Nog even wat dingen uit mijn geheugen:
Super de Boer-collectie afdeling vleeswaren/kaas/brood:
* Hopeloos huisvrouwtje komt drie keer per dag boodschappen doen met haar verwende kutkleuter. Diezelfde kutkleuter kwam dus ook drie keer per dag vragen om een plakje worst. Hij gedroeg zich niet in de winkel en kwam dan naar de counter met de mededeling "ik wil worst". Dit deden wel meer kinderen en ik zei dan altijd dat ze dat maar moesten kopen van hun zakgeld of aan hun vader/moeder moesten vragen of ze worst wilden kopen. Vervolgens kwam dat wijf naar me toe "krijgt ie nou nog een plakje worst of niet?". Je hebt aso en je hebt heel erg aso.
* Klanten die psychisch in de war zijn, zoals een bejaarde vrouw die niet ophield over jezus, door de winkel liep te gillen ("PRIJS DE HEER" - en ik liep dan vlak achter haar met m'n prijsstickers en fluisterde naar mijn collega - "prijs het vlees! prijs het vlees!") en niet ophield over de engeltjes op de verpakking van Philadelphia.
* Klanten die iedere dag (!) om vijf uur - als je klaar bent - komen vragen of je kaas voor ze wilt snijden en niet willen bestellen, "omdat je dan vergeet om de bestelling door te geven" terwijl je er de dag erna zelf bent. En de dag daarna. En de dag daarna, omdat die winkel namelijk een personeelstekort heeft en je dus niet eens kunt vergeten om de bestelling door te geven aan je collega - want die is er niet! Oplossing: klant kwam om vijf voor vijf, ik was de snijmachine nog aan het schoonmaken. Ze vroeg weer eens om haar kaas, dus ik zei "ik ben nog even de machine aan het schoonmaken, over vijf minuutjes ben ik klaar, misschien kunt u eerst wat andere boodschappen doen?". Toen de klant terug kwam zei ik "sorry mevrouw, ik ben klaar met werken", trok m'n schort uit en ging weg.
AH, kassa (totaal 19 uur gewerkt voor ik het zat was daar):
* Zoals gezegd, de verwende kleuter op het stepje die met 100 gulden een blik bonen kwam kopen (ik zei net euro, maar dit was in 2000 dus dat moeten wel guldens geweest zijn dan...).
Bas van der Heijden:
* Asociale volksbuurtklanten die met de hond en een hele roedel kinderen de hal inkomen. Waren overigens vaste klanten die altijd raar deden. Nu brak de hond los, die rende door de winkel en de kinderen gingen er 1 voor 1 achteraan. Een andere week renden de kinderena chter elkaar aan rondjes over de inpaktafel.
* Asociale klanten die kinderen door de winkel laten fietsen/steppen. Oud vrouwtje kwam klagen, zei dat ze wegging als niemand er wat van zei omdat ze bang was omver gereden te worden en ze had net een nieuwe heup. Winkelpersoneel heeft er neits van gezegd omdat dat gezin meer opleverde dan dat vrouwtje.

* Vent die staat te roken in de winkel. "Meneer, u mag hier niet roken". Meneer gaat uit z'n dak en begint te roepen dat ik zeker denk dat ik jezus ben. Beetje vertekend wereldbeeld, als je 't mij vraagt.
* Een man die z'n afgerekende flessen bier kapot gooide omdat er geen dozen meer in het dozenhok lagen.
* Iemand die twee karren boodschappen op de band laadde, vervolgens zag dat er geen dozen meer waren en z'n boodchappen liet staan. Je kan als je van huis gaat ook niet bedenken dat je twee volle karren boodschappn niet op je hoofd mee naar huis kunt nemen natuurlijk. En redelijk blijven is zo jaren '70.
C1000:
* Mensen die op zaterdagmiddag (laatste dag van de actie dus) beweren dat de peren uit de actie niet op de weegschaal staan. Nee hoor, echt niet, ze ehbben echt goed gekeken. NEeeeeeeeeeee jij weet er helemaal niks van. Want jij werkt er pas vijf jaar, en dat die peren al vijf jaar op de weegschaal staan betekent niet dat ze er nu nog op staan. En dat de hele week alle klanten gewoon een stickertje op de peren hadden, dat zegt ook helemaal niks.
* Mensen die klagen over het afronden. Maar alleen als het afronden in hun nadeel is

(Ja, je hebt principes of je hebt ze niet he?).
* Mensen die klagen dat euro's van die rotmuntjes zijn, want ze zijn zo klein. (Ja, en dubbeltjes en kwartjes waren echt enorm! Ik heb ze thuis nog en ze passen echt maar net in m'n kamer!)
* Mensen die klagen over de euro omdat ze het afronden niet begrijpen

Ze hebben hun leven lang afgerond met guldens, maar als het euro's (UUROOS

) zijn, kunnen ze opeens niet afronden.
* "Waar vind ik de diepvriesgroente?" Nou mevrouw, probeer het eens in de diepvries (die overigens recht tegenover de ingang stond). En dan meelopen en aanwijzen waar de vriezer is, teruglopen naar het pad waar je aan het werk was, en twee tellen later staat die klant achter je met de mededeling dat ie de diepvries niet kan vinden. Vriesafdeling waren twee vijfdeursvrieskasten en drie even brede diepvriesbakken. Toch wel erg knap dat als je er midden tussen staat, dat je dan geen vriezer kunt vinden.
* "Die prijs klopt niet hoor, de Red Bull is in de aanbieding". Vervolgens meelopen met de klant, want er zou een bordje bijstaan. En inderdaad, "Bullit, vaste lage prijs".
* Mensen die de boel besodemieteren voor een paar dubbeltjes. Bijvoorbeeld volhouden dat je de groente dubbel aangeslagen hebt, terwijl het om twee verschillende wichtartikelen gaat met verschillende prijzen

Dirck III (Slijterij, voor wie 't niet kent):
* "Verkoopt u ook regenponcho's?"
* "Hebben jullie ook barbecues?"
* "Verkopen jullie koffiemelk?"
* Telefoontje: "Heeft u die Head & Shoulders uit de aanbieding nog?" (Probeer het eens bij de drogisterij!)
* "Hebben ze dat bij Bas van der Heijden?"
* Mensen die in de winkel staan te bellen: "Ik sta nu bij de Gall & Gall".
En inderdaad de leuke grappen met bonnetjes:
* Doe maar in je plakboek
* Hang maar boven je bed
* Ik krijg het toch niet terug van de belasting
* Ik krijg het toch niet terug van het ziekenfonds