Stel je maakt een slippertje terwijl je een goede relatie hebt en je kust (of meer) met een ander. Wat doe je? Is loyaliteit en eerlijkheid belangrijk voor jou of houd je het voor jezelf om je relatie te beschermen?
Come here clean and vote:
Poll: Zou je vreemdgaan opbiechten?
Tussenstand:
Maar mocht ik het wel doen met een vlaag van verstandsverbijstering dan zou ik het wel vertellen.
Als je vreemd kan gaan moet je ook volwassen genoeg zijn om het op te biechten.
als het gebeurt zou ik het wel vertellen. Andersom zou ik het aan de ene kant wel willen weten,
andere kant niet.
In situaties waar ik het wel weet.... zie ik het overigens niet meteen als het einde van een relatie. Das dikke onzin. Iedereen maakt fouten. Ligt wel aan de situatie, iemand hoeft overigens daar niet voor 10000x door het stof. Zo'n hoofdstuk kun je in een goeie relatie ook afsluiten.
Opbiechten is lang niet altijd de beste oplossing. In sommige gevallen is het veel beter om het stil te houden. Alleen heb ik niet het idee dat jij dat ooit zal begrijpen gezien je gekleurde OP. Zo makkelijk om er zo over te denken.
quote:Vreemdgaan is niet ziek, alleen dom en achterbaks.Op vrijdag 22 augustus 2008 16:28 schreef Karammel het volgende:
Wat weet je het weer heerlijk gekleurd te brengen. Mensen die vreemdgaan niet opbiechten gelijk als ziekelijk afdoen.
Opbiechten is lang niet altijd de beste oplossing. In sommige gevallen is het veel beter om het stil te houden. Alleen heb ik niet het idee dat jij dat ooit zal begrijpen gezien je gekleurde OP. Zo makkelijk om er zo over te denken.
Vreemdgaan en er vervolgens de rest van je leven (relatie) er over liegen is WEL ziek
Niks waar ik een grotere hekel aan heb dan vreemdgaande mensen die het daarna ook nog proberen verborgen te houden.Meestal komt het toch uit (naderhand) en dan heb je poppen pas echt aan het dansen.
Toch stiekem jaloers op vreemdgaande mensen?
niets is erger dan zoiets achterhouden voor je vriend/vriendin.
Zulke polls zijn bullshit!
Het niet opbiechten staat duidelijk negatief in beeld, dus iedereen zal overtuigd zijn dat zij het niet doen. Maar in de werkelijkheid als de situatie daar is, gedragen mensen zich anders dan dat ze zeggen.
Dus, ja ik zou het dan vertellen. Maar ik zou dat zogenaamd altijd eerlijk zijn over een onbeduidend slippertje niemand aanraden, er zijn legio mensen die wel eens een foutje maken in de zin van het teveel ophebben, wat aandacht willen etc.
Als er gevoelsmatig niets aan de hand is, gewoon je mond houden.
Het is een hoop gedoe en het gezeik niet waard wanneer je met iemand verder wilt. Je wordt vanzelf wijzer en rustiger.
. Geen vote dus.
.quote:Dat dusOp zaterdag 23 augustus 2008 00:45 schreef Lakai het volgende:
Topic-bash!
Zulke polls zijn bullshit!
Het niet opbiechten staat duidelijk negatief in beeld, dus iedereen zal overtuigd zijn dat zij het niet doen. Maar in de werkelijkheid als de situatie daar is, gedragen mensen zich anders dan dat ze zeggen.
quote:daarom dus eigenlijk:Op zaterdag 23 augustus 2008 00:45 schreef Lakai het volgende:
Topic-bash!
Zulke polls zijn bullshit!
Het niet opbiechten staat duidelijk negatief in beeld, dus iedereen zal overtuigd zijn dat zij het niet doen. Maar in de werkelijkheid als de situatie daar is, gedragen mensen zich anders dan dat ze zeggen.
In het laatste geval maak ik het altijd uit. In het eerste geval biecht ik zelfs dat op.
tenminste dat zou ik wel proberen
maar voorals nog heb ik godzijdank die behoefte nog nooit gehad.
quote:je komt nooit de deur uit?Op zaterdag 23 augustus 2008 11:18 schreef Angst het volgende:
maar voorals nog heb ik godzijdank die behoefte nog nooit gehad.
quote:nooit de behoefte om zoiets uittevoeren
kijk als ik jou post lees voel ik natuurlijk een zekere siddering
maar heb geen daadwerkelijke behoefte het ook echt te doenIk zou het dus opbiechten en hopen dat er nog iets te redden viel.
Maar ik weet wat ik te verliezen heb dus vreemdgaan daar doe ik niet aan, ik trek al eerder aan de bel als de relatie niet goed loopt.
wanneer overweeg je vreemdgaan dan? of het uit te gaan maken?
een lookalike van Brad Pitt/Yolanthe C. van Kasbergen (insert elk lekker ding dat je kent) met andere zeer aantrekkelijke eigenschappen voor je, die geinteresseerd in je is, geeft op slag twijfels aan je huidige vriend/vriendin? of gedachten van: ach, wat niet weet wat niet deert, en je leeft maar 1x, dus het bed ermee in!
zoiets?
waar ligt die grens?
ja (man)
nee (man)
ja (vrouw)
nee (vrouw)
quote:En je eigen probleem het probleem van iemand anders maken onder het mom van eerlijkheid is een goed idee, want ...? Ik vraag me af wat je er mee opschiet je en vooral wat de partner er aan heeft. Als er een onderliggend probleem in de relatie is bespreek dat dan en hou het vreemdgaan er buiten (denk dat er weinig mensen zijn die graag horen dat ze bedrogen zijn). Als het een domme fout was, waarom zou de ander dat dan moeten horen? Hoe maakt dat de relatie beter? En voordat mensen hierop gaan hakken, met domme fout bedoel ik dat het een eenmalig iets is. Als het vaker gebeurt dan is er een structureel probleem en dan komen we bij optie 1, over het structurele probleem praten.Op vrijdag 22 augustus 2008 16:54 schreef RobRobert het volgende:
[..]
Vreemdgaan is niet ziek, alleen dom en achterbaks.
Vreemdgaan en er vervolgens de rest van je leven (relatie) er over liegen is WEL ziek
Ik krijg soms het idee dat mensen vreemdgaan opbiechten om vergeven te kunnen worden, niet omdat ze nou zo graag eerlijk willen zijn. Je hebt een fout gemaakt (dat kan gebeuren), maar wees dan ook zo volwassen die last zelf te dragen. Opbiechten betekent dat je die last deels op je partners schouders gooit.
Oh en mensen die bedrogen zijn en eerlijkheid willen, willen gewoon lekker pissig kunnen zijn op hun partner; ook een prima basis voor een verdere gezonde relatie...
(Verder heerlijk theoretisch dit allemaal, maar wel interessant
)Misschien dat ik het niet vertel omdat ik bang ben haar kwijt te raken ofzo.
Maagdelijke leugenaars, zeg ik je.
Ik ga niet vreemd als het nergens voor nodig is.
quote:Wanneer is het überhaupt nodig dan?Op dinsdag 26 augustus 2008 16:20 schreef Salvad0R het volgende:
Ik ga niet vreemd als het nergens voor nodig is.
quote:Als mijn vriendin niet aan mijn behoeften voldoet.Op dinsdag 26 augustus 2008 16:27 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Wanneer is het überhaupt nodig dan?
quote:Ah, ben je er zo een...Op dinsdag 26 augustus 2008 16:36 schreef Salvad0R het volgende:
[..]
Als mijn vriendin niet aan mijn behoeften voldoet.
Dan maak je het toch uit? Of je praat...
quote:Ik ben er niet zomaar één.Op dinsdag 26 augustus 2008 16:37 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Ah, ben je er zo een...
Dan maak je het toch uit? Of je praat...
Ben jij er zo een die slaafs zijn vriendin blijft proberen gunstig te stemmen door zijn eigen behoeften weg te strepen?
Veel plezier
.quote:Hork, ben een meisje...Op dinsdag 26 augustus 2008 16:39 schreef Salvad0R het volgende:
[..]
Ik ben er niet zomaar één.
Ben jij er zo een die slaafs zijn vriendin blijft proberen gunstig te stemmen door zijn eigen behoeften weg te strepen?
Veel plezier
Enne blijven zwaaien he? Niet vergeten!
quote:Als ze op de prime van de menstruatie is.Op dinsdag 26 augustus 2008 16:27 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Wanneer is het überhaupt nodig dan?
[edit] oohhh ik moet echt vaker refreshen.
quote:lol.Op dinsdag 26 augustus 2008 16:42 schreef Oblivion het volgende:
[..]
Hork, ben een meisje...
Enne blijven zwaaien he? Niet vergeten!
Na 6 jaar Fok! dien ik dat eigenlijk wel te weten eh
quote:Waarom is dat ziek dan?Op vrijdag 22 augustus 2008 16:54 schreef RobRobert het volgende:
[..]
Vreemdgaan is niet ziek, alleen dom en achterbaks.
Vreemdgaan en er vervolgens de rest van je leven (relatie) er over liegen is WEL ziek
quote:Ik vind het een zieke manier van denken. De hele relatie is vanaf dat moment gebasseerd op een leugen en jij zult die altijd in je achterhoofd houden. Die gaat jou ook belemmeren om je helemaal vrij te voelen bij je partner en je te laten gaan.
En in mijn gedachtegang wordt veel waarde gehecht aan eerlijkheid en loyaliteit. Als je deze fout kunt maken moet je ook in staat zijn de consequenties onder ogen te zien.
Daarbij komt nog dat ik me verplicht zou voelen om het te vertellen omdat ik kennis heb van het vreemdgaan en die ander niet. Maar het is aan de ander om te beslissen of hij/zij verder met jou wil als hij dezelfde kennis zou hebben als jij. Die keuze mag je niet zelf maken in zo'n geval.
Het is gewoon achterbaks, egoistisch en onredelijk.
Als je daarna gewoon lekker met je relatie kunt doorgaan en je elke keer dat je je ongemakkelijk voelt als je aan je eigen daad denkt maar gewoon even "slikt" en je eigen schuldgevoel aan de kant zet, dan vind ik dat inderdaad aardig ziek.
Jammer dat dit soort waarden niet voor iedereen gelden. Maar ja er zijn ook pesters, geweldplegers en verkachters op deze aarbol dus aan zieke mensen geen gebrek.
quote:Wat is het voor'n onzin dat de relatie zelf 'gebaseerd' is op een leugen. Je hebt gewoon 2 opties; opbiechten en dus uit elkaar gaan, of het voor jezelf houden en doorgaan met de relatie. En vreemdgaan betekent heus niet dat je niet verder wil met iemand.Op donderdag 28 augustus 2008 12:38 schreef RobRobert het volgende:
Ik vind het een zieke manier van denken. De hele relatie is vanaf dat moment gebasseerd op een leugen en jij zult die altijd in je achterhoofd houden.
quote:Waar dan weer tegenover staat dat de bedrogen persoon in jou situatie het vreemgaan altijd in zijn/haar achterhoofd zal houden. Toch leuk dat het probleem dan verlegd is naar de bedrogene... Ga voor je zelf eens na hoe jij naar je partner zou kijken als je weet dat die ooit vreemd is gegaan.Op donderdag 28 augustus 2008 12:38 schreef RobRobert het volgende:
Ik vind het een zieke manier van denken. De hele relatie is vanaf dat moment gebasseerd op een leugen en jij zult die altijd in je achterhoofd houden. Die gaat jou ook belemmeren om je helemaal vrij te voelen bij je partner en je te laten gaan.
quote:En wat zijn die extra consequenties dan? Dat de partner boos op je wordt? Hier straalt voor mij een beetje vanaf dat jij als bedrogene gewoon zelf die persoon de waarheid wilt zeggen en lekker kan afreageren. Die consequenties zijn er toch wel in de vorm van schuldgevoel.Op donderdag 28 augustus 2008 12:38 schreef RobRobert het volgende:
En in mijn gedachtegang wordt veel waarde gehecht aan eerlijkheid en loyaliteit. Als je deze fout kunt maken moet je ook in staat zijn de consequenties onder ogen te zien.
quote:Als er niets positiefs uit het bekennen komt, waarom zou dat dan moeten? Wat ik in m'n vorige, ongelezen reply al zei, als het eenmalig was levert het weten niets op en als het structureel is kun je beter praten over wat er mis is in de relatie.Op donderdag 28 augustus 2008 12:38 schreef RobRobert het volgende:
Daarbij komt nog dat ik me verplicht zou voelen om het te vertellen omdat ik kennis heb van het vreemdgaan en die ander niet. Maar het is aan de ander om te beslissen of hij/zij verder met jou wil als hij dezelfde kennis zou hebben als jij. Die keuze mag je niet zelf maken in zo'n geval.
quote:Als degene die vreemdgaat zijn of haar schuldgevoel aan de kant kan zetten dan zit er wederom gewoon iets fout in de relatie, als dat niet zo is dan kom die persoon echt niet zo makkelijk van het schuldgevoel af.Op donderdag 28 augustus 2008 12:38 schreef RobRobert het volgende:
Het is gewoon achterbaks, egoistisch en onredelijk.
Als je daarna gewoon lekker met je relatie kunt doorgaan en je elke keer dat je je ongemakkelijk voelt als je aan je eigen daad denkt maar gewoon even "slikt" en je eigen schuldgevoel aan de kant zet, dan vind ik dat inderdaad aardig ziek.
quote:Op donderdag 28 augustus 2008 12:38 schreef RobRobert het volgende:
Jammer dat dit soort waarden niet voor iedereen gelden. Maar ja er zijn ook pesters, geweldplegers en verkachters op deze aarbol dus aan zieke mensen geen gebrek.
Ik voel een bijna Godwin! [ Bericht 0% gewijzigd door Waterhouse op 29-08-2008 00:07:08 ]
Als het een serieuze relatie is zou ik het wel vertellen. Want dan zou ik erg schuldgevoel hebben.
Mocht het een payback actie zijn zou ik het niet zeggen.. Want als je in een relatie met paypack bezig bent is de relatie toch al ver heen..
Dus... Niet serieus is genieten zolang het duurt.. wel serieus is meer rekening houden met de ander..
Inmiddels ben ik niet van standpunt veranderd en ben ik nog steeds pro eerlijkheid. Opzich snap ik de redenatie wel dat waarheid soms alleen maar in de weg kan staan bij levensgeluk (grappig genoeg betekent het woordje Ilusión in het Spaans zowel geluk als illusie), maar voor mijzelf beleef ik een oprechter soort geluk in eerlijkheid. De pijn die ik voel van eerlijkheid heb ik duizend keer liever dan de gelukkige onwetendheid. Ignorance is surely no bliss. Al blijft een wel een lastige kwestie.
Afijn, zelf zou ik het opbiechten als ik vreemdging en de relatie verbreken dus.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 29-08-2008 15:42:25 ]
quote:Klopt maar ten dele imo. Het opbiechten en eerlijkheid kan ook een bepaalde trouw zijn aan een deugd. Een relatie is imo gebaseerd op vertrouwen en wanneer dat vertrouwen geschaad wordt, dien je dat te vertellen. Opbiechten hoeft trouwens geen last te zijn; als jij diegene bent die vreemdgaat, verantwoordelijkheid neemt en de relatie verbreekt, heb je nooit echt een bepaalde last op iemand gelegd. Natuurlijk, de waarheid doet pijn, maar dat is imo geen rechtvaardiging om te kunnen zeggen dat je hem niet moet naleven.Op dinsdag 26 augustus 2008 13:13 schreef Waterhouse het volgende:
[..]
Ik krijg soms het idee dat mensen vreemdgaan opbiechten om vergeven te kunnen worden, niet omdat ze nou zo graag eerlijk willen zijn. Je hebt een fout gemaakt (dat kan gebeuren), maar wees dan ook zo volwassen die last zelf te dragen. Opbiechten betekent dat je die last deels op je partners schouders gooit.
Nog een punt van kritiek op je redeneren is dat alles in de weegschaal gelegd kan worden. Je hebt geen vaste set van kernwaarden die belangrijk zijn in je relatie, maar slechts een gevolg in de zin van 'zoveel mogelijk geluk'. Dat geluk bereik je imo niet door alles in de weegschaal te gooien, maar juist ook eens door principieel te zijn. Om iets te doen waar je in gelooft.
Beetje beginsel- vs. gevolgenethiek-discussie dit.
[ Bericht 9% gewijzigd door #ANONIEM op 29-08-2008 15:41:05 ]
Ik zou het nooit doen, dat verdient niemand om aangedaan te worden. Maar in het hypothetische geval.. Je moet jezelf wel bedenken of je het niet erger maakt door er nog eens over te gaan praten ook.
al weet ik zelf niet wat ik zou doen.
Dat zou mijn reden zijn om het te vertellen (als ik, maar ik zou natuurlijk nooit, etc etc)
Heb het weleens gedaan, maar heb het wel eerlijk verteld en daarna ook samen uitgemaakt.
Als het eenmalig is geweest is zou ik het niet opbiechten.
Schuldgevoel blijf je natuurlijk altijd wel houden, maar het is niet zo erg als je hiermee ook je partner ermee beinvloedt, dus wat niet weet wat niet deert.
Het is maar hoe de status is van de relatie. Als je 4 jaar een goede relatie hebt en mocht er eens iets voorkomen, dan vind ik het zonde om dit weg te gooien eerlijk gezegd.
Als ik er een "andere relatie" aan over houd is een andere verhaal.
quote:Op vrijdag 29 augustus 2008 15:48 schreef willbee het volgende:
Als je 4 jaar een goede relatie hebt en mocht er eens iets voorkomen, dan vind ik het zonde om dit weg te gooien eerlijk gezegd.
En je hebt dan ook totaal geen moeite met inslapen, jezelf recht kunnen aankijken in de spiegel enzo ?
quote:Echt he... Ik sta zo hard versteld van het aantal smiechten hier. Dit had ik nooit voor mogelijk gehouden. Dat er zo veel mensen zijn die het gewoon nooit zouden opbiechten en dan nog denken dat ze daar hun partner het beste mee behandelen ook nog...Op vrijdag 29 augustus 2008 15:54 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
En je hebt dan ook totaal geen moeite met inslapen, jezelf recht kunnen aankijken in de spiegel enzo ?
Ja want zo lang hij het niet weet is er natuurlijk ook niks aan de hand he. Dan maakt het niet meer uit dat je lekker aan een pik / kutje hebt gezeten zonder dat je partner het weet. Daar hoef JIJ je relatie natuurlijk niet voor op het spel te zetten want je maakte gewoon een klein foutje toen je dronken was...
Wat een gedachtegang. En dat terwijl in bijna alle relaties vreemdgaan wel als het grootste drama gezien wordt wat je elkaar kunt aandoen en daar wordt in veel gevallen ook nog over gepraat in het begin.
En als je het dan doet houd je je mond ook nog?
Sorry maar ik vind het tegen het zieke aan
Niemand is perfect.
Hou jezelf niet voor de gek en zeg geen onbenullige dingen als je nooit bent vreemdgeweest, want om het weten moet je het zelf hebben meegemaakt.", want als het moment er komt dat je een slippertje" hebt gemaakt
ga je zeker nadenken over wat het beste is. aldus veel mensen die hier zeggen dat ze het zouden opbiechten als ze vreemd zijn gegaan.
Uiteindelijk ben je dan egoistisch vind ik dan als je het zegt. Soms moet je gewoon liegen om iemand anders geen pijn te doen, ook al betekent dat je zelf de dupe daarvan bent.
Daar moet je maar mee leren leven.
Of je moet echt gaan opbiechten waarbij je dus ook niks mee opschiet en sowieso de situatie niet verbeterd.
Maak je keuze maar. De 1 kan het, de ander niet.
quote:Sorry hoor, maar jij reageert zo heftig dat ik me afvraag wie er nu precies 'ziek' is.Op vrijdag 29 augustus 2008 22:32 schreef RobRobert het volgende:
Sorry maar ik vind het tegen het zieke aan
quote:Op zaterdag 30 augustus 2008 05:36 schreef willbee het volgende:
Maak je keuze maar. De 1kanwil het, de ander niet.
quote:Misschien dat ik hier inderdaad minder principieel ben. Opbiechten en het uitmaken vind ik echter ook acceptabel (niet het vreemdgaan op zich uiteraard); dat betekent dat de vreemdganger zijn/haar conclusies heeft getrokken na het vreemdgaan. Het is de situatie van het opbiechten en bij elkaar blijven waarbij ik er weinig heil in zie.Op vrijdag 29 augustus 2008 15:33 schreef Friek_ het volgende:
Klopt maar ten dele imo. Het opbiechten en eerlijkheid kan ook een bepaalde trouw zijn aan een deugd. Een relatie is imo gebaseerd op vertrouwen en wanneer dat vertrouwen geschaad wordt, dien je dat te vertellen. Opbiechten hoeft trouwens geen last te zijn; als jij diegene bent die vreemdgaat, verantwoordelijkheid neemt en de relatie verbreekt, heb je nooit echt een bepaalde last op iemand gelegd. Natuurlijk, de waarheid doet pijn, maar dat is imo geen rechtvaardiging om te kunnen zeggen dat je hem niet moet naleven.
quote:Ik denk dat ik hierbij het vreemdgaan meer zie als een gevolg van onderliggende problemen en dat de eerlijkheid bij mij komt kijken bij het openlijk durven bespreken van die problemen (en dan het liefst voor het vreemdgaanOp vrijdag 29 augustus 2008 15:33 schreef Friek_ het volgende:
Nog een punt van kritiek op je redeneren is dat alles in de weegschaal gelegd kan worden. Je hebt geen vaste set van kernwaarden die belangrijk zijn in je relatie, maar slechts een gevolg in de zin van 'zoveel mogelijk geluk'. Dat geluk bereik je imo niet door alles in de weegschaal te gooien, maar juist ook eens door principieel te zijn. Om iets te doen waar je in gelooft.
Beetje beginsel- vs. gevolgenethiek-discussie dit.
). Het feit dat iemand vreemdgaat betekent uberhaupt dat die persoon niet echt vaste kernwaarden heeft; wees dan na het vreemdgaan ook zo flexibel.