Als zwanger worden/blijven niet zo gemakkelijk gaat (#43)

rottdog wat een dappere beslissing veel sterkte de komende tijd en wie weet wat de natuur zomaar nog voor je gaat doen, ik hoop daarop!

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 20:46 schreef Jose81 het volgende:


Nou... ik vind jou en Miss_Sly anders ook een voorbeeld hoor! Jullie altijd met die positiviteit... super! Ik had en heb daar altijd bewondering voor, hoor... hoe jullie tegen de dingen aankijken en erop reageren... Ik hoop echt zooo dat het jullie binnenkort ook lukt om zwanger te raken.. ik zou dat echt zo leuk/fijn/geweldig vinden, ik gun het jullie gewoon zo...

Daar sluit ik me helemaal bij aan....

NieTTus je klinkt inderdaad geweldig positief... keep the positive flow...

Miss, wat vervelend dat je de hele dag zo goed als alleen bent en Schaap pas laat thuis is.... ben blij om te horen dat het goed met je gaat en dat je weinig last hebt. Ik hoop dat je er snel weer bovenop bent

Hellen wat fijn dat je niet hoeft te temperaturen.

Rottdag wat een dappere en moedige beslissing Ik hoop dat de natuur vindt dat jullie ooit nog een wonder mogen krijgen. Hele dikke knuffel van mij

_{en jeetje wat posten jullie toch veel 's avonds dan lig ik al te slapen... , nou ja ook geen graadmeter, ik lig vaak al rond 9 uur te slapen en zit 's avonds helemaal niet meer achter de pc}

rottdog: sterkte, dat is geen makkelijke beslissing geweest...
geniet lekker van je wonder wat nu rondloopt bij je!!!!!

Rottdog, wat een dappere beslissing hoor, sterkte ermee

werd net gebeld door mijn gyn.
Eisprong was goed geweest, we gaan vanaf 1 aug weer voor de derde behandeling. Eerst weer 3 weken neusspray dan... en dan de injecties. Misschien nu met een verhoogde dosis.
Mocht het dan nog niet lukken, dan worden er eitjes bij me weggezogen, bevrucht en teruggeplaatst.
De pregnylbehandeling wordt hier dus maar 3x gedaan, voordat ze overgaan op een andere methode.
Ik was erg emotioneel na het telefoongesprek... moet er nog met mijn man over praten, die werkt nu....
Maar ben blij dat we verder kunnen in augustus.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 12:39 schreef wilmadonna het volgende:
werd net gebeld door mijn gyn.
Eisprong was goed geweest, we gaan vanaf 1 aug weer voor de derde behandeling. Eerst weer 3 weken neusspray dan... en dan de injecties. Misschien nu met een verhoogde dosis.
Mocht het dan nog niet lukken, dan worden er eitjes bij me weggezogen, bevrucht en teruggeplaatst.
De pregnylbehandeling wordt hier dus maar 3x gedaan, voordat ze overgaan op een andere methode.
Ik was erg emotioneel na het telefoongesprek... moet er nog met mijn man over praten, die werkt nu....
Maar ben blij dat we verder kunnen in augustus.

GOed nieuws dus.... ik heb wel een vraagje, waarom niet eerst IUI? Jullie moeten toch gewoon zelf vrijen 36-40 na de eisprong? Dat andere voorstel is al meteen IVF.

ze hadden wel heel snel verteld hoe het traject eruit zou zien, maar niet hoe vaak je zo'n behandeling mag ondergaan. Maar ja, het is allemaal ineens heel snel gegaan..ik ging eerst namelijk naar het ziekenhuis voor mijn uitstrijkje, had toen verteld over onze kinderwens, en omdat ik bijna 38 ben, is het ineens heel snel gegaan allemaal. Ik heb dus ook niet op een wachtlijst gestaan, hoewel ik betwijfel of dat er hier uberhaupt wel is.
(voor degene die later gekomen zijn, ik woon in zweden)
Hier vinden ze het kunstmatig insemineren niet goed... het liefst zo natuurlijk mogelijk, bovendien doen we het dan 2 a 3x (het klussen) en dan heb je meer kansen.
Ze zijn hier dus absoluut geen voorstander van kunstmatig de sperma invoeren....
Maar goed, dan gaat het ineens wel naar IVF....
Ach... ik vind het best zo, zal wel niet veel uitmaken of het nu natuurlijk ingespoten wordt of kunstmatig. Hoofdzaak is dat het niet pakt.... en ik hoop met deze laatste, derde poging dus wel.
Anders wordt het gewoon IVF.

Voordat we dit traject begonnen wilden we dat niet eigenlijk, maar ... ik heb nu zoiets van: ik wil alles proberen, want ik wil later niet terugdenken en zeggen: hadden we het toen maar gedaan.
Ik wil er gewoon alles uithalen wat erin zit zeg maar. Lukt het dan toch niet, dan heb ik voor mij het gevoel (en mijn man ook natuurlijk) dat we alles ervoor gedaan hebben.
Het is wel dat je erin meegroeit vind ik... de volgende stap lijkt dan ineens minder groot.
En vooral als je zo 'dichtbij' een kindje bent, dan moet je de hoop niet opgeven.
Is wel heel dubbel... vooral nu Rottdog besloten heeft het op te geven, respect daarvoor hoor!!!!
Als je zelf het gevoel hebt dat het 'op' is, dan moet je wel stoppen, niet tegen je gevoel ingaan.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 14:02 schreef wilmadonna het volgende:
ze hadden wel heel snel verteld hoe het traject eruit zou zien, maar niet hoe vaak je zo'n behandeling mag ondergaan. Maar ja, het is allemaal ineens heel snel gegaan..ik ging eerst namelijk naar het ziekenhuis voor mijn uitstrijkje, had toen verteld over onze kinderwens, en omdat ik bijna 38 ben, is het ineens heel snel gegaan allemaal. Ik heb dus ook niet op een wachtlijst gestaan, hoewel ik betwijfel of dat er hier uberhaupt wel is.
(voor degene die later gekomen zijn, ik woon in zweden)
Hier vinden ze het kunstmatig insemineren niet goed... het liefst zo natuurlijk mogelijk, bovendien doen we het dan 2 a 3x (het klussen) en dan heb je meer kansen.
Ze zijn hier dus absoluut geen voorstander van kunstmatig de sperma invoeren....
Maar goed, dan gaat het ineens wel naar IVF....
Ach... ik vind het best zo, zal wel niet veel uitmaken of het nu natuurlijk ingespoten wordt of kunstmatig. Hoofdzaak is dat het niet pakt.... en ik hoop met deze laatste, derde poging dus wel.
Anders wordt het gewoon IVF.

Voordat we dit traject begonnen wilden we dat niet eigenlijk, maar ... ik heb nu zoiets van: ik wil alles proberen, want ik wil later niet terugdenken en zeggen: hadden we het toen maar gedaan.
Ik wil er gewoon alles uithalen wat erin zit zeg maar. Lukt het dan toch niet, dan heb ik voor mij het gevoel (en mijn man ook natuurlijk) dat we alles ervoor gedaan hebben.
Het is wel dat je erin meegroeit vind ik... de volgende stap lijkt dan ineens minder groot.
En vooral als je zo 'dichtbij' een kindje bent, dan moet je de hoop niet opgeven.
Is wel heel dubbel... vooral nu Rottdog besloten heeft het op te geven, respect daarvoor hoor!!!!
Als je zelf het gevoel hebt dat het 'op' is, dan moet je wel stoppen, niet tegen je gevoel ingaan.

Nou ik denk dat het wel veel uitmaakt hoor... bij de inseminatie wordt de sperma rechtstreeks in de baarmoederholte gespoten, dichtbij de eitjes.. en daardoor is de weg naar de baarmoeder een stuk korter. Ik ben nl. zelf ervan overtuigd dat mijn baarmoederslijm (waar de zaadjes doorheen moeten) zeer agressief is/was waardoor de zaadjes al doodgingen voordat ze uberhaupt bij de baarmoeder konden komen. Verder hebben wij gewoon de vrijdag voor en de dinsdag na de IUI gevreeën. Ik heb begrepen dat de kans op een zwangerschap met IUI net zo groot is als bij een "normale manier", allebei 10%. Wat ik trouwens heerlijk vond, was dat de druk om te moeten vrijen zo goed als weg was. Die vrijdag en dinsdag was meer voor de leukigheid...

Buiten dat... wordt de sperma ook nog eens gewassen zodat alleen de beste zaadjes ingespoten worden...

Ik vind het wel zonde hoor dat ze in Zweden deze stap overslaan, ik vind het nog altijd een stuk natuurlijker dan IVF. Maar ja je hebt hier natuurlijk niets aan en zult verder moeten in het traject. Ik hoop voor jullie dat het niet nodig is....

Rottdog... wat een moeilijk besluit moet dat zijn geweest... hopelijk lukt het gewoon nog een keer op de 'normale' manier, zonder hormoontoestanden...

Meiden bedankt jullie zijn lief

Rottdog, wat een beslissing! Heel dapper! Wonderen zijn de wereld nog niet uit, en ik gun je er een. En zo niet, dan gun ik jullie 3-tjes een heel fijn en mooi leven SAMEN! Sterkte, en als je nog eens wilt kletsen, of toch er over een jaar anders over denkt, dan ben je hier welkom hoor!!

Ik heb pijn in mijn buik, maar niet van het ongesteld zijn. Net bij Jochem Myjer geweest, mensen die man is ECHT geniaal En Nederland ook nog eens glansrijk gewonnen (en ik hou niet eens van voetbal!) dit is een goede maand, ik voel het

Dag allemaal

Ik ben de laatste tijd wat afwezig, maar er is zoveel aan de hand hier.

Mijn zusje is 10 weken zwanger, gepland, eerste maand raak..... En ik zit rot in mijn vel en kan zo - vind ik - niet de IVF ingaan, dus heb het uitgesteld tot november. Eerst maar even wat rust hier, IVF is al zo'n aanslag op je lichaam en psyche.

Nou ik probeer mijn husby ook uit te leggen hoever die aanslag op je lichaam gaat maar ik geloof niet dat ik doordring.
Ik ga komende week nog een poging doen, dan ga ik er een maand tussenuit voor vakantie ! Even lekker 2 weken helemaal niets aan mijn hoofd of lichaam anders dan die dingen waar ik zin in heb. Dan ga ik door met behandelingen van puregon + pregnyl tot aan december en dan gaan we weer rond de tafel.

Rottdog wat een moeilijke maar dappere beslissing

Rottdog ik wil eigenlijk hetzelfde zeggen als BE, maar hou het gewoon bij een

Rottdog

hoi mc_laura! Wat jammer voor je dat je zo rot in je vel zit.... is wel even slikken wanneer je zus spontaan zwanger raakt, hoe blij je ook bent voor haar.

Is erg herkenbaar van de mannen, dat het niet zo tot hen doordringt wat het allemaal met je doet.. Natuurlijk leeft mijn man ook mee, maar ik had toch wel liever gezien dat hij ook echt meerekent... wanneer de puregon, hoeveel, wanneer de pregnyl etc.... dat komt gewoon allemaal op mij neer. Ook ga ik altijd alleen naar het ziekenhuis, want hij kan gewoon niet weg van zijn werk. Nog niet zo lang een nieuwe baan, dus dan kan je het niet maken om weg te blijven steeds.
(bovendien weten ze niet dat we hiermee bezig zijn, want bij zijn sollicitatie vroegen ze al of hij kinderen wil, zijn andere collega's zijn namelijk nu steeds papa-vrij... dat is hier in zweden, de vaders mogen ook betaald verlof opnemen dan...)

Maar nu komt het... we mogen dus nog maar 1 poging doen met puregon en pregnyl en zelf klussen... daarna zou het dan IVF worden. En mijn man is daar een beetje sceptisch tegenover... hij vind dat erg kunstmatig en weet dus nog niet of hij dat wel wil.
In het begin van het traject had ik ook gezegd dat ik dat niet wilde, maar ik ben er anders tegenaan gaan kijken. Ik wil die poging gewoon proberen, om niet achteraf spijt te krijgen van: had ik dat nou maar gedaan.

Maar goed, we proberen eerst de derde en laatste poging in begin augustus... mocht dat ook niet lukken, dan zullen we wel verder praten. Hij moet gewoon nog erg aan het idee wennen denk ik.
Maar leuk is het zeker niet, ik voel dan weer zo'n extra druk voor de derde poging, zo van: nu moet het echt lukken....

Nog meer mensen problemen hiermee???

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 23:07 schreef Rottdog het volgende:
Crisis wat gebeurt hier toch veel

Zoals jullie misschien gemerkt hebben of niet ben ik niet meer zo actief in dit topic, dit omdat ik afscheid aan het nemen ben van het idee ooit nog eens zwanger te worden. Ben gezegend met 1 mooie dame en ben daar ongelovelijk wijs mee.

Ik maak de strip af met de clomid (nog 2 keer) en moet in augustus weer op controle en daar zal dan de stop zijn, wij gaan niet meer verder. Ik wil geen nieuwe kuur Clomid meer ben het hormonen slikken gewoon zat, we laten de natuur op zijn beloop. Komt het er niet van tja jammer maar het is gewoon niet anders en het zal zo zijn reden hebben misschien denk ik er over een jaar wel anders over maar dat zien we dan wel.

Tuurlijk had ik het anders willen zien en dit kost me nogal wat verdriet maar de wens voor een tweede moet niet ten koste gaan van mezelf en mijn omgeving.

Dames bedankt voor al jullie steun
_{natuurlijk blijf ik jullie wel volgen}

Ooh wat een moeilijke beslissing...

Allereerst wil ik even zeggen dat ik jullie zó lief vind
Bedankt voor jullie reacties zeg

Ik kan nog niet echt goed meepraten omdat ik jullie nog niet zo goed ken, maar dat komt vast nog wel

Ik ben vandaag naar het ziekenhuis geweest voor de eerste follikelmeting sinds de nieuwe cyclus. En wat denk je...helemaal NIKS te zien?! En de echo was ook erg pijnlijk want mijn linker-eierstok was niet te vinden dus porren met dat hoe-noem-je-het echoding en maar hard op mijn buik duwen...oeh! Maar ja alles voor het goede doel he

Ik voelde me erg teleurgesteld dat er nog helemaal niks te zien is. De eerste fm van de vorige periode zat er al een eitje van 18,5mm... (die 33mm was tijdens de inseminatie) en nu niets. Nou ja misschien dinsdag wel, dan moet ik weer terug voor een echo.

Wel zag ze aan de rechter-eierstok een cyste/resten van een cyste zitten. Mijn temperatuur is nog steeds hoog terwijl die na mijn menstruatie had moeten dalen.

Op zich wrs geen schokkende dingen, maar toch maakt het mij wel onzeker hoor.

Overigens, jullie schreven over bloedtesten om de ovulatie vast te stellen, hoeven jullie geen ovulatietesten te doen dan van jullie ziekenhuis? Ik moet ze 2 maal daags doen zodra mijn follikel groot genoeg is. Als de test positief is, moet ik ('savonds) naar het ziekenhuis voor een pregnyl-injectie.

Nou ik wens jullie allen sterkte & succes...

Dat we idd maar sneeuwballen mogen vangen met onze buik deze winter

quote:

Op zondag 15 juni 2008 19:59 schreef Kinderwens het volgende:
Ik voelde me erg teleurgesteld dat er nog helemaal niks te zien is. De eerste fm van de vorige periode zat er al een eitje van 18,5mm... (die 33mm was tijdens de inseminatie) en nu niets. Nou ja misschien dinsdag wel, dan moet ik weer terug voor een echo.

Overigens, jullie schreven over bloedtesten om de ovulatie vast te stellen, hoeven jullie geen ovulatietesten te doen dan van jullie ziekenhuis? Ik moet ze 2 maal daags doen zodra mijn follikel groot genoeg is. Als de test positief is, moet ik ('savonds) naar het ziekenhuis voor een pregnyl-injectie.

Dat we idd maar sneeuwballen mogen vangen met onze buik deze winter

tjonge.. kan me voorstellen dat je erg teleurgesteld was.. op die momenten zakt de moed je echt in je schoenen...

Maar je schreef dat je de vorige keer een follikel had van 33 mm... Jemig, da's groot! Ik moest pregnyl spuiten toen m'n ei ongeveer 20 mm was... Waarom wachten ze zo lang bij jou? Is daar een speciale reden voor?

Ik heb nooit ovulatietesten gebruikt in die ruim 2 jaar tijd. Ook vanuit het ziekenhuis hoefde dat niet. Ik moest steeds voor een follikelmeting komen en als de follikel groot genoeg was, moest ik thuis zelf de pregnyl zetten. Mag jij het ook niet zelf doen of doen ze in het ziekenhuis direct de inseminatie na de Pregnyl en zetten ze 'm daarom daar?

Enne.. over die sneeuwballen .. ik heb inmiddels een paar kruiwagens besteld om ze in te doen... Ik sta al klaar om te gooien... wie komt mij gezelschap houden?

hoi KInderwens!
Jeemig, dat vind ik ook erg groot hoor, 33 mm.... bij mij zeiden ze dat ze een (of 2) eitje wilden hebben tussen de 18 en 24 mm.
Ook nooit een ovulatietest hoeven doen. Ik moest ook steeds om de dag komen naar het ziekenhuis en als de folikel groot genoeg was, pregnyl spuiten en dan heb je je eisprong ongeveer 36 uur erna. Wij moesten dan klussen op 24 uur en 48 uur na de pregnyl. Afgelopen keer was dat ongeveer hetzelfde. Ik houd nu wel een temperatuurlijst bij om te zien wanneer ik mijn eisprong gehad kan hebben.

Ik hoop ook dat ik mee kan doen deze winter met sneeuwballen vangen, haha

quote:

Op zondag 15 juni 2008 20:15 schreef Jose81 het volgende:

[..]

tjonge.. kan me voorstellen dat je erg teleurgesteld was.. op die momenten zakt de moed je echt in je schoenen...

Maar je schreef dat je de vorige keer een follikel had van 33 mm... Jemig, da's groot! Ik moest pregnyl spuiten toen m'n ei ongeveer 20 mm was... Waarom wachten ze zo lang bij jou? Is daar een speciale reden voor?

Ik heb nooit ovulatietesten gebruikt in die ruim 2 jaar tijd. Ook vanuit het ziekenhuis hoefde dat niet. Ik moest steeds voor een follikelmeting komen en als de follikel groot genoeg was, moest ik thuis zelf de pregnyl zetten. Mag jij het ook niet zelf doen of doen ze in het ziekenhuis direct de inseminatie na de Pregnyl en zetten ze 'm daarom daar?

Enne.. over die sneeuwballen .. ik heb inmiddels een paar kruiwagens besteld om ze in te doen... Ik sta al klaar om te gooien... wie komt mij gezelschap houden?

Dat heb ik vanmorgen ook gevraagd, waarom zo lang wachten, maar er kwam geen duidelijk respons op. Ik heb zelf het vermoeden dat ze toch wilden wachten op een positieve ovulatietest. Toen ik met 28,5mm nog steeds niet positief testte, moest ik 'savonds een pregnylspuit halen. De inseminatie was niet de dag erna, maar de dag daarna. Als ik wél positief test, is het ook 'savonds pregnyl halen maar dan de dag erna inseminatie.

Wat gaat het er overal toch weer verschillend aan toe zeg!

quote:

Op zondag 15 juni 2008 20:43 schreef wilmadonna het volgende:
hoi KInderwens!
Jeemig, dat vind ik ook erg groot hoor, 33 mm.... bij mij zeiden ze dat ze een (of 2) eitje wilden hebben tussen de 18 en 24 mm.
Ook nooit een ovulatietest hoeven doen. Ik moest ook steeds om de dag komen naar het ziekenhuis en als de folikel groot genoeg was, pregnyl spuiten en dan heb je je eisprong ongeveer 36 uur erna. Wij moesten dan klussen op 24 uur en 48 uur na de pregnyl. Afgelopen keer was dat ongeveer hetzelfde. Ik houd nu wel een temperatuurlijst bij om te zien wanneer ik mijn eisprong gehad kan hebben.

Ik hoop ook dat ik mee kan doen deze winter met sneeuwballen vangen, haha

Hmm dus dat ovulatietesten wórdt helemaal niet altijd verlangd door het ziekenhuis!
Zodra de follikel groot genoeg is moet ik om 8 uur 'smorgens en om 8 uur 'savonds testen. Kost trouwens een godsvermogen aan testen ook nog.

Maar in de 2dagen van de fm tot de inseminatie was het eitje gewoon nog eens 5mm gegroeid (28-33mm). Jeetje dus jullie 'mogen' al veel eerder? Ga ik dinsdag nog eens navragen, dan heb ik weer een andere arts.

Enne, jullie hebben ook niet zoveel echo's (fm) dan? Ik moet vanaf de 10e dag van de cyclus om de dag, tot en met 2 dagen na de inseminatie.

quote:

Op zondag 15 juni 2008 21:05 schreef miss_sly het volgende:
Ik vind 33 mm ook wel groot. Volgens mij wordt een follikel nooit zo groot, maxi ergens rond de 25 mm. Ik dacht nog dat ze misschien het totaal noemde (bij mij meten ze van links naar rechts en van boven naar onder, tellen dat op en delen door 2, dat is de grootte van het follikel), maar dan is 16,5 mm wel weer klein.

Ik hoef ook geen ovulatietesten te doen. Vind het ook een beetje vreemd dat als de ovulatietest positief is, de pregnyl wordt gezet, want doorgaans is de ovulatie ongeveer 12 uur na de positieve ovulatietest. Pregnyl lijkt dan een beetje overbodig, of zie ik dat verkeerd?

Ik doe ook mee met de sneeuwballen Tenminste, ik ga mijn best doen

Ik zou het eerlijk gezegd niet weten hoe het precies zit met positief testen en dan pregnyl. Wel is het zo als je positief test je een dag eerder geïnsemineerd wordt (de dag na de pregnylinjectie (altijd om 22.00 savonds) dan bij steeds maar negatieve testen. Mss hebben ze zo lang gewacht omdat ze ervanuit gingen dat mijn eitje op knappen stond ofzo

Weet er iemand iets meer over cysten, en resten daarvan? Wat zijn ze precies en kan het kwaad?
En kan het ook voor komen dat een follikel rijpt, maar er geen eitje in zit?

De gekste vragen komen af en toe bij mij op zeg...pfff

En we gaan echt voor die sneeuwballen he meiden, er is in ieder geval al animo voor haha!