Stoomafblaastopic #3

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:01 schreef Koosje het volgende:

[..]

Het is natuurlijk makkelijk een bepaalde methode af te keuren. Maar wat zou volgens jou een goede methode zijn?

ik heb ooit eens een supernanny ofzo zitten kijken. als kinderen (eentje was ook echt driftig, ging slaan schoppen en trok alle aandacht naar zich toe, andere twee kinderen werden weggedrukt door haar driftbuien) die zette dat kind in zo'n geval op een 'strafbankje'. eerst vijf minuten, dan praten, werkte het niet? nog eens vijf minuten. na een maand was het helemaal over geloof ik.

niet naar zijn kamer sturen (daar ligt speelgoed etc) gewoon in het gezicht, in een hoekje van de kamer, waar je kan zien wat hij doet, maar wel op een plaats waar hij normaal niet zit, laten nadenken over zijn daden. wil hij ervan weglopen, oppakken en terugzetten. net zolang tot er een gesprek mogelijk is, en duidelijk is dat hij doorheeft wat hij fout gedaan heeft.

Vorige keer hebben we het niet samen opgeruimd, want haarverf en dat zag ik écht niet zitten. Ik zie wel of het samen opruimen gewerkt heeft... er is maar 1 manier om er achter te komen, het knippie op de deur open laten

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:06 schreef Moonah het volgende:
Het gaat me niet om iets makkelijk willen afkeuren. Het gaat mij erom dat ik principieel tegen niet-pedagogisch opvoeden ben. En dat bedoel ik niet als aanval. Ik snap heus dat mensen in the heat of the moment wel eens anders handelen dan ze zouden doen als eea beter is doordacht. Maar om welbewust iets te verknallen waar een kind aan gehecht is om hem iets duidelijk te maken, dat gaat me dus drie bruggen te ver.

Ik weet zo niet wat ik zou doen. Ik vind samen opruimen heel acceptabel.

Je trekt mijn woorden een beetje uit z'n verband. 'Welbewust iets verknallen waar een kind aan gehecht is', terwijl ik zou proberen het kind een soortgelijk gevoel te laten ervaren als wat het veroorzaakt heeft door bijv. een flinke kneep uit een fles badschuim van het kind over de grond smeren. Wat moussy ook al zegt, je bent niet gehecht aan een fles shampoo en een kind zal ook niet enorm gehecht zijn aan een fles badschuim. Dit zou voor mijn principes en gedachten over opvoeden pedagogisch correct zijn.
Wie bepaalt dat zo'n methode 'niet-pedagogisch' is?

Soms ben je ook maar mens hè? Mijn oudste zit nu in groep drie en presteert het om mij een vuile etter te noemen. Dan sla ik hem (nog net) niet, maar hij mag wel even fijn gaan wieberen.... Onpedagogisch

Ja en wie heb je er mee als je de shampoo van het kind om gooit?
Ik denk dat je met zoiets toch echt niet bereikt wat je wilt??
En als ik het kind was geweest dan was ik dan compleet uit mijn plaat gegaan
want als ik het niet mag waarom mag jij het dan wel met mijn shampoo?


Maar jeetje zeg, alweer wat naar Moussy

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:31 schreef MamsX het volgende:
Ik denk dat je met zoiets toch echt niet bereikt wat je wilt??
En als ik het kind was geweest dan was ik dan compleet uit mijn plaat gegaan

Blijkbaar wel

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:30 schreef Leah het volgende:
Soms ben je ook maar mens hè? Mijn oudste zit nu in groep drie en presteert het om mij een vuile etter te noemen. Dan sla ik hem (nog net) niet, maar hij mag wel even fijn gaan wieberen.... Onpedagogisch

Zo zei Cas laatst tegen mij "ik vind je stom!" waar mijn moeder bij was Waarop zij zei, Als je er 1 van mij was dan wist ik het wel! ... ik weer Gelukkig voor hem is ie van mij! En ik reageer er niet op, ik vind hem ook wel eens stom, zoals vanavond, alleen snap ik al dat ik het moet denken en niet zeggen, maar ik zou me ook geen vuile etter laten noemen ik zeg ook wel eens als ze iets van die geest tegen me zeggen, dan moetje misschiene en nieuwe moeder zoeken? Maar dát willen ze (tot nu toe ) ook niet!

Het lijkt misschien heel lullig wat ik zeg, maar ik zie in Cas ook wel een beetje het "tweede kind". Die zijn al zoveel bijdehanter als die eerste, met alle taalgebruik/acties vandien . Ik vind het soms ook wel lastig hier (no offence Moonah ea) om alle pedagogische principes te lezen...

Dat lúkt soms gewoon niet meer als ze groter worden!

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:34 schreef Koosje het volgende:

[..]

Blijkbaar wel

Nee absoluut niet want ik was dan uit mijn plaat gegaan omdat mama het ook doet.
Wat mama dan ook doet, als ik iets breek van mijn moeder, en zij zou iets breken van mij om mij te leren dat zoiets niet mag.. Dan leer ik mijn lesje niet op die juiste manier hoor.

Als jij met mijn spullen wel mag gooien? Waarom ik dan niet met de jouwe?

Toen ik als kind door mijn moeder werd terug gebeten, heb ik het nóóit meer gedaan. Hoor. Voor mij was het duidelijk, bijten doet pijn. Ik wilde niemand pijn doen.
Gelukkig is elk kind anders

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 00:03 schreef MamsX het volgende:

Als jij met mijn spullen wel mag gooien? Waarom ik dan niet met de jouwe?

Als mama wijn drinkt, waarom mag ik dan niet? Als mama op de grote weg fietst, waarom mag ik dan niet? Als mama al mijn kleren uit mijn klerenkast mag halen om ze uit te zoeken en weer op te ruimen, waarom mag ik dan niet al mama's kleren er uit trekken....
Omdat mama's andere dingen mogen dan kinderen!

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 07:56 schreef freecell het volgende:

[..]

Als mama wijn drinkt, waarom mag ik dan niet? Als mama op de grote weg fietst, waarom mag ik dan niet? Als mama al mijn kleren uit mijn klerenkast mag halen om ze uit te zoeken en weer op te ruimen, waarom mag ik dan niet al mama's kleren er uit trekken....
Omdat mama's andere dingen mogen dan kinderen!

mijn vader zei ooit tegen mei: ik doe niets wat jij ook niet mag .. memorabele woorden voor mij .. hij zat op dat moment namelijk achter de gokkast met een glas bier en een peuk in zijn handen.. ik was veertien of vijftien, mocht niet gokken, roken of drinken, maar toch deed mijn vader niets wat ik ook niet mocht...

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:40 schreef Leah het volgende:
Het lijkt misschien heel lullig wat ik zeg, maar ik zie in Cas ook wel een beetje het "tweede kind". Die zijn al zoveel bijdehanter als die eerste, met alle taalgebruik/acties vandien . Ik vind het soms ook wel lastig hier (no offence Moonah ea) om alle pedagogische principes te lezen...

Dat lúkt soms gewoon niet meer als ze groter worden!

Oh, ik begrijp best dat ik in deze een van de beste stuurlui ben.
Ik heb er maar eentje en die is pas 2,5. Compleet andere situatie dus.

Koosje, ik reageerde alleen op het feit dat jij suggereerde om welbewust iets van Cas te vernielen. Ik snap best de intentie erachter, dat je hem hetzelfde gevoel wil laten ervaren. Maar je schaadt dan bewust het vertrouwen, het gevoel van veiligheid waar een kind recht op heeft. En dat vind ik unfair. Als je dan toch moet nadenken over een manier om een kind dergelijke fratsen af te leren, kies dan iets anders.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:24 schreef Koosje het volgende:

[..]

Je trekt mijn woorden een beetje uit z'n verband. 'Welbewust iets verknallen waar een kind aan gehecht is', terwijl ik zou proberen het kind een soortgelijk gevoel te laten ervaren als wat het veroorzaakt heeft door bijv. een flinke kneep uit een fles badschuim van het kind over de grond smeren. Wat moussy ook al zegt, je bent niet gehecht aan een fles shampoo en een kind zal ook niet enorm gehecht zijn aan een fles badschuim. Dit zou voor mijn principes en gedachten over opvoeden pedagogisch correct zijn.
Wie bepaalt dat zo'n methode 'niet-pedagogisch' is?

Ik begreep ook iets bewust kapot maken hoor, ipv een fles shampoo van hem uitsmeren, maar nog een keer shampoo ruimen zie ik ook niet echt zitten

En iets bewust van hem kapot maken... nah, dat kan ik niet eens.

Vanmiddag krijgen ze allebei een zakje smurfensnot van me, om te laten zien dat als ik het maak het wél mag, zoiets. Best lastig nog dat opvoeden

dan zou ik het samen maken mous, zodat ze ook zien hoe het moet enzo. en als je ze het zelf laat maken onder toezicht, hebben ze er nog meer plezier van denk ik.. _{en dan maar hopen dat ze het niet kapot gooien in de woonkamer ofzo}

Opvoeden lastig, wel nee joh! Dat doe je er gewoon even bij.
(hier spreekt ook een ploetermoeder)

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 09:16 schreef Moonah het volgende:
Maar je schaadt dan bewust het vertrouwen, het gevoel van veiligheid waar een kind recht op heeft. En dat vind ik unfair. Als je dan toch moet nadenken over een manier om een kind dergelijke fratsen af te leren, kies dan iets anders.

Ik wil mijn kinderen leren waar de grenzen zijn en ook zoals Freecel zegt, leren dat volwassenen andere dingen mogen dan kinderen. Daarin wil ik naar mijn kinderen toe heel duidelijk en eerlijk zijn. Wanneer ik bij elk 'opvoedkundig conflict' rekening moet houden met het eventueel schaden van het vertrouwen, kan ik voor mij gevoel die grenzen niet aangeven. Dan zou ik altijd maar rustig en weloverwogen moeten handelen. Dan zou ik mijn kinderen in zulke conflicten als gelijken moeten behandelen en dat gaat niet. Zij zijn nog kinderen, wij volwassenen.

Wanneer ik per ongeluk 5 minuutjes te laat op school kom om ze af te halen, zouden ze er geen vertrouwen meer in kunnen hebben dat ik ze kom halen. Wanneer ik hun bord vol eten weg haal omdat ze er al een half uur mee zitten prutsen, zouden ze er geen vertrouwen meer in kunnen hebben dat ze morgen toch weer eten krijgen. Wanneer ze niet bij een vriendje mogen gaan spelen, zouden ze het gevoel kunnen krijgen dat ik ze niet vertrouw met dat vriendje.

Natuurlijk is vertrouwen belangrijk en wellicht beschadigt het door het kind eenzelfde gevoel te laten ervaren. Maar ik denk dat het vertrouwen door ontelbaar veel andere dingen kan groeien of juist beschadigen.

quote:

Op dinsdag 26 mei 2009 23:31 schreef MamsX het volgende:
En als ik het kind was geweest dan was ik dan compleet uit mijn plaat gegaan
want als ik het niet mag waarom mag jij het dan wel met mijn shampoo?

Die van mij had droog meegedeeld dat ik dan weer nieuwe shampoo moest kopen en was weggelopen.

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 12:37 schreef Koosje het volgende:
Dan zou ik mijn kinderen in zulke conflicten als gelijken moeten behandelen en dat gaat niet. Zij zijn nog kinderen, wij volwassenen.

Precies! En daarom vind ik dat je als volwassene niet de oog om oog, tand om tand methode zou moeten hanteren.

Maar goed, gezien de door jou aangehaalde voorbeelden leg ik niet duidelijk uit wat ik bedoel, of wil je het niet snappen. Maakt allebei niet uit.

kan je niet een plek maken waar hij wel lekker kan smeren?
buiten bijvoorbeeld met een bus scheerschuim op de tuintafel?
of gaat het ook om het stiekeme? is het alleen leuk als het niet mag?
ik zag pas nog een rol papier die je aan de deur kon hangen om zo megagrote schilderijen te maken.
misschien leuk met vingerverf?
als hij dan zo graag met zijn handen kliederen en klodderen wil, is het dan niet mogelijk een manier te zoeken die jullie allebei leuk vinden?
misschien houdt hij die vervelende dingen dan achterwege?

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 14:50 schreef Moonah het volgende:
Precies! En daarom vind ik dat je als volwassene niet de oog om oog, tand om tand methode zou moeten hanteren.

Niet in alle situaties nee, daar heb je helemaal gelijk in. Een baby van nog geen jaar hoef je niet wakker te maken omdat die jou wakker maakt..

quote:

Maar goed, gezien de door jou aangehaalde voorbeelden leg ik niet duidelijk uit wat ik bedoel, of wil je het niet snappen. Maakt allebei niet uit.

Dat ik het niet helemaal eens ben met wat je heel duidelijk uitlegt, betekent niet dat ik niet begrijp wat je bedoelt Ik hoop dan ook dat je mijn standpunt ook kunt en wilt begrijpen.
_{Wanneer het echt niet uit zou maken hadden we deze discussie niet.}

Ik had gehoopt dat je me meer inzicht had kunnen geven in hoe jij zou reageren in zo'n situatie. Daar zou ik alleen wat van op kunnen steken.

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 15:30 schreef Koosje het volgende:

Dat ik het niet helemaal eens ben met wat je heel duidelijk uitlegt, betekent niet dat ik niet begrijp wat je bedoelt Ik hoop dan ook dat je mijn standpunt ook kunt en wilt begrijpen.
_{Wanneer het echt niet uit zou maken hadden we deze discussie niet.}

Oh ja! Dat is ook nog een mogelijkheid, dat je het niet met me eens bent!
Maar nee, sorry, ik kan en wil jouw standpunt niet begrijpen. Het strookt te veel tegen mijn gevoel in om een kind moedwillig te kwetsen (zo zie ik het tenminste).
En zoals gezegd, ik weet niet hoe ik met een dergelijke situatie om zou gaan. Zo ver zijn we hier nog niet.

Wij hebben zo'n soort situatie ook eens gehad met Christan. Twee keer zelfs nu ik erover nadenk. Een keer vaseline over de hele commode plus meneer zelf {glibberdeglibber}. Toen was ie denk ik een jaar of zo.

En een keer toen we bij qltel thuis waren en een vreemd luchtje in de gang roken. Iets zoets, we konden het niet thuisbrengen. Tot we naar bed gingen en ik de badkamer inliep. De hele douchebak rood, ik schrok me kapot. Wij snel naar Christan, die lag heerlijk te slapen Maar hij rook wel erg zoet Toen had ie een fles rood kinderbadschuim te pakken gekregen. Zijn Po-knuffel heeft er nog maanden naar geroken Ik denk dat ie toen 2,5 was of zo. Beide keren hebben we hem geen straf gegeven

Maar bij een kind van 5 of 6 ligt dat toch anders vind ik. Die zijn normaal gesproken in staat om te snappen dat ze iets van een ander vernielen of smerig maken. En dan vind ik straffen wel op zijn plaats. Meehelpen met schoonmaken lijkt me prima. Iets van het kind stukmaken of vuil maken dan weer niet. Ik weet niet precies hoe ik zou straffen.

Wij zijn hier trouwens ook van het uitleggen. Ik zal nooit zomaar iets verbieden maar altijd uitleggen waarom. Dat werkt bij Christan in elk geval ook erg goed.

quote:

Op woensdag 27 mei 2009 15:56 schreef Moonah het volgende:
Oh ja! Dat is ook nog een mogelijkheid, dat je het niet met me eens bent!
Maar nee, sorry, ik kan en wil jouw standpunt niet begrijpen. Het strookt te veel tegen mijn gevoel in om een kind moedwillig te kwetsen (zo zie ik het tenminste).
En zoals gezegd, ik weet niet hoe ik met een dergelijke situatie om zou gaan. Zo ver zijn we hier nog niet.

Jammer dat je de discussie (die volgens mij prima verliep) op deze manier een vervelende draai wilt geven.

Een kind kan zich ook gekwetst voelen als je gewoon tegen een kind zégt dat je iets vervelend vindt, of iets verbiedt. Maargoed, misschien spreken we elkaar nog eens 'als je zover bent'..

Wanneer ik mijn kind hetzelfde gevoel wil laten ervaren als het veroorzaakt heeft denk ik (want heb het nog nooit hoeven toepassen) dat mijn kind een nieuw gevoel leert kennen, waarmee het kan leren omgaan. Ik denk dat dat gevoel onduidelijker was geweest wanneer ik voor de derde keer had verteld dat iets niet mag en hem twee minuten op een strafstoeltje had gezet.

Waarmee ik uit wil leggen dat ik mijn kind niet moedwillig kwets, oneerlijk behandel of zijn vertrouwen schaadt zoals je schrijft in je berichten.


In de door moussy aangegeven situatie zou meehelpen opruimen ook een prima 'straf' zijn. Het kind ervaart dan de gevolgen van zijn acties, wat in de buurt komt van het ervaren van het gevoel wat het veroorzaakt heeft.

Op eentje na heeft Fons alle nog onrijpe aardbeien van de plantjes getrokken.