R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik zit in psychotherapie vanwege mijn angsten (ik heb een ziektevrees, ik denk vaak dat ik een ernstige ziekte heb bij alles wat ik voel en heb daardoor paniekaanvallen, hierdoor functioneer ik niet zo goed meer, mijn huisarts heeft me doorverwezen omdat het een obsessie is geworden. Er is niemand in mijn familie of omgeving ziek, het zit gewoon in mijn hoofd.). Na zo'n 5 sessies (waarin we andere dingen hebben besproken, ondere andere mijn jeugd) zegt mijn therapeut: de volgende keer gaan we het hebben over wat nou eigenlijk je hulpvraag is. Wat mijn hulpvraag is?? De boodschap is toch wel duidelijk, ik heb angsten en ik wil dat die verdwijnen! Begrijpt hij het dan niet ofzo?? In ons gesprekken is wel naar voren gekomen dat ik wat nare dingen heb meegemaakt in mijn jeugd en dat ik op dit moment ook een paar problemen heb. Hij stelt een aantal vragen, ik geef er gewoon antwoord op.maar dat heeft niets maar dan ook niets met mijn angst te maken waarvoor ik bij hem zit. Hij heeft me onzeker gemaakt, ik heb het gevoel dat hij me niet begrijpt of dat hij de ernst van mijn klachten niet serieus neemt door te zeggen wat is is nu eigenlijk je hulpvraag. Hierdoor krijg ik het gevoel dat ik naar een andere therapeut moet. Iemand ervaring hiermee?
je lijdt aan een angst voor therapeuten.
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
Je geeft het zelf al aan. Als het niet "klikt" en jullie elkaar niet lijken te begrijpen, zit er niets anders op dan een andere therapeut te zoeken. Helaas.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Dat zou wel lastig zijn, want hoe kom je daar dan vanaf?quote:Op vrijdag 5 september 2008 09:56 schreef SpecialK het volgende:
je lijdt aan een angst voor therapeuten.
TS, als je zelf al weet dat het probleem in je hoofd zit, wat heeft de therapie dan nog voor zin eigenlijk? Misschien heb je dan meer aan een praatgroep voor mensen met soortgelijke klachten?
"We are all atheists about most of the gods that humanity has ever believed in. Some of us just go one god further." - Richard Dawkins
ik niet ben nog nooit bij een 'peut' geweest. Maar ik zou het hem gewoon zeggen, misschien moet je er ook niet te zwaar aan tillen en het op zijn beloop laten.
Als je in discussie gaat met een trol, wint hij. Als je een trol beledigt, wint hij. Als je tekeer gaat tegen een trol, wint hij. Het enige waar trollen niet tegen kunnen, is te worden genegeerd.
Dat de therapeut vraagt wat de hulpvraag nou eigenlijk is, lijkt me niet eens zo gek eigenlijk (buiten beschouwing of het 'klikt' of niet). Er is blijkbaar ook gepraat over het verleden, maar het doel van de therapie lijkt mij uit de OP te zijn dat TS van de hypochondrie af moet en hoe dat aangepakt gaat worden.quote:Op vrijdag 5 september 2008 09:58 schreef Tinkepink het volgende:
Je geeft het zelf al aan. Als het niet "klikt" en jullie elkaar niet lijken te begrijpen, zit er niets anders op dan een andere therapeut te zoeken. Helaas.
Vijf sessies zijn niet zo veel waarschijnlijk, je kan het nog even aanzien natuurlijk en de volgende sessie (waarin het bespreken van de hulpvraag aan bod komt) afwachten.
Het mooi kotsende meisje.
waarom kom je dit hier vragen? kun je die therapeut dit niet voorleggen? ik neem toch aan dat die wel zal willen uitleggen waarom hij bepaalde dingen wil weten, en vooral dat het niet zijn bedoeling zal zijn om je onzeker te maken.
Breasts! helping men to avoid eye contact since 1865.
je hulpvraag is toch je angst voor ziektes, en daar ga je het de volgende keer over hebben, therapuet heeft deze 5 sessies misschien nodig gehad om een goed beeld van je te vormen en vind dat je misschien klaar bent om over het echte probleem te praten...
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
ik heb het niet meteen gevraagd omdat ik -net wat veiligheidsspeldje zegt- het de volgende sessie wil afwachten, maar dat duurt nog zo lang en ondertussen ben ik onzeker geworden. Maar misschien heb je wel gelijk en zal hij vanzelf uitleggen waarom hij dat vraagt.quote:Op vrijdag 5 september 2008 10:04 schreef Garisson72 het volgende:
waarom kom je dit hier vragen? kun je die therapeut dit niet voorleggen? ik neem toch aan dat die wel zal willen uitleggen waarom hij bepaalde dingen wil weten, en vooral dat het niet zijn bedoeling zal zijn om je onzeker te maken.
Ik vind zijn vraag ' wat is de hulpvraag' niet zo heel gek hoor. Jij DENKT dat je simpelweg een hypochonder (angst voor ziektes) bent, maar hypochondrie komt uit een heel dieper iets van heel lang geleden. En dat moet behandeld worden. Daarna gaat je hypochondrie vanzelf weg. Hypochondrie is altijd een andere angst die geprojecteerd wordt op het al dan niet hebben voor ziektes. Elk mens is bang om ziek te worden. De een kan dat relativeren, de ander niet en laat zich meeslepen (jij). En waar komt DAT gedrag vandaan. Als je dat namelijk weet, kun je pas 'beter' worden. Vandaar dat hij ook andere vragen stelt waarvan jij denkt dat ze niet relevant zijn. Geloof me,....dat zijn ze wel.
Je loopt niet voor niks bij die man. Als je het zelf kon zou je dat al gedaan hebben. Deze man weet echt wel waar hij mee bezig is hoor......
Je loopt niet voor niks bij die man. Als je het zelf kon zou je dat al gedaan hebben. Deze man weet echt wel waar hij mee bezig is hoor......
Dat vraag ik me nog steeds af.quote:Op vrijdag 5 september 2008 10:18 schreef lamaarwaaien het volgende:
Deze man weet echt wel waar hij mee bezig is hoor......
*****Kraak........
Ik bedoel bovenstaand niet naar hoor. Maar ik was vroeger zelf een enorme hypochonder. Toen ik 18 was hoorde ik op TV over het Ebolavirus. Reken maar dat ik me die nacht zo te sappel heb lopen maken dat ik de volgende ochtend werkelijk elk sypmtoom wat bij die ziekte hoorde had..... En ik was er van overtuigd dat ik het eerste ebolaslachtoffer in europa zou zijn.... zucht... 
En er zijn maar twee oplossingen voor een hypochonder. Of stevige therapie... of, en dat gebeurde in mijn geval helaas is zelf goed ziek worden. (ik kreeg darmkanker)... goed te genezen, maar wel met alle rompslomp eromheen. Ik was ziek, maar ook meteen genezen van mijn hypochondrie.
Mijn vriend heeft het een klein beetje, en voornamelijk voor andere mensen (je moet niet dit en dat eten, want daar krijg je zus en zo van) en als hij begint druk ik dat ook meteen de kop in. Ik laat me daar niet meer in gaan.
En er zijn maar twee oplossingen voor een hypochonder. Of stevige therapie... of, en dat gebeurde in mijn geval helaas is zelf goed ziek worden. (ik kreeg darmkanker)... goed te genezen, maar wel met alle rompslomp eromheen. Ik was ziek, maar ook meteen genezen van mijn hypochondrie.
Mijn vriend heeft het een klein beetje, en voornamelijk voor andere mensen (je moet niet dit en dat eten, want daar krijg je zus en zo van) en als hij begint druk ik dat ook meteen de kop in. Ik laat me daar niet meer in gaan.
TS, wat denk je nou zelf? Dat je na 5 of 6 sessies verlost zou zijn van je hypochrondrie? Je therapeut stelt je vragen waarvan je DENKT dat het niets met het probleem te maken heeft, maar ondertussen zoekt hij wel degelijk naar de oorzaak. Wat had je ervan verwacht?
Of misschien zit er onbewust een andere oorzaak achter en weet hij dat.
En wil hij volgende keer dat probleem aan het daglicht brengen?
Vaak hebben obsessie een onbewuste oorzaak waarvan je zelf niet weet dat dat de oorzaak is..
En wil hij volgende keer dat probleem aan het daglicht brengen?
Vaak hebben obsessie een onbewuste oorzaak waarvan je zelf niet weet dat dat de oorzaak is..
Net als dat de angst van mensen met smetvrees feitelijk niks met viezigheid heeft te maken maar met controledrang valt hypochondrie daar ook onder. Het niet meer onder controle hebben van bepaalde dingen. Als je ziek bent geef je de controle uit handen. Bij mij lag het in het feit dat ik een enorme controlfreak was. En een perfectionist. Nadat ik dat kon loslaten heb ik nooit meer last gehad van hypochondrie.Kortom, laat die man maar doorvragen....
de hulpvraag die je moet stellen, en de vraag waar je therapeut op wacht is 'waar komt mijn hypochondrie vandaan'... niet meer en niet minder. En als je die vraag kunt stellen, en dus snapt dat je angsten uit een heel andere hoek komen kan je therpaut je pas helpen.
de hulpvraag die je moet stellen, en de vraag waar je therapeut op wacht is 'waar komt mijn hypochondrie vandaan'... niet meer en niet minder. En als je die vraag kunt stellen, en dus snapt dat je angsten uit een heel andere hoek komen kan je therpaut je pas helpen.
Als het niet klikt, dan klikt het niet. Maar je moet het wel een kans geven. Vijf sessies lijkt me daarvoor nog wel wat vroeg. En wat betreft dat het ongemakkelijk, vervelend of verwarrend is: dat hoort er vaak wel een beetje bij...
Als je echt de man bent, probeer het dan eens over je bezwaren te hebben de volgende keer. Misschien krijg je een goede uitleg.
Als je echt de man bent, probeer het dan eens over je bezwaren te hebben de volgende keer. Misschien krijg je een goede uitleg.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuďtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Zo had ik het nog niet bekeken. Ik heb geen verstand van dit soort zaken, dus ik kan ook niet weten dat er een andere oorzaak ten grondslag aan ligt. Ik wil inderdaad weten hoe ik de angst ontwikkeld heb, want dan kan ik er misschien beter mee omgaan. Maar waarom zegt hij dat niet gewoon, ipv zeggen wat is je hulpvraag? Want ik had in ons eerste gesprek al verteld wat mijn klachten zijn.quote:Op vrijdag 5 september 2008 10:27 schreef lamaarwaaien het volgende:
de hulpvraag die je moet stellen, en de vraag waar je therapeut op wacht is 'waar komt mijn hypochondrie vandaan'... niet meer en niet minder. En als je die vraag kunt stellen, en dus snapt dat je angsten uit een heel andere hoek komen kan je therpaut je pas helpen.
Ik heb geen ervaring met therapieen, dus ik weet ook niet wat ik er van moet verwachten. ik hoop juist dat hij het me kan vertellen. Ik weet alleen dat ik van mijn angst af moet, en hoe ja wist ik dat maar. Het spreekuur van de huisarts heb ik al platgelopen, die heeft me doorverwezen naar hem. daarom zit ik ook bij hem.quote:Op vrijdag 5 september 2008 10:23 schreef MLI het volgende:
TS, wat denk je nou zelf? Dat je na 5 of 6 sessies verlost zou zijn van je hypochrondrie? Je therapeut stelt je vragen waarvan je DENKT dat het niets met het probleem te maken heeft, maar ondertussen zoekt hij wel degelijk naar de oorzaak. Wat had je ervan verwacht?
Waarom bespreek je dit niet met hem? Zomaar weggaan is te makkelijk, juist dit moet je met hem bespreken. En dan kijken hoe dat verloopt en dan kun je altijd naar een ander.
*The more we see, the more we understand, the less we feel the need to blame. -S2008-
*Wees niet bang dat het leven zal eindigen, wees bang dat het nooit zal beginnen.
*OP ZOEK NAAR OVERWINTERINGSPLEK! 20 GRADEN.
*Wees niet bang dat het leven zal eindigen, wees bang dat het nooit zal beginnen.
*OP ZOEK NAAR OVERWINTERINGSPLEK! 20 GRADEN.
het is best een oude soort psychotherapie om erachter te komen waar een ziekte vandaan komt (dus niet meer praten over kindertijd enzo gelukkig!!), dat is helemaal niet effectief gebleken in het verleden.. wat wel zo is, is dat het handig is om te weten waar je nu écht bang voor bent (wat ALS je ziek bent, wat is daar dan zo erg aan voor jou?)
Ik vind dat jouw therapeut persoonlijk (!!) erg veel sessies nodig heeft voordat ie eindelijk komt waar het om draait. Ik geef zelf kortdurende therapie en bij 5 sessies zit ik al over de helft! Natuurlijk is het goed om een goede intake te doen, zodat je geen dingen per ongeluk over het hoofd ziet, maar vijf keer vind ik ...nou ja... vreemd.
Het is zeker een heel goed idee om dit met hem te overleggen.. het is een beetje uit de tijd om als therapeut op een hoge stoel te zitten en alles geheimzinnig te laten en de client die de therapie lijdzaam ondergaat... (en zoals ik het nu lees, is de therapie nog niet eens begonnen! Er had al zoveel gedaan kunnen worden...)
Ik vind dat jouw therapeut persoonlijk (!!) erg veel sessies nodig heeft voordat ie eindelijk komt waar het om draait. Ik geef zelf kortdurende therapie en bij 5 sessies zit ik al over de helft! Natuurlijk is het goed om een goede intake te doen, zodat je geen dingen per ongeluk over het hoofd ziet, maar vijf keer vind ik ...nou ja... vreemd.
Het is zeker een heel goed idee om dit met hem te overleggen.. het is een beetje uit de tijd om als therapeut op een hoge stoel te zitten en alles geheimzinnig te laten en de client die de therapie lijdzaam ondergaat... (en zoals ik het nu lees, is de therapie nog niet eens begonnen! Er had al zoveel gedaan kunnen worden...)
[b]The devils water, it ain't so sweet, you don't wanna drink right now, but you can dip your feet, everyonce in a little while[/b]
maar eerst nog even dit: blablabla
maar eerst nog even dit: blablabla
Euhm, je angst is geen vraag, dat is een probleem.
Wat die man bedoelt is: we weten nu wat je problemen ongeveer zijn, wat wil je er aan doen?
De hulpvraag is: wat voor hulp vraag je van iemand. Dus bijvoorbeeld dat jullie doelen gaan stellen. Wie weet heb jij wel in gedachten dat je ontspanningsoefeningen gaat leren en heeft hij wel bedacht dat je dingen uit je jeugd moet verwerken. Er zijn vaak verschillende oplossingen voor één probleem.
Wat die man bedoelt is: we weten nu wat je problemen ongeveer zijn, wat wil je er aan doen?
De hulpvraag is: wat voor hulp vraag je van iemand. Dus bijvoorbeeld dat jullie doelen gaan stellen. Wie weet heb jij wel in gedachten dat je ontspanningsoefeningen gaat leren en heeft hij wel bedacht dat je dingen uit je jeugd moet verwerken. Er zijn vaak verschillende oplossingen voor één probleem.
Dat ben ik met je eens, hij kan wel een stuk duidelijker zijn. Je bent al een keer of 5/6 geweest toch? Dit zijn dingen die je in de eerste, hooguit tweede sessie doet.quote:Op vrijdag 5 september 2008 12:06 schreef water_lelie het volgende:
[..]
Zo had ik het nog niet bekeken. Ik heb geen verstand van dit soort zaken, dus ik kan ook niet weten dat er een andere oorzaak ten grondslag aan ligt. Ik wil inderdaad weten hoe ik de angst ontwikkeld heb, want dan kan ik er misschien beter mee omgaan. Maar waarom zegt hij dat niet gewoon, ipv zeggen wat is je hulpvraag? Want ik had in ons eerste gesprek al verteld wat mijn klachten zijn.
zowel het doen van ontspanningsoefeningen als het 'verwerken van dingen uit je jeugd' zijn niet effectief gebleken voor angstklachen (wat dat eerste betreft wel op korte termijn, maar niet op lange termijn en dat tweede is wel zo achterhaald, ik geloof niet dat dit nog gebeurt in therapien..tenminste, ik hóóp van nietquote:Op vrijdag 5 september 2008 17:25 schreef Dipkip het volgende:
. Wie weet heb jij wel in gedachten dat je ontspanningsoefeningen gaat leren en heeft hij wel bedacht dat je dingen uit je jeugd moet verwerken. Er zijn vaak verschillende oplossingen voor één probleem.
)
[b]The devils water, it ain't so sweet, you don't wanna drink right now, but you can dip your feet, everyonce in a little while[/b]
maar eerst nog even dit: blablabla
maar eerst nog even dit: blablabla
Volgens mij gaat het meer om dat de TS zich niet begrepen voelt door de therapeut, dan over de therapie inhoudelijk.
TS, weet wel dat twijfel/ onzekerheid een begin kan zijn van een proces op zich. Een ander licht op laten schijnen dwingt je van je eigen overtuigingen af te stappen. Maar nogmaals, bespreek met hem waar jij over wankelt.
TS, weet wel dat twijfel/ onzekerheid een begin kan zijn van een proces op zich. Een ander licht op laten schijnen dwingt je van je eigen overtuigingen af te stappen. Maar nogmaals, bespreek met hem waar jij over wankelt.
*The more we see, the more we understand, the less we feel the need to blame. -S2008-
*Wees niet bang dat het leven zal eindigen, wees bang dat het nooit zal beginnen.
*OP ZOEK NAAR OVERWINTERINGSPLEK! 20 GRADEN.
*Wees niet bang dat het leven zal eindigen, wees bang dat het nooit zal beginnen.
*OP ZOEK NAAR OVERWINTERINGSPLEK! 20 GRADEN.
Ik weet niet wat voor bron jij hanteert maar bij mijn weten klopt dat niet. Verwerken van dingen uit je jeugd gebeurd zeker nog, bijvoorbeeld als je in psycho analyse gaat (ja, dat bestaat nog steeds) en ontspanningsoefeningen zoals leren om diep adem te halen als je een paniekaanval voelt opkomen of in een situatie raakt die bij jou voor veel angst zorgt, wordt ook nog steeds gedaan bijv. in combinatie met cognitieve therapie.quote:Op vrijdag 5 september 2008 18:05 schreef m-niki het volgende:
zowel het doen van ontspanningsoefeningen als het 'verwerken van dingen uit je jeugd' zijn niet effectief gebleken voor angstklachen (wat dat eerste betreft wel op korte termijn, maar niet op lange termijn en dat tweede is wel zo achterhaald, ik geloof niet dat dit nog gebeurt in therapien..tenminste, ik hóóp van niet
Dat 'bewezen' is dat bepaalde methoden niet effectief zijn (dwz niet effectiever dan placebotherapie) wil niet zeggen dat ze ineens verboden zijn om voor te schrijven
zat psychologen gebruiken die methoden gewoon.
Als je op een bepaald moment iets niet begrijpt, waarom zeg je dat dan niet gelijk tegen die man? Ik zou het ook een vage vraag vinden, maar je kan die man niet verwijten dat hij jou dingen niet uitlegt als je niet aangeeft dat het niet duidelijk is.quote:Op vrijdag 5 september 2008 12:06 schreef water_lelie het volgende:
[..]
Zo had ik het nog niet bekeken. Ik heb geen verstand van dit soort zaken, dus ik kan ook niet weten dat er een andere oorzaak ten grondslag aan ligt. Ik wil inderdaad weten hoe ik de angst ontwikkeld heb, want dan kan ik er misschien beter mee omgaan. Maar waarom zegt hij dat niet gewoon, ipv zeggen wat is je hulpvraag? Want ik had in ons eerste gesprek al verteld wat mijn klachten zijn.
Sanity is (not) statistical
Je kan niet verwachten van een therapeut dat je probleem in een aantal gesprekken is verholpen. De therapeut zal vragen stellen die in jou ogen niks met het probleem te maken hebben, maar op deze manier probeert de therapeut inzicht te krijgen over je verleden en je gevoelens in die tijd. Iemand kan je misschien wel een kant en klaar antwoord geven, maar door therapie moet je zelf proberen achter het antwoord te komen, anders begrijp je het niet. Misschien moet je eens je geheugen uitspitten en herinneringen opschrijven die met deze angst te maken hebben.
zat psychologen gebruiken idd nog steeds achterhaalde methodiekenquote:Op vrijdag 5 september 2008 20:42 schreef Dipkip het volgende:
[..]
Ik weet niet wat voor bron jij hanteert maar bij mijn weten klopt dat niet. Verwerken van dingen uit je jeugd gebeurd zeker nog, bijvoorbeeld als je in psycho analyse gaat (ja, dat bestaat nog steeds) en ontspanningsoefeningen zoals leren om diep adem te halen als je een paniekaanval voelt opkomen of in een situatie raakt die bij jou voor veel angst zorgt, wordt ook nog steeds gedaan bijv. in combinatie met cognitieve therapie.
Dat 'bewezen' is dat bepaalde methoden niet effectief zijn (dwz niet effectiever dan placebotherapie) wil niet zeggen dat ze ineens verboden zijn om voor te schrijven
Maar goed, ik ging zwaar offtopic, excuses!!
[b]The devils water, it ain't so sweet, you don't wanna drink right now, but you can dip your feet, everyonce in a little while[/b]
maar eerst nog even dit: blablabla
maar eerst nog even dit: blablabla
ik neem aan dat je TS niet kent en de psychoterapeut evenmin?quote:Op vrijdag 5 september 2008 17:23 schreef m-niki het volgende:
het is best een oude soort psychotherapie om erachter te komen waar een ziekte vandaan komt (dus niet meer praten over kindertijd enzo gelukkig!!), dat is helemaal niet effectief gebleken in het verleden.. wat wel zo is, is dat het handig is om te weten waar je nu écht bang voor bent (wat ALS je ziek bent, wat is daar dan zo erg aan voor jou?)
Ik vind dat jouw therapeut persoonlijk (!!) erg veel sessies nodig heeft voordat ie eindelijk komt waar het om draait. Ik geef zelf kortdurende therapie en bij 5 sessies zit ik al over de helft! Natuurlijk is het goed om een goede intake te doen, zodat je geen dingen per ongeluk over het hoofd ziet, maar vijf keer vind ik ...nou ja... vreemd.
Het is zeker een heel goed idee om dit met hem te overleggen.. het is een beetje uit de tijd om als therapeut op een hoge stoel te zitten en alles geheimzinnig te laten en de client die de therapie lijdzaam ondergaat... (en zoals ik het nu lees, is de therapie nog niet eens begonnen! Er had al zoveel gedaan kunnen worden...)
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Een goede therapeut zorgt er naar mijn mening juist voor dat je je niet zo prettig voelt. Het is toch de bedoeling dat je beter wordt? Symptoombestrijding heeft meestal geen zin. Dus je zult vaak juist door de stront moeten kruipen om er beter uit te komen.
Eens met disorder. Zelf heb ik ook altijd meer baat bij de 'schop onder mijn reet' techniek dan met de aaiende handjes methode.....
Vaak is de vraag anders dan je denkt.
[quote][img=12,12]http://i.fokzine.net/templates/new/i/p/1.gif[/img] Op dinsdag 2 juni 2009 02:28 schreef 8D het volgende:
Netzoals die mensen die nog aan het posten zijn rond deze tijd op Fok! Kansloos gewoon :') !
[/quote]
Netzoals die mensen die nog aan het posten zijn rond deze tijd op Fok! Kansloos gewoon :') !
[/quote]
ik heb ook bij therapeuten gelopen vanwege paniekaanvallen.
en bij mij werd dat ook gevraagd, een hele irritante vraag idd.
Maar therapeuten doen dat om verschilende redenen volgens mij:
- kijken wat je verwachtingen zijn, en zorgen dat deze realistisch zijn
- kijken waar je echt mee zit (alleen de paniekaanvallen bijv, misschien wil je het hypochondrieen stiekem niet kwijt omdat het je ergens mee helpt) en zo het probleem helderder krijgen
- zorgen dat je zelf je probleem goed en duidelijk onder ogen ziet
en bij mij werd dat ook gevraagd, een hele irritante vraag idd.
Maar therapeuten doen dat om verschilende redenen volgens mij:
- kijken wat je verwachtingen zijn, en zorgen dat deze realistisch zijn
- kijken waar je echt mee zit (alleen de paniekaanvallen bijv, misschien wil je het hypochondrieen stiekem niet kwijt omdat het je ergens mee helpt) en zo het probleem helderder krijgen
- zorgen dat je zelf je probleem goed en duidelijk onder ogen ziet
In theorie vind ik iedereen aardig!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
<a href="http://img170.exs.cx/img170/7325/img90181an.jpg" rel="nofollow" target="_blank">check mijn schilderij!</a>
Jagermaster alleen als ie bloed en bloedheet is!
Je hebt ergens een idee over, maar je weet niet zeker of het zo is. De enige manier om hier achter te komen, is door het hem/haar gewoon te vragen.quote:Op vrijdag 5 september 2008 09:55 schreef water_lelie het volgende:
ik heb het gevoel dat hij me niet begrijpt of dat hij de ernst van mijn klachten niet serieus neemt door te zeggen wat is is nu eigenlijk je hulpvraag. Hierdoor krijg ik het gevoel dat ik naar een andere therapeut moet.
Als het bij jou zo vervelend loopt dat je geen vertrouwen hebt in je therapeut en zelfs het gevoel krijgt dat je naar een andere therapeut moet, heeft het geen zin. Het kan zijn dat je therapeut er niet voldoende in heeft geinvesteerd om je vertrouwen te winnen, het kan zijn dat jij hier niet voor open staat.
Hoe dan ook, als je niets gaat zeggen, wordt de irritatie alleen maar groter en aan het einde van de rit heb je niets. Iemand kan je pas echt helpen als je die ander vertrouwt.
You're never fully dressed until you wear a smile
Je therapeut is er niet om je dood te knuffelen en alleen maar met je mee te praten over hoe moeilijk je het hebt, maar om je verder te helpen. 
Keep that in mind.
Keep that in mind.
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
mee eensquote:Op vrijdag 5 september 2008 10:12 schreef Re het volgende:
je hulpvraag is toch je angst voor ziektes, en daar ga je het de volgende keer over hebben, therapuet heeft deze 5 sessies misschien nodig gehad om een goed beeld van je te vormen en vind dat je misschien klaar bent om over het echte probleem te praten...
volgens mij heeft je peut zelf hulp nodig, zeg..
wie stelt er nu zo'n debiele vraag, als er al een complete verwijzing van de huisarts is? :S
wie stelt er nu zo'n debiele vraag, als er al een complete verwijzing van de huisarts is? :S
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Dat is een hele normale vraag om te stellen als behandelaar. De verwijzing van de huisarts hoeft niet overeen te komen met de hulpvraag van patient.quote:Op vrijdag 12 september 2008 17:49 schreef Godshand het volgende:
volgens mij heeft je peut zelf hulp nodig, zeg..
wie stelt er nu zo'n debiele vraag, als er al een complete verwijzing van de huisarts is? :S
Ben dus weer geweest bij psychotherapie. Hij heeft -na 5 sessies vragen gesteld te hebben- een beeld geschetst van mij en mijn problemen en gevraagd of het een beetje klopt. Alles wat ik vertelde is waar, dus het klopt ja. Daarna heeft hij verteld hoe de echte therapie zal zijn. Ik moet gewoon over van alles praten (kan dus ook over koetjes en kalfjes gaan zegt hij) over wat ik de afgelopen week heb meegemaakt of wat dan ook en hij benadrukte dat ik vooral herinneringen en gevoelens moet toelaten, en dat het confronterend kan zijn. Maar dat heeft in mijn ogen niks met mijn hypochondrie te maken. Ik vertrouw er maar op dat dit misschien wel eens een goede manier kan zijn om er vanaf te komen, want zelf is het me niet gelukt (nu al een 8 maanden). Ben benieuwd en ik zal mijn best doen.
Ja maar niet op zo'n debiele professionele toon die alleen voor behandelaars te begrijpen is.quote:Op vrijdag 12 september 2008 18:29 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
Dat is een hele normale vraag om te stellen als behandelaar. De verwijzing van de huisarts hoeft niet overeen te komen met de hulpvraag van patient.
"De volgende keer gaan we kijken wat je hulpvraag nu eigenlijk is." Dit komt voor patiënten zeer onbegrijpelijk over. Wat TS zegt, "ik zit hier voor mn angsten".
De behandelaar bedoelt: "De volgende keer gaan we kijken of de angsten werkelijk op zich staan, of een uiting zijn van iets dat eerst aangepakt moet worden."
Dat staat beter en nog begrijpelijker ook.
TS, de therapie is geen proefwerk. Enige wat je hoeft te doen is jezelf zijn en meewerken aan de therapie. Zoals je al zei, het probleem zit in je hoofd, dus de therapeut probeert het helder eruit te krijgen.quote:Op maandag 22 september 2008 11:36 schreef water_lelie het volgende:
Ben benieuwd en ik zal mijn best doen.
Mochten er verzoeken gedaan worden waar je niet aan tegemoet kan of wil komen, kan je dit bespreken en kijken of de therapie op een andere manier verder kan gaan.
Vraag vooral veel als iets je niet duidelijk is. Misschien komen sommige vragen stompzinnig bij je over, maar dient het wel degelijk een doel.
Uiteindelijk zal de therapeut diepere oorzaken naar boven halen (diepere angsten bijvoorbeeld of nare ervaringen) en dan je helpen met die angsten te bestrijden. Uiteindelijk zal je het zelf oplossen, iets waar je dan trots op mag zijn
Succes
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Heb niet het idee dat de behandelaar dit bedoelt met de vraag "eens kijken wat je hulpvraag nu eigenlijk is".quote:Op maandag 22 september 2008 16:52 schreef Godshand het volgende:
[..]
De behandelaar bedoelt: "De volgende keer gaan we kijken of de angsten werkelijk op zich staan, of een uiting zijn van iets dat eerst aangepakt moet worden."
Meer iets in de trant van "nu gaan we kijken wat je zelf denkt dat we kunnen doen aan het probleem"
Maar TS, je mag je therapeut best vragen waarom hij sommige stappen neemt of dingen zegt. Want als jijzelf in onduidelijkheid zit word je alleen maar onzekerder over je therapeut. Terwijl jij je ergens anders zorgen om moet maken. Hoe kom ik van mijn angsten af.
Wat hij bedoelde is me nu wel duidelijk, dus wat Godshand zegt klopt ongeveer. De therapeut heeft gezegd we gaan samen kijken naar wat het ECHTE probleem is. De therapeut vermoedt dus dat mijn angsten niet zomaar zijn ontstaan maar dat ik onverwerkte trauma's heb (dat is waar) en die uiten zich in andere soort angsten (zoals mijn ziektevrees). Mijn hulpvraag is dus waarschijnlijk traumaverwerking in de eerste plaats.quote:Op maandag 22 september 2008 17:44 schreef Miriampje het volgende:
Heb niet het idee dat de behandelaar dit bedoelt met de vraag "eens kijken wat je hulpvraag nu eigenlijk is".
Meer iets in de trant van "nu gaan we kijken wat je zelf denkt dat we kunnen doen aan het probleem"
Maar TS, je mag je therapeut best vragen waarom hij sommige stappen neemt of dingen zegt. Want als jijzelf in onduidelijkheid zit word je alleen maar onzekerder over je therapeut. Terwijl jij je ergens anders zorgen om moet maken. Hoe kom ik van mijn angsten af.
Je hebt gelijk dat ik door moet vragen als dingen me niet duidelijk zijn. Nu ben ik er via een omweg achter moeten komen terwijl ik het meteen had kunnen begrijpen.
Dat is toch een groot verschil in vraagstelling. Op deze manier lijkt het mij heel normaal om te vragen. Jullie hebben gepraat over het verleden, om informatie te verkrijgen en nu gaan jullie kijken waar je aan wilt werken.quote:Op maandag 22 september 2008 18:23 schreef water_lelie het volgende:
[..]
Wat hij bedoelde is me nu wel duidelijk, dus wat Godshand zegt klopt ongeveer. De therapeut heeft gezegd we gaan samen kijken naar wat het ECHTE probleem is. De therapeut vermoedt dus dat mijn angsten niet zomaar zijn ontstaan maar dat ik onverwerkte trauma's heb (dat is waar) en die uiten zich in andere soort angsten (zoals mijn ziektevrees). Mijn hulpvraag is dus waarschijnlijk traumaverwerking in de eerste plaats.
Je hebt gelijk dat ik door moet vragen als dingen me niet duidelijk zijn. Nu ben ik er via een omweg achter moeten komen terwijl ik het meteen had kunnen begrijpen.
Het is denk ik ook erg belangrijk om je gevoelens bespreekbaar te maken, en ook vooral dat je je soms niet prettig voelt, of dingen niet begrijpt die hij vraagt. Je zegt trouwens ook dat je therapeut vermoed dat je angsten zijn ontstaan door onverwerkte trauma's, en daarna zelf zegt dat dit ook waar is.
Juist op dat punt kan jij je therapeut helpen, jij weet al dat het waar is, en je therapeut vermoed het nog. Als jij weet dat daar een oorzaak zou kunnen liggen is het verstandig dat aan te geven.
Wat ik bedoel met dat het waar is, is dat ik een paar onverwerkte trauma's heb, dat is waar. Maar of dat verband heeft met mijn angsten van nu dat weet ik niet. En juist dat laatste vermoedt hij. Vandaar de titel 'psych maakt me onzeker', ik dacht dat we mijn hypochondrie zouden behandelen, in plaats daarvan zei hij we gaan kijken naar wat nu je hulpvraag is (je echte probleem). Dat was zo verwarrend voor mij.quote:Op donderdag 25 september 2008 16:17 schreef rene90 het volgende:
[..]
Je zegt trouwens ook dat je therapeut vermoed dat je angsten zijn ontstaan door onverwerkte trauma's, en daarna zelf zegt dat dit ook waar is.
Juist op dat punt kan jij je therapeut helpen, jij weet al dat het waar is, en je therapeut vermoed het nog. Als jij weet dat daar een oorzaak zou kunnen liggen is het verstandig dat aan te geven.
Ik denk trouwens nog steeds niet dat mijn angst verband heeft met die trauma's. Maarja, ik heb geen psychologie gestudeerd, dus ik weet ook niet hoe het menselijk brein werkt. Misschien is het wel waar wat hij denkt/vermoedt.
Ik kan het me voorstellen dat het inderdaad verwarrend is, dat je daar komt met het idee dat je aan je angsten gaat werken, en opeens wordt er veel dieper gegraven.quote:
[..]
Wat ik bedoel met dat het waar is, is dat ik een paar onverwerkte trauma's heb, dat is waar. Maar of dat verband heeft met mijn angsten van nu dat weet ik niet. En juist dat laatste vermoedt hij. Vandaar de titel 'psych maakt me onzeker', ik dacht dat we mijn hypochondrie zouden behandelen, in plaats daarvan zei hij we gaan kijken naar wat nu je hulpvraag is (je echte probleem). Dat was zo verwarrend voor mij.
Ik denk trouwens nog steeds niet dat mijn angst verband heeft met die trauma's. Maarja, ik heb geen psychologie gestudeerd, dus ik weet ook niet hoe het menselijk brein werkt. Misschien is het wel waar wat hij denkt/vermoedt.
Het is wel zo dat er vaak een link is tussen jeugdtrauma's en later ontwikkelde angsten, je trauma's van vroeger kunnen dus wel in verband staan met je angsten.
Veel sterkte inieder geval.
ik denk dat hij/zij gewoon bedoeld dat jullie de volgende sessie gaan werken aan waarvoor je eigenlijk gekomen bent Jullie hebben wat achterliggende dingen besproken, hij/zij heeft dat nodig om een beetje uit te zoeken hoe jij bent, wat jij vind, en hoe je met situaties om gaat. Nu hij/zij dat weet kan er veel beter aan je eigenlijke probleem gewerkt worden niet bang zijn dus, de volgende keer is het pas echt tijd voor actie
Jullie hebben wat achterliggende dingen besproken, hij/zij heeft dat nodig om een beetje uit te zoeken hoe jij bent, wat jij vind, en hoe je met situaties om gaat. Nu hij/zij dat weet kan er veel beter aan je eigenlijke probleem gewerkt worden niet bang zijn dus, de volgende keer is het pas echt tijd voor actie
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Hij vraagt naar je hulpvraag zodat je zelf verantwoordelijk word waar aan je wilt werken.
Hier kunnen dus meerdere doelen uit komen.
Je wilt leven zonder angsten (begrijp ik) en geen last meer hebben van je ziekte gedachten.
Toch?
Als jij zoiets aan je therapeut kan vertellen, jezelf dus duidelijk en concreet kan maken, kan hij meten hoe ver je bent.
Je komt met zoveel weerstand tegen je therapeut over...... maar je zult het echt zelf moete doen.
je moet zelf weten wat je wilt en zelf weten hoe je het wilt.
Toch?
Succes en liefs!
Hier kunnen dus meerdere doelen uit komen.
Je wilt leven zonder angsten (begrijp ik) en geen last meer hebben van je ziekte gedachten.
Toch?
Als jij zoiets aan je therapeut kan vertellen, jezelf dus duidelijk en concreet kan maken, kan hij meten hoe ver je bent.
Je komt met zoveel weerstand tegen je therapeut over...... maar je zult het echt zelf moete doen.
je moet zelf weten wat je wilt en zelf weten hoe je het wilt.
Toch?
Succes en liefs!
Just dith it!
nee, het staat helemaal los van waarvoor ik daar ben.quote:Op woensdag 5 november 2008 04:47 schreef THEFXR het volgende:
Heb je het met hem over je rijles ervaringen gehad?
|
|
