"kanker" moeten gebruiken. Ik wist dat ze bestaan maar als je ze dan in het echt tegenkomt heb je toch elke keer het gevoel dat je naar een diersoort zit te kijken die in vergelijking met de rest een aantal miljoen jaar evolutie heeft moeten missen. Wat een kansloosheid.
Ik kwam dus gisteravond om een uur of 10 op Rotterdam cs en wilde naar huis. Maar omdat tussen CS en Wilhelminaplein geen metro rijdt, moest ik met de tram. Naast de pendeltram kon ik ook tram 23 nemen, stond op het bordje bij het tramperron. Nou die stond net klaar, het signaal klonk al dus ik sprong nog net naar binnen.
3 haltes verder kreeg ik toch wel door dat deze nooit in de buurt van wilhelminaplein zou komen. Maar ik had geen zin om uit te stappen, en terug te gaan, dus ben maar blijven zitten. Zo kwam ik dus uiteindelijk op Marconiplein aan terwijl ik naar zuid moest.

Nou is gelukkig de metro al een tijdje doorgetrokken, dus vanaf Marconiplein kom je met een "kleine" omweg ook best op zuid. Toen ik stond te wachten op de metro naar spijkenisse, werd omgeroepen: "tussen Wilhelminaplein en Slinge rijdt helaas geen metro, er gaan bussen." WTF dacht ik, foutje zeker, die gek vergist zich, hij bedoelt: tussen CS en Wilhelminaplein.

Dus ik in de metro, helemaal via Schiedam en Pernis, naar het prachtige pittoreske station "Tussenwater", in het altijd gezellige Hoogvliet. Daar werd ik getrakteerd op de creme de la creme van Kansloosheid Zelve.
Links van me zat een of andere antiliaan, vet spacend en trippend met een kwijlende bek angstig op zijn stoel heen en weer te bewegen. Ik weet niet waar zijn hoofd was, maar ver van Hoogvliet in ieder geval. Daarnaast zat een autochtone 40er met een drankneus en een fijne psychose tegen zichzelf te babbelen en vooral op onvoorspelbare momenten keihard om zijn innerlijke grappen en grollen te lachen. Op zijn linkerbovenarm had hij een "tattoo" met viltstift getekend: een rood hartje met daarin: "I love beer". De 4 inmiddels lege halve liters naast hem op het bankje waren daarvan getuige.
Rechts van me stond een groepje "kansjongeren". Van die totaal kansloze uitvreters waarvoor zelfs een beginnersopleiding pallets sorteren nog een enorme intellectuele uitdaging vormt. Van die kankerhangjongeren die in elke kanker zin minstens 3 keer het woord "kanker" moeten gebruiken. Hun gesprekken gingen ongeveer zo:
KJ1: (aan de telefoon): Kanker man, waar zit je man? Wat? Oh je zit in die kanker tunnel vast? Kanker he.
(tegen KJ2: kanker, hij zit in die kanker tunnel vast man!
KJ2: Oh kanker, dan duurt het nog kankerlang voor hij er is! En waar blijft die kankermetro nou?
Toen kwam de metro, en gingen ze stoer elkaar aftroeven met verhalen over al hun kankerlauwe acties.
KJ3: Weet je nog toen we in dat kanker center parcs hadden ingebroken, met die kankerbewaking! Wij rennen man, en echt swa ik was KANKERlam man. Echt. Toen hebben we echt kankerlang gelopen en toen kwamen we uiteindelijk gewoon weer op dezelfde plek uit als waar we eerst waren, kanker zeg. en zaten daar allemaal van die kanker kaalkoppen man! Echt kanker zeg. Ik was kanker bang man!
KJ4: Hee heeft misschien iemand wat deo? Ik stink me echt de kanker man!
Het enige meisje in de groep geeft haar deo. Ze doet haar mond de hele tijd niet open.
KJ1: whaaa, dat is kanker wijven deo man! Dat ga je toch niet opdoen, gek! Denkt iedereen dat je een kanker nicht ben man!
KJ4: Dat kan me echt geen kanker schelen man! Deo is kanker deo man. *spuit deo*. Hier ruik dan, ik ruik nu echt kankergeil man! Kankergeil gewoon!!
Dit ging zo effe door. Het is nog best een kankereind, vanaf Tussenwater.
En toen kwamen we dus bij Slinge aan, en bleek de omroeper het wel bij het rechte eind gehad te hebben. We moesten uitstappen en toen moest ik met die kanker kanslozen dus ook nog eens een veel te volle bus in om thuis te komen. Uiteindelijk heb ik dus over het stukje CS - Zuidplein 2 uur gedaan.
Klacht: OV in rotterdam dat me door werkzaamheden en slechte informatie een fucking lange omweg door de bush van de Rotterdamse voorsteden doet maken
Sub-klacht: geconfronteerd worden met VEEL te veel kansloze losers die nog veel kanslozer en dommer zijn dan je je ooit kan voorstellen.
Sub-sub-klacht: stroomstoringen die het allemaal nog veel erger maken.