Hulp bij schrijven geboorteplan

Je kunt er bijvoorbeeld inzetten dat je je kindje na de geboorte meteen op je blote huid wilt hebben, dat is echt heel fijn en goed voor de binding, een heerlijk moment. Je kunt erin zetten dat je borstvoeding wilt geven, of juist niet, maar als je graag borstvoeding geeft dat ze dan ook echt geen flesvoeding geven.
In zo'n plan maak je afspraken over wat jij wilt.

heb je al gegoogled?
http://www.cicli.nl/pdf/geboorteplan_tweeling(1).pdf

Ik heb bij mij tweede kindje een geboorteplan gemaakt. Als je wilt kan ik het je wel mailen?

Ik wilde het eigenlijk onder begeleiding van Cicli maken en had me ook netjes op tijd aangemeld. Helaas waren er niet genoeg aanmeldingen voor een workshop (waar maar 4 mensen voor nodig waren!). Vond ik toen heel erg jammer en de communicatie met Cicli verliep ook erg moeizaam. Achteraf gezien heb ik ze helemaal niet nodig gehad en was het plan prima zelf te maken.

Ik heb het geboorteplanwerkboek van cicli. Meteen de volgende dag in huis. Er staan tips en handvatten die denk ik nuttig kunnen zijn voor als je voor de eerste keer bevalt.

Na weken van wachten en het naderende einde van mijn zwangerschap heb ik het werkboek inderdaad ook maar aangevraagd. Viel na 1,5 week eindelijk eens op de deurmat Voor een eerste bevalling stonden er nuttige dingen in
Mieke (van Cicli) werk(te?) in mijn verloskundige praktijk en kwam altijd erg professioneel, kundig en vooral aardig op mij over! Daarom ook dat ik het zo jammer vond..

Je mag er alles inzetten wat je wilt... alleen heb je geen flauw idee wat voor dingen je aan moet denken.
Het idee achter dat plan is dat je een bevalling niet over je heen hoeft laten komen.
Ook al ben je op dat moment niet echt in staat om te vertellen wat je wilt, dat betekent niet dat jij niet het middelpunt bent.

Haal eens een boek over zwangerschap en bevallen; zelfs bij De Slechte en de witte boekhandel liggen er een heleboel. Blader even door om te zien wat ze over die geboorteplannen zeggen.

Je kunt werkelijk alles erin schrijven: Of er iemand mee moet of bij moet bijven, of er video's gemaakt moeten worden (ik hoop van niet); maar ook bijvoorbeeld dat ze alles wat ze gaan doen even tegen je zeggen; of je pijnbestrijding wilt of niet, en of ze niet te snel naar hulpmiddelen (vacuümpomp of tang) willen grijpen; of dat ze uitleggen waarom dat nodig is.

jee, icicle. Da's ook niet netjes zeg.
Misschien hebben ze er van geleerd want ik stuurde na het bestellen via de website een mailtje met de vraag hoe het betalen in zijn werk zou gaan en wat ik eventueel over moest maken en toen kwam er vijf minuten later antwoord dat het boekje plus een factuur al bij de uitgaande post lag.
De volgende dag was het in huis

Op zich heb ik er niet zo heel veel aan gehad bij deze zwangerschap omdat ik wel denk te weten wat ik wel en niet wil. Maar voor een eerste zwangerschap lijkt het me heel nuttig.

Ons "geboorteplan" was bevallen in het ziekenhuis.
Uitiendelijk thuis bevallen.

Maar het is wel goed om aan te geven dat je borstvoeding wilt geven en binnen het uur de kleine aan de borst wilt hebben.
Bespreek je wensen ook met je partner. Die kan er ook op toezien dat alles gaat zoals je wil dat het gaat.

Ach uiteindelijk heb ik een prima plan kunnen maken waarnaar goed gehandeld is
Bij mijn eerste zwangerschap had ik ook graag een geboorteplan willen maken maar werd ik over die mogelijkheid te laat op de hoogte gesteld. Daarom bij de tweede zwangerschap meteen hierover nagedacht Toen kon ik me ook een betere voorstelling maken van hetgeen kon en ging gebeuren.

Je moet je bij het maken van zo'n plan goed realiseren dat een bevalling niet te regisseren valt. Er zijn allerlei scenario's mogelijk en je kunt enkel aangeven wat je hoopt dat er gaat gebeuren.

Wat harry ook al zegt: bespreek het ook met je partner, misschien heeft hij nog ideeen, en hij kan erop toezien dat je wensen vervuld worden.
Ik heb het nooit echt op papier gezet, maar wel regelmatig met mijn vriend besproken. Bijvoorbeeld dat hij bij de kleine moet blijven, mocht ik van de kleine gescheiden worden, en dat ik de baby redelijk snel aan de borst wilde leggen.
Natuurlijk hoop je dat je het niet nodig hebt, en de borstvoeding waren ze in het ziekenhuis ook rap mee. Zeker binnen het half uur (en dat terwijl het niet helemaal soepel verliep). Dat was voornamelijk hun initiatief.
Maar mijn vriend heeft zo'n 2-3 uur alleen met de kleine gezeten, omdat ik naar de OK moest. Natuurlijk balen. Maar dan weet je wel dat de kleine in goede handen is.

Ook iets om over na te denken, mogen er arts-assistenten bij zijn.
Ik voelde mij net een proefkonijn toen studenten mochten voelen en raden hoeveel ontsluiting ik had, daarna de verloskundige ter controle of de studenten het goed gedaan hadden (waren er 2 trouwens).
Bij mijn 2e bevalling wilde ik absoluut geen arts-assistenten.

Verder kun je opnemen of je pijnbestrijding wil.
Of je zittend, liggend, in bad, op de baarkruk etc. wilt bevallen.

Een geboorteplan

Erm....

ja five, dat wordt steeds vaker gedaan, zodat er vantevoren goede afspraken gemaakt zijn over zaken die je als a.s. vader en moeder belangrijk vind. is alleen maar goed vind ik

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:33 schreef Belana het volgende:
ja five, dat wordt steeds vaker gedaan, zodat er vantevoren goede afspraken gemaakt zijn over zaken die je als a.s. vader en moeder belangrijk vind. is alleen maar goed vind ik

Nu kan ik me er niets bij voorstellen; we zijn mondig genoeg om dingen aan te geven en duidelijk zat (zo moeilijk is het volgens mij allemaal niet), maar als dit voor mensen werkt, hey....prima.

Alleen: hoe werkt dat dan? Ga je dat tijdens de weeën uit je hoofd leren? Laat je de VK of pleeg even je boekje zien? De KV krijgt het als huiswerk mee? Hoe gebruik je het?

Ik heb een aantal dingen opgeschreven die ik erg belangrijk vind en die voorgelegd aan mijn verloskundige. Het opschrijven was meer om het voor mezelf duidelijk te krijgen en om niets te vergeten bij het gesprek, het moet geenzins een wetboek met regels voor de verloskundige worden

Er staat bijvoorbeeld in dat ik graag in bad wil bevallen, dat ik wil dat de baby eerst aan de borst drinkt voor het vitamine K druppels krijgt, dat ik bij een eventuele ziekenhuisbevalling geen bezwaar heb tegen pijnbestrijding maar dat ik absoluut géén pethidine wil. Dat ik bij een keizersnede of complicatie van mij niet wil dat er kunstvoeding wordt gegeven en dat de baby in dat geval zo veel mogelijk huid op huid contact met M. moet kunnen krijgen. Dat ik bij een ziekenhuisopname niet wil dat de baby zonder mijn toestemming weg wordt gehaald en/of kunstvoeding krijgt, etc. etc.

Met in dikke letters er bij dat een en ander afhankelijk is van de toestand van moeder en kind.

Door het met de verloskundige door te spreken kan het helpen een reëler beeld te krijgen van wat wel en wat niet mogelijk is en (en dat is voor mij de hoofdreden dat ik het opgeschreven heb): het kan helpen bij communicatie naar het ziekenhuis, mocht een doorverwijzing toch nodig zijn.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:20 schreef Utrecht het volgende:
Ook iets om over na te denken, mogen er arts-assistenten bij zijn.
Ik voelde mij net een proefkonijn toen studenten mochten voelen en raden hoeveel ontsluiting ik had, daarna de verloskundige ter controle of de studenten het goed gedaan hadden (waren er 2 trouwens).
Bij mijn 2e bevalling wilde ik absoluut geen arts-assistenten.

Verder kun je opnemen of je pijnbestrijding wil.
Of je zittend, liggend, in bad, op de baarkruk etc. wilt bevallen.

Dan zeg je ze toch gewoon ter plekke dat ze met hun handen uit je doos moeten blijven als je dat niet wilt?

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:44 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Dan zeg je ze toch gewoon ter plekke dat ze met hun handen uit je doos moeten blijven als je dat niet wilt?

Het stomme is dat je je echt heel klein en kwetsbaar kan voelen als je weeën hebt, aan tig banden en draadjes ligt en er een aantal witte jassen om je bed staan. Ik ben van mezelf echt niet op mijn mondje gevallen en ik had me van te voren ook stellig voorgenomen om heel duidelijk te zijn in wat ik wel en niet zou willen.
Maar toch vond ik het heel moeilijk om voor mezelf op te komen. Je zit ook in een rare situatie: je bent afhankelijk van diezelfde witte jassen om de bevalling goed te laten verlopen en de pijn zo snel mogelijk op te doen houden.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:33 schreef Belana het volgende:
ja five, dat wordt steeds vaker gedaan, zodat er vantevoren goede afspraken gemaakt zijn over zaken die je als a.s. vader en moeder belangrijk vind. is alleen maar goed vind ik

ik hoor er ook voor het eerst van. Heel goed plan, idd! Dat wil ik ook wel. Over het algemeen was ik tevreden, maar idd het flesvoeden... terwijl ik bv wilde gaan geven.

Volgens mij ben ik lekker naief mijn eerste bevalling in gegaan want ik heb er niet eens aan gedacht dat Linde en ik direct na de geboorte gescheiden konden worden. Laat staan dat ik bedacht had wat ik dan wilde

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:20 schreef Utrecht het volgende:
Ook iets om over na te denken, mogen er arts-assistenten bij zijn.
Ik voelde mij net een proefkonijn toen studenten mochten voelen en raden hoeveel ontsluiting ik had, daarna de verloskundige ter controle of de studenten het goed gedaan hadden (waren er 2 trouwens).
Bij mijn 2e bevalling wilde ik absoluut geen arts-assistenten.

Verder kun je opnemen of je pijnbestrijding wil.
Of je zittend, liggend, in bad, op de baarkruk etc. wilt bevallen.

uhm er is nogal een verschil tussen studenten en arts-assistent.
Een arts-assistent, is in opleiding tot specialist, werkt zelfstandig en moet alleen bij ingewikkelde beslissingen overleggen met een supervisor (de specialist).
een co-assistent is geneeskunde student, werkt onder directe begeleiding en moet nog heel veel leren. Vermoedelijk heb je die aan je bed gehad.

Bij mijn bevalling was ook een co-assistent, die de geweldige timing had om iedere keer een vraag te stellen midden op het hoogte punt van een wee

Het enige wat ik hier met MEGA letters op heb laten schrijven was. GEEEEEEEEEN kunstvoeding, tenzij bij levensgevaar, en GEEEEEEN zwitsal of andere verzorgingsproducten anders dan door ons zelf meegenomen.

Ik had een co-assistent die op het moment dat ik moest gaan persen (ze moest mijn been ondersteunen) een verhaal over haar vakantie begon

stiemie, ik wist het ook niet. heb het bij de 2e ook niet gedaan, niet op schrift iig, maar wel wist ik bij de 2e dat ik hem meteen op mijn blote huid wilde hebben, iets wat bij de 1e niet gebeurt is.
Het kunnen kleine dingen zijn, maar die kunnen wel heel belangrijk zijn. het is goed om daar over na te denken.
ook zodat je partner het weet en zodat hij voor jou kan spreken op momenten dat jij dat niet kunt.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:35 schreef Five_Horizons het volgende:
Nu kan ik me er niets bij voorstellen; we zijn mondig genoeg om dingen aan te geven en duidelijk zat (zo moeilijk is het volgens mij allemaal niet), maar als dit voor mensen werkt, hey....prima.

Eeehm... nee.

Die vrouw heeft op dat moment wel iets anders aan haar hoofd.
Als ze daar ligt moet het gebeuren en dat vereist alle concentratie. Je kunt een bevalling niet even stilleggen om te zeggen wat je wilt, en daarna weer verder gaan.

quote:

Alleen: hoe werkt dat dan? Ga je dat tijdens de weeën uit je hoofd leren? Laat je de VK of pleeg even je boekje zien? De KV krijgt het als huiswerk mee? Hoe gebruik je het?

Het is een richtlijn. Als er redenen zijn om er vanaf te wijken gebeurt dat natuurlijk.
Maar het geeft je de kans om van tevoren na te denken over pijnbestrijding, en of je er stagelopers bij wilt hebben (goede tip!!)

bedenk overigens wel dat als iedereen co-assistenten, stagaires en andere artsen in opleiding gaat weigeren (arts-assistenten kun je overigens niet weigeren dat zijn afgestudeerd artsen), het nooit mogelijk wordt om nieuwe mensen op te leiden. Ze moeten toch ervaring op doen.

[ Bericht 0% gewijzigd door p_iglet op 01-10-2008 17:06:33 (gelukkig studeer ik geneeskunde en geen nederlands) ]

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 16:35 schreef p_iglet het volgende:
op te lijden

Toch nog 99 hits op Google .

Ik heb bij de verloskundige al op laten schrijven dat ik geen pethidine hoefde. En waar kwamen ze in het ziekenhuis mee aan? . Ik ga dus geen boekwerken schrijven, ik zorg gewoon dat mijn wederhelft weet wat ik wil!

Ik wilde net gaan vragen of het echt zo'n lijdensweg voor die stagiaires en co-assistenten was

Gelukkig is bij de bevalling van Linde alles in grote lijnen gegaan zoals ik wilde dus dat scheelt. Blote verse baby op je huid is inderdaad geweldig

En ik ben niet van plan om co-assistenten te weigeren hoor. Hoop alleen dat ik volgende keer geen verhalen over strandvakanties te horen krijg na al zo'n anderhalf uur persen. Ik weet wel zeker dat ik volgende keer de co-assistent/stagiair wat beter in de gaten ga houden want ze heeft wel meer fouten gemaakt ('knak' in infuusdraad, infuuskraantje niet goed open waardoor wee-opwekker niet doorkwam etc) en dat terwijl ze juist zo goed uitgerust moest zijn aangezien ze net terug was van haar vakantie

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 10:59 schreef lcicle het volgende:
Je moet je bij het maken van zo'n plan goed realiseren dat een bevalling niet te regisseren valt. Er zijn allerlei scenario's mogelijk en je kunt enkel aangeven wat je hoopt dat er gaat gebeuren.

Het verbaast me dat het bij julie zo bekend is... misschien omdat een ziekenhuisbevalling nog steeds de minderheid is?
Hier is het behoorlijk alternatief en het wordt vaak op hoongelach onthaald, vooral in de omgeving van de zwangere vrouw.
Het ziekenhuis heeft ook eerder iets van, als iedereen hier met z'n plannetje aankomt, gaan we nog lang bezig zijn.

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:35 schreef Five_Horizons het volgende:

[..]

Nu kan ik me er niets bij voorstellen; we zijn mondig genoeg om dingen aan te geven en duidelijk zat (zo moeilijk is het volgens mij allemaal niet), maar als dit voor mensen werkt, hey....prima.

Zoals eerder gezegd, zelfs mondige vrouwen vallen soms stil tijdens de weëen.
Ik ben nooit mondig, en heb nog steeds spijt dat ik niet zelf gevraagd heb om in bad te mogen (ging er van uit dat de vroedvrouwen wel mee zouden voorstellen wanneer het juiste tijdstip was, niet te vroeg of te laat in functie van de ontsluiting)
De vroedvrouwen kozen voor de makkelijke optie: ruggenprik subtiel aanpraten, zo moet je niet om de zoveel tijd gaan controleren hè.

Dat is nu al m'n voornemen voor volgende keer, geen pijnstilling meer en in bad. Die paar dagen ziekenhuis hebben me al iets mondiger gemaakt, zo'n ontevreden gevoel hield ik eraan over

quote:

Op woensdag 1 oktober 2008 15:26 schreef Five_Horizons het volgende:
Een geboorteplan

Erm....

Ja ik dacht ook 'wtf' bij de tt.