De kunst van het loslaten van je ex #61

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 15:45 schreef maartjemadelein het volgende:
Beste mensen,

Helaas lijkt het erop dat mijn ex mij in de gaten houdt en er veel moeite voor doet om alles over mijn huidige leven te weten te komen. Ik voel me hierdoor bedreigd en omdat dit een openbaar forum is zal ik niet meer reageren in dit topic, ik zal ook niet naar de meet komen.

Ik zal dit topic wel blijven volgen en ik wens jullie allemaal veel sterkte toe.

Liefs,

Maartje

Als je behoefte hebt aan een gesprek ofzo dan ben ik bereikbaar via PM En ik denk dat dat ook wel voor Miesjel geldt
Verder vind ik het wel begrijpelijk als je merkt dat je wordt achtervolgd

Niemand die vanaf Gelderland gaat morgen? Mijn auto staat met een lege accu bij de garage dus ik kan niet eens zelf komen

quote:

Op zaterdag 26 juli 2008 19:30 schreef agneria het volgende:
Niemand die vanaf Gelderland gaat morgen? Mijn auto staat met een lege accu bij de garage dus ik kan niet eens zelf komen

Ik hoef niet vanuit Gelderland te komen, maar ik zou je wel op kunnen halen in Utrecht Centraal

Bedankt voor het aanbod maar helaas kom ik zonder auto niet eens bij een station. Zondags rijden hier geen bussen en woon 10 km van het dichtstbijzijnde station af. Veel plezier allemaal morgen

Ik heb een rotdag Ik voel me alleen en ik mis die zak Gister was hij op msn zag ik.. Alles wat ik kan doen is afwachten en heb alle ruimte geven dus mag ik hem ook niet contacten maar ik vind het zo moeilijk

quote:

Op zondag 27 juli 2008 11:42 schreef agneria het volgende:
Ik heb een rotdag Ik voel me alleen en ik mis die zak Gister was hij op msn zag ik.. Alles wat ik kan doen is afwachten en heb alle ruimte geven dus mag ik hem ook niet contacten maar ik vind het zo moeilijk

Herkenbaar, niet op msn te zien, maar wel de neiging om contact op te nemen.
Tot nu toe nog niet gedaan maar ooooh wat kriebelt t.

Word zo heen en weer geslingerd tussen 'ik red me wel, er zijn toch vast wel meer jongens op deze aardkloot voor mij??' en "gdv ik mis hem, waarom neemt ie geen contact op, mist hij mij dan niet, ik wil het zo graag weer proberen "

Zit nu alleen thuis, ik zou zoveel kunnen doen maar heb nergens lust voor

Zucht.

Mijn leven stort als een kaartenhuis ineen.
10 dagen geleden was ik gelukkig en woonde ik samen, stond er een hele leuke vakantie voor de deur. Nu ben ik opeens weer helemaal alleen. Ik dacht oprecht dat het me nooit meer zou gebeuren.
Tis niet de eerste keer dat ik liefdesverdriet heb, maar het is nu erger dan de andere keren bij elkaar opgetelt. Hoewel we alles besproken hebben, en er waarschijnlijk geen betere manier was om uit elkaar te gaan, kan ik het gewoon niet accepteren in mijn hart. Ze was m'n grote liefde en m'n beste maatje.
Ik ben 6 kilo afgevallen, slapen kan ik niet meer, ik voel me gewoon echt voor het eerst in een lange tijd zowel fysiek als geestelijk heel slecht. Het leven is even heel zinloos geworden, en er is ook niemand in de buurt. M'n beste vriend zit in Afrika, de rest is op vakantie, bij m'n ouders werd ik gillend gek.
Ik wil gewoon iets doen, ben begonnen met rijlessen, ben opzoek naar een nieuw huis, vakantie geboekt, maar het schiet allemaal niet op. De tijd verstrijkt seconde voor seconde, terwijl de 18 maanden dat we samen waren voorbij geschoten zijn.
Ik snap er gewoon niks meer van. Ik voel me zo verdomde alleen. En ik kan er gewoon niks meer aan doen, behalve wachten tot het slijt. Iedere cel in m'n lijf doet pijn.

quote:

Op zondag 27 juli 2008 17:27 schreef Unimog het volgende:
-verhaal-

Welkom bij de club
Dat slijten is het ergste

Damn damn wat een herkenbaarheid Woorden zijn zinloos, eigen ervaring.

quote:

Op zondag 27 juli 2008 17:27 schreef Unimog het volgende:
Zucht.

Mijn leven stort als een kaartenhuis ineen.
10 dagen geleden was ik gelukkig en woonde ik samen, stond er een hele leuke vakantie voor de deur. Nu ben ik opeens weer helemaal alleen. Ik dacht oprecht dat het me nooit meer zou gebeuren.
Tis niet de eerste keer dat ik liefdesverdriet heb, maar het is nu erger dan de andere keren bij elkaar opgetelt. Hoewel we alles besproken hebben, en er waarschijnlijk geen betere manier was om uit elkaar te gaan, kan ik het gewoon niet accepteren in mijn hart. Ze was m'n grote liefde en m'n beste maatje.
Ik ben 6 kilo afgevallen, slapen kan ik niet meer, ik voel me gewoon echt voor het eerst in een lange tijd zowel fysiek als geestelijk heel slecht. Het leven is even heel zinloos geworden, en er is ook niemand in de buurt. M'n beste vriend zit in Afrika, de rest is op vakantie, bij m'n ouders werd ik gillend gek.
Ik wil gewoon iets doen, ben begonnen met rijlessen, ben opzoek naar een nieuw huis, vakantie geboekt, maar het schiet allemaal niet op. De tijd verstrijkt seconde voor seconde, terwijl de 18 maanden dat we samen waren voorbij geschoten zijn.
Ik snap er gewoon niks meer van. Ik voel me zo verdomde alleen. En ik kan er gewoon niks meer aan doen, behalve wachten tot het slijt. Iedere cel in m'n lijf doet pijn.

Hele dikke knuffel...

ik irriteerde me laatst weer aan een heel klein dingetje bij mijn ex toen ik m sprak. Maar zelfs iets kleins was genoeg om me te beseffen dat ik er echt helemaal klaar mee ben. Het is een hele lieverd hoor, maar ik ben er zo ontzettend overheen nu

Dus: Vooral de negatieve eigenschappen benadrukken, werkt geweldig

Ik zal mijn ex in iedergeval een aantal weken niet meer zien spreken of horen omdat ze op vakantie is.

Is beter zo.. gewoon m'n eigen leventje opbouwen, ookal heb ik soms mijn fubar momenten.. even (+- 30 min) helemaal naar de klote zijn wanneer ik me dingen herinner die we samen hebben gedaan zoals gisteravond, toen ik uit eten ging met mijn familie in een restaurant waar we de laatste keer nog samen zaten.. best wel jammer

Heb nu weer goede momenten, meer slechte momenten nog steeds na 1 maand, kan ook niet anders als je contact blijft houden en precies weet wat er gebeurd.

Ik ben nu weer bezig om het contact met mijn ex een beetje op te bouwen. We (zij vooral) wil door op vriendschappelijke basis. Ik vind het best. Al denk ik dat het erop uit draait dat ik ga proberen om haar weer voor mij te winnen. Ik kan mezelf niet stoppen De tijd met haar was veel te leuk, we hebben zoveel gedeeld. Ze was en is nog steeds alles wat ik wil hebben. Haar slechte eigenschappen kan ik accepteren.

Waarom denk ik zo? Ik zal vast een blauwtje lopen. Misschien maar beter ook... De mensen in mijn omgeving zullen het denk ik niet accepteren dat ik met haar verder ga...Maar ik ben toch degene die beslist over wat er in mijn leven gebeurt?

quote:

Op maandag 28 juli 2008 12:46 schreef ThaBrain het volgende:
Ik ben nu weer bezig om het contact met mijn ex een beetje op te bouwen. We (zij vooral) wil door op vriendschappelijke basis. Ik vind het best. Al denk ik dat het erop uit draait dat ik ga proberen om haar weer voor mij te winnen. Ik kan mezelf niet stoppen De tijd met haar was veel te leuk, we hebben zoveel gedeeld. Ze was en is nog steeds alles wat ik wil hebben. Haar slechte eigenschappen kan ik accepteren.

Waarom denk ik zo? Ik zal vast een blauwtje lopen. Misschien maar beter ook... De mensen in mijn omgeving zullen het denk ik niet accepteren dat ik met haar verder ga...Maar ik ben toch degene die beslist over wat er in mijn leven gebeurt?

Oh dit is zo herkenbaar, heb nu al een week geen contact, wat erg moeilijk is, maar mede door bovenstaande eerst misschien wel het beste is... maar AAArgh wat is t kut.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 13:30 schreef Koepert het volgende:

[..]

Oh dit is zo herkenbaar, heb nu al een week geen contact, wat erg moeilijk is, maar mede door bovenstaande eerst misschien wel het beste is... maar AAArgh wat is t kut.

Ik heb al ongeveer 2 maanden weinig tot geen contact met haar. Er is nu een mailwisseling gaande waarin een normaal gesprek wordt gevoerd (in plaats van ruzie). Nu verlang ik nog veel meer naar haar. Ik wil haar zien, haar spreken, haar stem horen Ik wil gewoon met haar door!!!

Mja. Er is een verschil tussen contact houden en je aan iemand vastklampen.
Mijn relatie met m'n ex was ontzettend heftig. Als ik het op zou schrijven en een kaft eromheen zou vouwen, kon ons verhaal gerust een boek van Giphart zijn. Liefde komt in veel verschillende vormen, ook zonder dat het zo intens is, kan je toch een diepe verbintenis met iemand aangaan. Het enige 'probleem' is dat je zulke heftige emoties gaat missen als je ze eens hebt meegemaakt, dan loop je het risico om je aan iemand vast te klampen.
Mijn ex is een ontzettende impulsieve lieverd, en alles tussen ons ging altijd zonder al te veel nadenken, het gebeurde gewoon. In andere relaties had ik dat nooit, hoewel ik toen ook gelukkig was. Het is echt dus iets dat bij haar (en ons) hoorde. Hoewel je nooit weet wat de toekomst je brengt, kan ik wel zeggen dat ik iemand met wie ik me zo ontzettend verbonden voel, niet snel meer tegen ga komen. Het lonkt ontzettend om goed bevriend te blijven, maar kan ik voor mezelf dan ooit de touwtjes tussen ons helemaal los snijden?
Ik weet het niet. Sommige vrouwen betoveren mannen een beetje, mijn ex ook.
Hoewel ik ons samen zijn (ook platonisch) nu al verschrikkelijk mis, moet dat wel overgaan voor ik verder kan op welke manier dan ook. Zij gaat verder met d'r leven. En er is vast binnenkort voor haar een ander.
Als ik die banden niet eerst losmaak dan breekt mijn hart de komende maanden nog verder.
Soms als je van iemand houdt, moet je ze laten gaan. Als je iets wilt terugwinnen van een ander, kan je toch maar het beste laten zien dat je in staat bent om je eigen leven te leiden. Als het contact echt zo goed was, dan komt het vanzelf weer terug, als vriendschap of als herboren liefde.

Waarom is het verstandelijk allemaal zo eenvoudig maar lukt het gevoelsmatig niet?? Ik zou hem graag willen loslaten, de banden doorsnijden zoals je dat mooi kunt zeggen maar dat lukt me niet. Ik ga van het ene uiterste in het andere, nu weer volledig depressief, uitzichtloos, geen leven zonder hem En hij gaat maar door, zonder emoties, gevoelens en zonder gemis De seconden tikken weg maar waar naartoe? Ik zit hier maar alleen zonder enig doel en ik walg ervan, ik haat het, ik haat mezelf en wil niet meer

quote:

Op maandag 28 juli 2008 13:57 schreef agneria het volgende:
Waarom is het verstandelijk allemaal zo eenvoudig maar lukt het gevoelsmatig niet?? Ik zou hem graag willen loslaten, de banden doorsnijden zoals je dat mooi kunt zeggen maar dat lukt me niet. Ik ga van het ene uiterste in het andere, nu weer volledig depressief, uitzichtloos, geen leven zonder hem En hij gaat maar door, zonder emoties, gevoelens en zonder gemis De seconden tikken weg maar waar naartoe? Ik zit hier maar alleen zonder enig doel en ik walg ervan, ik haat het, ik haat mezelf en wil niet meer

Tja. Woorden helpen vast weinig nu. Maar als je toch zo moet piekeren, vraag je eens af:
Waarom heb je geen leven zonder hem? Wat is er met je individu gebeurd? Wanneer was je voor het laatst gelukkig voordat hij in je leven kwam? Ga terug naar dat moment en bedenk waarom je toen gelukkig was met jezelf. Zijn er dingen die je toen deed?
Emoties moet je toelaten, maar laat ze je niet overheersen, als dat gebeurd dan moet je gewoon wat gaan doen. Maakt niet uit wat. Ga rennen in het bos, ga naar familie of vrienden, ga extra werken, ga iets doen wat je nog moet of wil doen. Ik sta uren en uren achter m'n draaitafels te oefenen met DJ'en. Ik ben begonnen met autorijles, na 6 jaar uitstellen Heb ik daar nu wel echt zin in? Nee. Maar je bent tenminste met iets bezig. Want eigenlijk draait het dar toch op uit. Je moet jezelf nu bezig houden. En het toelaten voor jezelf dat je verdrietig bent, en dat dat okay is, maar je moet ook to terms komen met het feit dat verdriet alleen niks oplost. Als er ook maar één statement is dat je naar je ex kan maken is het laten zien dat je sterk bent en zelfstandig. En dat wordt je niet van het ene op het andere moment, het gaat in kleine stapjes, maar je moet ze zelf nemen. Liefs en sterkte. Ik weet hoe je je voelt.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 13:51 schreef Unimog het volgende:
-verhaal-

Mooie en wijze woorden

Mijn ex heeft mij ook betoverd. Ze was mijn eerste, en ook bij mij was het een heftige relatie. Ik kan haar nu nog niet loslaten. Ik hoop juist dat ze iemand anders vind, want volgens mij kan ik haar dan beter loslaten. Ik weet dat ze nu nog geen ander heeft. Mjah...ze heeft een maatje en ze ziet wel wat de toekomst brengt tussen hun. Verder leeft ze nu per dag en heeft ze geen toekomst voor zichzelf uitgestippeld. Dit zijn allemaal zaken waardoor bij mij de hoop een beetje blijft leven.

Als ze echt niks meer met me wil (zij heeft het uit gemaakt) dan hoop ik dat zij sterk genoeg is om mij te weerstaan. Voor nu lijkt ze wel sterk genoeg. Ik ben benieuwd naar onze eerste ontmoeting...

Ik weet niet of ik die ontmoeting aan zou kunnen, ik denk het eigenlijk niet hoewel ik hem zo graag weer wil zien maar ik kan de afstand niet aan, geen kus meer op de mond, geen 'ik heb je zo gemist en ik hou van je' en dan het leven samen weer oppakken. Ik kan het niet

@Unimog, mijn individu heb ik lang geleden achtergelaten en ik ben hem helemaal kwijt. Ik weet niet meer hoe het was vóór hem, ik was te jong.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 12:46 schreef ThaBrain het volgende:
Ik ben nu weer bezig om het contact met mijn ex een beetje op te bouwen. We (zij vooral) wil door op vriendschappelijke basis. Ik vind het best. Al denk ik dat het erop uit draait dat ik ga proberen om haar weer voor mij te winnen. Ik kan mezelf niet stoppen De tijd met haar was veel te leuk, we hebben zoveel gedeeld. Ze was en is nog steeds alles wat ik wil hebben. Haar slechte eigenschappen kan ik accepteren.

Waarom denk ik zo? Ik zal vast een blauwtje lopen. Misschien maar beter ook... De mensen in mijn omgeving zullen het denk ik niet accepteren dat ik met haar verder ga...Maar ik ben toch degene die beslist over wat er in mijn leven gebeurt?

Succes Brain

quote:

Op maandag 28 juli 2008 13:51 schreef Unimog het volgende:
Soms als je van iemand houdt, moet je ze laten gaan. Als je iets wilt terugwinnen van een ander, kan je toch maar het beste laten zien dat je in staat bent om je eigen leven te leiden. Als het contact echt zo goed was, dan komt het vanzelf weer terug, als vriendschap of als herboren liefde.

Erg goed gezegt.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 14:12 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Mooie en wijze woorden

Mijn ex heeft mij ook betoverd. Ze was mijn eerste, en ook bij mij was het een heftige relatie.

Haha, tja de eerste keer is het altijd het ergste, dan voel je alles voor het eerst Niet lullig bedoeld trouwens.
De tweede keer, derde keer, etc etc lach je stiekem om de herkenbaarheid, als je weer jezelf betrapt op het geveoel dat je nooit iemand meer tegen zal komen en dat het deze keer ECHT zo is.
Mijn advies is, dat je het alleen moet doen als je haar niet wil terugwinnen. Je maakt het niet zomaar uit, vaak is het weloverwogen, daar kan je het niet mee eens zijn, maar je moet het toch respecteren.
Je moet de bal nu gewoon bij haar laten denk ik. Als zij contact met jou wil, laat haar maar komen, maar werk ondertussen vooral aan je eigen liefde en leven. Hoop is in zo'n situatie is zinloos. Het is alleen maar zout in je wonden strooien

quote:

Op maandag 28 juli 2008 14:14 schreef agneria het volgende:
Ik weet niet of ik die ontmoeting aan zou kunnen, ik denk het eigenlijk niet hoewel ik hem zo graag weer wil zien maar ik kan de afstand niet aan, geen kus meer op de mond, geen 'ik heb je zo gemist en ik hou van je' en dan het leven samen weer oppakken. Ik kan het niet

@Unimog, mijn individu heb ik lang geleden achtergelaten en ik ben hem helemaal kwijt. Ik weet niet meer hoe het was vóór hem, ik was te jong.

Ga het zoeken. Eerlijk waar, het helpt. Het grootste cliché is in dit geval gewoon waar, you got to love yourself first. Als je een ander nodig hebt om jezelf te zijn, dan doe je je individu te kort, Dan ontzeg je jezelf zoveel in het leven, dat is korte termijn geluk. Zulke relaties houden uiteindelijk nooit stand, neem dat maar aan van een verkapte sentimentele romanticus.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 14:26 schreef Unimog het volgende:

[..]

Haha, tja de eerste keer is het altijd het ergste, dan voel je alles voor het eerst Niet lullig bedoeld trouwens.
De tweede keer, derde keer, etc etc lach je stiekem om de herkenbaarheid, als je weer jezelf betrapt op het geveoel dat je nooit iemand meer tegen zal komen en dat het deze keer ECHT zo is.
Mijn advies is, dat je het alleen moet doen als je haar niet wil terugwinnen. Je maakt het niet zomaar uit, vaak is het weloverwogen, daar kan je het niet mee eens zijn, maar je moet het toch respecteren.
Je moet de bal nu gewoon bij haar laten denk ik. Als zij contact met jou wil, laat haar maar komen, maar werk ondertussen vooral aan je eigen liefde en leven. Hoop is in zo'n situatie is zinloos. Het is alleen maar zout in je wonden strooien
[..]

Ga het zoeken. Eerlijk waar, het helpt. Het grootste cliché is in dit geval gewoon waar, you got to love yourself first. Als je een ander nodig hebt om jezelf te zijn, dan doe je je individu te kort, Dan ontzeg je jezelf zoveel in het leven, dat is korte termijn geluk. Zulke relaties houden uiteindelijk nooit stand, neem dat maar aan van een verkapte sentimentele romanticus.

Tjoh levenservaring op FOK
Thanks voor je woorden

Ja inderdaad hele goeie woorden. Hartstikke bedankt! Toch zit mijn gevoel nog ernstig tegen te sputteren. Als je alleen zit is het ook zo verdomde moeilijk afleiding te zoeken en ik blijf mezelf niet steeds uitnodigen

quote:

Op maandag 28 juli 2008 14:14 schreef agneria het volgende:
Ik weet niet of ik die ontmoeting aan zou kunnen, ik denk het eigenlijk niet hoewel ik hem zo graag weer wil zien maar ik kan de afstand niet aan, geen kus meer op de mond, geen 'ik heb je zo gemist en ik hou van je' en dan het leven samen weer oppakken. Ik kan het niet

@Unimog, mijn individu heb ik lang geleden achtergelaten en ik ben hem helemaal kwijt. Ik weet niet meer hoe het was vóór hem, ik was te jong.

Ik kan die ontmoeting wel aan denk ik. Ik was nooit zo lichamelijk ingesteld tegenover mensen en zij ook niet. Van al haar vorige vriendjes is ze tegenover mij het lichamelijkst geweest. En ik dus tegenover haar ook, want zij was mijn eerste.

Ik weet nog wel hoe ik voor haar was. Ik was toen echt niet tevreden met mijzelf. Daar wil ik niet in terugvallen. Ze heeft ervoor gezorgd dat ik een stuk zekerder ben geworden over mezelf. Ik wil niet terugvallen in het oude van voor haar. Ik merk wel dat ik zelfstandiger ben geworden sinds het uit is met haar. Ik moest ook wel, want ze maakte het uit op het moment dat ik op mezelf ging wonen.

Tijdens de relatie heb ik me nogal vastgeklampt aan haar. Ik heb nu ingezien dat mijn gedrag toen heel erg verstikkend is geweest voor haar. Dat zou ik nu niet meer zo doen. Al zou ik wel op moeten passen om niet in mijn oude gedrag te vervallen.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 14:26 schreef Unimog het volgende:

[..]

Haha, tja de eerste keer is het altijd het ergste, dan voel je alles voor het eerst Niet lullig bedoeld trouwens.
De tweede keer, derde keer, etc etc lach je stiekem om de herkenbaarheid, als je weer jezelf betrapt op het geveoel dat je nooit iemand meer tegen zal komen en dat het deze keer ECHT zo is.
Mijn advies is, dat je het alleen moet doen als je haar niet wil terugwinnen. Je maakt het niet zomaar uit, vaak is het weloverwogen, daar kan je het niet mee eens zijn, maar je moet het toch respecteren.
Je moet de bal nu gewoon bij haar laten denk ik. Als zij contact met jou wil, laat haar maar komen, maar werk ondertussen vooral aan je eigen liefde en leven. Hoop is in zo'n situatie is zinloos. Het is alleen maar zout in je wonden strooien

Bedankt voor het advies!
Ik was ook eigenlijk wel van plan om het aan haar te laten. Volgens mij wil zij echt alleen maar vriendschap. Wat ik nu aan het doen ben, is de deur open zetten voor haar. Ik wil haar de mogelijkheid geven om naar mij te komen. Ondertussen ben ik wel dingen voor mezelf aan het doen. Ik heb nog een scriptie te schrijven bijvoorbeeld. Verder ben ik ook voorzichtig een beetje verder aan het kijken in de wereld van het vrouwelijk schoon

quote:

Op maandag 28 juli 2008 14:58 schreef ThaBrain het volgende:

[..]
Ik weet nog wel hoe ik voor haar was. Ik was toen echt niet tevreden met mijzelf. Daar wil ik niet in terugvallen. Ze heeft ervoor gezorgd dat ik een stuk zekerder ben geworden over mezelf. Ik wil niet terugvallen in het oude van voor haar. Ik merk wel dat ik zelfstandiger ben geworden sinds het uit is met haar. Ik moest ook wel, want ze maakte het uit op het moment dat ik op mezelf ging wonen.

Tijdens de relatie heb ik me nogal vastgeklampt aan haar. Ik heb nu ingezien dat mijn gedrag toen heel erg verstikkend is geweest voor haar. Dat zou ik nu niet meer zo doen. Al zou ik wel op moeten passen om niet in mijn oude gedrag te vervallen.

Wooooooow man.. dat klinkt alsof ik mezelf een spiegel voor houd.. eng gewoon.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 14:26 schreef Unimog het volgende:
Mijn advies is, dat je het alleen moet doen als je haar niet wil terugwinnen. Je maakt het niet zomaar uit, vaak is het weloverwogen, daar kan je het niet mee eens zijn, maar je moet het toch respecteren.
Je moet de bal nu gewoon bij haar laten denk ik. Als zij contact met jou wil, laat haar maar komen, maar werk ondertussen vooral aan je eigen liefde en leven. Hoop is in zo'n situatie is zinloos. Het is alleen maar zout in je wonden strooien

Zo denk ik er nu ook over

quote:

Op maandag 28 juli 2008 15:09 schreef Chev het volgende:

[..]

Wooooooow man.. dat klinkt alsof ik mezelf een spiegel voor houd.. eng gewoon.

Tjah...dat heb ik ook wel hoor met sommige mensen in dit topic.
Maar ik denk er nu al bijna 2 maanden over na. Ik ben nogal analytisch ingesteld. Ik weet wat ik fout heb gedaan. Ik weet wat ik zou moeten (terug)veranderen aan mezelf. Ik ben mezelf verloren in de relatie. Ik toonde geen ruggegraat meer op een gegeven moment. Ik denk dat ze vooral daarop is afgeknapt bij mij. Mijn ruggegraat ben ik nu weer aan het hervinden/versterken. Ik hoop dat dat voor haar een van de dingen is waardoor ze weer eventueel bij me terug komt.

Ik weet dat hopen slecht is. Ik kan die hoop nu alleen nog niet laten varen op de een of andere manier. Maar dat heeft ook zo zijn redenen. Toen ik wat spullen bij haar thuis ging ophalen die van mij waren, zag ik dat ze een paar keer naar me keek zoals ze tijdens de relatie naar me keek...voor haar is het dus ook nog moeilijk denk ik, ookal laat ze dat niet merken aan de buitenwereld. Ze heeft niemand om erover te praten. Ze heeft geen goede vrienden. Ik wel een. Daar is ze ook een beetje jaloers op. Maar ze doet het ook wel een beetje zichzelf aan. Er is een vriend van haar die de potentie heeft om een goede vriend te worden van haar. Ze laat hem alleen niet toe tot haar.

Succes kerel..

Ik ga 's op mezelf wonen en aan mezelf werken zoals ik altijd al wou doen, maar nooit de tijd voor nam toen ik een relatie had (conditie, studie ect), en laten zien dat ik het zelf kan!

Misschien ziet zij dat dan ook, ik heb zo'n bang vermoeden dat deze nieuwe liefde van haar ook niet binnen enkele maanden over is omdat ze ook heeft geleerd van mij en ik van haar om de fouten niet opnieuw te maken...

Hoop is fout.. zo fout.. maarja kan emoties niet zo makkelijk blokkeren, dus dus moet dwars door die zure appel heenbijten en zien waar 't leven me brengt.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 16:02 schreef Chev het volgende:
Succes kerel..

Ik ga 's op mezelf wonen en aan mezelf werken zoals ik altijd al wou doen, maar nooit de tijd voor nam toen ik een relatie had (conditie, studie ect), en laten zien dat ik het zelf kan!

Misschien ziet zij dat dan ook, ik heb zo'n bang vermoeden dat deze nieuwe liefde van haar ook niet binnen enkele maanden over is omdat ze ook heeft geleerd van mij en ik van haar om de fouten niet opnieuw te maken...

Hoop is fout.. zo fout.. maarja kan emoties niet zo makkelijk blokkeren, dus dus moet dwars door die zure appel heenbijten en zien waar 't leven me brengt.

Tjah...ik dacht dat ik de stap van op mezelf wonen over zou slaan eigenlijk. Ik heb zelfs bij mijn ex gewoond 8 maanden lang Maar achteraf gezien is het toch wel goed dat ik nu op mezelf woon. Het brengt toch een stuk zelfstandigheid met zich mee. Ik heb een leuk en groot appartement voor mezelf binnen de ring van Amsterdam, dus ik mag niet klagen Het is alleen zo dat mijn ex nog heeft meegeschilderd voordat ik er ging wonen Al die herinneringen...

Da's wel kut ja, ik ben ook blij dat m'n ex-vriendin nu niet mee heeft bepaald aan de kleur vloer, bankstellen en kasten (dat wou ze al niet),

Alleen hadden we wel samen de kleur van de keuken uitgezocht, en de handvaten van de keuken kastjes mocht ze bepalen

Belangrijk dat ik mezelf nu voorop zet en en gewoon doe wat ik wil doen, misschien ziet ze dan wel wat voor man ik ben.
Maar ik gok dat dit zeker nog wel 'n jaar gaat duren nu ze weer een relatie is ingedoken.

God kan er ziek van worden als ik nog 1x het woord 'allerliefste' getypt zie worden door m'n ex is haar kooswoortje voor d'r nieuwe lover

Verliefheid bah.. dat laat je gebeuren!

quote:

Op maandag 28 juli 2008 16:38 schreef Chev het volgende:
God kan er ziek van worden als ik nog 1x het woord 'allerliefste' getypt zie worden door m'n ex is haar kooswoortje voor d'r nieuwe lover

Verliefheid bah.. dat laat je gebeuren!

Nee verliefdheid overkomt je

Ik moet eerlijk bekennen dat ik in het begin van mijn relatie niet echt verliefd was...dat is in de loop van de relatie gegroeid. Nu ben ik volgens mij nog steeds verliefd op mijn ex. Zij is degene die me kan laten smelten. Ze weet alles van mij.

Voor mijn relatie leek ik een nogal gevoelloos persoon. Ik was ook redelijk gevoelloos (gehard in de loop van de jaren daarvoor). Zij heeft me mijn gevoelens opnieuw laten ontdekken. Ik ben haar daar heel erg dankbaar voor. Alleen kan ik die gevoelens nu eigenlijk niet gebruiken Was ik nog maar gevoelloos, dan kon ik het verwerken veel makkelijker aan

Ook zij heeft zich voor haar doen heel erg geopend naar mij toe. Eigenlijk heeft ze zich het meest naar mij geopend van alle mensen die ze kent. Ik wilde alleen niet altijd luisteren Ik wilde veel te weinig luisteren naar haar Dat is ook een van de fouten die ik heb gemaakt. Die fout is alleen een stuk lastiger om te verbeteren aan mezelf. Ik wil wel dat dat verbetert. Dat kan alleen maar ten goede komen aan een eventuele volgende meid.

Natuurlijk zie ik ook wel fouten van haar kant tegenover mij. Ik zie ook wel in waarom we niet bij elkaar zouden passen. Maar ik heb daar een andere mening over dan zij geloof ik. Het is misschien heel fout, maar ik zat net te denken aan dat dit misschien een van haar plannetjes is om mij een lesje te leren. Dit klinkt misschien heel gemeen van haar kant, maar bij mij is het de enige manier waarop ik iets leer...ik moet mezelf altijd eerst flink stoten voordat ik iets kan verbeteren. Ze heeft heel lang lopen hameren op het feit dat ze liever had dat ik eerst een tijdje op mezelf ging wonen en zelfstandig zou worden voordat ik bij haar in zou trekken...ze zou in principe haar zin kunnen krijgen nu. Maar misschien praat ik mezelf hiermee alleen maar hoop in

Zeg meneer Unimog..... Respect hoor! Je weet precies de vinger op de juiste plaats te leggen!! Wat is je werk? Psycholoog ofzo...? En nee, dit is geen grapje!
Mooi hoor.. Jouw woorden doen mij iig goed om te lezen

*Weer terug van een paar dagen lekker aan het strand

Zo, heeft me wel even goed gedaan. Natuurlijk denk je wel eens van 'zij had hier nu bij moeten zijn', maar ach, ik vermaakte mezelf wel prima met wat vrienden. Enige wat me wel is opgevallen is dat ik (nog niet) erg bezig ben met nieuwe dames, dat is nog niet helemaal zoals het eerst was.

Grote troost voor mij is en blijft dat ze me ontzettend mist en van me houdt. We hebben eigenlijk al maanden een verkapte ruzie. Als ik haar woorden moet geloven, wat ze letterlijk nog zei onlangs: Ze houdt van me, mist me ongelooflijk en ze denkt elke dag aan me. Ze wilt dat alleen helemaal niet! Want ze wilt eigenlijk een hekel aan me hebben. Waarom? Omdat ik naast haar nog een grote groep mensen hebben waar ik (vriendschappelijk) heel veel om geef en dus ook af en toe mee afspreek. Ze heeft dus niet altijd 100% mijn volledige aandacht gehad in onze relatie. Dit is heel gezond toch? Ik gaf echt heel veel om haar, maar voor haar gevoel hield ik haar een beetje aan het lijntje schijnbaar.

Alleen dat ze letterlijk zegt dat ze het liefst een hekel aan me zou willen hebben schoot me even in het verkeerde keelgat. Ondanks dat ik veel om haar geef, is er nu een hele grote smet en mijn eigen waardigheid is me ook veel waard.

Kortom, ons twee werkt niet echt fijntjes, hoe veel we ook om elkaar geven.

En het idee dat ze nu met een ander op vakantie is... ik wil haar gewoon niet meer terug willen. Het gaat gelukkig steeds beter.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 17:34 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Nee verliefdheid overkomt je

Kan je denk in 2 dingen interpeteren.
Single man/vrouw zonder zorgen - Verlieft worden is makkelijk.

Als je al een relatie heb: Verlieftheid kan je overkomen zodra je twijfelt aan iets binnen je huidige relatie of aan je partner. DAN kies je of je het toelaat of niet ofdat je vecht voor wat je heb!

Verliefheid overkomt misschien wel, maar je wat je ermee doet is tocht echt een keuze.

Ben ik weer.. Ik ben nog lang niet klaar met deze relatie. Ik wil heel graag eens afspreken om te kijken wat er is tussen ons nu. Maar ik weet niet goed hoe te beginnen. Laatst via msn contact gehad, maar ik ben bang dat ik er teveel in lees. Ik weet dus even niet waar ik sta, wat ik wil en hoe nu verder.

quote:

Op maandag 28 juli 2008 23:12 schreef Chev het volgende:

[..]

Kan je denk in 2 dingen interpeteren.
Single man/vrouw zonder zorgen - Verlieft worden is makkelijk.

Als je al een relatie heb: Verlieftheid kan je overkomen zodra je twijfelt aan iets binnen je huidige relatie of aan je partner. DAN kies je of je het toelaat of niet ofdat je vecht voor wat je heb!

Verliefheid overkomt misschien wel, maar je wat je ermee doet is tocht echt een keuze.

Je hebt inderdaad verschillende vormen van verliefdheid (binnen/buiten een relatie). En je hebt inderdaad een keuze wat je ermee doet.

Maar dat verliefd worden, overkomt je nou eenmaal Je kiest er niet voor dat het gebeurt Je wordt eerst verliefd en daarna kies je voor diegene of juist niet (omdat je in een relatie zit, of dat je het op het moment niet kan gebruiken)

quote:

Op maandag 28 juli 2008 19:41 schreef lollypops het volgende:
Zeg meneer Unimog..... Respect hoor! Je weet precies de vinger op de juiste plaats te leggen!! Wat is je werk? Psycholoog ofzo...? En nee, dit is geen grapje!
Mooi hoor.. Jouw woorden doen mij iig goed om te lezen

Tja nee. Ik ben een piekeraar, een die dit vaker heeft meegemaakt. Als ik jullie verhalen lees herken ik zoveel van mezelf. Dingen die ik ook heb gedacht, dingen die ik ook heb gedaan. Mijn manier om het te verwerken is het te doorgronden, mezelf binnenste buiten te keren Ik heb een goed klankbord, ik heb de kans om met veel mensen te praten, die lusiteren en me een weerwoord geven als ik doorschiet. Ik heb me veel gerealiseerd de afgelopen twee weken, dingen die ik herken. Ik deel alleen m'n gedachtes, geen vergaande adviezen, want iedereen gaat er op z'n eigen manier mee om. Maar ik vind het idee dat het herkenbaar is en helpt al een hele troost.
Maar het is maar een kanty van het verhaal. Emoties kan je rationaliseren, maar rationeel wordt het nooit.
Mijn hoofd heeft al lang en breed afstand genomen. Toen ik wat met haar kreeg hield ik van mezelf, het laatste half-jaar ben ik een jaloerse bangert geweest. Bang dat ik verlaten zou worden, bang om m'n eiegen leven alleen te leiden. En waarom? Omdat ik afhankelijk van een ander ben geworden. Dat mag niet. Dat werkt niet. een relatie werkt alleen als je gelijkwaardig bent.
Ik mis m'n ex verschrikkelijk. Ik heb het er moeilijk mee dat zij wilde stoppen, en dat ik er voor wilde gaan. Ik ben boos omdat ik geen kans heb gekregen. Ik ben verdrietig omdat het tussen ons niet werkt.
Omdat ik niet meer weet wat dan ooit nog wel moet werken. Zij was mijn levensgezel maar ik uiteindelijk niet de hare. En dat steekt zo hard.
Maar uiteindelijk kom je daar wel overheen, zolang je jezelf maar niet zielig gaat vinden. Daar stoot je alleen maar mensen mee af. Zucht. Ik heb nog een huis vol spullen om te verdelen. Klote zooi.

Nu 03:20 ben wakker geschrokken uit een nachtmerrie. dat ik (net als in harry potter) met een doek over m'n hoofd achter haar en d'r nieuwe lover aanliep en helemaal niks kon doen of zeggen....

Durf gewoonweg niet meer te slapen, het zag er allemaal zo echt uit.. ik ben geen dromer!
Niet m'n hele leven heb k z'n echte lijkende droom gehad!
Is het de warmte.. ik ga kapot, mis haar, en wil haar terug, maar dat kan niet, ze is op 3 weken vakantie en gaat daarna weer op vakantie.
God wat haat ik mezelf :S ik hoop dat ze aan me denkt, maar dat zal wel niet...

04:18
Ff achter de pc gezeten, spelletje gespeeld, nog steeds wat gespannen, maar ga weer slapen.. morgen weer vroeg op
Echt 'n paniek moment..

[ Bericht 18% gewijzigd door Chev op 29-07-2008 04:19:44 ]

quote:

Op maandag 28 juli 2008 23:32 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Je hebt inderdaad verschillende vormen van verliefdheid (binnen/buiten een relatie). En je hebt inderdaad een keuze wat je ermee doet.

Maar dat verliefd worden, overkomt je nou eenmaal Je kiest er niet voor dat het gebeurt Je wordt eerst verliefd en daarna kies je voor diegene of juist niet (omdat je in een relatie zit, of dat je het op het moment niet kan gebruiken)

Of je doet het wel ondanks dat je in een relatie zit!

Je kiest ervoor verliefheid te onvangen en te geven, dat overkomt je niet je kan het ook negeren omdat je een relatie heb.. maarja die liep al niet zo best en dan is de keuze simpel.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 03:25 schreef Chev het volgende:

[..]

Of je doet het wel ondanks dat je in een relatie zit!

Je kiest ervoor verliefheid te onvangen en te geven, dat overkomt je niet je kan het ook negeren omdat je een relatie heb.. maarja die liep al niet zo best en dan is de keuze simpel.

Yep daar heb je gelijk in

Vanavond zie ik mijn ex weer...ze komt spullen langsbrengen bij mij thuis...ik ben benieuwd of ze deze keer wel komt opdagen

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 08:01 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Yep daar heb je gelijk in

Vanavond zie ik mijn ex weer...ze komt spullen langsbrengen bij mij thuis...ik ben benieuwd of ze deze keer wel komt opdagen

*zucht* succes dude, laat ons wete hoe het gegaan is, en niet té veel hopen hè

Vandaag exact 1 maand geleden nu da thet uit is gegaan, is natuurlijk niks.. 4 weken 30 dagen, ze gingen voorbij alsof het niks was toen we samen waren nu wel ff anders.
Nog enkele weken rust voordat ze terug is van vakantie (en 3 dagen later opnieuw weggaat), woon dan intussen in m'n huis.

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 08:32 schreef Chev het volgende:

[..]

*zucht* succes dude, laat ons wete hoe het gegaan is, en niet té veel hopen hè

Vandaag exact 1 maand geleden nu da thet uit is gegaan, is natuurlijk niks.. 4 weken 30 dagen, ze gingen voorbij alsof het niks was toen we samen waren nu wel ff anders.
Nog enkele weken rust voordat ze terug is van vakantie (en 3 dagen later opnieuw weggaat), woon dan intussen in m'n huis.

Tuurlijk laat ik weten hoe het is gegaan Ik denk dat het een kwestie is van spullen uitladen terwijl zij achter het stuur blijft zitten. Dus mijn hoop kom ik niet zo ver mee vandaag Maar wie weet...geen idee wat er allemaal gaat gebeuren als ze er is

Daarentegen komt ze 24 augustus wel bij mij thuis langs om te praten...dat is mijn kans

En inderdaad...de tijd vliegt voorbij als je in een relatie zit..tenzij je zit te wachten totdat ze langskomt bijvoorbeeld De tijd gaat zooooo langzaam als het net uit is Helemaal de eerste twee weken...ik heb nu zoiets van: zo hee...het is al 2 maanden uit Ik hou het niet eens meer precies bij hoe lang het eigenlijk uit is

Pfff voel me vaag.... Rustig dagje vandaag, dus veel tijd om na te denken. Tegenover vrienden/ouders kan ik heel goed duidelijk maken waarom dit niet meer werkte, maar als ik er dan 'zelf' over nadenk dan begin ik toch weer vast te klampen aan de leuke dingen die we deden ondanks dat de laatste tijd de leuke dingen werden afgewisseld met gezeik. . K mis haar en de leuke dingen gewoon, maar weet ergens dat dit het beste is (waarschijnlijk......denk ik.......toch?) Kutverstand en -emotie wordt het een keer eens met elkaar

quote:

Op dinsdag 29 juli 2008 12:30 schreef Koepert het volgende:
Pfff voel me vaag.... Rustig dagje vandaag, dus veel tijd om na te denken. Tegenover vrienden/ouders kan ik heel goed duidelijk maken waarom dit niet meer werkte, maar als ik er dan 'zelf' over nadenk dan begin ik toch weer vast te klampen aan de leuke dingen die we deden ondanks dat de laatste tijd de leuke dingen werden afgewisseld met gezeik. . K mis haar en de leuke dingen gewoon, maar weet ergens dat dit het beste is (waarschijnlijk......denk ik.......toch?) Kutverstand en -emotie wordt het een keer eens met elkaar

Herkenbaar In zo'n situatie zit ik vandaag ook weer.
Aan de ene kant wil ik haar graag terug. Aan de andere kant...mijn leventje nu bevalt me op de een of andere manier ook wel. Het is vooral 's ochtends en 's avonds dat ik graag iemand om me heen zou hebben. Ik was me net aan het afvragen of dat mijn ex zou moeten zijn.

Maargoed...ik wil dit denken even vasthouden tot vanmiddag wanneer mijn ex langs komt Dan kan ik tenminste laten doorschemeren dat ik het ook goed in mijn eentje af kan als het moet

Ik ga in ieder geval nog wel proberen om haar terug te krijgen. Alleen vanmiddag is het daar niet het goede moment voor denk ik. Al zal ik als er zich wel een goed moment voordoet deze natuurlijk wel aangrijpen

Ik vin nie wat.