Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders, deel 65

quote:

Op vrijdag 26 september 2008 19:49 schreef Anitra het volgende:
Lishe als er zoveel achter elkaar blijft komen dan kan jeniet zomaar je leven weer oppakken, maar dat wil niet zeggen dat je niet sterk bent. Het tegenovergestelde juist, je bent juist sterk door toe te geen dat je nu nog niet toe bent aan het "normale" leven

Nou, dat dus.
Emoties voelen en durven tonen is ook niets mis mee.
Je kwetsbaar op (durven) stellen maakt een mens alleen maar krachtiger, is mijn ervaring. plús dat het (vind ik iig) stukken lekkerder voelt dan alles maar binnen houden en je groot houden. Maar zoals Suug terecht zegt, ieder gaat op zijn eigen manier met lastige dingen om. _{wat een dooddoener zoals ik het nu formuleer.}

Hoi Saig!

Oh Jojo, wat een ontroerende foto's, van dat buidelen.

Anitra, wat lief! En Moonah, gij ok!

Jojo, ik heb de foto´s van Isis ook bewonderd. Prachtige fijne handjes, en zo´n heerlijk slapend snoetje. En buidelen bij jullie, zo mooi om te zien. (Maar ik moest wel huilen bij die foto dat je haar handje vasthield een uur na haar geboorte. Want ik wou voor jou en jullie dat je haar gewoon in je armen kon hebben toen.) Ik hoop gewoon dat alles goed gaat!

Wat een mooie foto's inderdaad!

Cattie, hoe is het met jou nu? Heb je met de gyn gesproken?

Gisteravond zat ik Jasja de fles te geven en ineens stelde ik me voor dat ik haar over een paar weekjes naar het KDV ga brengen en ik moest ineens zo huilen . Ik ben helemaal geen huilerd, kon me geeneens herinneren wanneer ik voor het laatst had gehuild maar ik kon niet meer stoppen. Werd zo verdrietig bij het idee dat ik dan niet meer de hele dag bij haar kan zijn.
Komt ook omdat ik eigenlijk het liefst drie dagen zou willen werken (nou ja, op dit moment heb ik het gevoel dat ik de eerste 18 jaar bij Jasja wil zijn maar dat is niet helemaal realistisch ) maar financieel gaat dat gewoon niet lukken. Dat wist ik ook wel van tevoren en ik wist ook dat ik het er moeilijk mee zou krijgen maar het komt nu wel heel dichtbij .

En moest ook denken aan de voorlichtingsbijeenkomst die we vorig jaar hadden in het AMC voordat we met de ISCI-behandelingen begonnen. Daar zaten wel 80 stellen die allemaal IVF of ICSI gingen doen en er werd gezegd: bij de helft van jullie zal het wel lukken en bij de helft niet. Ik prijs onszelf zo vreselijk gelukkig dat wij bij die goede helft zitten maar moest er ook denken dat voor een heleboel van die stellen inmiddels duidelijk is geworden dat ze nooit kinderen zullen krijgen. En toen moest ik dus weer huilen

Zojuist terug van de zwangerschaps-nagym, het was de eerste les dus iedereen heeft zijn bevallingsverhaal verteld en foto's laten zien, was erg leuk.

Die huildagen horen er gewoon bij hè? Ik voel me ook altijd een beetje 'waarom huil ik hier om ' op dat soort dagen

Gewoon lekker aan toegeven Madelieve, meestal is het de volgende dag weer over

Oh, zo herkenbaar Madelieve, ik heb om precies dezelfde dingen gehuild. Volgens mij geeft dat aan hoe gulukkig je wel niet bent .

Bizar idd als je aan die informatieavond terug denkt.. hier zat ook zo'n college-zaal vol.
Bij ons was de verwachting trouwens minder dan de helft.
Ook wij zaten bij het selecte groepje dat wel geluk had.

Ik heb net voor het eerst weer eens lekker uitgebreid geshopt sinds de zwangerschap . Nieuwe spijkerbroek (maatje groter, want ondanks terug op oude gewicht krijg ik mijn oude niet meer dicht ), lekker herfstjasje, jurkjes en panty's...

Verder heb ik net een boek besteld online, twee lekker dikke winterslaapzakjes voor Stella bij de Hema, ook online en alvast een dekbedovertrekje _{vanaf wanneer gaan kindjes onder een dekbedje slapen, weet iemand dat?}.

Ik voel me zo verschrikkelijk verwend .

quote:

Op zaterdag 27 september 2008 08:58 schreef Guuzewuus het volgende:
Oh, zo herkenbaar Madelieve, ik heb om precies dezelfde dingen gehuild. Volgens mij geeft dat aan hoe gulukkig je wel niet bent .

Exact! Ik durf echt te zeggen dat ik nu de mooiste tijd van mijn leven heb !

Lekker geshopt Guus ! Heb je bij de Hema dat slaapzakje met afritsbare mouwen gekocht? We hadden het vorige keer over 'waar slaapt je kind in', toen ik een week later dat slaapzakje zag moest ik er gelijk aan denken.

quote:

Op zaterdag 27 september 2008 11:55 schreef Guuzewuus het volgende:
Verder heb ik net een boek besteld online, twee lekker dikke winterslaapzakjes voor Stella bij de Hema, ook online en alvast een dekbedovertrekje _{vanaf wanneer gaan kindjes onder een dekbedje slapen, weet iemand dat?}.

Gewoon een dekentje erin doen in plaats van een dekbed. Dan zit je ook niet meer te klooien met losse lakentjes en dekentjes .

Haha, heerlijk hè. Ik voel me ook al maanden zo prinsheerlijk.

Nee, er zaten geen mouwen aan. Ik heb namelijk ergens gelezen dat dat gevaarlijk is, en dat durf ik dat dus meteen niet meer. Hoezo beïnvloedbaar .

Het is een flanellen, wel lekker dik en warm, maar dus zonder mouwen.

quote:

Op zaterdag 27 september 2008 12:24 schreef k_i_m het volgende:

[..]

Gewoon een dekentje erin doen in plaats van een dekbed. Dan zit je ook niet meer te klooien met losse lakentjes en dekentjes .

Maar mag dat al dan? Waarom mogen ze dan nog niet meteen onder een echt dekbedje? Ik zou denken dat ze zich vast draaien in dat overtrekje ofzo, en dan zou een dekentje erin denk ik toch net zo goed niet mogen?

quote:

Op zaterdag 27 september 2008 12:35 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Het gaat om het feit dat de warmte die onder een dekbedje ontstaat veel minder gereguleerd wordt dan onder een dekentje. Er kan dan, wat ze noemen 'warmtestuwing' ontstaan en dat is weer helemaal niet goed voor je kindje.
Zo heb ik het begrepen iig.

En katoenen dekentje ademt veel meer dan een dekbedje.
Een hoeslakentje eromheen zal dat verschil verder niet maken.

Dankjewel .
Wat goed dat jullie hier dat soort dingen weten, zeg .

quote:

Op zaterdag 27 september 2008 12:26 schreef Guuzewuus het volgende:

[..]

Maar mag dat al dan? Waarom mogen ze dan nog niet meteen onder een echt dekbedje? Ik zou denken dat ze zich vast draaien in dat overtrekje ofzo, en dan zou een dekentje erin denk ik toch net zo goed niet mogen?

Als je maar kort genoeg opmaakt kan dat bijna niet hoor. Maar of het dekentje nou over het lakentje zit, of in een dekbedhoes, als ze zich erin vast willen draaien lukt dat evengoed wel. Maar dat is meer voor al rollende kindjes denk ik, want ik heb het hier nog nooit meegemaakt .

En verder natuurlijk wat BE zegt.

Oja, je moet alleen wel weer opletten met het formaat van het dekentje. Als je een grote deken hebt die je een paar keer moet dubbelvouwen, dan kan het ook weer te warm zijn. Maar een ledikantformaat dekentje kan je best één keer dubbelvouwen zonder problemen.

Guuzewuus, Devin slaap al vanaf dat hij een maand of 4 is op/onder/tussen een dekbedje. Tijdens de koude wintermaanden lag hij in een slaapzak en nu sinds 2 weken ook weer, maar wel met zijn dekbed in de buurt, daar knuffelt hij zo lekker mee als hij naar bed gaat. Ik werd helemaal gestoord van die wirwar van lakens, dekens en sloopjes in zijn bed en we hadden zo'n ontzetend mooi dekbed voor hem gekregen
Volgens de boekjes "mag" het niet, maar dat is met zoveel dingen. Ik promoot het verder niet ofzo, ik zeg nu alleen dat het bij ons al die tijd goed en prettig heeft gewerkt. Net als de matching aan-het-hoofdeind-bescherm-dinges. Zal onze kleine kopbonker vast een hoop hoofdpijn gescheeld hebben

voor alle mama's die hun kindjes moeten missen, nu of in de (verre!) toekomst, die niet zo lekker in hun vel zitten en die het even kunnen gebruiken.
_{Gemakzuchtig? Welnee! Ik lees iets, denk of voel er iets bij en ben letterlijk 2 minuten daarna weer vergeten waar ik op wilde reageren Weet iemand nog een goed adres voor een korte termijn geheugen?}

Oh en nou we toch bezig zijn ... Doen jullie dan slaapzakjes met mouwen?
Ik las dus ergens dat dat gevaarlijk was en nu durf ik niet meer. Of misschien een betere vraag... Hadden jullie kindjes het koud i winterslaapzakjes zonder mouwen? (Want nou heb ik ze toch al gekocht ).

Dit hoort eigenlijk niet in dit topic of wel?

Ik schrijf er gewoon bij 'ik voel me goed ', dan gaat het weer over de moeders.

_{Lange mouwen mogen wel Guuzewuus, maar je kan gewatteerde slaapzakjes beter niet gebruiken met een deken. Dan heb je het risico dat het te warm wordt en een helemaal ingepakt kindje kan die warmte niet reguleren. Ideaal voor blootwoelers dus: een lange mouwen slaapzak, zonder deken, en toch lekker warm slapen.}

Ben slaapt al van in het begin onder een donsdeken met overtrek. Mag dat dan niet?

Liza, als een donsdeken hetzelfde is als een dekbed, dan wordt dat wel afgeraden.

quote:

Op vrijdag 26 september 2008 21:27 schreef PM-girl het volgende:
(..)

Cattie, hoe is het met jou nu? Heb je met de gyn gesproken?

Wat lief dat je naar me vraagt!
A.s. donderdag ga ik naar de gyn. Het gaat de afgelopen dagen wel redelijk goed met me gelukkig! Ik heb op 1 of andere manier opeens weer vertrouwen in mezelf, mijn lichaam en de baby. Nou hopen dat ik dat kan vasthouden. Met de gyn ga ik mijn over de baby natuurlijk nog wel delen.

quote:

Op zaterdag 27 september 2008 13:11 schreef cattie het volgende:
Liza, als een donsdeken hetzelfde is als een dekbed, dan wordt dat wel afgeraden.
[..]

Wat lief dat je naar me vraagt!
A.s. donderdag ga ik naar de gyn. Het gaat de afgelopen dagen wel redelijk goed met me gelukkig! Ik heb op 1 of andere manier opeens weer vertrouwen in mezelf, mijn lichaam en de baby. Nou hopen dat ik dat kan vasthouden. Met de gyn ga ik mijn over de baby natuurlijk nog wel delen.

Wat fijn Cattie! Ik hoop dat het lukt, dit positieve gevoel vast te houden!
Succes bij de gyn alvast!

Na de bevalling heb ik een hele poos (meer dan een jaar) problemen gehad om mijn plas op te houden. Als ik moest dan moest ik ook meteen zeg maar
Het is heel vervelend, maar in mijn geval ging het toch vanzelf weer over
Maar je kunt natuurlijk altijd naar de HA/fysio gaan en afwachten wat die zegt, ook omdat je er voor Sasha's komst al last van had

Zou ik zeker doen BE, na mijn bekkenbreuk heb ik diverse oefeningen gehad van de revalidatie arts en na een tijdje had ik er geen last meer van, ze kunnen dus echt wat voor je betekenen.

BE, ik denk dat het geen kwaad kan om eens met de fysio te bellen hierover. Ik denk wellicht dat je beter nu kan oefenen om ze weer te versterken dan pas bij een eventueel volgende zwangerschap. Misschien als je het dan bij kan houden dat je er minder last van hebt...
Ik zou er een telefoontje aan wagen denk ik....

Gewoon bellen inderdaad! Oefenen helpt heel goed!
Ik heb er hier nu héél af en toe nog een beetje last van bij hard hoesten, verder niet, maar doe inderdaad nog wel regelmatig de 'lift' oefening.

Ik voel me trouwens best prima, maar door de gebroken nachten heb ik het overdag sneller koud en ik heb meer honger. Niet zo'n drama. Wat wél lastig is: ik heb kringen en wallen tot halverwege mijn wangen. Ik zie er dus veel moe-er uit dan ik me voel. Iemand tips? Ik weet dat op de bank liggen met schijfjes komkommer of kamillethee helpt, maar daar heb ik niet bepaald tijd voor momenteel

oh freecell, wat helpt tegen van die vochtwallen zijn koude theelepeltjes. Even een paar minuutjes in de vriezer leggen, (of 's nachts in de koelkast!) en dan 's morgens met de bolle kant van de theelepel even je wallen laten schrikken Die truuk is in elk geval kater-wallen-proof, bij baby-wallen is hij hier nog nooit geprobeerd
Verder zou je je dagcrème of oogcrème ook in de koelkast kunnen bewaren en veel water drinken werk ook vochtafdrijvend.
Tegen de donkere kringen heb k niet echt tips. Ik heb ze zelf ook vrij snel en gebruik daar gewoon een concealer voor. Even met je vinger een heel klein beetje onder je oog uhm, deppen tot het met je huid mengt zeg maar. Ik vind deze erg fijn:

4.90 van de h&m

* huuphuup sluipt het topic weer uit

quote:

Op dinsdag 30 september 2008 22:20 schreef Brighteyes het volgende:
Even een vraagje.
Voor ik zwanger was van Sasha had ik heeeeel af en toe al eens een mini-ongelukje als ik moest niesen ofzo. Dat is tijdens de zwangerschap wel iets erger geworden, logisch door de druk daar op de buik leek me, en erna was het echt even prut met de spierspanning daar zeg maar.

Maar nu nog steeds nies ik vrijwel niet zonder mijn benen te kruisen en afgelopen weekend bij het rennen bij softbal ging het ook niet helemaal goed. Best irritant dus. Ik zit erover te denken om de fysion te bellen voor bekkenbodem-oefeningen. Is dat de juiste weg? Heeft er iemand ervaring mee?

Als je naar de wc bent geweest even de boel weer aantrekken zeg maar.

BE, ik heb er soms ook wel last van, alhoewel ik me bedacht na het lezen van jouw post dat het nu minder wordt.
Ik probeer soms wel zelf de liftoefening te doen, als ik zit.

Be, ik zou zeker voor de oefeningen gaan via HA/fysio/... In het ziekenhuis heb ik ook oefeningetjes meegekregen, maar dat is gewoon: span je bekkenbodemspieren en hou x aantal tellen aan enzo , denk niet dat je daar veel verder mee geraakt. Ik had enkel de eerste dagen een beetje blaasproblemen, nooit echt gelekt ofzo, maar als ik naar het toilet ging, had ik niet echt het gevoel dat ik er nog veel controle over had. Ik ging op de pot zitten en ineens was het er . Nu heb ik het wel terug volledig onder controle .

Be ik herken het wel hoor. Als ik moet dan moet ik.

Dekbedjes en hoofdeindebeschermers verhogen de kans op wiegedood...dan liever gestoord van de warrige lakentjes en een buil op zijn hoofd denk ik maar.

Ik heb gisteren voor Dean een dekbedje gekocht, die krijgt ie met Sinterklaas, dan is ie bijna 2. (aangeraden wordt vanaf 2 jaar pas.

heb je al op de site van je ziekenhuis gekeken? soms hebben ze een poli speciaal voor zulke klachten.
zie bijv http://www.rdgg.nl/index.php?id=2536&PHPSESSID=cv9hs7efdni50325sk6sl37av2

quote:

Op dinsdag 30 september 2008 22:20 schreef Brighteyes het volgende:
Even een vraagje.
Voor ik zwanger was van Sasha had ik heeeeel af en toe al eens een mini-ongelukje als ik moest niesen ofzo. Dat is tijdens de zwangerschap wel iets erger geworden, logisch door de druk daar op de buik leek me, en erna was het echt even prut met de spierspanning daar zeg maar.

Maar nu nog steeds nies ik vrijwel niet zonder mijn benen te kruisen en afgelopen weekend bij het rennen bij softbal ging het ook niet helemaal goed. Best irritant dus. Ik zit erover te denken om de fysion te bellen voor bekkenbodem-oefeningen. Is dat de juiste weg? Heeft er iemand ervaring mee?

En bij een eventuele volgende zwangerschap? Is er dan een kans dat het gelijk weer terug komt, door opspelende hormonen? Of gaat het dan weer geleidelijk?

Hier heb ik daar ook nog geregeld last van hoor, niesen, lachen, rennen dan heb ik het zitten, oefeningen gedaan maar helpt niet echt super nog

BE, ik herken het ook. Nadat ik van Judith was bevallen werd het erger (maar toen was ik ook behoorlijk uitgescheurd en kon ik de eerste dagen nauwelijks wat aanspannen), maar sinds ik bevallen ben van Marlien is het over...

Wat een tip, Grijs
Succes BE

granberries willen ook nog wel eens helpen Be, dat is wat ik tegenwoordig slik ook om idd bij ploselinge inspanning urineverlies wat tegen te gaan

woei! er is een woning beschikbaar waar we onze urgentieverklaring ook daadwerkelijk voor kunnen gebruiken en zonder dorpsvoorrang! (de eerste sinds we ons ingeschrveen hadden!) Kan iedereen duimen dat we de woning krijgen?

sandrax moet per 1 november beginnen, dus we hebben haast zo onderhand (particulier huren kan ook, maar is wel wat duurder. kan wel binnen een paar dagen geregeld worden)

deze heeft 4 (!!!) slaapkamers, een berging, een tuin en een tweede toilet en kost maar 70 euro /mnd meer dan wat we nu hebben (4 hoog achter zonder lift in een 'prachtwijk' in den haag)
en dat alles midden in een natuurgebied!

oh: wat betreft cranberries: er is ook sap van, maar dat kan je maar beperkt per dag drinken (anders wordt je erg misselijk, en het is ergens anders weer slecht voor)

Hoe het met deze moeder gaat.. Eventjes was minder.

Zoals sommigen misschien wel weten, en anderen niet ben ik mama van een lief zoontje van bijna 14 maanden en bezig met het laatste stukje studie..

En dat is nou net mijn probleem. Dat laatste stukje studie duurt nou al van voor de bevalling. Ik had toen hoop het net af te ronden, maar door studieomstandigheden(ontslag begeleider) en mijn eigen is dat niet gelukt. Daarna is het me eigenlijk nooit echt goed gelukt weer op gang te komen. Al hulp gehad van een psycholoog, maar dat hielp me persoonlijk wel, maar minder voor de studie. Er ligt nu dus een stukje scriptie (afstuderen), maar lang niet genoeg. Mijn productiviteit en motivatie is gezakt tot bijna 0.. En wat nu?
- Deze opdracht afmaken, waar ik eigenlijk weinig heil meer in zie, en al lang genoeg geprobeerd heb het op te pakken. Lukt me dat?
- Nieuwe opdracht zoeken, lastig aangezien het zo’n 7a8 maanden fulltime is, en ik het parttime zal moeten doen. Dan kom ik mogelijk in de knoei met mijn 10-jaren-grens.
- Stoppen, er een punt achter zetten, en deze last gewoon omzetten in een fikse studieschuld, en werk gaan zoeken dat bij me past. En de komende 15 jaar een dagloon per week aan de IB-groep storten.
Ik heb nu voor mezelf de grens van 1 november gesteld om een keuze te maken. Er staat een afspraak bij de decaan om te kijken naar opties voor kinderopvang, of stoppen. Afspraak met mijn hoogleraar over de kansen die deze of een andere opdracht heeft.

Ik heb nou al weer 2 nachten prut geslapen. Veel gedacht, het is natuurlijk falen als het niet lukt. Ik had misschien net iets harder kunnen werken. Of niet moeten besluiten aan kinderen te beginnen. Of eerder van studie moeten wisselen, of of of. Maar deze 2 nachten is niet alles. Ik lig regelmatig wakker, heb huilbuien of flinke baaldagen. Al heel lang en dat gaat op en af, vaak met mijn maandelijkse cyclus. Elke keer als ik besluit hulp te zoeken, gaat het weer wat beter, en kijk ik het aan. Deze keer dus niet. Deze keer onderneem ik actie.
Maar ik heb nu wel een heerlijk mannetje thuis, dat ik nooit had willen missen. En een heerlijke grote man, die ik allebei alle geluk en liefde van de wereld gun. Maar door mijn gevoelens krijgen ze allebei niet genoeg. Richting vriendlief ben ik soms afstandelijk, en onze relatie mist 1 van de belangrijke peilers. Tegenover Chris hou ik me op baaldagen met moeite staande. We hebben genoeg lol, maar ook hebben we heel soms samen jankbuien als hij iets niet mag, en ik eventjes helemaal op ben. Daarna trekt het wel snel weer bij, maar na een dag met veel gedoe (door tandjes ofzo) ben ik gewoon op. Blij dat vriendlief er weer is om 5 uur, terwijl hij ook de hele dag hard heeft gewerkt, en even lekker op de bank wil en mag zitten. Ik ben soms bang dat ik ze allebei ga verliezen als ik lange tijd zo doorga en mezelf niet groot genoeg kan houden.

Waarom ik dit hier neerzet? Ik kan in mijn eigen hoofd allerlei verzinsels opdoen, en een datumgrens trekken.. Maar misschien hebben andere mensen een andere kijk, en hoe meer mensen van zo'n grens weten, hoe meer mensen me daarop kunnen wijzen. Dan kan ik het niet meer uit de weg..

En nu ga ik de kleine lekker bammetjes voeren


En een voor vriendlief, omdat hij zo ontzettend veel geduld heeft, en 2 december samen in het geregisteerd-partnerschaps-bootje wil stappen

Deepfreeze, is het enkel het scriptie schrijven nog, of ook onderzoek? als het echt alleen het schrijven is zou ik doorzetten, en desnoods elke dag verplicht 4 uur echt schrijven. als je er nog meer voor moet doen wordt het een andere.

scriptiedip is ellende, sterkte!!

Beide.. Ik heb wel wat scriptie en onderzoek gedaan, maar ben daar echt nog niet mee klaar. En ben erg afhankelijk van anderen (bezig met zorgnetwerk rond patienten). En elke keer moet je weer een maand wachten op een afspraak met een arts, of een patient. Erg vermoeiend na zoveel tijd..

Deepfreeze, kun je niet met de hoogleraar overleggen voor een ander afstudeerproject waarbij meer begeleiding mogelijk is?
Ik ben nu bezig met mijn onderzoek voor geneeskunde. Ik vermoed een beetje vergelijkbaar met het afstudeeronderzoek van de meeste opleidingen.
Bij ons varieren de projecten van de gehele periode bijna zelfstandig werken, zonder samenwerking en zonder veel verantwoording af moeten leggen, tot projecten waarbij je dagelijks of wekelijks contact hebt met collega's en begeleiders.

Ik heb bewust gezocht naar een onderzoeksplek waar je veel contact met de afdeling hebt en veel moet samenwerken met onderzoekers. Juist omdat mijn zelfmotivatie om thuis dingen te doen echt niet goed genoeg is om dat maanden vol te houden.
Overigens bleek het bij mij ook mogelijk om het onderzoek in deeltijd te doen. Ik doe er dus 7 maanden over ipv 5. Met 3-4 dagen per week ipv fulltime.
Hier heeft mijn studie ook veel impact op de thuissituatie helaas (vriendlief heeft zelfs een andere baan, zonder enige uitdaging, zodat ik mijn studie af kan ronden), maar dat is wel ook mijn motivatie om het niet veel langer dan noodzakelijk te laten duren.

Succes met je keuze!!

Ohhhhh DF op de eerste plaats een hele dikke

Ik herken heel veel van je gevoelens en moet zeggen dat ik het ontzettend knap vind dat je het zo durft neer te zetten. Het zo zwart/wit voor jezelf duidelijk kunt maken. Je ziet heel goed waar het probleem ligt en jezelf helemaal gek maken met alle hersenspinsels die je hebt, is zeer zeker niet de oplossing. Je hebt een keuze-moment vastgesteld en hoe dan ook zal het consequenties met zich meebrengen. Ik denk dat je voor jezelf heel goed de balans op moet maken van 'wat vind ik belangrijk'. Is het halen van je diploma oftewel het afronden van je studie het allerbelangrijkste voor je, omdat je daar het meest gelukkig van wordt en dus ook weer gelukkig kunt zijn in je relatie en met Chris. Of is het juist die relatie en Chris die jou het gelukkigst maken en is de studie slechts bijzaak, waarbij het vinden van een leuke baan (met afbetaling studieschuld) jou eigenlijk net zo gelukkig maakt.

Moeilijke keuze, maar wel een keuze die alleen jij kunt maken. Alleen jij kent je twijfels en je diepste gevoelens. Alleen jij weet waar je je schuldig over zou voelen, wat jij als falen bestempeld en alleen jij weet waar jij het gelukkigst van wordt.

^{Zo en nu kruip ik even snel weer onder mijn steen van ontkenning voordat ik met mijn eigen woorden wordt neergemept door lieve meelezers.}