Het Grote Beatles Topic - Deel 25

Niet te geloven... Een Emmy nominatie voor... I saw her standing there!!! En voor That was me! Toen ik het hoorde dacht ik 'WTF!!!???'

Het schijnt dat Paul een vinyl (!!!!) single heeft uitgebracht met 4 nummers van z'n optreden in de Amoebe winkel in Hollywood: en nu zijn twee nummers van die obscure single genomineerd voor een Emmy! Lachen!

Best Male Pop Vocal Performance

All Summer Long - Kid Rock - Track from: Rock N Roll Jesus
Say- John Mayer - Track from: Continuum
That Was Me - Paul McCartney - Track from: Amoeba's Secret
I'm Yours - Jason Mraz - Track from: We Sing. We Dance. We Steal Things.
Closer - Ne-Yo - Track from: Year Of The Gentleman
Wichita Lineman - James Taylor - Track from: Covers

Best Solo Rock Vocal Performance

John Mayer - “Gravity” from Where The Light Is — Live In Los Angeles
Paul McCartney - “I Saw Her Standing There” from Amoeba’s Secret
Bruce Springsteen - “Girls In Their Summer Clothes” from Magic
Eddie Vedder - “Rise”
Neil Young - “No Hidden Path” from Chrome Dreams II

Schitterend dit, zeg... Stel je voor dat I saw her standing zou winnen... Hahaha!

Grammy Emmy's zijn voor tv-series

Maar zou idd mooi zijn als ie wint

O, aha, ja! Grammy natuurlijk.

28 jaar geleden alweer

John

quote:

Op maandag 8 december 2008 19:12 schreef Nonnel het volgende:
John

Ik heb hem helaas niet bij leven mogen meemaken, maar het blijft een gemis. Wat had hij bijvoorbeeld nog allemaal gemaakt als Chapman's zelfmoordpoging was gelukt? Helaas heeft het niet zo mogen lopen.

Gelukkig blijft zijn muziek voor eeuwig bestaan

Imagine all the people
Sharing all the world

Van de Sint de Dubbel Lp van The White Album gekregen. Best tof moet ik zeggen

quote:

Op maandag 8 december 2008 22:33 schreef Roel_Jewel het volgende:
Imagine all the people
Sharing all the world

Imagine

quote:

Op woensdag 3 december 2008 12:31 schreef Price het volgende:

[..]

Je bent dus persoonlijk naar de winkel geweest.

Ja, wat op tegen? Internetwinkels....

De beste pop-artiest aller tijden...

* Gerbilking zet Strawberry Fields Forever op

Edit: fout

(hoe sluit je die in op fok! ?) edit: vanzelf dus...

Roll up for the mystery tour! Wat een mooie film... onder invloed
[/quote]

Wat een geweldig album is dat inderdaad. Ik moet die film echt nog eens zien, want deze intro en de clip van I Am The Walrus spacen hem in de beste manier die er bestaat

quote:

Op maandag 8 december 2008 23:44 schreef Gerbilking het volgende:
Wat een geweldig album is dat inderdaad. Ik moet die film echt nog eens zien, want deze intro en de clip van I Am The Walrus spacen hem in de beste manier die er bestaat

Pas op, het blijft een film uit hun LSD periode! Ze zijn te bewonderen in tovenaarspak.... je bent gewaarschuwd. Maar ik heb er van genoten!!! Ze spacen op die manier dus, zorg dat je zelf ook in die buurt zit en het komt goed.

quote:

Op maandag 8 december 2008 21:52 schreef MrBadGuy het volgende:
Wat had hij bijvoorbeeld nog allemaal gemaakt als Chapman's zelfmoordpoging was gelukt?

Hmm, zijn laatste goeie soloplaat stamde uit '74. Dus ik zou geen wonderen verwachten van de 80's met John

Maar wat zou ik 'm toch graag nog es live hebben meegemaakt.

quote:

Op zaterdag 6 december 2008 23:35 schreef hello_goodbye het volgende:
Niet te geloven... Een Emmy nominatie voor... I saw her standing there!!! En voor That was me! Toen ik het hoorde dacht ik 'WTF!!!???'

Het schijnt dat Paul een vinyl (!!!!) single heeft uitgebracht met 4 nummers van z'n optreden in de Amoebe winkel in Hollywood: en nu zijn twee nummers van die obscure single genomineerd voor een Emmy! Lachen! [..]

Ja, "Amoeba's Secret". Paar maanden na het optreden uitgebracht. Een soort geautoriseerde bootleg. Pixelige voorkant, LP met enkel een witte sticker er op. Best tof. Maar met al het respect, ik zou deze opnames voor alles behalve "best vocal" nomineren... Then again, wat is het waard als in diezelfde categorie Lil' Wayne en Ne-Yo staan. De genomineerde nummers staan ook gewoon op de "Ever Present Past" CD en 7", trouwens.

quote:

Op dinsdag 9 december 2008 09:22 schreef webfreak het volgende:

[..]

Hmm, zijn laatste goeie soloplaat stamde uit '74. Dus ik zou geen wonderen verwachten van de 80's met John

Maar wat zou ik 'm toch graag nog es live hebben meegemaakt.

Double Fantasy vind ik anders één van z'n beste platen!

Wow, ik kan het niet meer oneens zijn met je . Lennon was als herboren in 1980! In alle interviews en opnamesessie straalt hij positiviteit, geluk en creativiteit uit. Tussen 1970 en 1975 is hij op opnamesessies altijd óf bitchy óf gehaast óf verveeld óf onder invloed te horen. Altijd cynisch over het verleden. Maar tijdens de opnamesessies van Double Fantasy in de nazomer van 1980 heeft hij het continu over zijn oude bandje "The Bees", de toekomst, Sean, over zijn ideeën voor songs, over de nieuwe tournee, over dat hij Sean in 1981 mee naar Schotland neemt...... Zijn gitaarwerk van de opnamesessie op 8 december 1980 ("Walking On Thin Ice" overdubs) is het beste gitaarwerk wat hij ooit heeft afgeleverd! Het leek alsof hij na 10 jaar The Beatles eindelijk een plek had kunnen geven, hij praat in interviews en opnames vol enthousiasme over zijn werk met zijn vorige band, over McCartney's nieuwe release (McCartney II).

Hij had nog zo veel ideeën op de plank liggen. Kijk alleen al maar naar het geweldige materiaal wat hij geschreven heeft tussen 1975 en 1980, en waarmee hij niet de studio in is gegaan. Veelbelovende korte instrumentale jams, maar vooral complete nummers wat ik onder het beste Lennon-solowerk beschouw:

"Help Me To Help Myself", "Tennessee", "Sally And Billy", "Mucho Mungo", "Cookin' In The Kitchen Of Love", "She Is A Friend Of Dorothy's", "I Don't Want To Lose You", "Free As A Bird", "Real Love", "Whatever Happened To", "One Of The Boys", "Mirror Mirror (On The Wall)", "I Watch Your Face", "Grow Old With Me", "Serve Yourself", "Not For Love Nor Money", "She Runs Them 'Round In Circles", "Howling At The Moon", "Across The River", "India, India", "Life Begins At 40", "John Henry", "Memories", "Mr. Hyde's Gone (Don't Be Afraid)", "The Happy Rishikesh Song / Something Is Wrong", "Gone From This Place", "Dear John", "You Saved My Soul".

Dat zijn 29 nummers uit 1975-1980 die alleen al op bootleg zijn verschenen! En dan tel ik de 12 nummers die hij later nog in de studio heeft opgenomen (behalve "Gone From This Place") niet eens mee. Er zitten uitschieters tussen ("Help Me", "Lose You", "Whatever", "Saved", enz.), en ook wat mindere nummers, maar daar zijn het demo's voor. Minstens 20 prachtige songs waarvan het eeuwig zonde is dat hij ze niet heeft kunnen opnemen. De songs die hij gelukkig wél heeft kunnen opnemen en afronden doen toch zeker niet onder aan deze demo's. Ok, de productie is misschien wat glad. Maar songs als "Woman", "Watching The Wheels" en "Beautiful Boy" zijn toch gewoon geniale klassiekers. Een totaal andere Lennon dan daarvoor. "I'm Losing You" is in de afkeurende Cheap Trick-versie de beste rock-song die hij ooit heeft opgenomen, en persoonlijk vind ik de rest van Double Fantasy ook fantastisch.

Left-overs van de Double Fantasy-sessies zijn toch ook niet mis... "Nobody Told Me", persoonlijke favoriet, typische Lennon-tekst en geweldige groove. Heeft hij zelf niet eens uitgebracht omdat het voor Ringo bedoeld was. Kan zelf ook geen genoeg krijgen van studio-demo's "I'm Stepping Out", "I Don't Wanna Face It", vraag me af wat hij daar van gemaakt zou hebben als hij ze had kunnen afronden. Zelfde geldt voor "(Forgive Me) My Little Flower Princess", zo'n prachtig treurige song waar nog veel meer in had kunnen zitten... Om nog maar te zwijgen over "Borrowed Time", na december 1980 een ironische tekst... Één van Lennon's beste songs.

"What if" is geen zinnige discussie, maar zijn dood was een groot verlies voor de muziek, zeker als je ziet in welke creatieve bui hij zich bevond.

quote:

Op dinsdag 9 december 2008 18:10 schreef TheGrandWazoo het volgende:

[..]

Double Fantasy vind ik anders één van z'n beste platen!

Dat beschouw ik zelf eigenlijk meer als een EP, omdat de helft Yoko is.. En daar kan ik echt helemaal niks mee.

Maar inderdaad: zijn liedjes daarop zijn erg goed. Mag ook wel, na 5 jaar schrijven. Ben alleen niet zo'n fan van de overproductie ervan, dus meestal luister ik de demo's die op de Lennon-box staan.
Maar dat vind ik eigenlijk ook bij sommige nummers van W&B. Iets teveel toeters en bellen (letterlijk). Dan liever een eenvoudige band-versie met gitaar of piano.

http://www.myspace.com/electricargumentsmix

Ehh....interessante remixes?

quote:

Op dinsdag 9 december 2008 18:32 schreef Aisumasen het volgende:
Wow, ik kan het niet meer oneens zijn met je . Lennon was als herboren in 1980! In alle interviews en opnamesessie straalt hij positiviteit, geluk en creativiteit uit. Tussen 1970 en 1975 is hij op opnamesessies altijd óf bitchy óf gehaast óf verveeld óf onder invloed te horen. Altijd cynisch over het verleden. Maar tijdens de opnamesessies van Double Fantasy in de nazomer van 1980 heeft hij het continu over zijn oude bandje "The Bees", de toekomst, Sean, over zijn ideeën voor songs, over de nieuwe tournee, over dat hij Sean in 1981 mee naar Schotland neemt...... Zijn gitaarwerk van de opnamesessie op 8 december 1980 ("Walking On Thin Ice" overdubs) is het beste gitaarwerk wat hij ooit heeft afgeleverd! Het leek alsof hij na 10 jaar The Beatles eindelijk een plek had kunnen geven, hij praat in interviews en opnames vol enthousiasme over zijn werk met zijn vorige band, over McCartney's nieuwe release (McCartney II).

Hij had nog zo veel ideeën op de plank liggen. Kijk alleen al maar naar het geweldige materiaal wat hij geschreven heeft tussen 1975 en 1980, en waarmee hij niet de studio in is gegaan. Veelbelovende korte instrumentale jams, maar vooral complete nummers wat ik onder het beste Lennon-solowerk beschouw:

"Help Me To Help Myself", "Tennessee", "Sally And Billy", "Mucho Mungo", "Cookin' In The Kitchen Of Love", "She Is A Friend Of Dorothy's", "I Don't Want To Lose You", "Free As A Bird", "Real Love", "Whatever Happened To", "One Of The Boys", "Mirror Mirror (On The Wall)", "I Watch Your Face", "Grow Old With Me", "Serve Yourself", "Not For Love Nor Money", "She Runs Them 'Round In Circles", "Howling At The Moon", "Across The River", "India, India", "Life Begins At 40", "John Henry", "Memories", "Mr. Hyde's Gone (Don't Be Afraid)", "The Happy Rishikesh Song / Something Is Wrong", "Gone From This Place", "Dear John", "You Saved My Soul".

Dat zijn 29 nummers uit 1975-1980 die alleen al op bootleg zijn verschenen! En dan tel ik de 12 nummers die hij later nog in de studio heeft opgenomen (behalve "Gone From This Place") niet eens mee. Er zitten uitschieters tussen ("Help Me", "Lose You", "Whatever", "Saved", enz.), en ook wat mindere nummers, maar daar zijn het demo's voor. Minstens 20 prachtige songs waarvan het eeuwig zonde is dat hij ze niet heeft kunnen opnemen. De songs die hij gelukkig wél heeft kunnen opnemen en afronden doen toch zeker niet onder aan deze demo's. Ok, de productie is misschien wat glad. Maar songs als "Woman", "Watching The Wheels" en "Beautiful Boy" zijn toch gewoon geniale klassiekers. Een totaal andere Lennon dan daarvoor. "I'm Losing You" is in de afkeurende Cheap Trick-versie de beste rock-song die hij ooit heeft opgenomen, en persoonlijk vind ik de rest van Double Fantasy ook fantastisch.

Left-overs van de Double Fantasy-sessies zijn toch ook niet mis... "Nobody Told Me", persoonlijke favoriet, typische Lennon-tekst en geweldige groove. Heeft hij zelf niet eens uitgebracht omdat het voor Ringo bedoeld was. Kan zelf ook geen genoeg krijgen van studio-demo's "I'm Stepping Out", "I Don't Wanna Face It", vraag me af wat hij daar van gemaakt zou hebben als hij ze had kunnen afronden. Zelfde geldt voor "(Forgive Me) My Little Flower Princess", zo'n prachtig treurige song waar nog veel meer in had kunnen zitten... Om nog maar te zwijgen over "Borrowed Time", na december 1980 een ironische tekst... Één van Lennon's beste songs.

"What if" is geen zinnige discussie, maar zijn dood was een groot verlies voor de muziek, zeker als je ziet in welke creatieve bui hij zich bevond.

Jezus wat een post