broertje van vriendin ontspoord, niemand doet wat.

Die ouders moeten een deal maken dat hij mag computeren en tv kijken als hij naar een psych gaat. En anders de stekker eruit. Maar goed, dat is een taak van de ouders. Lijkt me niet dat jij en je vriendin hier veel aan kunnen doen.

Je hebt het eerst voornamelijk over hoe jij het vindt, en vervolgens vraag je wat 'jullie' kunnen doen. Hoe denkt je vriendin hier over?

Lekker voorbeeld geeft die vader om zijn kast uit het raam te flikkeren Maar goed, hij is 19 dus, gewoon hem de deur uit zetten. Wat niet jullie verantwoordelijkheid is maar die van jouw schoonouders. Niet mee bemoeien dus, zij tolereren hem blijkbaar nog wel.

Laat die jongen gewoon WoW ( ) doen man kan ie its bereiken wat ie normaal nooit zou kunnen. Wat is z'n gamenick trouwens en welke server ?

WoW. Typisch...

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 01:58 schreef Beroepsgokker het volgende:
Oke hier de situatie. Het broertje (19jaar) van mijn vriendin is ontspoord.. Wat hem bezielt weet ik niet, maar hij is totaal de weg kwijt. Hij heeft geen vrienden, enkel een paar van WoW (online spelletje) en heel af en toe spreekt hij daar ook mee af. Ik ken die jongens niet, heb ze nooit gezien dus geen idee wat voor gasten dat zijn. Hij doet de hele dag niks anders dan spelletjes spelen, tv kijken en op bed liggen, zijn kamer is bijna nog erger dan een vuilnisbelt. Tot voor kort ging hij nog naar school (MBO) maar ook daar is hij mee gestopt en hij wilt gaan werken..
Haar ouders hebben zelf van alles geprobeerd, maar weten er ook geen raad meer mee. De buitenwereld weet hier niets vanaf.. Ik heb ze geadviseerd om hulp te zoeken, maar ze zijn dat niet van plan. Haar vader was laatst zo pissig op hem dat hij zijn kledingkast door het raam heen heeft gesmeten... (schade ruim 1500 euro).

Hij is ooit aan onderzoek geworpen (toen hij 12 was) en daaruit bleek dat hij een vorm van faalangst heeft.

Ik probeer met hem te praten (hij vind mij ook maar een sukkel trouwens, zoals hij alles vindt), maar ik kom er niet doorheen. Met zijn ouders praat hij ook nooit.

Iemand een idee wat mijn vriendin en ik hieraan kunnen doen? Ik voel me er gewoon rot over dat haar broertje naar de klote gaat, hij heeft echt nodig hulp nodig, maar hoe???? Kijk als het mijn eigen kind was dan had ik hem met handboeien naar de psycholoog getrokken, maar ik als "buitenstaander" kan hier niet zoveel mee en mijn vriendin ook niet.

hoe was hij een jaar geleden bijoorbeeld......

was ie toen gewoon ''normaal'' ?

misschien is er iets ergs gebeurd waar hij niet over wil/kan praten?

zo niet heeft ie misschien gewoon een schop onder zijn kont nodig om weer normaal te doen, want een kledingkast door het raam gooien is wel een beetje té........

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 02:06 schreef Morwen het volgende:
Lekker voorbeeld geeft die vader om zijn kast uit het raam te flikkeren

Inderdaad.... Maar ja laat hem lekker gaan werken als dat is wat hij wil. Gewoon binnen drie maanden een baan en kostgeld betalen of het huis uit. Soms moet je je gewoon niet voor de gek houden, omdat jij een opleiding wil, hoeft niet iedereen dat te willen. Laat hem maar lekker werken voor zijn geld, je kunt hem altijd ondersteunen als hij daar over twee jaar op terug komt.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 02:15 schreef Elfletterig het volgende:
Misschien - heel simpel - gewoon eens meenemen de échte wereld in? Een keertje samen iets gaan doen, hem eens meeslepen als je uitgaat, wat dan ook. Verder moet die jongen natuurlijk ook van zijn ouders een schop onder kont hebben en teruggestuurd worden naar school.

Precies.
Is er ooit wel iets leuks gedaan met die jongen? ZIjn ze wel eens op vakantie?
Als ze hem binnen laten kluisteren, zal hij nooit beter weten.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 05:27 schreef fotostarter het volgende:
Precies.
Is er ooit wel iets leuks gedaan met die jongen? ZIjn ze wel eens op vakantie?
Als ze hem binnen laten kluisteren, zal hij nooit beter weten.

Waarom moet hij op zijn 19e terug geschopt worden naar school?

Laat hem lekker zijn eigen weg zoeken, het is echt niet zo dat een opleiding alle problemen laat verdwijnen.

Echt veel kan je niet doen, je bent tenslotte geen familie, en ook geen vriend van hem, je betn alleen de enige die het probleem opmerkt. Je vriendin is dus degene die er met haar familie over moet praten.

Een van mij vrienden heeft ook ene tijdje zo geleefd, zat eigenlijk constand achter zijn pc of lag in zijn bed, als de klok 6 uur aangaf wist hij nogsteeds niet of dat nou in de ochtend of in de avond was.
Echt tot m doordringen lukte niet, tot zijn ouders besloten alle sponsoring stop te zetten, en hij ineens voor zichzelf moest gaan zorgen. Pas toen kwam hij er achter wat hij eigenlijk aan het (niet)doen was.
Met als resultaat dat hij zelf netjes een baatje zocht en wow account de deur uit deed, en inmiddels weer gewoons studeert en een enigsinds normaal leven heeft.

Denk dat hij zelf eerst de realisatie nodig heeft dat het zo niet langer kan. Dat geld voor hem, maa rook voor zijn ouders. Die zitten waarschijnlijk nog een beetje in de ontkennigsfase, en hopen dat het snel weer over gaat. Daarna kunnen zijn ouders ingrijpen, of hij kan zelf hulp zoeken. Een psycholoog of maatschappelijk werk oid kan helpen, of hem het huis uit kicken en zelf voor zijn eigen leven laten betalen(laatste reddingsmiddel van veel ouders)

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 06:24 schreef Brizo het volgende:

Denk dat hij zelf eerst de realisatie nodig heeft dat het zo niet langer kan.

Inderdaad, meestal duurt dit echt niet de rest van iemands leven en op je 19e heb je nog niet alles vergooit hoor als je een jaartje niets doet Hij moet zich gewoon op een dag realiseren dat hij met een virtuele wereld zijn 'echte leven' aan het ontlopen is, maar krampachtig tegen hem in proberen te praten zal toch niet helpen. Hij zal vinden dat jullie hèm namelijk niet begrijpen.

Sorry TS, ik vind je een beetje een zeikert, waar bemoei je je eigenlijk mee? Laat die mensen het lekker zelf uitzoeken, als zijn ouders hem zat zijn schoop ze hem echt het huis wel uit, getuige de reactie van de vader mbt de kledingkast hebben ze daar geen moeite mee.

Bemoei jij je lekker met je vriendinnetje, tussen dit soort familie gezeik wil je echt niet in komen te zitten. Bovendien bestaat de kans dat als jij haar broertje teveel afzeikt zij en haar ouders jou dit (terrecht) kwalijk gaan nemen.

Game verslaving... een mooi S&M onderwerp

Een paar rammen op z'n harses heeft ie nodig. suc6!

Hij is gewoon een laatbloeiende puber. Komt wel goed binnen 10 jaar.

http://www.smithandjones.nl/?gclid=CPTNwbSNxpMCFRSb1Qod5DKhBw

suc6!

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 05:58 schreef Stone2211 het volgende:

[..]

Waarom moet hij op zijn 19e terug geschopt worden naar school?

Laat hem lekker zijn eigen weg zoeken, het is echt niet zo dat een opleiding alle problemen laat verdwijnen.

Ik heb het niet eens over een opleiding..
Leer lezen.

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 09:45 schreef fotostarter het volgende:
Ik heb het niet eens over een opleiding..
Leer lezen.

Je reageert op de post van Elfletterig met: precies...

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 02:06 schreef Morwen het volgende:
Lekker voorbeeld geeft die vader om zijn kast uit het raam te flikkeren

Dit dus idd

En hoezo nou ontspoort, van wat ik zo lees valt t wel mee hoor. Hij heeft gewoon net als zoveel jongens van rond die leeftijd geen idee wat hij precies wilt doen en voornamelijk interesse in gamen...komt wel goed hoor

Zoals hierboven ok al ergens gezegd is, neem hem eens mee ergens naartoe, als is t maar naar de bioscoop of een terrasje ofzo

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 09:49 schreef Stone2211 het volgende:

[..]

Je reageert op de post van Elfletterig met: precies...

Ja met het idee, dat ie is iets anders moest doen als zichzelf opsluiten.
Excuses voor mn botte opmerking.

Fijne maandag nog eej!

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 09:57 schreef fotostarter het volgende:
Ja met het idee, dat ie is iets anders moest doen als zichzelf opsluiten.
Excuses voor mn botte opmerking.

Fijne maandag nog eej!

Komt goed hoor...

Waar bemoei je je mee? en ja het is een late puber... gaat wel weer over ... als hij elke morgen aan zijn shift in de fabriek mag beginnen... dan zal hij snel terug aan het studeren zijn

Tja, het zijn uiteindelijk evengoed de ouders die het gedrag van die jongen faciliteren.....

kunnen ze wel boos en geweldadig worden en dan voor 1500 euro schade veroorzaken... als die jongen echter verder de hele dag ook op zn bed 'mag' blijven liggen en kennelijk geen enkele eigen verantwoordelijkheid krijgt, zal hij ook nooit leren zijn eigen gedrag te verbeteren.

Ik vermoed eerder dat het probleem niet enkel van die jongen zelf is, maar ook een relatieprobleem 'binnen' het gezin zelf, de opmerking dat 'niemand buiten het gezin er van weet' doet vermoeden dat ook de ouders zich ervoor schamen en die jongen zélf ook 'verborgen' houden voor anderen... feitelijk doen ze dus precies datgene fout (ze schamen zich ook voor hun zoon en 'verstoppen' hem, net zoals hij zichzelf verstopt) wat ze hem ook aanrekenen.

Dat gaan werken is helemaal zo'n slecht idee nog niet. Na een jaar heeft ie de perspectiefloosheid daarvan wel door, en kan ie misschien wel gemotiveerd nog eens een school of studie oppakken. En in ieder geval houdt ie er wat regelmaar aan over en komt ie wat onder de mensen.

En ja, dat verberggedrag van het gezin is natuurlijk ook niet erg snugger, dus verklarend.

Ten eerste: Het is niet jouw probleem maar van de ouders.
Ten tweede: Het is het probleem van die ouders en niet van jou.

Ok, je ziet wel dat er een probleem is en je wilt het niet de rug toekeren. Da's lovenswaardig.
Maar die ouders gaan toch niet accepteren dat jij hen opvoedadvies gaat geven? Sorry, maar voor hen ben jij zelf een kind en niet een gelijke.

Wel goed dat je herkent dat er een probleem is, maar je zit niet in een positie dat jij er iets aan kunt doen.

Wat je kunt proberen:
- Niet om die ouders heen zelf een diagnose stellen en oplossingen verzinnen.
- Eerst bij die ouders informeren. Twee dingen: Kennen zij het fenomeen Internetverslaving? En twee: Denken zij dat zij misschien een voorbeeld uit hun nabije omgeving kennen?
Als het antwoord twee keer Ja is kun je verder. Anders moet je gewoon ophouden.

- Als die ouders een houding hebben van 'ja het is een probleem maar wat kunnen wij er aan doen' kun je ze eens wijzen op de mogelijkheden die een router biedt.
Een Linksys WRT54GC kost 30-40 euro en kan specifieke PCs op specifieke tijden op het internet laten.
Bijvoorbeeld maximaal 30 minuten per dag, tussen 19:30 en 20:00.

Ik weet dat het een messteek is ,maar je kan ouders een in zijn wow account een parent control laten zetten ,waarmee hij bepaalde tijd mag spelen met een maximaal duur ervan. Het is heel kinderachtig enzo ,maar het helpt best veel. (als hij ze wachtwoord niet geeft zijn genoeg manieren om er achter te komen

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Genoeg over wow (het is een leuk spel)

Zorg ervoor dat hij onder de mensen komt , ga sporten met hem. Neem hem een keer mee (as hij ze rijbewijs kan nog ene makkelijk bob zijn). Als je echt het probleem op wil lossen, zorg ervoor dat je vriendin nog wel Nummer 1 blijf en niet haar broertje (de eerste tijd is toch geen dankbaar werk).

Ga de ouders er zeker net mee lastig vallen , de voelen ten eerste aangevallen en beschermen (terecht of niet ) het kind

Niets is irritanter als iemand die jou komt zeggen dat je hulp nodig hebt. Zeker als man zijnde.

Hij moet het zelf realiseren.

Ik zou een goed gesprek met hem proberen te beginnen om te achterhalen waarom hij WoW leuker vind dan 'de echte wereld'. Moet toch iets gebeurt zijn dat hij voor WoW kiest. Kennelijk heeft hij leukere ervaringen in WoW dan in het echte leven en kiest hij daarom steeds weer voor WoW.

Kan ook zijn dat hij na een tijd overdosis WoW er vanzelf mee stopt, pas er dan op dat hij dan niet voor een andere MMORPG gaat (dus dat hij WoW vervangt voor 1 van de vele andere).

Faalangst en de combinatie met WoW is moeilijk aangezien je met WoW altijd je doel kan bereiken zolang je er maar veel tijd in steekt en dus (bijna) niet kan falen. Wat wel helpt is af en toe dingen doen met die jongen, gewoon op vriendschappelijke basis als hij daar ook maar enige intresse in heeft maar meer kan je niet doen. Hij moet zelf zijn leven gaan ontdekken. Zodra hij dat doet zal hij zich langzaam beter gaan voelen.
Een sport of andere hobby kan wonderen doen. Het liefst een waar die andere mensen door gaat ontmoeten.
Ik weet niet hoe zijn financiele situatie is maar als zijn ouders bijv. zijn WoW account betalen kunnen ze daar als voorwaarde tegen stellen dat die een sport gaat beoefenen, een naar zijn keuze maar wel een waar je contact met andere mensen hebt (hoeft dus niet perse voetbal of en andere teamsport zijn).

quote:

Oke hier de situatie. Het broertje (19jaar) van mijn vriendin is ontspoord.. Wat hem bezielt weet ik niet, maar hij is totaal de weg kwijt. Hij heeft geen vrienden, enkel een paar van WoW (online spelletje) en heel af en toe spreekt hij daar ook mee af. Ik ken die jongens niet, heb ze nooit gezien dus geen idee wat voor gasten dat zijn.

Wat is hier mis mee?? ik spreek al sinds mijn 16e (ben nu 22) af met mijn clan genoten van tientalle games. zijn echt niet allemaal nerds zitten allemaal gewoon studenten die op mavo/havo/vwo en inmiddels allemaal hbo/uni etc ....

ik weet niet wat jij ontsporen noemt maar dat ligt niet daar aan. Overgens als hij je niet zo erg mag moet je hem gewoon met rust laten... hij is verdomme 19...

serieus als het vriendje van mijn zusje naar mij toe kwam om over mijn problemen sla ik hem de deur uit... gelukkig kan ik wel redelijk goed met em opschieten.... (beter dan met me zusje :p)

quote:

Op dinsdag 27 mei 2008 10:34 schreef Roquefort het volgende:
Dat gaan werken is helemaal zo'n slecht idee nog niet. Na een jaar heeft ie de perspectiefloosheid daarvan wel door, en kan ie misschien wel gemotiveerd nog eens een school of studie oppakken. En in ieder geval houdt ie er wat regelmaar aan over en komt ie wat onder de mensen.

En ja, dat verberggedrag van het gezin is natuurlijk ook niet erg snugger, dus verklarend.

Het hielp voor mij.

Die ouders hebben zat pressiemiddelen; breng ze er van op de hoogte:
* Geld.
* Woonruimte.
* Internet.
* Voedsel.
* Iedere dag als zij aan hun werk beginnen, de zoon's kamer binnenkomen en zeggen: 'wat een bende. ik ga aan het werk; wat ga jij vandaag doen?'

Als je dit al ontsporen noemt...

Overgens TS hoe oud ben je zelf? ik bedoel ten opzichte van het broertje van je vriendin? (en hoe oud is je vriendin?

Probleem is dat je geen buitenstaander bent.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 16:14 schreef Loire het volgende:
Probleem is dat je geen buitenstaander bent.

juist, en een jonge vent van 19 zit er niet op te wachten dat de iets oudere vriend van zijn zus als tweede vader gaat optreden....

althans ik had al moeite als mijn vader zo op m'n huid zat van mijn doen en laten... laat staan als de vriend van me zusje er mee zou gaan bemoeien

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 16:39 schreef l3laster het volgende:

[..]

juist, en een jonge vent van 19 zit er niet op te wachten dat de iets oudere vriend van zijn zus als tweede vader gaat optreden....

althans ik had al moeite als mijn vader zo op m'n huid zat van mijn doen en laten... laat staan als de vriend van me zusje er mee zou gaan bemoeien

het is niet de bedoeling van beroepsgokker om hemm te gaan heropvoeden, ts wil alleen weten wat hij dan wel kan doen. vrij weinig dus, omdat het broertje er toch echt zelf achter moet komen.

quote:

Op woensdag 28 mei 2008 19:38 schreef Beroepsgokker het volgende:
Ben vorig jaar met hem een paar dagen in Londen geweest (op kosten van zijn ouders). Was wel leuk, maar hij kan gewoon moeilijk contact maken met anderen, loopt constant achter mij aan in de kroeg enzo. Op een gegeven moment gingen we eten en stappen met wat leuke mensen die we daar tegenkwamen, en dan is hij gewoon erg stil. En dus doelwit van domme grappen (waardoor hij zich nog slechter gaat voelen denk ik).

Dus zonder enig probleem vreemde mensen aanspreken is normaal voor jou? Het gros van de mensen heeft moeite met het aanspreken van compleet vreemde mensen. Daarvoor uitgelachen worden heeft meer te maken met de flauwe gesprekspartners, me dunkt.

quote:

Ik probeer hem te begrijpen maar kan er niet bij met mijn hoofd dat iemand de hele dag op bed kan liggen/zitten. Hij zit daar gewoon weg te kwijnen, enorm zonde. 19 jaar is juist de leeftijd om met vrienden te stappen en lol hebben, dat mist hij.

Jij bepaald voor hem wat leuk is? Sommige mensen hebben meer slaap/rust nodig dan anderen.

Ik vind je beeld van wat 'normaal' moet zijn erg egocentrisch. Jij wil hem te hard veranderen, maar wil hij wel veranderen? Misschien voelt hij zich best zo.

Enigzins bekende situatie.

Zelf heb ik ook op een middelbare school gezeten waar ik niemand kende. Ik woonde ook een heel eind van school af. Dit zorgt er wel voor dat je minder snel mensen bij jou thuis uitnodigt. Toch zou dit niet hoeven te betekenen dat je verder geen vrienden zou hebben. Ik heb altijd veel vrienden gehad en sprak dan gewoon bij hun thuis af in plaats van bij mij.

Hij zit doelloos thuis, omdat hij niets beters te doen heeft. De hoofdreden is dat hij niets beters te doen heeft. Hoewel het voor hem nu kan lijken alsof WOW de hoofdoorzaak is. Op school had hij niet het idee nuttig werk te doen of had hij het absoluut niet naar zijn zin. Vrienden of sporten doet hij verder niet aan.

Jij bent de vriend van zijn zus. Ook al ben je al met hem op vakantie geweest en dergelijke jij bent niet de juiste persoon om dit probleem aan te pakken. Dat zijn de ouders. Laat de ouders het op de een of andere manier onmogelijk maken dat hij nog WOW speelt. Ik acht de vader toch wel in staat dit vol te houden als ik hoor dat hij al met kasten aan het gooien is. Hij zal vast moeilijk gaan doen, maar daar moet je natuurlijk niet aan toegeven. Er staan hier genoeg manieren om WOW onmogelijk te maken. Daar heb ik verder geen verstand van.

Wat jij ook ziet zie ik ook. Hij heeft het in zich om een betere opleiding te genieten dat hij nu heeft. Hij woont nog thuis en heeft verder weinig contact met de buitenwereld. Zijn ouders zijn volgens mij nog prima in staat hem terug naar school te sturen. Het moet hem duidelijk worden dat hij niet de rest van zijn leventje kan teren op het geld van pa en ma. Dus eerst WOW eruit. Na een tijdje zal hij ook wel in gaan zien hoe nutteloos hij bezig was.

Vervolgens zou ik hem ervan proberen te overtuigen dat een sportclub wellicht een goed idee kan zijn. Een teamsport welteverstaan. Vrienden maken is hij misschien niet zo sterk in, maar dat komt vanzelf. Een sport maakt dat alleen maar makkelijker. Hockey of voetbal zijn hier goed geschikt voor. Dit zou jij eventueel wel kunnen doen. Hem entausiast maken voor een sport. In dit opzicht is hij misschien meer vatbaar voor jou dan voor zijn ouders.

Het lijkt me een goed idee dat de ouders dit regelen. Als hij weet dat de ouders dit doen omdat jij het hun hebt geinstrueerd zal hij er minder vatbaar voor zijn. De ouders moeten het hem niet allemaal te makkelijk maken.

Miss zet zn puberteit wat laat in kan best...toen ik 19 was stopte ik ook met school(wel havo afgemaakt) en ging ik werken. Elk weeknd helemaal van god los..tis toch goed gekomen bijna afgestudeerd enz..wat ik wil zeggen is dat het net zo goed een fase kan zijn

quote:

Vervolgens zou ik hem ervan proberen te overtuigen dat een sportclub wellicht een goed idee kan zijn. Een teamsport welteverstaan. Vrienden maken is hij misschien niet zo sterk in, maar dat komt vanzelf. Een sport maakt dat alleen maar makkelijker. Hockey of voetbal zijn hier goed geschikt voor. Dit zou jij eventueel wel kunnen doen. Hem entausiast maken voor een sport. In dit opzicht is hij misschien meer vatbaar voor jou dan voor zijn ouders.

haha, serieus als jullie niet weten wat een guild/clan voor een goede vriendschappen kan op bouwen ook al zie je elkaar niet zo vaak dan moet je gewoon je mond houden.

je kan die jongens toch niet eens dwingen tussen de hockey kneuzen te gaan lopen of de voetbal sjonnies

Als ie zelf inziet dat ie een probleem heeft dan kun je hem pas helpen. Lijkt me logisch dat zijn ouders hem geen zakgeld enzo meer geven.

Zo met antwoorden van TS snap ik het probleem nog veel minder.

Laat die jongen gewoon zijn ding doen en bemoei je er niet mee, het is aan zijn ouders hem tot de orde te roepen, mocht dat al nodig zijn trouwens want volgens mij valt het allemaal wel mee.

Hij is niet net als jij, boeiend, je kan niet de hele wereld veranderen.

quote:

Op donderdag 29 mei 2008 09:51 schreef l3laster het volgende:

[..]

haha, serieus als jullie niet weten wat een guild/clan voor een goede vriendschappen kan op bouwen ook al zie je elkaar niet zo vaak dan moet je gewoon je mond houden.

je kan die jongens toch niet eens dwingen tussen de hockey kneuzen te gaan lopen of de voetbal sjonnies

Haha we hebben een digitaal vriendje van je vriendin haar broertje gevonden

quote:

Op donderdag 29 mei 2008 10:04 schreef ivosnivo het volgende:

[..]

Haha we hebben een digitaal vriendje van je vriendin haar broertje gevonden

haha nee hoor...

ik heb alleen een tyfus hekel aan van die hockeykutjes met van die kraagjes omhoog en lange haren die de hele avond dat ze op stap gaan met 2 biertjes in de hand lopen... en nooit daadwerkelijk door zuipen want aan eind van de avond zijn het nog steeds de zelfde twee biertjes

Het is simpel, als jij je ermee gaat bemoeien ga je je mengen in de huishouding van een gezin waarvan je niet de heer des huizes bent. Dat kan alleen maar resulteren in zeer grote problemen voor jezelf en niemand gaat er iets mee opschieten. Ik zou je adviseren om alleen iets erover te zeggen als je ernaar gevraagd wordt en voor de rest begrip te tonen in de situatie.