quote:
Op woensdag 30 juli 2008 14:58 schreef -moi- het volgende:Heb netwerk van gister bekeken en het is toch wel echt heel erg. Het is dom van mensen als ze hun hoop in astrotv leggen en 100x bellen, maar het gaat wel om psychisch minder stabiele mensen die die onzin geloven die verkondigd wordt.
Netwerk had getest met hoeveel keer bellen je in de uitzending zou komen, en terwijl de presentatrice echt letterlijk zegt dat er niemand aan het bellen is en je zeker in de uitzending komt als je NU belt, waren ze na 40x proberen er nog niet doorheen gekomen

dat is 40x 1,30 euro... nou tel maar op.. en astrotv maar blijven verkondigen dat er niemand is die belt en dat je er zo doorheen komt.. dat is natuurlijk gewoon oplichterij..
Ik zou me doodschamen als ik die presentatrice judith zou zijn.. die 'paranormalen' daar zijn gewoon geschift..
Moet je mensen op alle vlakken tegen zichzelf in bescherming nemen?
Iemand voor de gek houden is ook de natuur. Het is maar hoe je het bekijkt. Neem nou de orchidee. Bepaalde orchideeën zijn zichzelf in de loop der tijd zo gaan vormen dat ze bepaalde uiterlijke kenmerken overnamen van insecten. Op die manier denken mannetjes insecten dat het hier om een vrouwtje gaat. Als het mannetje dan een poging doet te paren krijgt hij stuifmeel op zich en zo helpt hij met de bestuiving van bepaalde planten. Die insecten worden keer op keer bedrogen. Teleurstellingen horen ook bij het leven.
Waar dit op slaat? Ik weet het ook niet. Het klonk alleen wel leuk.
Nog zoiets zijn die seksreclame's. Die werden blijkbaar ook gezien als oplichting, want tegenwoordig moet men in beeld vermelden dat het niet om echte relatieprofielen gaat, maar om fictieve profielen. Ondanks al deze maatregels zijn deze reclames nog altijd op televisie. Er zijn dus nog ontzettend veel mensen die hier in trappen. Hoe ver moet je gaan om die mensen in bescherming te nemen? Ik blijf het een erg moeilijk punt vinden.
Aan de ene kant is het oplichting van de bovenste plank. Aan de andere kant is het een slimme marketingtruc.
Zou Astro Tv wel mogen bestaan als ze precies dezelfde service aanbieden alleen dan niet beweren dat het in de sterren te lezen is? Stel dat ze bij Astro hun beweringen aanpassen. Dat ze advies, een luisterend oor en voorspellingen aanbieden die gebaseerd zijn op de psychologie van de mens. Met de juiste marketing krijg je diezelfde mensen ongetwijfeld zover dat ze blijven bellen. Alleen het magische en mysterieuze is er dan vanaf wat wel een aantal klanten zal kosten. Dan kan niemand meer beweren dat het allemaal leugens en onwaarheden zijn die er worden verkondigd.
Het enige waar men dan nog over kan vallen is het feit dat je zoveel moeite moet doen om erdoorheen te komen. Is dat alleen al een reden om het te verbieden? Er is dus geen toekomst voor programma's waar naar de studio gebeld moet worden? Of mag het alleen als er een directe verbinding is waardoor je gelijk doorkomt als ze niet in gesprek zijn?
Waar leg je de grens tussen marketing en oplichting? Zijn telemarketeers oplichters, omdat ze alleen de positieve kanten van het verhaal vertellen waardoor je ineens voor langere tijd dan geplant aan een abonnement vastzit dat gebreken blijkt te hebben? Zijn verkopers/aanbieders van alternatieve geneesmiddelen en/of geneeswijzen oplichters omdat hun middel nooit bewezen is? Zijn politici oplichters als ze niet waarmaken wat ze in hun campagne beloofd hebben? Is Leen van Frisia een bedrieger, omdat hij lenen zo mooi doet voorkomen?
Zou je bovenstaande praktijken allemaal moeten verbieden of aanscherpen? Of de Frolic reclame... Waar men in de reclame doet voorkomen alsof een dalmatiër na het eten van de hondenbrokken gekleurde stippen krijgt... Is dat ook puur bedrog?
![]()
Nogmaals. Mensen later zich graag bedriegen. Ze doen dit in grote mate toch zichzelf aan. Ze zijn zelf verantwoordelijk voor de dingen die ze doen. Ik kan er absoluut niet tegen dat ze zichzelf in de slachtofferrol proberen duwen. Men voelt zich bedrogen en gebruikt terwijl ze zelf de ene na de andere misstap begaan. Op een gegeven moment houdt het gewoon op. De overheid kan je niet bij elke stap die je zet aan de hand meenemen. Er is nog altijd iets als eigen verantwoordelijkheid.
Verder vind ik wel dat de overheid bepaalde dingen aan mag pakken hoor. Het ging er alleen even om dat men zich tegenwoordig zo graag slachtoffer voelt. Dat moest er even uit.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."