Gastgezin Redcat: Cat's 2e nestje - Weer zwartwitjes! Plus nog één!

quote:

Op vrijdag 18 juli 2008 13:19 schreef nokwanda het volgende:
Lekker topic weer.
Was Kitty het enige kitje van de overleden mams? Enog idee wat daar is misgegaan?

Ze was het enige kitten. Lijkt weinig, maar omdat moeder een flink deel raskat in zich had (de eigenares had een foto bij zich) denk ik dat het wel normaal is, die krijgen vaak kleinere nesten. Ze was 4,5 jaar en goed gezond. Op basis van de info die de eigenares had, denk ik dat ze een aneurisma heeft gehad. Met andere woorden: een zwakke plek in een bloedvat in de hersenen is gesprongen vlak na de bevalling en dat is meestal noodlottig.

Ik ben al aardig op weg met mijn pleegkatten.
Mijn omgeving is nog steeds verbaasd dat er van het vorige nest niks is blijven plakken.

Kitty is echt een iniminietje vergeleken met de rest, ik heb haar net nog eens gewogen en ze is in 4 uur 3,5 gram bijgekomen. Als je zelf zo'n 80 gram weegt is dat best aardig.

Nokwanda, daarom hoop ik ook echt dat Kitty het gaat halen. Normaliter ook al natuurlijk maar deze dame heeft toch wel een speciaal plekje verworven. Ik vind het zo erg voor die eigenaren; je verwacht gezellig een nestje kittens thuis te hebben en opeens is je kat overleden en het enige kitten zit 30 kilometer verderop. Ik houd ze op de hoogte met mails en fotoos en ze zullen wel vaker langskomen.

De voortekens voor Kitty zijn goed, ze is in 24 uur een zeer nette 13 gram aangekomen en gisteravond heb ik een heuse catfight tussen haar en Janis mogen aanschouwen. Kitty hing vastgeklemd aan een tepel en Janis had zin in precies dat uitgiftepunt. En dan zie je opeens twee blinde poesjes op elkaar in maaien met alle vier hun pootjes in de hoop dat de ander opgeeft. En hoewel Kitty zo'n 40 gram minder weegt dan Janis liet ze niet los!
Jimmy trekt zich hiervan niet zoveel aan, hij doet het het beste en weegt 20 gram meer dan de volgende in het nest. Je ziet hem ook vaak bovenop liggen terwijl Kitty weet dat ze de warmte nog nodig heeft en altijd onder haar broers en zus of onder een staart, been of ander lichaamsdeel van moeder kruipt.

Van de oudste drie zijn de navelstrengetjes vannacht afgevallen, dus ze lopen mooi op schema.

Ik heb nog twee dagen vakantie dus tijd genoeg om foto's en filmpjes te maken:

Trosje poezels (bij het verwisselen van de handdoek en net voordat mam ze begon terug te grissen)
Onderaan beginnen en dan met de klok mee: Kitty, Janis, Jimmy, Bob


De grootste en kleinste bij elkaar


Drinkende kittens (tja, meer is er vooralsnog niet te filmen ). De rare belichting komt omdat ik er een zaklamp bij heb gehouden, dan zie je tenminste iets. Het zwartkopje in de hoofdrol is trouwens Janis (heeft het meeste wit onder haar bekkie).

De kittens doen het goed. Ze zitten een beetje onder curve die Redcat geeft (behalve Jimmy, die dendert er overheen), maar ze groeien gestaag en worden steeds levendiger. Janis heeft een apart groeitempo: de ene dag komt ze maar 5 gram aan om er de dag erna 15 gram bij te plakken. Vandaag ook weer: gisteren een magere 4 gram, dus net nog eens extra gewogen en in een halve dag doet mevrouwtje 7 gram erbij. Bob zie en hoor je niet veel, die gaat lekker zijn gangetje in een gestaag tempo.

Met Kitty gaat het ook goed, haar navelstrengetje is gisteren eraf gevallen en ze weegt nu de helft zwaarder als toen ze binnenkwam (van 80 naar 124 gram) . Ze blijft natuurlijk wel de kleinste van het nest, maar zorgt wel dat ze een goed plekje aan de bar krijgt. Je ziet haar ook steeds vaker bovenop liggen, de extra warmte van de anderen is blijkbaar minder nodig. Dus, zolang ze het goed blijft doen maakt ze de 8 weken hier wel vol, moeder Yoko vindt het in ieder geval prima.
Ook Yoko bevalt het pension steeds beter, ik word tegenwoordig begroet door een snorrende poes en krijg kopjes bij de vleet. Dat gezegd hebbende, ik het het beest nog geen enkele keer uit haar mand gezien, ze blijft bij haar kittens en houdt daar audiëntie. Het etensbakje gaat wel steeds sneller leeg en de kattebak wordt keurig gebruikt. Ik verwacht dat de kittens het nog beter gaan doen nu de stress uit moekes lijf is en ze weer goed eet.

Met nierpatiëntje Sietske gaat het ook wel, beide katten moeten nog eraan wennen dat ze niet kunnen eten wanneer ze willen, dus dat betekent een hoop zielige blikken tussendoor. Maar ik blijf stug volhouden en geef ze genoeg tijd op de eetmomenten, dan pikken ze vanzelf op dat ze nog maar 3 (of later 2) keer per dag kunnen eten. Of het dieet werkt kunnen we pas na 4 weken zien, dus da's nog even spannend.

Foto's!

Zo ziet 80 gram eruit:


En zo 124+ gram:


Jimmy doet een goede imitatie van een pandabeer:


En ach, maar weer een tietuhfilmpje.

Hoe kan het verkeren....
Zo goed als Kitty het in het begin deed, zo matigjes gaat het nu. Vanaf gisteren is ze 4 gram afgevallen, wat voor zo'n uk best veel is. Ik zag haar ook nauwelijks meer drinken bij mams en de pit leek er een beetje uit te zijn Dus ik ben nu in het bezit van flesje en kunstmoedermelk en ben haar bij aan het voeren. Wat gebeurt onder groot protest, dus de pit zit er ergens nog wel in. Inmiddels is ze vanaf vanmorgen 0,7 gram bijgekomen, hopelijk zet deze groei zich voort. Maar het blijft afwachten met zulke kleintjes.

Intussen had Bob me verrast, die keek met opeens met beide oogjes aan. Ik had mijn kaarten op Jimmy gezet omdat hij de grootste is, maar die volgde een dag later en zit nu op 2 halve oogjes open. Zus Janis houdt ze nog stijf dicht. En Kitty uiteraard ook, maar die heeft drie dagen achterstand.

Verder nieuws uit de ziekenboeg: mijn eigen nierpatiëntje houdt haar hongerstaking stug vol. Ze heeft bijna een week nauwelijks gegeten. We zijn net terug van de dierenarts waar ze een eetlustopwekker heeft gekregen. Hopelijk trekt dat haar over de streep.

Op aanraden van de dierenarts staat Naartjie nu ook op nierdieet. Dat wil zeggen: dit is het enige voer wat ik nu aanbied en het blijft de hele dag staan. Dit haaft de rust in huis een heel stuk teruggebracht. Nadeel is dat ik niet kan zien hoeveel Sietske eet, maar ze lijkt zich wel beter te voelen. En de eerste dag van voedsel'vrijheid'werd ik beloond met een knuffelsessie van een avond. Da's uitzonderlijk voor een kat die normaliter van tijd tot tijd een krabbeltje komt halen.

Wat Kitty betreft: status quo.
Ik voer haar bij en daar komt ze een paar gram op aan, maar bij de volgende voeding is ze dat weer kwijt, ondanks dat ik haar regelmatig bij moeder zie drinken. Net alsof ze de voedingsstoffen er niet meer uit kan halen of zo. Als de rest van het nest niet zo goed groeide zou ik denken dat de moedermelk onvoldoende was. Het bizarre is dat ze verder haar pittige zelfje blijft en ook de fles gaat nog steeds onder groot protest. Als je haar ziet zou je niet zeggen dat er iets mis is. Behalve natuurlijk dat ze veel kleiner is dan haar nestgenootjes, inmiddels scheelt ze 100 gram met grote broer Jimmy.

Maar laten we niet vergeten dat er nog drie zeer gezonde nestgenootjes zijn.
Bob is de lichtste van de drie en heeft de oogjes wijd open.
Jimmy is de grootste en heeft inmiddels de oogjes ook helemaal open.
Janis hield ze nog stijf dicht maar vanmorgen zag ik één oogje voorzichtig open gaan.
Over hen is verder weinig te melden behalve dat ze donzig, pieperig en schattig zijn. En het haske goed doen.

Vanavond gaat Kitty mij verlaten.

Na overleg met Redcat hebben we besloten om Kitty bij de moeder weg te halen en haar volledig te gaan voeren. Het schijnt dat deze reactie (eerst goed bijkomen, daarna afvallen) vaker voorkomt bij kittens die bij een vreemde moeder zijn gezet. Als je dan bij gaat voeren kunnen de kittens de twee soorten melk vaak niet goed verdragen. En aangezien ik morgen weer gewoon moet werken kan ik haar niet iedere drie uur haar flesje geven. Vannacht heeft ze bij me geslapen (in een mandje), toen ze gevoed moest worden was de zuigreflex duidelijk. Kitty heeft eerst als een stoomlocomotiefje mijn hele lijf afgesnuffeld en het flesje ging er daarna een stuk beter in dan vooheen, toen het aanvullend was.
En toen mevrouwtje gedronken had heb ik haar even bij gegehouden en werd beloond met het eerste gespin. Het klinkt nog wat roestig maar vanmorgen was ze al een stuk beter geoefend. En het beste van dit alles is; we hebben er 4 gram bij gewonnen sinds gisteren! Sinds woensdag was ze alleen maar af aan het vallen, een grammetje per dag. Toch wel een teken dus dat dit de goede optie is.
Alleen vervelend dat mijn slaapkamer en de kattekamer aan elkaar grenzen en toen Kitty begon te piepen hoorde pleegmoeder dat en raakte zij in de stress. Miauwen, aan de deur krabbelen etc. Ik heb haar even aan dochter laten ruiken en toen was het weer goed.

Vandaag nog veel knuffelen en dan moet ik mevrouwtje uitzwaaien. Jammer natuurlijk, maar wel het beste voor haar. Zoek ik haar over een paar weken wel op, als ze een grote kleine poes is geworden.

Foto's:
Kitty nog bij mams


Jimmy slaapt


Bob


Janis is wat cameraschuw


Groepsfoto

Net gemaakt: *smelt*

Buik vol, darmen leeg , warm bij pleegpleegmamma en geaaid worden, wat wil je nog meer?
Wat je hoort is dus Kitty.

Het Yoko-nestje heeft een ware ontwikkelingssprong doorgemaakt.

Opeens hebben ze ontdekt dat ze dingen kunnen zien en geluiden kunnen horen en dat die vier lange uitsteeksels aan je lijf ook ergens voor dienen.

Resultaat: aandachtig publiek als je tegen ze kletst en rondjes van 29 (minuten?) door de doos. Bob had het zo druk met zijn nieuwe ontdekkingen dat hij spontaan vergat te groeien maar na een dagje stilstand gaat hij nu weer goed omhoog in gewicht.

Het wordt tijd dat hun wereldje wat groter wordt, dus dit weekend gaan ze naar het beneden verblijf. Daar ligt vinyl dus kunnen ze rotzooi maken op hun wandelingen. De oefensessies met de kattebak zullen tegen die tijd ook wel voorzichtig beginnen. Of Yoko de verhuizing zo geweldig vindt weet ik niet, er zit namelijk alleen maar een gaas afscheiding tussen haar gezin en mijn twee katten. Maar dat zien we dan wel.

Mijn publiek (Janis en Bob)


Jimmy had andere dingen te doen


Solo Bob


Hee! Een familielid! En die kun je klieren! (bijrol Bob als drinkend kitten)


Van Kitty heb ik nog geen nieuws gehoord, ik bel aan het eind van de week, dan is er hopelijk ook echte vooruitgang te melden.

@Poeke: Naartjie vindt je kadootje geweldig! Het is accuut to buit verklaard en wordt overal naartoe gesleept.