Hulp bij schrijven geboorteplan

Ik wil mijn plan van te voren met de gyn doorspreken zodat ik ook van de kant van het zkhs zicht krijg op wat de mogelijkheden zijn etc. Tevens heb ik een ervaren persoon die samen met mij mijn plan opstelt want ik heb zelf (nog) geen verstand van bevallen

Ik had geen geboorteplan, toen ik 5 jaar geleden beviel was dat ook helemaal niet "in" volgens mij. Ik heb er destijds niemand over gehoord, ook niet mijn mede-zwangeren van de zwangerschapsgym.
Ook met mijn partner eigenlijk niks doorgesproken; onze instelling was dat we het maar gewoon over ons heen lieten komen. En ik heb een heel goede bevalling gehad .

quote:

Op vrijdag 1 mei 2009 08:24 schreef DJMO het volgende:
en nog iets ik had ook zo'n mooi plan geschreven, ik gaf onder meer aan bv geen ruggeprik te willen ook al had ik pijn .. mensen wat heb ik de afdeling bij elkaar geschreeuwd tot ik pijnstilling en vlak daarop een ruggeprik kreeg het is dus ook mogelijk dat je zelf van je plan af wil wijken ook al zeg je van te voren dat het ziekenhuis er niet van af mag wijken... ik zou dus goed nadenken voor je iets opschrijft

Ja, maar dat is op te vangen door erin te zetten dat je het niet wilt totdat jij (of je partner) het specifiek aangeeft

quote:

Op zondag 3 mei 2009 12:36 schreef Troel het volgende:

[..]

Ja, maar dat is op te vangen door erin te zetten dat je het niet wilt totdat jij (of je partner) het specifiek aangeeft

en dat was ik dus vergeten volgende keer geen plan voor mij iig. ik laat het wel op zijn beloop, werkte prima bij de eerste, en bij de tweede kwam er van dat hele plan niets terecht

Waarom voor een aantal van jullie beslist geen pethidine?

Omdat pethidine bij je kind terecht komt. Mijn visie: ik ga niet 9 maanden lang bepaalde etenswaren laten staan omdat ze schadelijk kunnen zijn voor mijn kindje om dan op de laatste dag nog even een shot morfine te laten zetten wat ook bij mijn kind komt.

Ik ben inmiddels ook begonnen met het schrijven van een geboorteplan. Deze komt zowel in mijn VK-rapport als in mijn boekwerken die mee gaan naar het ziekenhuis. Zie ik dan nog ergens iets over het hoofd of is dat voldoende?

oh, thnx voor de schop rocka!

ik wil graag weten of ik echt een geboorteplan moet schrijven ofzo of is het voldoende om aan te geven bij mijn verloskundige dat ik bijvoorbeeld geen pethidine wil hebben maar dat ik verder wel graag pijnstilling wil zodra ik erom vraag?

Volgens mij is het handiger op papier te hebben. Ik ben normaal gesproken best mondig maar was tijdens mijn bevalling enorm in mezelf gekeerd en er kwam weinig tot niets zinnigs uit. Wat dat betreft heb ik het echt als een gemis ervaren dat ik mijn wensen niet voldoende kenbaar kon maken of had gemaakt...

Hmm das wel waar, ik heb het wel al heel vaak met mn lief erover gehad en afspraken gemaakt met hem dat hij moet beslissen enzo in dat soort gevallen. (en uiteraard weet hij wel wat ik wel en niet wil enzo en wat pethidine is )
Ik ga t woensdag wel es overleggen met mn vk

Mijn verloskundige had het wel aangeraden, zeker ook voor het geval je overgedragen wordt naar het ziekenhuis. En ook zodat niet alleen zorgverleners je wensen kunnen lezen, maar ook als 'spiekbriefje' voor je partner (of wie er dan ook bij de bevalling aanwezig is). Want wat was nou ook alweer dat ene middel dat ze absoluut niet wou? Dat kan in de stress wel eens even lastig zijn.

In mijn geboorte/kraamplan stond het volgende:
- Geen arts/verpleegkundige in opleiding
- Geen pijnstilling, tenzij ik daar zelf uitdrukkelijk om vroeg
- Gebruik van medische handelingen (knip, keizersnede, vacuumpomp, tang) zo lang mogelijk uitstellen
- Kindje direct op mijn blote buik
- Foto's maken direct na de bevalling
- Tijd voor ons 3-en
- Helpen met aanleggen en borstvoeding op gang brengen binnen het uur
- Kindje badderen in dezelfde kamer (zodat ik overal zicht op kon houden)
- Kindje wordt onder geen beding mee genomen naar een andere ruimte buiten het zicht van mij of mijn partner, tenzij medisch noodzakelijk
- Er is ten alle tijden iemand (een voor mij vertrouwd persoon) bij me tijdens het hechten (mits noodzakelijk)
- In geval van keizersnede blijft mijn partner ten alle tijden bij de kleine
- In geval van keizersnede mag mijn moeder bij me blijven tijdens het hechten
- In geval van keizersnede/hechten onder algehele narcose, krijgen alleen mijn partner & artsen het kindje te zien (ik wilde graag de eer hebben, mijn kindje eerder vast te houden&zien dan langskomende familie/vrienden)
- Maximaal 3 mensen gelijktijdig aan mijn bed
- Bezoek enkel binnen de bezoektijden en op afspraak
- Kindje gaat niet van hand tot hand zonder overleg met de ouders
- Kindje krijgt borstvoeding en kraamzorg zal trachten hier een nuttige bijdrage aan te leveren
- Huisdieren zijn onderdeel van ons gezin, zij worden onder geen beding opgesloten

En nog wat kleine dingetjes... Ze hebben alle regels nageleefd bij mij... Geweldige bevalling gehad, en een heel comfortabel verblijf in het ziekenhuis (kritieke zwangerschapsvergiftiging achter de rug, dus moest langer blijven).

Ik heb mijn geboorteplan uit de pc gegooid . Ik benwel heelblij dat ik het geschreven heb.Het was een goede leidraad voor mijzelf én Mike over hoe we wilden dat bepaalde dingen zouden gaan. Vrijwel alles wat ik had bedacht was ook standaard in het ziekenhuis (denk aan liever scheuren dan knippen, binnen het uur aanleggen). Het was ook prettig dat ik aangegevenhad dat ik ADD heb en daarom maar 1 persoontegelijk aanmijn bedwilde hebben als eriets uitgelegd/ gevraagd werd. Daar hebben ze zich ook aan gehouden en alles werd uitgebreid uitgelegd. Ik wilde geen pethidine maar toen ik wel pijnstilling wilde was dat de enige optie, ze hebben daarom uit zichzelf een lagere dosis gegeven.
Jammer was dat de kinderarts-assistent nietwist datik Ruben zelf wilde aankleden en hem na het onderzoeken meteen een luier omdeed en al zoekende was naar kleertjes. Toen we hem vertelden datik het ging doen keek hij even raar. Het kan dus hè dames! Je kan prima je eigen kindje aankleden bij jou op je bed.

quote:

Op vrijdag 1 mei 2009 16:40 schreef DuchessX het volgende:
Ik wil mijn plan van te voren met de gyn doorspreken zodat ik ook van de kant van het zkhs zicht krijg op wat de mogelijkheden zijn etc. Tevens heb ik een ervaren persoon die samen met mij mijn plan opstelt want ik heb zelf (nog) geen verstand van bevallen

Mijn/ons plan zit al in het dossier, besproken met gyn en wel
Geeft echt een prettig gevoel dat er duidelijkheid is over wat wij wel en niet willen. Ik realiseer me wel dat er mss wel dingen zullen zijn die op het moment supreme anders zullen lopen, maar dat zien we dan wel weer
En uiteindelijk is het ook ons goed recht om ergens van af te wijken of van gedachten te veranderen tijdens het proces, dus ik voel me niet persé gebonden, maar heb wel de regie (grotendeels)

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:26 schreef Five_Horizons het volgende:
Een geboorteplan

Erm....

Tegenwoordig verloopt alles volgens een strak plan, als je sommige mensen mag geloven. Vakantieplanning, carriereplanning, belastingplanning en nu dus ook geboorteplanning. Ik zou er helemaal gek van worden.

quote:

Op dinsdag 28 juli 2009 01:44 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Tegenwoordig verloopt alles volgens een strak plan, als je sommige mensen mag geloven. Vakantieplanning, carriereplanning, belastingplanning en nu dus ook geboorteplanning. Ik zou er helemaal gek van worden.

Geslacht: Man

Denk dat je de intentie van een geboorteplan niet echt begrijpt en ook (nog?) geen idee hebt van de impact van een bevalling

quote:

Op dinsdag 28 juli 2009 01:47 schreef DuchessX het volgende:

[..]

Geslacht: Man

Denk dat je de intentie van een geboorteplan niet echt begrijpt en ook (nog?) geen idee hebt van de impact van een bevalling

Waarom zou een man hierover geen zinnige mening kunnen hebben..? Geboortes zijn écht niet alleen het gebied van de vrouw, ondanks dat vele vrouwen dat denken.

Ik kan het ook niet nalaten om te denken: Jee zeg, chill, het ziekenhuis heeft écht het beste met je voor, laat alles gewoon op je afkomen, komt echt goed. Idd wensen mbt medicijnen en dergelijke kun je wel doorgeven, of als je zelf iets 'mankeert' waar duidelijk rekening mee gehouden moet worden. Maar het feit dat mijn generatie is geboren en gelukkig opgegroeid zonder geboorteplan, zegt wel dat het iets van de huidige (toch echt wel op plannen gerichte) samenleving is.

Mij even verplaatsend in het ziekenhuis, lijkt het mij lastig om geen standaard protocol te kunnen volgen, maar dat je bij elke bevalling eerst een boekje open moet doen (en dus vantevoren moet bestuderen). Natuurlijk moeten ze rekening houden met de wensen van de patient, maar het moet ook werkbaar blijven. Hoe naar het misschien ook is om te beseffen, maar het ziekenhuis zit niet 9 maanden op jou te wachten, zoals jij 9 maanden op je kindje wacht. Daar gaat het leven gewoon door, terwijl voor jou de wereld even om jou en je baby lijkt te draaien.

Maargoed, wellicht biedt het rust ofzo, zo'n plan. Denk dat het mij alleen maar extra stress op zal leveren, want owee als het dan niet volgens plan verloopt...

Ik denk dat het idd voor een deel van de vrouwen om de rust gaat ja. Of in het geval van een enkeling gaat het om dingen die jijzelf (of je partner, vergeet die niet ) mankeert. Maar verder tsja...
Zoals ik dus al een paar posts eerder zei, ik wil wel aangeven dat ik liever geen pethidine wil als pijnstilling, en het liefst geef ik ook aan dat ik zodra ik erom vraag wel een ruggeprik krijg (like duh ). Maar verder wil ik het denk ik gewoon liever over me heen laten komen.
Het is bij "mijn" ziekenhuis standaard dat kindjes bloot op de buik van de moeder worden gelegd na de geboorte, ook het aanleggen binnen het uur is standaard, het is standaard dat de partner altijd mee gaat als de baby onverhoopt de kamer uitmoet enz enz. Wellicht dat het voor iemand anders fijn voelt om dat allemaal nog even op te schrijven ofzo maar ik persoonlijk heb die behoefte niet zo, juist omdat ik me gerustgesteld voel dat dit de standaard-procedure is in het ziekenhuis. En zo zijn er nog meer dingen die iemand anders ook al zei (liever scheuren dan knippen, kunstverlossing liever niet enz.)
En voor wat betreft mijn partner, ik heb met hem de bevalling wel een miljoen keer doorgenomen, hij is bepaald niet dom te noemen, hij weet wat pethidine is (wist ie al) en hij weet het verschil tussen een ruggeprik en pethidine en waarom ik die liever niet wil. Sterker nog hij kwam er zelf mee of ik niet beter een ruggeprik kon nemen want de verhalen over pethidine bevielen hem niet zo. Met andere woorden, ik denk dat hij, ook in the heat of the moment, toch nog steeds wel goed in staat zal zijn om mijn wensen mbt pijnstilling door te geven.

Maar goed, ik ga het even bespreken met de vk morgen. Mocht zij toch graag willen dat ik het zwart-op-wit zet dan zal ik dat doen maar meer dan de pijnstilling hoeft er wat mij betreft eigenlijk niet in.

quote:

Op dinsdag 28 juli 2009 08:34 schreef Pyttpytt het volgende:
Ik kan het ook niet nalaten om te denken: Jee zeg, chill, het ziekenhuis heeft écht het beste met je voor, laat alles gewoon op je afkomen, komt echt goed.

Mij even verplaatsend in het ziekenhuis, lijkt het mij lastig om geen standaard protocol te kunnen volgen.

Nou, dan moet je eens een of twee van die plannen zien. Daar zitten echt geen rare eisen bij.
Zoals geen stagiares erbij, of wie het eerste het kind vasthoudt.
Het gaat juist om eenvoudige kleine dingen die helemaal geen moeite kosten om rekening te houden.
Het punt is juist dat de vrouw op dat moment te druk/uitgeput is om zich met dat soort geneuzel bezig te houden.

Stel je voor: Ligt ze daar helemaal uitgeput, gaat het kind van hand tot hand voordat ze het zelf een keertje vast mag houden. Net op het moment dat ze niet in staat is voor zichzelf op te komen wordt ze volledig genegeerd. Dat is niet leuk, en het is niet nodig.

Daarom zijn die plannen er. Ze zijn niet bedoeld als script.

[ Bericht 0% gewijzigd door mgerben op 28-07-2009 10:39:37 ]

Bij de geboorte van Emma (mijn eerste) zijn er wat dingen anders gegan dan ik mij voorgesteld had. Daardoor had ik ietwat nare nasmaak van het hele gebeuren. Bij de jongste wilde ik dat voorkomen. Daarom een geboorteplan, het was een hele geruststelling dat veel van wat ik had bedacht standaard praktijk was in het ziekenhuis, maar hé dat wist ik niet van tevoren.

quote:

Op dinsdag 28 juli 2009 10:50 schreef Jelief het volgende:
Bij de geboorte van Emma (mijn eerste) zijn er wat dingen anders gegan dan ik mij voorgesteld had. Daardoor had ik ietwat nare nasmaak van het hele gebeuren. Bij de jongste wilde ik dat voorkomen. Daarom een geboorteplan, het was een hele geruststelling dat veel van wat ik had bedacht standaard praktijk was in het ziekenhuis, maar hé dat wist ik niet van tevoren.

kan me dat goed voorstellen hoor als je eerst een nare ervaring had of net als bij Duchess en Juup bijvoorbeeld dan kan ik me het nut van zo'n plan goed indenken.

quote:

Op maandag 27 juli 2009 20:02 schreef huuphuup het volgende:
oh, thnx voor de schop rocka!

ik wil graag weten of ik echt een geboorteplan moet schrijven ofzo of is het voldoende om aan te geven bij mijn verloskundige dat ik bijvoorbeeld geen pethidine wil hebben maar dat ik verder wel graag pijnstilling wil zodra ik erom vraag?

Ik denk dat ik het dit keer in groot lettertype uitprint en op de deur van de verloskamer laat hangen, een kopie op de monitor en nog eentje in mijn kruis

quote:

Op donderdag 30 juli 2009 04:27 schreef Troel het volgende:

[..]

Ik denk dat ik het dit keer in groot lettertype uitprint en op de deur van de verloskamer laat hangen, een kopie op de monitor en nog eentje in mijn kruis

Vooral die laatste is belangrijk, want dan heeft je baby het gelijk op z'n hoofd geplakt zitten bij geboorte

Ontopic: Wij hebben ook een geboorteplan geschreven. Wij zitten in een situatie waarin mijn kennis rondom zwangerschap en geboorte gewoon heel veel groter is dan die van mijn vriend. Daarom is een geboorteplan voor ons een goed middel om te bekijken wat we allebei wél of juist níet willen en waarom. In het geval van een thuisbevalling hebben we maar weinig specifieke wensen (geen stagiaires, geen vliezen breken bij normale vordering en geen knip op andere indicatie dan foetale nood).
In het ziekenhuis kom je daarentegen in een heel andere setting terecht met onbekende mensen en dan kan het wat mij betreft echt geen kwaad om je eigen mening te laten horen. Ook dan bestaan nog dezelfde wensen, maar dat wordt in mijn geval uitgebreid met bijvoorbeeld 'geen caputelectrode bij goede uitwendige registratie' of, zoals anderen ook al noemden 'geen pethidine en geen remifentanyl'.

@ Bolkesteijn en Pyttpytt: Dat een bevalling zich niet laat regiseren, dat begrijpt iedereen. Maar over bepaalde onderdelen kun je best nadenken en keuzes maken, zolang medisch verantwoord. Daarbij is een geboorteplan echt geen boekwerk, maar hoogstens 2 pagina's overzichtelijk ingedeeld met de wensen van de ouders. Dat kost een zorgverlener maximaal twee minuten om door te kijken. Daarnaast wordt het niet voor niks door diezelfde zorgverleners aangeraden te schrijven: door er bewust over na te denken en over te spreken met elkaar, is het een goede voorbereiding op de bevalling in al z'n soorten en maten.
[nuance] Betekent overigens natuurlijk niet dat je zonder geboorteplan geen goede bevalling kunt hebben. [/nuance]

quote:

Op dinsdag 28 juli 2009 01:44 schreef Bolkesteijn het volgende:

[..]

Tegenwoordig verloopt alles volgens een strak plan, als je sommige mensen mag geloven. Vakantieplanning, carriereplanning, belastingplanning en nu dus ook geboorteplanning. Ik zou er helemaal gek van worden.

het werkt zeg maar net zoals een bedrijfsplan opstellen bolkie. je bedenkt van te voren goed wat de bedoeling is, dan begint de boel en met een hoop mazzel gaat het zo ongeveer als wat je voor ogen hebt. en wat anderen al zeggen; noodgevallen zijn uitgezonderd. maar wat moet je doen als het een spoedkeizersnee wordt. moet je partner dan bij jou blijven of bij de baby? het is wel handig dat soort dingen vooraf te bespreken.

overigens nog een kanttekening tussendoor. ik had ook een geboorteplan, ook met 'geen coassistentgeleuter'. en toen vroegen ze ons toen we aankwamen of we niet een meeloopstudent wilden. een coassistent die zijn eerste dingen doet. die mag dan helemaal niks medisch doen, maakt een rondje door alle afdelingen (gyn dus...) en blijft bij de bevalling. de hele bevalling. en staat ons bij. drinken halen, medisch jargon vertalen. algeheel onder de indruk zijn. wij hebben dat dan weer wel als erg prettig ervaren, itt die coassistenten.

quote:

Op dinsdag 28 juli 2009 08:34 schreef Pyttpytt het volgende:

[..]
Hoe naar het misschien ook is om te beseffen, maar het ziekenhuis zit niet 9 maanden op jou te wachten, zoals jij 9 maanden op je kindje wacht. Daar gaat het leven gewoon door, terwijl voor jou de wereld even om jou en je baby lijkt te draaien.

Dat klopt helemaal. En doordat ze bijvoorbeeld niet op mij hebben zitten wachten, liep het halve ziekenhuis mijn beval kamer in om gaasjes te pakken terwijl ik daar in mijn blote foef lag. En doordat ze het zo druk hadden moest ik na het werpen gelijk vertrekken en heb ik 4 uur lang moeten wachten voordat iemand zo goed was om me onder de douche te zetten, terwijl ik prima zelf in staat was om in de bevalkamer even onder de douche te springen en hier ook om gevraagd heb. Ook hadden ze bijna een spuit pethidine in mijn been gezet, ondanks dat ik bij de verloskundige aan had gegeven dat ik dat niet wilde. Maar de verloskundige was al uit het ziekenhuis vertrokken omdat ze het ook druk had .

Als ik nou op papier had gezet dat ik dat laatste niet wilde, en ook geen prijs stelde op een bijna constant open deur door al het verplegend personeel wat binnen kwam, was het voor mij al een stuk relaxter geweest. En ik had eigenlijk moeten eisen dat ik onder de douche mocht. Maar op zo'n moment is dat nogal ver weg, waar je anders mondig genoeg bent. En daar is een plan dan uitermate geschikt voor.