Topics in deze reeks:
Gastgezin Redcat; De eerste kittens!
Gastgezin Redcat: Cat's 1e nestje!
Gastgezin Redcat: Poeke's 2e nestje! - Niesziekte :(
Gastgezin RedCat: Poeke's 3e nestje! - Een trosje kleine poezels
Info over Redcat
quote:Momenteel houdt Redcat zich vooral bezig met regio Zuid-Oost Brabant maar het uiteindelijk doel is om zo veel mogelijk dieren door heel Nederland op te vangen, te socialiseren bij een gastgezin (ipv te laten opgroeien in het asiel) en uiteindelijk onder te brengen bij een gezin dat graag een huisdier wil. Tot voor kort was dit vooral van toepassing op katten (vooral kittens) maar sinds kort worden er ook honden (o.a. puppies) bemiddeld.Het doel van RedCat is om zorg te dragen voor een goede opvang van zieke, verwaarloosde en jonge dieren. Deze dagelijkse zorg wordt geboden door gastgezinnen. Zij geven de dieren extra aandacht en medische zorg, zodat ze als een goed gesocialiseerd en gezond katje of hondje geplaatst kunnen worden in een nieuw thuis. Er worden jaarlijks zo'n 800 dieren opgenomen en geplaatst.
Stichting Redcat plaatst dus o.a. katten (kittens en moederpoezen) bij mensen die ze kunnen socialiseren totdat er een nieuw gezin voor gevonden is. Als gastgezin is het afhankelijk van hoeveel je thuis bent of je een pasgeboren kitten krijgt, een al wat oudere of misschien een moederpoes.
Poeke en Cat22 zijn twee Fok!kers die inmiddels gastgezin zijn bij Redcat. Het leek ons leuk om onze ervaringen met jullie te delen in deze topicreeks. Aangezien wij beiden fulltime werken komen we niet in aanmerking voor moederloze kittens, omdat je daar meer uren voor thuis moet zijn. Maar een moederpoes – die zelf voor haar kittens zorgt- is prima te plaatsen bij full-time werkende mensen zoals wij.
Info van zwangere poezen van de website van Redcat:
quote:De kittens van een moederpoes blijven na de geboorte dus minimaal 8 weken bij het gastgezin terwijl er potentiele baasjes kunnen reageren/komen kijken. Als er interesse is in een kitten kan de toekomstige baas 120,- betalen aan Stichting Redcat (bij het asiel) en daarvoor mogen ze een gesocialiseerd, geënt, gechipt, ontwormd, ontvlooit en sociaal kitten mee naar huis nemen (en voor dit bedrag wordt de kat op een later tijdstip ook gesteriliseerd en gecastreerd)Zwangere poezen en moederpoezen met kittens worden ook door gastgezinnen opgevangen. Daar krijgen ze alle tijd om rustig te bevallen en hun kroost groot te brengen. Als ze acht weken oud zijn, mogen ze geadopteerd worden door een nieuw thuis. De moederpoes wordt daarna gesteriliseerd om een volgend ongewenst nestje te voorkomen en ook voor haar wordt een nieuwe eigenaar gezocht. Verwilderde moederpoezen worden niet opgevangen, omdat de overgang naar een gastgezin teveel stress oplevert. Ze laten hun kittens hierdoor vaak links liggen of bijten ze zelfs dood....
Mijn verhaal:
Inmiddels heb ik nu dus mijn tweede nestje in ontvangst mogen nemen om 8 weken voor te zorgen. Het eerste nest was een 'tussendoor' nest, wat met 3,5 weken bij me kwam en met 6 weken mij weer verliet. Deze keer ga ik het helemaal meemaken.
De moeder van dit nestje heeft haar leventje tot dusver doorgebracht in een drugspand. Er liepen ook nog volwassen katten rond die helaas nu niet geplaatst kunnen worden. Maar deze dame en haar drie kinderen zijn in ieder geval gered!
Moeder is net geïnstalleerd en vindt het nog allemaal erg spannend. Ze blies net naar me. Ik had een mooie kraammand klaargezet maar daar werd kind 1 resoluut uitgeplukt en weer terug de reismand ingezet. Ook goed, wat jij wil poes.
De andere twee lagen daarna te piepen in de kraammand, dus ik had moeders een minuut of 10 gegeven om deze er weer bij te halen. Toen ik net keek lag alles keurig in de reismand. Ik mocht moeder zelfs even krabbelen achter de oortjes, maar de schrik zit er nog goed in. Het is weer een mooi nestje, moeder is pikzwart, drie kids (2 katers, 1 poes) waarvan eentje bijna zwart met een beetje wit, eentje zwart met een wit buikje en een 'echt' zwartwitje.
Zodra alles hier rustiger is komen de foto's, maar dat zal wel morgen worden.
Ze komen uit een drugspand, dus het leek me toepasselijk om hen de namen van artiesten te geven die bekend waren door hun drugsgebruik (in het make love, not war tijdperk).
Tot dusver heb ik Janis (Joplin) en Bob (Marley). Moeder en zoon2 zijn nog naamloos. Suggesties zijn welkom!
Voor meer informatie over RedCat: neem eens een kijkje op de website: www.redcat.nu
Goed initiatief, deze stichting.
Is het niet moeilijk om na een aantal weken die kleintjes weer uit handen te moeten geven?
Wat betreft het afgeven: je weet waar je aan begint en je doet het om hen een goede start te geven. Nu ik dit nestje helemaal groot kan brengen kan ik - met een beetje geluk- de kleintjes zien vertrekken met hun adoptieouders en moeders hopelijk ook. En dan is het afgeven niet zo moeilijk, je weet dat ze een beter leventje tegemoet gaan. In het drugspand schijnt letterlijk gezegd te zijn dat Redcat vandaag moest komen of het hele stel zou worden verdronken.
Dank voor de suggesties, ze worden in de overwegingen meegenomen. Maar aanvullingen zijn altijd welkom!
Later op de dag wil ik ze uit het reismandje krijgen en in de kraammand, dan heb ik wat meer overzicht. En dan volgen ook foto's.
Nu staat er een heerlijk bakje natvoer voor haar neus, hopelijk kan haar dat verleiden om te gaan eten. Want dat heeft ze volgens mij nog niet gedaan sinds gisteravond. Gelukkig heeft ze nog genoeg melk, de kinderen zijn tevreden met bolle buikjes en ik hoor ze regelmatig smakkend drinken.
Zwartwitje (M): Jimmy (Hendrix)
Zwart met wit buikje (V): Janis (Joplin)
Zwart met beetje wit (M): Bob (Marley)
De eerste foto's:
De twee zwartjes liggen van boven naar onder (wie hier wie is weet ik niet) en Jimmy ligt dwars onderlangs.
Jimmy
De kwaliteit is niet al te best en met al die zwartheid is het moeilijk te kittens individueel te onderscheiden. Ik heb mijn best gedaan er eentje apart te nemen voor een foto, maar moeder duikt er meteen achteraan om hem/haar snel in het nest terug te trekken. Straks komt een vriendin, misschien kunnen we haar dan lang genoeg afleiden om ze apart op de foto te zetten.
Om het een beetje goed te maken: een filmpje. Qua aantallen moeten jullie me maar op mijn woord geloven.
Intussen heb ik op het eigen kattenfront ook een patiëntje, ik ben er vandaag achter gekomen dat één van mijn twee katten nierproblemen heeft. Hopelijk lost een dieet dit goed op en heeft ze nog wat leuke jaren voor zich. En in de tussentijd mag ik de uitdaging aangaan om twee katten (waarvan één een vreetklep is) apart eten te geven.
Vanmiddag kreeg ik een telefoontje van Redcat. Er was vanmorgen een moederpoes overleden bij de bevalling van haar kleintje en het weesje had een pleegmoeder nodig. De eigenaren van de poes zijn het kleintje net komen brengen: een pittig cypers dingetje die meteen heftig begon te spartelen toen ze uit haar warme nestje kwam.
Toen ik haar bij moederpoes legde klampte ze zich meteen aan een tepel vast en volgens mij heeft ze nog niet losgelaten.
Moeder snuffelde even en vond het daarna allemaal prima, dus een voorzichtig hoera is op zijn plek. Haar naam is Kitty (door de eigenaren gegeven) en over 8 weken verhuist ze (als alles goed blijft gaan) naar het huis waar haar moeder ook vandaan kwam. De eigenaresse had een vriendin meegenomen, die accuut smolt bij het zien van die andere drie. Dus wie weet rollen hier nog meer huisjes uit voort.
en nogmaals je bent goed bezig
Hopelijk blijft het goed gaan met weesje
Maar een heel kleintje zou misschien kunnen lukken,
zeker omdat ik nog 5 weken vrij ben,
zeg het maar !
quote:Begrijp ik het goed als je zegt dat je misschien een derde kat erbij wil? Als je meer info wil pb me maar. Het is dus wel zo dat ze nog zeker 6 weken bij moeder moeten blijven, dus tegen die tijd is jouw vakantie al voorbij. Als je niet zolang wil wachten: op de Redcat site staan nog veel meer lieverts, per direct te adopteren.Op vrijdag 18 juli 2008 04:15 schreef Ole het volgende:
heb 2 kerels hier... (gecastreerd hoor)
Maar een heel kleintje zou misschien kunnen lukken,
zeker omdat ik nog 5 weken vrij ben,
zeg het maar !
De foto´s zijn aan het uploaden, even geduld dus.
quote:Ik denk er nog over na.. heb inmiddels ook een aanloopkat nl Maar ik pm anders welOp vrijdag 18 juli 2008 10:29 schreef Cat22 het volgende:
[..]
Begrijp ik het goed als je zegt dat je misschien een derde kat erbij wil? Als je meer info wil pb me maar. Het is dus wel zo dat ze nog zeker 6 weken bij moeder moeten blijven, dus tegen die tijd is jouw vakantie al voorbij. Als je niet zolang wil wachten: op de Redcat site staan nog veel meer lieverts, per direct te adopteren.
Haar moeder was trouwens een kruising Birmees, cypers-wit met zo'n dikke pluimstaart. Wie weet gaat Kitty nog wel op haar lijken. Haar oortjes zijn nu al groter dan die van haar pleegfamilie. En ze past in zoverre bij het stel dat ook zij vier paar witte teentjes heeft.
Kinderen aan de drank
Groepsfoto (vlnr Janis, Bob, Jimmy, Kitty)
Ik heb moeder trouwens Yoko (Ono) genoemd, dat vond ik wel bij haar passen.
Kitty is echt anders! lief hoor van mamapoes
quote:Op vrijdag 18 juli 2008 10:44 schreef Ole het volgende:
[..]
Ik denk er nog over na.. heb inmiddels ook een aanloopkat nl Maar ik pm anders wel
Ik wist niet dat moederpoezen kittens zomaar accepteren. Het nieuwe baasje moet Kitty maar snel laten steriliseren want dat zal wel een hartenbreker worden
Wat een mooie! Coole namen voor de andere ook
quote:Bij mijn rode kater Meneer Bo was een jaar of 10 geleden ook nierinsufficiëntie geconstateerd. Hij was pas 6 maar uit een bloedtest bleek dat ie nog maar 2 tot 5% niercapaciteit had. Vanaf toen meteen overgestapt op Royal Kanin / Hills droge brokjes / maaltijdzaktjes / bakjes (op een gegeven moment was hij RK zat en toen overgestapt op Hills) en hij is uiteindelijk 16,5 geworden. Tis duur eten maar je doet wel langer met een zak dan met gewoon voer. Ik heb gemerkt dat het ook echt beter is voor mijn katten.Zij krijgen het nu ook (Herman heeft blaasgruis dus ben maar gewoon overgestapt) en hun vacht ziet er veel beter uit.Op donderdag 17 juli 2008 12:53 schreef Cat22 het volgende:
[knip]
Intussen heb ik op het eigen kattenfront ook een patiëntje, ik ben er vandaag achter gekomen dat één van mijn twee katten nierproblemen heeft. Hopelijk lost een dieet dit goed op en heeft ze nog wat leuke jaren voor zich. En in de tussentijd mag ik de uitdaging aangaan om twee katten (waarvan één een vreetklep is) apart eten te geven.
Heel veel plezier met je kleintjes!
Was Kitty het enige kitje van de overleden mams? Enog idee wat daar is misgegaan?
quote:Ze was het enige kitten. Lijkt weinig, maar omdat moeder een flink deel raskat in zich had (de eigenares had een foto bij zich) denk ik dat het wel normaal is, die krijgen vaak kleinere nesten. Ze was 4,5 jaar en goed gezond. Op basis van de info die de eigenares had, denk ik dat ze een aneurisma heeft gehad. Met andere woorden: een zwakke plek in een bloedvat in de hersenen is gesprongen vlak na de bevalling en dat is meestal noodlottig.Op vrijdag 18 juli 2008 13:19 schreef nokwanda het volgende:
Lekker topic weer.
Was Kitty het enige kitje van de overleden mams? Enog idee wat daar is misgegaan?
zooo zielig.Blij dat kleine Kitty bij jouw mama Yoko terecht kan.
Tis een mooi poesje.
Maar ach..... alle kitjes zijn prachtig. ben zo'n sucker voor kittens
Als ik ooit een rijke oude vrouw ben heb ik een groooot huis met een grote tuin en vang ik hele kattengezinnen op en gaan de kitjes pas allemaal tussen de 10 en de 16 weken de deur uit als er goede thuizen zijn. en alle andere oudere katten die in het team passen mogen dan blijven (heb dan immers ruimte zat)
Dromen mag toch.
quote:Da's ook mijn droomOp vrijdag 18 juli 2008 14:21 schreef nokwanda het volgende:
Blij dat kleine Kitty bij jouw mama Yoko terecht kan.
Tis een mooi poesje.
Maar ach..... alle kitjes zijn prachtig. ben zo'n sucker voor kittens
Als ik ooit een rijke oude vrouw ben heb ik een groooot huis met een grote tuin en vang ik hele kattengezinnen op en gaan de kitjes pas allemaal tussen de 10 en de 16 weken de deur uit als er goede thuizen zijn. en alle andere oudere katten die in het team passen mogen dan blijven (heb dan immers ruimte zat)
Dromen mag toch.
Mijn omgeving is nog steeds verbaasd dat er van het vorige nest niks is blijven plakken.
Kitty is echt een iniminietje vergeleken met de rest, ik heb haar net nog eens gewogen en ze is in 4 uur 3,5 gram bijgekomen. Als je zelf zo'n 80 gram weegt is dat best aardig.
quote:Op vrijdag 18 juli 2008 15:37 schreef Cat22 het volgende:
Ik ben al aardig op weg met mijn pleegkatten.
Mijn omgeving is nog steeds verbaasd dat er van het vorige nest niks is blijven plakken.
Kitty is echt een iniminietje vergeleken met de rest, ik heb haar net nog eens gewogen en ze is in 4 uur 3,5 gram bijgekomen. Als je zelf zo'n 80 gram weegt is dat best aardig.
Keek net nog eens een keer naar de foto waar ze allemaal aan de Yoko liggen. Die dikke pluiskopjes van haar eigen kindjes en dan dat kleine gladde koppie van Kitty
Zal voor die mensen wel een troost zijn dat Kitty terug zal komen en dat ze zo toch krijgt wat ze nodig heeft aan kattemammaliefde. Zij zijn wel hun huisdier verloren en hadden zich misschien al helemaal verheugd op een nestje van hun eigen poes.
De voortekens voor Kitty zijn goed, ze is in 24 uur een zeer nette 13 gram aangekomen en gisteravond heb ik een heuse catfight tussen haar en Janis mogen aanschouwen. Kitty hing vastgeklemd aan een tepel en Janis had zin in precies dat uitgiftepunt. En dan zie je opeens twee blinde poesjes op elkaar in maaien met alle vier hun pootjes in de hoop dat de ander opgeeft. En hoewel Kitty zo'n 40 gram minder weegt dan Janis liet ze niet los!
Jimmy trekt zich hiervan niet zoveel aan, hij doet het het beste en weegt 20 gram meer dan de volgende in het nest. Je ziet hem ook vaak bovenop liggen terwijl Kitty weet dat ze de warmte nog nodig heeft en altijd onder haar broers en zus of onder een staart, been of ander lichaamsdeel van moeder kruipt.
Van de oudste drie zijn de navelstrengetjes vannacht afgevallen, dus ze lopen mooi op schema.
Trosje poezels (bij het verwisselen van de handdoek en net voordat mam ze begon terug te grissen)
Onderaan beginnen en dan met de klok mee: Kitty, Janis, Jimmy, Bob
De grootste en kleinste bij elkaar
Drinkende kittens (tja, meer is er vooralsnog niet te filmen
). De rare belichting komt omdat ik er een zaklamp bij heb gehouden, dan zie je tenminste iets. Het zwartkopje in de hoofdrol is trouwens Janis (heeft het meeste wit onder haar bekkie).
En met je eigen poeze patientje?
Ik hoop toch zo dat Kitty nu bij deze familie hoort totdat ze naar haar eigen mensen terug kan.
Met Kitty gaat het ook goed, haar navelstrengetje is gisteren eraf gevallen en ze weegt nu de helft zwaarder als toen ze binnenkwam (van 80 naar 124 gram) . Ze blijft natuurlijk wel de kleinste van het nest, maar zorgt wel dat ze een goed plekje aan de bar krijgt. Je ziet haar ook steeds vaker bovenop liggen, de extra warmte van de anderen is blijkbaar minder nodig. Dus, zolang ze het goed blijft doen maakt ze de 8 weken hier wel vol, moeder Yoko vindt het in ieder geval prima.
Ook Yoko bevalt het pension steeds beter, ik word tegenwoordig begroet door een snorrende poes en krijg kopjes bij de vleet.
Dat gezegd hebbende, ik het het beest nog geen enkele keer uit haar mand gezien, ze blijft bij haar kittens en houdt daar audiëntie. Het etensbakje gaat wel steeds sneller leeg en de kattebak wordt keurig gebruikt. Ik verwacht dat de kittens het nog beter gaan doen nu de stress uit moekes lijf is en ze weer goed eet. Met nierpatiëntje Sietske gaat het ook wel, beide katten moeten nog eraan wennen dat ze niet kunnen eten wanneer ze willen, dus dat betekent een hoop zielige blikken tussendoor. Maar ik blijf stug volhouden en geef ze genoeg tijd op de eetmomenten, dan pikken ze vanzelf op dat ze nog maar 3 (of later 2) keer per dag kunnen eten. Of het dieet werkt kunnen we pas na 4 weken zien, dus da's nog even spannend.
Zo ziet 80 gram eruit:
En zo 124+ gram:
Jimmy doet een goede imitatie van een pandabeer:
En ach, maar weer een tietuhfilmpje.
Zo goed als Kitty het in het begin deed, zo matigjes gaat het nu. Vanaf gisteren is ze 4 gram afgevallen, wat voor zo'n uk best veel is. Ik zag haar ook nauwelijks meer drinken bij mams en de pit leek er een beetje uit te zijn Dus ik ben nu in het bezit van flesje en kunstmoedermelk en ben haar bij aan het voeren. Wat gebeurt onder groot protest, dus de pit zit er ergens nog wel in. Inmiddels is ze vanaf vanmorgen 0,7 gram bijgekomen, hopelijk zet deze groei zich voort. Maar het blijft afwachten met zulke kleintjes.
Intussen had Bob me verrast, die keek met opeens met beide oogjes aan.
Ik had mijn kaarten op Jimmy gezet omdat hij de grootste is, maar die volgde een dag later en zit nu op 2 halve oogjes open. Zus Janis houdt ze nog stijf dicht. En Kitty uiteraard ook, maar die heeft drie dagen achterstand.Verder nieuws uit de ziekenboeg: mijn eigen nierpatiëntje houdt haar hongerstaking stug vol. Ze heeft bijna een week nauwelijks gegeten. We zijn net terug van de dierenarts waar ze een eetlustopwekker heeft gekregen. Hopelijk trekt dat haar over de streep.
En Kitty MOET het redden.
* nokwanda stuurt kittypower voor PowerKitty
quote:* Ole stuurt nog veel meer meeOp donderdag 24 juli 2008 17:54 schreef nokwanda het volgende:
Drinkt Sietske wel?
En Kitty MOET het redden.
* nokwanda stuurt kittypower voor PowerKitty
doe jullie best beestjes!!!!
En ook arme Sietske!Wens beide zielepietjes erg veel sterkte toe van me en geef ze allemaal maar een paar aaitjes.
Ik zal voor ze duimen. Ze moeten hier gewoon doorheen komen!Wat Kitty betreft: status quo.
Ik voer haar bij en daar komt ze een paar gram op aan, maar bij de volgende voeding is ze dat weer kwijt, ondanks dat ik haar regelmatig bij moeder zie drinken. Net alsof ze de voedingsstoffen er niet meer uit kan halen of zo. Als de rest van het nest niet zo goed groeide zou ik denken dat de moedermelk onvoldoende was. Het bizarre is dat ze verder haar pittige zelfje blijft en ook de fles gaat nog steeds onder groot protest. Als je haar ziet zou je niet zeggen dat er iets mis is. Behalve natuurlijk dat ze veel kleiner is dan haar nestgenootjes, inmiddels scheelt ze 100 gram met grote broer Jimmy.
Maar laten we niet vergeten dat er nog drie zeer gezonde nestgenootjes zijn.
Bob is de lichtste van de drie en heeft de oogjes wijd open.
Jimmy is de grootste en heeft inmiddels de oogjes ook helemaal open.
Janis hield ze nog stijf dicht maar vanmorgen zag ik één oogje voorzichtig open gaan.
Over hen is verder weinig te melden behalve dat ze donzig, pieperig en schattig zijn. En het haske goed doen.
Na overleg met Redcat hebben we besloten om Kitty bij de moeder weg te halen en haar volledig te gaan voeren. Het schijnt dat deze reactie (eerst goed bijkomen, daarna afvallen) vaker voorkomt bij kittens die bij een vreemde moeder zijn gezet. Als je dan bij gaat voeren kunnen de kittens de twee soorten melk vaak niet goed verdragen. En aangezien ik morgen weer gewoon moet werken kan ik haar niet iedere drie uur haar flesje geven. Vannacht heeft ze bij me geslapen (in een mandje), toen ze gevoed moest worden was de zuigreflex duidelijk. Kitty heeft eerst als een stoomlocomotiefje mijn hele lijf afgesnuffeld en het flesje ging er daarna een stuk beter in dan vooheen, toen het aanvullend was.
En toen mevrouwtje gedronken had heb ik haar even bij gegehouden en werd beloond met het eerste
gespin. Het klinkt nog wat roestig maar vanmorgen was ze al een stuk beter geoefend. En het beste van dit alles is; we hebben er 4 gram bij gewonnen sinds gisteren! Sinds woensdag was ze alleen maar af aan het vallen, een grammetje per dag. Toch wel een teken dus dat dit de goede optie is. Alleen vervelend dat mijn slaapkamer en de kattekamer aan elkaar grenzen en toen Kitty begon te piepen hoorde pleegmoeder dat en raakte zij in de stress. Miauwen, aan de deur krabbelen etc. Ik heb haar even aan dochter laten ruiken en toen was het weer goed.
Vandaag nog veel knuffelen en dan moet ik mevrouwtje uitzwaaien. Jammer natuurlijk, maar wel het beste voor haar. Zoek ik haar over een paar weken wel op, als ze een grote kleine poes is geworden.
Foto's:
Kitty nog bij mams
Jimmy slaapt
Bob
Janis is wat cameraschuw
Groepsfoto
Buik vol, darmen leeg
, warm bij pleegpleegmamma en geaaid worden, wat wil je nog meer? Wat je hoort is dus Kitty.
Jammer dat ze weer weg moet maar als dat 't beste is, moet het maar
Ik vond het vrijdag trouwens erg gezellig en ben wel een beetje jaloers op je "kattenbuitenplaats"
Mooi gedaan Met de andere kleintjes gaat gelukkig alles goed. Hier ook alles prima, ze groeien goed en kleine Catootje heeft haar eerste stappen buiten de mand gedaan. Morgen ga ik maar eens mijn topic updaten.
Succes met je afscheid van Kitty. Hou je ons wel op de hoogte hoe het verder met haar gaat?
Werkze morgen!
Opeens hebben ze ontdekt dat ze dingen kunnen zien en geluiden kunnen horen en dat die vier lange uitsteeksels aan je lijf ook ergens voor dienen.
Resultaat: aandachtig publiek als je tegen ze kletst en rondjes van 29 (minuten?) door de doos. Bob had het zo druk met zijn nieuwe ontdekkingen dat hij spontaan vergat te groeien maar na een dagje stilstand gaat hij nu weer goed omhoog in gewicht.
Het wordt tijd dat hun wereldje wat groter wordt, dus dit weekend gaan ze naar het beneden verblijf. Daar ligt vinyl dus kunnen ze rotzooi maken op hun wandelingen. De oefensessies met de kattebak zullen tegen die tijd ook wel voorzichtig beginnen. Of Yoko de verhuizing zo geweldig vindt weet ik niet, er zit namelijk alleen maar een gaas afscheiding tussen haar gezin en mijn twee katten. Maar dat zien we dan wel.
Mijn publiek (Janis en Bob)
Jimmy had andere dingen te doen
Solo Bob
Hee! Een familielid! En die kun je klieren! (bijrol Bob als drinkend kitten)
Van Kitty heb ik nog geen nieuws gehoord, ik bel aan het eind van de week, dan is er hopelijk ook echte vooruitgang te melden.
@Poeke: Naartjie vindt je kadootje geweldig! Het is accuut to buit verklaard en wordt overal naartoe gesleept.
Ik blijf voor je nierpatientje en kitty duimen hoor!
Het gaat so so met Kitty. Ze eet en komt wat aan maar ze heeft een hele erge gezwollen buikje. Ook heeft ze een hele schilferige huid en is een hoop haar kwijt. Ze is naar de dierenarts geweest en heeft diverse prikjes en zalfjes en verder is het afwachten. Op zich is ze nog steeds erg levendig en gelukkig krijgt ze nu ook ontlasting dus hopenlijk lost het probleem in de buik zich vanzelf op. Volgens de gastmoeder zou het kunnen dat de problemen ontstaan zijn doordat ze niet de biest van haar moeder heeft gehad in de eerste uren.
Sterkte Miss Kitty
Ik had nog niet gebeld, dus hartstikke bedankt voor de update Poeke. Jammer dat het niet zo'n geweldig nieuws is. Arme Kitty, hopelijk voelt ze zich snel weer beter. Arm meiske, zoveel moeten doorstaan in je eerste weken en hopelijk is het niet voor niks. Wel leuk om te lezen dat ze nog steeds haar levendige zelfje is.
Mijn nestje is vandaag naar beneden verhuisd, waar ze kunnen gaan rondwandelen en rotzooi maken. Moeder vindt het maar niks, die heeft de hele dag nauwelijks gegeten van de stress. Maar dat was ook zo toen ze bij mij kwam dus morgen zal dat wel weer beter gaan. Het is in ieder geval geen poes om in een druk gezin te plaatsen, da's me duidelijk. Maar bij iemand die alleen woont of een stel zonder kinderen weet ik zeker dat ze zich prima zal voelen en de nodige knufels komt halen.
De kleintjes: die groeien en groeien. Bob is zijn achterstandje flink in aan het halen en Janis en Jimmy zitten boven de lijn. Niks nieuws te melden dus.
Ik heb net met het gastgezin gebeld, het is een vreemd verhaal. In de jaren dat zij kittens opvangt heeft zij nog nooit zo'n beeld gezien en de dierenartsen snappen er ook niks van.
Nadat Kitty bij mij is vertrokken begon ze haar haartjes te verliezen. Toen ze na één nachtje bij iemand anders logeren bij het gastgezin binnenkwam kon deze de haren er met plukken tegelijk uittrekken. Inmiddels is ze helemaal kaal, op haar gezichtje en pootjes na. De gastmoeder vroeg me of haar moeder misschien een naaktkat was. Da's dus niet zo, dat was een htk kat met een noorse boskat-pluimstaart. Ook is haar buikje ontzettend dik, er zit een hoop lucht in.
Met al deze problemen is het verbazingwekkend dat ze heel tevreden is, oogjes en oortjes zijn open, drinkt goed, ze is verdubbeld in gewicht sinds ze bij mij wegging (van 150 naar 300 gram) waarmee ze nu net iets onder het gemiddeld gewicht voor haar leeftijd zit.
Ze komt regelmatig bij de dierenarts maar deze kan ook weinig doen. Ze heeft geen pijn, drinkt graag en goed en is, zoals gezegd, heel tevreden. Ze begint nu ook interesse in haar omgeving te krijgen, normale ontwikkeling dus. Vooralsnog is er gelukkig geen reden om haar te laten inslapen. Er zijn kweekjes gemaakt van haar huid, over twee weken zijn de uitslagen bekend.
Als ik in de buurt ben (over een week of 2) ga ik even op bezoek, kijken hoe het met haar is. Al zou haar toestand natuurlijk opeens zo kunnen verslechteren dat andere keuzes gemaakt moeten worden. Maar voor hetzelfde geld gaat het opeens een stuk beter.
Mijn eigen nestje doet het prima. Ik had gedacht dat ze de wereld buiten de doos inmiddels aan het verkennen waren, maar dat vindt het grut nog niet zo nodig. Ze zijn nu wel veel meer met elkaar aan het spelen/vechten. Moeder neemt nu meer tijd voor zichzelf en is regelmatig buiten de doos te vinden. Als ik erbij kom is het meteen strijk-knuffel-kroel. En ze schijnt een verstandhouding met Naarjtie (mijn rooie vreetklep) ontwikkeld te hebben. Ze kunnen niet bij elkaar maar er wordt regelmatig gesnuffeld aan elkaar door het gaas heen en blazen is er niet meer bij. Als de accu van mijn camera is opgeladen zal ik weer eens foto's plaatsen.
Wel fijn dat je eigen nestje het zo goed doet.
Hopenlijk kunnen we binnenkort een paar leuke speel en knuffel foto's zien Vandaag hebben de kittens hun eerste uitstapje naar de woonkamer(bank) gehad. Na wat gepiep en geklaag op de bank vonden ze het wel prima en zijn vol overgave hun nieuwe wereldje gaan ontdekken. Yoko was er minder gelukkig mee, die heeft een hele poos staan klagen en miewen. Toen ik ze na een half uurtje terugbracht heeft ze me uitgefoeterd en precies gewezen waar haar kinderen horen. In hun mandje en niet in de woonkamer!
Mogen we mee op stap met jou?
WAT ga jij met mijn kinderen doen!?
Rondkijken
Oei! Ik groei!
Voetje
Bob en Janis hebben allebei een wit staartpuntje
Deze foto van Jimmy gaat waarschijnlijk op de website
En deze van Bob, maar ik probeer nog een betere te maken. In de camera kijken is ook een kunst.
Janis wilde vandaag niet poseren.
Van zulke avonturen word je best moe.....
Er komen nog filmpjes, die zijn nu aan het laden. Stay tuned!
Deze is van een paar dagen geleden, toen Yoko voor het eerst uit de doos kwam als ik erbij zat. Ze ging meteen los.
En van vandaag:
Het lijkt erop dat Bob het meeste aan het ontdekken is, ofnie?
) Fijn dat alles zo goed gaat met Kitty, niet gedacht dat ze al zo zwaar zou zijn inmiddels. Ben benieuwd naar wat ze heeft maar tis wel duidelijk dat ze graag wil leven. Ook fijn voor die mensen die de moeder zijn verloren en nu toch nog een kitten krijgen.
Over dat op ontdekkingstoch gaan; de mijne zijn natuurlijk net iets ouder (nu 5,5 week) en die zijn pas een dag of 4 dagen geleden echt aan de slag gegaan dus misschien is dat niet vreemd. Misschien kun je een lage instap in de doos knippen zodat ze niet over zo'n hele rand moeten of zo?
Het is grappig hoeveel verschil 2 dagen kan maken. Vrijdag zaten ze nog in een bangig hoopje bij elkaar te piepen toen ik ze even uit de doos haalde voor de noodzakelijke doekenverwisseling. Na een paar keer op de bank in de woonkamer en (met dank aan Poekes tip) een stuk uit de doos geknipt krijg je het volgende beeld:
En als je dan je kinderen weer verzameld hebt krijg je stank voor....
Uitrusten (let op de pootjes van Janis, die is echt ver weg)
quote:Dus ik moet gewoon NOG meer zeuren om foto's begrijp ik? Tenslotte werkt het.
Lieve foto's weer.
Ik vind Jimmy echt een schattige uitdrukking hebben op die foto trouwens, kan goed begrijpen dat je hem zo op de website gaat zetten! Herinneren jullie je Kitty nog?
Eén dagje oud
En dit is ze nu
Ze drinkt nu heel goed haar flesje
Het buikje moet gemasseerd worden en dan is het speletijd
Kusjes geven kan ze als de beste (maar haar buikje is nog te bol)
Toen ik haar gisteren zag was ik blij verrast. Het is een heel ander katje als ik een paar weken geleden meegaf.
Pleegmamma is voorzichtig optimistisch. Ze drinkt goed, de ontlasting llijkt op gang te komen en haar haartjes zijn terug aan het groeien. Heel bizar, ze heeft bijna niks meer van een tijger, maar krijgt een lichtgrijze ondervacht terug met kleine zwarte vlekjes, het is nu meer een panter. Het is even afwachten of haar strepen nog terug gaan komen, sommige katjes blijken een andere kleur vacht terug te krijgen. Ze is heel speels, scharrelt rond door de kamer en is heel alert. Maar omdat de artsen geen idee heben wat er met haar aan de hand was/is, houden ze nog een slag om de arm. Zeker omdat na 5 weken de natuurlijke bescherming die ze van de (pleeg)moeder meekrijgen ook afloopt.
Toen ze bijna al haar haartjes verloren had werd ze uitgescholden voor buitenaards wezen, ET en gremlin. Ze werd zelfs uitgelachen.
Al had ik dat waarschijnlijk ook wel gedaan als ik haar had gezien met alleen een pluk punkhaar op d'r kop.
En het was allemaal uit liefde door een stel kattengekken die zelf ook allemaal zorgenkindjes grootbrengen. Volgens mij is ze de bezienswaardigheid van Redcat.
OMG! Ik ben vliefd quote:Ik ben ook verliefd op Kitty.Op zaterdag 16 augustus 2008 16:11 schreef nokwanda het volgende:
er zijn hier in de redcat topics en alle andere kittentopics twee katjes waar ik echt verliefd op ben en dat zijn Dame en Kitty
Met d'r grote oren, d'r motertje wat meteen aangaat als je haar op de arm pakt , haar tijgerstreepjes op haar wangetjes en haar 10.000 kitten kusjes. Haar eigenaren krijgen met haar een prachtkatje in huis.Intussen ligt de rest van het spul te pitten bij mij op de bank. De foto's met verhaaltjes zullen vandaag of morgen wel op de site komen te staan en dan is het afwachten op de stormloop van adoptie ouders.
Inmiddels hebben ze de nog niet Olympische discipline van het draadklimmen ontdekt. Als ik in de kattenkamer kom word ik regelmatig begroet door een kitten dat een halve meter in het gaas is geklommen. De officiële ligplek is ook afgekeurd, het kleine grut slaapt liever op de onderste verdieping van de krabpaal terwijl moeder regelmatig op de derde etage bivakkeert. Maar om te drinken is de bredere ligplek dan weer erg handig....
Ook komen ze wat vaker in de kamer, maar Yoko is een erg bezorgde moeder en dan nog best schichtig, wat ze ook wat overbrengt op de kittens. Als ik de kittens niet op de bank zet, duikt het meteen met moeders achter de bank en gaat daar spelen/slapen etc. Ze zijn absoluut niet bang, maar moeder weerhoudt ze nog van de grotere ontdekkingstochten. Yoko is wel al een stuk minder bang dan de eerste dag dat ze naar boven gaan, ze komt zelfs al op de bank erbij liggen. Dus ik blijf ze lekker naar de woonkamer halen, eens kijken hoever moeder nog bijdraait.
En een update is waardeloos zonder foto's
Voetjes
Zo kun je ook slapen natuurlijk
Al is dit een meer standaard beeld
Filmpjes:
Drinken bij mamma is nog steeds heerlijk
Maar ander eten smaakt ook best wel. Behalve Bob, die toont nog niet echt belangstelling.
Wat goed dat het zo goed gaat met kleine Kitty. Wat een schatje is het toch Ik hoop ze zo door blijft zetten.Je nestje groeit goed zie ik. Jammer dat mamapoes zo schichtig is nog steeds. In de handleiding van RedCat stond volgens mij iets over overbezorgde moederpoezen. Misschien kun je de kittens 2 aan 2 naar boven kan nemen zonder mama zodat ze niet steeds bang wegkruipen of zo?
Geniet ervan, nog maar een paar weekjes en dan mogen ze alweer de deur uit... Heb je ze al op de site gezet?
Maar waarom zit Kitty dan nu bij een pleegmoeder en niet bij de mensen die het baasje van haar moeder zijn? Konden die Kitty niet voeden met een flesje?
quote:Logische vraag.Op zaterdag 23 augustus 2008 20:33 schreef Greys het volgende:
Misschien heb ik het niet goed gelezen hoor, excuses dan
Maar waarom zit Kitty dan nu bij een pleegmoeder en niet bij de mensen die het baasje van haar moeder zijn? Konden die Kitty niet voeden met een flesje?
Toen de eigenaren Kitty afleverden bij mij hebben ze formeel afstand van haar gedaan. Dit omdat Redcat de verzorging van het kitten en daarmee de verantwoording op zich neemt. Toen is wel de afspraak gemaakt dat zij eerste keuze hadden als het aankwam op adoptie, maar ze moeten wel de formele procedure volgen (is: contract tekenen, 120 euro betalen, laten enten en verplicht laten steriliseren).
Toen het met Kitty zo slecht ging dat ze volledig op de fles over moest, was ik erg blij dat ze geplaatst werd bij mensen die al 10.000 flessekindjes hebben grootgebracht. De optie 'terug naar eigenaren' is niet ter sprake gekomen en was ook niet de beste geweest, denk ik. Als ik zie hoeveel werk de pleegmoeder heeft aan Kitty en hoeveel zij signaleert in haar gezondheidstoestand en daarop ingrijpt.... ik als onervaren kittenpleegmoeder had het niet gekund in mijn eentje en ik denk dat dat ook geldt voor de eigenaren (die dachten dat Kitty na 2 weken bij mij alweer meekon
). Daarnaast weet ik ook niet of daar iemand thuis is de hele dag om haar in het begin om de drie uur haar flesje te geven. Feitelijk hebben de eigenaren geluk: Kitty heeft inmiddels al een stuk meer gekost aan medicijnen en dierenartsbezoeken dan de standaard 120 euro die zij (hopelijk) over een paar weken kunnen afrekenen. Ik hoop dan ook dat ze een extra donatie doen, Redcat heeft Kitty's leven echt gered.
Wel een beetje gek in mijn leken-opinie dat zij formeel afstand van Kitty hebben gedaan. Als zij met Kitty bij jou waren gekomen om te vragen of ze daar bij Yoko als adoptiekitten mocht, dan had je het ook wel gedaan neem ik aan. Of trek ik nu weer verkeerde conclusies en hebben zij toch echt het beste met Kitty voor
Of is dat dan verplicht?
quote:Op zaterdag 23 augustus 2008 20:57 schreef Cat22 het volgende:
[..]
Logische vraag.
Toen de eigenaren Kitty afleverden bij mij hebben ze formeel afstand van haar gedaan. Dit omdat Redcat de verzorging van het kitten en daarmee de verantwoording op zich neemt. Toen is wel de afspraak gemaakt dat zij eerste keuze hadden als het aankwam op adoptie, maar ze moeten wel de formele procedure volgen (is: contract tekenen, 120 euro betalen, laten enten en verplicht laten steriliseren).
Toen het met Kitty zo slecht ging dat ze volledig op de fles over moest, was ik erg blij dat ze geplaatst werd bij mensen die al 10.000 flessekindjes hebben grootgebracht. De optie 'terug naar eigenaren' is niet ter sprake gekomen en was ook niet de beste geweest, denk ik. Als ik zie hoeveel werk de pleegmoeder heeft aan Kitty en hoeveel zij signaleert in haar gezondheidstoestand en daarop ingrijpt.... ik als onervaren kittenpleegmoeder had het niet gekund in mijn eentje en ik denk dat dat ook geldt voor de eigenaren (die dachten dat Kitty na 2 weken bij mij alweer meekon
Feitelijk hebben de eigenaren geluk: Kitty heeft inmiddels al een stuk meer gekost aan medicijnen en dierenartsbezoeken dan de standaard 120 euro die zij (hopelijk) over een paar weken kunnen afrekenen. Ik hoop dan ook dat ze een extra donatie doen, Redcat heeft Kitty's leven echt gered.
Was Yoko mijn eigen kat geweest dan had ik Kitty zo erbij gelegd en dan met eigenaar afspraken gemaakt over kosten van bijvoeding, vaste voeding, entingen etc betalen. Maar dit ging allemaal via de Redcat organisatie.
Stel je trouwens niet teveel voor van die afstandsverklaring hoor. Bij Redcat zijn ze allang blij dat er eens een kitten binnen komt uit een stabiel huishouden met ervaring met volwassen katten waar al mensen staan te springen om te adopteren. Dus die adoptie zou geen probleem zijn.
Het gaat erom dat de andere kittens hun entingen krijgen, moeders meer gaat eten om 4 ipv 3 kittens te voeden, Kitty op termijn ook vast voer mee zou gaan eten, kattebak gebruikt, ontwormd wordt etc. en dat zij die kosten niet gaan dragen zonder daar iets voor terug te krijgen. Kitty moet uiteraard meedoen in het entingsprogramma om geen risico te geven voor de andere kittens.
quote:Die opmerking snap ik niet helemaal... heb je het over de adoptieouders of over Redcat?Op zaterdag 23 augustus 2008 21:08 schreef Greys het volgende:
Of trek ik nu weer verkeerde conclusies en hebben zij toch echt het beste met Kitty voor
Want beiden hebben de beste bedoelingen hoor. Maar ik weet niet in hoeverre de adoptieouders inschatten hoeveel werk en kosten Kitty inmiddels al met zich heeft meegebracht. Da's verder ook geen probleem en daar is Redcat voor, de kosten worden wel gedragen. Maar bij een kitten wat je vanaf de geboorte een beetje als het jouwe beschouwt omdat het uit jouw eigen kat is voortgekomen, daar ligt een donatie meer in de rede dan bij een kitten wat je uitzoekt van de website en dan achteraf hoort dat ze zo'n voorgeschiedenis heeft.
Toen ze Kitty bij mij brachten vroegen ze al meteen naar de kosten van de verzorging, en toen is het afstands-adoptieverhaal verteld. Vonden ze geen probleem, na de eerste '
Mijn kitten!' reactie. Poeh, lang verhaal, hopelijk is het nog te volgen.
En mijn rechteroor gloeit, drie kittens hebben me een hoofdverzorging gegeven
) snap, wel dus! Ik heb het compleet verkeerd begrepen, dacht dat die mensen nogal makkelijk afstand deden, zo van 'Hier, probeer het maar op te lappen en als het dan wat wordt dan nemen we haar wel weer terug' maar dat is gelukkig totaal niet zo.Sorry dat je zo'n lange uitleg moest geven omdat ik het gewoon helemaal verkeerd begreep!
Enneh... hoofdverzorging van kittens
quote:Ah, op die manier! Nee joh! Ze vonden het verschrikkelijk om haar achter te laten (eigen kat totaal onverwachts overleden, dus ipv leuk een nestje rondhobbelen nu een leeg huis) maar wisten dat dat het beste was. Ze waren ook heel blij met foto updates en belden regelmatig, doen ze nu ook bij het huidige gastgezin.Op zaterdag 23 augustus 2008 21:59 schreef Greys het volgende:
Ik bedoelde idd de mensen die afstand van Kitty hebben gedaan, of dat met de beste bedoelingen was. Maar als ik het nu (eindelijk
Sorry dat je zo'n lange uitleg moest geven omdat ik het gewoon helemaal verkeerd begreep!
Enneh... hoofdverzorging van kittens
Gaaf dat Janis al een familie met een ander kitten heeft gevonden.
Als Ziggo niet weer eruit ligt.
[ Bericht 0% gewijzigd door Ewelina op 24-08-2008 21:54:14 ]
Maar van de rest van het grut heb ik foto's zat!
Yoko speelt verstoppertje
Zo word ik tegenwoordig begroet
Katteflat!
Naartjie vindt dat kleine grut maar niks
Weer gegroeid!
Als ze in de kamer zijn is achterkant bank (waar ik de kussens heb staan omdat ik er geen kattenharen op wil) zwaar favoriet voor slapen en spelen. Ik heb het idee dat mijn plan niet zo goed werkt.
Jimmy heeft nog een andere favo plek
En omdat het zo schattig is, nog eentje (let niet op mijn ik-maak-zelf-de-foto-hoofd)
Kom je mij even opvegen?
Zugabe!
Zwaar werk zeg, zo'n topic bijhouden!
quote:Ze zijn echt enorm schattigOp zondag 24 augustus 2008 16:51 schreef Cat22 het volgende:
*veegt*
Zwaar werk zeg, zo'n topic bijhouden!
quote:Dat blijkt, donderdag komt een stel kijken naar Bob en Jimmy. Als het wederzijds klikt willen ze ze alletwee.
en ook een beetje . Maar zo gaan die dingen en de komende weken zijn ze nog niet weg. De kittens hebben de woonkamer nu echt ontdekt. Er wordt gerend en geklommen en met de staartjes sierlijk omhoog alle hoeken en gaten verkend. Zelfs Yoko wandelt nu gezellig mee en is niet meer zo bang.
Naartjie vindt het nog steeds interessant en lijkt vooral met Jimmy een (stoei)band te hebben opgebouwd.
Siets kan er helaas niet aan wennen en zit nu dus ook buiten te mokken. Nu is het lekker weer dus dan is het niet zo erg, maar als het nat en koud is moet ze gewoon lekker binnen kunnen. Ik moet er dus hard over nadenken wat ik doe als de kittens weg zijn en Yoko nog hier is. In het asiel is ze niet op haar plek, maar mijn arme oude zieke dame zo in de stress laten zitten is ook niet leuk. Dilemma.
Misschien dat ik Yoko dan weer naar boven verhuis, waar ze de eerste weken ook zat, dan worden ze niet zo met elkaar geconfronteerd en durft Siets in ieder geval weer rustig naar binnen te lopen.
Best case scenario is natuurlijk dat er de komende weken voor Yoko wordt gebeld en iedereen kan uitvliegen.
Note to self: klein kattebakje in de woonkamer zetten bij langer verblijf daar.
quote:Op dinsdag 26 augustus 2008 19:58 schreef Cat22 het volgende:
[..]
Dat blijkt, donderdag komt een stel kijken naar Bob en Jimmy. Als het wederzijds klikt willen ze ze alletwee.
De kittens hebben de woonkamer nu echt ontdekt. Er wordt gerend en geklommen en met de staartjes sierlijk omhoog alle hoeken en gaten verkend. Zelfs Yoko wandelt nu gezellig mee en is niet meer zo bang.
Naartjie vindt het nog steeds interessant en lijkt vooral met Jimmy een (stoei)band te hebben opgebouwd.
Siets kan er helaas niet aan wennen en zit nu dus ook buiten te mokken. Nu is het lekker weer dus dan is het niet zo erg, maar als het nat en koud is moet ze gewoon lekker binnen kunnen. Ik moet er dus hard over nadenken wat ik doe als de kittens weg zijn en Yoko nog hier is. In het asiel is ze niet op haar plek, maar mijn arme oude zieke dame zo in de stress laten zitten is ook niet leuk. Dilemma.
Misschien dat ik Yoko dan weer naar boven verhuis, waar ze de eerste weken ook zat, dan worden ze niet zo met elkaar geconfronteerd en durft Siets in ieder geval weer rustig naar binnen te lopen.
Best case scenario is natuurlijk dat er de komende weken voor Yoko wordt gebeld en iedereen kan uitvliegen.
Doet me denken aan de tijd dat ik mijn kittens had (die nu alweer 1,5 jaar oud zijn) en Chip, onze lieve maar dominante muts nog hier woonde. De kittens hebben veel van haar geleerd. Ze stond echt in die baardoos nonverbaal te vloeken. Omhoog gedraaide minachtende ogen en zo. Maar toen de kittens op de bank klommen en gingen spelen leerde zij hen over kattenhierarchie. Mudhleof Stuit (de enige die vertrokken is van het nest) wilde nog weleens op haar staart springen maar kregen dan een rechtvaardige waarschuwing van Chippy. Dan rolde het kitje zich onmiddelijk in een soort handstand om overgave aan te geven. Er gebeurde echt nooit iets fouts, terwijl Chip volwassen poezen toch echt tot niets kon reduceren.Maar kittens.... die zou ze nooit kwaad doen, ook al vond ze het maar ettertjes.
Geweldig dat Naartjie (Hoe kom je op die Boeren naam?
) echt kan spelen met Jimmy.Tof als er twee tegelijk geplaatst kunnen worden. Echt.... lang bij mans zijn en samen geplaats worden ..... afhankelijk van het karakter, maar ik ben er zooooo voor. Ik ken de geneugten van en hecht kattegezin.
Toen ik Naartjie kreeg heb ik op een engelstalig forum waar ik vaak kwam gevraagd welke naam ik hem moest geven. Nadat uit de lijst van 150 voorstellen namen als Ms. Scratcher, Dog etc. eruit waren gefilterd bleven er een paar over. Een van die namen was aangedragen door een Zuid-Afrikaan en betekent manderijn in het Zuid-Afrikaans: Naartjie dus. Het klinkt lekker, klopt met zijn vachtkleur en ik denk dat hij één van de weinigen is met die naam. Ik spreek het trouwens uit als Naartje, of Naard.
Yoko en ik hebben elkaar vanochtend weer wat beter leren kennen....
Yoko weet nu dat ik het niet op prijs stel als ze om 6.45 uur bij het serveren van het ontbijt ertussenuit glipt naar de woonkamer en ik weet nu dat Yoko er ab-so-luut niet van houdt naar een bepaalde richting gedrongen te worden. En klokkijken gaat ze nu ook leren, zodat ze weet wanneer ik deadlines heb.
Ik wist al dat ze schrikkerig is als je haar plotseling nadert. Toen ik haar vanochtend uit de woonkamer wilde 'drijven' en, toen dat niet lukte en ik ECHT naar mijn werk moest, haar wilde grijpen veranderde ze in een blazende, spugende en krabbende duivelin. Domme doos dat ik ook ben, ik had het kunnen weten.
Nadat ik de herkomst van de bloedsporen op de vensterbank had opgespoord (van mij afkomstig dus: resultaat van een zeer grondige vingerprik/scheur) ik het bloed afgewassen had en mezelf bepleisterd ging ik voor poging 2. Waarop mevrouw besloot dat ze eigenlijk wel naar haar kamer wilde en zelf er naartoe wandelde. Ik kreeg zelfs kopjes en verzoeken om krabbels toen ze daar gearriveerd was.
Daarna maar andere kleren aangetrokken, want bloedspatjes op witte shirts zijn niet echt in de mode. En gedurende de uren daarna telkens nieuwe krabwondjes ontdekken.
Maar ach, ik ben niet boos, had het aan mezelf te danken en ik hoop dat ze me nog steeds vertrouwt. En dat zit volgens mij wel goed, ze komt net zo hard voor aaitjes als voorheen, als ze ze maar ziet aankomen.
Edit: ben ik de Kitty-update nog vergeten!
Het gaat heel goed met haar. Het buikje is dunner (al denkt pleegmoeder dat ze misschien als eerste kitten een buikwandcorrectie nodig gaat hebben
), ze is lekker fel en is gisteren betrapt op het zelf eten van brokjes. Haar vachtje is ook terug aan het komen, maar haar tijgerstreepjes zijn bijna helemaal weg. Ze is nu zilvergrijs met een paar zwarte vlekjes. Alleen op haar koppie heeft ze nog streepjes, waarschijnlijk omdat de haartjes daar nooit zijn uitgevallen. Vrijdag ben ik in de buurt, als het even kan ga ik weer op bezoek om haar met eigen ogen te aanschouwen.
[ Bericht 15% gewijzigd door Cat-astrophe op 27-08-2008 19:20:00 ]
wel heeeeeel erg groot voor is geworden.
Tis Pipi....
Wellicht zit Pipi bij een van jullie??
Ik hoor het graag.
DAT ONDERSTE POESJE
Wat een mooi dier moet hebben! Heb er nog nooit een gezien die er zo apart uit zag
quote:OOOOOOO die ondersteOp vrijdag 29 augustus 2008 15:20 schreef Hoi_Piepeloi het volgende:
OMG
DAT ONDERSTE POESJE
Heb er nog nooit een gezien die er zo apart uit zag
quote:Er zijn nu twee redcat topics (zie OP), maar Pipi woont bij geen van ons beiden. Wat absoluut niet wil zeggen dat je niet moet reageren!Op vrijdag 29 augustus 2008 12:00 schreef -moppie- het volgende:
Heb net een kitten gezien op de site van Redcat waar mijn belangstelling
wel heeeeeel erg groot voor is geworden.
Tis Pipi....
Wellicht zit Pipi bij een van jullie??
Ik hoor het graag.
Als je contact opneemt met Redcat geven zij je het telefoonnummer van een ongetwijfeld zeer aardig gastgezin (ik ben nog geen onaardige mensen daar tegen gekomen ) en dan kun je een keer op bezoek gaan. Laat je ons weten hoe het is afgelopen? Mag in dit of in Poeks topic en mijn PM staat ook open. Dat twee-kleuren koppie van dat poesje (zal wel een meisje zijn, mannetjes kunnen die combinatie niet krijgen) ziet er
uit. Mijn kittens hoef ik niet meer aan te prijzen, ook Bob en Jimmy hebben een eigen huisje! Donderdagavond zijn twee heren op bezoek geweest die hun mannen huishouden wilden uitbreiden. Bob en Jimmy vielen zeer in de smaak, ze mogen zelfs de door mij bedachte namen houden. *trots is* Ze komen in een groot huis te wonen, er wordt gekeken naar het catproofen van de tuin voor als ze wat groter zijn en ze kunnen lekker met elkaar spelen. Het zijn de eerste katten voor de nieuwe eigenaars, dus ze vonden het maar wát spannend volgens mij.
Gisteren is het hele stel gekeurd, ge-ent en gechipt, ze waren er zeer dapper onder. De hele actie liep wel wat vertraging op, omdat de gemeente aan de riolering had gewerkt en zonder te vragen een big ass gat recht voor de ingang van het asiel had gegraven. Met als gevolg dat niemand er meer in en vooral uit kon en ze het gat weer even dicht moesten gooien zodat de medewerkers en bezoekers hun auto's weg konden zetten.
Op het Kitty front helaas nog geen 'live' nieuws of foto's. Pleegmoeder had een Redcat noodgeval en was dus niet thuis toen ik langs wilde komen. Binnenkort mailt ze me wel foto's, die deel ik natuurlijk weer met jullie. En op 5 september krijgt ze haar entingen en waarschijnlijk kan ze in de week erna naar haar oude (nieuwe) baasje!
Op mijn eigen kattenfront wat minder goed nieuws: Sietske heb ik gisteren weer bloed laten prikken om de nierwaardes te bekijken, maar het ziet ernaar uit dat deze niet gedaald zijn, de uitslag volgt maandag. Ze is 750 gram afgevallen in 6 weken, volgens mij vooral omdat mevrouw weigert veel van het dieetvoer te eten. Nu heb ik weer een nieuw merk meegekregen en dat heeft ze gevr*ten! Maar dat kan er ook aan liggen dat ze gisteren de hele dag niets heeft gehad ivm de verdoving voor de bloedprik. Ze heeft zo'n 12 uur nodig gehad om daarvan bij te komen, dat alleen al geeft aan hoe ze eraan toe is. Verder zie je niks aan haar, behalve dat ze mager is. Maar het was hartverscheurend hoe ze gisteren liep rond te zwabberen en regelmatig omviel. Maar goed dat je weet dat het tijdelijk is. Vandaag is ze weer haar oude zelfje, maar balen is het wel, ik kan nog medicijnen erbij proberen, maar als dat niet helpt is de toekomst erg onzeker voor haar.
De nierwaardes zijn, ondanks het dieet, gestegen.
Dadelijk ga ik medicijnen halen, hopelijk kunnen zie de zaak nog rekken. Maar de dierenarts gaf absoluut geen garanties. Gelukkig heeft Siets er zelf geen last van, vanmorgen was ze superknuffelig, rolde op haar rug zodat ik haar buikje kon krabbelen en spinde de sterren van de hemel. En dat maakt het tegelijk ook zo moeilijk... Maar zolang zij er nog voor gaat, zet ik me 100% voor haar in.
Wat goed nieuws voor je pleegkittens! Fijn dat ze allemaal een huisje hebben nu.
Nu hun moeder nog? En daarna een nieuw pleeggezinnetje? Maar Sotje is ook helemaal geweldig.
Heb via RedCat het telefoonnummer van haar gastgezin gekregen... krijg ze helaas nog niet te pakken!
Hou jullie op de hoogte!
Woensdagmiddag gaan we kijken bij dit schatje
Dank voor de voertips voor Sietske. Gelukkig lijkt de jongedame nu een omslag gemaakt te hebben en het dieetvoer gaat er prima in. Ik wil nu even afwachten wat dat gaat doen, als er nog geen verbetering in de bloedwaardes komt (over vier weken de laatste keer prikken, vaker doe ik haar niet meer aan) dan is versvoer zeker een optie.
Tegen vreemden is ze altijd wat afstandelijk, maar als we alleen zijn komt de echte knuffeldame naar boven.... (halverwege het filmpje hoor je haar ronken).
Die rare plek op haar linkerpootje is weggeschoren haar om bij de vaten te kunnen. Het arme ding heeft net zo'n kale plek in haar nek. De DA zei dat de vaten moeilijk te vinden waren.
Wat betreft de kittens: weinig nieuws onder de zon. Het groeit en bloeit en wordt met de dag ondeugender. De woonkamer heeft geen geheimen meer voor ze. Door het gedoe met Sietske zijn ze wel wat minder in de woonkamer geweest dan normaal. Siets reageert slecht op moeder en kittens en voelt zich erg bedreigd. En in haar toestand wil ik haar niet meer stress aandoen dan nodig. Ik houd ze gescheiden en de kittens mogen in de woonkamer als Siets buiten is (mevrouw wordt soms ok met zachte dwang die kant uitgewerkt hoor). Als dit nestje over twee weken weg is ben ik dan ook bang dat ik Yoko snel richting asiel zal 'moeten' brengen, want tussen de volwassen dames boetert het helemaal niet. Helaas wordt zij zo ook een beetje de dupe van het feit dat Siets ziek is, al zal er in het asiel prima voor haar gezorgd worden.
En ik ga Redcat vragen me voor de rest van het jaar onderaan de gastgezinnenlijst te zetten. Hoe leuk, dankbaar en noodzakelijk het werk ook is, als de gezondheid van mijn meisje er zo onder gaat lijden is het me niet waard. Bovendien zullen de gezinnen nu minder vol zitten en als ze echt met de handen in het haar zitten mogen ze me bellen. Het is egoïstisch, maar wat dat betreft hebben mijn eigen katten toch echt een streepje voor. Volgend jaar zien we dan wel weer.
Door al het gedoe zijn er ook minder foto's, m'n hoofd stond er niet zo naar. Maar een paar foto's en filmpjes heb ik wel! Bob is trouwens nog steeds de kleinste, maar ik merkte de laatste dagen dat hij goed bijkwam. En de weegschaal bewees het: 100 gram erbij in vier dagen!
Hij heeft Dappere kleine kittens in de grote woonkamer
Neus in de tijdschriften
Baggerkwaliteit foto, maar een staaltje kattenlogica: waarom met z'n allen lekker ruim op de begane grond gaan liggen als je ook opgepropt op 1,50m hoogte op een wankelig plateau kunt ligggen?
De kartonnen constructie die je aan het gaas ziet is om te voorkomen dat kittens op de daar boven hangende plank kruipen. Dat vind ik echt te hoog (ook voor
zijn het toch En inderdaad, ben helemaal verloren.....
Was het maar vast woensdag!
Kennen jullie deze dame nog?
Kitty doet het hartstikke goed, ik hoorde van pleegmoeder dat ze een echte bitch aan het worden is.
Inmiddels eet ze vooral brokjes en af en toe nog een flesje voor de lekker. Met als gevolg dat ze, als een kleiner kitten de fles krijgt, net zolang gaat meppen totdat zij kan lurken. Met mijn kittens gaat het nog steeds prima, inmiddels kunnen ze ook al trap lopen, dus de bovenverdieping wordt regelmatig verkend. Moeder Yoko is gisteren gesteriliseerd (+navelbreukje hersteld), al zou je dat niet zeggen. Toen ik haar ophaalde was ze al klaarwakker, een paar uur later zat ze alweer op de bovenverdieping van de krabpaal en nu zie je niks meer aan haar. Ongelofelijk hoe snel katten herstellen. Volgend weekend mogen ze weg, hopelijk is er dan voor Yoko ook een huisje gevonden.
quote:HartstikkeOp vrijdag 5 september 2008 10:00 schreef Cat22 het volgende:
En moppie: alles inmiddels definitief gemaakt?
Volgende week woensdag komt ze bij ons wonen!
Maandag krijgt ze eerst nog haar inentingen.
Het is zo'n schatje
quote:Op vrijdag 5 september 2008 10:14 schreef -moppie- het volgende:
[..]
Hartstikke
Volgende week woensdag komt ze bij ons wonen!
Maandag krijgt ze eerst nog haar inentingen.
Het is zo'n schatje
quote:Nu nog 5 dagen wachten
quote:Daarna kan je er nog 20 jaar van genieten.
quote:Jij ook hoorOp vrijdag 5 september 2008 11:34 schreef ColtZ40 het volgende:
[..]
Daarna kan je er nog 20 jaar van genieten.
quote:Op vrijdag 5 september 2008 10:14 schreef -moppie- het volgende:
[..]
Hartstikke
Volgende week woensdag komt ze bij ons wonen!
Maandag krijgt ze eerst nog haar inentingen.
Het is zo'n schatje
echt een wow-poesjequote:Op vrijdag 5 september 2008 10:00 schreef Cat22 het volgende:
En moppie: alles inmiddels definitief gemaakt?
Kennen jullie deze dame nog?
[ afbeelding ]
Kitty doet het hartstikke goed, ik hoorde van pleegmoeder dat ze een echte bitch aan het worden is.
Met mijn kittens gaat het nog steeds prima, inmiddels kunnen ze ook al trap lopen, dus de bovenverdieping wordt regelmatig verkend. Moeder Yoko is gisteren gesteriliseerd (+navelbreukje hersteld), al zou je dat niet zeggen. Toen ik haar ophaalde was ze al klaarwakker, een paar uur later zat ze alweer op de bovenverdieping van de krabpaal en nu zie je niks meer aan haar. Ongelofelijk hoe snel katten herstellen. Volgend weekend mogen ze weg, hopelijk is er dan voor Yoko ook een huisje gevonden.
Ze is zo super.Gisteren lag Bob op mijn schouder te slapen en Jimmy op mijn hoofd. Helaas was die plek minder geschikt, hij gleed er telkens vanaf (auw! acupunctuur is fijn, maar met mate!), dus uiteindelijk heeft hij zich gesettled op mijn schoot.
En oh ja, ze kunnen traplopen, dus er is geen verdieping meer veilig.
Dit is nog altijd de favoriete plek in hun verblijf. Janis/Jinxy (meest links) is kampioen verwijtend kijken, vind ik. Die oogopslag en dat bekkie!
Jimmy klimt normaal iets handiger van zijn hoge troon:
Naartjie heeft af en toe ogen in zijn rug nodig als het grut met drie man sterk door de kamer sjeest, maar vindt het stiekum allemaal wel best.
En als uitsmijter: Siets is normaal een echte laydee, deze pose ben ik niet van haar gewend!
Dus, nu het nog kan, een korte
Hoop dat het ze goed gaat bij de nieuwe blikopeners
Ik wist het ook hè.... NIET KIJKEN JEAN!!!!
quote:Welkom.Op donderdag 11 september 2008 19:11 schreef TheYoung1 het volgende:
Omg..... ik smelt heulemaal hoor....
Ik wist het ook hè.... NIET KIJKEN JEAN!!!!
Wat zou ik doen, met een miljoen? Een poezespeeltuin/huis/opvang beginnen. Overal van die pluizebollen en karaktertjes hebben
Is maar goed, dat ik niet naar Zwolle hoef te gaan
quote:Heuy, da's mijn droomOp donderdag 11 september 2008 19:24 schreef TheYoung1 het volgende:
Echt waar.. Allemaal tijgertjes!! Woonde ik nou maar wat groter hè
Wat zou ik doen, met een miljoen? Een poezespeeltuin/huis/opvang beginnen. Overal van die pluizebollen en karaktertjes hebben
Is maar goed, dat ik niet naar Zwolle hoef te gaan
quote:En ik schat zo, dat we die droom met het gross van de posters hier delen! Zal nog een dolle boel worden als het iemand zou lukken
Greys kwam met een leuk pandje
Is ook mijn levensdoel. Ik zie mezelf al schuifelend met het looprekje de kattebakken verschonen.
quote:Je moet dan minimaal pensioen-gerechtigd zijnOp donderdag 11 september 2008 20:17 schreef nokwanda het volgende:
Vanaf welke leeftijd kun je je zo noemen?
quote:Er zijn nu al mensen die mij een katteheks noemen in mijn gezicht (en dat 'ouwe' erbij denken).Op donderdag 11 september 2008 20:21 schreef TheYoung1 het volgende:
[..]
Je moet dan minimaal pensioen-gerechtigd zijn
Ik ben 33.
Vrijdag avond is Janis opgehaald door een blije eigenaar. De kinderen hadden al een paar keer aan de telefoon gehangen 'of pappa het poesje al had opgehaald'.
Dit is de laatste avond dat het hele stel samen was: IT kittens
Zaterdagmiddag ben ik met Yoko richting asiel getogen om haar daar af te leveren. Niet leuk om te doen, maar voor Sietskes bestwil op dit moment het beste. Ik heb een uitgebreid verhaal getypt over haar karatker wat het asiel gaat gebruiken voor hun website en wat ze de kijkers kunnen vertellen. En natuurlijk denk je dan dat de kittens haar zullen missen, maar da's menselijke projectie op dieren. De laatste week gaf Yoko nauwelijks meer melk omdat ze gesteriliseerd was, en heb ik de kittens niet veel bij haar gezien. Dus ook wat dat betreft was het tijd om uit elkaar te gaan.
Nadat ik Yoko had afgeleverd (en wat Redcat kittens had bewonderd die daar waren om harten te smelten en zo de adoptie te versnellen) ben ik op bezoek gegaan bij ons aller Kitty. Het ging zo goed met haar dat ze die dag met haar baasje mee mocht, dus ik moest snel zijn om haar nog te zien.
Tadaa!
En ze kan nog mooier zitten
Het is een allemansvriendinnetje, toen ik binnen kwam liep ze meteen op me af en toen ik haar oppakte ging het bekende motertje weer aan.
Ik werd onthaald met thee en verhalen en mocht niet weg, leek het wel. Na een half uurtje was Kitty moe (ps: katertje waar ze bij ligt is nog te adopteren!)
En even later kwam de eigenaresse binnen met bloemen voor mij en het andere gastgezin. Zo lief! En erg leuk dat ik Kitty echt mocht uitzwaaien. Zo is de cirkel weer rond, wie had dat gedacht toen ze als klein hoopje bij me binnen kwam. Kitty wordt trouwens kroegtijger, maar goed dat ze haar strepen terug lijkt te krijgen. De eigenaresse heeft een eigen kroeg en wil de jongedame meenemen naar het werk. Ik stelde al voor om er de Redcat stamkroeg van te maken.
Daarna nog spullen afgeleverd voor een zekere asielactie
en toen naar huis, naar de twee heren en mijn eigen spul. Ik heb uitgebreid afscheid van ze genomen, vanochtend waren ze ontzettend knuffelig en hebben afwisselend op mijn hoofd, mijn schouder, mijn schoot of heel dicht naast me op de bank gelegen. Zelfs Naartjie kroop er even bij.
De heertjes waren moe. Waarvan? Nou.....
De 'oei ik groei!' foto's moesten er ook bij natuurlijk
Foei Jimmy!
Da's beter
Hou nou eens op paparazzi!
Jimmy ontdekte dat hij zichzelf kon zien = tien rondjes rond de voet van de lamp.
SCHRIK! Jimmy had de plint weggehaald en was op ontdekkingsreis onder mijn keuken.
Gelukkig bedacht hij na een minuut of 5 dat het daar toch wel erg donker en stoffig was. Pfew!
Het laatste hapje voor vertrek smaakt prima!
Rond half vier kwamen de twee heren waarmee mijn heertje hun leven gaan delen aan. Na enige koudwatervrees bij Bob en Jimmy (die ook zo blijven heten
) won de nieuwsgierigheid het van de schrik. Ik ben blij dat ze samen blijven, want ze hebben heel veel lol met elkaar. Hetzelfde geldt voor Janis, die krijgt een pleegzus erbij van 15 weken oud, dus ook speelplezier genoeg. Filmpjes volgen nog.
[ Bericht 3% gewijzigd door Cat-astrophe op 14-09-2008 17:37:36 ]
En als je van nog meer spelen houdt:
Vechtende mannen
En dat is het einde van dit Redcat avontuur. Het is hartstikke leuk om te doen en als je de blije gezichten van de nieuwe eigenaren ziet weet je waar je het voor doet. Als Redcat er niet was geweest waren Janis, Jimmy en Bob er niet meer geweest of opgegroeid tot bange, verwilderde katten die hun kostje op straat bijeen moeten scharrelen.
En daar zijn ze nog niet goed in: ik hoorde gisteravond een muis piepen maar kon hem niet vinden. Naartjie neemt ze wel eens mee naar binnen, vindt het geweldig speelgoed maar maakt ze niet dood.
Toen ik vanmorgen de ruimte van de heertjes vast schoon ging maken en een verfrommelde slaaphanddoek optilde bleek daar een spinglevende muis onder te zitten!
Gelukkig kon ik hem met bekertje en blik vangen. Ik heb hem buiten geknikkerd waar Naartjie er al verheerlijkt op zat te wachten.
Circle of life en zo, zullen we maar zeggen......IK DACHT VANDAAG EENS ONZE POES OP INTERNET TE GAAN ZOEKEN??!! JE
WEET HET NOOIT, EN JAWEL EEN HELE SITE VOL MET AL HAAR KINDJES. GEWELDIG
OM TE ZIEN. WIJ HEBBEN YOKO BEGIN OKTOBER UIT HET ASIEL GEHAALD. ZE WAS TOEN
INDERDAAD NOG ERG SPICHTIG, MAAR WILDE OOK WEL HEEL GRAAG SPELEN. VOLGENS
DE MENSEN IN HET ASIEL HAD ZE ALLEEN WAT TIJD EN AANDACHT NODIG. DIT WILDE WE
HAAR MAAR WAT GRAAG GEVEN. INMIDDELS IS HET EEN POESJE GEWORDEN DIE WEET WAT
ZE WIL EN DIT OOK HEEL GOED AANGEEFT. ZOALS WE HEEL TOEPASSELIJK LAATST EEN KEER
ERGENS ZAGEN; EEN POES HEEFT GEEN BAASJE MAAR PERSONEEL. BIJ HAAR ZEKER VAN TOEPASSING. ZE HEEFT HET BAASJE DAN OOK OM HAAR POOTJE GEWONDEN. ZE IS GEEN
SCHOOTPOESJE MAAR WIL WEL GRAAG BIJ ONS ZIJN. ZE IS DAN OOK DE SCHADUW VAN MIJN VRIEND. WAAR HIJ IS, IS ZIJ OOK TE VINDEN. ZOALS JULLIE LEZEN GAAT HET GOED MET HAAR.
ZOU HET LEUK VINDEN IETS VAN HAAR VORIGE BAASJE TE HOREN DIE HAAR EN DE KITTENS VERZORGD HEEFT. IK WEET DAT DEZE SITE AL LANG GELEDEN DE LAATSE GAST HEEF T GEHAD MAAR IK HOOP TOCH DAT ZE NOG KIJKT.
GROETJES ASTRID EN RALF
wat leuk! Bericht van de nieuwe eigenaar!!!!!! quote:Vast wel, maar niet online hier
Ik heb jullie meteen een PB gestuurd (oranje envelopje rechts bovenin het scherm). Ik ben echt blij dat Yoko (1
) ook een gouden mandje heeft gevonden. Onder dat bangige uiterlijk schuilt een prachtpoesje. Ik wist het! Hoe zouden Astrid en Ralf dan gezocht hebben? Zijn we echt zo makkelijk te vinden hier?
Zou ook gaaf zijn als we de "kittens" nog een keer op foto konden zien zoals ze nu zijn
quote:Als de baasjes op zoek gaan naar hun eerste foto's blijkt nu wel hoe makkelijk ze te vinden zijn.Op maandag 11 januari 2010 23:25 schreef Takaiki het volgende:
Leuk zeg!!
Zou ook gaaf zijn als we de "kittens" nog een keer op foto konden zien zoals ze nu zijn
Met foto's! Ik ben gisteren op bezoek geweest bij Yoko en haar personeel. Want personeel, dat is het, zo werd me verteld.
Mevrouw Yoko is helemaal verliefd op de heer des huizes en zijn vriendin Astrid wordt getolereerd. Ze zag er supergoed uit, lekkere vetjes op de botjes en een mooie glanzende vacht. Wat wil je anders, met al die liefde en aandacht? Ik werd argwanend bekeken, en mocht niet meer doen dan mijn hand uitsteken zodat zij met haar bevallige neusje kon snuffelen wie ik was. Blijkbaar was er nog iets bekends aan die geur, want volgens de baasjes bleef ze deze keer een stuk meer in de kamer en werd ik veel meer bekeken dan menig ander bezoek. Maar een eigenwijze tante blijft het, en dat mag ook. Dat maakt haar zo speciaal.
Bij deze baasjes heeft ze een gouden mandje gevonden. Die respecteren haar zoals ze is en hebben met veel liefde en aandacht haar vertrouwen gewonnen. Dan hoef je als poes niet nog eens vriendjes te worden met andere katten of andere mensen, nergens voor nodig!
Mevrouw bekeek het van een afstandje
Ben je nu klaar met die flits!?
Eind goed, al goed voor mij en voor Yoko een nieuw begin.
Geweldig, net even nodig na alle narigheid de laatste dagen op dierenvlak.