Kattengedragstherapie

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 12:11 schreef Deliana het volgende:

Bijvoorbeeld het volgende gedrag. Als je uit bed komt dan wordt je blij begroet met heel veel kopjes, en stort ze zich op de grond bij je voeten.
........

Zoals een mishandeld kind lief doet tegen de ouder die mishandeld, maar als het de kans krijgt, een mes in de rug steekt.
Tja…..wat moet je daar nou van denken.

mijn katten (vooral een) doet dat ook Ik heb dat Nooit beschouwd als iets negatiefs, eerder positief zo van "he he.. Je bent wakker!!!!"

Denk idd dat je niet zomaar alles voor waar aan moet nemen... iedereen snapt dat je aanvliegen absoluut gedrag is wat angstaanjagend en eng is en niet goed... maar ze doet heus niet alles fout neem ik aan

tvp

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 11:53 schreef LadyBlack het volgende:

[..]

Tja, maar hij was echt heel ongelukkig alleen maar binnen... en hij blijft precies rondom mijn huis lopen. Ik heb zo'n balkonladder zodat hij in de achtertuinen van de onderburen kan lopen (en ja die vinden dat oké ) Echt, de verbetering in zijn gedrag waren zo opvallend... dat gekrijs ging door merg en been, en dat doet ie nu nooit meer.
[..]

Als poes lekker ligt te slapen en ik wil hem wakker maken blaas ik altijd heel zachtjes een beetje, of ik geef een zacht tikje op de stoel Als je hem meteen aanraakt schrikt ie zich een ongeluk

Tja, als hij er zo van verbeterd is om naar buiten te kunnen dan zou ik dat niet afpakken van hem...
Maar hou het wel in de gaten, als er nog meer zintuigen wat minder gaan worden gaat het wel een risiko worden.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 12:11 schreef Deliana het volgende:
Voor de rest hier die het wel interessant vind, een update.

Bij sommige adviezen en theorieën van de deskundige zetten wij soms ook wel vraagtekens, we hebben dan ook besloten om niet blindelings alles voor waar aan te nemen.
Bijvoorbeeld het volgende gedrag. Als je uit bed komt dan wordt je blij begroet met heel veel kopjes, en stort ze zich op de grond bij je voeten.
Als je dan gaat zitten met je kop koffie gaat dit nog even door. Ze blijft kopjes geven met een trillende staart omhoog. Als je haar dan aait, van kop tot het puntje van de staart, dan laat ze zich met een plof op haar rug vallen en bied ze haar buik aan. Volgens sommige op diverse fora, is dat het ultieme compliment wat een kat je maar kan geven. Volgens de deskundige is de kat zich dan negatief aan het opladen. Zoals een mishandeld kind lief doet tegen de ouder die mishandeld, maar als het de kans krijgt, een mes in de rug steekt.
Tja…..wat moet je daar nou van denken.

Dit klopt, hele kudde's mensen die zeer verbaasd zijn als dat katje dat zo lief lijkt te doen ineens uithaalt.
Overdreven aandacht geven, dat trillende staartje, dat laten vallen en die buik aanbieden(maar aanraken, oei oei oei!) zijn meestal tekenen dat er daarna klappen gaan vallen, het is idd een soort van opladen.

Als mijn Odie(wilde kater) dit gaat doen bij de honden gaan de honden snel aan de kant, zelfs de tosa vroeger zag je angstig ruim baan geven dan, het is geen teken van hele grote vriendelijkheid.
Als hij bij mij begint ermee zie je hem snel gaan knipperen met zijn ogen en wat anders gaan doen, met daartussenin wat overspronggedrag(spanning afvloeien).

Dit is anders dan een zeer amicale kat, je merkt de spanning vrij snel op als je weet waar je op moet letten.

quote:

Koukla zit overdag in haar eigen kamer, en mag op vaste tijden los bij ons. We blijven alert en tot nu toe gaat het goed. Ik negeer haar meestal, en geef alleen aandacht als ze naar me toe komt. Wel zie ik grote adoratie van haar naar mijn dochter toe, en een wat waakzame houding naar mij toe. Toch voelen we ons niet op ons gemak. Als we ‘s avonds iets op tv willen zien, dan gaat Koukla haar kamer in, omdat we toch wel graag relax die ene film willen zien. En vanochtend vond mijn dochter het raadzamer om haar weer in de kamer te stoppen omdat we bezoek verwachten, en tja hoe gaat Koukla reageren als ineens die harde deurbel gaat.
Voor die deurbel bestaat overigens een training, maar ik vind het allemaal wat ver gaan.
Als de vriend van mijn dochter er is, dan mag ze ook haar kamer niet uit. Maar ze reageert heel erg heftig op de stem van hem. Zodra hij binnen is dan gaat ze tekeer met dwingend miauwen.

Zolang je zelf nog niet het vertrouwen hebt dat ze echt niet zomaar aan zal vallen zou ik dit erin laten, maar je moet wel naar een loslopen toe weer uiteindelijk, hou dat voor ogen, vraag geen enorme stappen, maar zet wel kleintjes elke keer weer.
Dus om te beginnen er weereens bij met het kijken van een film, als alles verder rustig is, dan een keer met bekend bezoek tot aan die vriend aan toe op ten duur weer.

Op deze manier gaat het niet razendsnel allemaal, maar komt het ook wel goed.

quote:

De angst is bij mij nu wel weg, maar ik blijf alert en op mijn hoede, en ik vertrouw haar gewoon niet. En dat ze met mijn dochter mee gaat eind augustus naar haar eigen flat, gaat hem ook niet worden. Het heeft maar 1 slaapkamer, en de vriend gaat daar ook wonen.
Ik denk toch dat we het advies van de deskundige moeten gaan volgen, en haar via de kliniek ergens anders moeten plaatsen. Alleen is mijn dochter dat heel erg voor zich uit aan het schuiven.

Praat hier dan erg snel heel erg serieus over, want als ze toch wegmoet is sneller beter dan later, zeker met de onderliggende angst voor aanvallen die uiteindelijk het hele samenzijn frustreerd.
Als je geen toekomst ziet in de kat handel er dan naar, vrij vlot, waarmee ik niet bedoel zosnel mogelijk wegschuiven, maar wel zo snel mogelijk naar een echt geschikte plek zoeken.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 12:20 schreef Deliana het volgende:

[..]

De confrontatie tussen de deskundige en Koukla was heel erg heftig. Koukla had heel goed door dat er iets gaande was, en reageerde gewoon raar. Als dan na 3 uur wordt voorgesteld om Koukla even los te laten om te kijken hoe ze daar op reageert, dan vertrek ik met mijn wijntje en peuken even naar mijn slaapkamer. Daar was ik gewoon nog niet aan toe na alle stress die het beestje had gekregen gedurende de afgelopen uren.
En een kat die dreigend loopt te schreeuwen en ijsberen in haar kamer, is gewoon een hele nare ervaring. En als je dan zelf al even niet lekker in je vel zit, dan is het helemaal niet raar dat je gewoon maar de deur uitgaat.
En dit is een keer gebeurd, maar je blijft me ermee om mijn oren slaan. Sorry, ik ben dan misschien niet zo'n stoer mens als jij. En ik had graag de beelden willen zien, hoe jij Koukla bij kop en kont in de douche had gezet, tijdens of na zo'n vreselijke aanval.

En kap eens met je "meisje", dat geeft al aan dat je hier komt posten om iemand eens ff lekker in een hoek te drukken, en daar heb ik nu ff geen zin in.
Kritiek mag, maar doe dat dan op een normale manier.

Voel je niet zo aangevallen, zeg ik dan dat ik het raar vind dat je het niet meer zo op hebt met een kat die je van het hoofd van je dochter af hebt kunnen halen en die ander zeer agressief gedrag heeft vertoont?

Maar feit blijft dat dat gevoel er nu we is, er is geen vertrouwen meer, niet van jou naar de kat en andersom zal het ook wel niet best zijn op dit moment.

Ik zet de lijn bij agressief gedrag, daar zet ik een grens en een verdomde duidelijke, zo heb ik zo'n 15 volwassen opvangkatten met mishandelverledens en alles overleeft en ze weer kunnen plaatsen in een gewone gezinsomgeving ipv een spuitje te laten krijgen voor hun zeer agressieve gedrag.
Zo heb ik vele nesten wildvangkittens grootgebracht en ze tot sociale, fatsoenlijke katten opgevoed(nou ja, sociale, rausdouwkittens zonder angst of agressie dan).
Ook jouw poesje zou ik zo de oren gewassen hebben, dat meen ik serieus, geef me 2 weken en ze valt niets meer aan, dat voornamelijk door zacht doen tussendoor en niet door die kledder water een keertje.

MAAR, ik kan hee goed begrijpen dat jij die angst wel hebt, ik heb lange jaren van asiel gehad voordat ik op dit punt was en nogsteeds heb ik liever een boze hond dan een echt boze kat tegenover me.

Ik probeer alleen te laten zien dat het anders kan ook, dat je wel degelijk een grens kan stellen bij die directe agressie, dat je een aanval kan stoppen voordat je open ligt.

Ik geef hele bergen advies, waarom haal je alleen die 2 kleine dingetjes eruit, dat bij kop en kont pakken en het stoppen van een aanval?

Feit blijft dat je geen vertrouwen meer hebt, dat ergens in je achterhoofd dat stemmetje fluistert dat de kat je zomaar aan zou kunnen vallen, dat dat mauwen betekend dat ze dat gaat doen waarschijnlijk.
Daar zal je iets aan moeten doen, of je moet de kat wegdoen, want dit is niet doenbaar zo, zo kan je niet verder leven, met een kat in een kamertje en de boel op scherp als de kat niet weggelsoten zit.

Hoe begrijpelijk het ook is dat dat gevoel bij jou zit, het is uiteindelijk niet nodig, maar daar zal wat tijd overheen gaan nu voordat je dat echt in gaa zien.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 12:32 schreef Deliana het volgende:

[..]

Dat pamperen dat kon ik me nog wel voorstellen. Maar bij dat flesje gingen mijn wenkbrauwen toch ook de lucht in. Ze heeft dat ook maar een keer gedaan, Koukla snapte er geen bal van en het eindigde in dat mijn dochter in de speen bleef knijpen en dat Koukla de melk van haar hand likte. Dus niets zuig effect.

Weet ook dat een kat zodra hij van de melk afgaat bij moeders lactose intolerant wordt, dat het dus ook nog eens slecht is voor de kat.

Prachtige poes, en prachtige dochter

Fijn dat je ervoor wilt vechten. Serieus, dat bewonder ik.
Ik had ook zo'n etter; ook een vrouwtje en ook import. Is uiteindelijk goedgekomen toen ik mijn ex eruit zette
Ze had gewoon genoeg van die klojo.
Of misschien ben ik toen meer aandacht aan haar gaan besteden en is ze zo zelfverzekerder geworden..geen idee.

Ik hoop dat het goedkomt met die hellas-helle-kat ; ze verdient het

Tja, katten zijn eigenzinnige types. Een beetje zoals vrouwen. De ene helft wil je de nek omdraaien, de andere helft doodknuffelen. Dat is ook de hele charme in mijn optiek.

Doorzetten, komt vast goed

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 21:25 schreef SHE het volgende:
Tja, katten zijn eigenzinnige types. Een beetje zoals vrouwen. De ene helft wil je de nek omdraaien, de andere helft doodknuffelen. Dat is ook de hele charme in mijn optiek.

In dit geval zijn de verhoudingen echter wel een beetje zoek.. Ik ken daarnaast ook weinig vrouwen die iemand regelmatig tot bloedens toe aanvallen.

ot : Toppie dat je zoveel probeert met de poes! Zelf zou ik denk ik ook alles uit de kast halen. Sterkte ermee!

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 20:24 schreef Deliana het volgende:

[..]

Sterker nog, daar kunnen ze zelfs aan sterven.
Maar lactose zit in gewone koeienmelk, en niet in kattenmelk.

Niet in de speciale voor volwassen katten bedoelde melk nee, wel degelijk in de moedermelk, ook de poedervorm.

quote:

Op dinsdag 1 juli 2008 20:33 schreef Deliana het volgende:

[..]

Tja, het is wel haar klojo en niet die van mij, dus daar heb ik niet zoveel in te zeggen, maar wat mij betreft kan hij wieberen
We hebben net met bloed, zweet en de hulp van de buurman, een klim/krab gevaarte van 2.30 bij 1.40 m in elkaar gezet. We konden kiezen uit een blauwe en een licht bruine, maar die laatste die paste beter bij haar vachtje.
Als je dan ziet hoe ze reageert als we haar weer in haar kamertje laten. Tuurlijk overal op en in dat ding lekkers verstopt. Ik kreeg er weer zin in, terwijl ik vanochtend zoiets had van, ik heb er de kracht niet meer voor.

Mooi dat ze er zo gek mee is, je zal nu heel snel verbetering zien, niets naarders dan een kat die zijn ei niet kwijt kan, heb enkele letterlijk tegen de muren op zien klimmen erom, worden ze niet leuk van.

Hou vol met de rest, praat nog een keer tegen jezelf dat een kat echt niet zomaar aanvalt en dat een keer richting de kat kijken ook geen probleem zal opleveren, probeer dat vertrouwen terug te krijgen, het is maar een kat, relatveer!

Dat samen met een heel fiks deel meer beweging en een beetje een geestelijke uitdaging zal het probleem voor de zon laten verdwijnen, mits je hier en daar een grensje zet, want het is een prinsesje, altijd al geweest en nu er aandacht is voor een ander is dat erg moeilijk voor haar, al die liefdevolle aandacht die eerst zij kreeg is nu voor vriendjelief, je zal ze toch als je een kat was

Hoe is het inmiddels met de kat Deliana?

quote:

Op maandag 7 juli 2008 16:35 schreef LadyBlack het volgende:
Hoe is het inmiddels met de kat Deliana?

Vroeg ik me vandaag opeens ook af

Jeetje zeg, dit had ik eigenlijk niet meer verwacht. Heel veel sterkte voor jullie allemaal. Het lijkt me vreselijk moeilijk om zo iets te moeten beslissen.

jeetje wat verschrikkelijk zeg...

Getsie Deliana, veel sterkte

Jeetje wat een verhaal en wat een een moeilijke tijd hebben jullie doorgemaakt !

Persoonlijk ben ik het helemaal eens met de uiteindelijke beslissing om het diertje in te laten slapen.

Heel veel sterkte met het verwerken van alles wat er de afgelopen tijd is gebeurt !

En nog ff dit : ik vind dat jullie fantastisch je best hebben gedaan voor Koukla

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 14:33 schreef Deliana het volgende:

[..]

Sorry, beetje late reaktie, maar ben erg druk geweest de afgelopen periode.

Koukla heb ik vanochtend in laten slapen. Het ging gewoon echt niet meer, het werd eigenlijk alleen maar erger.
Ook nu richting mijn dochter. Het was een hele moeilijke keus, maar we wilden koukla ook niet bij anderen in huis doen.
Bij de arts kreeg ze eerst een narcose, waar ze een beetje vreemd op reageerde, en daarna een prik die een prikkel naar de hersens geeft om te stoppen met ademen en het hartje.
Dit duurde extreem lang, volgens de arts een teken dat er idd iets niet goed heeft gezeten in haar koppetje.
Koukla wordt gecremeerd en over zee uitgestrooid.
We zitten hier eigenlijk nu met een ontzettende kater van dit hele verhaal. Ik zal van de week nog wel het e.e.a. neerzetten over de therapie. Maar daar heb ik nu ff geen zin in.

Ach wat droevig . Ik snap precies hoe machteloos en schuldig je voelt. Ik heb ook een kat gehad die ineens "raar" werd. Ik heb hem gekregen van mensen waar hij totaal niet uit de verf kwam. Het beest was altijd een beetje schichtig en bang en leefde op de bovenverdieping. Toen ik (en mijn huisgenoot) hem onder onze hoede genomen hadden leek hij zowaar op te fleuren en werd zelfs een stuk aanhankelijker en kwam op schoot zitten.

Ik was dan ook vol ongeloof toen ik op een dag thuiskwam en mijn huisgenoot zei dat Arie naar haar had zitten brommen en dat ze er bang van werd. Zeker omdat dat beest zich al verstopte als je te hard moest niezen. Een paar weken later zei ze zelfs dat hij een poging had gedaan om haar aan te vallen. Mijn eerste reactie was in lachen uitbarsten. Wat nou, die minkukel? Aanvallen? .

Tot ik op een nacht in bed lag met Arie aan het voeteneind. Ik was bijna in slaap toen ik een laag gebrom hoorde. Op het moment dat ik overeind wilde komen nam Arie al een spurt langs mijn benen richting mijn hoofd. Ik heb hem met dekbed en al van het bed kunnen gooien en hing nog net niet gillend aan de balken van het dak.

Wij hebben ook vanalles geprobeerd, zelfs een verhuizing naar mijn ouders, die een groter huis met een grote tuin hadden en dat leek even goed te gaan, totdat hij mijn moeder ook ging aanvallen. Die is met hem naar hun eigen dierenarts gegaan, en die heeft een hersentumor geconstateerd. Wij hebben Arie dan ook in moeten laten slapen. Toen de dierenarts hem uit het mandje haalde ontvelde hij zowat zijn hele arm, wat ons toch nog even de bevestiging gaf dat er écht wat met het beestje aan de hand was .

Maar je voelt je knap rot, dat je er niks aan hebt kunnen doen .

quote:

Op woensdag 23 juli 2008 14:33 schreef Deliana het volgende:

[..]

Sorry, beetje late reaktie, maar ben erg druk geweest de afgelopen periode.

Koukla heb ik vanochtend in laten slapen. Het ging gewoon echt niet meer, het werd eigenlijk alleen maar erger.
Ook nu richting mijn dochter. Het was een hele moeilijke keus, maar we wilden koukla ook niet bij anderen in huis doen.
Bij de arts kreeg ze eerst een narcose, waar ze een beetje vreemd op reageerde, en daarna een prik die een prikkel naar de hersens geeft om te stoppen met ademen en het hartje.
Dit duurde extreem lang, volgens de arts een teken dat er idd iets niet goed heeft gezeten in haar koppetje.
Koukla wordt gecremeerd en over zee uitgestrooid.
We zitten hier eigenlijk nu met een ontzettende kater van dit hele verhaal. Ik zal van de week nog wel het e.e.a. neerzetten over de therapie. Maar daar heb ik nu ff geen zin in.

Die moet haast wel met een hersentumor hebben rondgelopen. Je hele verhaal wijst toch in die richting en verklaart ook waarom zelfs gedragstherapie niet heeft gewerkt.
Balen dat je zoveel geld, tijd en energie kwijt bent en toch afscheid hebt moeten nemen...maar dat is nu eenmaal wat erbij hoort.

Sterkte ; jij en je dochter zullen er wel verdrietig om zijn

Treurig verhaal Ik dacht inderdaad ook een hersentumor maar ik dacht ook dat TS dat had laten onderzoeken? Nu ja, maakt verder ook niets meer uit.

Begrijpelijke keuze hoor en sterkte

Ohhhh ja zeg dit zie je ook niet aankomen.....

Maar het is misschien wel fijn om te weten dat er een tumor in het spel was die het rare gedrag veroorzaakte.... omdat je je best wel schuldig voelde toen de gedragstherapeute zei dat je verkeerd op haar reageerde

Sterkte ermee!

heel veel sterkte ermee

Jemig Deliana wat sneu dat het zo is afgelopen, maar dapper van je dat je uiteindelijk toch die moeilijke beslissing hebt genomen
Vind het super dat je er zoveel tijd, geld en liefde in hebt gestoken! Sterkte met de verwerking van het verlies

Je hebt iig moeite gedaan ervoor, alhoewel ik het zeer oneens ben met hoe het gelopen is moet ik dat toch erkennen en zal ik niets er verder inwrijven, je voelt je zo vast al snert genoeg.

hoe kan je het trouwens zo oneens zijn ermee? je kent alleen het geposte verhaal, das anders dan het meemaken denk ik

en die inwrijf opmerking is echt zo:

Moet je het echt weten???

Het niet stoppen van agressie, de totale onwil om eens te kijken of er niet wat inzit dat al dat pamperen het beest alleen nog maar verwender en dus agressiever maakt, dat een aantal van de beschreven gedragingen bar weinig met angst te maken hebben(zoals bv aanvallen als er ruimte is om weg te komen).

Wat mij betrefd had dit inslapen voorkomen kunnen worden en heb ik dat ook aangegeven, vrijwel tot in den treure, het is vrij frustrerend om te zien dat ik op een zeer nare manier gelijk had, had liever ongelijk gehad.

Maar goed, deliana, blader hier maar snel aan voorbij, je hebt echt je best wel gedaan op jouw manier en ik wil niet natrappen.

Jongejonge zeg. Waren we allemaal maar zo verstandig als jou. Post het vooral nog drie keer, dat je niet wil natrappen. Misschien dat we het dan geloven . Misschien had je even reiki moeten doen bij die dierenarts, jeweetwel, die er verstand van heeft en geen gezond beest laat inslapen .

Geen gezonde dieren laat inslapen, wat een bull zeg....

Is het hersenwerk van die kat dan bekeken, welnee, er worden dagelijks gezonde dieren met gedragsprobelmen ingeslapen, haal je kop uit het zand, zo ideaal is de wereld niet.

Sorry hoor dat ik geen kusje kroel idee heb na erg veel advies wat in de wind werd geslagen waardoor er naar alle waarschijnlijkheid een dier is doodgegaan waar dat onnodig was, dat er nu iemand zich verrotte rot zit te voelen terwijl er misschien wel een andere mogelijkheid was.

Als men niet wil dat ik het er verder over heb zou het misschien verstandig zijn om mij mijn hele korte en aardig beschaafde reactie te laten nadat ik het halve topic vol heb gekalt met advies in de hoop dat het iets zou helpen, afgebrand werd en nu zie dat er een dier dood is die ook wel herplaatst had kunnen worden.

je bent een drammer en je kan het niet uitstaan dat iemand een andere richting gekozen heeft dan die in jouw ogen ok is, ook al weet niet eens precies hoe en wat..

Ik kan het niet uitstaan dat er een kat dood is terwijl dat misschien helemaal niet had gehoeven.

DAAR baal ik van ja, noem me moeilijk, maar dat ben ik dan ook, fuck it.

Ik had zeer graag ongelijk gehad, had zeer graag gezien dat alles goed was gekomen op een totaal andere manier dan dat ik het zag, als het maar had gewerkt was ik zeer tevreden geweest, maar het beest is dood, jong en wel, dat terwijl het dier amper de kans heeft gekregen om het beter te doen.

Maar ik zeg wel niks meer, alleen kusje kroel is goed genoeg blijkbaar, je mag het er niet mee oneens zijn en balen dat een jong dier binnen een kort tijdsbestek gedood is.
Er is amper een maand overheen gegaan van proberen, zelfs de manier van de kattentherapeut heeft amper de kans gehad, herplaatsen is niet eens overwogen, rehabilitatie op een andere plek ook niet, een andere manier bekijken als het ene niet blijkt te werken ook niet.

Dat heeft geen donder met willen dat mijn manier gebruikt werd te maken, dat heeft alleen te maken met een dier graag zien blijven leven.

Maar ik hou al op, ga maar verder met kusje kroel en vergeef me dat ik heb geppogt na te denken over een oplossing voor deze kat en niet samen met jullie allen tevreden ben over haar dood.

"en niet samen met jullie allen tevreden ben over haar dood"

anders sla je even door naar de dramatische kant zeg

Zie je anders niets zeggen over dat het misschien idd anders had gekund, liever noem je mij een drammer die het op haar manier wil en niet anders...

Maar goed, ik heb nu toch teveel zitten gallen waar ik dat niet wilde doen, laat me teveel uit mijn tent lokken met mijn lapeloosheid...

Ik denk dat dingen misschien idd anders gekund zouden hebben MAAR ik ken de kat niet, ik ken de situatie niet dus hoe kan ik dan zo stellig zijn in bijvoorbeeld een mening dat niet alles geprobeerd is?

wie weet is die kat helemaal doorgedraaid, neem het voorbeeld van kim.. het gebeurt, dat weet jij ook.

En ja ik vind het vreselijk, zie mijn post: jeetje wat verschrikkelijk... of nam je meteen aan dat die sloeg op de arme TS?

nee op de situatie dus, ik ben dol op beesten en vind het verschrikkelijk als dingen verkeerd lopen maar soms gaat het zo...

Er is amper een maand overheen gegaan van proberen, dat alleen zegt al vrij veel.

Bij denken aan een echte kronkel in de kop kan eerst medisch onderzoek gedaan worden, ik was een tough love mafkees die het niet begreep, lijkt me bar sterk dat ze dat alsnog geprobeert heeft zonder het te melden(daarbij is het tijdsbestel zo kort dat welke manier dan ook niet echt een kans heeft gehad, probleemgedrag wordt wel vaker erger voor het beter wordt), herplaarsing was gewoon mogelijk geweest, heb zelf genoeg ervaringen met asielen om te weten dat vele ervan zeer lastige katten gewoon opnemen en proberen te rehabiliteren.

Deze quote zegt ook vrij veel naar mijn mening: Als het mijn beest was, had ik haar in laten slapen.

En ja ik nam aan dat dat op de ts sloeg, sorry voor mijn voorbarige conclusie, ik heb er gewoon de balen van als een jong dier wordt ingeslapen als dat waarschijnlijk(let op het waarschijnlijk!) voorkomen had kunne worden en er naar mijn mening best wat meer moeite gedaan had mogen worden om dit op te lossen, zelf of niet zelf door wegplaatsen, wat ik ook heb aangegeven, zie mijn berechten van als je denkt aan inslapen/wegdoen, doe dat beest dan snel weg naar een goede plaats.

heb je ook gelijk in maar je kan iemand niet jouw wil opleggen... iemand is vrij om te doen en laten wat hun goed dunkt... ook al denk jij er anders over..

Maar ik ben vrij om daar mijn mening over te hebben....
Verwacht van mij geen kusje kroel als ik het grondig oneens ben met hoe de zaken gelopen zijn, teveel ellende gezien, teveel gezonde dieren dood zien gaan terwijl het onnodig was om daar heel zacht mee te kunnen zijn.

weer die kusjekroel..

zucht.

Daarmee bedoel ik geen fut voor aardiger doen dan ik deed, ik deed mijn uiterste best om zo vriendelijk te blijven als ik maar kon, geen fut voor begrip, niet zozeer dat andere mensen kusje kroelen.

quote:

Op woensdag 30 juli 2008 07:53 schreef erodome het volgende:
Ik kan het niet uitstaan dat er een kat dood is terwijl dat misschien helemaal niet had gehoeven.

En jij weet dat goed omdat je zelf wat beesten hebt. Ben je een dierenarts? Heb je ervoor gestudeerd? Nee, je denkt dat je het beter weet. En ik weet niet naar wat voor dierenartsen jij gaat, maar MIJN dierenarts laat inderdaad geen gezonde beesten inslapen nee. Als een beest niet te handhaven is zal hij zeker voor de optie gaan om het beest een ander plekje te geven. Of moet ik me nu druk gaan maken dat mijn dierenarts een echte kattenmoordenaar is, omdat jij met een of ander waanidee in je hoofd zit? .

Ik ben een paraveterinair, ik heb vele jaren asielwerk gedaan, vele katten gerehabiliteert, van wildvangkittens tot zwaar getramatiseerde katten, heb me meer dan verdiept in gedrag.
Heb zoals dat paraveterinair als zegt een opleiding gehad in dierverzorging en veterinaire ondersteuning met daarbij ook gedrag e.d.

Ben niet zomaar een katteneigenaar, heb vele honderden katten onder mijn handen gehad, als paraveterinair, als verzorger, als iemand die ervoor zorgte dat een kat alsnog herplaatst kon worden, heb heel erg vee probleemkatten in mijn handen gehad, 7 jaar vrijwilligerswerk in het asiel met alle probleemkatten van dien, als dierenartsassistente die mag assisteren bij operatie's, heb ook nog echt gewerkt in asielen.

Ik heb zelf, in eigen huis een 50 tal katten opgevangen en terug de maatschappij ingebracht, fleskittens opgevoed, wildvangkatten normaal gemaakt, agressieve katten geholpen.

Heb mee dan zat gezien, eerste hand ervaringen, weet verdomde goed dat er dagelijks dieren worden ingeslapen omdat hun gedrag niet goed is, zonder medische reden erachter.
Zonder kijken naar het hersenwerk e.d. kan je gewoon niet met zekerheid stellen of ee dier een kronkel had, wil je daar zekerheid over hebben dan is of vooronderzoek nodig, of een autopsie achteraf, niet gewoon een aanname aan de hand van lastig dood te spuiten zijn, katten willen wel vaker kastig zijn.

Zo heb ik een kat op schoot gehad die een heel naar ongeluk had gehad, achterpoten waren letterlijk weg, beest was helemaal bij, ook al had het extreem bloedverslies gehad en zelfs een spuit letterlijk in het hart duurde lang.

Ik ben bij vele dieren geweest die ingeslapen werden, van zieke dieren tot gezonde dieren met gedragsproblemen, ee dierenarts is GEEN gedragsspecialist en hoedt je voor de dierenarts die daar vlotjes uitsraken over doet!

Is dat genoeg voor je om te kunnen zeggen dat dit MISSCHIIEN niet had gehoeven?
Dat er best wat meer tijd in had mogen zitten dan een kleine maand?

Nee, dat is het niet. En een kleine maand is bijzonder lang als je elke dag op je hoede moet zijn voor een aanvallende kat. Een wilde kat die agressief is, gedraagt zich héél anders dan een kat waarmee iets mis is, dat zou jij ook heel goed moeten weten. Door alleen een kat niet aan te kijken krijg je hem echt niet tam als er kortsluiting in zijn hoofd ontstaat .

Maargoed. Ik heb hier geen zin meer in. Jij hebt gelijk joh. Als mijn kat een keer ziek wordt, bel ik jou wel, in plaats van de dierenarts. Want daar heb je niks aan, als ik jou mag geloven .

Ik zeg niet dat je niets aan de dierenarts hebt, ik zeg dat een dierenarts niet kan zeggen wat er mis is zonder een gedegen onderzoek en dat het geen gedragsspecialist is.
Medische redenen kunnen onderzocht worden, gedrag kan opgelost worden.

Je kan niet zeggen dat een dier een kronkel heeft aan de hand van hoe hij insaapt, je kan dat zeggen door het dier medisch te onderzoeken.

En ja ik weet dat een wilde kat anders is dan een tamme agressieve kat, die eerste is veel makkelijker op te lossen, want die is bang en neem de angst weg en de agressie zal wegvallen.
Ik heb ook zwaar getraumatseerde katten gehad die daardoor erg agressief waren, overdreven defensief.

Een kleine maand is bijzonder kort om een probleem op te lossen, ik weet dat het heel intensief is, heb niet voor neits ook geadviseerd een plek te zoeken waar die tijd wel genomen kon worden als ze het zelf niet zag zitten.

Dat jouw kat misschien een echte kronkel had betekend nog niet dat elke kat die agresief wordt dat ook heeft, sterker nog, kronkels in de kop, echte kronkels komen gewoon niet zovaak voor.
Ik heb vele katten onder handen gehad, de meest agressieve tamme katen waren verwende nesten die ook nog eens snerterig onzeker waren, zeer snel hoog in irritatie zaten en dan ontlofte, zichzelf zo druk maakte dat het gewoon soms ontplofte ook al deed het mens daar weinig aan om het te veroorzaken.

Dan heb je ook nog de typjes die jaoers zijn e.d., daardoor zwaar frustie worden en frustratie afslaan/afbijten, pogen te dwingen en te doen, die echt hels kunnen worde als de dingen niet gaan zoals ze willen, vaak een combi van de boel willen bepalen en onzekerheid.

Een echte bange kat is heel erg makkelijk op te lossen, want die valt niet aan als da niet hoeft door ruimte te geven, niet te confronteren, zeg niet dat het makkelijk is om daar een leuke schootkat van te maken, maar de agressie van een echt bange kat is dodelijk simpel op te lossen, van de voorgaande typjes is dat wat lastiger.

De dierenarts is trouwens niet gebeld om het dier te bekijken in deze, maar om het dier af te maken, wat echt dagelijks geeurt met dieren met ernstige gedragsproblemen, wat voor roze wolk idee jij er ook van hebt.

Sinds ik een kind heb vertoont mijn moeder ook ernstige gedragsproblemen. Weet je wat? Ik neem haar de volgende keer gewoon mee naar de dierenarts, kijken of hij haar een spuitje wil geven, als ie dat toch nodeloos doet de hele dag .

Paraveterinair is niets meer dan een dierenarts assistente, ( die bull heb ik ook ) en dat maakt je nog geen gedrags deskundige.
Leuk dat je allemaal debiele poesies hebt opgevangen, ook daar kan ik over meepraten, maar als ik iets heel duidelijk heb ondervonden, dan is dat wel dat je een tumor en zeker die in de hersenen door bepaalde gedragingen als indicatie kunt aangeven.
Waarom; omdat de kortsluitingen die dan plaatsvinden bepaald gedrag veroorzaken. Gedrag wat middels andere therapieen niet herstelbaar blijkt.
Zo'n kat is uit geprocedeerd en kan nog maar 1 kant op > spuit. Operatief is er nauwelijks iets aan te doen en de overlevingskans nihil. Een paar duizend euro besteden aan zo'n operatie is ook gestoord, want de levensverwachting is zeer mager en recidive van de tumor is ook zeer waarschijnlijk.

Ero; je bedoelt het goed, maar je weet van achteren niet hoe je van voren leeft. Soms vraag ik me af wat je snuift, want je bent TE hippie voor deze planeet.
En als jij het zo goed wist, waarom ben jij dan niet kosteloos die kant opgegaan en heb jij die kat onder je hoede genomen?

Achteraf zeuren dat je gelijk had en er ondertussen geen flikker aan doen behalve suggestieve tips geven vanachter je bureau-stoel is opmerkelijk.
Een echte redder is niet passief agressief.

Ik ben gezien de diagnose van de DA niet verwonderd. Het hele plaatje klopt en wijst in die richting. Ik geloof oprecht dat ze de poes en haar mooie dochter een hoop ellende heeft bespaard.
Katten worden niet ineens gek en zeker niet ongecontroleerd.

quote:

Op woensdag 30 juli 2008 19:03 schreef k_i_m het volgende:
Sinds ik een kind heb vertoont mijn moeder ook ernstige gedragsproblemen. Weet je wat? Ik neem haar de volgende keer gewoon mee naar de dierenarts, kijken of hij haar een spuitje wil geven, als ie dat toch nodeloos doet de hele dag .

Ik heb ook zo'n moeder. Misschien krijgen we volume korting?

quote:

Op maandag 23 juni 2008 19:33 schreef Deliana het volgende:


Ik snap gewoon niet hoe zo'n lief beest ineens in een duivel is veranderd.

Het eerste wat bij me opkomt is : hersentumor?!

_{*mompelt iets over mosterd na de maaltijd}

[ Bericht 8% gewijzigd door Vivi op 30-07-2008 20:04:00 ]