quote:
Je gunt me ook niks
Maar uhm oke verslag!
6.20Daar ging het dan, mijn wekker. Ik stapte mijn bed uit, na een slaap van 6 uur. Eerst maar even lekker douchen. Maandags had een vriendin van me me haren geknipt, ze is kapster in opleiding, dus ik was even model. Alleen door tijdnood had ik niet die zwabber in me nek gehad,dus al die kleine haartjes zaten er nog.
Deze dus even lekker uitgewassen.
6.30Na het afdrogen en aankleden, even gelijk mijn lenzen ingedaan en haartjes gedaan. Als ontbijt een kopje Senseo, samen met twee broodjes pasta (aldi pasta).
7.00Opzoek naar mijn jas, en even checken of ik wel alle spullen mee heb, en nog even snel naar de wc geweest om de beginnende spanning de vrije loop te laten.
7.15 In de bus opweg naar Amsterdam Centraal Station. In de bus erachter gekomen dat mijn linker senheisser oordopje is overleden, toch weer jammer. Op Centraal aangekomen even de Spits gelezen in de tram naar het rendez vous-punt met me instructrice voor het "uurtje inrijden".
8.30Daar kwam ze aan, in de zwarte renault scenic. Mijn instructrice, de vrouw waarmee ik 45 uur de auto heb gedeeld. Het uurtje inrijden begon goed, ik liet keihard de motor uitknallen, ach beter nu dan zometeen.
Daarna even rustig wezen rijden, wat gebieden waar ik in het verleden wel eens was geweest, nog een paar tipjes gekregen wat ik echt niet moest doen, maar dat ik vooral gewoon moest rijden zoals ik al rijd, want dan komt het goed.
9.40We lopen het CBR te Amsterdam binnen, eerst even maar toiletteren. De spanning was eruit en al snel mochten we de examenruimte in. Daar aangekomen bij tafel 3, stond de examinator, een lange man, licht kalend en een erg serieuze blik. Deze examinator heeft mijn moeder laten slagen, en me broer laten zakken. Maar oke, even voorgesteld, doorgenomen hoe of wat, en
zonder instructrice gereden.
10.00We stapten de auto in, en naast ons was een andere lesauto, met allerlei geluidjes onder de motorkap, van een koe tot aan een "yee-ha" kreet. Beetje apart, maar ach, wij gingen rijden. Ik althans.
Van te voren was al gemeld dat we op TOM TOM gingen rijden, wat ik geen probleem vind, maar we zouden beginnen met een clusteropdracht.
Het ging eigenlijk vrij soepel, af en toe eens een opmerking als "knipperlicht", en 1 keer had ik me versnelling bij het stoplicht nog in 2, en toen kwam de opmerking "versnelling".
Vooral het punt dat hij zo serieus bleef en hij gewoon een perfecte pokerface heeft, begon ik hem toch een beetje te shaken.
10.15De TOM TOM werd aangegooid, en gaan maar, naritaweg 150 was de bestemming. Het volgen van de TOM TOM was geen probleem en verliep ook soepel, voordat ik het wist waren we alweer op de eindbestemming.
10.22We stapten uit en liepen zwijgend weer het CBR in, mijn instructrice stapte op van het tafeltje, en een korte blik van "ontwetendheid" deelden wij. Bij de tafel aangekomen, gingen we zitten, waarop de examinator opstapte en zei "ik mag je feliciteren" en HATSEFLATS dat was het.