Tijdens vaste relatie zomaar verlieft op een ander?

dat komt doordat ze verliefd worden.

Omdat ze de illusie hebben dat er 1 ware is. Tijdens een relatie worden ze verliefd op een ander en denken vervolgens; dan zal dat de ware wel zijn. Net zo lang tot ze begrijpen dat er een heleboel 'waren' rondlopen en relaties niet vanzelf leuk blijven.

En sommigen leren dat nooit.

Geen ervaring, maar ik geloof zelf dat je niet verliefd kunt worden zonder er zelf toch op uit te zijn.
Heb in ieder geval nog niet meegemaakt dat ik verliefd werd omdat ik iemand gewoon langs zag lopen .

let it go mate

Vroeger had de kerk alleenrecht op het eeuwige en intense geluk. Alles was god, en als je dood zou gaan dan ging je naar de hemel en was alles helemaal geweldig. Dat zorgde ervoor dat mensen in het normale leven niet zo liepen te piepen of al te ontevreden waren over wat ze in het dagelijks leven hadden. Het was immers door god geschonken en dat was nog aardig van hem ook, want wij waren zondaars dus we mochten in onze handjes knijpen dat we uberhaupt...... blablabla.

Tegenwoordig geloven we niet meer hier in. We geloven niet in een leven na de dood waar een hemel en ubergeluk is en we geloven ook niet meer dat we onze dingen van god krijgen. Je bent op jezelf aangewezen, voor die korte tijd dat je hier bent. Om de een of andere reden hebben mensen de drang naar zichzelf gelukkig voelen (veel theorien over).

Maar goed, combineer dit met partners en je krijgt al snel het verliefd worden op anderen en verlaten van partners. Mensen denken vaak dat een partner degene is die je volmaakt gelukkig kan maken of hopen dat in ieder geval (vandaar ook die constante drang op partners te veranderen) en hoewel je relatie toch goed zit kan er opeens zo'n spetter voorbij komen die net ff dat beetje extra heeft, of dat exotische dat je huidige partner mist.

Dan kan dat eeuwige drang om geluksgevoel wel ff meespelen. Waag je de gok om te zien of deze echt beter is dan je huidige? Sommigen doen dat wel. Sommigen doen dat rigoreus. Enerzijds omdat hun relatie misschien toch niet zo goed is, anderzijds omdat ze het gebrek aan ervaring missen om de spetterende eigenschappen op waarde te schatten, maar vaak ook in het kader van 'ik ben nog jong genoeg, waarom niet?'

heb een paar jaar geleden ook zoiets meegemaakt. Het meisje in kwestie had ook gevoelens voor mij maar heb me toch weten in te houden. Overlegd elkaar maar niet meer te zien...meisje is later een tijdje naar het buitenland gegaan. Verliefdheid ging gelukkig over. Nog steeds gelukkig met dezelfde vriendin. Zo kan het dus ook. Bijna 8 jaar inmiddels.
Spreek het meisje waar ik verliefd op was nog regelmatig...nu gewoon op vriendschappelijke basis.

In een relatie heb je ups & downs. Als je een volwassen persoon bent in een volwassen relatie dan bespreek je dat met elkaar en werk je eraan.

Anderen gaan meteen bij een dipje op zoek naar iets 'beters'.

daarnaast zijn er natuurlijk veel mensen die EN leuk, EN knap, EN aardig, etc zijn. Dan kun je je aangetrokken voelen tot zo'n persoon en 'verliefd' worden, ook al hou je van iemand anders.

-edit- ja mooi

[ Bericht 89% gewijzigd door Re op 02-09-2008 17:03:19 ]

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 16:17 schreef releaze het volgende:
Vroeger had de kerk alleenrecht op het eeuwige en intense geluk. Alles was god, en als je dood zou gaan dan ging je naar de hemel en was alles helemaal geweldig. Dat zorgde ervoor dat mensen in het normale leven niet zo liepen te piepen of al te ontevreden waren over wat ze in het dagelijks leven hadden. Het was immers door god geschonken en dat was nog aardig van hem ook, want wij waren zondaars dus we mochten in onze handjes knijpen dat we uberhaupt...... blablabla.

Tegenwoordig geloven we niet meer hier in. We geloven niet in een leven na de dood waar een hemel en ubergeluk is en we geloven ook niet meer dat we onze dingen van god krijgen. Je bent op jezelf aangewezen, voor die korte tijd dat je hier bent. Om de een of andere reden hebben mensen de drang naar zichzelf gelukkig voelen (veel theorien over).

Maar goed, combineer dit met partners en je krijgt al snel het verliefd worden op anderen en verlaten van partners. Mensen denken vaak dat een partner degene is die je volmaakt gelukkig kan maken of hopen dat in ieder geval (vandaar ook die constante drang op partners te veranderen) en hoewel je relatie toch goed zit kan er opeens zo'n spetter voorbij komen die net ff dat beetje extra heeft, of dat exotische dat je huidige partner mist.

Dan kan dat eeuwige drang om geluksgevoel wel ff meespelen. Waag je de gok om te zien of deze echt beter is dan je huidige? Sommigen doen dat wel. Sommigen doen dat rigoreus. Enerzijds omdat hun relatie misschien toch niet zo goed is, anderzijds omdat ze het gebrek aan ervaring missen om de spetterende eigenschappen op waarde te schatten, maar vaak ook in het kader van 'ik ben nog jong genoeg, waarom niet?'

Goed verwoordt

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 16:08 schreef Kogando het volgende:
Omdat ze de illusie hebben dat er 1 ware is. Tijdens een relatie worden ze verliefd op een ander en denken vervolgens; dan zal dat de ware wel zijn. Net zo lang tot ze begrijpen dat er een heleboel 'waren' rondlopen en relaties niet vanzelf leuk blijven.

En sommigen leren dat nooit.

Ja, dit vind ik zelf wel een goeie.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 16:01 schreef Chev het volgende:
Hoe komt het dat soms mensen die een vaste relatie hebben 'zomaar' verliefd worden op een ander en totaal geen idee hebben hoe dat komt?

En uiteraard hiervoor hun huidige partner verlaten.

Naar mijn idee zit er altijd meer achter, problemen, uit elkaar groeiende mensen, ontevredenheid, slechte verhoudingen, ambities, ruzies ect ect.. een reden zeg maar, maar dat schijnt niet altijd zo te zijn.

Tja heb zelf dat meegemaakt 2 maanden terug (en het is nu uit), maar wil graag jullie meningen en ervaringen horen , en horen en hoe dit afgelopen is.

dat komt omdat de meeste mensen geen idee hebben wat een relatie inhoud

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 16:05 schreef mcDavid het volgende:
dat komt doordat ze verliefd worden. [ afbeelding ]

Het is meer hoe je met die verliefdheid omgaat, dan met de verliefdheid zelve.

Als er dingen mis gaan, of anders gaan dan je wilt zul je dat moeten bespreken. Als je dit niet doet leidt het niet altijd tot ruzie of een breuk, maar wel vaak tot de groei van een bepaalde afstand van elkaar. Als je hier niets aan doet kan deze afstand groeien tot het moment dat je iemand anders tegenkomt en het einde van je relatie is daar.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 16:20 schreef lammegiraf het volgende:
heb een paar jaar geleden ook zoiets meegemaakt. Het meisje in kwestie had ook gevoelens voor mij maar heb me toch weten in te houden. Overlegd elkaar maar niet meer te zien...meisje is later een tijdje naar het buitenland gegaan. Verliefdheid ging gelukkig over. Nog steeds gelukkig met dezelfde vriendin. Zo kan het dus ook. Bijna 8 jaar inmiddels.
Spreek het meisje waar ik verliefd op was nog regelmatig...nu gewoon op vriendschappelijke basis.

Ik moet het even kwijt: ik heb echt bewondering daarvoor Ik heb toch vaak het idee dat mensen tegenwoordig soms redelijk makkelijk hun relatie weggooien, zich niet realiserend dat een persoon op wie je verliefd wordt, niet persé ook iemand is met wie je een goeie relatie kunt hebben, iemand die nadat de heftigste verliefdheid weg ook je maatje, je beste vriend(in) en je levenspartner kan zijn.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 18:59 schreef As_33 het volgende:
Ik moet het even kwijt: ik heb echt bewondering daarvoor Ik heb toch vaak het idee dat mensen tegenwoordig soms redelijk makkelijk hun relatie weggooien, zich niet realiserend dat een persoon op wie je verliefd wordt, niet persé ook iemand is met wie je een goeie relatie kunt hebben, iemand die nadat de heftigste verliefdheid weg ook je maatje, je beste vriend(in) en je levenspartner kan zijn.

Amen.

Hoi,

Ik maak nu precies hetzelfde mee....
Ik heb al een relatie van 9 jaar, en heb tijdens wellis vaker met jongens gezoend, en waarom??
ik heb alles, en ik weet zelf ook niet wat er mis is, maar ik denk nu dat het tijd is om het uit te maken, hij verdient dit niet.... maar of ik het kan?? ik heb het erg heel moelijk mee, ben nooit alleen geweest en het is een veilig plekje en ik kan niet zeggen dat ik niet gelukkig ben....
Ik heb zo bang dat ik hier spijt van ga krijgen...
Kan iemand mij advies geven....

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 18:59 schreef As_33 het volgende:

[..]

Ik moet het even kwijt: ik heb echt bewondering daarvoor Ik heb toch vaak het idee dat mensen tegenwoordig soms redelijk makkelijk hun relatie weggooien, zich niet realiserend dat een persoon op wie je verliefd wordt, niet persé ook iemand is met wie je een goeie relatie kunt hebben, iemand die nadat de heftigste verliefdheid weg ook je maatje, je beste vriend(in) en je levenspartner kan zijn.

er wordt er weer 1 wakker

Ik ben ook iemand die houdt van spanning, afwisseling...en makkelijk "verliefd" wordt. Maar elke keer zegt een stemmetje in mijn hoofd: over X jaar zit je met deze man er precies zo bij als dat je nu zit (wat niet negatief is, want mijn man behandeld me als een prinses).

Verliefdheden kunnen gebeuren, maar bij mijn man weg gaan...nee echt niet!

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 20:45 schreef DDBtje het volgende:
Ik ben ook iemand die houdt van spanning, afwisseling...en makkelijk "verliefd" wordt. Maar elke keer zegt een stemmetje in mijn hoofd: over X jaar zit je met deze man er precies zo bij als dat je nu zit (wat niet negatief is, want mijn man behandeld me als een prinses).

Verliefdheden kunnen gebeuren, maar bij mijn man weg gaan...nee echt niet!

... dus je geeft nooit toe aan die tijdelijke verliefdheden door even vreemd te gaan? Nooit gebeurd!?

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 20:45 schreef DDBtje het volgende:
Ik ben ook iemand die houdt van spanning, afwisseling...en makkelijk "verliefd" wordt. Maar elke keer zegt een stemmetje in mijn hoofd: over X jaar zit je met deze man er precies zo bij als dat je nu zit (wat niet negatief is, want mijn man behandeld me als een prinses).

Verliefdheden kunnen gebeuren, maar bij mijn man weg gaan...nee echt niet!

Dit hebben ik en mijn vriendin ook zo overlegd. Onze relatie is zo goed en we passen zo goed bij elkaar dat het die eventuele toekomstige 'nieuwe vlammen' het niet waard zijn om dit weg te gooien.

Ook bij een nieuwe verliefdheid raakt de spanning er na een tijdje van af en dan kan het nooit tippen aan wat we nu hebben. Dus daar moet je sowieso nooit aan beginnen en je er voor behoeden.

Zolang we allebei zo denken is er niets aan de hand

Hoi,

Het probleem is alleen bij mij, dat wij zelf geen sexs meer hebben,( geen 1 x in de 4 maanden) geen behoefte aan met hem, hij wel met mij, ook al hou ik van hem, maar het wel elke keer weer opzoek bij een ander?? nou niet sexs maar wel zoenen..
Ik begrjp er helemaal niks van!, hij doet alles voor mij!

Kinderen krijgen moet ik nog niet aan denken terwijl ik ze altijd gewild heb, maar nu krijg ik het er een beetje benauwd van, het idee dat dit het dan was het gevoel er is zo veel meer....
of dit een tijdelijk gevoel is weet ik niet, maar het komt wel een keer per jaar terug! wat geen goed teken is natuurlijk, het helpt ook niet mee dat dit mijn eerste en enige vriend is geweest vanaf mijn 17 de.

Is er nog iemand die advies voor mij heeft, of het zelfde heeft mee gemaakt!

quote:

Op woensdag 3 september 2008 08:48 schreef pleuni25 het volgende:
Hoi,

Het probleem is alleen bij mij, dat wij zelf geen sexs meer hebben,( geen 1 x in de 4 maanden) geen behoefte aan met hem, hij wel met mij, ook al hou ik van hem, maar het wel elke keer weer opzoek bij een ander?? nou niet sexs maar wel zoenen..
Ik begrjp er helemaal niks van!, hij doet alles voor mij!

Kinderen krijgen moet ik nog niet aan denken terwijl ik ze altijd gewild heb, maar nu krijg ik het er een beetje benauwd van, het idee dat dit het dan was het gevoel er is zo veel meer....
of dit een tijdelijk gevoel is weet ik niet, maar het komt wel een keer per jaar terug! wat geen goed teken is natuurlijk, het helpt ook niet mee dat dit mijn eerste en enige vriend is geweest vanaf mijn 17 de.

Is er nog iemand die advies voor mij heeft, of het zelfde heeft mee gemaakt!

Volgens mij ben je altijd gewoon 'veilig' bij je vriend gebleven. Niet omdat hij de juiste voor je was maar omdat je bang was voor het onbekende. En dat hij alles voor je doet wil niet zeggen dat, dat altijd positief is.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 08:57 schreef Chev het volgende:
Ofwel algehele conclusie: Mensen worden zomaar verlieft, en dat valt niet tegen te houden, maar wat men er mee doet ligt hem geheel aan de persoon in kwestie en de huidige staat van de relatie?

Denk 't wel ja. De 1 zal sneller verliefd worden als de ander maar je kunt er weinig tegen doen. De vraag is hoe sterk die persoon in zijn schoenen staat en wat hij te verliezen heeft.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 08:57 schreef Chev het volgende:
Ofwel algehele conclusie: Mensen worden zomaar verlieft, en dat valt niet tegen te houden, maar wat men er mee doet ligt hem geheel aan de persoon in kwestie en de huidige staat van de relatie?

Sterker nog, ik denk dat wat je ermee doet volledig van de persoon zelf afhangt, omdat ik persoonlijk vind dat zelfs als de staat van je relatie slecht is, je er eerst een eind aan kunt maken voordat je voor iemand anders gaat. Ik vind niet dat je vreemdgaat kunt goed praten met 'ja, maar het ging zo slecht met mijn relatie'. Geef dan gewoon toe dat je een slappe lul/bitch was die zijn/haar behoeften niet in bedwang kon houden, houd het igg bij jezelf.

quote:

Op dinsdag 2 september 2008 16:08 schreef Kogando het volgende:
Omdat ze de illusie hebben dat er 1 ware is. Tijdens een relatie worden ze verliefd op een ander en denken vervolgens; dan zal dat de ware wel zijn. Net zo lang tot ze begrijpen dat er een heleboel 'waren' rondlopen en relaties niet vanzelf leuk blijven.

En sommigen leren dat nooit.

Dit ja, sommige begrijpen de overgang niet van verliefdheid > houden van. Merken dan dat ze niet meer verliefd zijn (volkomen logisch) en zien een ander voorbij komen die wel weer dat gevoel teweeg brengt. Zo blijven ze wisselen na een X aantal maanden steeds.

Voor mij persoonlijk werkt het eigenlijk wel zo dat ik geen oog voor anderen heb als mijn relatie goed zit..
Ook vind ik dat je als je een langdurige relatie hebt, je partner verplicht bent om open te zijn over je gevoelens en niet meteen in te gaan op een ander die wat bij je oproept.

Kan me wel voorstellen dat een gevoel voorbij gaat en je dan ruimte hebt voor gevoelens voor anderen, maar ik vind wel dat je dan mooi te laat bent geweest met je partner inlichten over hoe de relatie er voor jou uitziet.

Dag meneer Mr Floppy,

Ik heb het gevoel dat je gelijk heb, ( maar het niet wil horen) ik heb wat mee gemaakt in mijn leven, en hij is er altijd voor me geweest, mischien heb ik daarom ook het idee dat ik niet zonder hem kan! ik hou ook van hem, en hij is alles voor mij, maar toch kijken mijn ogen verder... en verlang ik soms om alleen te zijn, vrij, mezelf gelukkig te maken.. wat is mischien vroeger niet heb kunnen doen, komt er nu mischien uit, en ik weet dat ik nu die stap moet nemen, en dat het steeds dichterbij komt.. kinderen enz. weet ik dat ik deze keuze snel moet maken, maar of ik die stap ooit durf te zetten..... ik ben te bang dat ik spijt van krijg....
Ik ben verliefd op die ander, maar dat is niet de reden helemaal, het gaat er gewoon om dat ik altijd twijfels heb over mijn leven.......

Alvast bedankt voor je advies!!!

Sommige zijn te lui om te werken aan een relatie en denken dat het altijd maar leuk en goed is.
Je moet samen werken aan de relatie, en ja soms gaat het wat minder en dat moet je samen oplossen.
Maar ze zitten er tussen die zoiets hebben van laat maar zitten, kijk wel verder zal wel beter gaan.
Maar zo werkt het natuurlijk niet.
En ja als het gevoel over is moet je eerlijk zijn, want je hebt jezelf en de ander ermee.
Hoe hard het ook is.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 12:58 schreef Chev het volgende:
Aan de ene kant begrijp ik het wel dat een gevoel 'zomaar over' kan zijn (en/of dat een ander intressanter is), en aan de andere kant is het denk ik iets te maken heeft hoe 2 personen in een relatie staan, tevredenheid, vertrouwen en communicatie.

Je kan inderdaad niet van je partner verwachten dat elke dag een goede is, je hebt er ook wel 's dagen of weken van mindere tijden tussen zitten, en dan is het makkelijk te denken dat het minder leuk is

It takes 2, alleen wat lulligals dé een zomaar bij je weggaat om wat voor reden dan ook, maarja er is er altijd één die het meer wil dan de ander als dat gebeurd.

Wat het lullige is, is dat degene die de beslissing neemt dat het over is, dat vaak pas verteld als diegene er al helemaal over uit is. Voor de ander komt het dan als donderslag bij heldere hemel.
Dat vind ik vaak het oneerlijke eraan; wat je voelt of niet meer voelt kan je misschien niets aan doen, maar hoe eerlijk en open je bent tegen je partner voordat het te laat is en je partner geen enkele keus meer heeft wel.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 13:04 schreef MarMar het volgende:

[..]

Wat het lullige is, is dat degene die de beslissing neemt dat het over is, dat vaak pas verteld als diegene er al helemaal over uit is. Voor de ander komt het dan als donderslag bij heldere hemel.
Dat vind ik vaak het oneerlijke eraan; wat je voelt of niet meer voelt kan je misschien niets aan doen, maar hoe eerlijk en open je bent tegen je partner voordat het te laat is en je partner geen enkele keus meer heeft wel.

Je slaat de spijker op zijn kop!
Zo is het 3 weken geleden precies bij mij gegaan helaas.
De deur zit in 1 keer opslot en je krijgt hem ook niet meer open.
Je voelt je dan best wel genaaid zacht gezegd

quote:

Op woensdag 3 september 2008 13:28 schreef Chev het volgende:

[..]

Kwestie van ophoping van twijfel, angst en frustratie bij 'de uitmaker'denk ik, tot de bom barst, en die degene waarmee het uitgemaakt word zal hier geen erg inhebben tot het te laat is, omdat die het niet heeft willen zien

Achteraf zie je dat soort dingen terug op foto's ect enzo.. dat je er met zo'n fake smile op staat tijdens het laatste feestje zeg maar , ook bij jezelf, want als de een ongelukkiger word sluipt dat gevoel beetje bij beetje over in het gedrag van de ander als er niet over gepraat en het opgelost word, tenmiste als je relatie op elkaar gebouwd is

bij een maat van mij zag ik dat idd terug. Ging keer langs en zijn vriendin was er en je kon zo zien dat houd niet lang stand meer. Maand later was het uit na 2 jaar. Als ze naast elkaar zaten zat er een ruimte tussen, keken elkaar niet aan, en het gezicht sprak boekdelen

Nu ik zellf terug kijk op mijn relatie zie ik achteraf hele kleine dingen waaraan je het had kunnen zien, maar ze waren niet overduidelijk, op vakantie nog gewoon foto's gemaakt maar daar zie je niets aan ofzo. Alleen de spontaniteit sloop er langzamerhand uit.

Op den duur, mits je in een goede relatie zit en bereid bent om daar aan te blijven werken, leer je dat het niet erg is om buiten honger te krijgen, maar dat je thuis eet.
Als je begrijpt wat ik bedoel.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 13:39 schreef Gummibeer79 het volgende:
Op den duur, mits je in een goede relatie zit en bereid bent om daar aan te blijven werken, leer je dat het niet erg is om buiten honger te krijgen, maar dat je thuis eet.
Als je begrijpt wat ik bedoel.

kijken mag idd

Omdat verliefd worden niets meer is en dan een chemisch proces dat wordt getriggerd door bepaalde herrinneringen

wetenschap he, we blijven allemaal mensen van alle dag
kan je er nog zoveel theorieen op los laten wat je wil maar je moet het toch zelf doen

quote:

Op woensdag 3 september 2008 13:04 schreef MarMar het volgende:

[..]

Wat het lullige is, is dat degene die de beslissing neemt dat het over is, dat vaak pas verteld als diegene er al helemaal over uit is. Voor de ander komt het dan als donderslag bij heldere hemel.
Dat vind ik vaak het oneerlijke eraan; wat je voelt of niet meer voelt kan je misschien niets aan doen, maar hoe eerlijk en open je bent tegen je partner voordat het te laat is en je partner geen enkele keus meer heeft wel.

Klopt, diegene die het uitmaakt heeft het hoofdstuk al afgesloten sluit ook de emoties af voordat hij/zij het uitmaakt. Zodat de pijn minimaal is voor de uitmaker, maar des te groter voor de onwetende.

quote:

Op woensdag 3 september 2008 13:04 schreef MarMar het volgende:

[..]

Wat het lullige is, is dat degene die de beslissing neemt dat het over is, dat vaak pas verteld als diegene er al helemaal over uit is. Voor de ander komt het dan als donderslag bij heldere hemel.
Dat vind ik vaak het oneerlijke eraan; wat je voelt of niet meer voelt kan je misschien niets aan doen, maar hoe eerlijk en open je bent tegen je partner voordat het te laat is en je partner geen enkele keus meer heeft wel.

mja, of je hebt een enorm bord voor je kop, dat kan ook natuurlijk

quote:

Op woensdag 3 september 2008 15:06 schreef Chev het volgende:

[..]

Volgens de wetenschap houd dat gevoel maximaal 1-2 jaar voordat het weggaat en veranderd.
Maarja hebben diegene wat aan

En dan nog geven mensen eraan toe omdat ''het zo heftig voelt'', ze moesten eens weten hoe ze door hun eigen hersens in de maling worden genomen

Ik werd tijdens mijn engie lange (3+ jaar) relatie to date ook smoorverliefd op een ander meisje. Compleet onverwachts;ze is nieteens mijn type.
Ik heb een half jaar gewacht, en toen heb ik mijn relatie toch afgebroken. Dat laatste half jaar voelde ik me alleen maar schuldig, en werd het bijna een taak om de relatie gaande te houden.

Met het andere meisje ben ik helaas nooit verder gekomen dan een vriendschap, maar ik heb nooit spijt van mijn beslissing gehad.
Kijk het even aan, en besef goed wat je allemaal weggooit maar neem geen genoegen met een relatie waar je niet volledig achter staat.

volgens mij kwel je jezelf dan ook een half jaar lang. Lijkt mij ook niet echt prettig.

quote:

Op donderdag 4 september 2008 09:09 schreef Chev het volgende:

[..]

Dus je hebt een half jaar gewacht met vertellen dat je verlieft was op een ander had je die meid niet kunnen negerenof was je niet tevreden over je huidige relatie?

Ik veroordeel je niet hoor.. zou ik niet kunnen, maar vind het onbegrijpelijk..
En wat heb je je toenmalige ex allemaal gezegt, dat je niet meer van haar houd en wel van een ander?

Ik heb het ook niet optimaal aangepakt. Wist ik veel, ik zat ttt ook behoorlijk met m'n handen in het haar.
Ik heb het keurig uitgemaakt. Zij wilde gaan samenwonen, ik liet weten dat ik niet verder met haar wilde.

Uiteindelijk heeft geen van de partijen ooit geweten wat er gespeeld heeft. Beide zijn nu goede vriendinnen van me, de verliefdheid is bij mij nooit over gegaan, maar ook daar leer je wel mee leven.

Maareh, niet mijn topic enzo

Ik heb er totaal geen behoefte aan om haar terug te winnen. De vriendschap die we nu hebben voelt eigenlijk veel beter. Zij heeft er helaas nog wel wat moeite mee.

Tja ik zit nu een beetje in de fase dat het allemaal wat minder spectaculair wordt. Of althans, dat mijn vriend het wat minder spectaculair maakt. Ik geloof zelf niet dat ik minder voor hem doe dan eerst, andersom is dat wel duidelijk zo. Dat voelt voor mij ook weleens rot, het gevoel dat ik minder krijg dan ik geef, een gevoel van 'afwijzing' soms zelfs. Ook als ik zeg wat ik wil, komt er weinig verandering van zijn kant. "Je weet toch dat ik van je hou?". Ja, ik 'weet' het wel, maar ik wil het ook merken verdorie! Kwam toevallig pas ook een erg leuke man tegen en er iets mee doen is wel een hele stap. Maar ik begrijp nu op zich wel een beetje hoe zoiets werkt, ik kon me er vroeger eigenlijk niets bij voorstellen. Natuurlijk weet ik ook dat ik die leuke man enorm overschat en dat die misschien ook wel alle deuren open laat staan en z'n vieze sokken laat slingeren. Natuurlijk weet ik dat iedere relatie op een gegeven moment wel uit de roze-geluk-met-vanillesmaakfase komt. Maar dat neemt niet weg dat mijn hormonen het nog steeds een leuke man vinden.

Het zit hem echter wel in wat je er zelf mee doet. Alleen maar 'verliefd' zijn kan op zich geen kwaad, wanneer je het hebt over zoiets als wat ik dan had, gewoon een leuke vent zien en daar eens mooi over dromen. Ik bedoel, ik kijk ook weleens naar de auto van de buurman, als die mooier is dan de mijne. Daarmee hoef ik nog niet gelijk een andere auto, toch?

Wel denk ik dat het een signaal is dat je eens kritisch naar je relatie moet kijken; wat mis je in je eigen relatie waardoor die ander zo leuk lijkt? Is het iets belangrijks? Wil je eraan werken?

Maar goed, als je relatie op zich goed is, ga je er niet zomaar vandoor. Ondanks dat ik die man leuk vind, denk ik toch ook 'maar mijn man is ook hartstikke leuk'. En dan opeens heb je ook zo'n bijzonder moment, waardoor je je weer helemaal realiseert waarom hij zo leuk is en waarom jullie zo goed bij elkaar passen en wat jullie eigenlijk allemaal al samen hebben meegemaakt of bereikt, en dan verdwijnt die ander toch volledig uit beeld. Bij mij in ieder geval dan. Ik kan me voorstellen dat dat misschien ook niet altijd meer zo is, als je te lang niet ingrijpt of als je relatie niet goed meer is. Wat ik wel heb gemerkt is dat een relatie van twee kanten moet komen. Hoe hard je iets ook wilt, als de ander zich er niet voor inzet houdt het alsnog op, of je moet je erbij neerleggen dat het iets is wat nooit zal gaan gebeuren.

Op zich ben ik het eens met het verhaaltje van Releaze. Veel mensen zien de ander misschien wel te makkelijk als iemand die hun gelukkig moet maken. Aan de andere kant vind ik het op zich goed dat je neit meer bij iemand hoeft te blijven terwijl je niet gelukkig bent. Als je écht niet gelukkig bent, waarom zou je dan bij iemand moeten blijven? Dat is ook een vorm van je geluk ophangen aan iemand anders.

Daar heb je ook gelijk in hoor. Dit is eigenlijk mijn eerste 'echte' relatie en ik vind het moeilijk om dat gevoel kwijt te raken wat we eerst hadden. Zeker gezien ik het nog wel heel graag wil en hij er niet zo veel moeite voor lijkt te willen doen.

Ik heb hem ook duidelijk dingen gezegd die ik wel of niet wil hoor, dus het kan niet zijn dat hij het niet doorheeft. Zowel op een leuke manier als op een vervelende manier, maar er lijkt niet zo veel beweging in te komen. Vroeger stond hij tegelijk met mij op om te ontbijten; zelfs als hij om 12 uur pas op hoefde en ik vroeg. Of hij stond dan op om brood te smeren voor me, zoiets. Nu moet ik om kwart over zes op en hij om kwart over zeven (het moment dat ik de deur uit moet), denk maar niet dat hij ook maar vijf minuten eerder opstaat. Ik smeer zijn brood 's avonds of 's ochtends voor ik naar m'n werk ga, ik doe ondertussen bijna het hele huishouden terwijl hij steeds minder doet, ik krijg nooit meer bloemen of cadeautjes, of tekeningen of gedichtjes of lieve briefjes. Andersom neem ik nog steeds regelmatig cadeautjes voor hem mee en zo. Vroeger was hij echt de 'perfecte' jongen, veel meisjes in m'n omgeving waren en beetje 'jaloers' omdat hun vriendjes de dingen die hij deed eigenlijk nooit deden, maar nu is hij net zo'n luie donder geworden. Hij gaf me altijd veel aandacht, was altijd met mij bezig, of het met mij goed ging, of hij wat voor mij kon doen (andersom ook trouwens). Nu zet ie de computer aan als ik thuis kom en als ik 'm een zoen wil geven dan draait ie z'n hoofd soms nog weg omdat ik 'in beeld' zit zeg maar. Dat kwetst me dan. Misschien stom, maar het is wel zo. Ik merk het bij mezelf ook weleens hoor, maar het lijkt alsof ik in dit proces nog een jaar achterloop op hem. Dat stemt me soms droef en het maakt me onzeker.

Ik ben van mening dat mensen door de consumptiemaatschappij en het beeld dat de media scheppen van datgene wat "mooi en goed" is een sterke drang krijgen om bepaalde personen te romantiseren. Verder speelt egoïsme uiteraard ook een rol, maar dat bestaat al sinds mensenheugenis.

Het heeft ook weinig met monogamie te maken, die is er nooit helemaal geweest. Mensen zijn gewoon snel ontevreden, en er zijn inderdaad veel personen die bij een dipje al serieus na gaan denken of het met een ander niet gezelliger/beter/mooi is. En dan gaat het al fout.

quote:

Op vrijdag 5 september 2008 00:26 schreef Synthesist het volgende:
Ik ben van mening dat mensen door de consumptiemaatschappij en het beeld dat de media scheppen van datgene wat "mooi en goed" is een sterke drang krijgen om bepaalde personen te romantiseren.

Ik denk wel dat er in de media een ideaalbeeld gecreeerd wordt waarin iedere relatie altijd geweldig en spannend moet zijn en er iets 'mis' is als je een keertje geen uitzonderlijke dag hebt. Dat je ook gewoon gelukkig met elkaar kunt zijn als je lamlendig tegen elkaar aanhangt in je pyjama met een dekentje om je heen, dat zie ik maar weinig in de bladen.

quote:

Op vrijdag 5 september 2008 00:26 schreef Synthesist het volgende:
Het heeft ook weinig met monogamie te maken, die is er nooit helemaal geweest. Mensen zijn gewoon snel ontevreden, en er zijn inderdaad veel personen die bij een dipje al serieus na gaan denken of het met een ander niet gezelliger/beter/mooi is. En dan gaat het al fout.

Dat dus... "dan gaat het al snel fout" dan zit er dus al iets niet lekker in de relatie die er is.

Volgens mij wordt iemand niet snel verliefd op een ander zolang hij/zij hele diepe gevoelens koestert voor zijn/haar partner, pas als bepaalde zaken niet lekker lopen wordt dat risico groter.

Hoi,

Ik heb deze week weer met een ander gekust, wel weer met dezelfde, en tegen mijn vriend ook gezegd dat ik twijfel over onze relatie / mijn leven, ik heb in de bijna 11 jaar relatie ik denk z`n 6 keer met een ander gezoend, en ik snap echt niet waarom, ik ben ook echt verwend denk ik, ik heb alles en knappe lieve vriend die alles voor me doet, we slapen nu al meer dan een week apart maar ik mis hem nog niet naast me??? ik ben ook nog teveel bezig met die andere jongen ik vindt hem namelijk wel leuk, maar voor hem zou ik deze relatie niet beeindigen, maar voor het feit dat ik dit doe! het zal niet lang meer duren, want ik moet een keuze maken...
Hij weet dat ik wellis met een ander heb gezoend en zijn toen ook even uit elkaar geweest maar heb het beloofd nooit meer te doen!!! en nu doe ik het weer!
Ik weet dat ik fout bezig ben, en dat ik hem moet gaan verlaten, maar of ik het kan!! ik ga hem zoveel pijn doen!
en of dit juiste beslissing neem!!!!

Meestal omdat de eigen relatie volkomen is ingekakt er geen enkele moeite meer wordt gedaan voor en met elkaar en dat alle effort met een ultieme klap de grond in wordt geboord. En vaak omdat men 'beter' kan krijgen.

Mensen denken vaak dat als je eenmaal bij elkaar bent je dan na verloop van tijd geen moeite meer hoeft te doen, niet meer verrassend uit de hoek hoeft te komen want 'we hebben het toch goed zo'.... jammer. In mijn vorige relatie ook gehad. In deze niet. We houden het leuk, en ik moet ook zeggen dit is de eerste man die ook vreselijk veel effort in zijn relatie steekt. En me nog steeds vaak verrast met leuke dingetjes die hij heeft georganiseerd. Als ik ergen mee zit dan kan ik het hem dat rustig vertellen en dan verandert hij (dat gedrag) dat ook. En anderom ook.

En ik krijg na die 8 jaar nog steeds een wee gevoel in mijn buik als ik hem zie... Hij is niet alleen vreselijk lief, maar ik voel me ook sexueel op een dierlijke manier tot hem aangetrokken.

Bottom line;
Dat er "niks mis" is met een relatie, wil niet zeggen dat een relatie ook goed is.....

Helemaal mee eens. Het is vaak niet realistisch omdat die persoon die uit de relatie stapt, in de volgende relatie vaak weer dezelfde fouten gaat maken waardoor hetzelfde weer gebeurt. Eerst je best doen en als de buit 'binnen' is de boel laten verslappen. Jammer is dat.

quote:

Op vrijdag 5 september 2008 08:37 schreef pleuni25 het volgende:
Hoi,

Ik heb deze week weer met een ander gekust, wel weer met dezelfde, en tegen mijn vriend ook gezegd dat ik twijfel over onze relatie / mijn leven, ik heb in de bijna 11 jaar relatie ik denk z`n 6 keer met een ander gezoend, en ik snap echt niet waarom, ik ben ook echt verwend denk ik, ik heb alles en knappe lieve vriend die alles voor me doet, we slapen nu al meer dan een week apart maar ik mis hem nog niet naast me??? ik ben ook nog teveel bezig met die andere jongen ik vindt hem namelijk wel leuk, maar voor hem zou ik deze relatie niet beeindigen, maar voor het feit dat ik dit doe! het zal niet lang meer duren, want ik moet een keuze maken...
Hij weet dat ik wellis met een ander heb gezoend en zijn toen ook even uit elkaar geweest maar heb het beloofd nooit meer te doen!!! en nu doe ik het weer!
Ik weet dat ik fout bezig ben, en dat ik hem moet gaan verlaten, maar of ik het kan!! ik ga hem zoveel pijn doen!
en of dit juiste beslissing neem!!!!

LOL wat een figuur ben jij.

Vertel hem vanavond eerst maar eens dat je al 6 keer bent vreemdgegaan. En dat je hebt geprobeerd jezelf te stoppen van vreemdgaan, maar dat je een te grote hoer bent die het maar niet kan tegenhouden. Vertel hem ook maar eens dat je hem 's nachts niet mist en aan die andere leuke jongen ligt te denken.
Vertel hem nou maar gewoon de complete waarheid, want dat heb je nog niet gedaan.

Ow ja en je bent een achterbakse slet.

Als je dit zo aan hem vertelt lost het hele probleem zich vanzelf wel op denk ik zo

sommige hebben het beeld van een film in der hoofd altijd maar rozegeur en manenschijn.
Maar als er problemen zijn dan gaan ze die uit de weg.
Helaas komt dit steeds vaker voor.
Een relatie is nu eenmaal werken, want het gaat niet altijd vanzelf.

quote:

Op vrijdag 5 september 2008 18:05 schreef ditiswieikben het volgende:
Pas toen ik op iemand anders verliefd werd zag ik in dat mijn relatie helemaal niet goed was en heb het daardoor uitgemaakt.

lekker is dat, een relatie hebben, denken dat het wel ok is. Verliefd worden op een ander......"heeee het zat niet goed kom ik nu achter..."

Dan stelt je vaste relatie geen moer voor

quote:

Op vrijdag 5 september 2008 08:42 schreef Chev het volgende:

[..]

Hmm als ie z'n hoofd wegdraait als je hem een kus wil geven dan lijkt het me dat hem ook iets dwars zit, misschien klinkt het gek, maar het kan zijn dat hem probeerd te forceren om al die dingen te doen, en dat dit té controllerend werkt.

In een relatie moet je met elkaar praten over jouw problemen, en elkaar prikkelen om het intressant te houden.

Ik heb dat ook een poosje gehad, mijn vriendin zei wel 10x op een dag 'hou je wel van je' en dat ging me irriteren, en heb dat haar ook verteld dat ik het niet zó vaak wou horen omdat de betekenis van die zin anders voor mij minder werd, want het werd op een gegeven moment "ja ik ook van jou"

Ook wanneer ik na mijn werk (na het eten) even een uurtje achter de pc wou zitten om bij te komen van een harde dag werk (en omdat ik geen gtst wou kijken) kwam ze na een kwartier al naar boven dat ik ongezellig bezig was, ook dat heb ik gezegt dat ze me na m'n werk even een half uurtje met rust moest laten

Je kan je té veel focussed op de slechte dingen in een relatie, maar je kan ook positieve dingen bekijken en elkaar leren te begrijpen, hiervoor moet je praten zonder eisen aan elkaar te stellen.

Het kijkhard wat jij wil werkt naar mijn idee niet. Het kan moeilijk zijn om er over te praten omdat je bang bent voor ruzie, maar je moet naar elkaar groeien met de plus en de minpunten van elkaar, dus vind jij het leuk om 'n uur lang je haar te doen voor je weggaat laat hij je dat doen, als hij het lekker vind om een uur te slapen/voetballen/computer of wat dan ook na z'n werk laat hem dat doen.

Ik zou even gaan praten

Mjah, ik begrijp gewoon niet dat hij anders doet dan eerst. Ik heb daar gewoon moeite mee. Ik snap niet hoe je iemand opeens minder interessant kan vinden dan eerst. Ik ben nog steeds dezelfde persoon, dus waarom ben ik nu minder interessant?

Praten is moeilijk. Ik begin er wel over, maar hij geeft me dan vaak gelijk om dan vervolgens weer niks anders aan te pakken. Bijvoorbeeld dat hij te weinig in het huishouden doet, terwijl ik ook gewoon fulltime werk en ik het echt niet allemaal in m'n eentje kan (of wil, trouwens). Dat ik me de huishoudster voel af en toe, dat ik verwacht dat hij me af en toe helpt. En dan zegt ie dat dat waar is en dat ie meer zal helpen, en uiteindelijk gebeurt er niks. Het meer tijd maken voor elkaar gaat op zich wel beter, we hadden een tijdje geleden zo'n bankhangfase, dat is ook niet goed. En hij doet meer voor zichzelf. Hij weet dat ik dat niet leuk vind, maar ik laat hem wel gaan. Alleen het vervelende is dat hij dan iedere keer zegt 'ja ik had het niet naar mijn zin en ik wilde eigenlijk naar huis komen en bij jou zijn'. En dan denk ik, als je het nou iedere keer toch niet leuk vindt, kom dan gewoon naar huis. Dat begrijp ik dan weer niet. Zegt ie het nou om het goed te praten en mij het idee te geven dat ie me miste, of wat? Ik begrijp die jongen soms echt niet hoor.

Het is mij ook overkomen hoor, maar ik ga om die reden toch echt niet mijn vaste partner verlaten. Tenzij het echt slecht gaat en echt niet meer gaat , dat er veel meer dingen in mee spelen bijv..

Je ken er niet veel aan doen, zijn tog je gevoelens de verliefdheid komt gewoon en je moet jezelf maar proberen in bedwang te houden, hahahaha.

Of je moet zo open zijn in een relatie dat je elkaar een beetje los laat Dan hoef je je soms niet in te houden, maarja dat doen maar weinig mensen. Gelukkig ben ik en mijn vriend soms met uitgaan wel open daarin heheheh