Misa Krajicek #16: Het lek is boven ?

quote:

Op woensdag 5 november 2008 12:39 schreef pfaf het volgende:
Vanavond toch? Tegen de als eerste geplaatste, zou mooi zijn als ze voor een 'stuntje' kan zorgen en de eerstgeplaatste eruit kan wippen.

quote:

‘Michaëlla moet als mens gelukkig zijn’
Door MARTIJN VAN BEETEN
ALMERE - Petr Krajicek ziet zijn dochter Michaella Krajicek een jaar worstelen, maar gunt haar de ruimte om zelf keuzes te maken. ,,Ik vond het soms moeilijk om toe te kijken. Als ze verloor, huilde ik inwendig en was diep ongelukkig.’’

De man die zijn dochter naar de kwartfinale op Wimbledon heeft geleid, volgt haar nu al een jaar van grote afstand. In die periode heeft de 67-jarige Petr Krajicek geleerd om principes opzij te zetten en soms op zijn tong te bijten. Eén ding is voor hem duidelijker dan ooit: ,,Michaëlla moet gelukkig zijn.’’

Het is april 2008. Michaëlla Krajicek heeft ook haar vijfde partij van dit tennisjaar niet kunnen winnen. In tranen belt ze naar Praag, naar haar vader. ,,Dat was tijdens het hardcourtseizoen in de Verenigde Staten. Het ging nog altijd niet goed met Michaëlla. Ook een tripje naar Disneyland, om even aan iets anders dan tennis te denken, hielp niet.’’

In Amelia Island verliest Krajicek kansloos van Alizé Cornet uit Frankrijk en dan grijpt ze naar de telefoon. ,,Ik kreeg haar huilend aan de lijn: ‘Papa, kom je me helpen?’ Dan ga je uiteraard snel die kant op. Het had nog bijna geholpen ook. Misa won op het volgende toernooi in Charleston een set van diezelfde Cornet, stond in de derde zelfs met 3-1 voor. Daarna miste ze één gemakkelijke bal en was het over. Dat verbaasde me. Op tennisgebied was er wel meer dat mij irriteerde.’’

Krajicek werkt dan al een half jaar met Allistair McCaw, een 34-jarige conditietrainer uit Zuid-Afrika. Mede vanwege een polsblessure blijft resultaat uit. ,,De tijd ontbrak in Charleston om het tennis van mijn dochter weer op de rails te krijgen. De backhand, de opslag, er was veel mis. Daar zag ik al dat conditietraining slechts tien procent is van het geheel, een bijzaak. Je hebt een deskundige tenniscoach nodig. Al stond ik vorig jaar zeker achter de keuze om een conditietrainer aan te trekken. Dat gedeelte heb ik verwaarloosd, dat wil ik best toegeven.’’

Petr Krajicek wil ingrijpen, maar doet het niet. ,,Als sportvrouw was Michaëlla ongelukkig, anders had ze me ook niet in tranen opgebeld. Maar als mens was ze wel gelukkig, ze had het goed met Allistair. Juist in Nederland wordt altijd gepredikt dat het geluk van je kind het allerbelangrijkste is, ook als dat ten koste gaat van sportief succes. Een kind van twaalf jaar kun je nog een bepaalde kant opduwen, bij een puber van zestien, zeventien wordt dat al moeilijker. Michaëlla is negentien jaar, ook wettelijk gezien volwassen dus.’’

De bezorgde vader heeft moeite met de situatie. ,,Allistair trekt Michaëlla mee in een volwassen wereld. Hij is haar vaste gesprekspartner. Een man van 34 jaar, met veel meer levenservaring dan mijn dochter en tien jaar ervaring in het tenniscircuit. Ik kan me voorstellen dat Misa denkt dat iets echt zo is, als hij dat zegt.’’

Ruim een maand later, op gravel in Rome, verliest Krajicek van Sybille Bammer uit Oostenrijk. ,,Een jaar eerder had ze nog van haar gewonnen en nu was Misa kansloos. Ik was daar ook en inwendig heb ik gehuild. Ik was diep ongelukkig. Niet voor mezelf, voor haar. Vanaf haar derde tennist Michaëlla al en ze heeft er ontzettend veel energie in gestoken om iets te bereiken. Kampioen van Europa als 13-jarige, wereldkampioen als 15-jarige, een kwartfinale op Wimbledon, kansrijk tegen Sjarapova, winnen van Dementjeva en Safina. En nu leek al die energie verloren te zijn gegaan. Ik houd van mijn dochter en vond het moeilijk om toe te kijken.’’

Vader Krajicek houdt zich in. ,,Ik zat klem, want Misa was gelukkig. Gelukkig met Allistair. Dan staat die carrière op de tweede plaats, zo zit het nu eenmaal.’’

Twee weken later gaat het toch nog mis. Op Roland Garros verliest Michaëlla ook haar tiende wedstrijd op een rij en meteen na afloop noemt Petr Krajicek de trainer van zijn dochter een tennisanalfabeet. ,,Ik zei het in al mijn emotie, maar ik had mijn eigen frustratie niet naar buiten mogen brengen. Die opmerking op zich was nog niet zo slecht, alleen had ik dit nooit tegen een journalist mogen zeggen. Allistair heeft later toegegeven dat Misa een echte tennistrainer nodig had, maar hij was boos op mij en is boos gebleven. Ik heb hem vooral verweten dat hij niet op tijd aan de bel heeft getrokken. Als Feyenoord of Ajax viermaal op een rij heeft verloren, wordt toch ook ingegrepen?’’

Dat gebeurt ook bij zijn dochter. Rohan Goetzke, technisch directeur van de tennisbond en de man die Richard Krajicek naar de wereldtop leidde, helpt de Kleine Kraai tijdens het grasseizoen. ,,Het ging meteen een stuk beter. Rohan zag wat er anders moest en vaak zijn kleine dingetjes genoeg om iemand weer goed te laten tennissen. In die periode heeft Michaëlla ook ingezien dat ze een tenniscoach nodig had. Alleen waren de financiën een probleem. Als je een jaar lang niets wint, wordt het lastig om naast een conditietrainer ook een tenniscoach te betalen.’’

Petr Krajicek overlegt met Goetzke, met zoon Richard en met zijn adviseurs in Tsjechië. ,,Wij hadden de Nederlander Eric van Harpen of de Tsjech Jan Vacek op het oog als coach. Ook Larry Passos, de voormalige trainer van Gustavo Kuerten, was beschikbaar. Van Harpen heeft gewerkt met Patty Schnyder, Conchita Martinez en Arantxa Sanchez. Een uitstekende kandidaat dus. Maar Misa wilde het anders. Een coach in de buurt van Nederland en iemand die het goed zou kunnen vinden met Allistair. Dat laatste is voor haar heel belangrijk.’’

Krajicek merkt dat zijn dochter voet bij stuk houdt en in zee wil gaan met de Belg Marc Dehous, een man die jaren heeft gewerkt met Kim Clijsters. ,,Michaëlla is vrij zelfstandig en heeft soms het gevoel dat ze alles al weet. Ze neemt nu haar eigen beslissingen en dat is alleen maar goed. Ik heb de keuze voor Dehous gerespecteerd. Wat had ik anders kunnen doen? Kinderen kunnen vaak koppig zijn. Ik ben 67 jaar, heb veertig jaar ervaring in de tennissport en kijk anders tegen bepaalde zaken aan. Maar dit was haar beslissing.’’

Een jaar zonder Petr Krajicek is een jaar kwakkelen geweest voor Michaëlla Krajicek. ,,Toen ik Misa nog begeleidde, hebben deskundigen als Glen Schaap en John van Lottum geroepen dat het beter met haar zou gaan als ik er mee zou stoppen. Allemaal losse flodders die nergens op waren gebaseerd. Er werd zelfs geroepen dat ze zonder mij de top-5 van de wereld zou halen.

,,Zij weten niet hoe moeilijk het was om de liefde voor je dochter en het trainerschap te combineren. Ik heb een puber naar plek 30 op de wereldranglijst geholpen, naar de kwartfinale op Wimbledon. Dit jaar is geroepen dat die vele nederlagen zijn veroorzaakt door haar polsblessure. Vergeet niet dat ze in 2005 ook lang uit de roulatie was vanwege een knieblessure. Kort daarna veroverde ze in Oezbekistan haar eerste WTA-titel. Toen kon het dus wel.’’

Krajicek is blij dat nu, met tenniscoach Dehous, de weg naar boven weer lijkt te zijn gevonden. In november haalt zijn dochter, via de kwalificaties, de finale van een challengertoernooi in het Slowaakse Bratislava. ,,Ze won van Gisela Dulko. Een goed teken, want dat is een uitstekende tennisster. Ik had met mijn vrouw naar de finale willen gaan, maar was huiverig. Bij een nederlaag zou kunnen worden gezegd dat onze aanwezigheid daar de reden voor was. Zo werkt het soms bij kinderen en trainers. Ik heb Misa gebeld en voelde dat ze liever niet had dat wij zouden komen. Het was slechts een paar uur rijden, maar we zijn thuis gebleven.

,,Ik ben wel blij dat de tennistrainingen blijkbaar weer goed worden ingevuld. Ik geloof ook dat het de goede kant op kan gaan als Misa de komende tijd wat geluk heeft en gezond blijft. Ze heeft de afgelopen weken op uitnodiging bij Nick Bolletieri in de Verenigde Staten getraind.’’

Petr Krajicek wil er de komende tijd voor zorgen dat de relatie met zijn dochter goed blijft. Ook al staat hij niet altijd achter haar keuzes. ,,Eén ding is het allerbelangrijkste, dat Michaëlla gelukkig is. Dat ze een goede verstandhouding heeft met de familie. Niet alleen met mijn vrouw en met mij, ook met iedereen in Tsjechië, met Richard en Daphne.

,,Ik heb er veel voor over om te zorgen dat die verhouding voor honderd procent goed is. Ja, ik heb de laatste maanden principes overboord gegooid. Zaken die ik tien jaar terug of zelfs een jaar terug nog belangrijk vond, zijn dat nu veel minder. Ik wil proberen om vast te houden wat Misa en ik nog met elkaar hebben. Dat gaat ook lukken. In de dagen voor kerst was Misa drie dagen in Praag en bakte oma lekkere koekjes voor haar en Allistair. Konden ze daar samen van genieten tijdens een kerstdiner in Australië, waar het nieuwe seizoen begint.

,,Ik ben nooit bang geweest voor een breuk met Michaëlla. Ze stuurt me nog steeds sms’jes en daarin zegt ze altijd dat ze van me houdt. Voor mijn vrouw is het moeilijker. Zij is 44 jaar, is bezorgd dat er misbruik van haar dochter wordt gemaakt. Dat ze als jonge vrouw zonder normaal sociaal leven een makkelijke prooi is.’’

Tennis leek het belangrijkste in het leven van Petr Krajicek. Eerst met zoon Richard, daarna met Michaëlla. Nu ligt dat anders. ,,Het is moeilijk om vader of opa te zijn. Richard zei pas nog dat ik maar pech heb gehad met mijn kinderen. Hun geluk en dat van je kleinkinderen is het belangrijkste. Ik ben pas nog bij Richard, Daphne en de kinderen geweest.’’

Lachend: ,,Ik heb van Alec verloren met pingpongen en het is niet leuk als een jochie van acht jaar je verslaat. Ik vind het leuk dat Richard ook met mij overlegt als het over het tennis van Alec gaat. Ik heb Emma zien hockeyen en dat was ook geweldig.

,,Tennis is heel belangrijk, maar niet zo belangrijk dat ik er een breuk in de familie voor over heb. Ik ga voorlopig nog niet dood, maar Michaëlla moet nog heel wat langer door. Haar geluk staat boven een tenniscarrière.’’

Krajicek heeft nog niet de kans gehad om de zaken met McCaw uit te praten. ,,Ik geloof ook niet dat Michaëlla daar behoefte aan heeft. Als dat wel zo is, doe ik het voor haar. Ik wil graag bijdragen aan haar geluk. Ik denk alleen niet dat de tijd er al rijp voor is.’’