Degene die die opmerking maakte is getiktquote:I know.............maar ik ben altijd al snel bang dat ik "zeur" en mensen tot last ben, beetje onzekerheid denk ik en daarbij dat ik gisteren de mededeling kreeg ,,de crematie is nu toch al 2 weken geleden?? Waar zeur je dan nog over"
Zoals iemand hierboven ook al opmerkte; die persoon die dat zei heeft ze niet allemaal op een rijtje. Ik vermoed dat hij/zij nog nooit een dierbare heeft verloren, laat staan een moeder of vader. Je bent aan een onbekende als ik geen verklaring schuldig, maar ik hoop dat dat geen 'vriend' of 'vriendin' was van je. Ik heb zelfs nu nog wel eens verdriet om oma's die er niet meer zijn (resp. 1 jaar en 2,5 jaar geleden), terwijl die allebei 84 zijn geworden en ik ze een enorm lange tijd heb mogen meemaken.quote:Op woensdag 19 november 2008 17:53 schreef gebakken-koekje het volgende:
[..]
I know.............maar ik ben altijd al snel bang dat ik "zeur" en mensen tot last ben, beetje onzekerheid denk ik en daarbij dat ik gisteren de mededeling kreeg ,,de crematie is nu toch al 2 weken geleden?? Waar zeur je dan nog over"
Jeetje, ook dat nogquote:Op donderdag 20 november 2008 12:02 schreef gebakken-koekje het volgende:
Ik moet verhuizeneerst pap, nu mam en mijn plekje weg
Wat naar voor jequote:Op donderdag 20 november 2008 12:02 schreef gebakken-koekje het volgende:
Ik moet verhuizeneerst pap, nu mam en mijn plekje weg
Gelukkig wel! is gelukkig geen gedwongen verkoop oid maar hier blijven is gewoon niet haalbaar en dan is het gewoon beter om met wat spaargeld een nieuw huisje te zoeken dan om alles op te maken aan een huis waar ik toch niet kan blijven, heel hard maar is de waarheid.quote:Op donderdag 20 november 2008 12:34 schreef deedeetee het volgende:
[..]
Wat naar voor jeIneens het diepe in en weg uit je vertrouwde omgeving, alof je niet al genoeg te verwerken hebt
![]()
Hopelijk krijg je ruim de tijd om een ander fijn plekje te zoeken
Dat inderdaad.quote:Op woensdag 19 november 2008 20:16 schreef gebakken-koekje het volgende:
Er is gewoon geen standaard tijd, iedereen verwerkt het op zijn/haar eigen manier maar om nou te zeggen dat ik na 2 weken maar op moet houden met zeuren??Ik ben er maar niet op in gegaan verder maar ik had wel even iets van HUH???
quote:Op donderdag 20 november 2008 12:02 schreef gebakken-koekje het volgende:
Ik moet verhuizeneerst pap, nu mam en mijn plekje weg
Pff jemig hee.. zit echt niet mee.. nou ja 'gelukkig' hoeft het niet heel erg snel zoals ik begrijp, maar wel een tegenvaller... Hopelijk vind je binnenkort iets leuks wat je een beetje je eigen plekkie kan maken, de mooie herinneringen aan je vader en moeder neem je sowiezo wel mee, waar je ook heen gaat.quote:Op donderdag 20 november 2008 12:02 schreef gebakken-koekje het volgende:
Ik moet verhuizeneerst pap, nu mam en mijn plekje weg
Dat vind ik een goeie. Zoiets kan juist zó persoonlijk zijn dat het enorm veel waarde kan zijn voor je, maar dat moet je zelf bepalen natuurlijk. Wil niet al te veel over eigen verhalen hier uitwijden, maar ooit heeft een (inmiddels ex-) vriendin van mij een zeer ernstig auto-ongeluk gehad, waarbij ze wekenlang in coma lag. Toen heb ik ook haar topje 's nachts altijd bij me gehad, haar geur zat erin, en zo bleef ze voor mij een beetje levend, ondanks dat toen de vooruitzichten niet best waren. Bij die geur hoorde een persoon, een gevoel.. een gevoel wat nu weer naar bovenkomt. Overigens is het gelukkig vrijwel helemaal goed gekomen met haar.quote:Op dinsdag 2 december 2008 13:42 schreef Faja-Lobi het volgende:
Doe van niks afstand als je er nog niet aan toe bent. Als die jas aan de kapstok voor jou hoort bij je moeder, houdt hem dan. Hang hem in je kast en ruik er zo nu en dan eens aan. Dan is ze weer dicht bij je.
Sterkte met alles.
Toen mam net overleden was zei mijn tante waarom neem je niet iets van haar (truitje/jas oid) met je mee naar bed, dat kan helpen. Ik riep meteen DAT doe ik niet! Dat vond ik zo'n raar idee maar toen ik mam haar jas van de kapstok haalde en er es mee in mn handen stond dacht ik van ik KAN die jas gewoon niet zomaar in de kast hangen en dacht aan het idee van mn tante, ik kon het altijd proberen, mam haar jas mee naar bed, als het niet goed voelde kon ie er altijd weer uit en nu, nu slaap ik nog steeds met mam dr jas en dat is een heel prettig gevoel en als andere mensen het raar vinden, nouja mooi pech voor hun toch!quote:Op dinsdag 2 december 2008 16:09 schreef Daverz het volgende:
[..]
Dat vind ik een goeie. Zoiets kan juist zó persoonlijk zijn dat het enorm veel waarde kan zijn voor je, maar dat moet je zelf bepalen natuurlijk. Wil niet al te veel over eigen verhalen hier uitwijden, maar ooit heeft een (inmiddels ex-) vriendin van mij een zeer ernstig auto-ongeluk gehad, waarbij ze wekenlang in coma lag. Toen heb ik ook haar topje 's nachts altijd bij me gehad, haar geur zat erin, en zo bleef ze voor mij een beetje levend, ondanks dat toen de vooruitzichten niet best waren. Bij die geur hoorde een persoon, een gevoel.. een gevoel wat nu weer naar bovenkomt. Overigens is het gelukkig vrijwel helemaal goed gekomen met haar.
Maar wat het belangrijkste is, doe inderdaad wat je eigen gevoel je ingeeft. Anderen kunnen zich in geen enkel geval jóuw speciale gevoel/verdriet voorstellen, zelfs niet als ze zelf een dierbare verloren zijn. Jij (en iedereen) heeft zn eigen manier in verdriet en in dit soort dingen verwerken, dus neem rustig je tijd en neem geen overhaaste beslissingen in dingen wegdoen.
Overigens wel mooi dat je moeder orgaandonor was, op deze manier heeft ze andere mensen kunnen helpen. Vreemd idee misschien, maar wel erg mooi.
Nee, ik ten eerste dat je niet de enige bent en ten tweede is het altijd prettig om te horen dat mensen blij zijn met wat je gedaan hebt.quote:Op dinsdag 2 december 2008 16:59 schreef gebakken-koekje het volgende:
[..]
Even een vraag aan jullie, ik loop al de hele tijd rond met het idee om de mensen van de intensive care iets te laten weten, een kaart met een bedankje ofzo, die mensen waren zo vreselijk lief en zorgzaam de hele tijd, ze hebben echt ALLES gedaan om mam te redden en nou weet ik wel dat dat erbij hoort, bij hun werk maar is het raar dat ik ze graag wil laten weten dat ik dat gewoon heel erg waardeerde?
quote:En nu wil ik je toch nog even iets heel bijzonder vertellen. Mijn tante is de hele ochtend/middag hier geweest om te helpen en op een gegeven moment waren we even in de berging en ze zegt hey, er ligt een pakje in mam haar kerstspullen?? is nog niet open gemaakt, weet jij wat dat is? Nou ik wist het dus ook niet en ging het open maken.......bleek het iets te zijn wat mam voor mij gekocht heeft maar gewoon vergeten heeft te geven.........ik ben soms heel erg bezig met ,,wat zal mam nu van mij vinden en vind mam wel goed dat ik *vulmaarin*" enz enz enz en wat zat er in het pakje? DIT:
Geweldig cadeau om te krijgen!!quote:Op woensdag 3 december 2008 16:27 schreef gebakken-koekje het volgende:
@Vronie Ja hoe gaat het nu.........het ene moment kan ik de wereld aan, het andere moment stort ik helemaal in, is nog zo wisselend allemaal
Orgaandonor zijn is iets wat voor ons niet meer dan vanzelfsprekend is, we hepen graag mensen en na de dood hebben we er zelf niks meer aan maar een ander krijgt de kans op een "leefbaar" leven
En nu even een quote van mij uit een mailtje naar iemand, dit vond ik zo bijzonder
[..]
[ afbeelding ]
zelfs nu geeft mam mij nog dingen............heel bijzonder, ik ben zo vaak in die berging geweest maar heb dat pakje nog nooit gezien
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |