zo graag willen, maar ja, hoe doe je dat.. En het verbaast me dat ze nooit vragen stellen over mijn autisme, over hoe ze iets wat ik zeg moeten opvatten of iets dergelijks. Dat hoeft op zich ook niet; ik vind het alleen een beetje vreemd, en ik zou eigenlijk juist graag wat meer feedback willen ontvangen, en van wie kan je dat beter ontvangen dan van je vrienden.. toch? Maar ik heb ook geen zin om de hele tijd ermee te gaan leuren zodat het voor hen onmogelijk wordt me nog langer te zien als een individu met een eigen persoonlijkheid.quote:Op maandag 22 december 2008 15:04 schreef Ferrobar het volgende:
Tsja. Gedoe, gedoe, gedoe. Er is best een kans dat je onbewust toch een minder intense band met je studiegenoten aangegaan bent dan je gewild had en dan dat je studiegenoten onderling opgebouwd hebben. Ik weet het niet zeker, maar het zou zomaar kunnen dat autisten door een net iets andere lichaamstaal net niet altijd de juiste snaar weten te raken en zo onbewust meer afstand creëren dan hun bedoeling is. Sterkte ermee, in ieder geval
Ik begrijp het wel, maar ik begrijp het toch ook weer niet waarom een anonieme account handig zou kunnen zijn. Wat mij betreft hoeft niet iedereen alles van me te weten. Aan de andere kant, als mensen die mij irl kennen mijn posts lezen op dit forum, en dan vooral de hele persoonlijke die in deze reeks staan, dan hoop ik juist dat dat meer begrip oplevert en dat zou juist goed zijn, ook als ik me er niet van bewust ben dat iemand leest wat ik als Black_Tulip zoal vertel. Mijn nick is vrij eenvoudig te koppelen aan mijn echte ik.quote:Het kan handig zijn om dingen anoniem te posten. Bijvoorbeeld omdat je je ergens voor schaamt of omdat iets nog niet sociaal geaccepteerd is. Of omdat het praktisch is. Stel: je bent net zwanger en je wilt je blijdschap delen en je vragen kunnen stellen, maar je hebt nog geen zin om je Real life omgeving te informeren. Dan is een anoniem account op een forum erg handig. Zelf ben ik in mijn eerste post hier onder andere ingegaan op een sexueel issue. Dat zou ik nooit gedaan hebben als duidelijk was wie ik IRL ben. Niet iedereen kan alles direct goed plaatsen en niet iedereen hoeft alles van mij te weten. Met een anoniem account is dit zelf te reguleren.
Mijn algemene ervaring is dat leidinggevenden, collega's, leerkrachten etc. als ze me beter leren kennen van mening zijn dat ik best aardig ben en dat ze enig vreemd gedrag of verkeerd gevallen opmerkingen of handelingen maar beter kunnen negeren omdat ik het vast niet verkeerd bedoel. Ik heb vooral problemen als ze (nog) niet tot die mening komen en dan kan mijn onpeilbaarheid nadelig uitvallen, maar dat gebeurt dus in de praktijk voornamelijk in het begin.quote:Echt 100% herkenbaar: bazen die je niet kunnen peilen. Maar ik laat me ook niet graag peilen. Doe graag mijn eigen ding en er zijn maar weinig mensen voor wie ik me volledig openstel. Het probleem is dat bazen erg slecht met onzekerheid (waar onpeilbaarheid onder valt) om kunnen gaan: ze willen weten waar ze aan toe zijn. Tot zover de verklaring; een oplossing ontbreekt (in ieder geval bij mij).
Dat wordt lastig als je 'de mensen' of 'potentiële kandidaten' niet herkend of niet weet te benaderen...quote:Op maandag 22 december 2008 22:00 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Ik zou willen dat ik wat meer leeftijdsgenoten ontmoette voor wie het totaal geen probleem is om intuïtief te begrijpen wat er zoal in me omgaat. Ik heb het gevoel zulke mensen te hebben ontmoet en te kennen, maar het is moeilijk vast te stellen wie dat zijn/waren..
Zolang jij je echte naam erbij vermeld is dat ook niet zo moeilijk ookquote:[..]
Ik begrijp het wel, maar ik begrijp het toch ook weer niet waarom een anonieme account handig zou kunnen zijn. Wat mij betreft hoeft niet iedereen alles van me te weten. Aan de andere kant, als mensen die mij irl kennen mijn posts lezen op dit forum, en dan vooral de hele persoonlijke die in deze reeks staan, dan hoop ik juist dat dat meer begrip oplevert en dat zou juist goed zijn, ook als ik me er niet van bewust ben dat iemand leest wat ik als Black_Tulip zoal vertel. Mijn nick is vrij eenvoudig te koppelen aan mijn echte ik.
De ervaring die ik heb is dat mensen die mij beter kennen bijna allemaal blij zijn mij te kennen, om wat voor reden dan ook. Ondertussen blijf ik mijzelf afvragen waaromquote:[..]
Mijn algemene ervaring is dat leidinggevenden, collega's, leerkrachten etc. als ze me beter leren kennen van mening zijn dat ik best aardig ben en dat ze enig vreemd gedrag of verkeerd gevallen opmerkingen of handelingen maar beter kunnen negeren omdat ik het vast niet verkeerd bedoel. Ik heb vooral problemen als ze (nog) niet tot die mening komen en dan kan mijn onpeilbaarheid nadelig uitvallen, maar dat gebeurt dus in de praktijk voornamelijk in het begin.
Jij bent straks 'professioneel gestoord', gebruik die positiequote:Op maandag 22 december 2008 22:02 schreef Juup© het volgende:
Deze topicreeks zou gebonden en uitgegeven moeten worden
quote:Op maandag 22 december 2008 23:30 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Jij bent straks 'professioneel gestoord', gebruik die positie![]()
Maar weer bedenk ik me dat anderen hier ook welleens mee kunnen zitten, maar zich minder laten kennen/of wat groffer zijn ingesteld? Is autisme dan een stoornis van overgevoeligheid voor prikkels en niet weten hoe je ermee om moet gaan? De "fijne/grove motoriek in handschrift" herken ik ook eigenlijk wel. hellup! :squote:8. het gevoel hebben dat het leven een grote chaos is die je veel meer energie lijkt te kosten dan dat anderen er aan kwijt zijn
Waarom vraag je het niet gewoon aan een arts? Ofwel Ritalin, ofwel iets vergelijkbaars als dat bestaat. Als jij aangeeft dat je Ritalin wilt (of je vertelt gewoon eerlijk dat je het al hebt geprobeerd, of je zou kunnen zeggen dat je gehoord hebt dat anderen er goede ervaringen mee hebben), dan kan ik me niet voorstellen dat ze daar moeilijk over doen. Je krijgt Ritalin nog net niet bij iedere tien euro aan boodschappen, zal ik maar zeggen.quote:Op maandag 22 december 2008 23:25 schreef Guenhwyvar het volgende:
Iemand die wellicht andere medicijnen kent met een soortgelijke werking, die wel zonder doktersvoorschrift te krijgen is?
Mijn jongste zoon (nu 10) krijgt het ook. Hij heeft Asperger, geen ADHD of zo. Hij reageert er goed op, wordt rustiger en zo, maar geen zombie. Hij krijgt het voornamelijk voor zijn concentratie.quote:Op maandag 22 december 2008 23:25 schreef Guenhwyvar het volgende:
I(...)Ik heb 2 maanden terug, 3 weken lang (zonder voorschrift) geëxperimenteerd met ritalin. Dit gebruikte ik om tijdens het studeren langere tijd achter elkaar mijn concentratie te kunnen vasthouden. Dat bleek uitstekend te werken.
(...)
Iemand die wellicht andere medicijnen kent met een soortgelijke werking, die wel zonder doktersvoorschrift te krijgen is?
Zeker.quote:Op maandag 22 december 2008 23:29 schreef Stupendous76 het volgende:
Dat wordt lastig als je 'de mensen' of 'potentiële kandidaten' niet herkend of niet weet te benaderen...
quote:Zolang jij je echte naam erbij vermeld is dat ook niet zo moeilijk ook
Je kunt inderdaad een aantal van die eigenschappen hebben zonder autist te zijn.quote:Op dinsdag 23 december 2008 02:56 schreef Man-E-Faces het volgende:
Bedankt Maeghan en Black_Tulip voor het beantwoorden van ook mijn vragen. Ik ga zeker even googlen op de "DSM-IV" of lijstjes met kenmerken van autisme/Asperger. Vind het wel interessant wat het nou inhoudt. Alle genoemde kenmerken slaan min of meer ook op mij. Maar ik bedenk me dat anderen het net zo goed ook kunnen hebben.
Het is meer dan dat.quote:Is autisme dan een stoornis van overgevoeligheid voor prikkels en niet weten hoe je ermee om moet gaan?
Zolang je geen problemen hebt waar je hulp bij nodig hebt, is er geen reden om naar een psycholoog/psychiater te gaan en een stickertje opgeplakt te krijgen.quote:De "fijne/grove motoriek in handschrift" herken ik ook eigenlijk wel. hellup! :s
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |