permanente opname in de psychiatrie

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 11:27 schreef Biancavia het volgende:
Maar Tinoz, waarom vind je dat als je beschermd zou wonen, dat 'ze' dan je leven kapot maken?
Als je weer terug zou gaan naar je appartement dan weet je dat het weer fout gaat lopen. Je kunt dan wel lekker doen waar je zelf zin in hebt, maar je weet dat dat eigenlijk niet het beste voor je is (tenzij je daar wel van overtuigd bent).

Bij een begeleidwonenproject kan er altijd iemand zijn die je een beetje in de gaten houdt, terwijl je dan toch zo zelfstandig mogelijk kunt wonen. En ik denk ook dat dat jouw streven moet zijn, niet geheel zelfstandig wonen, maar wel zo veel mogelijk!

quote:

Op woensdag 4 februari 2009 17:08 schreef Man-E-Faces het volgende:

[..]

Ik dacht a. socializing binnen gesloten afdeling, b. ritme (eten, vroeg slapen, vroeg op), c. medicijnen om je rustig te krijgen of sommige tekorten aan stofjes bijte vullen of remmers.

Psychose is een climax, daarna moet je tot rust komen en geen gevaar meer zijn voor anderen om je heen en jezelf. Jouw toegewezen persoonlijk begeleider houdt regelmatig een raport bij dacht ik.

Dat doet de psychologe ism. de psychater. Dat wordt dacht ik vantevoren voor opname vastgesteld. De soort schizofrenie.

Moeilijk. Je zult zien dat veel medepatienten wel baat hebben bij de werkwijze en zelfs de medicatie. Gek genoeg gaan veel patienten zelfs zweren bij bepaalde medicatie. Verzorgers zijn er voor om hele groepen in goede banen te leiden. Constructief zijn ze mischien niet voldoende of lang niet voldoende. Maar dat is voor elke patient anders. Ze zullen je vast wel nu en dan complimenteren als je uiteindelijk doet wat ze zeggen. Het punt is, en dat geldt voor vijwel iedereen, eenmaal in de psyhiatre kom je er niet meer uit. Zeker 9 van de tien valt weer regelmatig terug en dat over een periode van jaren.

Kaart het aan met je behandelaar. Wilen ze niet naar je luisteren kaart dan een "vertrouwens-persoon" aan. Die kan jou aan een advocaat jelpen om onder je IBS uitte komen. Meestal zullen ze zeggen wat ze horen van verzorgers en psycholoog. Namelijk dat je wellicht eerst tot rust moet komen (geen gevaar meer bent) en dat ze het willen aanzien.

Als extreem maatregel kun je (ook tegen je wil in) behandeld worden voor electro-shock therapie. Ze willen je iig. gaan confronteren met je angsten (zo saddistich zijn ze wel)

Vervolgplan wordt maar 1x in de zoveel tijd besproken tussen jouw en de psycholoog evt. met begeleider.

quote:

"Uit het onderzoek van Anthony e.a. (22) blijkt dat gestructureerde interviews leiden tot fout-positieve resultaten."

quote:

Op vrijdag 6 februari 2009 07:54 schreef Em.ster het volgende:
Goedemorgen tinoz.

Hoe is het eigenlijk met Wanda en Heidi?

quote:

Op vrijdag 6 februari 2009 08:24 schreef Mejuffrouw het volgende:
wordt het niet tijd om de risperdal wat te verhogen?

quote:

vastec regels voor behandeling zijn er niet..
iedere paaz en ggd psych bepaalt zijn eigen richtlijnen...

quote:

Op dinsdag 17 februari 2009 12:14 schreef Biancavia het volgende:
Welke kaping?

quote:

Op dinsdag 17 februari 2009 12:28 schreef RM-rf het volgende:
overigens, ik vermoed best wel dat je een punt hebt, met het idee dat je 'psychoses' zozeer deel zijn gaan uitmaken van je persoonlijkheid, dat je er eigenlijk geen daadwerkelijk probleem meer hierdoor ervaart...
En in die zin een permanente opname niet echt noodzakelijk is vanwege een vermeend 'gevaar-zijn-voor-jezelf'

het is een karaktereigenschap geworden.. misschien zelfs een vorm van 'behagelijkheid' en het meest 'constante' deel van je leven:
Zolang je maar een schizofrene-paranoide persoon blijft, heb je ook een garantie van een voortdurende aandacht van hulpverleners en zul je niet snel vereenzamen.

Zou je 'normaal' zijn, verword je al snel tot grijze muis, krijg je weinig aandacht meer en verlies je juist alles wat nu deel uitmaakt van je dagelijkse leven.

Aan de andere kanrt, vanuit de hulpverlening kan juist het aansturen op een permanente Opname wel eens een methode zijn om je te dwingen een keuze te maken... wil je 'geholpen' worden, wil je ook normaal gaan leven, kun je door blijven leven in de huidige maatschappij en in redelijke vrijheid leven..
Heb je echter geen interesse om van je paranoia en schizofrenie af te komen, juist omdat die wel 'behagelijk' is, ontkom je niet aan die permanente opname, domweg omdat vanuit een kostenafweging gezien, het stukken duurder is een onwillige persoon een soort van permante 'levensbegeleiding' te geven die zelf geen vernatwoordelijkheidsgevoel heeft en ook niet 'wil' hebben, dan om die gewoon in een afgesloten cel te stoppen en verder weg te laten rotten