Dus ik dacht mijn vrijdagavond lekker relaxt te beginnen met een zorgvuldig gekoelde fles italiaanse prosecco. Ik draai de kurketrekker erin en de kurk gaat er wat moeilijk uit. Ik zette echt maar een heel klein beetje kracht, en dat knalt godverredomme die hele pleuris hals eraf, IN MIJN FUCKING HAND. Ik schrok me de tyfus en toen ik van de schrik bekomen was zag ik dus het bloed in grote stromen uit meerdere wonden uit mijn linkerhand gutsen. Bloeden!!! Onder de kraan afspoelen (mooi bloedspoor door hele huis) en toen de schade bekijken. Ik keek godverrdomme zo het binnenste van mijn hand in. Het scheelde niet veel of echt mijn duim had er half afgelegen. Ik wil niet overdrijven maar de scheur van een vrouw die al 5 kinderen heeft gehad viel er bij in het niet. Mijn middelvinger lag ook helemaal open en ik had een kleine snee in mijn hand zelf. Die viel wel mee.
Maar het zag er wel ernstig uit dus ik mijn hand verbinden met een theedoek en hup naar de huisartsenpost. Daar zat ik tussen de hoofddoeken die allemaal hun kind lieten besnijden, vrij vervreemdend, zat ik daar met mijn bloederige wond, en mijn drankkegel (tegen de schrik had ik even wat gutsen whiskey naar binnen gekieperd) en het duurde maar en duurde maar. Uiteindelijk geholpen door een alleraardigste arts. Die verdoofde mijn duim en heeft hem weer netjes dichtgestikt. Toen begon ze aan mijn middelvinger. Dat voelde ik wel even want die was niet verdoofd! "Oh zal ik hem ff verdoven?" en ik hield me natuurlijk stoer. "Nee hoor, ga maar door, kan ik wel hebben hoor. Sukkel dat ik was.
WANT GODVERDOMME DAT DOET ECHT VERTIEFT VEEL PIJN! Maar goed, pijn is fijn en het was snel voorbij. Ik wist me groot te houden maar het zweet gutste van mijn kop af, naderhand.
Nu zit ik dus met een whiskeyfles die nu al gevaarlijk leeg raakt, met een hand die al redelijk begint te kloppen. Lachen man. Dat wordt wekenlang geen gitaar spelen. Hoerige kutzooi

Ergste is dat ik die wijn nu ook nog weg kan pleuren. Pleurisfles.