Als je de statistieken erbij pakt, zou je weten dat een ongeval met een hond iets vaker voorkomt.quote:Op woensdag 5 november 2008 20:58 schreef Qwea het volgende:
[..]
Ooh, we gaan zo beginnen?
Nou, we gaan niet meer vliegen. 9 v/d 10x stort ie niet neer. Je zal maar net in dat vliegtuig zitten!
Laten we diezelfde statistieken dan ook even gebruiken om aan te geven dat dat in 95% van de gevallen de schuld van de baas is. Kind alleen laten, niet zeggen dat het kind niet in de hond mag knijpen, het kind de hond laten schoppen, ect.quote:Op woensdag 5 november 2008 21:06 schreef MarMar het volgende:
[..]
Als je de statistieken erbij pakt, zou je weten dat een ongeval met een hond iets vaker voorkomt.
Als je het wel zegt, kan een kind dat nogsteeds toch doen hoorquote:Op woensdag 5 november 2008 21:09 schreef Qwea het volgende:
[..]
Laten we diezelfde statistieken dan ook even gebruiken om aan te geven dat dat in 95% van de gevallen de schuld van de baas is. Kind alleen laten, niet zeggen dat het kind niet in de hond mag knijpen, het kind de hond laten schoppen, ect.
*pinkt een traantje wegquote:Op woensdag 5 november 2008 18:49 schreef Stakky het volgende:
Toen ik geboren werd hadden mijn ouders een 4 jaar oude dobermann.
Direct na m'n geboorte hebben m'n ouders de hond met mij kennis later maken.
Snuffelen en dergelijke. De mand van de hond stond onder m'n wieg, in de slaapkamer van m'n ouders.
Wat ik mezelf nog kan herinneren, is dat ik alles kon uitspoken met die hond. Aan z'n oren trekken, vingers in z'n neus, alles liet ie toe. En vreemde mensen voor de hond, mochten mij absoluut niet aan raken.
Later hebben ze dit bij m'n jongere broertje ook zo gedaan, precies zelfde verhaal, alleen minder beschermend naar m'n broertje toe.
Deze hond heef mij en m'n broertje nooit van z'n leven gebeten, in al die tijd dat ie er was.
Dus om nu gelijk je hond weg te doen vink nogal overdreven.
Voor mij persoonlijk was die eerste hond, m'n oudere broer om het zo maar te zeggen, en m'n beste maatje.
Ja, wij hadden vroeger ook een bouvier, die ook niks deed... Totdat ik een keer bij zijn voedsel bak in de buurt kwam, die hond beet me in het gezicht waar m'n moeder gewoon bij was. Ik was een jaartje of 3 denk ik... Maar sindsdien loop ik met een litteken op m'n kin rondquote:Op woensdag 5 november 2008 21:30 schreef Skipper_on_a_mission het volgende:
[...]
Wij hadden vroeger een bouvier (ook niet al te klein en licht) die ook niet echt van kinderen hield, maar ik en mijn broertje konden echt van alles maken bij hem! Haren trekken, oren trekken, constant met hem spelen...had ie er genoeg van dan liep ie gewoon weg...
quote:Op donderdag 6 november 2008 13:18 schreef Lente_ninja het volgende:
Ik had een kind, maar daar heb ik helaas met pijn in mijn hart afstand van moeten doen. De kat was er allergisch voor.
En met het geld dat ik verdien door dat kind schoenen in elkaar te laten naaien, betaal ik het voer!quote:Op donderdag 6 november 2008 13:26 schreef Lastpost het volgende:
[..]
![]()
Gewoon als kindslaaf in de schuur laten werken, kan de hond gewoon in de huiskamer zitten.
quote:Op donderdag 6 november 2008 13:18 schreef Lente_ninja het volgende:
Ik had een kind, maar daar heb ik helaas met pijn in mijn hart afstand van moeten doen. De kat was er allergisch voor.
Dan keert bij mij de vraag terug ; waarom zwanger worden als je weet dat je hond niet met kinderen kan.quote:Op donderdag 6 november 2008 08:55 schreef MarMar het volgende:
[..]
Als je het wel zegt, kan een kind dat nogsteeds toch doen hoor
Maar goed, als een kind een hond knijpt is het dus niet erg?
Ik zei juist dat dieren dieren blijven EN dat kinderen kinderen blijven, derhalve kan je die combinatie dus nooit voor de volle 100 procent vertrouwen, zeker niet zonder toezicht en laten we reëel wezen, 24/7 je ogen erop gericht houden lukt simpelweg niet altijd.
Daarbij heeft niet iedereen de woonruimte om een aparte ruimte voor de hond in te richten voor momenten waarop dat nuttig is.
Belachelijk. De hond van mijn vriend (die al een poosje is overleden) heeft hem ook gebeten omdat meneer in de hond zn eten zat te roeren met zn vingers. Hij heeft ook een litteken in zn gezicht. Net goed. Als mensen aan mijn eten komen of erin gaan roeren krijgen ze ook op hun flikker.quote:Op donderdag 6 november 2008 12:20 schreef Blabi het volgende:
[..]
Ja, wij hadden vroeger ook een bouvier, die ook niks deed... Totdat ik een keer bij zijn voedsel bak in de buurt kwam, die hond beet me in het gezicht waar m'n moeder gewoon bij was. Ik was een jaartje of 3 denk ik... Maar sindsdien loop ik met een litteken op m'n kin rond
Dus toen hebben m'n ouders besloten om het beest een spuitje te laten geven.
Je weet het nooit, met geen enkele hond. En zeker als je het niet helemaal 100% vertrouwt kun je beter het zekere voor het onzekere nemen. MITS je er persoonlijk op toeziet dat de hond goede vervanging krijgt natuurlijk!
Omdat een kinderwens misschien toch een heel klein beetje een hondenwens overruledquote:Op donderdag 6 november 2008 21:04 schreef Qwea het volgende:
[..]
Dan keert bij mij de vraag terug ; waarom zwanger worden als je weet dat je hond niet met kinderen kan.
Ik heb ook een litteken van mn hond. Ik moest zo nodig aan zn zere poot komen. Tjah, eigenschuld. Mn vriend heeft ook een litteken van mijn hond. Hij moest zonodig zn hand er tussen steken toen mijn hond van zich af wou bijten naar een andere hond. Ook eigenschuld.quote:Op donderdag 6 november 2008 12:45 schreef MarMar het volgende:
Owja, ik was het zelf al helemaal vergeten, maar kheb ook een leuk litteken in mn smoeltje van een hond.
Een duitse herder welteverstaan van mn oom en tante, ik was altijd met dat beest aan het om knuffelen.
Totdat ik em een keer aanraakte op een zere plek (wist ik veel, kind van 3 jaar) en hap, zo in mn wang.
Ligt niet aan het beest, ligt niet aan het kind, is gewoon ongeluk in een klein hoekje en waarom zou je het lot per se willen tarten.
quote:Op donderdag 6 november 2008 13:18 schreef Lente_ninja het volgende:
Ik had een kind, maar daar heb ik helaas met pijn in mijn hart afstand van moeten doen. De kat was er allergisch voor.
Daar had ze dan maar eerder bij na moeten denken. Voordat ze de hond neemt. Whats next? Ze wil een kat, het kind kan niet over de kat, dus het kind gaat weg?quote:Op donderdag 6 november 2008 21:06 schreef MarMar het volgende:
[..]
Omdat een kinderwens misschien toch een heel klein beetje een hondenwens overruled
quote:Op donderdag 6 november 2008 13:18 schreef Lente_ninja het volgende:
Ik had een kind, maar daar heb ik helaas met pijn in mijn hart afstand van moeten doen. De kat was er allergisch voor.
Ik dacht dat het gene wat later kwam als voer moest eindigen..quote:Op donderdag 6 november 2008 21:09 schreef Qwea het volgende:
[..]
Daar had ze dan maar eerder bij na moeten denken. Voordat ze de hond neemt. Whats next? Ze wil een kat, het kind kan niet over de kat, dus het kind gaat weg?
Ik walg van zulke mensen.
Daarom, als je erover denkt een hond te nemen, bedenk je dan of dat later niet met je eventuele kind in conflict komt.quote:Op donderdag 6 november 2008 21:06 schreef MarMar het volgende:
[..]
Omdat een kinderwens misschien toch een heel klein beetje een hondenwens overruled
Helemaal mee eens! Daarom zijn mensen ook bijzondere dieren: ze kunnen vooruit denken!quote:Op donderdag 6 november 2008 21:09 schreef Qwea het volgende:
[..]
Daar had ze dan maar eerder bij na moeten denken. Voordat ze de hond neemt. Whats next? Ze wil een kat, het kind kan niet over de kat, dus het kind gaat weg?
Ik walg van zulke mensen.
Lees dat eens terugquote:Op donderdag 6 november 2008 21:05 schreef Qwea het volgende:
De hond van mijn vriend (die al een poosje is overleden)
Waarom hebben sommige mensen de vreemde opvatting dat kinderen voor alles gaan?quote:Op donderdag 6 november 2008 21:06 schreef MarMar het volgende:
[..]
Omdat een kinderwens misschien toch een heel klein beetje een hondenwens overruled
auwquote:
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |