quote:Met andere woorden: als je door de enorme werkdruk en veel te veel stress in het bedrijf een burnout krijgt, moet je daar zelf voor opdraaien? En hoe zit het met zaken als RSI?
Van onze redactie economieAandoeningen als een whiplash, ME, overspannenheid, burnout, persoonlijkheidsstoornissen en verslavingen zijn geen reden om een WAO-uitkering te krijgen. Dat geldt ook voor ernstige klachten aan het bewegingsgestel, zoals slijtage.
Dat staat in de `ruwe' uitwerking van het WAO-advies van de Sociaal Economische Raad (SER), de raad die aan advies werkt om het WAO-stelsel ingrijpend te veranderen. Volgens de SER moet er een `positieve' lijst komen waarop de ziekten en aandoeningen staan opgesomd, die voldoende ernstig zijn om een WAO-uitkering te ontvangen. Mensen die aan kwalen lijden die daar niet op staan, komen in principe niet in aanmerking voor een uitkering. Het is de bedoeling dat de WAO-lijst in de wet wordt opgenomen.
Volgens ingewijden moet de WAO-lijst voorkomen dat er continu discussie is over de vraag of iemand wel of niet voor een uitkering in aanmerking komt. Welke ziekten op de positieve lijst komen, moet op een later tijdstip door een college van deskundigen worden ingevuld, schrijft de SER in het vertrouwelijke stuk. Wel geven de leden een schot voor de boeg door `enkele psychische en somatische klachten, stoornissen of aandoeningen' op te sommen die níet voldoende ernstig zijn om een WAO-uitkering te krijgen. ,,Personen met dergelijke klachten zijn doorgaans veel beter af door te blijven deelnemen aan het arbeidsproces'', en ,,aanpassing van de arbeid ligt méér voor de hand dan het verstrekken van een WAO-uitkering'', luiden de argumenten in het plan.
Bepalend of een ziekte wel of niet tot de positieve lijst behoort, is de vraag of deze tot volledige en duurzame arbeidsongeschiktheid leidt. Volledig betekent dat iemand niet meer zelfstandig kan werken en duurzaam houdt in dat iemand voor ten minste vijf jaar niet meer voor zichzelf kan zorgen.
Want de wao is wat mij betreft een wet voor arbeidsongeschikten?
Dus....
fotoboek
. Een persoonlijkheidsstoornis zie je niet aan de buitenkant (bij mij tenminste niet).Ik snap ook wel dat het zo niet door kan gaan met het groeiende aantal WAO-ers. Maar het moet niet asociaal worden. Alsof je kiest voor een psych. aandoening, alsof je kiest voor een (in mijn geval gedeeltelijke) WAO...
Ik blijf verder maar weg uit dit topic, werkt te frustrerend. En tis veel te mooi weer 
.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Ben echter totaal niet in staat om normaal te werken, het kan een week goed gaan (goed in mijn begrippen dan) maar meestal volgen daarna weer 1 of meer slechte weken. Weinig werkgevers die mij zullen willen hebben, en dus is de WAO (in mijn geval de WAJONG omdat ik nog nooit een vaste baan heb gehad en al jong ziek werd) voor mij een (noodzakelijke)uitkomst.
Maar als deze plannen doorgaan zou het goed kunnen dat ik niet op de WAOlijst voor zal komen, omdat mijn ziekte te "vaag" is.
Belachelijk vind ik zelf, want ik vind dat je moet kijken naar wat de ziekte doet met een patient, ipv kijken naar hoe de ziekte heet.
Er zullen zat mensen zijn met "bekendere" vormen van reuma, die wel afgekeurd kunnen worden, terwijl zij er wellicht beter aan toe zijn dan ik.
Ik vind dus echt dat er bij keuringen naar de situatie van een persoon gekeken moet worden. Op die manier haal je hopelijk ook de oplichters eruit, en is het WAO probleem al een stuk opgelost.
Minder mensen in de WAO prima, maar laat de goeden niet de dupe van de slechten worden.
Ik kan zo afgekeurd worden. Mijn specialist zei dat hij mensen voor minder afgekeurd heeft.
Er zitten gewoon te veel mensen onterecht in de WAO.
De niet werkgerelateerde, duidelijk aantoonbare ziektes moeten dan maar in een andere regeling vallen.
Die groep is aanzienlijk kleiner dan de groep die helemaal niet in de WAO hoeven te zitten, maar gewoon zouden kunnen werken.
quote:Ik sluit me hier geheel bij aan.
Op vrijdag 08 maart 2002 14:08 schreef Moonah het volgende:
TjaIk snap ook wel dat het zo niet door kan gaan met het groeiende aantal WAO-ers. Maar het moet niet asociaal worden. Alsof je kiest voor een psych. aandoening, alsof je kiest voor een (in mijn geval gedeeltelijke) WAO...
Ik blijf verder maar weg uit dit topic, werkt te frustrerend. En tis veel te mooi weer
Idd alsof ik er voor gekozen heb om een psychiatrische ziekte te hebben
Verder volg ik Moonah haar voorbeeld en ga mijn energie niet verspillen aan dit soort berichten.
De zon schijnt. 
En een burnout? Rot toch op. Een burnout is een excuus om geen nee te hoeven zeggen. Als ik een project doe (of 1 van mijn collega's) wordt de werkdruk ook enorm opgevoerd. Maar niemand ergens last van. Waarom niet, omdat het werkers zijn met de juist instelling. Ik doe alles wat ik moet doen maar aan het einde van het verhaal heeft een dag maar 24 uur waarvan ik er minimaal 6 wens te slapen. Meer kan ik niet doen. Mensen die wel meer willen of continue de dag vol blijven boeken raken vermoeid. En vermoeid is gewoon ff alles aan de kant zetten en ff rustig doen. En niet weeeeken thuis zitten op kosten van een ander.
Uitbuiters zijn het allemaal! Burnout...pfff Muisarm...pfff watjes dus!
[Dit bericht is gewijzigd door Ricochet op 08-03-2002 14:29]
het is beter voor mij om uit dit topic weg te blijven..woest woester boos steeds bozer grrrrrrrr
la la la
alsof je kiest om arb.ongeschikt te worden gezondheid is niet alles,maar zonder gezondheid is alles niets
U rug is versleten ... pech gehad terwijl dit wel zeker arbeidsgerelateerd is.
Laten ze nu eerst eens een bepaald percentage van de WAO'ers gaan herkeuren dan kan er een groot deel (gedeeltelijk) uit.
Iemand die zwaar verslaafd is hoort bv niet in de WAO.
Maarre, effe serieus... Er is vorig jaar een dik rapport verschenen over de WAO van een commissie olv Piet Hein Donner, dit advies zal daar wel uit gedistilleerd zijn. Er zullen ongetwijfeld nog wel meer maatregelen volgen... Lullig voor degenen wie het treft, dat zonder meer.
Beetje simpel ook om te stellen dat mensen 'beter af zijn' als ze gewoon aan het arbeidsproces blijven nemen. Kan in sommige gevallen idd zo zijn, maar imo niet als dat juist hetgene is waardoor ze (misschien) ziek zijn geworden...
Ik denk dat eea -straks, als de regels aangescherpt worden- meer dan ooit afhangt van de kwaliteit van de betreffende keuringsartsen, uiteindelijk zijn zij degenen dieuitmaken of iemand al dan niet in staat is om te werken danwel recht heeft op een uitkering.
quote:Fortuyn ging nog een stap verder: ook de niet aan werk gerelateerde ziekten moesten uit de WAO (bv kanker).
Op vrijdag 08 maart 2002 14:29 schreef Nuoro het volgende:
Als Fortuyn slim is maakt ie nu een hoop stennis.
Dit zou beter zijn omdat een verzekeraar beter uitzoekt of er fraude in het spel is. Juist omdat zij hun brood ermee verdienen.
En als zo een verzekeraar zegt, U moet werken, en jij kan echt niet kun je naar dat orgaan gaan (klinkt lache) en alsnog je recht proberen te halen.
quote:Yeah right
Op vrijdag 08 maart 2002 14:24 schreef Ricochet het volgende:
Uitbuiters zijn het allemaal! Burnout...pfff Muisarm...pfff watjes dus!
En omdat jij alles kunt zoals je het nu zo opnoemt, daarom moet iedereen ook maar alles kunnen. Ongeacht persoonlijke situatie, karakter, pers. eigenschappen, whatever er allemaal mee kan spelen...
Offtopic: DarkElf, zit jij ook nog steeds mee te lezen, ook al wilde je je er eigenlijk niet meer mee inlaten... 
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Ssssst
Op vrijdag 08 maart 2002 14:37 schreef Moonah het volgende:[..]
Offtopic: DarkElf, zit jij ook nog steeds mee te lezen, ook al wilde je je er eigenlijk niet meer mee inlaten...
ben ik zo voorspelbaar? *zucht* Ik probeer me er buiten te houden
quote:Nee hoor, maar het blijft een partij aanstellerij. Als je kijkt naar mensen die dat hebben, thuis doen ze vanalles. Ja ik heb RSI zei een collega van me terwijl hij vrolijk zat te Unrealen.
Op vrijdag 08 maart 2002 14:37 schreef Moonah het volgende:[..]
Yeah right
En omdat jij alles kunt zoals je het nu zo opnoemt, daarom moet iedereen ook maar alles kunnen. Ongeacht persoonlijke situatie, karakter, pers. eigenschappen, whatever er allemaal mee kan spelen...
Sjah, met een burnout zit je ook maar thuis. Met van die krijsende kinderen de hele dag. En daar hebben ze geen last van. Is gewoon het recht op gratis vakantie dagen. Zo, nu heb ik genoeg te verduren gehad, ik piep er ffies tussen uit.
quote:Ik ken je inmiddels een beetje...
Op vrijdag 08 maart 2002 14:38 schreef DarkElf het volgende:
ben ik zo voorspelbaar? *zucht* Ik probeer me er buiten te houden
En weer ontopic
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Laten we maar hopen dat je sarcastisch bent. Anders ben je een enorme domme eikel zonder enige visie buiten je beperkte wereldje!
Op vrijdag 08 maart 2002 14:24 schreef Ricochet het volgende:
Reuma is een goede reden om terecht WAO te krijgen. Maar Burnout is echt zwaar triest. RSI in sommige gevallen ook. Mensen die jaren aan de lopende band staan en het zelfde doen kunnen inderdaad RSI krijgen. Maar iemand die met de computer werkt. Ik werk de hele dag met de computer en als ik de kans krijg ga ik 's avonds vrolijk verder. Als je gewoon normaal doen en soms ff die muis loslaat is er niks aan de hand. Gewoon een 'ik wil ook eens thuis zitten' ziekte. Opvallend is dan ook dat iedereen die ik ken met RSI dankzij de computer van die types zijn waar je het ook echt van verwacht.En een burnout? Rot toch op. Een burnout is een excuus om geen nee te hoeven zeggen. Als ik een project doe (of 1 van mijn collega's) wordt de werkdruk ook enorm opgevoerd. Maar niemand ergens last van. Waarom niet, omdat het werkers zijn met de juist instelling. Ik die alles wat ik moet doen maar aan het einde van het verhaal heeft een dag maar 24 uur waarvan ik er minimaal 6 wens te slapen. Meer kan ik niet doen. Mensen die wel meer willen of continue de dag vol blijven boeken raken vermoeid. En vermoeid is gewoon ff alles aan de kant zetten en ff rustig doen. En niet weeeeken thuis zitten op kosten van een ander.
Uitbuiters zijn het allemaal! Burnout...pfff Muisarm...pfff watjes dus!
Heb je zelf wel eens burn out gehad? Wel eens zo in de rsi gezeten dat je godverdomme je eigen haar niet meer kan kammen? Ik ken genoeg voorbeelden van mensen die GEEN computernerds zijn, en absoluut niet overdreven veel muizen, maar toch zo erg getroffen zijn dat ze gewoon zowat invalide erdoor zijn geworden! De een is er veel gevoeliger voor dan de ander, en dat heeft NIKS met aanstellerij te maken!
Ik heb zelf ook RSI, gelukkig niet super ernstig, ik was er oip tijd bij en ik ben nu redelijk aan het herstellen, maar zonder de mogelijkheid om door de WAO tijdelijk kortere dagen te kunnen werken, had ik nu met muurvaste schouders en nek, zwaar pijnlijke armen en verrotte polsen gezeten en was ik waarschijnlijk voor langere tijd ECHT uit de roulatie geweest, was ik misschien wel volledig arbeidsongeschikt geraakt. Zonder de WAO had ik voor aantal maanden zowat de helft van mijn salaris in moeten leveren, en daar kan ik niet van leven.
En ik hoop van harte dat je nog eens een flinke burnout krijgt, zo erg dat je bij het minste en geringste in janken uitbarst, geen nieuwe informatie op kan nemen en in een enorme depressie dondert. Dan voel je ook eens hoe dat is! Kijken of het echt aanstellerij is!
quote:* Moonah voelt haar kromme tenen...
Op vrijdag 08 maart 2002 14:39 schreef Ricochet het volgende:
Sjah, met een burnout zit je ook maar thuis. Met van die krijsende kinderen de hele dag. En daar hebben ze geen last van. Is gewoon het recht op gratis vakantie dagen.
Zou je met ze willen ruilen? Met alles er op en er aan? Dus ook de dingen waar ze last van hebben, en die jij (en ws veeeeele anderen) nu voor het gemak maar even over het hoofd zien?
Ik denk dat je dat echt niet wil...
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Dat krijg ik niet. Want ik, met mijn beperkte wereld, weet wanneer ik moet stoppen.
En ik hoop van harte dat je nog eens een flinke burnout krijgt, zo erg dat je bij het minste en geringste in janken uitbarst, geen nieuwe informatie op kan nemen en in een enorme depressie dondert. Dan voel je ook eens hoe dat is! Kijken of het echt aanstellerij is!
Mensen zijn tegenwoordig al drie dagen ziek wanneer hun buurman hoest.
quote:Jaja... Ferme jongens, stoere knapen...
Op vrijdag 08 maart 2002 14:47 schreef Ricochet het volgende:[..]
Dat krijg ik niet. Want ik, met mijn beperkte wereld, weet wanneer ik moet stoppen.
Mensen zijn tegenwoordig al drie dagen ziek wanneer hun buurman hoest.
Anyway, zoals ik dus reeds zei: de deskundigheid van de keuringsarts wordt met het aanscherpen van de WAO regels belangrijker dan ooit.
Als daaraan niet evenredig zwaardere eisen gesteld worden, dan wordt het gewoon een puinzooi.
quote:Burnout heeft niet noodzakelijk met te veel, of overwerken te maken. Je hebt werkelijk geen idee waar je over praat.
Op vrijdag 08 maart 2002 14:47 schreef Ricochet het volgende:
Dat krijg ik niet. Want ik, met mijn beperkte wereld, weet wanneer ik moet stoppen.
quote:En kijk eens hoe dat in de gezondheidszorg gaat. Wachtlijsten wordt voor een deel veroorzaakt door verzekeraars die weigeren meer zorg 'in te kopen', omdat anders de winst misschien eens wat tegen kan vallen. Daarbij weigeren ze vaak uit te betalen en starten simpelweg slepende rechtzaken om maar vooral niet in de buidel te hoeven tasten, voorbeelden te over van. Zou dus een zeer slechte zaak zijn imho.
Op vrijdag 08 maart 2002 14:35 schreef Ricochet het volgende:
Das ook niet helemaal waar. Fortuyn wil de hele WAO onderbrengen bij verzekeraars. Met een regeringsorgaan om daar toezicht op te houden.
quote:En jij weer wel zoals gebruikelijk. Ben jij ook zo een zieltje die vandaag of morgen heel zielig een burnout heeft omdattie a. geen zin heeft of b. meer wil doen dan een mens kan doen?
Op vrijdag 08 maart 2002 14:58 schreef Lithion het volgende:[..]
Burnout heeft niet noodzakelijk met te veel, of overwerken te maken. Je hebt werkelijk geen idee waar je over praat.
quote:Rot toch op man, ga ergens anders trollen.
Op vrijdag 08 maart 2002 15:04 schreef Ricochet het volgende:[..]
En jij weer wel zoals gebruikelijk. Ben jij ook zo een zieltje die vandaag of morgen heel zielig een burnout heeft omdattie a. geen zin heeft of b. meer wil doen dan een mens kan doen?
quote:Dat zeg ik net al, daar heeft het niet per sé mee van doen. Een burn-out ontstaat in feite wanneer de mate van stress op je werk te hoog wordt en stress ontstaat weer doordat je te weinig regelmogelijkheden hebt om het werk wat je geacht wordt te doen, goed te doen.
Op vrijdag 08 maart 2002 15:04 schreef Ricochet het volgende:
b. meer wil doen dan een mens kan doen?
Stel je staat aan een lopende band en je krijgt een bepaalde instroom van componenten die jij moet verwerken en weer doorgeven aan het volgende station. Als in die instroom veel fouten zitten die jij niet op kan lossen, omdat er op jouw werkplek geen regelmogelijkheden zijn, levert dat al stress op. Als je vervolgens aan de outputzijde ook niet iets kunt regelen (marges veranderen o.i.d) levert dat nog meer stress. Voeg daar nog omgevingsfactoren aan toe (afrekening door baas/collagae ondanks beperkte regelmogelijkheid, werkomgeving e.d.) en je hebt de ideale mix voor een burnout en dat is dan nog maar één voorbeeldje.
Dat jíj het niet kent betekent nog niet dat het complete onzin is.
Daarnaast heb je je werk niet altijd in de hand. Klagen over te hoge werkdruk wordt ook vaak niet in dank afgenomen, zeker niet als je baan toch al op de tocht staat ofzo. Veel mensen houden dan hun mond maar omdat er toch brood op de plank moet komen, terwijl ze het eigenlijk niet aankunnen. Ze kunnen het zich gewoon niet veroorloven om te gaan klagen met het risico dat ze als lastig worden gezien en ze aan de kant worden gezet.
quote:En dan loopt men te zeuren over de stelling van Pim Fortuyn vwb het WAO- probleem?
Op vrijdag 08 maart 2002 14:01 schreef Schorpioen het volgende:
Van onze redactie economie
Aandoeningen als een whiplash, ME, overspannenheid, burnout, persoonlijkheidsstoornissen en verslavingen zijn geen reden om een WAO-uitkering te krijgen. Dat geldt ook voor ernstige klachten aan het bewegingsgestel, zoals slijtage.Dat staat in de `ruwe' uitwerking van het WAO-advies van de Sociaal Economische Raad (SER), de raad die aan advies werkt om het WAO-stelsel ingrijpend te veranderen. Volgens de SER moet er een `positieve' lijst komen waarop de ziekten en aandoeningen staan opgesomd, die voldoende ernstig zijn om een WAO-uitkering te ontvangen. Mensen die aan kwalen lijden die daar niet op staan, komen in principe niet in aanmerking voor een uitkering. Het is de bedoeling dat de WAO-lijst in de wet wordt opgenomen.
Volgens ingewijden moet de WAO-lijst voorkomen dat er continu discussie is over de vraag of iemand wel of niet voor een uitkering in aanmerking komt. Welke ziekten op de positieve lijst komen, moet op een later tijdstip door een college van deskundigen worden ingevuld, schrijft de SER in het vertrouwelijke stuk. Wel geven de leden een schot voor de boeg door `enkele psychische en somatische klachten, stoornissen of aandoeningen' op te sommen die níet voldoende ernstig zijn om een WAO-uitkering te krijgen. ,,Personen met dergelijke klachten zijn doorgaans veel beter af door te blijven deelnemen aan het arbeidsproces'', en ,,aanpassing van de arbeid ligt méér voor de hand dan het verstrekken van een WAO-uitkering'', luiden de argumenten in het plan.
Bepalend of een ziekte wel of niet tot de positieve lijst behoort, is de vraag of deze tot volledige en duurzame arbeidsongeschiktheid leidt. Volledig betekent dat iemand niet meer zelfstandig kan werken en duurzaam houdt in dat iemand voor ten minste vijf jaar niet meer voor zichzelf kan zorgen.
(waar ik overigens niet achter sta)
Wat de politiek met zo'n advies kan doen: De werkgevers dwingen om iets aan de arbeidsomstandigheden te gaan doen, en ervoor te zorgen dat medewerkers niet overbelast worden. Op tijd nieuwe mensen aantrekken om de werklast te verdelen, ervoor zorgen dat er weer wat lucht in een bedrijf komt. Nee zeggen tegen klanten op het moment dat men echt capaciteit te kort komt, of de capaciteit uitbreiden. Medewerkers moeten tegen zichzelf beschermd worden.
quote:Stoer hoor !!! Kruip toch terug onder die steen van je ipv ergens over te lullen waar je duidelijk geen verstand van hebt
Op vrijdag 08 maart 2002 14:47 schreef Ricochet het volgende:[..]
Dat krijg ik niet. Want ik, met mijn beperkte wereld, weet wanneer ik moet stoppen.
Mensen zijn tegenwoordig al drie dagen ziek wanneer hun buurman hoest.
Als je je twee jaar ziek meldt, zou er dan ondertussen niet een oplossing gezocht moeten zijn?
Dat alleen beroepsziektes een reden moeten zijn om in de WAO te komen vind ik echt slecht, buiten het feit als ik RSI of opgebrand zijn hoop ik oprecht dat als ik in het weekend onder een auto loop, ik wel gewoon mijn loon(of een groot gedeelte van mijn loon doorbetaald krijg. Een percentage van mijn 'hoge' loon gaat daarvoor naar de staat dus waarom zou ik dan niet en evenredige vergoeding krijgen als ik arbeidsongeschikt wordt? Waarom zou je dan wel kunstmatig de WW hooghouden, die grens ligt volgens mij ook boven de 5000 euro's per maand?
quote:RSI is inmiddels wel een vaste identificeerbare aandoening, volgens mij ook met whiplash verder is de psychologische aandoening altijd al het ondergeschoven kindje geweest van de diagnostisering
Op zaterdag 09 maart 2002 00:33 schreef Marvelon het volgende:
Op zich behelzen de voorgestelde uitsluitingen van ziektes niet veel nieuws. De genoemde kwalen zijn in de regel niet "medisch objectiveerbaar", nu al een eerste vereiste om in aanmerking te komen voor een WAO-uitkering. Echter een uitspraak van de Centrale Raad van Beroep van een aantal jaren geleden heeft ertoe geleid dat bepaalde moderne verzamelkwalen (rsi, burnout,me, whiplash) die strikt niet voldoen aan dit criterium, -omdat in onderhavige gevallen simpelweg geen ziekte kan worden gediagnosticeerd- toch recht konden geven op een WAO-uitkering. Met dit voorstel wordt dus eigenlijk teruggekeerd naar de bedoeling van de wetgever.
quote:Krijg nu niet echt het idee dat jij wel beschikt over een deugdelijke kennis ter zake.
Op vrijdag 08 maart 2002 16:45 schreef Buurmannetje het volgende:
Ik ga ff naar buiten om af te koelen, zulke lui kom ik gelukkig irl niet tegen... dan stond ik niet voor mezelf in !!
(Alhoewel de oorspronkelijke poster de kunst van de nuance evenmin tot de zijne heeft gemaakt.)
quote:RSI is een verzamelnaam van diverse gelijksoortige klachten, waarvan een aantal idd te benoemen en andere weer niet. De symptomen zijn herkenbaar, de medische oorzaak niet. Dat medische inzichten tussentijds zijn voortgeschreden is goed mogelijk. Mijn medische kennis beperkt zich tot die ik via mijn eigen discipline verkrijg.
Op zaterdag 09 maart 2002 00:41 schreef Re het volgende:[..]
RSI is inmiddels wel een vaste identificeerbare aandoening, volgens mij ook met whiplash verder is de psychologische aandoening altijd al het ondergeschoven kindje geweest van de diagnostisering
[Dit bericht is gewijzigd door Marvelon op 09-03-2002 00:56]
Ik help op school en leef verder, een op het oog, normaal leven.
Ik ben tengevolge van de bevalling van de oudste in de WAO terecht gekomen.
Daarnaast heb ik, sinds 3 jaar, een hartkwaal, kapotte klep, waardoor ik na een halve dag werken helemaal doodop ben. Een paar uurtjes op school helpen gaat dus wel, maar echt in loondienst gaan werken, lukt dus echt niet.
Gelukkig houdt de WAO rekening met persoonlijke omstandigheden. Ik heb de zorg over mijn gezin en zou ik daarnaast halve dagen werken, dan zou die zorg in het gedrang komen.
Ik kan me voorstellen dat klachten als whiplash, burnout e.d. worden aangepakt, omdat daar gewoon heel veel mee gesjoemeld wordt. Maar het moet wel van geval tot geval bekeken worden, vind ik.
quote:Mee eens.
Op zaterdag 09 maart 2002 12:34 schreef Gia het volgende:
[...]
Ik kan me voorstellen dat klachten als whiplash, burnout e.d. worden aangepakt, omdat daar gewoon heel veel mee gesjoemeld wordt. Maar het moet wel van geval tot geval bekeken worden, vind ik.
Sta je er alleen voor, Gia? (Sterkte overigens 
)
Zo niet, hoe zit het dan precies met de WAO als je beide werkt en er 1 op een gegeven moment daartoe niet meer in staat is? Krijg je dan toch een uitkering als je partner wel werkt?
Ik zelf heb reuma en Crohn, maar werk wel.
Ben alleenstaand met 2 kinderen. Ik heb een baan gevonden in een kantoor 1 minuut lopen van mijn huis. Ondanks dat ik van mijn kwalen regelmatig (veel) last heb, is het werken op te brengen omdat de reistijd er dus niet is. Eerder werkte ik ergens anders, maar heb ontslag genomen om dat het reizen naar werk en het droppen van de kinderen op school en creche en het vervolgens op tram en bus stappen, met al het haasten wat daar bij kwam kijken, te veel vergde van me.
Nu ik zo dicht bij huis werk is het ondanks eeuwige rug en buikpijn heel goed te doen (en ik slik natuurlijk medicijnen, zonder dat zou ik nauwelijks mobiel zijn, vanwege de pijn).
Een collega van mij is maanden thuis gebleven vanwege RSI , maar ik zag haar wel met zware boodschappen sjouwen, met kind sjouwen etc etc.
Voordat er RSI echt bekendheid kreeg, had ze whiplash... en was toen daarom weken thuis steeds.
quote:
Op zaterdag 09 maart 2002 12:34 schreef Gia o.a. het volgende:
Ik ben tengevolge van de bevalling van de oudste in de WAO terecht gekomen.
Daarnaast heb ik, sinds 3 jaar, een hartkwaal, kapotte klep, waardoor ik na een halve dag werken helemaal doodop ben.
quote:En wat vinden jullie dan van de plannen van Pim Fortuyn, volgens welke jullie beide geen uitkering zouden krijgen, omdat de ziekten niet werk-geraleteerd zijn?
Op zaterdag 09 maart 2002 12:55 schreef milagro o.a. het volgende:
Ik zelf heb reuma en Crohn, maar werk wel.
quote:Ik ben getrouwd, met Montagui, al bijna 11 jaar. Hij werkt gewoon full-time. Dit heeft geen gevolgen voor mijn uitkering.
Op zaterdag 09 maart 2002 12:55 schreef milagro het volgende:[..]
Mee eens.
Sta je er alleen voor, Gia? (Sterkte overigens
Zo niet, hoe zit het dan precies met de WAO als je beide werkt en er 1 op een gegeven moment daartoe niet meer in staat is? Krijg je dan toch een uitkering als je partner wel werkt?
Omdat ik een baan had op het moment dat ik in de ziektewet terecht kwam, heb ik recht op volledige WAO. Dit is nu 9 jaar geleden, dus nog de oude regeling. Hierdoor heb ik 70% van mijn loon. Sommige mensen zijn hier wel afgunstig op, omdat zij werken voor minder, wat ik wel kan begrijpen. Maar ze zouden mijn klachten niet willen hebben.
Toen ik 9 jaar geleden in Nijmegen in het Radbout lag, heb ik daar een vrouw leren kennen met de ziekte van Crohn. Ook zij had een paar kinderen en zat in een rolstoel. Ik vond wat zij had veel erger dan mijn klachten. (toen nog geen hartkwaal)
Ik heb dus ook erg veel respect voor jou, dat jij toch nog werkt. Iedereen zou het begrijpen als je lekker thuis bij je kindjes bleef. De WAO is voor jou geen overdreven luxe.
Heel veel sterkte aan jou gewenst! 
quote:Ik zou weleens willen weten welke ziekten volgens PF wel werkgerelateerd zijn. En dan dus niet burn-out of bedrijfsongeval, maar ziekten.
Op zaterdag 09 maart 2002 13:01 schreef bruut het volgende:[..]
[..]En wat vinden jullie dan van de plannen van Pim Fortuyn, volgens welke jullie beide geen uitkering zouden krijgen, omdat de ziekten niet werk-geraleteerd zijn?
Ik denk dan ook niet dat die plannen door zullen gaan. Ik vrees eerder dat de plannen van de SER door gaan. Maar gelukkig val ik daar buiten.
(Wel erg, overigens, voor de echte burnouts en whiplash patienten)
quote:Ik vind zijn plannen hard, maar ben het er wel mee eens mits er voor duidelijk aantoonbare, niet werkgerelateerde ziektes (kanker bijvoorbeeld hoewel er juist erg weinig mensen met die aandoening in de WAO zitten) een apart regeling getroffen wordt.
Op zaterdag 09 maart 2002 13:01 schreef bruut het volgende:[..]
[..]En wat vinden jullie dan van de plannen van Pim Fortuyn, volgens welke jullie beide geen uitkering zouden krijgen, omdat de ziekten niet werk-geraleteerd zijn?
Als ik mijzelf als norm neem :
Ik heb veel last en dat met redelijke regelmaat, maar kan echt wel werken, mits ik me aan bepaalde leefregels houdt.
Ik erger me dood aan mensen die menen niet te kunnen werken, maar wel in staat zijn in de privé sfeer taken te doen die ze minstens zo belasten als werken hen dat zou doen. En dat zijn er veel meer dan dat er mensen met nietwerkgerelateerde serieuze klachten in de WAO zitten.
[Dit bericht is gewijzigd door milagro op 09-03-2002 14:54]
quote:Ja, maar, als mensen nu eens tot niet meer in staat zijn dan slechts een paar uurtjes per dag werkzaamheden te verrichten, dan kun je toch niet verwachten dat ze die uurtjes vullen met werken in loondienst.
Op zaterdag 09 maart 2002 14:42 schreef milagro het volgende:Ik erger me dood aan mensen die menen niet te kunnen werken, maar wel in staat zijn in de privé sfeer taken te doen die ze minstens zo belasten als werken hen dat zou doen. En dat zijn er veel meer dan dat er mensen met nietwerkgerelateerde serieuze klachten in de WAO zitten.
Het huishouden moet ook gedaan worden, boodschappen doen, eten koken. Allemaal dingen die belastend zijn, maar die ik bijvoorbeeld niet uit zou kunnen voeren als ik 3 uurtjes per dag zou werken.
Ik help 1 x in de week op school. Anderhalf uur computerles met de klas van mijn kind. Ik vind dat hartstikke leuk, maar ben de rest van de dag afgebrand.
Wat het huishouden betreft. Mijn man helpt flink mee, naast zijn baan, omdat ik niet alles kan.
Als ik in loondienst zou werken dan is de rest van mijn leven weg. Aangezien ik dan doodmoe ben als ik thuis ben.
Nu lijkt het alsof ik van alles kan, maar het is constant aanpassen en uitkijken.
Als jij mensen dingen ziet doen en er dan maar van uitgaat dat ze dan dus ook kunnen werken, dan vergis je je toch wel. Dingen zijn niet altijd zoals ze lijken.
Nogmaals ik heb veel respect voor jou, dat jij met jouw klachten toch gaat werken. Dat zouden er niet veel doen als ze in jouw schoenen stonden. Maar je kunt daarom niet stellen dat er dus meer mensen gewoon kunnen gaan werken, omdat ze privé ook vanalles kunnen.
Ik ken echter een aantal mensen in mijn omgeving , die bijvoorbeeld niet werken vanwege rsi, maar wel kunnen computeren thuis en andere lichamelijke taken doen die volgens hen op werk onmogelijk zijn.
Maar je hebt gelijk, dat ik mijzelf niet als norm kan nemen. Wat ik aankan, hoeft een ander niet aan te kunnen.
Ik ben misschien wel te hard voor mezelf en krijg daar misschien later de rekening voor gepresenteerd.
Bovendien kan ik me het financieel niet permiteren om van een uitkering te leven. Mijn salaris is nu ook al vrij krap voor de vaste lasten die ik heb.
Ik merk echter dat werken, mits bepaalde regels in acht genomen worden, mij juist goed doet.
Bovendien heb ik geen man in huis en dat scheelt een hoop werk
quote:Als je er wel verstand van hebt ben je zeker al ervaren hierin? Hoe vaak zit jij thuis?
Op vrijdag 08 maart 2002 16:43 schreef Buurmannetje het volgende:[..]
Stoer hoor !!! Kruip toch terug onder die steen van je ipv ergens over te lullen waar je duidelijk geen verstand van hebt
quote:Je maakt me heel bang, brrrr...
Op vrijdag 08 maart 2002 16:45 schreef Buurmannetje het volgende:
Ik ga ff naar buiten om af te koelen, zulke lui kom ik gelukkig irl niet tegen... dan stond ik niet voor mezelf in !!
quote:Ik ken mensen die een jaar in de ziekte wet zitten vanwege een burnout. Dan moeten ze ineens halve dagen werken en dan melden ze zich beter zodat ze weer 40 uur moeten werken. Om zich vervolgens na 2 weken weer ziek te melden.
Op vrijdag 08 maart 2002 16:57 schreef milagro het volgende:
Je komt toch pas na twee jaar in de WAO terecht. Duurt een burn out dan jaren?Als je je twee jaar ziek meldt, zou er dan ondertussen niet een oplossing gezocht moeten zijn?
Weer andere hebben zich voor 1 of ander project een paar maanden keihard ingezet. Project voorbij maar geen zin om vakantie dagen op te nemen. De oplossing Burnout...
Alleen om het dan overtuigend over te laten komen blijven ze wel minimaal 6 maanden thuis.
Stress is weer wat anders en kan leiden tot hartklachten. Een burnout zou dan puur geestelijk moeten zijn en lichamelijke vermoeitheid. Ga sporten ofzo, hielp ook voor mij.
Maar ik moet wel ff kwijt dat ik om mij heen een hoop mensen zie die zich bij het minste geringste kwaaltje ziek thuis melden. Last van de rug is dan meestal de standaard smoes. Ondertussen doen ze in hun vrije tijd allemaal spannende dingen, ik noem sporten, huis verbouwen, tegelpad leggen enz......In eigen tijd schijnt de rug het wel goed te doen.
Enne over dat burn out en rsi, het is een beetje mode aan het worden om aan zo'n kwaal te lijden....Iedereen brult over RSI, komt door herhaaldelijk dezelfde beweging uit te voeren, waarom heeft mijn oma dan nooit geen RSI gekregen toen ze voor de hele familie truien en sokken zat te breien. Burn out, te hoge werkdruk/werk te laag voor je niveau, waarom kreeg mijn opa dan geen burn out als hij weer eens een 85 uur in een week had gewerkt???
Nee, ik denk dat een hoop dingen te maken hebben met de makkelijke instelling van mensen, ach ik ben moe, blijf maar ziek thuis.........
Maar goed,
Natuurlijk zijn er aanstellers en die moeten eruit gepikt worden. Maar gebeurd dat door de helft van de chronisch zieken maar in de bijstand te gooien?
Ik zelf heb al tien jaar ME en probeer ook al tien jaar mijn eigen kostje te verdienen. Sinds een jaar heb ik ook Fybromyalgie (weke delen reuma, wordt onder dezelfde 'vage ziektes' geschaard). Werkte al op jaarcontracten, geen werkgever neemt iemand met zo'n ziekte voor onbepaalde tijd aan. Nu zit ik sinds drie kwart jaar in de ziektwet en mijn contract werd natuurlijk niet verlengd, de arbodienst kwam niet over de brug met een reintegratieplan en het GAK vind het wel best zo. De WAO zal me wel goedkeuren, tenslotte staat ME en Fibro op de lijst 'onzin'
Raar wel, diezelfde niet bestaande ziekte zorgt ervoor dat ik geen organen mag doneren of bloed mag geven aangezien men bang is dat er toch iets doorgegeven kan worden. Men kent tenslotte de oorzaak nog niet. Het is ook rede om me buiten de WW/bijstand te houden aangezien het zonneklaar is als ze me zien, dat ik niet fulltime kan werken. De werkgever moet ik tegen liegen dat ik barst, anders wordt ik in het geheel niet aangenomen. besides maar wel belangrijk: de ziekte is geregistreerd als zijnde een neurologische aandoening bij de Wereld gezondheids organisatie en vergelijkbaar bij een nederlandse instelling. Minister Borst telt net miljoenen neer voor onderzoek naar de ziekte.
Maar echt ziek, natuurlijk niet.
En mocht iemand zich nu bedenken dat ik toch maar mooi een hoop shit aan het intypen ben.. bedenk dan ook dat mijn sociale leven zich vrijwel geheel op het net afspeelt. Dat ik elke dag moet kiezen of ik in ettapes kan stofzuigen of beter boodshappen kan gaan doen, allebei op een dag is teveel gevraagd. Dat ik best twee uur per dag zou kunnen werken, als ik geen sociaal leven erop na, mijn huishouden helemaal niet hoef te doen en de rest van de dag kan slapen. Wil iemand zo'n leven, is werk het enige wat telt?
De mensen die denken dat vele aanstellers zijn, RSI en burnout onzin-ziektes zijn en iedereen kan werken komen er nog wel achter hoop ik altijd maar. Je zal de eerste niet zijn die dat dertig jaar schreeuwt en ineens ziek wordt en och jee, dan valt je leven ineens in puin.
inmiddels is duidelijk dat een hoop mensen, fokkers inclusief wel een kwaaltje hebben, en er daarom voor pleiten om de huidige regelgeving uit eigen belang te handhaven. deze benaderingswijze is logisch, tegelijkertijd ongepast. een wet moet het algemen belang dienen, daarnaast kan je kijken of voor bepaalde gevallen geen afzonderlijke oplossing moet verzinnen.
feit is namelijk dat de WAO zowel door werkgevers als werknemers lange tijd is gebruikt als charmante afvloeingsregeling om overtollig personeel in te dumpen, en naar mijn idee heeft dit geleid tot een soort cultuur, waarin de WAO niet als laatste uitkomst diende, maar eerder als aanlokkelijk perspectief.
quote:Goed argument.
Op maandag 11 maart 2002 01:33 schreef AchJa het volgende:
...waarom heeft mijn oma dan nooit geen RSI gekregen toen ze voor de hele familie truien en sokken zat te breien...waarom kreeg mijn opa dan geen burn out als hij weer eens een 85 uur in een week had gewerkt???
En mijn opa rookte als een schoorsteen en is toch maar mooi 95 geworden, dus roken is helemaal niet ongezond.
quote:Verkeerd gedacht.
Nee, ik denk dat een hoop dingen te maken hebben met de makkelijke instelling van mensen, ach ik ben moe, blijf maar ziek thuis.........
quote:lees even een hele duidelijke mening hierover :
Op vrijdag 08 maart 2002 14:01 schreef Schorpioen het volgende:
Bron: AD
[..]Met andere woorden: als je door de enorme werkdruk en veel te veel stress in het bedrijf een burnout krijgt, moet je daar zelf voor opdraaien? En hoe zit het met zaken als RSI?
FUCK THAT! Ja sorry maar hier kan ik me dus enorm DRUK en enorm PISSED off over raken.
Ik werk zo f*cking hard en wat als ik straks een burnout krijg? Of een muisarm? Of whatfucking else? IK BETAAL TOCH GVD belasting en vooral handevol verzekering hiervoor?!?!
Trust me, ik ben persoonlijk een diehard en ik werk wel door Ik verdien enorm veel (toegegeven) mar ik betaal me ook blauw aan verzekeringen! En als ik door welk gegeven dan ook arbeidsongeschikt raakt EIS IK LOON!
Dit is echt een onzinnige stelling! Mensen die keihard werken betalen o.a. via hun pensioen en verzekering al maandelijks veel voor hun WAO en die moeten ze dus krijgen ook als ze niet meer kunnen werken.
Stelling is echt onzin!
GLG
quote:Ik ken zelf een vriend die last heeft van ME, hoewel last een understatement is. Anyway, ik raak ontroerd door jouw verhaal, en ik ben het voorledig met je eens!
Op maandag 11 maart 2002 02:23 schreef CiNCHiCK het volgende:
Geweldige discussies altijd valt me op dat de mensen die denken dat zij de wereld aan kunnen en dus de gehele mensheid dat moet kunnen a.zelden tot nooit van mening veranderen omdat ze niet luisteren naar de andre kant van de medaille en b. die mensen vrij weinig ernstige dingen hebben meegemaakt in hun leven.Maar goed,
Natuurlijk zijn er aanstellers en die moeten eruit gepikt worden. Maar gebeurd dat door de helft van de chronisch zieken maar in de bijstand te gooien?
Ik zelf heb al tien jaar ME en probeer ook al tien jaar mijn eigen kostje te verdienen. Sinds een jaar heb ik ook Fybromyalgie (weke delen reuma, wordt onder dezelfde 'vage ziektes' geschaard). Werkte al op jaarcontracten, geen werkgever neemt iemand met zo'n ziekte voor onbepaalde tijd aan. Nu zit ik sinds drie kwart jaar in de ziektwet en mijn contract werd natuurlijk niet verlengd, de arbodienst kwam niet over de brug met een reintegratieplan en het GAK vind het wel best zo. De WAO zal me wel goedkeuren, tenslotte staat ME en Fibro op de lijst 'onzin'
Raar wel, diezelfde niet bestaande ziekte zorgt ervoor dat ik geen organen mag doneren of bloed mag geven aangezien men bang is dat er toch iets doorgegeven kan worden. Men kent tenslotte de oorzaak nog niet. Het is ook rede om me buiten de WW/bijstand te houden aangezien het zonneklaar is als ze me zien, dat ik niet fulltime kan werken. De werkgever moet ik tegen liegen dat ik barst, anders wordt ik in het geheel niet aangenomen. besides maar wel belangrijk: de ziekte is geregistreerd als zijnde een neurologische aandoening bij de Wereld gezondheids organisatie en vergelijkbaar bij een nederlandse instelling. Minister Borst telt net miljoenen neer voor onderzoek naar de ziekte.
Maar echt ziek, natuurlijk niet.
En mocht iemand zich nu bedenken dat ik toch maar mooi een hoop shit aan het intypen ben.. bedenk dan ook dat mijn sociale leven zich vrijwel geheel op het net afspeelt. Dat ik elke dag moet kiezen of ik in ettapes kan stofzuigen of beter boodshappen kan gaan doen, allebei op een dag is teveel gevraagd. Dat ik best twee uur per dag zou kunnen werken, als ik geen sociaal leven erop na, mijn huishouden helemaal niet hoef te doen en de rest van de dag kan slapen. Wil iemand zo'n leven, is werk het enige wat telt?
De mensen die denken dat vele aanstellers zijn, RSI en burnout onzin-ziektes zijn en iedereen kan werken komen er nog wel achter hoop ik altijd maar. Je zal de eerste niet zijn die dat dertig jaar schreeuwt en ineens ziek wordt en och jee, dan valt je leven ineens in puin.
WAO is JUIST voor mensen die niet KUNNEN werken, maar weet je wat ik het ergste vind!? Dat WAO blijbaar de ENIGE oplossing is
Wat de oplossing is, is nu eindelijk eens ERKENNING tonen aan mensen met zulke problemen i.p.v. ontkenning omdat de 'wetenschap' er geen antwoord heeft en terwijl duizenden mensen hieraan lijden! (alsof dat geen bewijs/erkenning verdiend!).
Ik kan me dus hierover enorm pissed off over maken. Ook al verdien ik veel geld en heb ik een goed lopend lekker leuk bedrijfje men vergeet gewoon gvd hoe het is als je even of geheel buiten de boot valt om heel veel gvd redenen die wel degeleijk RELEVANT ZIJN!
Ik kan ook zo buiten de boot vallen for what reason, en ik betaal me nu blauw aan belasting en verzekeringen, en als ik straks toevallig onder de tram kom ben ik GVD niks waard?!!?
Fuck die regels! Iedereen heeft recht op erkenning als is het vooral recht op erkenning dat ook al ben je niet in staat om te werken, je zeker wel nuttig wil voelen!!, serieus ik kan me hier enorm pissed off over voelen dat er nog steeds mongolen bestaan die denken dat zulke mensen niet WILLEN werken!
Sorry maar moest ik even kwijt.
GLG
quote:Bron: http://www.telegraaf.nl/krant/vandaag/teksten/bin.partij.nederland.leefbaar.html
Ook een ingrijpend voorstel voor de wao kreeg uiteindelijk de steun van een meerderheid, onder de voorwaarde dat aan het plan de komende weken nog kan worden gesleuteld. Als uitgangspunt geldt dat alleen mensen die lichamelijk letsel door of tijdens hun werk hebben opgelopen voor de wao in aanmerking komen. Voor alle overige oorzaken, bijvoorbeeld kanker die niet door het werk is ontstaan, kan men zich dan vrijwillig bijverzekeren.
quote:Ach ja, vroeger dacht men dat Mutiple Sclerose en Reuma psychische aandoeningen waren. Je punt is?
de wao stamt uit een tijd dat men niet eens wist hoe je whiplash , burn out of repetetive strain injurie schreef.
quote:En waar is het argument om ons allen duidelijk te maken dat WAO geen algemeen belang dient? Ik maar denken dat de WAO een sociale voorziening was waar den werkenden mens zelf voor betaald en die vangnet vormden voor iedereen.
inmiddels is duidelijk dat een hoop mensen, fokkers inclusief wel een kwaaltje hebben, en er daarom voor pleiten om de huidige regelgeving uit eigen belang te handhaven. deze benaderingswijze is logisch, tegelijkertijd ongepast. een wet moet het algemen belang dienen, daarnaast kan je kijken of voor bepaalde gevallen geen afzonderlijke oplossing moet verzinnen.
Denk dat voor aparte gevallen afzonderlijke oplossingen zoeken weinig heil biedt. Lijkt me beter om een serieuze oplossing te bieden daar waar het probleem ook echt speelt.
quote:Ben ik met je eens. maar waarom ligt dan de oplossing in het vrijwel opheffen van zo'n voorziening zodat de grotere groep 'goeden' onder een kleine groep 'kwaden' moeten leiden. Als een werkgever dat als uitvloeiingsmogelijkheid gebruikt, pak de werkgever aan. Als de werkgever iemand er zonder pardon uit wil flikkeren bij ziekte, aanpakken die hap! Zelfde geldt overigens voor fraudeurs. Ik ken ook iemand die niet zou kunnen werken maar er wel een klusjesbedrijf zwart op na houdt. Frappante is echter dat hij inmiddels drie keer is gepakt alweer en hoewel wel boetes kreeg nog steeds in de WAO zit???
feit is namelijk dat de WAO zowel door werkgevers als werknemers lange tijd is gebruikt als charmante afvloeingsregeling om overtollig personeel in te dumpen, en naar mijn idee heeft dit geleid tot een soort cultuur, waarin de WAO niet als laatste uitkomst diende, maar eerder als aanlokkelijk perspectief.
Blijf erbij, beter systeem, strenger reageren op fraude en slechte werkgevers en je komt al een heel eind. Daar zijn deze achterlijke regelingen die mensen daadwerkelijk duperen niet voor nodig.
quote:Tnx Goblin, het is maar weinig dat ik zo'n supportive reactie erop krijg moet ik zeggen.
Op maandag 11 maart 2002 03:39 schreef Good_Looking_Gobling het volgende:[..]
Ik ken zelf een vriend die last heeft van ME, hoewel last een understatement is. Anyway, ik raak ontroerd door jouw verhaal, en ik ben het voorledig met je eens!
WAO is JUIST voor mensen die niet KUNNEN werken, maar weet je wat ik het ergste vind!? Dat WAO blijbaar de ENIGE oplossing is
Wat de oplossing is, is nu eindelijk eens ERKENNING tonen aan mensen met zulke problemen i.p.v. ontkenning omdat de 'wetenschap' er geen antwoord heeft en terwijl duizenden mensen hieraan lijden! (alsof dat geen bewijs/erkenning verdiend!).Ik kan me dus hierover enorm pissed off over maken. Ook al verdien ik veel geld en heb ik een goed lopend lekker leuk bedrijfje men vergeet gewoon gvd hoe het is als je even of geheel buiten de boot valt om heel veel gvd redenen die wel degeleijk RELEVANT ZIJN!
Ik kan ook zo buiten de boot vallen for what reason, en ik betaal me nu blauw aan belasting en verzekeringen, en als ik straks toevallig onder de tram kom ben ik GVD niks waard?!!?
Fuck die regels! Iedereen heeft recht op erkenning als is het vooral recht op erkenning dat ook al ben je niet in staat om te werken, je zeker wel nuttig wil voelen!!, serieus ik kan me hier enorm pissed off over voelen dat er nog steeds mongolen bestaan die denken dat zulke mensen niet WILLEN werken!
Sorry maar moest ik even kwijt.
GLG
quote:Ik hoop voor jou dat je geen van beide ooit krijgt
Op vrijdag 08 maart 2002 14:24 schreef Ricochet het volgende:
Uitbuiters zijn het allemaal! Burnout...pfff Muisarm...pfff watjes dus!
Gelukkig vallen empatische handicaps niet onder de WAO.
V.
quote:
Op dinsdag 12 maart 2002 01:14 schreef Verbal het volgende:[..]
Ik hoop voor jou dat je geen van beide ooit krijgt
Gelukkig vallen empatische handicaps niet onder de WAO.
V.
quote:lijkt me nogal logisch. WAO moet enkel en alleen zijn voor ziektes die op de werkvloer opgelopen worden. je gaat werkgevers en de staat toch ook niet laten betalen voor geslachtziektes die het personeel eventueel oploopt?? er moet ergens een grens zijn en ik weet dat RSI veroorzaakt kan worden door werk, maar ik vind bij dit soort ziektes dat de mens ook een eigen verantwoordelijkheid heeft. anno 2002 weet iedereen van het bestaan van het verschijnsel, ipv dat mensen zich ertegen wapenen en zich op preventie richten, krijgt de ziekte epedimische vormen.
Op dinsdag 12 maart 2002 01:06 schreef CiNCHiCK het volgende:Ach ja, vroeger dacht men dat Mutiple Sclerose en Reuma psychische aandoeningen waren. Je punt is?
vlgns mij moet je het dan wel buiten de WAOwetgeving om regelen, anders blaas je de hele WAO op. daar worden andere gevallen dan weer het slachtoffer van.
burn out idem dito. ik neem het voorbeeld van mijn broer die 5 dagen per week 10 uur werkt en daarnaast nog minstens 10 uur in de file staat, afgezien van zijn normale rijstijden. inmiddels heeft hij allerlij lichamelijke kwalen, zoals hoofdpijn en hij weet zelf dat hij dit niet eeuwig volhoudt. een burn-out ligt op de loer. maar hij ambieert wel een carriere bij het accountantskantoor waar hij werkt en is bereid daar een hele hoop voor op zij te zetten. met alle respect voor het harde werk, vind ik dus dat iedere werknemer ook zijn eigen verantwoordelijkheid draagt.
quote:Bij deze!
Op dinsdag 12 maart 2002 01:10 schreef CiNCHiCK het volgende:[..]
Tnx Goblin, het is maar weinig dat ik zo'n supportive reactie erop krijg moet ik zeggen.
Ik ben gewoon tegen uitsluiting van mensen met een handicap die niet direct ''verklaart'' kan worden. Terwijl ze ondertussen wel met een handicap zitten, alsof ze het zouden verzinnen bah!
GLG
quote:in principe ben ik het wel met deze zienswijze eens. toch kan ik mij niet aan de indruk ontrekken dat er een aantal mode ziektes zijn die door sommigen wel degelijk worden aangewend om hun falen te verklaren. als je zegt dat je ontslag neemt omdat de werkdruk te hoog is dan ben je een mislukkeling, lukt het je echter om met een burn out thuis te zitten dan heb je bewezen harder te willen werken dan je lichaam aankan.
Op dinsdag 12 maart 2002 01:23 schreef Good_Looking_Gobling het volgende:Ik ben gewoon tegen uitsluiting van mensen met een handicap die niet direct ''verklaart'' kan worden. Terwijl ze ondertussen wel met een handicap zitten, alsof ze het zouden verzinnen bah!
quote:Maar moet de werknemer zich hiertegen wapenen dan?
Op dinsdag 12 maart 2002 01:22 schreef don_quichot het volgende:[..]
lijkt me nogal logisch. WAO moet enkel en alleen zijn voor ziektes die op de werkvloer opgelopen worden.
je gaat werkgevers en de staat toch ook niet laten betalen voor geslachtziektes die het personeel eventueel oploopt?? er moet ergens een grens zijn en ik weet dat RSI veroorzaakt kan worden door werk, maar ik vind bij dit soort ziektes dat de mens ook een eigen verantwoordelijkheid heeft. anno 2002 weet iedereen van het bestaan van het verschijnsel, ipv dat mensen zich ertegen wapenen en zich op preventie richten, krijgt de ziekte epedimische vormen.
Ik was laatst op bezoek bij een reclamebureau ivm mijn eigen werk (media) en daar viel me iets heel 'apparts' op. De werkgever verplichte werknemers om het hal+f uur even pauze te nemen van paar minuten. Dat hoorde ik van een werknemer en de werkgever vertelde mij dat dat tegen bestrijding van RSI was. En men lette daar ook streng op!
Ik vind in het kader van andere verschijnselen wel dat de mens zelf bepaalde verantwoordelijkheid heeft, maar in veel gevallen vind ik wel dat de werkgever hier het voortouw moet nemen. Hij bepaald immers het beleid, en hij/zij moet hierin dus de verantwoordelijkheid in nemen en goed voorgelicht worden (postbus 51?).
quote:Ja, klinkt redelijk, maar ik vind het heel lastig dat wanneer je ambitie hebt deze te toetsen aan 'grenzen' tot hoever je kan of mag gaan. Natuurlijk kan je dit zoals je terecht aangeeft zelf toetsen, maar vaak heb je het ook echt niet door! Klinkt vreemd wellicht maar ik ken hoop jonge ondernemers die zich werkelijk keihard werken, niet om hun hoofd boven water te kunnen houden maar vanwege ambitie.
volgns mij moet je het dan wel buiten de WAOwetgeving om regelen, anders blaas je de hele WAO op. daar worden andere gevallen dan weer het slachtoffer van.burn out idem dito. ik neem het voorbeeld van mijn broer die 5 dagen per week 10 uur werkt en daarnaast nog minstens 10 uur in de file staat, afgezien van zijn normale rijstijden. inmiddels heeft hij allerlij lichamelijke kwalen, zoals hoofdpijn en hij weet zelf dat hij dit niet eeuwig volhoudt. een burn-out ligt op de loer. maar hij ambieert wel een carriere bij het accountantskantoor waar hij werkt en is bereid daar een hele hoop voor op zij te zetten. met alle respect voor het harde werk, vind ik dus dat iedere werknemer ook zijn eigen verantwoordelijkheid draagt.
Gelukkig ontstaan er eerst klachten. Bijvoorbeeld vermoeidheid, en als de Arts je advies geeft meer rust te nemen dan wordt het een heel ander verhaal ja.
Meestal is het dan nog niet te laat, als je dan toch besluit door te gaan ben je onverantwoordelijk bezig.
GLG
quote:Het gaat er niet zo zeer om om chemicalien je lichaam in te pompen, tegenwoordig wordt elk minimaal klachtje al afgedaan met RSI, dat is mijn punt.
Op maandag 11 maart 2002 02:47 schreef Kwark het volgende:[..]
Goed argument.
En mijn opa rookte als een schoorsteen en is toch maar mooi 95 geworden, dus roken is helemaal niet ongezond.
quote:Nou dat denk ik niet, men is er verdomd goed in om in dit land een 1 of andere ziekte te simuleren.....geen zin, ach ff een ziek thuis dag. Net zoals die flauwekul op scholen, baaldagen......mijn hemel het moet toch niet gekker worden.........Ik ben serieus van mening dat er een hoop mensen zijn die zich om elk kwaaltje meteen ziek thuis melden.
Verkeerd gedacht.
quote:Ja, er zijn natuurlijk altijd mensen die misbruik maken. Burnout is overgens iets heel engs. Ik ken een ontwerper die dat heeft gehad en die 'kon' ook echt niet meer werken 6(!!!) maanden lang (nightmare if you ask me).
Op dinsdag 12 maart 2002 01:46 schreef don_quichot het volgende:[..]
in principe ben ik het wel met deze zienswijze eens. toch kan ik mij niet aan de indruk ontrekken dat er een aantal mode ziektes zijn die door sommigen wel degelijk worden aangewend om hun falen te verklaren. als je zegt dat je ontslag neemt omdat de werkdruk te hoog is dan ben je een mislukkeling, lukt het je echter om met een burn out thuis te zitten dan heb je bewezen harder te willen werken dan je lichaam aankan.
Je kan het ook omdraaien, als de werkdruk te hoog ligt volgens een werknemer dan moet hij/zij dat melden bij de werkgever! Het is zijn taak dat verder met de persoon te bespreken en oplossing te vinden hoe het wellicht beter kan. Ik vind dat je best iemand serieus mag nemen als die persoon aankomt met het argument dat het 'teveel' is voor haar/hem.
In praktijk gebeurd dit meestal niet uit angst voor ontslag, of pesterijen whatever.
Ik heb zelf een klein bedrijfje, maar ik hamer op openheid. Ik heb liever dat mijn personeel zegt 'ik vindt dit te moeilijk, of de druk ligt te hoog' dan dat ze doorgaan met hun opdracht en uiteindelijk ik de puin kan gaan ruimen.
Eerlijkheid en preventie van verkies ik toch boven een 'norm' dat je niet moet zeuren en door moet werken no matter what...
Maar dan nog, en daar heb je wel een punt, er zijn er ook een hoop die er domweg misbruik van maken ja.
GLG
quote:Er zijn hellaas een hoop mensen die inderdaad misbruik maken, maar zij mogen nooit het excuus zijn echte 'zieken' de dupe daarvan te laten worden.
Op dinsdag 12 maart 2002 01:51 schreef AchJa het volgende:[..]
Het gaat er niet zo zeer om om chemicalien je lichaam in te pompen, tegenwoordig wordt elk minimaal klachtje al afgedaan met RSI, dat is mijn punt.
[..]Nou dat denk ik niet, men is er verdomd goed in om in dit land een 1 of andere ziekte te simuleren.....geen zin, ach ff een ziek thuis dag. Net zoals die flauwekul op scholen, baaldagen......mijn hemel het moet toch niet gekker worden.........Ik ben serieus van mening dat er een hoop mensen zijn die zich om elk kwaaltje meteen ziek thuis melden.
Gewoon per persoon objectief kijken wat er aan de hand is. Ik moet er niet aan denken dat je 'echt ergens last van hebt, pijn voelt' en omdat de dokter niets kan vinden je maar moet werken op straffe van intrekking van enig vorm van financiering.
Wat ze in ieder geval beter kunnen (mijn mening) is het her-beoordelen. Je hebt pijn in je voet? Maar geen last van typen? En als de voet rustig kan blijven liggen op een stoeltje ofzo, waarom zouden die mensen dan in de WAO moeten blijven? Dat gebeurt ook te snel en vooral te lang!
GLG
quote:Dus als je een lelijke val maakt terwijl je je nieuwe huis aan het schilderen bent of een ongeluk krijgt met sporten, dan flikker je werk maar weg en fijn de bijstand in, want dat is niet werkgerelateerd? Naast je werk ga je maar stil in een hoekje zten hopen dat het dak niet instort bij wijze van...
Op dinsdag 12 maart 2002 01:22 schreef don_quichot het volgende:[..]
lijkt me nogal logisch. WAO moet enkel en alleen zijn voor ziektes die op de werkvloer opgelopen worden. je gaat werkgevers en de staat toch ook niet laten betalen voor geslachtziektes die het personeel eventueel oploopt?? er moet ergens een grens zijn en ik weet dat RSI veroorzaakt kan worden door werk, maar ik vind bij dit soort ziektes dat de mens ook een eigen verantwoordelijkheid heeft. anno 2002 weet iedereen van het bestaan van het verschijnsel, ipv dat mensen zich ertegen wapenen en zich op preventie richten, krijgt de ziekte epedimische vormen.
vlgns mij moet je het dan wel buiten de WAOwetgeving om regelen, anders blaas je de hele WAO op. daar worden andere gevallen dan weer het slachtoffer van.
Vind het ook vreemd. Arbeidsongeschikt betekend simpelweg: niet geschikt om arbeid te kunnen verrichten. De voorziening is opgezet als vangnet en dat gebazel over de WAo ontploft slaat aan alle kanten nergens op... Kom ik zo nog op terug.
quote:Als je eens zou verdiepen in onderzoeken zal je ook merken dat verreweg de meeste gevallen van echte burn-out mensen zijn die konden kiezen: TE hoge werkdruk of helemaal geen werk meer.
burn out idem dito. ik neem het voorbeeld van mijn broer die 5 dagen per week 10 uur werkt en daarnaast nog minstens 10 uur in de file staat, afgezien van zijn normale rijstijden. inmiddels heeft hij allerlij lichamelijke kwalen, zoals hoofdpijn en hij weet zelf dat hij dit niet eeuwig volhoudt. een burn-out ligt op de loer. maar hij ambieert wel een carriere bij het accountantskantoor waar hij werkt en is bereid daar een hele hoop voor op zij te zetten. met alle respect voor het harde werk, vind ik dus dat iedere werknemer ook zijn eigen verantwoordelijkheid draagt.
Drie dingen irriteren mij aan deze discussie mateloos. Ten eerste het feit dat het om geld lijkt te draaien. Juni vorig jaar werd bekend dat er TEVEEL WAO premies betaald werden, men had miljoenen over. Ondanks die WAOers dus. Er zou een regeling bedacht worden om iedereen een deel WAO-premie terug te kunnen geven. Regeling nooit meer van de grond gekomen, teveel aan geld mag Joost weten wat ermee gedaan wordt en ondertussen is de gemiddelde Nederlander ineens onder de impressie dat er te weinig geld is voor de WAO.
Ten tweede (eigenlijk het belangrijkste overigens) het feit dat men er vanuit gaat dat mensen niet 'echt' ziek zijn. Tweede jaar ziektewet zeventig procent salaris om een financiele prikkel te geven aan de werkeloze. Maar diegene is niet werkeloos, die is ziek. Wereld van verschil!! (Schijnbaar hebben we alleen maar blinde keuringsartsen dat die al die gezonde mensen in de ziektewet laten zitten.) Ook in de WAO discussie speelt dat. Men zou faken, geen verantwordelijkheid nemen, ziektes rekken of overdrijven en eenmaal ziek wil iemand schijnbaar nooooooooit meer aan het werk. Toch ken ik er meer die in de WAO ziten en alles doen om aan het werk te komen.
Ten derde dat mensen lijken te denken dat de een betaald voor de ander. Iedereen betaald WAO, een voorziening die door velen dus eigenlijk zelf betaald is. In tegenstelling tot de bijstand waar men nu al die zogenaamde niet-WAOers in wil gaan mieteren. DIE voorziening wordt namelijk WEL door de belastingbetaler gefinancieerd. (voor de duidelijkheid: WAO is verzekering, Bijstand niet)
Natuurlijk ben ik iemand die WAO in het vooruitzicht ziet liggen en me daarom extra druk maak. Maar ik ben ook iemand die al tien jaar chronisch ziek is en toch altijd getracht heeft te werken en voor mezelf te voorzien. Ik was al ziek voordat mijn werkende leven begon, dus alvast verzekeren kon en kan ik wel vergeten. Heb moeten liegen om een baan te krijgen, loop ergens binnen met de mededeling dat je chronisch ziek bent en niemand neemt je meer in dienst. Zit sinds drie kwart jaar in de ziektewet en ipv reintegratie en behandeling (waar ik zelf naar gezocht en om gevraagd heb) kreeg ik een rechtzaak en raakte mijn baan kwijt met een vooruitzicht op bijzonder weinig.
Vreemde is ook, die mentaliteit van willen werken en mezelf verzorgen is me nergens in dank afgenomen. Alle instanties van binnen gezien en allemaal wisten ze me te vertellen 'maar u had toen ook niet moeten gaan werken maar WAJong (WAO voor jongeren) aan moeten vragen of een uitkering. En nu kom ik in de problemen omdat ik wel wilde werken. Ra ra, hoe zou die slechte mentaliteit onder nederlanders toch tot stand gekomen zijn??
quote:Meestal denken ze niet dat ik het verzin maar dat ik psychisch niet in orde ben en daarom een ziekte fake. De diagnose borderline is daardoor wel verschillende malen onterecht genoemd. En zoals de heersende mening tussen sommigen hier lijkt te zijn: DAN is het je eigen schuld ..
Op dinsdag 12 maart 2002 01:23 schreef Good_Looking_Gobling het volgende:[..]
Bij deze!
Ik ben gewoon tegen uitsluiting van mensen met een handicap die niet direct ''verklaart'' kan worden. Terwijl ze ondertussen wel met een handicap zitten, alsof ze het zouden verzinnen bah!
GLG
Die vriend met ME, mailt die toevallig ook?
Voor een sociale WAO
Vrijdag 22 maart
van 9.30 tot 10.30 uur
voor het gebouw van de SER
Bezuidenhoutseweg 60
Den Haag
STOP DE UITVERKOOP VAN DE WAO
Vrijdag 22 maart vergadert de Sociaal Economische Raad (SER) over haar
definitieve advies aan de politiek voor een herziening van de WAO. Het lijkt
erop dat de meeste partijen in de Raad (werkgeversorganisaties en
vakcentrales) voor het advies zullen stemmen. Van wat er tot nu toe bekend
is geworden van dit advies wordt de SP razend.
Want:
- Werknemers die wel volledig arbeidsongeschikt zijn, maar niet duurzaam
volledig arbeidsongeschikt, krijgen volgens het advies geen WAO-uitkering.
Zij maken echter ook vrijwel geen kans op een (aangepaste) baan en komen
in de WW en daarna in een regeling op bijstandsniveau. Dit betreft de
meeste volledig arbeidsongeschikten.
- Zieke werknemers die minder dan 35 procent arbeidsongeschikt zijn, krijgen
straks geen aanvullende uitkering meer. Het gaat hierbij om pakweg de
helft van de mensen die volgens de huidige regels wel een WAO-aanvulling
krijgen. Zij verliezen gemiddeld 15% van hun inkomen.
- Zieke werknemers die tussen de 35 en 80 procent arbeidsongeschikt zijn,
moeten straks bij hun baas aankloppen voor aangepast werk. Een door de
werkgever afgesloten verzekering past 70 procent van de
salarisachteruitgang bij. Heeft de baas geen aangepast werk, dan volgt
ook hier WW en daarna een uitkering op bijstandsniveau. Een aanvullende
uitkering is dan niet langer mogelijk. En dat zal de baas sterk stimuleren
om zijn gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemers snel op straat te
zetten, want dan ontloopt hij een hogere verzekeringspremie.
Onze conclusie: met deze voorstellen wordt de WAO om zeep geholpen!
EEN SOCIAAL PLAN VOOR DE WAO
Volgens de SP is er geen financiele noodzaak om nog verder op de WAO te
bezuinigen. Door alle ingrepen zijn de kosten immers al teruggebracht op het
niveau van 1976 (2,6 procent van het BBP). Wel zijn er meer
arbeidsongeschikten dan nodig is. En daar moeten we wat aan gaan doen. Veel
arbeidsongeschiktheid is te voorkomen. Dat kan door betere
arbeidsomstandigheden en veel betere arbozorg door onafhankelijke
Arbodiensten. Samen met het wegwerken van de wachtlijsten in
de gezondheidszorg en het op orde brengen van de uitkeringsinstanties kan
dat de WAO-instroom met tweederde doen afnemen.
Daarnaast moeten we eraan werken dat het aantal mensen dat nu al een
WAO-uitkering heeft, naar beneden gaat. Dat kan door werkgevers op straffe
van een boete te dwingen een minimaal sociaal aandeel arbeidsgehandicapten
een baan aan te bieden. We denken daarbij aan 5 tot 7,5 procent van het
personeelsbestand voor (middel)grote bedrijven. Deze maatregel biedt werk
voor zo'n 100.000 WAO'ers die nu graag willen werken.
De keus is nu: gooien we - net als in veel landen - een hoop
arbeidsongeschikten in een bijstandsregeling, of spreken we ons uit voor het
behoud van een sociale WAO, en tegen het voorstel van de SER.
Kom op 22 maart ook naar Den Haag om uw stem te verheffen tegen dit
SER-advies!
Voor meer informatie over de actie:
Tuur Elzinga (070) 318 3807 of 06 24 27 29 80
quote:* AMADEUZ gaat mee met Schorpioen
Op vrijdag 08 maart 2002 14:44 schreef Schorpioen het volgende:[..]
Zelf heb/had ik ook last van RSI. Ik sta onder behandeling van een Fysiotherapeut en doe aan krachttraining. Ik ben nu vrijwel vrij van RSI.
De meeste mensen met overmatigplichts gevoel krijgen RSI.
quote:Ik hoop dat jij ooit last krijgt van een burnout, muisarm oid. Dan piep je wel anders. Net of dat ik het leuk vind om het te hebben. Arrogante bal.
Op vrijdag 08 maart 2002 14:24 schreef Ricochet het volgende:Uitbuiters zijn het allemaal! Burnout...pfff Muisarm...pfff watjes dus!
En P. Fortuijn zegt: Alleen werkgerelateerde ziekten/aandoeningen hebben recht op WAO, en dat zijn nou net vooral bovengenoemde aandoeningen!
Accoord, het is niet eerlijk dat een werkgever moet dokken voor ziekten die werknemers krijgen buiten werktijd.
Maar dit is ook iets van de laatste jaren.
Paars heeft bedacht om de werkgevers te straffen voor werknemers die in de WAO terechtkomen!
Voorheen werd je gewoon volledig betaald door de bedrijfsvereniging, zoals het GAK! (Waar je dus allemaal voor verzekerd bent, want dat wordt ingehouden van je loon!)
Ze moeten gewoon de patienten beter controleren, evt. in een ziekenhuis. Mensen die blijken te hebben gefaked, terug laten betalen. Hadden ze maar moeten werken.
Wachtlijsten in de gezondheidszorg wegwerken, efficienter werken.
Voor wie er dan nog overblijven is er dan geld genoeg.
quote:Hoe wil jij ziektes als ME e.d. in ziekenhuizen gaan controleren? Hoe denk jij dat men moet gaan *meten* of iemands pijnklachten (geestelijk òf lichamelijk)meetbaar gemaakt kunnen worden?
Op zaterdag 16 maart 2002 12:22 schreef Gia het volgende:
Ze moeten gewoon de patienten beter controleren, evt. in een ziekenhuis. Mensen die blijken te hebben gefaked, terug laten betalen. Hadden ze maar moeten werken.
Wachtlijsten in de gezondheidszorg wegwerken, efficienter werken.
quote:Ik krijg het niet want het bestaat niet. Als ik zeg dat ik last van mijn elleboog heb roept de halve kamer dat ik rustig aan moet doen want het is vast een muisarm. Sure. Dat is de instelling die vandaag de dag door de Nederlandse kantooruimtes heen gaat. Mensen blijven thuis omdat hun zoontje ziek is en stel je voor dat ze ziek worden op kantoor. En ze hadden het al koud die ochtend dus krijgen ze het vast ook wel. En in tussen maar fokken. Een aantal jaar geleden als je ziek was lag je in bed en hooguit dat er een tv aanstond. Tegenwoordig als je ziek bent zit je op de bank met een spelcomputer of je zit te netten.
Op dinsdag 12 maart 2002 01:14 schreef Verbal het volgende:[..]
Ik hoop voor jou dat je geen van beide ooit krijgt
Gelukkig vallen empatische handicaps niet onder de WAO.
V.
Wat is ziek? Voel me ook wel eens niet goed. En heb ook wel eens pijn ergens omdat ik verkeerd heb gezeten of te veel rot bewegingen heb gemaakt. Dat is nog geen RSI.
quote:Joh wordt bewaker ofzow als je er niet tegen kunt.
Op zaterdag 16 maart 2002 00:22 schreef AMADEUZ het volgende:Ik hoop dat jij ooit last krijgt van een burnout, muisarm oid. Dan piep je wel anders. Net of dat ik het leuk vind om het te hebben. Arrogante bal.
quote:En daar heb ik nu al een hele tijd last van.
Op vrijdag 08 maart 2002 15:32 schreef Schorpioen het volgende:
Bovendien kan burnout ook ontstaan als je werk veel te weinig uitdaging biedt en je zwaar onder je niveau moet werken, maar bijv door bepaalde omstandigheden niet door kan groeien of een andere baan vinden.Daarnaast heb je je werk niet altijd in de hand. Klagen over te hoge werkdruk wordt ook vaak niet in dank afgenomen, zeker niet als je baan toch al op de tocht staat ofzo. Veel mensen houden dan hun mond maar omdat er toch brood op de plank moet komen, terwijl ze het eigenlijk niet aankunnen. Ze kunnen het zich gewoon niet veroorloven om te gaan klagen met het risico dat ze als lastig worden gezien en ze aan de kant worden gezet.
Ik zit nu al vanaf december "uit m'n neus te vreten". Als ik iets tegen m'n baas zeg daarover krijg ik te horen:
"dat geeft toch niets, er komt toch geld binnen..." Ik ben hierdoor ook vaker ziek dan normaal. (totaal geen motivatie meer, ben eigenlijk altijd moe en chagerijnig. Dit valt in m'n directe omgeving ook op.)
Ik werk in de ICT en daar gaat het op dit moment niet zo geweldig. En ik kan het me ook niet veroorloven om zonder werk te komen zitten.... Dus ja ik blijf maar gewoon gaan... Maar deze klus is gelukkig eind deze maand afgelopen, en dan hoop ik dat ik even thuis kan zitten... anders stoort ik echt in...
quote:ME zou ik niet weten. Maar ik vermoed dat daarvoor toch een lichamelijke oorzaak te vinden moet zijn, waar ze nog niet achter zijn. Dat dient dus verder onderzocht te worden.
Op zaterdag 16 maart 2002 12:51 schreef Quenda® het volgende:[..]
Hoe wil jij ziektes als ME e.d. in ziekenhuizen gaan controleren? Hoe denk jij dat men moet gaan *meten* of iemands pijnklachten (geestelijk òf lichamelijk)meetbaar gemaakt kunnen worden?
Pijnklachten zijn met een EEG wel meetbaar. Het is een duur onderzoek, maar iemand jarenlang ten onrechte in de WAO laten zitten kost veel meer geld.
quote:Neen, dus volgens je schrijven elders in dit topic zouden alle mensen met ME dus weer gewoon aan het werk moeten.
Op dinsdag 19 maart 2002 12:28 schreef Gia het volgende:[..]
ME zou ik niet weten.
Maar ik vermoed dat daarvoor toch een lichamelijke oorzaak te vinden moet zijn, waar ze nog niet achter zijn. Dat dient dus verder onderzocht te worden.
quote:Ik weet niet hoe jij dat uit dat schrijven haalt, maar dat heb ik nooit beweerd. Ik heb nergens gezegd dat alle aandoeningen die niet medisch aantoonbaar zijn, maar uit de WAO moeten. Ik heb alleen gezegd dat er meer WAO-patienten in het ziekenhuis onderzocht moeten worden, dan worden er heus wel een aantal simulanten uitgepikt.
Op dinsdag 19 maart 2002 18:48 schreef Quenda® het volgende:[..]
Neen, dus volgens je schrijven elders in dit topic zouden alle mensen met ME dus weer gewoon aan het werk moeten.
Naar een ziekte als ME wordt wereldwijd onderzoek gedaan, al jarenlang.
quote:Ik zeg ook niet dat de oorzaak gevonden dient te worden.
Op dinsdag 19 maart 2002 20:18 schreef pluisje het volgende:
Helaas zijn er nog (te) veel ziektes waar de oorzaak nog niet van vast staat. En het is geen kwestie van een simpel onderzoekje om daar achter te komen.Naar een ziekte als ME wordt wereldwijd onderzoek gedaan, al jarenlang.
Het gaat om onderzoeken of iemand wel echt een bepaalde aandoening heeft of niet. Niet alles is vast te stellen, maar veel wel. Bijvoorbeeld pijnklachten zijn met een EEG vast te stellen. Je hersenen reageren als je pijn hebt en dat kan geregistreerd worden. Veel simulanten van RSI en Whiplash kunnen daarmee opgespoord worden.
ME is bijvoorbeeld een uitzondering. Burn-out is ook niet controleerbaar. Maar als ze alvast eens beginnen met de aandoeningen die wel controleerbaar zijn, dan zijn we al een eind op weg, denk ik.
quote:En echt aantoonbaar is het nog steeds niet waardoor veel artsen ME nog steeds zien als een ziekte die tussen de oren zit en waarvoor geen lichamelijke oorzaken zijn.
Op dinsdag 19 maart 2002 20:18 schreef pluisje het volgende:
Helaas zijn er nog (te) veel ziektes waar de oorzaak nog niet van vast staat. En het is geen kwestie van een simpel onderzoekje om daar achter te komen.Naar een ziekte als ME wordt wereldwijd onderzoek gedaan, al jarenlang.
quote:Dat zei je eerder ook al.
Op dinsdag 19 maart 2002 20:14 schreef Gia het volgende:[..]
Ik weet niet hoe jij dat uit dat schrijven haalt, maar dat heb ik nooit beweerd. Ik heb nergens gezegd dat alle aandoeningen die niet medisch aantoonbaar zijn, maar uit de WAO moeten. Ik heb alleen gezegd dat er meer WAO-patienten in het ziekenhuis onderzocht moeten worden, dan worden er heus wel een aantal simulanten uitgepikt.
quote:Elke arts moet het erkennen, dat is wettelijk geregeld, zelfde geldt voor het GAK, gelukkig gaat dit bij steeds mensen goed nu, maar dat is een hele tijd anders geweest. Ook wordt het door bijvoorbeeld organisaties als het IBG erkend, maar ook door universiteiten zelf.
Op dinsdag 19 maart 2002 20:45 schreef Quenda® het volgende:[..]
En echt aantoonbaar is het nog steeds niet waardoor veel artsen ME nog steeds zien als een ziekte die tussen de oren zit en waarvoor geen lichamelijke oorzaken zijn.
Waar ik bang voor ben, is dat door dit soort WAO-gedoe die ziekte weer in het vage gebied getrapt wordt en het hele gevecht voor erkenning weer opnieuw begint. Niet alleen dat, maar ook dat de mensen die er nu voor vechten om weer een normaal leven te kunnen leiden met behulp van zoiets als het GAK of een reïntegratiewet hier gewoon mee door kunnen gaan en niet weer in een dooie hoek worden geworpen.
Gelukkig wordt er veel onderzoek naar gedaan op dit moment en praktisch maandelijks verschijnt er wel een onderzoeksverslag dat hierover gaat, waardoor er wat meer houvast is, maar toch is er van vrij veel kanten nog veel onbegrip.
quote:Waarop Pluisje antwoordde dat er inderdaad nog veel onderzoek naar de ziektes moet worden gedaan.
Op dinsdag 19 maart 2002 20:45 schreef Quenda® het volgende:
Dat zei je eerder ook al.
Daarom herhaalde ik dat ik het had over het onderzoeken van de zieken en niet de ziekten, om te beslissen wie wel en wie niet recht op WAO hebben.
quote:Jij hebt overduidelijk geen enkel benul waar je over praat.
Op dinsdag 19 maart 2002 11:09 schreef Ricochet het volgende:
Wat is ziek? Voel me ook wel eens niet goed. En heb ook wel eens pijn ergens omdat ik verkeerd heb gezeten of te veel rot bewegingen heb gemaakt. Dat is nog geen RSI.
Ergens verdien je medelijden, maar van mij krijg je het niet.
V.
quote:http://www.worldfora.com/f/newworld/47/3193
Op dinsdag 19 maart 2002 21:27 schreef Gia het volgende:[..]
Waarop Pluisje antwoordde dat er inderdaad nog veel onderzoek naar de ziektes moet worden gedaan.
Daarom herhaalde ik dat ik het had over het onderzoeken van de zieken en niet de ziekten, om te beslissen wie wel en wie niet recht op WAO hebben.
Misschien snap je na het lezen van dat verhaaltje een beetje dat het helemaal niet zo eenvoudig is wat jij schrijft Gia.
quote:Zit er ook niet op te wachten. Ga je medelijden maar uitdelen bij diegene die er om vragen. Wordt bedrijfsarts ofzow...
Op dinsdag 19 maart 2002 21:32 schreef Verbal het volgende:[..]
Jij hebt overduidelijk geen enkel benul waar je over praat.
Ergens verdien je medelijden, maar van mij krijg je het niet.
V.
quote:Heb jij moeite met begrijpend lezen, of zo?
Op woensdag 20 maart 2002 01:24 schreef Quenda® het volgende:[..]
http://www.worldfora.com/f/newworld/47/3193
Misschien snap je na het lezen van dat verhaaltje een beetje dat het helemaal niet zo eenvoudig is wat jij schrijft Gia.
Ik zeg toch, al drie keer geloof ik, dat ME een uitzondering is. Dat is nog niet aantoonbaar. Daar moet meer onderzoek naar worden gedaan.
Deze aandoening moet dus ook gewoon verzekerbaar blijven volgens de WAO.
En dan weer verwijzen naar een verhaaltje over ME.
Waar ik het over heb, zijn andere zaken als pijnklachten. Die zijn wel aantoonbaar. Daar kunnen veel fraudeurs uit gehaald worden.
quote:Neen, ik heb moeite met je standpunt, er zijn zeer veel ziektes in onze maatschappij waarbij het zeer moelijk aan te tonen is of die personen lijden en pijn hebben. 9en daaronder valt ook ME..) Ik ken mensen die jaren hebben gevochten om o.a OPS en ME te erkennen als échte ziekte. Als het zo doorgaat dan hebben al die mensen dat voor nix gedaan en zijn zij weer terug bij af. (ook de mensen met ME
Op woensdag 20 maart 2002 11:14 schreef Gia het volgende:[..]
Heb jij moeite met begrijpend lezen, of zo?
Ik zeg toch, al drie keer geloof ik, dat ME een uitzondering is. Dat is nog niet aantoonbaar. Daar moet meer onderzoek naar worden gedaan.
Deze aandoening moet dus ook gewoon verzekerbaar blijven volgens de WAO.En dan weer verwijzen naar een verhaaltje over ME.
Waar ik het over heb, zijn andere zaken als pijnklachten. Die zijn wel aantoonbaar. Daar kunnen veel fraudeurs uit gehaald worden.
)
quote:Wellicht ten overvloede: Ik heb het niet over ME. ME-ers mogen gerust in de WAO blijven. Heb ik niets op tegen.
Op woensdag 20 maart 2002 11:44 schreef Quenda® het volgende:[..]
Neen, ik heb moeite met je standpunt, er zijn zeer veel ziektes in onze maatschappij waarbij het zeer moelijk aan te tonen is of die personen lijden en pijn hebben. 9en daaronder valt ook ME..) Ik ken mensen die jaren hebben gevochten om o.a OPS en ME te erkennen als échte ziekte. Als het zo doorgaat dan hebben al die mensen dat voor nix gedaan en zijn zij weer terug bij af. (ook de mensen met ME
Waar veel mee gefraudeerd wordt zijn pijnklachten. Je hoort zo vaak: Ik heb het in mijn rug, ik heb een stijve nek vanwege Whiplash, Tennisarm, enz... Dat is met een EEG te meten. Dus controleerbaar.
En ik heb het dus niet over ME.
.quote:hmmm vlgns mij komen vrachtwagenchauffeurs met rugklachten nog echt wel in de WAO terecht. iets hoger opgeleid personeel heeft altijd de mogelijkheid om uit de te hectische banen te stappen en een werkplek te zoeken die misschien onder het opleidingsniveau ligt, maar waar de werknemer in kwestie minder op zijn tenen hoeft te lopen.
Op dinsdag 12 maart 2002 23:45 schreef CiNCHiCK het volgende:Als je eens zou verdiepen in onderzoeken zal je ook merken dat verreweg de meeste gevallen van echte burn-out mensen zijn die konden kiezen: TE hoge werkdruk of helemaal geen werk meer.
hetgeen AMADEUZ bijvoorbeeld stelt (De meeste mensen met overmatigplichts gevoel krijgen RSI.) is van een zelfde kaliber onzin om te staten dat een burnout of RSI 'slechts' psychisch is. het sluit wat mij betreft mooi aan bij wat ik eerder heb geprobeerd uit te leggen, het zijn pogingen om aan te tonen dat je zo hard werkte/ succesvol was, dat je het niet trok. let wel dit is in mijn ogen heel iets anders dan een chronische ziekte. en ik vraag me dan ook af of er voor die laatste groep geen betere regelingen zijn te treffen.
quote:sterk argument, hoewel ik eerlijk moet toegeven dat dit redelijk langs mij heen is gegaan, heb je misschien een relevant linkje?
Drie dingen irriteren mij aan deze discussie mateloos. Ten eerste het feit dat het om geld lijkt te draaien. Juni vorig jaar werd bekend dat er TEVEEL WAO premies betaald werden, men had miljoenen over. Ondanks die WAOers dus. Er zou een regeling bedacht worden om iedereen een deel WAO-premie terug te kunnen geven. Regeling nooit meer van de grond gekomen, teveel aan geld mag Joost weten wat ermee gedaan wordt en ondertussen is de gemiddelde Nederlander ineens onder de impressie dat er te weinig geld is voor de WAO.
quote:ik ken zelf een geval waarbij iedere betrokkene bij een conflict situatie op de werkvloer ervan overtuigd was dat de WAO een mooie oplossing zou zijn, inclusief de bedrijfsarts: alleen de patient niet. hij heeft zich verzet en was al snel gewoon weer fulltime aan het werk. vakbonden hebben ook al meerdere keren toegegevn dat de WAO te makkelijk werd aangewend om bijvoorbeeld overtallig personeel te laten afvloeien.
Ten tweede (eigenlijk het belangrijkste overigens) het feit dat men er vanuit gaat dat mensen niet 'echt' ziek zijn. Tweede jaar ziektewet zeventig procent salaris om een financiele prikkel te geven aan de werkeloze. Maar diegene is niet werkeloos, die is ziek. Wereld van verschil!! (Schijnbaar hebben we alleen maar blinde keuringsartsen dat die al die gezonde mensen in de ziektewet laten zitten.) Ook in de WAO discussie speelt dat. Men zou faken, geen verantwordelijkheid nemen, ziektes rekken of overdrijven en eenmaal ziek wil iemand schijnbaar nooooooooit meer aan het werk. Toch ken ik er meer die in de WAO ziten en alles doen om aan het werk te komen.
[url/] http://www.nrc.nl/W2/Lab/Profiel/WAO/img/klikjes.gif] [url]
op deze pagina wordt bijv. een verband tussen werkloosheid en volledige arbeidsongeschiktheid vastgesteld. hetgeen er op wijst dat er oneigenlijk gebruik wordt gemaakt van de WAO.
quote:ik vind de WAO als verzekering ook helemaal geen slechte voorziening. ik zou alleen graag zien dat de toepassing correct gebeurd. door het oneigenlijke gebruik krijgt de WAO een slechte naam, de controle wordt verscherpt etc. een geval zoals het jouwe zou anders misschien minder lullig behandeld worden.
Ten derde dat mensen lijken te denken dat de een betaald voor de ander. Iedereen betaald WAO, een voorziening die door velen dus eigenlijk zelf betaald is. In tegenstelling tot de bijstand waar men nu al die zogenaamde niet-WAOers in wil gaan mieteren. DIE voorziening wordt namelijk WEL door de belastingbetaler gefinancieerd. (voor de duidelijkheid: WAO is verzekering, Bijstand niet)
|
|
