komt even binnenscharrelen

het gaat best wel weer redelijk met me

de pijn is te doen (oke, ik moet niet hikken, hoesten of lachen

)
en verder ben ik zo slap als een vaatdoek en al mijn spieren doen zeer (bijwerking van de zware antibioticakuur waar ik mee bezig ben)
maar ik ben lekker thuis, dat is al heel wat waard.
die pillen zijn echt erg. ze zijn zo enorm groot.
ik hak ze in stukjes, want ik krijg ze zo echt niet weg.
in het ziekenhuis had ik de eerste week 18 pillen per dag (naast de kuur per infuus)
vreselijk, ik krijg pillen heel slecht weg.
maar het is heerlijk om weer thuis te zijn.
luca knuffelt me helemaal plat

en we hebben een nieuw katje (al 2 weken, ik had m nog geen uur gezien toen ik het ziekenhuis inging)
hij is zoooooo leuk.
we hadden m genomen om de overgebleven poes op te vrolijken omdat ze zich zo alleen voelde.
en dat is gelukt. Ze was eerst bangig en vond het maar eng, zo'n bleeeerend gevalletje in huis.
maar nu liggen ze regelmatig innig omarmd en wordt de kleine van top tot teen gewassen