Alimentatie wil vader niet betalen

Je bent 18 jaar en hebt een eigen inkomen. Jouw vader staat prima in zijn recht.

Jouw vader wil jou best geld geven voor je studie maar hij wil dus niet dat dat geld weer naar jouw moeder en vriend gaat. Logisch. Dus spreek onderling af dat hij wat bijdraagd aan je studie en dat dat geld niet naar jouw moeder en vriend gaat.

Dat klopt CC, daar hebje helemaal gelijk in. Als ie werkt en niet studeert is het over met de KA aangezien TS de 18 al is gepasseerd.
Maar dat wil nog niet zeggen dat ie geen info in mag winnen wat al dan niet mogelijk is zonder gelijk een hoop gevit over zich heen te krijgen. Vaders hebben nu eenmaal verplichtingen ten opzichte van hun kinderen, zelfs al zijn ze gescheiden.

Zodra TS weer gaat studeren heeft ie recht op KA tot zijn 21e. Werk of geen werk doet er niet toe. Vader is onderhoudsplichtig.

quote:

Op woensdag 21 mei 2008 11:59 schreef clumsy_clown het volgende:

[..]

Ben ik het absoluut mee eens, maar de redenatie dat vader gescheiden is en daarom maar per definitie, ten allen tijde moet dokken, is ook erg krom, en dat is waar TS mee aankomt. Dan mag hij daar best op gewezen worden, vind ik.

Ow, dat lees ik er niet direct uit eerlijk gezegd. Maar goed, ik kan het ook misinterpreteren hoor
Ik wilde alleen de wettelijke regeling maar duidelijk maken. Meer niet.

quote:

Overigens heb ik zelf een vader die geen cent betaald, helaas, dus het is niet zo dat ik iets tegen alimentatie heb .

Da's mooi klote. Als kind krijg je dan nog eens extra het gevoel dat je geen fluit waard bent, want pa gaf niet voldoende om je blijkbaar. Althans, zo denken mijn kids die hetzelfde hebben ervaren, wat ik ook deed om ze dat uit het hoofd te praten.

De bedoeling van alimentatie is dat de kinderen / partner op dezelfde voet kunnen doorleven als voorheen (mits haalrbaar uiteraard). Wanneer TS gaat werken gaat hij er flink op vooruit qua inkomen. Het is dan ook logisch dat daarmee de alimentatie zou wijzigen. Rottig is het dat de band met de vader zo klote is. Anders had je bijvoorbeeld iets kunnen afspreken in de trend van: Ik ga nu werken en hoef niets, maar die tijd dan doorbetalen wanneer je wel aan het studeren bent na je 21ste. Ik ben zelf van mening dat ouders bij moeten dragen (indien mogelijk) zolang daar een rede voor is. De leeftijd van 21 vind ik ook zo'n papieren gebeuren.

quote:

Op woensdag 21 mei 2008 00:34 schreef Dutch_Nelson het volgende:
dude je bent 20 en papa moet nog steeds betalen?

x2

Hoi,
ik weet niet of je er nog wat aan hebt maar ik zit momenteel in een soort gelijke situatie en heb het een en ander voor mezelf uitgezocht.

een betalingsplichtige ouder (je vader dus) is altijd verplicht tot je 21ste jou in onderhoud te voorzien. ongeacht of je werkt, samenwoont, getrouwd bent, studeert of thuis woont.
het feit dat je een inkomen hebt neemt dus niet weg dat jou vader een zorgplicht naar jou toe heeft. Ongeacht wat jij met dat geld doet.

Nu is het wel zo dat als je het tot een rechtzaak laat komen de rechter jou inkomen mee zal nemen en waarschijnlijk een lager maandbedrag zal toewijzen, maar betalen zou hij sowieso moeten tenzij jij er mee akkoord gaat dat dit niet meer hoeft.

Ik ben erg benieuwd hoe jij de situatie oplost omdat ik zelf ook in een soorgelijke situatie zit, mijn vader is vorige maand opgehouden met betalen van alimentatie (ik ben bijna 20) en ik ben nu aan het twijfelen of ik wel of niet dit geld bij hem wil halen. Band was bij mij ook al slecht, en nu al helemaal, heb dus weinig te verliezen lijkt me nu. ben waar jij voor gekozen hebt.

hopelijk heb je wat aan de informatie.

groetjes,
Rinske

quote:

Op dinsdag 3 juni 2008 15:25 schreef Rinzzie het volgende:


een betalingsplichtige ouder (je vader dus) is altijd verplicht tot je 21ste jou in onderhoud te voorzien. ongeacht of je werkt, samenwoont, getrouwd bent, studeert of thuis woont.
het feit dat je een inkomen hebt neemt dus niet weg dat jou vader een zorgplicht naar jou toe heeft. Ongeacht wat jij met dat geld doet.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 21:01 schreef TriPa het volgende:
Dat hij volgens artikel I:397 lid I BW geen onderhoudsgelden hoeft te betalen als ik in mijn eigen levensonderhoud kan voorzien. Hierdoor hebben wij contact opgenomen met een advocaat over dit. De advocaat zegt dat ik in totaal (onderhoudsgeld + salaris) meer verdien dan 881 euro en dus boven de bijstand zit. Hierdoor zou ik geen recht op dat geld hebben.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 21:01 schreef TriPa het volgende:
De advocaat zegt dat ik in totaal (onderhoudsgeld + salaris) meer verdien dan 881 euro en dus boven de bijstand zit. Hierdoor zou ik geen recht op dat geld hebben

Wat een vreemd stukske trouwens. Omdat jij met onderhoudsgeld + salaris boven de norm zit hoeft je vader het onderhoudsgeld niet te betalen? Dan zit je weer onder de norm en moet hij het weer wel betalen ofzo?

de vader kan in dit geval, als het kind meer verdient dan hij nodig heeft om in zijn onderhoud te voorzien, een rechter vragen om opschorten van de onderhoudsverplichting ..

Hij kan dit dus niet zomaar eenzijdig opzeggen, maar er is een gerede kans dat een rechter hem, bij een verzoek tot opschorting van de onderhoudsverplichting, grotendeels gelijk zou geven, als dat verzoek echter nog niet gedaan is, bestaat de verplichting nog wel.
Een rechter zal echter altijd vereisen dat vooraf moeite gedaan wordt zelf onderling tot een compromis te komen, het doen vane en voorstel is dus idd noodzakelijk voordat je naar de rechter kunt stappen...

Los van alle regels, vind ik het volstrekt immoreel dat mensen die prima in hun eigen onderhoud kunnen voorzien toch recht menen te hebben op geld van iemand anders.

Je vader heeft je altijd onderhouden, je moeder heeft een nieuwe vriend en jij verdient je geld zelf. Waarom moet hij dan nog de portemonnee blijven trekken voor jou? Vind je dat niet een beetje schandalig?

No offence, just mijn persoonlijke mening.

quote:

Op woensdag 4 juni 2008 12:07 schreef vogeltjesdans het volgende:
Los van alle regels, vind ik het volstrekt immoreel dat mensen die prima in hun eigen onderhoud kunnen voorzien toch recht menen te hebben op geld van iemand anders.

Je vader heeft je altijd onderhouden, je moeder heeft een nieuwe vriend en jij verdient je geld zelf. Waarom moet hij dan nog de portemonnee blijven trekken voor jou? Vind je dat niet een beetje schandalig?

No offence, just mijn persoonlijke mening.

Zo lang dat iemand studeert horen de ouders (als ze dat kunnen) bij te dragen. Maar als iemand werkt is dat inderdaad een ander verhaal.

Je studeert op dit moment niet, dus hoeft je pa ook niet te betalen. Daarbij geef jij het geld aan je moeder, zou ik persoonlijk ook niet echt fijn vinden. En als je vindt dat je te weinig geld hebt, kun je misschien wat meer gaan werken dan 20 uur per week. Kun je meteen je moeder kostgeld betalen uit eigen zak.

quote:

Op woensdag 4 juni 2008 14:00 schreef kwiwi het volgende:

[..]

Zo lang dat iemand studeert horen de ouders (als ze dat kunnen) bij te dragen. Maar als iemand werkt is dat inderdaad een ander verhaal.

En die nieuwe vriend van mams draagt natuurlijk ook helemaal niets bij aan het gezin? Riiiiight...

Een bekende van me omschreef het eens als volgt: "mams haalt zich een nieuwe lul in bed laat zich lekker van drie kanten betalen, aan de ene kant door alimentatie en een uitkering, en aan de andere kant door de nieuwe lul flink bij te laten dragen (want ze is zo zielig)"

OK, just my 2 cents... maar ik kan vrouwen die vanuit pure rancune hun ex tot op het bot uitknijpen niet uitstaan.

Wat me opvalt aan een aantal reacties die ik hier lees is dat er meerdere mensen posten dat ze ook geen ka meer krijgen van hun vader en een slechte relatie hebben met hun vader.

Wel eens er aan gedacht dat eea mogelijk met elkaar verband houd?
Een vader die taal nog teken van zijn kind verneemd , een slechte relatie met zijn kind heeft maar wel mag dokken?
Ik hoor wel vaker ex-vaders in mijn omgeving over deze problematiek en meestal kom ik daarna tot de volgende conclusie:ex-vaders zijn over het algemeen wel bereid te betalen vooropgesteld dat het geld UITSLUITEND bij het kind terecht komt en ten goede van het kind komt en ze verwachten er "iets" voor terug.
Dat is ook meestal de reden dat ex-vaders zodra zich de gelegenheid aanbied het geld direct gaan overmaken aan hun kind.
Als dan blijkt dat via een omweg het geld uiteindelijk toch weer bij de ex-vrouw en partner beland en bovendien er niet zo beste relatie is tussen vader en kind krijg je dit soort situaties.
Het "iets" dat de vaders er voor terug verwacht is meestal een wassen neus en door het kind bijzonder eenvoudig te realiseren: enig contact, op de hoogte gehouden worden van je leven, zo maar eens een bezoekje en meer van dat soort dingen die eigenlijk alleen maar neerkomen op 1 ding: een beetje respect en wat aandacht en niet de man uitsluitend gebruiken als een giromaat.

De morele verplichting die jij voelt tov je moeder en partner om de alimantatie af te dragen, zou je ook kunnen spiegelen op je vader: hij heeft toch ook immers al die jaren voor je betaalt?, zou je daar niet wat dankbaarheid voor kunnen tonen door iig hem duidelijk te maken dat het geld dat je krijgt uitsluitend gebruikt wordt voor jezelf?
Nog een betere optie waar de meeste vaders wel aan mee willen werken: laat hem een bepaalde kosten post direct betalen.

En dan zoals hierboven al meer gemeldt: wordt het niet eens tijd dat je stopt met het ophouden van je hand?
Je inkomsten liggen zo op en rond bijstandsniveau, je hebt een baantje, je vind jezelf waarschijnlijk al heel volwassen en klaar voor de wereld maar mist toch een belangrijk puntje: volwassen zijn betekent dat je niet vertrouwd op de zorg van je ouders maar je eigen boontjes dopt en ook zelf verantwoordelijkheid neemt voor je leven.

Ik heb een soortgelijke situatie meegemaak.

Bij de advocaat vastgesteld dat hij een bepaald bedrag voor mij per maand aan mijn moeder zou betalen, omdat ik werk en met school gestopt ben (tijdelijk) moest ik 100 euro per maand aan mijn moeder afstaan als kostgeld, tegen mij is gezegt dat dat door de advocaat besloten is.

Aangezien mijn vader een huis gekocht heeft en dus een hypotheek heeft veranderd zijn inkomen dusdanig om de alimentatie te laten herzien. Omdat ik toch wel geinteresseerd in rechten ben mocht ik dat dus doorlezen, hierbij zat ook de oude regeling.

Wat bleek nu, ik hoefde die 100 euro per maand niet te betalen, maar mijn vader betaalde 100 euro per maand minder aan mijn moeder, en hadde gezamelijk afgesproken dat ik dat dus moest betalen. Nu gaat het mij niet om die 100 euro per maand die ik mis, maar om het feit dat mijn vader dat weigerde te betalen.

Omdat ik volledig in mijn recht stond ben ik daar zachtgezegt nogal kwaad om geworden. Nadat ik een weekend lang m'n moeder duidelijk gemaakt heb dat ik gelijk had en dat ze van mij geen cent hoefde te verwachte is ze dus met mijn vader gaan praten en die gaf gelijk toe, hoewel dat over de oude regeling ging.

Mijn vader heeft toen netjes het geld betaald aan mijn moeder en ik heb een bom geld terug gekregen. In de nieuwe regeling hoeft hij echter niets meer voor mij te betalen omdat ik niet naar school ga, en daarom geacht wordt mijn eigen onderhoud te betalen.

Op het moment dat ik echter weer na school ga ben ik daar dus niet meer toe in staat, dus wordt weer een zekere bijdragen verwacht.

Let wel op dat ik wel mijn eige studie betaal (laptop, collegegeld, boeken), het enige wat ik terugkrijg voor die alimentatie is dat ik in feite geen kostgeld hoef te betalen, maar dat wordt dubbel vergoed door de alimentatie.

Dus, als er iets zwart op wit staat van je alimentatieregeling moet ie dat gewoon nakomen, als ie dat weigert kun je als je een redelijk normale verstandhouding hebt het proberen om even te praten, zo niet kun je zelf, of je moeder, na de advocaat laten bellen die de alimentatieregeling zwart op wit gezet heeft, en het hard gaan spelen, hij heeft iets ondertekent, hij moet betalen. Maar als je dat doet is waarschijnlijk de complete verstandhouding naar de knoppen, dus aan jou de keuze.

Succes er mee

Je bent gewoon een smerige profiteur als je op je 20e nog steeds zoveel geld van je vader wil hebben voor je levensonderhoud. Toen ik 18 werd heb ik mijn vader verteld dat hij de alimentatie maar moest laten zitten, omdat ik zelf het geld wel bij elkaar werkte. Zoals het hoort.

.

quote:

Op dinsdag 3 juni 2008 15:25 schreef Rinzzie het volgende:
Hoi,
ik weet niet of je er nog wat aan hebt maar ik zit momenteel in een soort gelijke situatie en heb het een en ander voor mezelf uitgezocht.

een betalingsplichtige ouder (je vader dus) is altijd verplicht tot je 21ste jou in onderhoud te voorzien. ongeacht of je werkt, samenwoont, getrouwd bent, studeert of thuis woont.
het feit dat je een inkomen hebt neemt dus niet weg dat jou vader een zorgplicht naar jou toe heeft. Ongeacht wat jij met dat geld doet.

Nu is het wel zo dat als je het tot een rechtzaak laat komen de rechter jou inkomen mee zal nemen en waarschijnlijk een lager maandbedrag zal toewijzen, maar betalen zou hij sowieso moeten tenzij jij er mee akkoord gaat dat dit niet meer hoeft.

Ik ben erg benieuwd hoe jij de situatie oplost omdat ik zelf ook in een soorgelijke situatie zit, mijn vader is vorige maand opgehouden met betalen van alimentatie (ik ben bijna 20) en ik ben nu aan het twijfelen of ik wel of niet dit geld bij hem wil halen. Band was bij mij ook al slecht, en nu al helemaal, heb dus weinig te verliezen lijkt me nu. ben waar jij voor gekozen hebt.

hopelijk heb je wat aan de informatie.

groetjes,
Rinske

Het valt me op dat vooral vrouwen "gaan voor het geld". Het maakt daarbij kennelijk niet uit of de band goed of slecht is, vooral vrouwen praten als het hun uitkomt al heel snel over hun "recht" op het geld dat door iemand anders verdiend wordt, dat soms ook nog eens linea recta aan mams wordt overgemaakt. Vind je het dan gek dat je vader dat geld liever voor zichzelf houdt?

Uit elkaar is uit elkaar, en in dat opzicht hoort geen cent van de ka bij mams terecht te komenn. Zeker niet als mams zich ook allang weer een nieuwe sukkel in bed gehaald heeft.

http://www.alimentatiewijzer.nl/alimentatieplicht-beeindigen.html

"Kinderalimentatie
De duur van kinderalimentatie is in de wet vastgelegd. U mag hier niet van afwijken. De alimentatieverplichting vervalt, zodra het kind 21 jaar wordt. Bij kinderen tussen de 18 en 21 jaar hangt deze verplichting af van de economische zelfstandigheid van uw kind. Met andere woorden: is uw kind al in staat financieel voor zichzelf te zorgen. "